Historia rerum anglicarum Willelmi Parvi : ordinis Sancti Augustini canonici regularis in cœnobio Beatæ Mariæ de Newburgh

발행: 1856년

분량: 304페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

de ultione 6MS.

ΛΝE quoniam de eodem Willelmo in

cidenter facta est mentio, Silendum non est quid in illum POSten, eXCrOS- Cente Supra modum malitia, sit a suis Commi SSum, quam leViS Occasio piaculare peperit Scandalum, et quam terribile subsecutum sit inauditae ultionis exemplum. Res enim recentis memoriae est, crebro certoque mihi Comperta relatu . Idem vir nobilis et magnus, juXta nomen magnorum qui Sunt in illa terra, Cum POSt Tolosanam, cui interfuit, expeditionem finibus suis per circuitum sortiter defensis in pace ageret, CauSa eXstitit, ut nepoti incursu hostium laboranti subvenire deberet. Denique ipse Cum manu non ParVa praecedenS, praeCepit ut reliquus exercitus SeqUeretur. Erumpens ergo ex Subjectis urbibus, 'Bederensi scilicet et CarcaSumensi, JUVentUS non modica, armis animisque in Structa, properabat. Contigit autem ut quidam Bederensi S, numero fre-tUS COIICivium, equiti cuidam non ignobili simul procedenti petulanter injuriam faceret, equo ejus militari, quem dextrarium vocant, ablato, et se-

Bederensi . . . . et CarcaSu-

132쪽

116 HISTORIA ANGLIC ΑΝΑ. f LIB. I l. renclis in via sarcinis deputat O. Eques vero toto

Sibi ordine equestri adjuncto in praesentia ducis

acerrimam mox it querelam, illatam injuriam tanquam minus damnOSam, Sed multum dedecorosume XuggeranS. Dux Vero placare Volens equites, ConStanter pronunciantes quod protinus ab eXercitu discederent, si Bederenses Concivis sui impunitate gauderent, auctorem injuriae Conquerentium

tradidit voluntati. Quom illi levi quidem sed aliquantulum indecora multatum poena tanquam dehoneStatum, et de caetero Sine honore Victurum dimiserunt. Unde vehementer indignata est Civitas Bederensis, quasi unius civis vel exiguum dedecus univerSitutem Suam maculasset. Itaque universi cives domino Suo ab expeditione re ei Solacrimabiliter λ supplicarunt, ut aliquo honesto et competenti modo subjectae et devot sibi urbis dedecus aboleret. Ille, ut erat animi satis civilis, clementer humiliterque respondit; Seque id, quod necessitate placandi equites actum fuisset, libenter emendaturum, et CivibuS Optimis die Certo, prout ipsi dictarent, Solemniter Satisfacturum Spopondit. Quam illi sponsionem ampleXi, interim quieVerunt. Statuto die sponsor cum amicis suis et subjectis nobilibus assuit; et basilicam cathedralem ingres-SUS, CiVium, quibuS praeSente eΡiSCOPO SatiSin Cei et, praestolabatur adventum. Illi quoque furore callide dissimulato mox assuere, loricaS et SicuS VOS te Superducta tegenteS. Procedensque in medium qui injuriam fecerat, et ignominiam reportarat; ecce ego,'' inquit, homo infelix et Vitae pertaeSUS, eo quod mihi contigerit cum dedecore vivere. Dicat nunc, Si placet, dignatio tua, domine mi, utrum

Supplicarunt. J II. R.; supplicant, C. ; Supplicarent, L.

133쪽

LIB. I l. HISTORIA ANGLICANA.

velit quod circa me actum est emendare ; ut Velim POSSimque Vi Vere. V Tunc vir memorabilis satis civiliter et citra personam dominantis; paratu Ssum,'' inquit, super hoc praesentium Pro Cerum consilio civiumque arbitrio stare, sicut spopondi. Rursus ille ; bene,' inquit, diceres, si alicujUS exhibitione honoris a te nostra posset Consu Sio

Compensari. Νunc autem Cum tu Cu men Suria,

qua men SUS es nobis dedecus, non possis remetiri honorem ; nostram non aliter quam tuo neces Se QSt sanguine maculam eXpiari. ' Quo dicto, arma Cives nequissimi, quae OCCuluerunt retexerunt, et impetu facto coram Sucro altari, fruStra Se paeneu Sque ad periculum proprium objectante inpi Scopo, dominum proprium Cum amicis et proceribus sui SI an istae crudelissimi peremerunt. Quod cum eSSet Omnibus per Circuitum gentibus in stuporem et sibilum, cunctis sactum detestantibus, et pestiferae conspirationis collegio merita imprecantibus, finitimi principes, arbitrantes Obsequium Se PraeStaro Deo, Si gentem malignum abraderent, ud faciendam vindictum in nequissimos junctis se viribu Spraeparabant. Illi quoque urbis sum firmitate consi Si, quantis se poterunt apparatibus muniebant. Ac primo quidem Romanus pontifex tanti sceleris atrocitate audita scelestissimos illos ecclesiasticae maledictionis jaculo perculit, rex Vero Arragonum cum aliis principibus Consequenter maledictam urbem Obsedit. Cumque Obsidio aliquandiu traheretur, et Ob Sidentibu S, tum propter loci munimina, tum quia obsesSis pro anima reserat, sere inextricabilis capiendae urbis dissicultas Obsistere videretur; obsessores morae prolixioris

Episcopo. C. H. R.; domino episcopo, L.

134쪽

HISTORIA ΑΝGLICANA. LIB. II.

PerlaeSi, ne non aliquid ageretur, cum illis, qUOS OXPugnare non Poterant, saCem fecerunt, COSque domino proprio, illius Scilicet filio quem mactaVerant, pactiS pro SatiSi actione paternae necis intervenientibus, reconciliaVerunt. Foederibus ergo Celebratis, soluta est obsidio, et bene actum Videbatur. Quod utique divina, sicut postea claruit, Ordinatione provenit, ut scilicet viribus inexpugnabiles congruam ad interitum acciperent talionem, qui dominum modestum et bonum artificiOSa Perfidia crudeliter truci durant, et eodem illis modio remetiretur a silio, quo ipsi prius patri mensi fuerant. Nam cum sorte eidem filio postmodum joco vel serio improperatum esset a quodam nobili, quod persidis civibus exstincti patris Sanguinem vendidisset, ita est sauciatus hoc verbo, ut fidem Servare perfidis indecorum reputans, doloris Simul et pudoris urgentibus stimulis, festinam paternae

neciS quocunque modo meditaretur ultionem. Mox illustri Arragonum regi mysterium Conceptae intentionis aperiens, accepit ab eo, tanquam in adjutorium Contra comitem EgidienSem, non purVRS gentis ferocissimae copias. Et praecurrens ad ciVitatem Bederensem fama prius arte diSperSa, quod idem comes irruptionem moliretur, Civibus Suppli-CRVit, ut, quoniam regis Arragonum amicitia et Ope gaudebat, mox assuturis Arragonibus hospitium in transitu eXhibentes, justae commutationis modum, victu alia ministrando, Servarent. Venientes ergo Arragones, non quidem simul ne essent terribiles, et eorum ingreSSus nequaquam pacificus Videretur,

sed pauci et pauci per dies aliquot, tandem omnes

ingressi urbem repleverunt. Cumque per totam essent in hospitiis civitatem, repente ad Signum ab arce datum, raptis armis impetum in proXim OS 1UOSque cives secerunt, totumque urbis populum

135쪽

furore insatiabili sere in momento P Oremerunt.

Sic maledictus ille populus justa Dei ordinatione

merCedem, quam oportuit, perfidiae suae et Crudelitatis accepit. Porro ministri ultionis pro mercede sui operis, habitationem, ut dicitur, acceperunt Persidorum caedibus civium expiatae civitatis. II is CXplicitis, quoniam pro tempore memorabilia Videbantur, ad susceptae historiae Seriem redeumUS.

Quomodo reges, Francorum scilicet et Anglorum, dissidentes paci icati sunt. GITUR rex Anglorum HenriCUS SO-cundus, ab expeditione Tolos una re- VerSUS, breVi quievit. Sequenti enim anno, qui fuit regni ejus in Octavus, ira inter ipsum et regem Fran Corum tempore ejuSdem eX peditionis Concepta, CauSis ingravescentibu S, tandem quaSi parta erupit, et Subditarum quietem provinciarum motibus turbulentis corrupit. Denique immensis hinc inde exercitibus congregatis, in terrarum Confiniis, castris e regione dispositis, uterque Prin CepS Cum Sui S COPitS COI1- sistebat, quia et progredi seri Cul OSum, et retrogradari indecorum videbatur: paratiorque erat uterque Vel prinCe9S Vel exercitus, propter bellici discriminis ambiguOS exitus, praelium CXCipere quam

136쪽

inserre. Viri ergo pacifici hanc haeSitationem Seminandae pacis OCCaSionem habentes, ne duorum Zelus et superbia hominum StrageS innoxiorum parerent ΡOPulorum, Pie Cauteque Sategerunt. Et quoniam Sub clypeo, ut dici solet, meliuS plerumque Procedit pacis negotium, principibuS quod priuS ne audire quidem Sustinebant, Sine magna dissicultate persuasum est. Itaque pacificati Sunt Principes, et populi rediere in sua. Sane eodem anno Theobaldus Cantuariensis archiepiSCOPUS deceSSit, Cui Thomas, cancellariUS regiuS, anno sequenti Suc CeSSit.

CAP. XIII. De iatreticis Angliam ingressis, et quomodo

ea terminati sunt.

ISDEM diebus erronei quidam Venerunt in Angliam, ex eorum, ut Creditur, genere quos Vulgo Ῥublicanos vocant. Hi nimirum Olim ex Gasconia incerto auctore habenteS Originem, regionibus plurimiS Virus Suae perfidiae iniu-derunt. Quippe in latissimis Galliae, Hispaniae, Italiae, Germaniaeque provinciis tam multi hac peste insecti esse dicuntur, Ut, Secundum Prophetam, multiplicati esse Super numerum Videantur. Denique Cum a praeSulibuS eCCleSiarum, et principibus provinciarum in eos remi S Siti S agitur, egrediuntur de caveis suis VulpeS nequiSSimae, et Praetenta Specie pietatis, Seducendo SimpliceS, Vineam

137쪽

Domini Sabaoth, tanto gravius quanto liberius, A. D. H60. demoliuntur. Cum autem adversus eos igne Dei fidelium Zelus succenditur, in suis foveis delites-CUnt, minuSque Sunt noxii; sed tamen OCCultum Spargendo Virus nocere non desinunt. Homines rusticani et idiotae, atque ideo ad rationem hebeteS, ΡeSte Vero illa semel hausta ita imbuti, ut ad Omnem rigeant disciplinam, unde rurissime Contingit eorum aliquem, cum e suis latebris proditi extrahuntur, ad pietatem Converti. Sane ab hac et ab aliis pestibus haereticis immunis semper exstitit Anglia, cum in aliis mundi partibus tot pullulaverint haereses. Et quidem hae C in Sula Cum, propter incolentes Britones, Britannia diceretur, Pelagium in Oriente haeresiarcham futurum ex Semisit, ejusque in Se proceSSu temporis errorem admisit: ad cujus peremptionem Gallicanae eccle- Siae pia provisio semel et iterum beatissimum direxit Germanum. At ubi hanc insulam expulsis Britonibus natio possedit Anglorum, ut non jam Britannia sed Anglia diceretur, nulliuS unquam OX ea pestis haereticae virus ebullivit: sed nec in eamuli unde usque ad tempora regis Henrici secundi tanquam propagandum et dilatandum introivit. Tunc quoque, Deo propitio, pesti, quae jam irreΡ- Serat, ita est Obvia tum, ut de Caetero hanc insulam ingredi vereretur. Erant autem, tam viri quam foeminae, paulo amplius quam triginta, qui, diSSimulato errore, qua Si pa Cifice huc ingresSi Sunt, propagandae peStiS gratia, duce quodam Gerardo, in quem OmneS tanquam PraeCeptorem ac principem respiciebant. Νam Solus erat aliquantulum litteratus caeteri vero Sine litteris et idiotae, homines plane impoliti et rustici, nationis et linguae Teutonicae. Aliquamdiu in Anglia Commorantes, unum

tantum mulierculam Venenati S CirCum Ventam Su-

138쪽

HISTORIA ANGLICANA. LIB. ll.

Surris, et quibuSdam, ut dicitur, fuscinulam Prae- Stigiis, Suo Coetui aggregarunt. Non enim diu latere potuerunt, Sed quibuSilum Curiose indagantibus quod peregrinae CSSent Sectae, deprehensi, Comprehen Si, tentique Sunt in custodia publica. Rex vero nolens eo S indiscussos vel dimittere vel Punire, epi Scopale praecepit Oxoniae concilium congregari. Ubi dum solemniter de religione con- Venirentur: eo, qui litteratus Videbatur, SUScipiente Causam omnium, et loquente pro omnibuS, Christianos se esse, et doctrinam uΡOStoli Cum Venerari reSponderunt. Interrogati per ordinem de sacrae fidei articulis, de substantia quidem Superni medici recta, de ejus vero remediis, quibus humanae infirmitati mederi dignatur, id est, divinis Sacramentis, perversa dixerunt; SICrum baptiSma, ou charistiam, conjugium detestantes, atque unitati catholicae, quam haec divina imbuunt subsidia, ausu nefario derogantes. Cumque Sumptis de scriptura sacra divinis urgerentur teStimoniis, Se quidem ut instituti erant credere, de fide vero sua disputare nolle responderunt. Moniti, ut poenitentiam agerent, et Corpori ecclesiae unirentur, Omnem consilii salubritatem Spreverunt. MinuS quoque Pie praetentus, ut Vel metu resipiscerent, deriserunt, Verbo illo dominico abutentes: Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam, quoniam ipsorum est regnum Coelorum. Tunc epiSCOpi, ne Virus haereticum latius serperet praecaventeS, eOSdem publice pronunCiatos haereticos corporali disciplinae subdendos catholico principi tradiderunt. Qui praecepit haereticae infamiae Characterem frontibus eorum inuri, et, Spectante populo, VirgiS Coercitos urbe expelli, districte prohibens ne quis eos Vel hospitio recipere, vel aliquo solatio COD1OVOre praesumeret. Dicta sententia, ad poenam justissimam

139쪽

LIB. II.J HISTORIA AΝGLICANA. 123 ducebantur gaudentes, non lentiS PRSSibUS Praeeunte magi Stro eorum et canente, se beati eritis cum vos Oderint homines.' In tantum deceptis a sementibus seductorius abutebatur spiritus. Illa quidem muliercula quam in Anglia seduXerunt, metu supplicii discedens ab eis, errorem conseSSareconciliationem meruit. Porro detestandum illud collegium, Cauteriatis frontibus, justae severitati subjacuit: eo qui primatum gerebat in eis, ob in-Signe magisterii, mustionis geminae, id est, in fronte et circa mentum, dedecus su Stinente. Scissisque cingulo tenuS VestibuS Publice Caesi, et flagris resonantibus urbe ejecti, algoris intolerantia, hiems quippe erat, nemine Vel eXiguum misericordiae impendente, misere interierunt. Hujus severitatis pius rigor non Solum a peSte illa, quae jam irrepserat, Angliae regnum PurgaVit, Verum etiam ne ulterius irreperet, incuSSO haeretiCis terrore, Prae

CAP. XIV. De concilio Turonis celebrato ab Aleaeandro papa. ODEM tempore Romanus pontifex Alexander de Apulia liquido itinere venit in Gallias. Cum enim illi, ut

Superius dictum eSt, praeter terras Alemannicae subditas poteSinii, totuS, in his quae Dei sunt, Orbis pareret LatinuS, Vi RS tamen Obsidentibus Octaviani satellitibus, et vel eum adeuntes, Vel ab eo redeuntes, Si qui sorte inciderent, irebus omnibus Spoliat OS Carcerali quoquei Nebus omnibus spoliutos. In Hral elonssis chronicie there is a humorous narrative by Sams0n, abbot of St. Edmunc s, os the perils os his j ourney to Rome, abolit this time ; p. 36.

140쪽

HISTORIA ANGLICANA. LIB. II.

Custodiae mancipantibus, rarissimus ad illuni P terni esse BCCOSSUS, Unde nec ipse poterat ut Volebat et decebat fungi Summo Sacerdotio, et longius apostolicae brachium eXtendere poteStatis. Hujus rei gratia mari Se Credens, et cum ingenti periculo Provincias adiens OCCidentis, OCCurrentibus ei praesulibus et nobilibus regionum Galli- Canae OCCleSiae, multorum deSideriis λ expectatus advenit. Magni quoque Francorum et A nglOrum reges adVentum ejus solemni honorantes OC-CurSU, qualia regiam decebant magnificentiam, insigni exuli hilariter Obsequia praestiterunt. Principum itaque favore adjutus, convocatis eccleSin-

Concilium cum multa gloria Turonis celebravit, anno ab incarnatione Domini M. C. LXIII. HIMUS autem concilii decreta nostrae duximus historiae

inserenda.

Decreta Turonensis concilii. JΟΝΙΑΜ enormis qu9 dum ConSuetudo in quibusdam locis, Contra SunCtorum patrum institutiones, invaluit, ut sub annuo pretio sacerdote S ad ecclesiarum regimen Statuuntur, ne id fiat modis omnibus prohibemus; quia dum Sa-y Expectatus adrenit. J Alexander ΙΙΙ. arrived in France tu April 1162 : he was received by Henry and Louis at Τοuci onitie Loire. y Pastoribus. J H. L. R.; Praelatis, C.

Compare Baronius, Annal. ECCl. , xii. 480, and Hardouin, Acta Concit., Vi. p. ii. col. 1596-1600 ; in these works the oriter of the decrees varies froni that sollowed in the text; sonae additional

SEARCH

MENU NAVIGATION