Donati commentarii quem usum habeant ad illustrandam singularum Terentii vocum corruptelam

31쪽

uultis exemplis illustrare licuit ingularum Ocum cor

ruptelam ante Donatum incohatam. Continuatae o Si eum non ita multa Sed ea certissima in Scholiis utent documenta, quorum pleraque ita Sunt comparata, ut ni S aio nato meliora edocerem nr, de interpolatione cogitare nesa Spr0pemodum foret. Quod tu SSe, Vel Suurn quo asseram

ratione ubita, unusquisque haud aegre ibi perSuadebit. In omnibus libris manu Scriptis, excepto Bembin ')Hec. I, 2 v. 31 hic vulgatur

Ita me Di bene ament, haud propterea te rogo. Concinne fluere sentis numeros ita me di bene ament obtestandi formula commendationem habet ab Eun V, 2, 43 Hec. II, 1 9 Ph0r. I, 3, 13 - Senariu denique Stium sinus et elegans ut nil supra. Atqui integritati Speciem mentitur tantum Librarii quidem negligentia bene voculam e Be inbiu excidiSse dixeris, Sed germanae Te rentii scripturae partem in eo Servatum S Se 3ppuret X testimonio Donati, qui bene illud in enim ut n0n habet et ad, crip Sit amabunt pro ument. Recte igitur uernu Sexpulso Subditivo bene ament versum redintegravit: Ita me di amabunt, haud propterea te rogo quem Sati tutatur ea ut IV, 5, 1 Itu me di amabunt ut nunc Menedemi vicem

Miseret me . . . . ix Benabinus versum mutilum exhibet: Ita me di ament haud propterea te rogo.

32쪽

Issutae utem huic vel Sui e uruptelne quae , sollit rutionum accipi hance Multo rariori a me di amabunt luctationis quam virinesta, ita me di ament usu Sesto quare librarius nulla uatione habita numerorum, si' qui nitorem quae auribus non culis obversabitur loquendisormulam facillimo irrorae scribere potuit uem procli viorem ad iam aena auis Se bvium St, , Si timent interpretandi caussa ad Scriptum erut Sic quidem ductum PS Se Videtur , ut Oetae imabunt quod Donati exemplaria Solum Suppeditubant, ament interni se lamento quod umbinus exhibet de luco mulum Sit uid autem ei S, qui ver Sum illiudicare Iei: Serunt Magis in promptu duit, quam

nior ita me di bene timent oculi a passim apud Terentium reperiatur.' Atque torum opera in libris embino posterioribus hiantem versum iam eleganter reS3rtum Vide S, ut nisi Donii lux germ9num Ierenti vocabulum Serva SSet,

ducere S.

Depravatio uiti vereus eo redit, ut duae locutiones, tun rUm utr3mque e Xempli ex Terentio petitis firmare licuit, Sensim inter Se commutatae Sint. Mem0rabile nute iii eiu Stae formae, qua P lauiu qui dein Su e St, O Terenti O XStinctae documentum e Si h 0r V. 8, 9 1 vd. Heaut II, 3, 6T II, 4, 3 IlI, 3, S: IV, 3 8 V, 1, 80;Ηec. II, 1, 36; I, 2, 6 II, 3, 3; V, 2, 3; V, , 20;V, 4, 23. 2 Hodie quoque en ut III, 1, 54:

Sic me di amabunt, ut me tuarum miseritumst Menedeme fortunarum. ament interpretandi caussa diectum AESU Oetu amabunt.

33쪽

Fuxo tuli eum inui tutum,' utque Sic Si iris ortunio. In quo versu cum Unuti Verba ad Scriptu equuturhaec : uino tuli eum mactatum: ro eo quod est eum; sic freqNenter veteres Ennius Omne c0rde putrem praebent anim0que benigno CircumsuS hunΙlbergius in dissertatione: u. Ennii Annalium libri primisi agmen iv inscriptu Bonnue 18b pag. 42 egregia ton iectur revocavit Ennianum nec non Tereuit unum Oc3bulum hoc modo omne corde putrem peribent anim0que benign0, Circumfundunt Numet: Faxo tali stim mactatum utque hic est in sorti io. Aliorum conSitnili corruptelae documentum eStrad. II,3 V. b.

Dumenti R.

cuius Est tum uernu propter ouuti notum es sis iam tit Eliam considens cuius Anii. N. 2, 13 Su iure in Ellum mutavit Nemo porro ibi ture pote St, qui ii Ph. V, 9, versu 23

mecine erant itioni crebrue et mansione diutinae haecine vocabuluin illa tu in Sitio Stio nutum, qui Eun. V 5, 34 haec pro hae sol mutue gemellum exemplum uil eren Scribit Haec pluraliter pro hue, ut in Phormione: Haec illae erunt ilion ES. His situ non cedit elegantior hinc illinc Scriptura, quum Donuto Proxerbiusiler hinc illιnc tinnoturi te Servisti m

pro lil rorulim huc illinc Benileius restituti Ad. V b, 38 40;l Bem bini scriptum est Fato tuli sit actutuS.

34쪽

An sedere portuit

Domi virginem tam grundem. duin cognatu ΛMς Illino veniret exspectuntem Nolo autem plura eiusmodi , quae 9 aliis ob Servuluet Terentio restituta Sunt longiu perSequi, Sed duo ver-Sus in medium pro serum, qui Simili corruptelae obnoxii

Saepe illux pronominum dormit S qua, in met Xeunt apud Plautum oblitteratas esse iis chelius V. l. monet inpurergi S iam 515 Eundem corruptelaui apud Terentium obtinuisse indicio Sunt duo scholi And. I, 2, 24 D. X 0haerent Ph. uorsumnam cistaec , D. Esto me continuo ad Chremem

adscripta, etiamsi ut nunc seruntur tib uno nuctore euprosecta S Se negaveris. Alterum enim hoc St: Esto me continuo ad Chremem o Deest duco Cons teludine dicium est num αλ. uod qui Scripsit, quonia in Sententium duco non duco me Supplendam S Se Suadet mo me legi S Se putandus Sset, nisi esto me in vetustis libris suissee ulter Scholio p pareret, cuiu Species haec fit Asome: Una ars oriationis est uum locuti0nem dubitu reuli qui pote St, utrum dein quod unum verbum St, utunt vindem ac duo verba sunt sed unius vocabuli nolionem continent valere voluerit inter pro S. Sic enim eam accipiendum S Se putaverit, qui uua Pars orationis est

anno tutum legerit in And. Is 2, 3 quid ita et Huc. I, 2 40 cum maxime, contulor itque quae uia. II, 2, 24

interea loci ud Scripta seruntur haec : Duae artes orationis cum coniunctae unam Iecerint mutant accentum. Minillis qui dein locis in scholiustae verbi nihil ne St, quod quiditu, cummiaxime, intereulo ei scribendi Hii inem ab eo commend3thim S Se Suadeat. Cum maiore probabilitateli unes Donati Mentem suiSSe . conicere licet ex incerpreta -

35쪽

tione vocis neutiquam And. II, 1, 30 Neutiquam una Par orationis est pro nequaq&am ut tilio modo dicitur. Quamquam enim ne reliquum Semper Scribendum e S Se ratio p0Stulat, propterea qu0d prima huti in voci S Sllaba nunquam non corripitur cs. Benti ad ec. I, 2, 30.3tamen inde non On Sequitur, ut a neutiq/ιam Scribendi ratione abhorruerit Donatus, qui in rebit metrici non ita

subtilis' fuit falsusque legeS' nonnunquam po Suit. Sed dirimit rem 0nati nota ad Hec. IV, 1, 39

collata cum Sch0lio ad eiuSdem cenae VerSum tertium. Utroque loco apparet dei mente, cui v. 39 adscriptum in Venie : una pars orationis est. Ibi Scholiastes tribus verbis indicat, quod paullo ante vS. 3 ubertu ex planat hoc modo De re ente una par orationis est ut defessus adverbiis enim ramositiones separatim non addunt ιrs cui accedit alterum, quod eodem redit Scholiones ierepente , ch Pp . nam smaraveris Oul Ut unum exemplum asseram: iecoxisse tum Ad. II. I. 24: Nunc si hoc omitto actitan agam ubi cillinc aediero apparet ec interpretationes Actum issam: Proverbium: id est nihil assam. Duo enim iure semel iudicatum fuerit le- scindi et iterum agi non potest Sic in Phormione : II, 3,

72. h. Acti m aiunt ne assaS. Atqui ac tum scribendum esse numeri docent. 2 Donatus ad Ad II, 3, 5. Itaque et Subiunctivum potest esse media sollaba correptu et praepositivum producta eadem sul Iuba ut sit itaque Fal Sum hoc St. cf. And. III, 3, 8. Ilec. IV, 2, 3 ib. 38. Si quis autem Donatum parum ccurate X tuliSse utat, quod sic potius dicendum fuerit Itaque et subiunctivum O-test esse SecundR syllaba acuta, et praepositivum prima syllaba acuta, is exempla quibus ea ex confirmetur non inveniet upud Terentium qui itaque pro et ita usurpatae vocis secundam Silabam non acuit. cf. Versus supra citatos.)

36쪽

es latinum. Hoc igitur loco dubitari n0n potest quin Donatu vocabulum de quo agitur in unum coniungendum eSSe pr9eceperit. Duo utem uberior X planatio versui tertio adiectu tendit, eodem tendat nece 8Se St, quod brevituti consulens tribus orbi m0nui S Se Sat habet u Steriore loco v8 39. Qua pr0pter magi Strum reliquis quoque loci Sid commendus Se ut discipuli , Ut quiditu, cummainime.

intereuloci, neutiquam pro una Voce uberent.

Atque haec quidem Scribendi ratio Speciem Saltem habet probabilitatis. Sentis autem Opinor rem liter Sehubere cum And. II, 2, 24 ego me vocabulis diverSisSimis illis inter se orationi partibu S, quae in unu In Vocem Udigi omnino n0n OSSunt. Quantillae utem audaciae St, momet re Vocure, quo facto, nihil est quod scholion ab S0num esse dicas ' Quemadmodum enim uec. IV, 1, derepente vocabuli condici e compositi natura derivatur,

lubue ind0le erit repetenda, Sic fere Asom et rana ars

Huic igitur Scholio in Sistens, momel in vetuSti exempltiribus suis Se considenter praedico. Atque confirmature opinio te4timonio Prisci uni, qui dimidium hunc versiculum propter Chremem acco Sutivum citan Ι 25T, ed. roh-lii sine ulli libroruin i Screpantia : esto mel conlinuo ad Chremem praebet. Huc accedit, quod umbini ope primis Andriae me tibii. destituti Sumu viii 0Su igitur Scriptura,

1 Haud dubia illisiae post Donatum et in fabula in et in te inmacorruptelae X empla Sunt Ph. V, 8, 39. Faae tali eum mactatum pro imae tali Sum mactatum; et And. 11, 2, 9 et

hoc qui non credat, unde leguntiae cauSSu es Donati ironia est ud scribentis praesidio tutuS, non Voculam removit Kraus

sius in D 9uestionibus Terentia uis criticis Bonnae 1850 pag. 24

37쪽

quae reliquorum librorum communione tonetur , nihil miri habere pote Si quoniηm Omne e ea dein cen Sura fluxerunt. Repugnat autem dii ibu illi te Stimoniis alterum scholion Eoo me Dees duco consuetudine dic um est ἐλλε in τικως. Sed Verba integra S Se neg0. Amul enim D0natus et coniunctione iungere Sententia S, quae ad idem lemma pertinent velut And. I, 1, 2 Paucis te volo o Deest o loqui aut verbis; et est Dura uisesis. I, , 3 Immo aliud. Bene Pr θωκε το immo et deest ' volo. II, I, 27. Non potest. Deest fleri et hoc ad patrem retulit. Quod si ex Donati loquendi Si Scholii Speciem XSpectare licet hanc : Deest duco, et consuetudine dictum est λ- λειπTHκοῖς , X ternum accedit Brgiam Pnium qu inter duco

et consuetudine aliquid excidisse probubile sit. Etenim I lutgiana editio ibi re vocem praebet. Mode Ste quidem loqui decet eum qui ex illius editionis Scripturis aliquid ess0cisse sibi videtur. Sed quamdiu ne malorum quidem

librorum e Stigia prorSu Spernenda erunt potiu quam et vocem quae ab eo loco prorsus ab Son est additiciam esse putem, me et 0cabula quae requirimu in ea latere dicam. Illat enim Semel es me coiruptel in subulam et inde in lemma, ne u ineptissim quidem librario es me deest duc me Scribi verisimile est.

Αd loquondi tuti0nem quod lati inset, cum hoc versu arcti S Si me coniunctus e Stond. I, 3, 21 Sed Mysis ab ea egreditur; at eg hinc me ad forum, ubi esto et me vocabulis medio hinc S purulis de momet

sorma revocandu cogitare audacius S Se videatur. Sed audiuinus Donatum At esto hinc me ad forum e Vultuose hoc pronuntiundum ut desit Persam aut ducam me.

Duo igitur addidit verba quibus Senteni iam Suppleri OSSe

l Deest scribendum videtur pro est quod nihil valet.

38쪽

metrum revocare hunc:

Sed Mysis ab ea egre litur at ego hinc ad 0rum,

in quo acquiescendum Sane esset, nisi enηriti a te irs metro in fine cenae Xceptu graviori corruptelae Su Spicionem in overet. Vide enim ver Suum quibus tota cena composita

est genera Te ira metro iambic0 acuta lectos habes, ubi quantum puricli ex pretis domini minis sibi imminea asservo exponitur 1-9). Deinde iransitur ut senarios qui-bti argumenti par narratur 10 19). Hos autem excipiunt versu qui cenae me in constituunt 20, 21, 22 Mi quidem hercle non sit veri Simile, atque ipSi cominen- tum placet. Sed My sis si ea egre dilur, si ego hinc me ud forum, Convenium Iamphilum, me des hac ae pater imprudentem Dpprinant. quorum vige Simu S, tu trameter iambicus catulectus ), nihil

1 senti eius eiecto hercle, ut quod et versum et sententiam neraret, tetra metrum trochnicum voluit esse hunc: Mi quidem non sit verisimile at ipsis commentum placet. Cur enim, inquit, diuret hic et anfohere adsereret arusphic inquam, ubi dubitat tantummodo et suspicatur. Nimius

est in in re. Nam hercle a Terenti Saepe in usurpatur. ut asseverandi, nedum diurandi noti prorsus Rhes Se videntur.

cf. Eun II, 3, 65 III, 2, 14 Deinde nutem si dubitanti ea voce uti non licet, quid facies Parmenonis verbis un. I l 5: Si quidem hercle possis nil prius neque sortius quae erili

filio respondet, quem in Sententia de spernenda meretrice perSeveruturum non Sse Suspicatur. Sed Davum ne dubitare quidem quin ea quae inde a decim quinto usque ad versum decimum Onum exposuerat. decipiendi Simonis maussa inb

39쪽

o sponsionis habere potest, quia Davus, narrulione finita, denuo ii deliberativus parte tran Sit. Sed qui eum excipit Senarius cum extrem tetrametro X Terentii more non St. Quicunque enim peracto cenae argumento in non diiuntur VerSUS, quibuS OV persona adveniente aut alio modo nova Scenn rne Struitur, neque genere neque pedum numero inter Se disserunt. Longe plurimis cenarum sinibus illi versus concinunt cum eis qui praecedunt mutato rum modo generum modo pedum numerorum Xe inpia haec Siliat. Uno ei Si nova cena indicatur extremis Eun GV,

quamqUηm eadem numerorum perpetuitate decurrit, tamen non eundem pedum numerum eXhibet, est And. IlI, 44Xtr. ,

ubi oratio Davi erum quem invitum it insperantem cin

nitianti hus conscia sint omnia sntis apparet ex versu 15: Et sinsunt quandam inter se nunc fallaciam et S. 19 X tr. fabulae voce. Addi autem Versum 20, ut Pamphi Ium et

Glycerium n hoc commentum confugere et in eo solatium quaerere mirum non SSe dierit, a Semei PSO Rutem, summo in malis fraudibus excogitandis et perspiciendis artifice, multum besse conni mei, quominus inlin putet. Duae consi matio quo fortior evndit, tanto melius, quare hercle sententium non modo non Derat, Sed Veteratori apprime convenit. At

versum onerat Nihil plus, tun in quod primurn Hec ΙΙ, 1, 20 pedem constituit aut quidem hercle sive latui Trinummi 58 Dum quidem hercle, quod e multis exemplis Drtitis chelius pro Ieg. pag. 54 unde quidem delite 'cens nihil offensionistin here posse appurent. ale praeterea librorum atque Bent leto in a mutatum esse, Handius exponit in ursellino I pag. 488.1 nocte uenti eius ibi te strametros iambicosin inlecti eos revocavit

40쪽

Sed eccum video ipsu in occidit Utinam mihi esset aliquid hic quo nunc me pr3Ρcipi - i sim durem

Sod usem adrnodum clausulae in mediis scenis qua ' η SBnimorum mn tu habsent Sa ope usurpant tar sic illo loco ubi Davus in summo diserim in versatur facile ex Pusatur. Huc a codit quod desinit in 'ra Vis Simam occidi xclamat in nona, quae per Se Ver Sum con Stiluit Ern II 3, 1 ua elata. ros ipsa postulat ut ne lor aliquantisper coniico Sent. Sodnihil eiusmodi sit in illo Andriau versu. Tranquillior nim suum est na ex Orilis Davi animi statu est, ipse Senarius autem cum insequUnii se tram Piro reli S Simo QOhner t. Nihil igitur restat nisi ut aut Terentium a con Su in more

concinit. Quod quale fuerit cum ex se Stinanti Servi condicion facito intolligitur tum quid uerit docet Sermo quem cum Pamphil de Su Specto patris consilio habet avus II, 2. 16-18. Tuu pater me modo prohondit uii tibi uxorem dare )Hodie; item rati, multu quae nunc non St narrandi i iciis, Contimι ad properan M. percurro ad uorum, ut

dicam tibi haec

l Sic scripsi versum , invitis libris inser. in quihu post dare Comparet SUS VOcul R, quae numeros turbnt. Nam unum et O narium inter trio inta Septem tetrametros rata lecticos a poeta scriptum fuisse veri imite non est. Benti eiu eiecto ege. incertae sedis vocul, ut quod a codice primariae nota ab st, dare in dari mutavit Sed te lac quid sin mutatione i pun