Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 784페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

41쪽

Σ9 haec caverna foramine suo directe incumbat foramini alterius: has sextam de septimam computo. una hanc magis anterius ad Oculi internum angulum octava erat, quae granum tritici oblongo suo cavo includere posset. Nonara decima satis magnae non nisi miguo sepimento osse & subducta membranula divitae sunt, immediate subjacent ipsi loco, quem caruncula oculi laci malis post se hahet. His demum undecimam NdnumeramUS, URe non conspicitur nisi in fundo cavitatis ossis frontis, narium summo septo adhaerens. Harum singula foramina hiant vel in canalem, quo frontales sinus ad ossis turbinati superioris circiter medium, Dcie, ut saepe monuimus , ad orbitam obversa, se aperiunt, vel protini ad latera ejus rictus

Nimis Iongum foret, forte etiam nimis oediosum, si omnium, quae ad manus sunt capitum recessus pari cura exhibere S describere Vellemus quare Unius, prae ceteris nobis commodi, quoniam nulla vel coctione vel in terra corruptione vel minimum corruptum est qualia fere crania ob rationes infra dicendas huic examini inepta sunt sed simplici exsiccatione praevia ad durationem praeparatum es Id quum ceteras avitates, praeter maxillares, minimas, d has satis parvas exhibeat, aetiam ethmoidearum Ostrarum unicum vestigium exhibet, idque cum maxillari aperte conjunctum si herenus I numerum nullum determinat quod Z vero scribit omnes istas cavitates habere communicationem inter se ct cum avitate ossis basilaris seu cuneiformis, id omnino falsum est, si intelligatur de cavitatum unius cum altera, per foramina quaedam , coniunctione id ver, de communicatione cum ι cavitate sphenoide nullo modo excusari potest. meussenium iri eo peccasse, quod thmoideas avitates certo inlinero inclusit, stiperius monitum est: nunc aliud ipsius adsertum g veritatis causa examinare jubet Nimirum perhibet anteriorem utriusque lateris cavitatem quamvis bina foramina, seu ut ipse loquitur, canales, habere, quoruΓ uno cum maxillari caVitate, altero interiori cum supernas Tractat. IV. cap. XII. p. 2ς 9 g Neurograph. universali lib. I. aDIS

42쪽

3o U I I G I R. perna narium parte communicet. At vero nos singularum undecim foramina rimati invenimus, in nulla duplex vidimus. Communicationem maxillarium cavitatum cum ethmoideis anterioribus proinde tamen non negamus, nam locus, ubi frontalis avitatis

exitus est, verticaliter imminet illi, quo se maXillaris in cava narium aperit de quo mox dicendi locus ustior erit. Forte me emus

examinavit calvarias in quibus membrana narium omniumque cavitatum interna obducens ablata fuit, ubi foramina multa in superstitibus ossibus apparent, quae antea membranis Occlusa fuerunt.

His subjungimus cavitatum ossis sphenoidei descriptionem. Lis1 frontis tabulam interiorem eo excurrere, donec sphenoideo, prope illum locum, quo nervi optici perforant, per futuram dentatam conjungitur, autopsia docet. Ille itaque locus, qui inter sellae sic dictae turcicae processum posteriorem o hanc suturam est, plerumque cavus reperitur. Id quo se modo in capite nuper publice dissecto habuerit, primo exponam, deinde qu1d in aliis observaverim, subjungam. Ablata tabula ossi sphenoide inde a su Istura ad usque processum, qui ephippium sinit, ampla profunda cavitas in oculos incurrebat, cujus longitudo ab ultimo recessu versiis occipiat, ad foramen usque in nares hians, unum pollicem geometricum duasque lineas perfecte aequat profunditas erat octo linearum. Latitudo non eadem ubique. Namque in posteriori parte, plus quani ad dimidium indicatae longitudinis, unica tantum est cavitas, pollicem accurate aequans A sinistro autem latere protuberat avitas alia, quae oveo suo pariete sphenoidei ossis tabulam supremam non penitus attingit. Haec si abesset tota cavita quarta parte auctior foret. Indicata jam cavitas nihil aliud videtur esse quam quaedam ethmoidea, quae nimis longe ad posteriora Xtenditur. Nam, ut dictum est, non tota adsurgit ad os

supremum ephippii, sed parvo quidem, at notabili interstitio hilicdistat. Quod vero maxime adi irationem meretur nullium omnino habet excretorium ductum. Nam cum aquam infudissemus, illaque per multas horas sietisset, ne guttula quidem unica Uuxit. Membrana tamen pituitaria, Velut aliae cavitates, obducitur.

inque

43쪽

DU CAVITATIBUS OSSIUM . CAPITIS. I inque membrana ista notabilis arteriae truncus, cera rubra repletus, cum suis ramisicationibus cernitur: qui aperte communicat cum arteria quae tunicam narium pituitariam in summo faucium

intrat, de quo plura deinceps dicendi locus erit.

Re igitur vera tantum unica est in hoc capite sphenoide cavitas: quod saepius observavit ExcelL D. D. He erus nostrae olim, nunc Iuliae academiae doctor celeberrimus, quoniam de hac avitate sic scribit: h quandoque duplex es. Idem suo testimonio confirmati laudatissimus . . Morgag s. i Habet autem haec avitas foramen mum in deXtrum narium meatum ejusque summum locum hians Esse nobis cranium, in quo nulla adest cavitas, quum tamen foramina conspici polluat, data occasione supra diximus. Aliud ad manus fuit, quod sub sella prorsus nullas, sub loco, quo nervi optici penetrant, admodturi exiguas habebat, vi pis capaces, quarum fura mori ci dextri ad ovat ordinario loco, nullum asinistris. In multis aliis quae adhibuimus, nullam videre licuit in duas partes accurate divisam DeXtra fere in omnibus major sinistra deprehenditur. Verheyenus videre credere minores esse cavitates phenoideas ubi frontales fuere magnae sed in illo cranio, ex quo frontales maximas descripsimus, has sphenoideas satis magnas vidim . .

PFrheyenus o adnotat se vidisse dextram cavitatem sphenoideam subdivisam per aliquod parvum septum transversum, e lamella Ossis inferiori emergens, at superiorem non attingens: cui simile in nostro quodam ranio reperimus: sed hoc forte curiosius est, quod in aliquo deprehendiinus septum tenuistimum osseum, e latera lis exterioris lamellae medio exsurgens totam cavitatem dextram, si exiguam aperturam excipimus horizontaliter secans atque dividens.

f. XVIII

44쪽

q. XVIII.

Addendae Iunc supersunt avitates maxilla siperioris, quae a nonnullis auctoribus antra Highmori vocantur, non quod ιιthanae Heth morus illa primus observavit, aut quod antrorum nomine illa primus inlignivit utrumque enim a magno Mesali l jam factum est sed forte quod aliquanto majori industria, quam priores, descripta pict. que m illa dedisse visus fuit eis satis imperfecta est illa descriptio, quippe ne quidem meminit foraminis, quo in narium meatum hiat solumque levitatis ossium causa antra haec faeta fuisse arbitratur.

g. XIX.

Maxillam superiorem ex XIII ossibus componi res est satis nota hoc tantum loco notamus, quoniam anatomici in numerandiSillis non admodum conveniunt, nos illiid par, in quo sunt hae CaVitate , quartum vocare cum ExcelL D. D. Hesero ' Duo scilicet siuit ossa illa, quae totam 111axillari Nuperiorem constituunt, dentibusque omnibus superioribus sedes , quibus infiXae sunt, praebent. Cavitatis parietes faciunt tabula ossis laujus externa, quae partibus mollibus variis buccam constituentibus locum , cui affigantur, Xum praebent. tiumque os hoc Versus tempora pari tertio, Zygomatico, Ungatur, cavitas etiam usque ad locum Conjunctionis hujus extenditur. Alterum parietem superiorem datostis hujus ad orbitae inferiorem loci uia constituendum concurren8 lamina, quae cum ossa ejusdem orbitae, papyrace dicta, in quisbus sunt ethmoideae cavitates, attingat, facile es ad intelligendum, quod supra g. XII. monuimus, maxillarem c ethmoideas eXiguis tantum septis a se invicem separari. Parietem tertium ti bent cava haec laminam illam osseam, quae meatum narium facit, cuiquem turbinatum inferius adhaeret. Hanc laminam non totam esse osseam, sed parte haud nodica, quae ad si ethmoidis confinia spectat, membrana tantum tegi, docet autopita Fundum cavitatis dat satis tenera lamella ossea dentium quoru D radices

illam

45쪽

illam attingunt, praesepiola quasi finiens. Haud modicam, sed satis considerabilem hanc esse cavitatem ex indicatis terminis quilibet intelligit: pollicis extremum articulum facile abdi in illa posse certumi est. Id tantum addimus,locum,quo illa incipi elle supra dentem caninum secundum, indeque eam usque adunaxillae superioris finem postremum late pandi, i.

Foramen hujus avitatis, cujus beneficio cum meatu narium coininmunicat, est in summa ejus regione, ubi os turbinatum inferius uni maxillaris ossis parieti, quem antea tertium diximus, adnascitur 6 ad radices ossis 1urbinati superioris, modio spacio longitudinis, qviam haec ossa habent, exit. Ipsius figura Ovalis, capacitas tanta es , ut pennana anserinam, qua ad scribendum utimur, inediocrein,

si illa ovaliter compressa sit, transmittere pollet. Id foramen illain consideratu dignam cireumstantiam osseri, quod nimirum sub se habet ossis turbinati oblique ab anterioribus descendentein quendam processulum, qui immediate ad finem ovalis ostioli desinu. Maecllaci conditio facit, ut stiliis vel set a frontalibus sinibus demisia facile immittatur maxillaribus: vicissimi maxillaribus sursum protrusa et facile subeat foramen directe superpositum frontale Quumque ut studiose supra notavimus, ethmoidearum quaedam emit aes anteriores foramine suo vel in ipsum frontalium canalem, vel prope ipsius exitum, pateant, visitum illud uilii fuit occasionena errandi Vieusseum, cetera laudatissimo scriptori, dedisse, ut perhiberet anterjorem ethmoideam duplici foramine, stero in nares summas, altero in maXillares sinus patente, praeditas esse.

Qui capita ex terra eruta, vel coctione 3 rnembranarum separ tione praeparata, examinant, non possunt hujus foraminis vel verum exitum vel iustam magnitudinem, obse rvare quoniam parietis, qui meatum narium ab his cavitatibus sejungit, pars magna membranacea est, quae tunc secessisse debuit, ut magnum hic inaequale foramen inter utrumque os pono io sunt seu turbinatum.1 in medio parietis, adsit quod tamen in illis, ubi omnia intestra re-

46쪽

o sunt, stipremam totius cavitatis regionem occupat. Haec est descriptio avitatis maxillaris, qualem capitis in theatro nostrae Ac demiae publice praesecti, demonstrati consideratio suppeditavit. Non adeo multum, quod annotari opus sit, aliorum crantoriunconsideratio suggessit. Celeberrimus D. D. Morgagnus testatur se in muliere quadam nullos omnino sinus maxillares deprehendisse, quod rarius accidere ipse agnoscit. .

. XXII

Ante quam pedem ulterius promoveamu' paucis dicendum est, quid circa has cavitates in infantilibus capitibus deprehensum sit. Nondum nobis suppetierunt embryones, Ut in illis emtiireremus horum locorum onanes conditiones credimus autem laudatissimo D. D. Morgagno qui vel in foetu perfectissimo nondum opparere illas assirmat. Asservat theatrum nostrum anatomicum sceletum infantis, in quo ut se habeant omnium dictarum avitatum loCa, breviter indicabo. In osse frontis abstulimus illo loco, iii ordinarie fere cavus esse solet, scilicet ad radices nasi, externam ossis tabulam, admodum quidem sulpenta manu; sed praeter cavernositates, quales in ossium cranii diplo es solent, aliquod cavum nullum hic vidimus. Quum vero orbitae seminum locum a dextris scrutaremur, invenimus binas caritates in profundum oblique versus narium radicem, Vergentes, quarum altera Glum satis crassum promte admittebat ad unius d dimidiae lineae mathematicae longitudinem, altera magis in latitudinem expansa, aeque profunda' erat. Utruin hae sane cavitates exiguae cum tempore majores 1 cstae fuissent, Uirmare equidem non audeo vero tamen haud admodum dissimile mihi videtur. Ceterum incidit Verbe oni '' judicium de eo, quod cavitates in infantibus non adesse perhibetur: oputat cum grano fatis hoc intelligendum esse di tabulas illas osseas in infantibus non distar multum ab invicem hoc enim nisi esset, non videre e qui ossa illa, si forent in prima aetate plane conjuncta, tractura 'ris disjungerentur Aliud esse, si dicamus, osse illa primo paulu

47쪽

lum disjuncta decurseu temporis incurvari in partes oppositast adeoque vagis recedere ab invicem. Hactenus Verheyenus. Sed difficile est video de hoc judicare, quum nonnulla capita frontalibus cavi tatibus destituta manere supra indicaverimus neque ullo argumento evincere possim, annon hic infans, si adolevisset, sine cavitat,bus his suillet mansurus. Attamen illud, quod supponit hic vir, minimum interstitium, sive distantia vel non cohaesio, utcunque vocare lubeat, neutiquam in eo apparuit. Inquirant igitur, quibus sceletorum infantilium felicior obtigit copia.

. XXIII

Ethmoidearum cavitatum in hoc infantili capite nostro nullani videre licuit vestigium. Sed sphenoidea, non ampla illa quidem,

quae nomen tamen tueri poterat, cavitas aderat, non solum sub phippio, verum etiam anterius satis late patens. Maxillaris loco sese offerebat angustus canalis supra regionem, quae dentium Lveolos continet, transversaliter decurrens sed chrrissime conspuciebatur cavitas ablato pariete, qui has cavitates a narium meatu sejungit hicque totus membranaceus erat. Nolo jam conjecturis indulgere de modo, quo se aetate progrediente cavitates hae magis magisque e andant, aut prorsus producantur; commendamus haec

illorum industriae, quibus cadaverum infantilium est ad secandum

Mundantia.

. XXIV.

ordo nunc postulat, ut expoliamus de iis, quae omnibus his cavitatibus communia stat id est, de membrana pituitaria, seu, a vi Ruyschium alicubi loquutum deprehendo, papillosa, Eandem tum Ruyschius, tum accuratissimus Lugdunensium in satavis medidicus, Hermanuus Boerhaave a mucosam si ibinde vocant. M gnus se nobis hic pandit o amplissimus disserendi de hac membrana campus sed nos brevitatis necessario studio in pauca contrahemus: praesertim quum pleraque aliorum, quos fideliter indicabimus, fide dicenda sint, quoniam in uno capite omnia aeque perspicue

yrae ihInstitui medio. f. 492.

48쪽

praeparari exhiberi non potuerunt. Certum itaque est extra

controversiam positum, Omnes, quas superius indicavimus, cavit tes, vestiri membrana hac mucosa, quae eadem narium totam cavitatem, S praesertim ossium spongiosorum admirabileris fabricam. nndi quaque involvit, septumque narium omne contegit Mem branosum hoc enimentum myriadibus arteriolarum in1dique disseminiatis, nervorumque multis flamentis, passim etiam particulis subrotundis quae glandulosum quid esse videntur, immo alicubi pinguedinis globulis, utertextum est quare de singulis seorsim debeanus dicere. Celeberrimus Rosibius, idemque de re anatomica immortaliter meritus, passim b in suis thesauris commeminit a se artificiose

praeparatarunt capitis partium, in quibus hae distributiones arterio larum optime consplatantur. Sed unde haec vasa arteriosa eniant, an ab carottae externa sosa, an vero aliquae etiam ab interna progrediantur, nullibi eommemoratum lego. . Diligentiissimus meus- senius o quum in genere dixisset hanc membranam instru stam esse innumeris a carotide eXterna arteriolis, in specie de frontalibus uibus testator, illos lodo unam modo duas inguedi arteriolas ab a eXtemiSi arteriarurn carotidum ramis emisias. Non autem solum ab externis ramis hoc seri, sed omnino ab infernis, quae Iez foramen inaequale ad oculi varias partes distribuuntur, ramum quendam notabilem ethmoideas superiores avitates intrare, docuit me caput in publica anatonae demonstratum Quum igitu de externa carotide nullum dubiumst, quod plurimi ejus rami narium cavitatem omnem, adeoque illas, de quibus nos loquimur, utpote marium partes, adeant atque rigent: tantum illud, ne interna penitus excludat Ar, dixisse sussiciat.

Vide nervit etiam nos expediamus, Excell. D. D. Boerbaave a)in si ibsidium vocabimus, ejusque mentem succincte exhibebimu8. IS

49쪽

Is nervi olfactorii fibrillas teneras per ossis cribrisormis foraminuta egressas distribui per totam narium amplam 'perficiem, usque in omnes sinus o cellulas, accurate testatui: Porro autem distribu buc etiam nero quinti paris ramum, ex unione cum nervo sexti paris huc delatum; quo irritat intercostalis vagusque, adeoque Mnervi musculorum respirationi siervientium, moventur, unde sernutatione facta vi aeris, violento impetu pus, ruentisque in has cavernas , mucus abstergatur.

Consentiunt his diligentissimi nervorum indagatores, illiseus bore me femus e , qui iidem tabulis aeri incitis rem accuratius ob

oculos Ponunt,

Iam vero de glandulis membranae pituitariae paucis dicend umest. Ingentem illarum esse copiam, saepe laudatus . D. Boemhaavera agnoscito Accuratisimaus Ruracbius, cui anatome de a bet, quod non tota glandulosa facta est, subdubitanter alicubi abde illis scribit, vocatque pa=ticulas subrotundas dispersas, quae glandu lae audiunt. Magis autem plane glandulas asales alibii appellat, Ita tamen, ut quales illas invenerit, statim his verbis subjiciat: suntque nil his sis iculi extremitatum arteriolarum, nares humectantes, quae ita diotae glandulae tu homine vivo tis jamjam denato, visum fugiunt, et Ruyschio in conceptu harum glandularum formando plane concinit Excell. D. D. Moetagnus c), qui insuper sibi uisam in medio septi peculiarem glandulosam insignem congeriem deseribit: qualem nos in capite publice demonstrato, quum adhuc humiditatem suam haberet, vidimus, sed accuratius in exsiccato contemplari licuit. Hue aque glandulae, haec corpora sphaerica, ut certis pituitariae membranae locis certo adsunt ita ubicunque inembrana haec est, ibidem arguere velle glandularum talium praesentiam injustum videtur. Certe membrana, quae a nobis

studiose examinatasin descriptas avitates investit, tenuior multo est

50쪽

est illa , quae narium septum, parietes ossaque spongiosa obducit neque ullam in ea inaequalitatem, qualis a corporibus sphaericis interspersis produceretur, observare potuimus.

Quum itaque glandulas perfectas, quales descriptio earum postulat, nullas in membranae huius partibus avitatum nostrarum interna obducentibus agnoscamus, propterea tamen non negamus

ibi fieri secretionem humoris blandi fluidi, inodori, insuli fere dc excoloris quemadmodum D. D. Boerbaave l. c. illum describit, mediumque ejus secretionis idem illud esse putamus, quod aridatissimus vir statim post glandularum mentionem , penitus ad mentem Ruyschii, indicat, nimirum extremitates vasorum arterissorum 4 informam fasciculorum hic tam copiose distributas. Quid Ruysichius circa has extremitates in capite vervecin Observaverit a), longum esset, si huc transscribere deberemus indicasse locum mihi cum

, XXIX.

Magnus anatomicae rei instaurator, Andreas Vesalius P ubi e vitates frontales describit, his verbis utitur, est amplissima Minoiali culum corpus membranula obductum complectitur, quod medullae quodammodo respondet. Cum Vestalio fere convenit D. Iessenius et, qui pariter medullosum quid, sed fere liquidum ac veluti oleostum, hic commemorat. Idem a Merhyen d huic avitati tribuitur corpus molliusculum ac medullosum prorsus ut videatur a Vesalio haec translata esse Merito jam correxit hunc errorem Cl. D. D. . Morgagnus e Saepe cogitavi illos viros pro medullos habuisse scobem ossis serra dissecli, inque lateribus membranae humidae facile adhaerentem, ut speciem corpusculorum medi illo rum facile referat. QuUna ero in nuper anatome viderem ossum maxillae inferioris laminas externas cautissime diffringi auferri, ut membrana cavitatem cingens integra remaneret, dgobus loci propeium dum

SEARCH

MENU NAVIGATION