장음표시 사용
2쪽
sex Max.tum nostro, tum superioribus etiam aliquod taculis de Papae de sacri concilii potestate acerrime, actape disputatum: atque ea de re tam uarias doctis, simorum hominum fuisse sententias: ut eius quaestio nis difficultas,aucta potius quam sublata mihi uidea
tur.Itaque non tam uirium mearum tenuitatem,quam
quid Christianum hominem, quid seruum tuum deisceat, mecum subinde reputans, non potui me contiis nere, quin quae longo re pertinaci studio ad hanc rem pertinentia uel ab aliis didiceram, uel ipse excogitaueram, hoc praesertim tempore publicarem et quo haereisticorum fautores nihil auidius expetiit, quam ut Pontificiae potestati quantum possunt, uel per insidias deis rogent.In eo autem praetcipue desudauit labor noster, ut quae fuerant variis locis dispersa colligerem et quae sine ullo ordine tradita digererem: quae obscure dicta aperirem et ac denique ab aliis omissa pro ingenii uiis ribus ipse supplerem . Sic enim fore existimaui ut disisiectis c quem ad modum spero b tenebris, ueritas iam clara in medium prodiret.aciam omnibus plane liqueret, eum qui legitime sit ad Pontificatum assumptus: modo a fide non declinet, maioris semper authorita tis,quam patres concilii fuisse. Hoc autem quicquid est operis tibi dicandum existimavi, primum quod eam tu, de qua agitur meritopotestatem geris, re ad
3쪽
istam dignitatem tam concordi patrum cosensu assumptus es rut electio illa diuina potius a humana uide ri iure debeat.Huc accedit quod in defendenda istius sanctae sedis maiestate, in Cardinalium dignissimis cooptationibus, in procuranda inter principes pace, longis susceptis itineribus,non sine maximo uitae tua periculo, talem te Pontificem praestitisti: ut disputauetionis huius nostrae summam, non modo amplissima
ista tibi data diuinitus potestas, sed etiam praeclari
mores tui, uerissimam esse demonstrent. Neque tamen dissimulauerim hanc etiam suscipiendi oneris causam mihi suisse,ut qualis mea sit erga te obseruantia, hi aD sidui labores mei de qualescunque animi foetus,ostenderent . Quamobrem sanctitatem tuam obsecro ut quae pro te ac dignitate tua, si non erudi te, at certe pie ac libenter elaborata sunt, hilari animo suscipere, ac si uidebitur fouere, non recuses.Neque id sane sue rit amplitudini tuae indecorum, nam quanto sunt ob scuriora & humiliora, quae radiis tui nominis illustraueris, tanto maiorem esse clementiae ac bonitatis tuae splendorem omnes intelligent . Uale.
4쪽
TE PAPIE ET CONCILII. I quid est in tota mortalium uita laudabile, id totum in
magnis N arduis rebus esse constitutum,nemo iure diis bitauerit. itaq; ne conatus quidem ulli honestiores exustimantur,et qui in diffcili negotio fuerint aliquando suo scepti,ubi si forte nos fallat qui plerum m euentus Optaotur,uolutas tamen in laude poni solet. Qua ego ratione ductus, cum iam inde a prima adolescentia iuri pontifi cio ac ciuili discendo totum me tradidissem, nullam quidem eius disciplinae partem mihi negligendam putaui, quae tota ad rerum publicarum constitutionem,u ciuilem societatem conseruandam,esset exco gitatae Verum eas disputationes que de magnis rebus essent,nescio quo meo genio impellente semper adamaui: Sc in iis ingenium,si quod in me est, libenter exercui. Quoniam igitur multi re illi quidem praecellentis doctrinae glostria illustres uiri,maior ne sit summi Pont.an sacri concilii potestasAether aliquando disputarunt: Sc litterarum memoriae uaria ac diffidentia tradideruta Ego quod exquirendae ato intuendae ueritatis gratia quid ea de re, sentiam, in medium afferre constitui,ut si fallor,a doctis uiris corrigi possim. Sin recte sentio, ex nostra hac disputatione ueritas breuiter ac dilucide intelligatur. Haec tamen omnia quae dicturus sum .s. matris ecclesiae censuris qua debeo modestia re ueneratione submitto.Simul etiam ab elegantioris musae homi nibus impetratum uelim:ut in eius rei inuestigatione, quae inter iuris interprestes uentilatur, illorum interim lingua uti mini permittant, dum res diffrillumae X nullius prope eloquentiae capaces explicatur. Deo igitur opt. Max. cuius causa agitur inuocato. Opinor ego, saluo saniori iudicio, nullum ea sim reperiri,in quo uere dici possit, concilii potestatem Pontificia maiorem esse,ald inde sequi dicimus,ut concilium in eum, qui certus sit Pontifex, imo perium nullum habeat: ae quamuis prima Eonte conclufio haec non medios criter dubia uideatur, si tamen, quod a sacris constitutionibus traditum est, diligenter inspicietur, fortasse non obscura fiet . In primis autem operaepreocium esse arbitror,si declaretur,cur non in Pontificem simpliciter dixerim, sed in eum qui certus sit Pontifex. id enim iccirco fecimus,ut nonnulla, quae iacis te obiici possent reficiantur. uidelicet a concilio plures de pontificatu certanotes iudicari posse .c.Si duo.lxxla.dist.idas ab anteactis conciliis quandocue fastam,ut de concilio Constantiensi legimus, Sc de aliis, quae uti non necessaria ad rem propositam omittiitur.pariter etiam dici posset iure cautum esse,Pontificem metu uel pecunia interueniente electum, de sede euci posse.c. Siquis pecunia.lxxix.dist. his N similibus argumentis concludi, his saltem in casi bus concilium maiorem ipso Pontifice potestatem habere. Haee enim, resimilia quae afferri contra possent, ut praedictorum uerborum tacite dimisuuntur, nam ubi plures de pontificatu contendunt, nec quis eorum uere Papa
5쪽
PRIMA PARS. Papa sit, percipi potest, cum non appareat quis uerus Pontifex sit, om/nes ab occupata dignitate repelluntur.iureconsulti enim quid no eme, ec non apparere paria esse existimarunt, L. Duo sunt Titii.Ede testa. tui. L. In lege fundi. Ede contr.emp.atq; hoc modo non Pont.Max.sed factu potius eligetium iudicatur, qui duos ad Pontificatum assumpserunt quod nullo pacto fieri potest,ne ecclesia,quae corpus est mysticum,si duo habeat capita, monostrosa fiat, contra c. Quoniam in pleriscue de off. ordin. Iis igitur de causis non in Pontificem, sed in eum, qui certus esset Pontifex diximus. Sic etiam ubi electio Pontificis tanquam irrita reprobatur,eii ideo iudicari posse conscedimus,quia cum legitime non fuerit ad Pontificatum assumptus, ne Ponptifex quidem appellari meretur, nem unquam Pontificiam potestatem adeo plus est. nam cum ipsius electio ea forma careat, quae unicuid rei tribuit,ut id sit,quod esse dicit .L. Si is qui quadraginta.s.quaedam .Ead Ieg. sal .eleectio illa, iure electio dici non potest, ut in simili in.l.iiii.s .Condemnatum .Ede re iud.traditum est,sententiam,in qua quod ius postulat obseruatum non est, sententiae vi ac nomine carere . idem sancitum est Nin.L. Non putasuit. s. Non quaeuis. de bon. poss.cont. tab. ubi iureconsultus ait, filium non legitime exhaeredatum: dici exhaeredatum non posse et sic etiam inostrumentum,cui solemnia defuere instrumenti uirtutem nomenq; non habeo ire L. Diuus,ta ibi Bar.Ede milit.testa .nam aliquid non feri,uel minus legifio me fieri,paria esse existimatur.L.quoties .Equi satisd.cog. Baran .L . si finita.s.lulianus. Ede dam .infect.hinc dixit Bal in. L.F.C dent.rescin. no poTPapam canonice electum,essie Deum in terris: oc non canonice electum,eme daemos nem claues non regni coelorum sed inferni gerentem, citat.d.c.Si quis peruoma,cui accedit Felian.c. Ego. N.col .ii.in f .de iureiuran. An autem electio metu uel pecunia interueniente facta ipso iure irrita sit, uel per sententiam iro irita facienda nunc non discutiam: quia utcunm sit, non Pontificia potesta s 'sed factum eligentium iudicatur, ut euam praedictum est. haec autem quaeo 'stio,in libro, quem edidimus de cardinatatu.q.xv.&.xvi.latissime est enuclea ita, i eam nullius esse roboris ostendimus. N os igitur,u t ea evitentur quae iaduersis stontibus inter se uidentur pugnare, ne ue illa aduersentur quae de
Papa in haeresim prolapso dici possent, de certo Pontifice loqui uoluimus, ac de illo,in quo Pontactam esse potestatem extra quaestionem est.
PRIMA PARS.I S igitur hunc in modum expositis ac praefixis,ut haee
quae latissime patet quaestio clarius explicetur, & suo ordine percipi possit: tota quidem res in treis partes prino cipales mihi uidetur esse diuidenda . Primae itaque paratis lamma haec erit. Ubi Papa criminosus est, Sc de ipsious criminibus iudicandis agitur,utra eo casti potestas potior sit.Secunda uero pars declarabit,quid iuris sit quanodo nulla de Papae criminibus quaestio esse sed tantum de peragendis ecclesiae negotiis tractatunquam ut res facilius intelligatur,in tria tempora
6쪽
tempora distinguemus. In tertia denim parte offendicula quaedam reiicieomus,aim alia scitu digna quae iam dicta re firmata per nos comprobabiit,hreuiter adducentur. praedictum tamen uolo nemini mirum uideri debere si . hoc in loco multa iterari uidebuntur quae in .q.xxxix.lib.a nobis ediet de caro innatatu collem adduximus id enim coacti fecimus ut huic quaestioni, qua in primis tractare instituimus,cumulate satisfiat. Ut ad prima igitur partem redeamus, si quaeritur quid de Pontifice iudicando tenendum sit, Respono deomeminem in primam sedem re aliorum omnium iudicem, ius dicendi authoritatem habere: sed illius culpas diusno iudicio reseruari.c. Nemo. Cuncta per mundum T. Aliorum ig.q.tema.c. Nunc autem xi. distae. Si Pastra, xl. distaeam , ut in .d. constitutionibus traditum est, Papa primam se dem obtinet,ae aliorum iudex est: N per consequens omnibus praeest.quod quidem etiam late Sc antiquat 3c nouae figis authoritatibus comprobatur, in extrau. Unam sanctam de malo. Obed .explorati autem iuris est inferiori lasperiorem iudicare non licere c. Inferior xxi. dist.et.c. Cum inferior, de mast. io. Obed. conclusionem hanc aperte decidit tex .in d.c. Nemo, dum
ait, Papam neque ab omni clero neque ab omni populo iudicari posse, nam populus Christianus in haec tantum duo genera hominum I iure diuisus est .c. Duo sunt, xxii. q. prima,nec dicta uerba de singulari iudicio intelligi possiunt, quia de ipso prius dictum erat per illud uerbum,nemo, .c. Ergo de tota ecclesia intelligenda sunt, quae in concilio esse, iuris interpretatione censeo tur, ut dictum est. idem sensit lex in .dae. Aliorum, cum ait, Pontificem Deo tantum innocentiae suae rationem redditurum esse: Illa enim dictio,ians tum, eam uim habet, ut omnia alia iudicia, diuino excepto,excludat.L. his solis .fide cond. 8c demon. cum simil.ut per iuniores in . L. ita stipulatus, in v.not.Cde uerb.oblig.est etiam texanclem. Exivi de paradiso .s. cum auo tem, de uerb. si . Quinimmo Pont. Maximum se concilio sponte etiam subiicere non posse iuris interpretes communiter a marunt, dicentes eum
amplitudini Pontificiae potestalis quae a Deo est,c.primo xxii.dist.quicquam detrahere non posse, Sc quanuis reperiatur ab aliquibus Pontificibus nona nunquam id factum misse, alantid iure fieri non potuisse: ita Io. And.8c Feli. post alios in .c.Ecclesia .f. mariae, de const. Rom. in sing.cxxxiiii.& Ias. post Alex in.L. est receptum.ffide iurisd.omn.iud.ubi hanc partem crebriostibus sententiis approbatam esse ait: & recte, hic enim actus sibi inuicem res pugnaret. ut scilicet idem ille eodem tempore re inferior ae superior siti quin nec legislator nec Deus ipse facere posset ut repugnantia sint in eodem subie
ubi Dec.hoc idem confirmat. Hinc si opinor) synodus contra symmaochum Theodorici regis authoritate coacta eidem Theodorico, antequam res agi coepta esset, duo obiiciebat: concilium scilicet absque ipsius accusati Pontificis iussu congregari non posse, nec primae sedis antistitem minorum iudicio subiacere: quasi diceret, etiam si concilium praecedente ipsius praeosulis authoritate conuocaretur, nobis tamen qui inferiores sumus contra Pont. Max. ferre sententiam non liceret, prius enim obiectum congregandi
concilii principium respicit , scilicet ut conuocatio iniussu Pontificis facta sit
7쪽
irrita. Posterius autem obiectum ad concilii iam conderati authoritatem allinet, scilicet, ut Pontifex, qui etiam congregationi authoritatem praeobuerit, non propterea iudicari possi t,3c sic tex.ibi hoc modo expositus prohat, Pontificem etiam sponte concilii iudicio se submittere non posse: in eo enim concilio de iudicandis Papae culpis agebatur, cui Papa suam authoriotatem impertiendo, consequenter etiam se eiusdem censurae ultro subiicie bat: Sc tamen synodus ipsa ea uerba dixit, quae pauloante adscripsimus, Scse eo etiam casu Pontifice minorem esse censuit, quod re ipsa declaravit: nam quamuis deinde symmachus authoritatem suam interposuisset, synodus tamen de eo sententiam proferre haud ausa fuit: sed hoc modo arbitrata est. Symmachus Papa sedis apostolicae pracul ab huiusmodi oppositionibus impetitus, quantum ad homines respicit, sit immunis X liber: cuius causam totam Dei iudicio reseruamus,haec omnia habentur es.s. Hinc etiam,xvii. dist. quorsum enim illi patres Symmachum de Papam, & geminando ipsius diognitatem etiam sedis apostolicae praesulem, re se homines esse memorarunt lcerte non ob aliam causam,nisi ut ex his re ipsa quod superius dixerant, ostenderetur, S .hominibus in eum , qui supra homines est, bc qui Dei uices gerit, ius dicere non licere: di am etiam si prima illa oppositio .f. non legitime congregati concilii sublata esset accedente demum ipsius Pontificis authoritate, alia tamen adhuc supererat, minori.f. in superiorem ius dicere fas non esse. idque inferenda de Symmacho sententia praestitit impedimentum: quia ubi duae rationes aeque principaliter adducuntur, suffcit una sublata adhuc alte ram superesse .s. Amnitatis, inst. de nupt.ae quamuis symmachus criminum sibi obiectorum reus repertus non fuerit, tamen concilium. non tam homi ius innocentiam,qu m dignitatis amplitudinem respexit: ut uidere est,si senbtentiae latae uerba diligenter considerentur: di on enim synodus illa usa est uersho, absoluimus Sc liberamus, ut in sententiis, quae pro innocente prolemn tur,communiter dici solitum est.sed ipse,qui est Papa re apostolicae sedis praesul, quantum ad homines respicit, sit immunis Sc liber. perinde ac si diceret non fit liber, quia eum nostra sententia liberemus, neque sit immunis, quia eum nostra authoritate absoluamus: sed quia ipse est Papa, ipse est apostolicae sedis praesul , nos homines sumus, quibus non licet de eo sentensiam ferre. Demo enim qui condemnare non potest , absoluere po/test .L. Nemo .ff. de reg. iur. hoc igitur pacto quamuis Symmachus se ab iobiectis erroribus expurgauerit,patres tamen in sentetiae suae uerbis no Symmachi innocentiae,sed dignitatis celsitudini,honorem detulerunt,Nam si eos hominis potissimum mouisset innocentia, illis utique usi essent uerbis, abs soluimus X liberamus, quae fere semper in absoluendis reis proferre iudi
cessolent, non ignoramus autem ea , quae a communiter contagentibusta usitatis sunt argumenta, ualida existimari, ut habetur in .L.Neque natales .Caele probat.tum etiam quia ex praecedentibus sequentia declarantur,.L.
Si seruus plurium .ff. de leg. primo cum simit sed in principio patres etiam
ante cauta cognitionem dixerant seipsos, qui inferiores erant, summum Pont.iudicare non posse, ergo praecedensiacum sequentibus iuncta id non
obscure indicant . quod ab illis quoque uerbis geminatis confirmatur, ubi
8쪽
dictum est, Symmachus Papa 8 apostolicae sedis praesul, ista enim geminablio Ponlisiciae dignitatis arguit eam potissimum prae oculis habitam fuisse: nam ubi uerba geminata proferuntur, ibi a loquentibus uim factam fuisse tu a
reconsulti arbitrantur. L.Balista .fLad Trebel tradit Bar.in. L.Cum scimus. C. de agric. censilib.xi. sic textus in .d.S. Hinc etiam, diligenter examinatus
probat, concilium declarasse minorem se Pontifice Max. potestatem habeo re, dico, etiam si Pontifex se concilio subiiciat, ut praedixi, Ad idem est
rex.not in .c. Nunc autem.xxi .dis . ubi Nicolaus Papa prQbare uolens maiores ab inferioribus iudicati non posse, Marcellini de byxti Pontificum addus est exempla: aitq, concilia contra eos congregata dixisse nemini primam seodem iudicare licere,ac eis propterea dictum milla, ut seipsos iudicarent. adsuerte textum in.d. c. dunc autem, cum Syxti exemplum adducit, loqui de concilio, quod Valenones Augusti iussu conuenerat, cui quidem conciolio Syxtus a quodam Bassio accusatus se sponte subiecerat, ut ait teXt.in.c. Manda stis .ii. q v.8c tamen teg. in.d.c. Nunc autem, ait eum a concilio tant. quam ab inferiore iudicari non potuisse, atque ita ipsum concilium declas rasse: ergo ibi est irrefragalbilis ter .addito .d. c. Mandastis, probans Pontifocem adeo maiorem concilio potestatem obtinere, ut, tam etsi uellet, seconcilio submittere nequeat . quod optimis uetq; rationibus ex mente Belo Iem. affirmat Card. Alex .in.c.Inferior.xxi.dist. Fec obstat Pontifices quanodoque se concilio subiecisse: quia si tenemus eos iurisdictioni patrum se suppposuisse, id de iure dicimus non licuisse, ut Io. And. 8c Feli. tradidere in .c. Ecclesia .s. Mariae de Const.id , in praecedentibus confirmatum est. Uemno tamen quia non adeo facile credendum est Pontifices illos quicquam, quod de iure fieri non concederetur, facere uoluisse arg. L. Similes qui. E de test. milit.iccirco sanctius esse arbitrare,si forte diceretur,eos id in sua tamen celsis tudine permanentes egisse.L non ut se imperio concilii subiicerent , sed ut quadam honestate uitae suae rationem redderent exemplo Dei, quem quanodoque, facti sui rationem reddidisse diuina monumenta commemorant, ut Esaiae.xliii. 3c exemplo Iob xxxi. Si contempsi subire iudicium cum seruo meo e c. 8L Io.viii. ait Dominus, quis ex uobis arguet me de peccato t sic quoque Io.x viii.inquit, si male locutus simi, testimonium pei hibe de malo c.hoc enim modo videmus Chi istum etiam ipsum obiecta crimina diluissse . nec tamen propterea dicere oporteret eos, apud quos eiusmodi excussationes afferebantur, in eum tu, Sc potestatem aliquam habuisse: uerum ex persectione modestiae id factum fuisse probat text.not.in .c.Testes ai.q.vii. quod de Pontificibus quoque, qui id aliquando fecerunt respondendum est . nec aliter, si recte inspiciantur sentire uidentur canones qui dictorum Pontiscum exempla commemorant:non enim eos se concilii sententiae labomisisse, sed coram concilio se expurgasse aiunt: ut non solum crimine sed etiam suspicione carerent, ut sentit text. in.d.c. Mandastis, ibi, suspicionem fugiens &c.eae hoc modo iudicium illud inspectionis potius fuisse ci potestast tis arbitror . Quamobrem summopere laudandi sunt, nedum excusandi Pontifices illi, qui, ut scandalum pusillorum auferrent, ultro se purgare uolucrunt: quoniam unicium mandauit Deus de proximo suo, Eccle.xvii.
9쪽
PRIMA PARS.ec alibi inquit, qui scandaligauerit unum de pusillis istis, qui in me credunt
hcc. 8c rursus, Veli illi, per quem scandala ueniunt, Matth.xviii. non lasmen iccirco dicendum puto eos, coram quibus talis purgatio fit, in Ponotificem potestatem habere,cui a Deo iura terreni coelestisq, imperii fuere coomissa.c.i.xxii .dst.qtlemadmodum 8c de Christo praedictum est. ec quam uis alias purgatio apud eum, cui iudicandi facultas non desit,fieti consueueorit, illud est in praelatis inferioribus, aliter uero in Pontifice Max.quo in illo
etiam casti concilia sunt inferiora,ut habetur in.d.c. Nunc autem. Non obst. c. Nos si .ii.q.vii.quia respondet Feli .post Io. Arad .in .d.c.Ecclesia.S. Matiae,
ibi iudicium pro discretione sumi debere . hoc ipsum alii quoque fere onunes sentiunt, ut per Dec. in.d.c. Ecclesia. posset ec aliis modis responderi ut per Card. Iacob.intract. de concitan.q.de submissione Papae . Nec obst. si retorqueretur text. in .d.c. Mandastis , ibi, sed non aliis qui noluerint, aut sponte hoc non elegerint, faciendi formam dans ecc. ergo uidetur Pontifex sponte se concilio posse subiicere. Nam si dicimus 3yxtum se potestati hyonodi supposuisse, respondeo id contra ius factum fuit se,ut ait Feli. in. d.c. Ecclesia.s. Mariae, idem qi probat text. per me diligenter expositus in .d.c. Dunc autem. Si uero dicimus ipsum concilio se nequaquam subiecisse, sed tantummodo se expurgasse, ut praedictum est: tunc non repugnat: siquiodem non modo non reprehendimus, sed laudamus Pontifices qui se pusthlice excusando obiectorum criminum fiaspicionem tollunt. non tamen concedimus concilia aduersus eos propterea authoritatem ullam potuissae nancisci: per praedicta . Neque uero illud obstiterit quod nouimus Ponti sicem Papatui renuntiare possea.i.de renunt.in.vi. atque hinc argumentum duci posse, quod multo magis se concilio possit submittere, quod usique minus uidetur. Respondeo enim actum renuntiationis nullam in se repus gnantiam continere et renuntiantemq; sibi ipsi dumtaxat praeiudicium asserore: quod utique locum non haberet si se bynodi supponeret potestati: neomo enim eodem tempore dc superior, ec inferior esse potest,cum repugnantia simul else,ullo pacto nequeant, ut praedictum est per. L. Vbi repugnantia .ifide reg.tur. monstrosum quippe et set superiorem ab inferiore iudicari pol se, teste Host. in c. Peruenerabilem .s.Sane, qui fit. sint leg.praeterea per subiectionem hanc,non ipsi Pontifici sed dignitati pontificiae,iniuria feret: ut
aiunt lo.And. v Feli.in.d.c.Ecclesia .s. Manae . Hon obst.quemlibet priuiles gio suo renuntiare posse . id enim tum demum uerum est, quum personis priuilegia conceduntur et haec autem eminentia potestatis non personae ulli, sed pontificiae trad: ta est dignitati,ut tape dictum est: ergo ei Pontifex Max. renuntiare non potest, per not in .c.Si diligenti , de for. comp. 5c in terminis per Io. And. I eli.in .d.c. Ecclesia.s. Mariae, atque ita ex his liquere arbi tror, Pontificem etiam ultro se concilii potestati subiicere non posse. quam conclusionem aperte tenuit Io. de lign. post v in . in.d.c. Ecclesia, caeteriq; eam frequentioribus uotis approbauere, teste Dec.in d .c. Ecclesia, dc late illam cori firmauit Card. Iacob. in.d.tract.de concit.in. q.de submissione PasPae. Fontificis autem culpas(ut reuertamur unde digressi sumus) a concilio iudicari non posse, Leonis etiani exemplo corroboratur: qui quamuis a gra
uibus sceleribus sibi obiectis se in concilio sponte purgauerit, hanc tamen aliis
10쪽
illis Pontificibus forma non praescripsit, haec ille in .c. Audram .iiq.vit. lieri quoque in libro ultorum illustrium attestatur Damasum accusatum adulterii se sponte cum .xlii.episcopis expurgasse. haec habentur in .c. Nos si, in fis. q.vii.Pontificis igitur culpas a nemine( Deo excepto iudicari posse exempla
quae conaniemorauimus N authoritates affrmant. quod quidem Sc Boniolacius martyr apertissime sensit inquiens, huius culpas, cum ipse Cinnium aliorum iudex sit, nemo mortalium iudicare audeat, nisi sit a fide deuius. haec ille, in c. Si Papa.xl. dist. summotum enim Pontificii in eiectionem sibi Tominus reseruauitae. Eiectionem .lxxig.dist. 5c multa de maioritate Papae supra concilium adducuntur per Barb. inclemen. die Romani de elect.ubi. Iraevii .fundamenta pro parte Pontificis attulit,& per Catald de bon .com p .in tract.de potestate Papae numero .lxxv. N per Ias in cons.xcviiidn.iiii. volu . Quare iam non obscure probatum e Te arbitror, Papam errantem, non lasmen in f de, a concilio tanquam ab inferiore iudicari non posse. verum si quispiam obiiciat, Papam saltem in casti haeresis iudicari per.d.c. Si Papa, dicimus hoc propositae conclusioni non repugnare.cum primum enim Pontrix haereticus est: cum extra ecclesiam sit, Pontifex esse desinit, re Ponti sciam potestatem amittit. nam in lege ueteri scriptum est, non poteris alte rius gentis regem facere, qui non sit de fratribus tuis, Detit.xvii.faciunt non per glo.8c scrib.in.c.f.de ordin. ab episc. qui renunt.epist. 8c teste Cypriano didicimus haereticos 3c schismaticos nil penitus potestatis haberer quia ecoclesia, quae una est, re intus Sc foris esse non potest . haec ille in .c. Didicimus xxiiii.q.i.sic Sc Nicolaus Papa de haereticis scribens ait, Hi quos diuina testamonia non consequuntur, quia extra ecclesiam sunt, pondus humani tesstimonii perdiderunt aduersus eos, qui in ecclesia esse uidentur: nec aduersius eosdem ecclesiasticae authoritatis pondus habere poterunt,qui ab eius sis de discessisse probati sunt. Haec dicolaus in.c. Miramur, in si .xxiiii.q.i.haeo
resis enim separat omnem hominem ab ecclesia, ut ait tex.in .c. Conuenienstibus .i.q.vii. Propterea re Bellem . Card. Alex. in .c. Anastasius vix dist. aiunt Papam haereticum inter alios Ponti fides non connumerari, ec Ana stasii.ii.exemplum afferunt, qui, quoniam haereticus fuit, in numerum Pon tisicum non refertur: atque iccirco alius, qui deinde idem nomen assumpsit, Anastasius .ii.non autem .iii .nuncupatur. N de Papa haretico.Lut ideo iudi cetur, quia amplius Papa non est, late habetur per Card. Alex .in .d. e.Si Paspa, 8c in rub.xv.dist.& per Catald .in tract.de pol. Pap.numero.xlv.ec nume/m.lxxxii. Sc per Iastin cons.xcv.col .vi .in .iiii.uol. talis sententia,ut ait Petrus de monte in trac.de pol. Pap.potius priuati iam Pontificis declaratio est, a noua priuatio, arg. L. Quid tamen.s. Si arbitrer.Cde arbi.&.L. Sicut.s. Sed si quaeratur.Esi ser.uend.qui.n .non credit,iam iudicatus est.Nos autem de illo
Pontifice, qui pontificia sungitur aut horitate, loquimur. Quod autem de Pontifice propter haeresim iudicando praediximus,lta demum uerum esse artareor, si ipse ante i sententia proferatur non resipisceret, ac seipsum corrigeo ret,contra Rosel.qui in tract.de concit .in .iii.q. scriptum reliquit, conciliu eoeria in casu se a fetenda sententia in Pontifice abstinere n6 posse.qd nos a ueritate abhorrere existimamus iasi teste Apost .ad Titum dii.habetur in .c. Dixit