장음표시 사용
21쪽
ratoris Neronis anno, Romam venit, & ad utilitatem gentium,
quibus praedicauit, Deo disponente, dimissus fuit; Timotheum, ad quem priorem scripserat epistolam, liber: nunc post longas
peregrinationes decimo tertio imperh Neronis anno in vinculis positus, quasi filium charissimum moriturus alloquitur per epistolam , quando verbis praesentem affari non potest. Imminentem martyrij sui, quod in prima sua defensione dilatum fuit, consummationem praeuidens,& gaudio in ipsis vinculis quasi gestiens, ait: Liberauit me Dominus ab omni opere malo, O stuum faciet in regnum situm caeleste, mi gloria inscula sculorum, Amen. Paulo ante dixerat, Ego enim iam delibor,&c. Ex quibus verbis coustat, quam ardenter Paulus ad martyrij palmam anhelaret. Constat etiam, illum suo exemplo velle ad praemia sanctis martyribus proposita, discipulum iam sponte currentem, magis incitare ; Currentem dico dicere possem appropinquantem. Post mortem nanque magistri sui cum esset Ephesinae Ecclesiae Episcopus, ore Sc sanguine, Christi fidem professus est,ut scribit Hiel on in lib. de iuris illustr. Martyrologium Rom aliaque scriptores:qui commemorant, D. Paulum, Iesum Christum, quem animo impressum intime adamabat, inter suprema verba protulisse; beneque precatum fuisse Timotheo Ac Christianis omnibus, tandem hanc coronidem adhibet epistolae: Dominus Iesus Chrissus cum piritu tuo. Gratia vobiscum. Amen. Quis oloris diuini titulum Paulo negabit, si suavitatem supremae illius vocis expendat e Sane Dulcia defecta modulatur carmina lingua, Cantator cygnusfuneris ipse ui. De autoritate,ct commendatione huius epistolis
X. A Vtorem huius epistolae fuisse diuum Paulum, nemini duae bium esse debet. Licet enim, ut testatur Tertuli. in libride praescriptionibus aduersus haereticos, Cerdon haereticus, neque omnes,neque totas epistolas diui Pauli receperit: dc Marcion, ut Eripham refert Epiphan. haeresi q1. in eo errore fuerit, ut duas ad Timotheum epistolas; itemque duas alias ad Titum una , & ad Hebraeos alteram,ut Apostolo indignas, reiecerit: Patrum tamen sententia est, eas a Paulo fuisse scriptas: multo minus dubitare licet eas esse canonicas Haereticorum nanque leuissimae opinatiodi opponimus
22쪽
s imissimum decretum concili, Trident se in qua agitur de ca- Cone.TAd.nonicis Scripturis,quibus praedictas adnumerat epistolas. Ad commentationem epistolae pertinent laudes autoris. De quibus habes octo hom D Chrysost in tona. s. Vide ctiam quae annotauimus in ' prologomenis prioris epistolae. Et Tertuli. in lib. contra gnosticos Tertuli. ante finem. Vbi ait, neminem magis nosse medullas Scripturarum quam diuum Paulum. Idem lib. s. contra Marcionem,ad finem ad Timotheum duas, &vnam ad Titum epistolas de statu Ecclesiastico mille compositas, ait. Ob quam causam D. Aug. lib. . de do- P rum chrina Christiana, cap. 16. tom. s. agens de ossicio Christiani doctoris,potissmiim legendas esse assirmat. Sic enim ait: uas tres solas so licii ante oculos habere debet, cui est in Ecclesia lectaris per uti imposita. Haec ille. Puto autem D. Paulum tanto studio de Hiera chica disciplina Si sacrorum ministrorum instructione hoc loco egisse,quia praevidit fore haereticos ex faece Lutherana, qui sacram ministrorum Ecclesiae ordinationem,ad profanos magistratus pertinere insolenter assererent. Horum haeresis ex utraque Pauli ad Timotheum epistola falsitatis aperte conuincitur. Nec vero pos sunt haeretici obiicere doctrinam harum epistolaru ad instructionem Timothei, aut Ecclesiae Ephesinae, cui ille praeerat, duntaxat pertinere:vt enim aduertit Tertuli lib. s. contra Marcionem: Gilde titulis interes tum ad omnes Paulus scripserit, dum ad quosdam. Idem
sentit D. Aug. lib. I .cap. p .contra Cresconium Donatistam.Imitan- D. August.tur nimirum hac in re sacri scriptores diuinam prouidentiam, quae i h 3 ita unicuique nostrum consulit, tanquam soli, ae sic omnibus ut singuliS. XI. Ad commendationem huius epistolae, tacit id, quod D. P Thom,
Thom. annotauit, in praefatione commentariorum; ad materiam
scilicet huius epistolae in qua agitur de pastoris Ecclesiastici solicia'. tudine, qua nullis territus dissicultatibus martyrium, si opus sit, sustinere debet, in luporum conflictu, pro ovibus suis, conuenire illa verba Iacobi, Gen. 3 i. Nocte Si die aestu et rebar digelu; fetiebat i- 'h Ip
hismus ab oculis meis ; in quibus verbis commendantur tria. Pri- peei. mum , assiduitas curae gregis nocte orando , & die erudiendo. Gqnii, Prou. 1 T. Omni tempore diligit, qui amicus est. Deinde patientia; de P y Rr bet enim praelatus pro ovium suarum salute omnia aduersa tolerare, Ioan. 1 o. gonus Pa orant ranseam dat pro ovibus sis, de Proti. Ioan i*1'. Docbina et biperpatientiam noscitur. Quare per a Fum intelligi ' .mus ardorem instantis persecutionis. Iacob. I.L.Milia esset cumam Iacob. t. dore
23쪽
dore , O arescusamum. Per gelu, timorem futurorum, 1. Corinth. . Foris pugnae, intus timores. Commendatur tandem solicitudo. Ad Rom. i t. qui praesinsolicitudine, solicitudo somnum negligentiae non admittit, fugiebat (inquit) pastor bonus Iacobus, somnus ab oculis meis,& Prou.6. Discurre, in fuscita amicum tuum, ne des oculis tuis somnum. Haec satis sit in prooemio praenotasse, caetcra, quae desiderari possunt , vel ex prooemio primae opistolae, vel ex ipso contextu, vel ex commentariis, facile constabunt. Dumtaxat lectorem admoneo,alium mihi ordinem in hac secunda epistola in
terpretandi placuisse:eum scilicet, quem plerique omnes hactenus persecuti sunt expositores:non quod is displiceat, quem hactenus tenuimus; sed quia multa,imo fere omnia,quae in sectiones, dc annotationes conferri poterant,ex sectionibus,3 annotationibus primae epistolae peti possint. Explicabitur igitur conicxtus non insulth,& ieiune, ut aliqui solent,sed ad-
24쪽
M hoc cap hortatur Apostolus discipulum, commoda aside Christi, amin matre S auia illim laudatim magni faciat gratiam , quam per manuum impositionem acceperat; nec erubeficat uti monium Euangelir Dei qui nullis praeuenientibus meruis humanis, nos vocavit ad vitam ct gratiam , quae tempore novissimo exhibita fuit, per Chricti mortem manifestuma , Oper Euange praedicationem. Ipse vero electum si esse a Deo Apostolum gentium, et doctorem usirmat, paratum sine rubore omnia detrimenta pro ChrisIopati, cum stat Christam potentem esse ad remuner indum laborem, quem pro illius amore in vinculis patitur. Tandem Timotheum admonet,ut depositum custodiat, hoc es dei dogmata; eoque accuratius, quod videat pluria mos Asianorum tribogationis, Ercarceris sui fama permotos a se desiluisse, quorum duos nominat, Nigellam , O Hermogenem. Onesiphoro autem ei que funulae bene precatur, memor beneficiorum quibus non silum olim in libertate ,sed modo etiam in carcere ab eo assectus est. Singula iam expendamus. V E R s. I. Paulus. OLET D.Paulus omnibus epistolis praefigere suum nome,ut a se scriptas,iam inde ab ipso exordio nemo dubitet.Hunc tammen morem 'utermisit in epistola ad Hebrvos.Vnde plerique non solum ex hae reticis,sed etiam ex Catholicis,ab eo scriptam fuisse negarunt Et quidem Tertuli. in lib.de pudicitia prope finem, Barnabam huius epistolae autorem citat.Origenes tamen eam asserit ecse Pauli, sed negat constare, per quem sit sermo eius compositus; alios assit- mare Clementem Graeco eam sermone, non tamen sensibus exposui inalios, Lucam. Vide Eusebium lib. 6. his . cap. 8. Caeterum, qui ob eam rationem epistolam hanc a Paulo scriptam esse negant, quod Pauli nomen non praeserat, audiant Eusebium sic enim ait, P. t i .citans Clem. Alexand. od autem pu-C cc perscri
25쪽
res 'rionem stitam inibi non habet, id est, Taulus Apol Solus, hoc esse rationis oriendit, quia praeiudicatum Hebraeis erat de Tactu nomine, ne eius dicta sesiperenni est idcirco prudenter declinasse, ne fuim in principio Pauli nomine inlecto, helio eius Cur Paulus repudiaretur. Deinde addit: Et sicut beatus presbter, dicebat, quia diuinus Ap Di a Vpui qd liti omnipotentis dicitur missus ad Hebraeos. Pro humilitate ergo Pauli , qui adgentes Abostoluta ferat de inatui, nonscripssismetipsum Hebraeorum Apostolum vel propter honorem no appellat. domini,qui si mi sum dixerat ad ovet Vrael , vel, quia gentium Didebatur Apo Eolus. Clem. Rom. Haec Euseb.reserens Clem. Alexand.in lib. hypotypoleon; quem etiam refert, Theodo , ac sequitut Theodor.Eandem sententiam probat D.Hieronym. in praefatione ii '' eiusdem epistolae eo argumento,stiuasi ob hoc epistola nan est Pauli,quod eu nomen non praestrate igitur numin erit, quia nullius nomine titulatur. Suod si hoc est ridiculum, O a .rdum mus magis censnda est , qua tanto Aa doctrinae figet eloquia. Sed quia apud flebraeam Ecclesiam quasi des, Ire legis habebatur, voluit tacito namine de figuris legis, O veritate Christi reddere rationem, ne in odium nominis in Jonte praelitulati,Militatem excluderet Silonis. Haec Hieronym. cum quo con-N eeph. isentit Nicephor.lib. . cap. 3 3.& Theophyl. iii cap. i 3. epistolae ad Hebraeos,&Theophyl. alij estque dominianis sententia. II. Aliqui putant, Paulum Idcbraice scribentem,nomen suo more prae, notasse,quod postea vitio Graeci interpretes aut incuria, additum non sit,aut certe quia exemplar solita careret inscriptione , temporis eam reddentis inii ria,atque adeo acephalum esset.Vero similius est,quod grauiores astirmant interpretes, nomen Pauli vehementer suille Iudaeis innitum , quia recedendum Actici. xx. a lege Mosaica doceret, quod patet ex Act. Apostolorum m. 12.5c 13. ac pro-x3. pterea a diuino Apostolo, consulto nomen, unde cognosci potuillet, praeter morem, use omissiun.
D. Ambros. Necatur Saulus; vivificatur Paulus
Paulus mPlebr. mira- em sonat. Hieronis Origenes.
Euid sientiant Patres de Pauli nomine.
DAmbr. r. 3 i .asserit,Paulundi, ad Christum conuersum,& ab Anania Damasci bapti Eatum,ex Saulo suis te Paulum nominatum. Sic enim ait, mi pluma lauacri calesiis sipereum in vita necati r blasphemus, necatur OSaulus vivificatur iustus:vivificatur er Paulus. Usique adeo perdidit veterem cum ambus hominem, ut cum moribus mutaret O nomen. Haec Ambros cui concinit August trach. 1.super Psial.scenim ait: Non qu iactantia abquasibinomen mutauit e po Alus sed ex Saule factus est Pin lusux Siperbo humilis. IV. D.Hieronym. super epistola ad Philem.opinatur a proconsule Cypri, Sergio Paulo, quem attonitum miraculo, quod Paulus edidit percutiens coecitate quendam magnum pseudoprophetam nomine Barien , ut dicitur Act. 13. fides Christi excepit, nomen Apostolo , datum. Diventer, inquit, attende; quod h c primum Pauli nomen incepit Vt enim Scipio subacta Africa Africani sibi nomen assumpsit: & Metellus Creta insula subiugata, insigne Cretici suae similiae reportauit: ita & Saulus ad praedicationem gentium missus , a primo Ecclesiae spolio Procopsule Sergio Paulo,victoriae suae trophaea retulit,erexiti Dexillam , in Paulus diceretur e Sauli. Haec Hieronym. qui ibidem addit: Paulus in Hibraeo mirabilem sonat. Quam nos interpretationem in prooemiis primae epistolae idoneam esse varie probauimus. V. Otigenes in praefatione epistolae ad Rom. utrunque putat Apostolonomen
26쪽
CAP. L VERS. I. Ictinomen suisse impostum;vt multis aliis Iudaeis Romana ciuitate donatis accidit. Quare Iudaeis Saulus erat; genti vero togatae,&palliatae, id est,Graecis&Romanis, Paulus. Cardinalis Baronius, arbitratur , non debellata infidelita- Batonius. te Sergij Pauli, tanquam insigne victoriae, ab Apostolo Pauli nomen acceptum; id enim humilitati illius videtur retiugnare;led , liberalitate Sergis Pauli,familiae suae cognomine, amicum nobilitatis: Quemadmodum losephus in Iudaico bello captus (vt ipse in vita sua refert ad finem) statim libertate,ac ciuitate donatus a Tito; Flauiae quoque familiae ab eodem insignitus est cogno- Flauius Io.mine; ac Flauius Iosephus vocatus. Accepit Apostolus beneficium nominis, sephus. quo gentibus,quarum erat magister,acceptior esset, vel hac nominis Romani appellationc. Vnde l.Corinth. p. Eictus sum (inquit) Iudaeis trinquam Iudaeus,ut i Cox,'.
iudaeos lucrarentis qui Ab lege si ni, quasi sub lege essem (cum im non essem Fb lege)vt ros qui sub lege erant,lucrificarem. Et post pauca, ait: omnibus omnia 'clas sum mi ut omnes facerem saluos. VI. Longe mihi probabilior est opinio D. Chrysostomi hom .de conuer- D.Chtrisione Pauli, quae habetur ad finem tom. 3. bi ait, hoc nomen, Apostolo, non ab hominibus, sed ab Spiritu sancto inditum esse,ut olim patriarchis, & inlege gratiae,Petro, lacobo, & Ioanni, qui cognominati sunt Boanerges. Sic enim significare voluit Christus se peculiari quodam iure seruum sibi elegi se Paulum; quod Chrysconfirmat ex solemni veterum ritu .illi enim seruum, quem
c mebant, mutato nomine, sui nexus de mancipis esse, mutatione nominis,c stendebant. De quo more Plato in Cratylo ait, Nos hemis nomina commutare Chrys hom. fumus. Huc spectar, quod loco citato, & tom. i. hom. i. in Genefannotauit ' in Geoccidem Chrysost. 1 Deo adductas suisse omnes bestias ad Adam,ut videret,quid vocaret eas et Admonet enim id factum fuisse, quia impositio nominis signum est perfecti dominij. Quid , quod Nabuchodonosor tribus pueris Hebraeis in captiuitatem abductis, mutari iussit nomina gentilitia,ut refert Dan. r. lic enim Dan. t. ait, Et imposuit eis praepositus Eunucho rum nomina et Danieli Ba mare Ananiae, Sidrach:Misaeli, Ibach:ra maria, Abdenago. VII. Hinc patet quid causae sit, cur tam frequenter Paulus, non solum alias, sed etiam in ipsa fronte epistolarum suarum, Christi se seruum nominet. vult enim , ut omnibus nota ut obedientia, quam in signum seruitutis, qua Deo astringitur, posthabito Sauli nomine ab Spiritu sancto accepit. Foerte principes Apostolorum, Petrum & Paulum, qui nomina a Deo acceperunt conuersionis suae tempore, imitantur hodie, summi Pontifices,qui magistra- summi Pomtum supremum inituri; nomina, in signum seruitutis, qua Deo , renunciatis lifices nomi voluptatum illecebris,obligantur,commutant Idem ob eandem rationem allia na commo qui faciunt religiosi, cum primum institutum aliquod religiosum profitentur. 3' 'Et vulgus Christianorum,cum sacro Chrismate delibuti, ab Episcopo confirmantur.Tantum dc Pauli nomine
I. Potuit Paulus initio huius epistolae se appellare seruum Dei, ex quo, ut paulo ante diximus iuxta Chrysos .in signum honorificae seruitutis, nomen acceperat; quod in exordio epistolae ad Titum fecit, dum ait, Paulus struus Tit t. Dei, Apostolus autem I E s v chram,oc.Et epistolae ad Rom.dicens,Paulis sim Ad Rom. D
27쪽
slieron Paulus vivis ictus Christi. In vinculis gloriatur. Ad Galata
uus Iesu Chris A, vocatus e postolus, Gre Posuit & vocare se vinctum Christi, si quidem ex vinculis hanc epistolam scripsit. Hoc enim titulo gloriatur scribens ad Philemonem ex carcere. Sic enim ait, Paulus vinctus Clarita, GN. Vbi D. Hieronym. Maioris, inquit, mihi videtur supercili vinctum se Iesu Christi dicere, quam Apostolum. Gloriabantur quippe Apolloli, quod digni ferint pro nomine Iesu Christi contumeliam pati. Sed nece saria aut oritas vinculorum. Rogaturus pro Onesiamo, talis rogare debuit, qui posset impetrare, quod posceret. Felix nimium,qui non iuspientia, nou in diuiti s, non in eloquentia, O potentia scalari, sed in Christi passionibus,gloriatur. Tali, O ad Galatas epistolam, sermone concludens. De catero ait, TYemo mihi molestus A. o enim stigmata Domini nostii Asu Chri sti in corpore meo porto. Haec Hieronym. Caeterum Apostolus decori obseruantissimus, in hac epistola, in qua publicam Ecclesiae causam agit, cum scribat ad Episcopum . hoc est, magistratum summae autoritatis, se Apostolum squod nomen conciliat autoritatem doctrinas potius vocat, quam fertium, aut vinctum Christi. valuit commemoratio vinculorum in causa priuatae imiseriae ad impetrandum id quod postulabat, nimirum ut Philomon.Dominus Onesimo seruo fugitiuo de
furti reo veniam daret. Hic vero quodammodo videtur dicere Paulus, Araius opus moueo; maior rerum mihi nascitur ordo. Nolo, ut res tanti ponderis a lectoribus autoritatem, qua scriptae sunt,ignorantibus, contemnantur. Sciant omnes me Apostolum este & legatum magni Dei. Huc spectat illud Christi agetiscu Apostolis,Luc. i. Euivossternit ,me Jernit. Et Mati. IO. Qui recipit vos,me recipiri,ct qui me recipit,recipitaa qui me mi Q. Vnder .ad Thest. . de autoritate significata Apostoli vocabulo loques, & de praeceptis a se illis per Ic sum Christum traditis, ait: itaque qui haci emit, non hominem sternit ed Deum. Et Dominus, r. Reg 8.Samuelem, qui instar legati erat Dei, apud populum, sic affatur, Non rastrauerunt sed me.Et Hierem. cap. o. uditum (inquit) audivi a Domino, Olegatus missus sum ab eo adgentra,e c. C5cilians sibi ,his verbis, autoritatem apud populum, vocans se legatum, siue Apostolum Dei.Est autem nomen Apostoli tantae autoritatis, ut assirmet D. Hieronym. super cap. I. epistolae ad Galatas, propterea Paulu in epistola ad Hebrqos solita consuetudine,nec nomen suum, nec Apostoli vocabulum praeposuisse, quia de Christo erat dicturus. Haben- res autem principem sacerdotum, & Apostolum confessionis nostrae Iesum Christum: neque fuisse congruum,ut ubi Christus, Apostolus dicendus erat, ibi etiam Paulus Apostolus poneretur. Haec Hieronym .Quanuis autemA , Graece, idem sit,quod missus,apud Latinos; tamen ex institutione Christi,& usu Ecclesiae, legatum significat, non solum potestate praeditum ad praedicandum, ut Calamus, Si recentiores haeretici somniant, sed etiam ad leges serendas moribus Ecclesiae idoneas.Vide D. Chrysost. i . Cor. I 1. super illa verba, Posuit quidem Deus in Ecclesia alios E postolos, Urc. Et D. August. 83. quaest.q.6A.&6s. II. Dubitari hic potest an omnes, qui in Scriptura appellantur Apostoli, pari honore & potestate sint praediti; Nam Act. i . Paulus & Barnabas Apostoli sine discrimine vocantur. Iacobus etiam frater Domini Apostolus dicitur ab ipso Paulo ad Galatas primo : Alium autem Apostolorum vias neminem, nisi Iacobum fratrem Domini, &c. Fuit autem hic Iacobus extra numemm duo-
ecim Apostolorum diu sus 1 Iacobo Alphasi,& Iacobo Zebedaei filio, ut aliqui
28쪽
C A P. I. iv E R S. I. R qui volunt;quanuis oppositum multo sit probabilius ; imo prorsus apud et2ditiores viros indubitatum; vide Baron. Annal. tom. t. Nomen etiam Apostoli, attribuit Paulus ad Philippenses,cap. 2. Epaphrodito, de aliis in locis aliis. Philipp.x. Quare respondendum videtur ad dubitationem propositam,certum esse duodecim Apostolos a Christo,in mortali corpore adhuc agente, nominatos, &diuum Paulum postea electum cum Barnana, pari honore de potestate fuisse praeditos ; Atque adeo Christi Apostolos propriissime nominari. Caeteris vc- Multi appel.
ro, aut alicui ex caeteris, an par consortium honoris, de potestatis fuerit con- lati sut Apo- cessum, incertum est:pars,quae negat probabilior existimatur Baronio,tom. i. uod
Eccl. annalium, & iuris doctis. Vnde Theod. in cap. s. epistolaeptimae ad Ti. h-hqrum pymoth. Apostolos olim vocatos fuisse Episcopos regionum aErmat, eos, qui duo tam praeter duodecim a Christo nominatos ,& praeter Paulum &Barnabam in dignitatem
actis Apostolorum, & in Epistolis Pauli; Apostoli appellantur ; nec amplio- aurum pricita rem habitisse dignitatem, aut potestatem. Sic enim ictabit: Eosdem olim Hra-
bant presbteros, or Epist si , eos aurem, qui nunc Locantur Discopi, docabant Theot postolos. Procedente autem tempore nomen quidem foriolatis reliquerunt i s, qui vere erant fusili; Episcopaim autem appe lyat ionem imposuerunt ijs qui olimane labantur Apostoli. An Philippensium Apostolus erat Epaph Atm , vestrum enim snquit cap. 1. Apostolum, , adimorem necessiteturi mea , im Oretensium Titus, ct Asianorum Timotheus. Ita ab Hierosolimu,bs qui erant Antiochia scripserant, Apostoli,ct presbteri,&c. Haec Theodoret. III. Constat igitur in sacra Scriptura nomen Apostoli non tantum mi- pi uenisterij, siue ossicij vocabulum esse, ut vult Caluinus,sed praeter ministerium usti complecti dignitatem & primatum; quod patet ex i. Corinth. IE. Et quosdam a. Cor. Ita quidemposuit Dem in Ecclesia primum Apostolos. Et ex cap. . ad Ephesi DF dedit quosdam quidem Apostolost, Ex quibus locis discimus non tam late patere ipsum nomen Apostoli, quam alioquin pateat illius etymologia, quae exprimitur
Ioan. i 3. Non es Aouselim maior eo, qui misit illam. Quae ratio apte quadrat in Ioan. 2 3. illos o. quos designauit Dominus, Luc. io. ad Euangelicae praedicationis Lurum munus obeundum;non tamen nomen Apostoli secundum. v sum, quem habet in Scriptura peculiarem ex accommodatione,qua 1 Christo Luc. c. solis duo- Lue. c. decim inditum est,& postea in paucos alios derivatum, ut in Paulum & Bar- Apostoli nonabam,qui Actor. i . in Apostolis ab Spiritu sancto eliguntur; cum iis putat men duod*Adamus Minorita, numerandum esse Iacobum fratrem Domini, Episcopum V m in im Hiciosolymitanum, de quo ad Galatas primo ; Aliorum inpostolorum vidi ne- iminem, nisi Iacobum fratrem Domim. Fuit enim hic,ut aliqui putanL, extra nu- Adamus. merum duodenarium alius ut diximus a Iacobo Alphaei, & Iacobo Zebedaei. Gai. Apostolus amem dictus est, quia eo tempore, ut annotauimus ex Theodor. Episcopi omnes Apostoli vocabantur prouinciarum, quibus praeerant, nedum Iacobus frater Domihi , cui a primariis Anostolis nobilissima prouin- Iacobus ha-cia demandata A pluribus tamen merito probari victo contrariam x*x Dominu
I V. Abeat ergo Caluinus cum suis sectatoribus asserentibus sine fundamento;nomine Apostoli nihil aliud includi, quam ipsus etymologiam, hoc est , legatum milium cum potestate enuntiandi, quod erat in mandatis ; Non enim duodecim illi a Domino electi, Paulus item dc Barnabas,solum illo mo-
29쪽
ix SE UNDAE EPI STOLAE AD TIMOTH.
do Apostoli suerunt; sed praeterea pastores & Episcopi potestate praediti pascendi gregem Domini sui verbo & institutis; eamque aliis communicandi:
Attendite, ait Apostolus Ach. xo. vobis, O misersegregi, in quo vos Pirum posuit Episcopas regere Ecclesiam Dei, dcc. Hac autoritate praeditus Paulus,quos visum est, excommunicauit & tradidit Satanae,ut vidimus,cap. I. epistolae i. ad i. ad Tim. i. Timoth. & leges sanxit , ut patet ex epistolis, quas explicamus,& maxime exi.Cor. ii. priori ad Corinth. cap. II.
U. Vanuis comunior opinio asserat, Apostolos immediate a Christo ac- et cepisse parem honore,& iurisdictione salua praerogatiua Petri: valde mihi probabilis est ea sententia, quae assirmat, Apostolos accepi ile quidem a Christo immediate potestatem aequalem in habitu, non tamen in actu; atque adeo mediante Petro, omnem iurisdictionem, quae plenissima in illis fuit,accepisse. Quod licet a nobis confirmatum sit in prooemio epist. ad Timoth. seel. ii . adhuc pressius probari potest, primum, quia cum Christus Apostolos in multis aliis, pares fecisset, soli tamen Petro dixit Ioan . 1 i. Pasce oues mi , Pasce agnos meos; Quibus verbis illi soli, tanquain pastori uniuersali, de vicario suo, nullam exceptionem faciens, omnes suas oves; atque adeo caeteros Apostolos , commisit. Neque dici potest Apostolis, ante Petrum oues commissas,ac ob id non oportuisse, illas a Petro pascendas accipere di, id enim aperte falsum est; nam antea nusquam legitur a Christo traditas fui ite alicui oucs suas. A Petro igitur simul cuin ovibus , potestatem iurisdictionis acceperimi. Accedit, soli Petro dictum mille a Christo,Matth. ig. Tibi et i claues,&c. Vt intelligamus hanc promissionem factam Petro ante passionem; post resurrectionern,omni seruato ordine praerogatiuae illi debitae,adimpleri. VI. Deinde nemo inficiari potest,omnes Christi oues Petro sui sse commissas cum omni potestate pascendi illas; Quaero igitur quaenam oues relictae fuerint Andreae,Ioanni,Iacobo,aut aliis Apostolis pascendae E an in Italia oves habebat Andreas, num Iacobus in Hispania 3 oportuit ergo, ut a summo pastore Petro,caeteri,oues & iurisdictionem actualem acciperent.Tertio,Patres, praesertim Anactetus,epistola et .ad Episcopos Italiae,aiunt, Apostolos omnes 1 Petro iurisdictionem accepisse,nec solum illam; sed & ipsum quoquc ordinem Episcopalem , siue per eum tanquam consecratorem, siue de illius consensu, per alios. Caeterum, cum Anactetus ait, , Petro coepisse sicerdotalem ordinem, loquitur de sacerdotio maiori &consummato,hoc est,de Episcopatu, ut manifestum est. Hunc enim gradum Christus instituit quidem; executionem tamen Petro delegauit. Nam sacerdotium simplex, ipso die coenae mysticae a Christo omnes Apostoli immediate,& simul receperunt,cum dixit, Hoc facite
in meam commemorationem. Dum vero ait,Apostolos pari consortio, honorem& potestatem accepisse; loquitur de potestate accepta ante Pontificatum Petri circa corpus Christi verum, re ipsa; & in habitu sui loquuntur Theologi circa corpus mi sticum. Cui facto Pontifici summo illis verbis, Paste ones meas, ipsi Apostoli, ut oves praecipuae commissi sunt. Idem constat ex Aniceto, in epistola ad Galliae Episcopos. Turrecremata, lib. r. cap. 32. probat ex diuino Clemente, epistola 1. D. Petrum Apostolos consecrasse in Episcopos; sicuto etiam
potestatis D Petii. Marib. 16. Anactetus Papa
stoli a Chri-llo acceperiit in die mysticae coenae. Anicetus. Turrecthmata.
30쪽
etiam Paulus, & Barnabas Ach. is . leguntur ordinati ab Apostolis, dc ex cap. Porro,d. 66.ubi Anactetus Papa rescri, Iacobum minorem,a D. Petro, Ioanne,& Iacobo Apostolis, fuisse ordinatum Episcopum ; ac perinde statuit ne Episcopus,minus quam a tribus Episcopis,ordinetur. Quare euincitur, Christum antequam in coelos ascenderet, Petro Episcopatum totius orbis contulisse, non Iacobo,non Ioanni,non caeteris; Post ascensionem vero, alterum e euobus suille a Petro consecratum, tandem a duobus tertium. Quod vero in corna Dominus Apostolos simul,& Episcopos fecerit,& sacerdotes; aut in ascensione sacerdotes in coena fac os,& in ipso die resurrectionis , poto state absoluendi a peccatis donatos,per benedictionem ad Episcopatum proi nouerit, quod videtur sentire D. August. in lib.de quaest. noui de veteris Testam .ctas T. dumtaxat probabile est sicut & id quod dicitur de creatione Iacobi in Episcopum a Petro,& filiis Zebedaei; quantiis interpretari possumus August. loqui de electione Apostolorum omnium in Episcopos facta a Christo, ante ascensionem, ut a Pctro rite postea ordinarentur. Vide Card. Iacobatium tom .i3. tractatuum in trach. de auto. Papae,& Concit. num. 8.art. T. praescrtim, nii. Io . I os .io6. io . & deinceps : & Doctores quos citat in confirmationem nostraesententiae.
VII. Favet huic nostrae opinioni Cypr.de simplicitate praelatorum, o Papa in epistola ad Viennenses. Dur in M. et . Itaque Apostoli Petro viriti de copulati, tanquam capiti,omnem ab co accepere iurisdictionem ; imo de Episcopalem dignitatem, sicut Episcopi hodie,eam a Papa accipiunt. Quare cum D. Chrysos .lom. 3. homilia 1 .in Act.cap. I 3. asserit,Paulum, &Barnabam in Apostolatum cooptatos;& Hieron. tom .i .in lib. de Ecclesiasticis scriptoribus, astirmat, Barnabam cum Paulo gentium Apostolum ordinatum fuisses nae hi Patres nomen Apostoli accipiunt pro Episcopo, ut olim mos erat: quemadmodum et contrario Episcopatus accipitur , pro Apostolatu , cum dicitur, Psal. ios. Et Episcopatum eius accipiat alter. Et D. Ambr. illa verba ad Eph. Ipse dedit, quo am quidem Aporiolos, dcc. Enarrans, interpretatur, Episcopos, dcreuera munus Episcopi est praedicare, perinde atque Apostoli: nisi quod ille docet tantum in propria Ecclesia, siue dioecesi,& creat Sacramentorum ministros : hic vero utrunque toto orbe praestat, cum nulli prouinciae sit astrictus. Consueuerunt tamen Apostoli interdum peculiares Ecclesias deligere gubernandas , tanquam Episcopi illarum propris,ut Petrus, qui primus Hierosolymitanam tenuit Ecclesiam ; qua relicta, & assignato Episcopo peculiari, nempe Iacobo fratre Domini, Antiochenam deinde sibi peculiari modo sumpsit: post aliquot annos , hic praefecit Euodium; post cuius mortem, ut tradit Clemens Rom.lib. 8. Diatmeon,cap. 6. Ignatius ordinatus a D. Paulo est Antiochiae Episcopus.
Petro in F scopos ordinati sunt,ipse
Ephesi . Petrus primum tenuit Hierosolymitana Ecclesiam, ea iretusta Iacobo statri Domini Antiochiam adilt.
Apostolus Iesu Christi. Grach, i v χ' .
I. Gloriatur Apostolus,se hoc cognomentum a Christo accepisse, agnoscens nimirum autorem tanti benefici j, id etiam praestitit, cap. i.ad Rom. tacta Ad Rom. i. enim Christi mentione adiunxit,Ter quem accepi gratiam, O A flatum. Et ad Gal. i. Paulus Apo Iolae non ab homnibm,neque per hominem; sed per Iesum C stum,cst Deum, dcc.Quae verba explicans D. Hieron. sic ait: Non superbe, ut quidam