장음표시 사용
121쪽
LIB. II.J HISTORIA AΝGLICANA. 105 impetus muniebant. Cumque suburbana demolirentur atque diruerent, ne tantum ObseSSiS nociva quantum Obsidentibus usui sorent, eadem ratione monaSterium quoque antiquum et nobile, et SanCtorum insigne reliquiis extra moenia deStruente S, quicquid in eo sacrum reverendumque reperti meSt, in urbem transtulerunt: trium praecipue Magorum Corpora, qui Salvatoris infantiam mysticis honorando muneribus, facti sunt ex gentibus primitiae Deo et agno. Et quidem thesaurus iste, Olim in ejusdem ecclesiae SeCreto repOSi tu S, iPSOS 'IUO-que monachos clericosque ibidem ministrantes latebat; sed cum usque ad fundamentum destrueretur ipsa ecclesia, repertus et reVelatus est Cum
manifestis indiciis, quibus declarabatur, quod viri illi, quorum memoria in benedictione est, honorato et adorato Salvatore puero, in regionem Suum reVerSi, etiam DOSt paSSioniS ejus triumphum superstites Uuerint: et, percepta praediCantibUS uΡΟStolis baptismi gratia, ad ipsum quem in Cunabulis Olim honoraverant, ab eodem in deXtera patris sedente honorandi, ' migraverint. Nec non et a quibus personis sacrae illorum reliquiae illuc delatae, ibique repositae fuerint. Eaedem vero reliquis Ossibus et nervis compactae Cutem quoque aridam atque imputribilem superductam habebant, Vi, ut ' putatur, balsami, quo poSt mortem, gentili more,
corpora eorum delibuta creduntur. Sed et aureus circuli1S eadem, ut dicitur, Corpora Cum reserta sunt umbiebat, ut sibi mutuo cohaererent. Igitur Obsessa est urbes Mediolanensis ab imperatorey Fuerint.J H. L. R.; fuerunt, J. y II. ferint. J C. H. R.; migra, erunt, L. - Quibus. Η. L. R. : quibusdam, C.' Putatur. J Η. L. ; putabatur, C. R.
122쪽
AD. 1 58. Coronationof the Lingat Lincoli , 25 Dec. Dcath os Adrian IV. A.D. 1159.
106 Π1ATORI Λ ΛΝGLICANA. D LIB. II. Frederico, Cujus quantus eXercitus fuerit eo ipso CognOScitur, quo Mediolanum potuit Obsidere, urbem scilicet potentiSSimam, et de Suorum numerositate atque ferocia filiorum in in immensum gloriantem. Quae nimirum DO Si CRSUS Vari OS multiplices- quo conflictus deditioni addicta, incidit in manus hostiles. Victor imperator civitatem evertit; CiVeS,
perSit ; praeclaras illas Magorum reliquias ibidem reconditas, Longobardis aegre ferentibus, in regnum Teutonicum transtulit, et thesauri hujus CUS-todia civitatem Coloniam insignivit. CAP. IX.
De schismate Roma toe ecclesiae, et PapiOm concilio, et conventu Gallicans. LLUSTRIS Anglorum rex HenriCUS, anno regni sui quinto in apud Lincolnium solemniter Coronatus est in natali Dominico, non quidem intra moenia, credo propter Vetustum illum Superstitionem, quam rex StephanuS, ut supra dictumost, laudabiliter contempSit atque derisit, sed in vico Suburbano. Sequenti Vero anno Adrianus papa naturae debitum Solvit; quo Sublato cardinales in summi pontificis electione discordes eccle-
123쪽
LIB. II. J HISTORIA ANGLICANA.siam sciderunt, et dum in Se mutuo partes SMVirent, in Orbe quoque terrarum Vinculum CCCIOSinSticae pacis ruperunt. Et quidem pars major Suniorque in B Ollandum ejusdem ecclesiae Cancellarium, virum religiosum et litteratum, ConCordunS, OUn
nulla, et fere nulla, in Octavianum nobilem Virum COI Veniens, eundem, divinum non verita judicium, execrationis elogio maculavit. Uterque in ulterum ex Communicationis et damnationis sententium Promulgavit; uterque partem suam eCCleSiarum et nobilium personarum favoribus munire Cura it. 1llo Alexander dictus est, juXta Causae meritum victor futurus. Iste, nudo nomine et sallaci omine, Victor dictus est, victi dedecus habiturus. Poterat sane Scissura illa Cito reSarciri, poterat multitudini paucitas cedere utque uniri, nisi Fredericus imperator, veteri odio ROllandi AleXandrum non ferens, partem Octaviani tuendam fovendamque modis omnibus Suscepisset. Denique suae ditionis episcopos, scilicet Itali OS et Teutonicos, Praecepit Papiam Convenire, tanquam ad diScussionem et examen, UjuSnam puritS merita Praeponderarent, re autem Vera, ut AleXandri parte depreSSa, Partem alteram approbantes, dicti Victoris praematuram victoriam Celebrarent. Partibus quoque mundavit, ut adessent, Concilii Su Scepturae deCretum.
Et dictus quidem Victor tanquam subiturus judicium afluit. Alexander vero praejudicium quod ei sub nomine judicii parabatur, non Solum CRU te, sed etiam libere recusavit. Itaque OX Teutonico simul et Italico regno, episcopi, imperiali jussi anccum ingenti multitudine praelatorum inserioris Or-
124쪽
dinis Papiae congregati, in gratiam imperatoris, qui
cum suis ducibus terribiliS aderat, quaecunque causam Alexandri juvare poterant, Cum Pro eo nemo allegaret, Vel Silentio SupprimenteS, Vel Callide invertentes et corrumpentes, quod Pro parte ultera minus de Veritate Suppetebat, arte SUPPleverunt, et dictum Victorem, tanquam Verum beati Petri Successorem, solemniter recipientes, in Alexandrum, tanquam in schismaticum et Deo rebellem, sententiam generali decreto tulerunt. Amplexus est imperator cum omni frequentia ducum et Pro- Corum acta CODCilii, poenam non recipientibus Comminatus. Illustres quoque Francorum et Anglorum reges modis omnibu S Sollicitare Curavit, ut,
ad perpetuandam amicitiam mutuum, sibi in hac
parte Concordes eXisterent. Illi vero inflexi, Sententia Caute Suspensa, donec rei tam i scrupulosae plenius Veritatem agnosCerent, Celebrem et i PSi, ex utroque regno episcoporum et nobilium loco et tempore Congruo,' CODVentum 1 Cerunt. Aderant a
parte Octaviani duo principales ejus compliceS, qui ejus fuerant electores, β schismatisque a UCtoreS, Guido scilicet Cremensis et Joannes de Sancto Martino cardinales. Nam Imarus Tusculanus episcopus, munus illi execrationis au Sus imponere, jam eXuerat hominem. Aderant et a parte domini Alexandri tres cardinales, scilicet Henricus Pisanus, Joannes Νeapolitanus, Willelmus Papiensis. Surgens igitur ille Cremensis in conspectu regum
multitudine cleri et populi, pro parte Sua, et Contra
125쪽
adversam, totis ingenii atque facundiae viribus allegaVit. Qui cum perorasset, surgen S Willelmus Papiensis Vir eloquentissimus, perspicuis rationibus objecta elisit; et sero quicquid ille pro se dixerat in ipsum ita retorsit, ut propriis irretitus Cap-tUSque Sermonibus videretur. Denique in illo ultercationis mutuae quasi duello totius ita negotii
Veritas claruit, ut neuter ulterius princeps CUI Ctaretur, repudiata parte Octaviani, dominum AleX-undrum reCipere, et Cum regnis sibi subditis ei de caetero in his quae Dei Sunt, tanquam patri Parere. Praenominatis ergo Schismaticis Cum confusione et dedecore discedentibus, principes et pontifices nostri, lata Solemniter in Schismaticos eXCommunicationis Sententia, Solverunt ConVentum. Interim dominus papa Alexander in terra regis Siciliae, cujus fideli favore fruebatur, tutus ConSiStCI S, ΟΡ- portunitatem transeundi in Gallias praestolabatur. Parebatque ei, in his quae ad curam in spectant pastoralem, totus Orbis Latinus, exceptis provinciis Alemannicae ditionis. ' Imperator enim ex priVata simultate Semel in reprobum Sensum datus, et Vela ratione vinci indecorum imperatoriae reputans majestati, multo tempore distulit palmam dare PerSpicuae Veritati.
126쪽
CAP. X. De ea peditione Tolosana, et de illustri comite
dux Aquitanus, avus scilicet Alienoris, prius Fran- Corum, POStea Vero Anglorum reginae, Cum esset in eXPen Si S prosta Sior, et propriorum reddituum qUan
y Anno regni sui septimo. J Most
Chroniclers concur in asSigning Henry's expedition to I Oulou seto the year I 159, the fifth, not
127쪽
tali bot assilientia tantae voragini nequaquam Stissiceret, accepta n comite Sancti Egidii, viro pecuni-OSO, POCUnia copiosa, nobilem illi cum pertinentiis civitatem Tolosum apposuerat, atque in fata COI Cede IIS, absolvendi appositi Operam ad filium transmiserat. Qui nimirum in eXPenSarum Prosia Sione patri SSans, ipse quoque liberandi pignoris in haeredes transfudit negotium. Reliquit autem y unicam filiam haeredem, quae cum regi FranCorum LOdovico nupsisset, idem rex uXOris Domine TO-IOSam repetiit. Comes vero Sancti Egidii nihil quidem juris obtendens, sed tamen Tolosae totus incumbens, tandem Opportunitatem nactUS, regem
Eustachio regis Stephani silio olim nuptae, et ΡOSt
mortem ejus ad fratrem reversae. Verum Cum postea celebrato inter regem FranCorum et UXOrem ejus divortio, eadem ad nuptias regis transisset Anglorum, mota e St rursum quaestio super Tolosa justis haeredibus resignanda. Memorato Vero CO- mite negante, et Suae POSSCSSionis regem FranCO-rum laudante auctorom, reX Anglorum, ContraCto ex universis terris suae ditionis exerCitu, Gasconiae fines ingressus est. Invitati ε quoque ab OO amici ut Sequerentur vel occurrerent, ingentibus copiis nuXerunt exerCitum, PraeCipue βCOmeS Barcinonen-
128쪽
JI2 uis et Oui A ANGLICANA. OB. II. Si S Vir magnus et potens, neC infra roges ConSisten S. Sane hujus in regali magnificentia animum pluS- quam regalem suuCiS PerStringere, quoniam Se Praebet OCC a Sio, operae pretium videtur. Illustris quidem rex Arragonum Paulo ante nOStrum memoriam, cum haberet liberos, unum eorum piae devotionis instinctu Christo dicatum in monasterioton SoraVit, reliquOS pro tempore SuccessoreS de- Signans. y Verum, praemortuiS qui SuCCessuri Sperabuntur, contigit patrem humanis novissimum rebus excedere. Veriti autem optimates et populus ne forte, nepotibus de SucceSSione Contendentibus, regnum di SCerperetur, propere Con Veniente S, et venienti periculo occurrentes, regis filium claustro festinanter extractum SublimaVerunt in regem, regnoque disposito, ad procreandos qui succederent
liberos, uxorem ducere Compulerunt, necessitatis obtentu excusantes eXCeSSum, et necessitatem legi non esse Subjectam allegantes. Denique nata eStoi unica filia. Cumque regnum laudabili moderamine administrasset usque 'ad annos filiae nubiles, convocatis nobilibus, et coram se Solemniter apparentibus cum universa pene militia ditionis suae, taliter eos est allocutus. Parcat mihi et vobis
Other misstatem ent Whicli thepreceding note recti sies. Ra- miro abdicated in 1137.
129쪽
Omnipotens Deus, carissimi; factus sum enim in-Si Pien S, Vos me Coegistis. Sed numquid qui cecidit non adjiciet ut resurgat' Νumquid quod usurpavit infelix necessitas, quam esse dixistis eX legem, eadem CeSSunte, ratum esse debebit quod usurpatum est contra legem' En ex me nutum regni habetis haeredem. Provideantur huic puellae honorabile S nuptiae, et regno erit consultum. Redeat ergo monachus Vester ad regulam, et Suu Cium de Caetero sanet conscientiam. V Reclamatum est
ab omnibus : sed cum pium feliXque propositum dissuaderi non posset, de consilio procerum juVeni Clarissimo, Barcinonensis comitis filio, filiam despondit ; regnoque illi cum filia tradito, Vir memorabilis, praecipuuSque mundi Contemptor, PUngentes Conscientiae Stimulos ultra non PISSUS, POSita purpura Cu Cullam re induit, et regnum Claustro mutavit. Quibus actis suasum est juveni, ut regni insignia, id est, Coronam et purpuram Solemniter Stimeret, Cum regnum haberet. Νegavit se ille hoc facturum, ita allegans. Cum nullus Progenitorum meorum Supra Comitem fuerit, natura sum Comes: qUa Contentus, Si Cut non sum melior, ita nec eXCellentior esse VOIO quam patreS mei. Ut ergo in me fortuna naturam non Superet, nomen Otinsignia regis Omitto. Porro ut in me etiam Serviat fortuna naturae, retento comitis nomine regni amplitudinem et potestatem non respuo. HUC
accedit, quod regia dignitate assumpta nonnullis regibus in divitiis et gloria cederem. At cum mihi
regni sint opes Cum poteState regia, Barcinonen Si comiti nullia Lin mundo comeS poteSt aequari. Proinde malo esse Comitum Prim VS, quam regum DCC
septimus.' Sic itaque vir mirabilis, nobili quodum regii honoris contemptu, vel allegabat vel jocabatur,
130쪽
II ISTORIA ANGLIC ΑΝΑ. LIB. II.
retur. Nec unquam Vel rex Vel dux, sed come Stantum Barcinonensis appellari voluit, licet ducu- tum Provinciae, id est, illius regionis quae sic dicitur, et a Rhodano v Sque ad Italiae sines extenditur, Cum regno Arragonum possideret. Porro ejus filius post patris decessum, juxta materni praerogativam generiS, a Romano pontifice in regem est Solemniter consecratus. Pater Vero tum propter ami Citiam regis Anglorum, tum quia comiti Sancti Egidii infestus erat, cum immodicis gentis subditae copiis, TOIOSanae, ut dictum est, expeditioni intersuit. yWillelmus quoque cognomento Trenche Veii, Vir nobilis et potens, nonnullarum Civitatum et multorum dominus castellorum, odio memorati comitis, in CujUS manus, ut dicitur, ante inciderat, et de quibUS aegre, ac non nisi plurima terrarum suarum parte mutilatus evaserat, Cum quanti S poterat Viribus regi Anglorum assistebat. Idem Vero Comes, tanti exercitus impetum pertimescens, regiS Fran- Corum, qui UXOris Suae germanus, et filiorum erat RV UnCulus, auXilium imploravit. Qui Zelando pronepotibus, festinus adveniens, Cum aliquanta militia Tolosam intravit. Quod cum innotuisset regi Anglorum, personae regis ibidem consistentis de-
dendam provinciam expugnandasque munitiones convertit eXercitum. CaturcenSem civitatem, quae a se defecerat, et fines ejus Cum numerosis castellis
deditione recepit, plurima quoque eX pugnaVit et cepit. Quibus actis, et memorato Willelmo Tren-cheveil munitionibus, quas illi sorte bellica comes Egidiensis extorserat, redditis, Normanniam rediit.