Historia rerum anglicarum Willelmi Parvi : ordinis Sancti Augustini canonici regularis in cœnobio Beatæ Mariæ de Newburgh

221쪽

Quia in quibusdam locis sundatores eccleSinrum, aut haeredes eorum, potestate in qua eOS ccclesia hucusque sustinuit abutuntur; cum in ecclesia Dei unus debeat esse qui praesit, ipsi PlureS Sine respectu subjectionis eligere moliuntur, et Cum una ecclesia unius debent esse reCtoriS, Pro Sua dispensatione plures repraesentant: quo CirCa Praesenti decreto statuimus, ut si forte in plureSpartes sundatorum se vota diviserint, ille praeficiatur OCClesiae, qui majoribus juvatur meritis, et plurium cligitur et probatur assensu. Si autemhOC sine scandalo esse nequiverit, Ordinet unti SteSOCClesiam, Sicut meliuS eum, SeCundum Deum, viderit ordinandam. Id ipsum etiam faciat, si de jure patronatus quoestio emerserit inter aliquOS, et cui competat infra tres menses non fuerit dissinitum.

Ita quorundam animos occupat Saeva Cupidi- in S, ut cum glorientur nomine Christiano, Sarra- Cenis arma, serrum et lignamina deferant galearum ;et Pare S aut etiam superiores in malitia fiunt illis, dum ad impugnandos Christianos arma eis et necessaria Submini Strant. Sunt etiam qui pro sua cupiditato in galeis et piraticis Sarracenorum navibus regimen et curam gubernationis exerCent. Tales igitur ab ecclesiae Communione PraeSCiSOS, Ct excommunicationi pro sua iniquitate Subjectos, et rerum Suarum per principeS Seculi catholicos, et Consules Civitatum Privatione multari, et Cupientium Servos, Si capti fuerint, fore CenSOmUS. Prae- CipimuS autem, ut per eccleSias maritimarum urbium crebra et solemnis in eos sint excommunicati O. Excommunicationis quoque Poenae Subdantur, qui Romanos aut alios Christianos pro negotiatione, vel aliis honestis Cuti Sis navigio veC-tOS, aut Cupere, aut rebuS SutS Spoliare prae Sumunt.

222쪽

20 , HISTORIA ANGLIGΑΝΛ. LIB. Is s. Illi otiam, qui Christianos naufragium patienteS, quibus secundum regulam fidei auxilio esse tenentur, damnanda Cupiditate rebus suis spoliare praesumunt, nisi ablata reddiderint, excommunicationi se noverint Sullan Cero. Ionachi non pretio recipiantur in monaStorio, non peculium permittuntur habere, non Singuli per villas et Oppida Seu qua Scunque parOChiaIOS PO-nantur ecclesias ; Sed in majori conventu, aut Cum aliquibus fratribus maneant, ne Soli inter SeCulareS homines spiritualium hostium conflictum expectent; Salomone dicente; Vae soli; quia icum Ceciderit, non habet sublevantem.'' Si quis autem CXI CtuS Pro Sua receptione aliquid dederit, ad SuCrOS Ordines non ascendat. IS autem qui eum receperit, ossicii privatione multetur. Qui vero peculium habuerit, nisi ab abbate suerit ei pro injuncta administratione Commi SSum, a Communione removentur altaris, et qui in extremis Cum peculio inventus fuerit, nec Oblatio pro eo sint, nec inter fratres recipiat sepulturam. Quod etiam de diversis religiosis praecipimus Observari. Abbas nutem, qui iSta non Curaverit, Ossicii sui jacturam se noverit incursurum. PrioratUS QUOque, Seu obedientiae, pretii datione nulli traduntur. Alioquin dantes et accipientes a ministerio sunt ecclesiastico alieni. Priores autem in conventualibus ecclesiis Constituti, nisi pro manifesta et rationabili CRUSu, non mutentur; videlicet si dilapidatoressuerint, si incontinenter ViXerint, aut tale quid egerint, Pro quo amovendi ' Sint merito, aut etiam pro necessitate majoris ossicii de consilio fratrum fuerint transferendi.

223쪽

Cum dicat apostolus Paulus abundantiorem honorem membris infirmioribus deserendum; ocontra quidam quae sua Sunt non quae Jesu Christi quaerenteS, leprosos, qui Cum sanis habitare non

POSSUnt, proprii non permittunt juvari ministerio Sacerdotis. Quod quia procul a pictato Christiana

esse dignoscitur, de benignitate apostolica ConstituimuS, ut ubicunque tot simul sub communi vita suerint Congregati, quod occlesiam cum Coemitorio sibi constituere, et proprio Valeant gaudere PreS-bytero, sine contradictione aliqua permittantur habere. Caveant tamen ut injuriosi veteribus ccclesiis do jure parochiali nequaquam existunt. Quod enim pro pietate eis conceditur, ad ultorum

injuriam nolumus redundare. Statuimus etiam ut de hortis, et nutrimentis animalium suorum decimas tribuere non Cognntur.

Judaei sive Sarraceni nec Sub alendorum Puerorum Suorum obtentu, nec Pro Servitio vel aliqua

alia qualibet causa, Christiana mancipia in domibus suis permittuntur habere. EXCOmmunicentur autem qui cum ipsis praeSumpserint habitare. Testimonium autem Christianorum adVersus Judaeos in omnibus causis, cum illi adversus Christianos teStibus suis utuntur, recipiendum esSe CenSemu S, et anathemate Mecernimus seriendos, quicunque Judaeos Christianis in hac parte praeserre PraeSumPSerint, Cum eos Christianis subjacere Oporteat, et ab eiS pro Sola humanitate foveri. Si qui praeterea Deo inspirante ad fidem se Converte rint Christianam, a DOSSessionibus suis nullatenus excludantur, Cum melioris Conditionis conversos ad fidem esSe oporteat, quam antequam fidem

Decernimus. J II. L. R.; decrevimus, C.

224쪽

Ausciperent habebantur. Si autem secus factum fuerit, principibuS Seu PO testatibus eorundem IOCO-rum Sub poena CXCommuniCutionis injungimus, ut portionem haereditatis et bonorum Suorum ex integro faciant eis exhiberi. Quia nonnulli modum n Varitiae non Ponent OS, ot diversas dignitates ecclesiaSticas, et plures eCCle-Sius parOChialeS Contra SanCtorum Canonum instituta nituntur adquirere; ita ut cum unum ossicium

vix implere susticiant, stipendia sibi vindicent plurimorum; ne id de caetero sint districtius inhi-

hemus. Cum igitur vel ecclesia vel ecclesiarum ministerium committi debuerit, talis ad hoc per-Sona quaeratur, qui reSidere in loco, et curam ejus Per Se i9Sum valeat exercere. Quod si aliter actum fuerit, et qui receperit, quod Contra SacrOSCunones reCeperit, amittat; et qui dederit, largi

endi potestate privetur. Et quia in tantum jam

quorundam pro CeSSit ambitio, ut non duas, vel tres, Sed SeX, aut plures perhibeantur habere, Cum nec duabus possint debitam prOVisionem impendere ; per fratres et Coepi SCOPOS noStrOS hoc emendari praecipimus, et de multitudine canonibus inimica, quae diSSOlutionis materiam et vagationis

inducit, et Certum Continet Periculum animarum, eorum, qui in eccle SitS deServire valeant, indigentiam Sublevari.' Quia in omnibus sere locis ita crimen usurarum invaluit, ut multiS negotiis ullis praetermissis, quasi licite usurus e Xercere Valeant, et qualiter utriusque testamenti Pagina Condemnentur nequaquam attendant; ConstituimuS, ut ii Surarii manisosti nec ad Communionem admittuntur altaris,

decrees are omitted in R.

225쪽

nec Christianam, si in hoc peccato decesSerint, habeant sepulturam, sed nec Oblationem eorUmquiSquam recipiat. Qui autem receperit, aut Christianae eos tradiderit sepulturae, et ea quae accepit reddere compellatur, et, donec ad urbitrium Sui episcopi satisfecerit, ab ossicii sui maneat

Cum in ossiciis caritatis primo Ioco illis videamur Obnoxii a quibus beneficium nos cognoscimus reCOPiSSO, e Contra quidam clerici cum ab ecclesiis Suis multa bona perceperint, bona per ecclesin Sacquisita in alios transferre praeSumunt. HOC igitur quia in antiquis canonibus constat esse inhibitum, nos etiam nihilominus inhibemus. Ιntegritati itaque ecclesiae providere VolenteS, SiVein testati decesserint sive aliis conferre Voluerint, penes ecclesias eadem bona praecipimus rema

Praeterea, quoniam quidam in quibusdam partibus sub pretio statuuntur qui deCani VOCantur, et pro certa pecuniae quantitate epiScopalem jurisdictionem exercent; praesenti deCreto Statuimus, ut qui de caetero id praesumpserint Ossicio suo Pri Ventur, et epiScopus conserendi hoc ossicium potestatem amittat. Cum in cunctis ecclesiis quod pluribus et senioribus fratribus visum fuerit incunctanter debeat Observari; grave nimiS eSt et reprehensione dignis-Simum, quod Per quaSilam eccle SiaS pauci iuuandoque non tum de ratione quam propria voluntate ordinationem multorum impediunt, et Ordinationem ecclesiasticam ProCedere non permittunt. Quocirca praesenti deCreto Statuimus, ut nisi a paucio-

226쪽

appellatione remota PraeValent Semper et Suum consequatur esseCtum quod a majoris et sanioris partis consiliis fuerit Constitutum. Nec constitutionem nostrum impediat, Si sorte aliquis ad conservandam eccleSiae Suae Consuetudinem juramento se dicat astrictum; non enim dicenda sunt juramenta Sed per juria potius quae extra utilitatem ecclesiasticam et Sanctorum patrum veniunt instituta. Si quis autem hujusmodi consuetudines' quae non ratione juvantur nec sacris Congruunt institutis jurare praesumpserit, donec Condignum egerit poenitentiam a perceptione dominici corporis alienus exiStat. Innovamus itidem ut preSbyteri, CleriCi, monachi, Peregrini, ConverSi, merCuiorOS, TU StiCi, euntes et redeuntes, et in agricultura eXistenteS, et animalia quibus arant, Sive quibus ad agrum Semina Portunt, Continua securitate laetentur, nec quisquam alicubi novas pedagiorum exactiones aut statutas de novo tenere aut Veteres augere aliquomodo Praesumat. Si quis enim contra hoc venerit et commonitus non destiterit, donec satisfecerit communione careat Christiana. Cum apostolus se Aet suos propriis manibus decreverit exhibendos, ut locum praedicandi auserret pseudo-upoStolis, et illis quibus praedicabat non existeret OnerOSUS; grave nimis et emendatione dignum esse dinoscitur, quod quidam fratrum

clerical btunder for aliquid, res in Hardouin. Act. Concit. tom. Vi. Pars ii. col. 1680. Quin proesumpserit. Quae ratione juvantur, et SacriScongruunt institutis irritare praesumpSerit. ' Hardouin.

227쪽

rationibus subditis suis existunt, ut pro hujusmodi causa ipsa interdum ecclesiastica ornamenta Subditi eXPOnere cogantur, et longi temporis Victum brevis hora consumat. Quocirca statuimus, qUOd archiepiscopi parochias visitantes pro diversitatibus provinciarum et facultatibus ecclesiarum XL.

Vel L. CVectionum numerum, episcopi XXX. Vel XX., Cardinales Vero IX. Vel XV. nequaquam OX-

cedant; archidiaconi vero V. aut VII., decani autem constituti sub ipsis duobus equis contenti Sub-SiStant. Nec cum canibus venatoriis aut avibus proficiscantur, sed ita procedant ut nunquam quae Sua sunt sed quae Iesu Christi quaerere videantur. Prohibemus igitur ne subditos suos tutiliis et exactionibus gravare praesumant episcopi. Sustinemus autem pro multis neceSSitatibus quae aliquotiens Superveniunt, Si manifesta et rationabilis causa exstiterit ut cum caritate moderatum Valeant ex illis auxilium postulare. Cum inenim dicat apostolus,* non debent filii thesaurigare parentibus, Sed parentes filiis, multum longe a paterna pietate videtur, si praepositi suis subditis graves existant, quos in Cunctis necessitatibus pastoris debent more1 Overe. Archidiaconi vero sive decant nullas exactiones vel laillias in presbyteros sive clericos CXCrCere Praesumant. Sane quod de praedicto

numero QVOCtionum secundum tolerantium dictum

est, in illis locis poterit Observari in quibus ampliores sunt reditus et eccleSiasticae facultates. In pauperioribus autem locis tantam volumus

teneri mensuram, ut OX RCCeSSII mnjorum minores

non debeant gravari, ne sub tali indulgentia illi

228쪽

212 ΠIATORIA ANGLIC ΑΝΑ. LIB. IlI. qui paucioribus equis uti solebant, plurimum Sibi credant potestatem indultum. Nulla ecclesiastica beneficia, seu otium mini Steria vel ecclesia, alicui attribuuntur Seu promittantur antequam Vacent; ne desiderare quis mortem proximi sui videatur, in cujus locum et beneficium se crediderit successurum, Cum hoc etiam ipsorum

gentilium legibus inveniatur inhibitum. Turpe nimis est et divini plenum animadversione judicii,

si locum in ecclesia Dei futurae successionis CX-Ρectatione habeamus, quod ipsi etiam gentiles homines condemnare dicuntur. Cum autem praedictus ecclesias, seu quaelibet officia ecclesiastica vacare contigerit, vel etiam Si modo vacant, non diu maneant in SuspenSO, Sed infra Sex men SOS personis quae digne mini Strare Valeant Conseruntur. Si autem epiScopus, ubi ad eum spectat, sine rationabili causa distulerit conferre, per capitulum ordinetur. Quod si ad capitulum ordinatio pertinuerit, et infra praescriptum terminum similiter δ hoc non fecerit, episcopus SeCundum Deum hoc cum religiosorum Virorum consilio exsequatur. Aut si forte Omnes negleXerint, metropolitanus de ipsis, Secundum Deum, absque Contradictione disponat. Praeteren, Si epiSCOpus, sine certo titulo de quo posSit neceSSaria Vitae percipere, dinConem VolΡresbyterum ordinaverit, tamdiu ei necessaria vitae subministret, donec in aliqua eidem ecclesia Convenientia stipendia clericalis militiae assignet; nisi sorte talis fuerit qui ordinatus extiterit quod de sua vel paterna haereditate vel alia honesta causa subsidium vitae habere potuerit. Cum in ecclesiae corpore Omnia debeant eX

IIoe non. J C. LI.; hoc Si non, L.

229쪽

LIB. III. J II ISTORIA ANGLICANA.

ecclesiae locis venalitas perhibetur locum habere : couneil. ita ut pro episcopis vel abbatibus seu quibuScunque serSonis ecclesiasticis ponendis in Sede, Sive introducendis presbyteris in ecclesiam, Si Vesro Sepulturis et exequiis mortuorum, et benediC-tionibus nubentium, seu aliis Sacramentis e CCI O-

Siasticis, aliquid requiratur, et non possit ista percipere ille qui indiget nisi manum implere

curaverit largitoris. Putant autem eX hoc pluIes sibi licere, quia legem de longa invaluiSSe ConSUetudine arbitrantur; non satis, quia cupiditate Caecuti Sunt, attendentes, quod tanto graviora sunt crimina quanto diutius infelicem animam tenuerint alligatam. ΝΟ ergo hoc de caetero sint, et vel personis ecclesiasticis deducendis ad Sedem, vel sacerdotibus instituendis, aut sepeliendis mortuis, Seu etiam benedicendis nubentibus, seu aliis SICramentis ecclesiasticis, aliquid exigatur inhibemus. Si quis autem contra Venire Prae SumΡSerit, portionem cum Giegi se noverit habiturum, Cujus factum eXaCtione muneris ultione leprae indi

catur.

Prohibemus insuper ne noVi census ab episcopis vel abbatibus aliisve praelatis imponantur

eccleSitS, nec Veteres augeantur, nec Partem redituum suis uSibus appropriare praeSUmant; Sed libertatem quam majores sibi servari desiderant, minoribus quoque Suis bona UOIUntate ConSerVent.

Si quis autem aliter secerit, irritum quod fecerit

habentur.

Clerici in sacris ordinibus constituti, qui mulierculas in domibus suis sub incontinentiae nota tenuerint, aut abjiciant eas et Continenter Vivunt, aut a beneficio ecclesiastico fiant alieni.

230쪽

Quicunque yin incontinentia illa quae Contra naturam e St, Proster quam Venit ira Dei in filios dissidentiae, et quinque civitates igne consumΡSit, deprehensi fuerint laborare; si Clerici fuerint ejiciuntur a clero, Vel ad agendam poenitentiam in monaSterio retrudantur; Si laici, excommunicationi subduntur, et a coetu fidelium fiant peuitus alieni. Monasteria praeterea sanctimonialium si quisquam Clericus Sine manis Sta et neceSSuria Cau Safrequentare prae SumΡSerit, per episcosum arCeatur et si non destiterit, a beneficio ecclesiastico reddatur immuniS.

Quoniam ecclesia Dei, et in hiis quae Spectant ad subsidium corporis et in hiis quae ad proiectum Veniunt animarum, indigentibu S, Sicut Dia mater, providere tenetur; ne pauperibuS qui parentum opibus juvari non possunt legendi et proficiendi

thedralem ecclesiam magistro qui cleric OS HuSdem eccleSiae et pauperes scholareS gratiS doceat, Competens aliquod beneficium praebeatur, quo docentis neceSSitas Sublevetur, et discentibus Via pateat ad doctrinam. In aliis quoque eCCIeSiis reStituatur, Si retroactis temporibus aliquid in eis ad hoc fuerit deputatum. Pro licentia docendi nullus omnino pretium exigat, vel Sub obtentu alicujus consuetudinis ab his qui docent aliquid quaerat, nec dOCere quemquam, expetita licentia, qui sit idoneus interdicat. Qui vero contra hoc Venire PraeSumpSerit, ab ecclesiastico beneficio fiat alio-nus. Dignum quidem esse videtur ut in ecclesia

Dei pretium laboris sui non habeat qui, cupiditate

In incontinentia. J C. Η.; incontinentia, L.