장음표시 사용
221쪽
Societatis Ir vinica Quinquagesimae, duabus fer ij insequentibus institutae. Est igitur quaestio, utrum in istis Bullis i rexigatur oratio continuata per o horas, an solum oratio O horarum continuarum i videtur quidem prima facie secundum membrum huius quaestionis coincidere cum primo, sed reuera non coincidit in rigore Grammatico loquendo si enim oratio ipsa debet esse continua per o horas, tum debet ipsa non interpolari, sed ita institui, ut sine intermissione s morali oretur; at vero si osa sola horae, quibus orandum est, debent esse conti-tiuatae , tum sufficit, modo singulis horis Oretur per octauam aut duodecimatio rae partem, quia nilominus vere, mproprie dici potest fuisse oratum O. horis
I. Dicendum est, quamuis prima,&r g tertia Bulla eXprimat orationem os hora.
um continuarum, Scontinuatarum, non au
tem continuatam per o horas sequamuis praeterea, si secundum apices Grammatia cales res expendatur, faciendum sit inter duas hasce locutiones discrimem attametheologice, canonice loquendo, se cundam
222쪽
quantum valet primas Probo primo ex absurdo, quod insinuaui, quia scilicet, si Bulli sunt intelligefida de sola continua,tione inter horas ipsas sequitur, si singuli suo horaru unicus homo sit,preceturq; in templo tantum per vigesimam partem Vnius horae, iam dicendum esse, quod sit O horaru oratio peracta secundum pro scriptum Pontificum . Probo secundo ex praxi, qu est optima legum interpres cap.
cum dilectus de consuet praxis autem Societatis Esu Superiorum(idem haud dubie factitant Superiores Archi confra terrnitatis Orationis Mortis habet,ut non
obstantibus magnis difficultatibus , quae aliquando praesertim in paruis Collegijs
interuentiant, curent, ne unquam templus vacuum hominibus, quando instituitur oratio, de qua paulo ante sum locutus. Probo tertio, quia locutiones dubia funiper claras interpretandae. l. i. si de rebus
d. b. de l. Haeredespalam S. Si quid si de temstibus, consentiente S augustino, qui lib. s. de doctrina Christiana cap. ad sic pronuntiatd cum verbascripturae apertius in uno copommtur, ibi di cendum est, quomodo in locis
223쪽
tas intestigatur obscuris atqui clarissima, pertissimaq; est locutio Clementis VIII . qua indicit orationem O horarum sine intermissone, diu noctus faciendam, nec in isma clara censeri debet Bulla S. D. N. qua
non contentus exiger: O hora continuatus addidit, non autem interpolatas. Et forte hanc conditionem ita expressit, ob eam causama partialem,' inadaequatam ob qua ni eius decessur Clemens, ut scilicet Blutaris consuetudo sine interminion orandi inducatur. Deniq; S.Carolus Bor romaeus in Concilio Prouinciali Mediola. IV fol. 3 6 tit de ijs, quae ad Euchar Sa
oram pertinent, de orat. O. horarumis,
cui etiam indulgentiam concessam fuisset patet ex Concilio Prouinciali UI fol. 3ol. tit de indulgentijs orationi causa con-eessis, ita statuit orationis huius Cura tores videant, ut per o ipsa horas continenter fiat, ac ne ad momentum quideteporis, nec diu, nec noctu intermittatur. II. Fateor tamen inprimis sufficere, si lycvel unicus homo sit, oret in templo, nam Bulla plus no exigit Fateor deinde, etsi contingat intemplo per breuiusculutempus nemine esse, aut omnes, qui illic,
224쪽
vis, Dr Ivlli I.go praesertim de nocte sunt, itide per breui
usculu tepus dormire, non tamen censet clam moraliter interruptam orationeuo. horaru, nain nec moraliter dicitur inte impia comestio carniu,quando iis in primcipio,& fine prandi vesceris licet in me sdio edas pisces c idcirco si die Veneris
ita comedas carnes sufficit confiteri, te semel, seu in uno prandio edisse carnes. Huc faciunt alia exempla, quae de Conti, quatione morali inConfessionibus audie-dis, Comunione praebita pluribus, cum fructu leges apud Lugo n. d. I 6 sect I .F. a is, III. Addo, ne Physice quide interrupta videri eam O horaru in orationem, etsi omnes,qui pro implenda hac, aut illa orationis hora sunt constituti Rosarium v. g. recitent cum Spe tuis animi,Voluntarijsq; distra stionibus, aut forte licet etia penitus nil orent, modo flectant genua modeste; nam verba sunt intelligenda secundum usum cosnunem, ut docet utrumq; ius a toties citatum usu autem, penes quem estitus, norma loquendi, habet, ut dicatur durare orati, O horarum, quamdiu
aliquis est in templo modusupplicis, i eligiosum cultu, qualis utiq; est genufle-Mo exhibentis DEO. IV. Por-
225쪽
CArvet XXII is viV. Porro, qui modum aeri tus haben
cli oratione o horarum nosse vult, legat acta Eccles Mediol cit. Concilcauetur, ne de nocte relinquantur portas apertae, sed singulis ingredi volentibus a Periantur hi tome liorum suppeditat cauaDt in Manual Episc., oratio pubescus sed purius ex ipso fonte bibuntur aquata Caeterum,quia attigi illud punctum de oratione a C. horarum in triduo Bacchanai uiua subiungo resollationem sequentis QvasT LXI. S. D. N prasicripserit
oratio- o. hurarum praesicripserit, in lucra--rtas ina genti im Deum feretur duranteuo. horaru oratione, an si Pntinuetur oratio ad horas . ut nimvare consueuimm t compos insistentiai, qui in te No Societatis IESVorat, prirem pom a primas horas transacta in comprecatione '
Ratio dubitandi est, quia S. D. N. vult mari dux ante orationes O horarum, qui autem primum orat, postquam o prinaqhorae praeterierunt, is non potest dici ora- re durante precation. O. horarUm. REs P. Etsi haec ratio nonnullis scrupta tri tum inoueat, reuera tamen curanda Lon ,
226쪽
horaiu,orat Sprijssime duraIue precarione O. horaria, quia plaustra Ante continet, pectrum ' reg. Plmsera de reg. iuris in C. Et manifestu est o. hora in o. contineri. Et cum in omnib'dispositionib' maximo spectivida sit intentio disponentis,reg.fin. de regriuris in C. l. Non dubiu. f. de legib. nam non sermoni res,sedrei est permo subiectus. cap. Insis de verbia signis intentio autenrS. D. N. non fueriti phibere, ne illo triduo oratio ultra O horas progaretur, sed potius tacite optarit Irogari adio. Multius adeoq; O horas nominaritia6 ad restringenda, sed ad amplianda sua gratia, nullo modo dubitandu est, quin menti, toto sumi Pontificis, adeoq; Bullae ab ipso edite conformissam agant, qui Vltrado horas(vt Romae,&in hac nostra Prouincia factitatur continuant precationem,&proinde certis imu est, perinde esse, seu sub initium , seu sub mediunt, seu sub finem non autem finita iam Pro cenione illius
SO. a Ut GO horarum orationis visitet quis Ecclesiam, oret ad intentione supra relatam. Atq; in hunc sensum respondi, meam ista de re sententiam rogatum CAPUT
227쪽
' De Consis nepro indulgentia .-
Quas r. I xu. Estneproiiud gentia ubi iconis sequenda necessarium comteri
Eis P. I. Quando in forma ubilei, aut aljas ponuntur, sicuti po. Ismtiuntur in s. Bulla S. D. N it n. i:omatbis sua peccata confessis concedimus indulgentiam tum qui ha-heteonscientiam peccati mortalis,debee reipsa confiteri,& non suffcit contritio perfecta ita docet Lepana n. II. consentientibus Suare1 disp. a. seer g n. ., i s. Filii ucio n. II alijs, quatenus dicunt, quando in formula indulgentiae ponuntur haec verba primissa, vise facta c-' ione vel aliquid simile exigi confessionem actualem saltem si quis sit sibi conscius peccati mortalis nondum in Con- fellione expositi Rario est,quia his veris bis satis ostendit Pontifex, se exigi Confessionem,no tantum ut dispositioneta, sed ut opus iniunctum. .
228쪽
. 5 D. Ivlii Eras3. II. Quando in larim tu hil ei non ponitur precise hoc participium confessi eu
purata confessis sed haec duo participia:-nietentibu/, ct confesse, seu omni contritas ct confissis
cocedim &c vero similius est,etia tunc exigi confessionem actualem , si quis ab ultima Confessione commisit crimen lethale Navarrus non 38. Beliarm c. 13. Pe rinis ima fol.is 6.LeZana .c.Sancta- rellus c. id dub...plurimos referens com SuareZ.cit.&α3. n. ra de alios muleos, quos sequitur,citatque Comitolus 3o. Probatur, quia non est ratio, cur Suared in casu praecedentis responsionis dicarirequiri Confessaonem actualem, Mno in isto,cum praesertim particulas accipiatur communiter copulative,&non disiunctives atqui qua seesitio copulata est,r, Pepartis veritatem exigit AESi haeredi plumaede cond. tum quia verba debent proprie
intelligi, nam non abier a. oenborum sentinatione recedere oportet, quam cum manifestum est,altu en. Fisse testatorem LNon aute .de lega t. -fid.co. tum denique, quia intelligentia dictorum ex a sesa timenda dicendi. S. Hilarius rela
gus cap. est gentia, de verbor significat
229쪽
causa vero, cur Pontirices hac locutione
Utentes, dent indulgentiam , est, ut ho amines adducant ad veram poenitudi nem rari autem homines peccato mora tali inquinati veram poenitudinem eliis clunt, nisi quando confiteri volunt, ueprobe observat Navarrus. Confirmatur haec doctrina ex eo, quod e Frinis l. chreferat Bullam Leonis X in qua PP. Minimorum Ecclesiam Romae visitantibus concedens indulgentiam ait: verepcimiten tibm ct confessisseu firmum confitendi propositumi benisima quae ultima particula gratis poneretur, si generatim sufficeret com
Fateor tamen, opinionem suari elleis , probabilissimam . praesertim cum illa Particula es , possit,ac hleataeeipi distri. Durive,iacu accipitur,. g. in Bulla Coenae,s i . ubi dicitur Excommunicamus Cancellarios, Consiliarios, Sum,&c. Fateor eandem sententiam esse ita tutam,ut qui ubi est conscius peccati mortalis es tunc vel non vulta vel non potest confiteri , prudentee
Rgat, si pro consequenda indulsenti auri eliciae
230쪽
eliciae actum Contritionis, praesertim, si ultimo Paschate fuit confessus, sicuti hac sententiam limitat Comitolus cat. q. 3y.D. .cum perna ultis,cum tamen Sylveste ev. Indulaenraan. 2o eam intelligat etiam de illo, qui cogitat proximo Paschate cois
fiteri. Et quia haec sententia est proba-hilis, ideo etiam probabi Ie est, unam cofessionem tunc valere pro pluribus indulgentijs, diverso valde tempore conis sequendis, licet post obtentam primam indulgentiam incidat quis in mortale, quod etiam docet Comitolus i. cciri casu, quo formula indulti ita praecise sonat et, confessi communicati se atque ita re spondit in eventu, qui contigit in Italia, ipsique propositus fuit. Is III. Quamvis in Bulla offeratura dulgentia ram is, ct comissi non exigitur tamen perfecta contritio, sed suffcit, si eum Consessione jungatur attritio, cum enim haec etiam cognita lassiciat ad validam, fructuosamque confessionem, ut suppono ex moraliter certa doctrina