장음표시 사용
151쪽
Surus dromonem: Sed conspectis circa dromonem piratis, in OX remis retortis in olugulonensem Sel ortum recepit. At viri virtutis qui erant in dromone, tam Viriliter restitere piratis, ut Cons USOS nec illaesos abigerent. Itaque dominum Papam non ulterius cum periculo eXpectandum Cen SonteS,CUrSu prospero fines regni Siculi attigerunt. Idem Vero pontifex post dies aliquot in alia navi muri
renter a rege Siculo et quotquot ejus erant ditioni Subjecti, Cives 'quoque Romanos cum Optimatibus post modicum devotos et subditos habuit. Verum nrCtu erat Via, quot ex Transalpinis regionibus ad eum ducebat; eo quod satellites vel imperatoris vel pseudo-pa 99 itinera sollicite ObServarent. Porro imperator, ecclesiasticae pacis diruptor, Pacoet integritate diu non est gavisus imperii. Cum enim in Longobardos insolentius ageret, illi jugum Alemannicum non serentes, in libertatem Se priStinam receperunt, et greAtaurato a propriis Civibus CX di Spersione confluentibus, Cum SOCiurum uuXilio civitatum, Mediolano, urbem quoque βΛleXundriam, ex nomine domini papae, Cui Se de VotOS OSSO gaudebant, Sic vocatum, apto loco ad eXcipiendos primos Alemannorum I talium ingredientium im-
152쪽
Petu S, Condiderunt. Quam dum imperator in ipsis ejus primordiis ObSidione CinXiSSet,iXpugnare non potuit: sed exercitu fruStra fatigato discedens, hostium Contra se fiduciam Buxit.
De secunda ea peditione Walensi, et de adquisitione BritanniciP.
ΝΝΟ quo papa Alexander, ut dictum
est, relictis Galliis Apuliam remeavit, Orta inter regem Anglorum et Walenses rediviva Simulta S, utrique parti res magni negotii fuit. Cum enim eadem gens effrenis et essera, rupto petulanter faedere, Obsidibusque, quos in fidem pactorum dederant, periculo eXpositis, ' vicinos Anglorum fines turbarent; rex immenSO tam CX regno quam CXtran Smarinis provinciis eXercitu adunato, vi magna hostium fines ingressus est. Et quidem propter inextricabiles locorum difficultates non poterat longius progredi: Sed tamen eorum 1 renutiS EXCUrsibus ita coarctavit inclusos, ut pacem meditari Cogerentur. Rex vero ex Walliis reducto exercitu ad alia vocatus negotia, transfretavit, filiorum prO- pensiori Opera futurae promotioni et dilationi prospiciens. Quippe ex Alienora quondam FranCOrum regina Su Sceptis quatuor filiis, Henricum natu majorem regni Anglici et ducatus Normannici, Cum
Τ Expugnare non potuit. J I he
153쪽
Andegavensi comitatu, SuCCOSSOrem relinquero, Ricardum vero Aquitaniae, et Gaus ridum Britanniae praeficere cogitabat: quartum natu minimum Johannem sine terra agnominatis. in TreS quoque ex eadem habens filias, unam regi Hispaniae, niteram vero Saxoniae duci despondit: tertium, nondum nubilem, regi Siciliae suo tempore Comparem daturus. Verum quod de praesciendo Britanniae filio cogitabat, artibus Viribu Sque Paulatim praesarabat, Cum necdum suae Britanniam ditioni subjugasset. Iam tamen duOS in eundem provincium praeparatos habebat ingressus: civitatem scilicet*Νammatensem et castrum D Olense. Contigit autem Conanum comitem Richemundensem, qui majori Britanniae parti dominabatur, in suta Concedere, relicta ex ' sorore regis Scottorum haerede unica
filia. Quam rex innubilcm impuberi filio copulans, et omne jus puellulae in propriam poteStatem redegit. Erant autem in Britannia quidam nobiles
tantarum opum et virium, ut nulliu S unquam digian nrentur subjacere dominio. His a multis retro annis dominandi libidine, atque impatientia Serviendi hostiliter contendentibus, praeclara olim regi Oita dilacerata utque attenuatn erat, Ut in ea ex agris opulentissimis vastae Solitudines viderentur.
154쪽
J3S uis ΤORIA ANGLICANA. DIAB. li. Cumque a potentioribus inferiores premerentur, regis Anglorum auxilium eXpetentos, ejus se ditioni spontanee subdiderunt. Quibus ille prompto animo et prosia Sis opibuS uuXilium SubminiStrans, i9SOS quoque PotenteS, qui et magnitudine virium,ot vix acceSsibilium natura IOCOrum eatenuS ineX- pugnabileS Credebantur, λ subegit; sicque in brevi Britannia tota potitus, turbatoribus vel expulsis vel domitis, eam in cunctis finibus suis ita dispo- Suit atque CompOSuit, ut, populi S in paCe agentibus, deserta paulatim in ubertatem Verterentur.
De transitu piissimi regis Scottorum Maleo ni. IRCA haec tempora ChristianisSimus rex Scottorum Mulcoimus, cujus 'in praecedenti libro, prout decuit, secimus mentionem, ChriSto VOCante, hominem eXuens, angelis β sociandis regnum non perdidit, Sed mutavit. Hominem angelicae sinceritatis inter homines, et tanquam terrenum quendam angelum, quo dignus non erat mundus, CoeleSteS angeli rapuerUnt e mundo. HO-mo in aetate tenera mirandae graVitatis, in regni fastigio atque deliciis stupendae et Sine eXemplo puritatiS, eX Corpore Virgineo raptus eSt ad agnum virginis silium, Secuturus eum qUOCUnque ierit. Raptus est plane morte immatura, ne mirandam
Τ Subegit.J II. L. R.; sub- ' Sociandis. J II. L. N.; soci-jecit, C. undum, C. In princedenti libro. See lib.
155쪽
Hus innocentiam atque munditiam, Cum regnantem juvenem tot in contrarium occasiones et incentiva impellerent, mutaret malitia temporum. Verum quia mirabili animae inter virtutum insignia non deerant sordiusculae eX regiis deliciis, quaS tamen tolerabat magis quam amabat, Contractae ; Coelitu SemiSSa, non immissa, Visitatio paterno eum Verbere castigaVit, et excoxit ad purum. Quippe anni Sunte exitum aliquot ita elanguit, et praeter alia in- Commoda gravissimis extremitatum, id est, capitis
et pedum, laboravit doloribus, ut quilibet peccator poenitens tantis videretur sagellationibus ad liquidum 9OSse purgari. Unde manifeStum CSt, Puerum Dei, non tantum ad purgationem, Verum etiam adprobationem et incrementa Virtutum, Vel augmenta meritorum, SeVeritatem paterni Verberis fuisse eX- pertum. DormiVit ergo Cum patribus Suis, et Sepultus est apud Dunsermelin, locum scilicet in Scotia sic dictum, regum sepulturis insignem. SuC- cessit ei frater ejus Willelmus, fratre quidem, ut videbatur, ad USum mundi aptior, sed in regni administratione fratre felicior non futurus. Mundo, quo frater Simpliciter, ideoque pie et laudabilitor uti voluit, non simpliciter ipse uti sed frui intenden S, et fratris modum in temporali excellentia multum Conatus transcendere, ejus tamen gloriam nunquam potuit vel in temporali felicitate aequare. Νuptiarum bono, Cui frater piae Sanctaeque PraePO-suit virginitatis Optimum, multo quidem tempore uti, Vel ad Sobolem, vel pro remedio incontinentiae distulit. Tandem vero salubrioris instinctu C Onsilii de transmarinis cujusdam primarii filium
duxit uxorem: et de caetero noti Solum vixit Cor-reCtiu S, Verum Citam regnavit solicius.
156쪽
HISTORIA ANGLICAΝA. D LIB. II.
CAP. XX. De vitia et morte venerabilis heremita Godrici. ISDEM 1 ero temporibus venerabilis heremita Godricus de Finchula, loco scilicet solitario sic dicto, non longe
Wirum, annis muturus et meritis, in domino requievit. In quo plane cernere erat pium altumque divinitatis beneplacitum, ad consu Sionem nobilium et magnorum, ignobilia mundi et contemptibilia eligentis. Cum enim idem esset rusticanus et idiota, nihilque sciens nisi Christum J J Sum et hunc CrucifiXum, quod utique quantumlibet obtunsis et rudibus in fidei cunabulis traditur, in ingressu ad OleSCentiae fervere coepit Spiritu, totisque hausit Ossibus ignem, quem Dominus misit in terram. Denique Coelibatum, quem Deo gratum et sublimis esse meriti sorte didicerat, deVOte um- pleXus, in cibo et potu, in Verbo et geStu, homo simplicissimus decentem Cum graVitate SerVare modum studuit. Velox ad audiendum, tardus autem ad loquendum, et in ipsa locutione Parcissimus. Flere cum sentibus doctus, ridere autem cum ridentibus, et j Ocari Cum jocantibus nescius.
about 1110, stood a mile above the present place On the Same si de of the river. CharterS, &c.
157쪽
Juvenis sepulchrum Dominicum in multa paupertate nudis incedendo pedibus visitaVit, reVerSUSque ad propria, locum aptum ubi Deo serviret sollicite quaesivit. A ccepitque in somnis, Sicut aiunt, ut locum Finchala dictum quaereret, ibidem Deo VO-
lente Victurus. Quem tandem post multum tu Strationem inveniens, ibidem Cum Sorore PRUPerCIlla Primum, et ea defuncta Solus multo tempore habitavit. Vitae autem ejus districtio sere Supra humanum modum fuisse perhibetur. Memoratus quidem Iocus Silvosus est, sed modicam habet planitiem, quam ille sodiendo exercens, fructum ab
ea unnUUm, quo utCunque SVS tentaretur, exigebat,
et quantulam cunque poterat advenientibus exinde charitatem exhibebat. Sane Dunelmensi ecclesiae mundissimae vitae merito CommendatuS, talem sancti collegii ibidem consistentis Circa se proVidentiam meruit, ut senior monachus, ad hoc ipsum deputatu S, Crebro eum Visitaret, tum pro instructione simplicitatis rusticae, tum etiam ut saCri Darticipatione mysterii certis diebus muniretur. Diu quidem hostis antiquus hominem simplicissimum insidiando circumvenire tentavit; ubi autem insidias vidit minus procedere, simplicitatem y saltem praestigiis curavit illudere. Sed vir Dei hostiles et caute vitavit insidias, et constanter Sprevit derisitque praestigias, beatissimo maxime Joanne Baptista, quem Specialiter diligebat, Crebrius eum
Visitante, informante et roborante. HOC modo usque ad decrepitam 'vivens aetatem, PRUCis ante mortem annis senilium defectu membrorum decubuit, et diebus plurimis quantulasCunque in moribundo Corpore vitae reliquias modico lactis haustu
158쪽
Servavit. Denique illis diebus videre eum et ullO- qui merui, in Oratorio proprio juxta sacrum ulture jugiter decumbentem. Cumque toto sere Corpore quodammodo praemortuUS Videretur, eXpedite tumen loquebatur, illa Ori ejus familiaria verba, scilicet se Patrem et Filium et Spiritum Sanctum, saepiuS replicans. In Vultu autem ejus mira quaedam dignitas et decus insolitum viSebatur. Transiit ergo senex et plenus dierum, idemque loci
Spatium ejus nunc tenet Corpus, quo Vel OrunSProcumbere, Vel aegrotu S deCumbere ConSueVerat
CAP. XXI. De quodam Ketello, et gratia divivitus illi collata. UIT et alius quidam vir venerabilis
in nostra, id eSt, EboraCenSi, Pro-Vincia, apud vicum Farneliam dictum, nomine Κetellus. Homo quidem rUStiCnnus, Sed innocentiae et simplicitatis merito singularem quandam a Domino gratium ConSeCutu S. De quo Sane plura memorabilia veracium mihi virorum innotuere relatu, e quibuS pauca reteXam. Idem, Cum CSSet
adolescens, quodam die jumento Sedens domum revertebatur ex agro. Et ecce in Via plane jumentum tanquam in aliquod Ossendiculum impingens, in terram decidit, et sessorem dejecit. Qui eX- surgens vidit duos quasi Ethiopes parvulos sedentes in via, et Conridentes. Intellexit esse daemones
159쪽
non ampliuS Permis SOS DOCere, et gaudentCS Se Legei
vel modicum nocuisse. Accepitque tale donum a Deo, ut ab illa die et deinceps daemones haberet
ConSpicabiles, et quantumcunque latere Cuperent, eum latere non possent. Intuebatur QOS, Ut homines vel in modico laederent Oberrantes, et Si forte vel modicum laesionis intulissent, eXSultanteS. Denique hujus sibi gratiae conscius, Coepit Deo de Votus existere, orandi studio Crebrius Secretum Captare, esu carnium et lineiS ubStinere, eCCleSium, quantum y Vacare poterat, ita frequentare, ut ingrederetur primus et ultimus egrederetur. Coelibatum amplexus de nuptiis non Curavit, USque ad finem vitae in Obsequio positus cujusdam Adae clerici de Farneliam. Accepti muneris SeCretum tenuit, nec Sua S passim voluit reVelare ViSionees, nisi sorte sacerdoti tanquam ConseSSioni S mySterium, aut domino suo, sive alicui supienti arctius
inquirenti. Stabat aliquando prae foribus domini
sui circa solis occubitum, viditque decem daemoneS, quorum unus major erat, et praeesse Caeteris Videbatur, Vicum ingressos. Cumque uno in IOCOSubSisterent, et Secum Confabularentur, tanquam
Secreto deliborantes de agendis, major ille coepit mittere binos per domos. Ipse autem Cum Uno 1Ores, ubi stabat Κetellus, ingredi voluit. Tum ille, in nomine, '' inquit, Christi interdico vobis januae hujus ingressum, et morum in ViCO isto:
ere inviti, sacri nominis adjurationem non ferenteS, et suus molitiones uti homine unimadverSas dolentes. Item vidit aliquando daemones transeuntes Cum Carro diligenter clauso, et audiebatur foris
160쪽
egeu'. gemituS in Clusorum ; porro illi ridebant. Tum ille ad eos, Dum solebat impavidus cum hujusmodi Spiritibus miscere Sermonem, quid eSt,'' inquit, hoc 'V Et illi, animas,'' inquiunt, peccatriCeS deceptuS aptaSque a nobis ad loca poenalia ducimus : illae gemunt, et nos ridemuS. Te quoque nobis tradi optamus, ut etiam Super te, Cum hOSti SDOSter SiS, gratulantius rideamus.' Tunc ille, abite,'' inquit, malignissimi; risus Vester in
IuCtum vertatur. V Contigit autem eum aliquando eorundem paene hostium Saevitiam eXperiri. Fessus ex agrario opere domum reverSUS, dum Somno graVaretur, SuCri Se SignaCuli nequaquam impressione munivit. Dormienti loco solito soli astitere duo daemones, Saevi nimis atque terribiles, et ex Citatum apprehendentes ; euge,' inquiunt, Κetelle, incidisti in manus nostras: infestos Sentire habeS, quOS proVOcare minime timuisti, quorum mysteria totiens prodidisti. V Ille subito casu attonitus, nomen Christi invocare et Signare se Voluit, nec Valuit. Manus enim et lingua ejus tenebantur, ne Sacri Se Vel signi vel nominis regio munimine tueretur. Oli,' inquiunt, Κetello fruStra Conari: manum linguamque tuam ligavimus, ut nihil tibi adversum nos Valent Suffragari.VCumque ita de illo triumphare Viderentur, et malum, quod ei facere cogitabant, Verbis minacibus atque insultatoriis praevenirent, resente juVenis splendidus bipennem manu ferens introiit, Stansque in medio, bipenni molliter digito tacta sonitum ingentem dedit. Quo sonitu exterriti daemones, relicto de quo triumphare coeperant homine, dissu gerunt. Tunc accedenS juVeniS, quem