Historia rerum anglicarum Willelmi Parvi : ordinis Sancti Augustini canonici regularis in cœnobio Beatæ Mariæ de Newburgh

발행: 1856년

분량: 304페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

LIB. III. J HISTORIA ANGLICANA. 225

obsequium se praestare Deo; quod sic probatur:-Λccessit ad eum extrema jam aegritudine decumbentem, et mature siniendum, quidam, mihi noti SSimus, cujusdam loci religiosi praepositus, Vir bonus et Simplex, humiliter postulans ut pius bonorum irorum collationes quas Sancti ejus PraedeCOS- Sores eidem loco divini amoris intuitu autentico SCripto confirmaverant, ipse quoque Sigilli proprii attestatione confirmare dignaretur. Ad quod ille ; En,'' ait, morior, et quia Deum timeo, quod POStulas, facere non praesumo. Tam solide apud se tenebat, nullis minus quam hujusmodi philosophantibus esse praestandum. Quod autem in vita Sua tondendis magis quam pascendis ovibus Dominicis intenderit, in sine claruit. Quippe moriturus de Cumbens, non pauca millia marcarum urgenti Pontis X, aevo gravis, in theSauris habebat, cum tot pauperes Christi inedia laborarent. Quibus cum jam ulterius rincubare non ΡOSSet, partem aliquam dispersit in pauperes, partem eccleSitS, Partem otiam familiaribus et propinquis, Serus distributor legato dimisit. Verum cum jam obiisSet, reX Per

ab his quibus jam data erant, extorsit; dicens,

sitos solius principis in bonis esse. Quod utique judicio Dei actum est, ut Caeteri terreantur eXemplo, discantque thesaurigare sibi thesauros in coelo, quo Scilicet fur non irrepit, nec praedo irrumpit. Circa Johannem quoque nrChidiaconum, hominem callidum et pecuniosum, qui ejusdem

Diripuit. J C. L. ; dirupit, II.; dirupuit, R.

pit, C.

242쪽

archiepiscopi in Omnibus consiliarius et CO-OPern-tor exstiterat, judicium Dei h vestigio claruit; qui nimirum die ultero magiStrum Secutus, peCilniu Ssuas regi dimisit. Sic igitur illi duo in vita individui, in morte quoque brevisSimo Sunt intervallo divisi. Decessit autem idem archiepiscopus, anno pontificatus Sui XXV m. mOXque archiepiscopatu in fiscum redacto, vacavit Eboracensis ecclesia annis decem. CAP. VI. De Suero Noricessire tyranno. ISDEM temporibus famosissimus ille presbyter in uerus, qui Cognominatur Birhebain, in ea parte Germaniae quae N Orwegia dicitur tyrannidem arripuit; et temΡΟre non modico sub tyranni nomine debacchatus, tandem rege terrae illius eXtincto, tanquam legitime Iegnum obtinuit; aliis forte ejusdem terrae regibus non dissimilem exitum judicio Dei habiturus. Quippe, ut dicitur, a Centum retro annis, et eo amplius, Cum regum ibidem numerosa Successio fuerit, nullus eorum Senio aut morbo vitam linivit, sed omnes ferro interiere; suis interfectoribus, tanquam legitimis SuccesSoribus, regni sustigium

ceeded in dri ving Magnus Domitio throne, II 86.

243쪽

LIB. III. J II ISTORIA ANGLICA ΝΑ.

relinquentes: ut scilicet omnes, qui tanto tempore ibidem imperasse noscuntur, illud quod scriptum est respicere videatur, μ ὲ Occidisti, insuper, et possedisti. V Huic infami malo, per longam Consuetudinem tanquam legis jam obtinenti vigorem, Optimates terrae illius, paulo ante tyrannidem Praenominati presbyteri, pio studio mederi VO-

lentes, regem noVitium Solemniter, Un Ctione myStica, Consecrari et coronari decre Verunt, Scilicet, ut nemo de cetero auderet manum mittere in christum Domini. Quippe eatenus nullus unquam in gente illa ritu fuerat ecclesiastico consecratus in Principem, Sed quicunque tyrannice regem OCCiderat, eo ipso personam et potestatem regiam induebat; SUO quoque Occisori eandem, post modicum, fortunam, inveteratae consuetudinis lege, relicturus.

Quod nimirum, Christiana quadam Simplicitate, a multis putatum est ideo factitari, quia nullus

regum priorum regiae meruerat Unctionis Solemnibus initiari. Itaque 'intersecto Hucone, qui 'regi Inge a Se perempto SUCCeSSerat, Cum Cui dum 'puero nomine Magno, ejusdem Inge nePOti, regni SUCCeSSio Competere Videretur, prudenteS et nobiles regni decreto communi eundem puerum Solemniter

in christum Domini consecrari, et diademate in signiri fecerunt. Quo facto sancitum Sibi principem, et priscae consuetudinis dedecus abolitum, crediderunt. Verum cum idem Magnus, jam pubes factus, in multa strenuitate simul et felicitate per

244쪽

228 HISTORIA AΝGLICANA. D LIB. III. aliquot annos regnasset, cunctis jam aestimantibus Contra tyrannicos turbines satis consultum, invidia

diaboli, ad perturbandam Christianae plebis quietem, 'nemoratum PreSbyterVm, tanquam Vas proprium, incitavit. Qui cum in Sacro ordine, quem in ecclesia ac Ceperat, diu Scule mini StraSSet, propensiore sui fiducia homo audacissimus utque acutissimus regnum coepit ambire. MOX, lustrata omni regione, Conceptae molitionis negotium non Segniter eXSequenS, Spe praedarum sollicitatam nudacium atque improborum manum sibi validum artificiosissime aggregavit, utque inviis solitudinibus pro munitionibus utens, crebris irruptionibus regem irritavit. Cumque rex eum cum instructo perSequeretur exercitu, ille arte fugam simulans, in quibusdam notis locorum angustiis substitit; ibique regias copias misere CircumVentnS, utque eisdem angustiis impeditas, ita attrivit, ut re X

ipse inter mortuorum strages delitescens, ubeUntibus hostibus aegre evaserit. Quo SUCCOSSu elutUS, atque indies Viribus auctior, Classem quoqUO naC-tUS eSt, cujus opportunitate in pluribus ejusdem regni debacchabatur provinciis. ReX Vero, rePR- ratis viribus et classe instructa, adversu S hOStem perrexit. Quo ille cognito, fugam quoque tunc callide simulans, in infinitum refugit oceanUm. Quod cum regi innotuisset, Veram eSSe Praedonis fugam credidit, Seque cum ClasSe in Portum qUendum recepit. Ubi cum eXercitus, pro laetitia hostis expulsi, epulis exitiali securitate Vacaret, Sequenti

nimo negotio, Cum Patre regis aliisque optimatibus,

Memoratum presbyterum. J Swerro Lingos Ν0xWay.

245쪽

I. I B. III.J II ISTORIA ANGLICANA. 229sere universum delevit eXercitum. ReX autem,

aliis morientibus, elapsus, in quodam, ut dicitur, Proximo Virginum monasterio per dies aliquot latuit, frustraque quaesitus ab hostibus, Deo VO- lente, evasit. Hac hostium in selicitate et clade

tyrannUS elatus, quanto cruentior tanto insolentior circumquaque, tanquam triumphans, ferebatur, immitem se dominum pressis misere provincialibus exhibens. Rex autem post latebrum, Iuci et amicis redditus, coepit paulatim Vires rescere, auxilia undecunque contrahere, nil versus hostilesse dolos cautius praeparare, et tandem Cum in apparatu maXimo perrexit in hostem. Quo mox ' illo Cognito, cum Videret juVenem propter PrioreSclades prudentius atque instructius ugere, numero quoque naVium et pondere Virium praeStare, ad maleficia se convertit. Habebat enim Secum quandam filiam diaboli, potentem in maleficiis, utque illi antiquae merito comparandam, de qua nobilis ait poeta:

δ Haec se carminibus promittit solvere mentes Quas velit, atque aliis diras immittere curus, Sistere aquam fluviis, et Sidera Vertere retro, ΝOcturnosque ciet manes ; mugire videbis Sub pedibus terram, et descendere montibus OrnOS.

Denique haec, ut dicitur, mira pestilentissimae artis confidentia, ab amico quaesivit tyranno quomodo SUOS, qui jam prae Oculis erant, hOStes Cuseret interire. Illo Submersionem eorum eligente, repente, operatione diaboli, qui nimirum per angelicae naturae potentiam in elementis mundanis plurimum pote St, Cum a SVPeriori Sinitur potestate,

apparatu muximo. J C. H. L.; IIoee se carminibus. J Virgil. parato exercitu, R. aeneis iv. 487-491.

246쪽

tranquillum mare Os suum aperiens, in CONSPCCtuli OStium, majorem regiae ClaSsis partem absorbuit. Quo viso, nefandUS PreSbyter, Ecce,'' ait, Socii, quam ossicaciter elementa Pugnant pro nobiS; Cavete ne forte O Vadant, quorum Certum exitium pelagus Ve Strae virtuti reliquit, ne totum fecisse videatur.'' Itaque regii exercitus pars reliqua, subito interitu sociorum attonita, sacile est ΟΡ-ΡreSSa, et rex ipse interiit. Quo sublato, in ditionem tyrannicum regnum tremes actum ConceSSit. Qui, Sacro ordine abjurato, et accepta in conjugem silia regis Gotorum, ab archiepiscopo terrae illius Solemniter coronari voluit. Verum ille cum esset Vir magnus, et neque Precibus neque minarum terroribus flecteretur ut caput execrabile Sacra unctione perfunderet, ab eodem patria sulSUS e St. Post annos aliquot surreXit de stirpe regum Priorum acerrimus juvenis, nomine JohanneS, confluentibus ad eum et roborantibus eum plurimis.

Qui cum laeta habuisset initia, ut jam ipsi esset

tyranno terribilis, juvenili tandem calore in Onsultius ad bellum prosiliens, infeliciter et praemature occubuit. Post hunc emersit alius de semino regio bonae spei puer, copiosis adjutus suffragiis. Verum et hic in ipsa sacra dominica Palmarum,unte annos aliquot, gravi proelio a tyranno ΟΡ- pressus et cum suis adjutoribus funditus abrasus est. Sic virga illa furoris Domini, profligato vel eliminuto sere omni semine regio atque omni hoste indigena, magnu S et tremendu S, tandem Permanum cujusdam episcopi, ad hoc intentatu morte coacti, in regium cum mystica unctione diadema Sortitus est, Sub incerto diu prosperatae tyrannidis

in Regium. J C. R.; regni, H. L.

247쪽

exitu ex crebris Successibus quasi securus. I itulus autem Sigilli ejus talis fuisse dicitur: SUERUS

REX MAGNUS, FERUS UT LEO, MITIS UT AGΝUS.

cleSiis Sive monasteriis reverentium exhibebat.

CAP. VII. De morte regis Henrici tertii, et Gaufridi fratris ejus.

ΝΝO a partu virginis M. C. LXXXIII., qui fuit tricesimus regis Anglorum Henrici secundi, Henricus tertiuS, A nglorum rex junior, immatura morte' decessit. Plane immatura Si aetatem reSpicias, sed multum Sera si actus attendus. Foedaverat enim adolescentiam suam naeVO ineX-piabili, 'id est, similitudine scelestissimi Absalonis, ut Superius eX9OSitum est. Juventutem quoque ingreSSUS, eundem adolescentiae Suae noluit esse dissimilem ; et praevaricator, non tanti m naturae, Ut priuS, Verum etiam Solemnium PnCtorum, rebellavit iterum contra patrem. Cujus rebellionis causa haec fuit. Idem pater Ricardo filio in administrando ducatu Aquitannico Suas ViCOS COII1-

miserat; silio quoque Gaus rido, jam puberi, plenitudinem juris uxorii, id est Britanniam transmarinam, tradiderat; Henrico primogenito, Sub

similitudine, C. H. Henry II.

248쪽

232 111 STORIA ANGLICANA. D LIB. IV.CXpectatione successionis legitimae, ad patris Vel excubante vel pergente imperium. Verum OCCR-sione cujusdam simultatiS inter fratres eXOrtae,

idem Henricus indignatus csiod fratrem Ricardum pater Aquitanniae praefeci SSet, juncto sibi fratre Gaufrido comite Britannico et quibuSilam proceribus Aquitannicis, patrem motibus bellicis lacessi-Vit. Pater Vero, cum rebelles filios blandis delinire

mandatis frustra tentasset, improbis eorum ausibus Obviaturus, sines Aquitannicos cum exercitu in

greSSUS eSt. MOX, Dei judicio, Henricus junior

febre, utriuSque praeVaricationis ultrice, Corripitur, Omniumque animi qui cum eo conspiraverunt pariter elanguere. Cumque, ingraVeSCente incommodo, desperaretur a medicis, tandem CompunCtUS misit ad patrem, excessum humiliter confitens, et eXtremam gratiam a paterna pietate deposcenS, ut morientem invisere dignaretur. Quibus auditis, Paterna quidem concussa Sunt Viscera, sed amicis allegantibus non esse sibi tutum nequisSimis Conspiratoribus qui circa silium erant Se Credere, quamvis pium esset aegrotantem filium visitare, praevalente formidine ad filium non perreXit; sed Pro Signo Clementiae et indultae veniae notum illi annulum, arram paternae dilectionis, direxit. Quem ille susceptum deosculatus, assistente urChiepisai COPO BurilegalenSi, vitam finivit. Funus ad patrem longo agmine deducebatur; cui mox pater Die occurrit, et, Roth Omagi Sepeliendum, ΝOr- manniam deferri praecepit. Hunc finem habuit inquietus ille puer, ad multorum quidem natus exitium; sed tamen in hominibus adeo favorabilis et gratiosus, quia 'scriptum est, Stultorum insi-Τ Hominibus. J C. II. L. ;nibus, N. Seriptum est.J Η. R. ; ut

scriptum eSt, C.

249쪽

LIB. III.J II ISTORIA ANGLICA ΝΛ. 233nitus est numerus,' ut etiam de mortuo PraeClaru Ηεὐγdicerentur. Denique post mortem ejuS, quidam mentiendi libidine atque impudentissima Vanitate, samum late sparserunt quod ad sepulchrum ejus curationes fierent infirmorum, scilicet ut vel cau-Sam Contra patrem justam habuisse, vel finali poenitentia Deo egregie placuisse, crederetur. Idem Vero pater dolorem extincti filii ex hostis interitu temperans, sortiterque insistens conspiratoribus casu ducis attonitis, in brevi universos perdomuit,

et Gaufridum filium in gratiam recepit. Qui tamen

ingratus ad Omne experimentum Paterni assectus, hostilem, ut postea claruit, non exuit animum. Νam tempore modico circa patrem pendulus et fluitans, Francorum autem, quos paternae gloriae aemulos noVerat, modis omnibus amicitiam caΡ-tans, cum a Patre Andegavensem comitatum Obtinere non ΡOSSet, Super hoc rege FranCorum inaniter satagente, eo quod Ricardus natu major id nulla ratione concederet, ad FranCOS Se Contulit, trenquam per illorum potentiam patri et fratri

extorturus precum blanditiis non obtentum. Cumque, ad irritandum patrem, regi Francorum Sedulo militans grandia moliretur, divini judicii Pondere ΓΛ. D. Us6.J

ibique sepultus: patri quidem, cui minus ossiciosus

eXStiterat, modicum, Francis Vero, quibus multum placuerat, ingentem tu Ctum reliquit. Natus est Bhthorei, ex Britannici comitis filia unICa, filIUS POSt- thur. humus; cui Cum rex avuS nomen Suum imponi jussisset, contradictum est a Britonibus, et solemni acclamatione in sacro baptismate Arturus est

250쪽

Walter de Constantiis, Dishop of Lincoln.

dictus. Sicque Britones qui diu subulosum di

Cuntur eXSΡeCtu SSe Arturum, nunC Sibi cum multa spe nutriunt Verum, juxta opinionem quorundum,

grandibus illis et famosis de Arturo subulis prO

phetatum.

CAP. VIII.

De morte Cantuariensis archiepiscopi, et institutione Lincolniensis episcopi. ODEM sane anno quo HenriCUS tertius in fata concessit, RicarduS qUO- quo Cantuariensis archiepiSCOPUS, venerabilis Thomae SUCCOSSOr, deCOS-Sit. Homo quidem mediocriter litteratus sed laudabiliter innoXius, et, ne ambularet in magniS, modulo Suo prudenter Contentus. SuC- cessit ei Bald winus, ex abbate Fordensi WigOrnenSis episcopus, Vir religiosus et litteratus. Sed et Gulterius Constantiensis ipso anno factus est ecclesiae Lincolniensis antisteS, Cum VRCISSet eadem ecclesia annis fere decem et Septem ; Sicque evacuata eSt prophetia Vel potius divinatio conversi Thamensis de suo, non de Dei Spiritu, prophetantis, quod LincolnienSis ecclesia pontificem ulterius non esset habitura. Quae divinati O, propter

longum ejusdem ecclesiae Un Cationem, Plurimos adeo moverat, ut memoratu S Gulteri u S, accepto ConSeCrationis munere, non Sine grandi metu ad

Proprium Sedem accederet. At non diu sedit ibidem. Νempe post modicum electus ad archiepiscopatum Rothom agensem, formae Venustioris blandiente illecebra, novae nuptae valediXit. In qua re Pen Sandum est quanti sit momenti am-

SEARCH

MENU NAVIGATION