장음표시 사용
21쪽
quicquid bonae frugis Idus epos attulit, sublectum esse, Aldi ignavia credibile facit. Sed ut iste
ab avita aternaque virtute descivit, ita Gerardus Vossius se dignissimum tanto patre filium in euleio edendo praestitit. Omnium tamen Vellei in terpretum longe longeque principem pono usium Lipsium, cuius miram sagacitatem in vitiis odoran dis et parem solertiam in iisdem tollendis, non dubitem Critices studiosis, tanquam praeclarum huius artis exemplum, Commendare. Nec Heingi in praef. iudicium discrepat a meo: ipsius tot coniecturis pulcherrimis ut culum maculavit, ut, cum ubi
que sit in s Otis elis ac praestabilis, hic tamen semet id i possit post so reliquisse. At Burmannus hunc rincipatum einsio detulit. In quo iudici plus, quam deberet, einsiani nominis favor, et Lipsiani odium, valuit. Nos aequi Simus, et suam cuique audem tribuamus. Fuit Heliasius omnium, qui fuerunt, et erunt posthac, in poetis Latinis tractandis felicissimus. Sed haec tantopere celebrata felicitas illum destituit in rosae orationis scriptoribus , Velleio, Petronio Curtio Tacito, aliis. Ac si dicendum, quod res est, discrimen inter
sermonem Tosaicum et poeticum non satis videtur
tenuisse. Qui enim in accurata eius rei scientia seri potuisset, ut tot formas oeticas Velleio, et aliis, quo nominavi, Scriptoribus obtruderet Longius a Lipsi Iaude abest ultimus omnium Velleii
Editor, Petrus Burmannus, Praesertim in e Seri-Ptore recen8endo, in quo Propter Crebras corrupte-IaS, re Omnis ad acumen criticum, quo illum minus Valuisse scimus, rediret. Sed quid quisque boni ad Velleium contulerit, erspicue apparebit X O-tis nostris, ubi eras singulorum emendationes com memoravimus, falsas, quas refutare Iongum et O
22쪽
XVIII PRAEFATIOlestum erat, silentio nostro condemnavimus. Hactenus de Vellei Editoribus, et nostrae editionis a tione. Sequitur ut de ipso Velleio inliquid dica- Raus. Praenomen Vellei incertum fecit Rhenanus, in titulo libri P in ipso libro C. edens. Sed C. Rhenano in Codice inventum arbitror, Propterea quod, Si P. reperisset urerius, id pro diligentia
sua non videtur raetermissurus fuisse Rhenanus
autem in titulo P. edidit, non odicem, sed a citum Ann. ΙΙΙ. 39. secutus. Ego C. Praeseram,
Commune Cum V Praenomen quod non minus a
cile apud Tacitum in P. abire potuit, quam in M. apud Priscian VI. ag. zus. Nec dubitem assen liri Rhenano in Vita Veli et Lipsio, P. Velleium,
legatum exercitus in Thracia, cuius Tacitus . . mentionem facit, eundem statuentibus C. Velleio, historiae scriptori. Profecto qui familiae suae di gnitatem ostentaturus, in tali compendii brevitate Iocum invenit tritaVi ataVi mi, atris, Patrui, fratris, laudandi, quomodo cognatum alium, PraeAer-lim exercitus ducem, Si ullus tum Praeter se et fratrem fuisset, silenti praeteriisset Quod autem chius, eumque secutus Cl. Ernesius obiiciunt, ni
hil de expeditione, quam acitus Vellei tribuit,
in eius historia reperiri, facilis ac promta responsio est, eius rei narrationem iusto historiae operi, quod toties Promittit, SerVatam esse Maioris momenti est quaerere, quid tandem Velleium impulerit, ui cum in priore historiae arte tot Iiberi spi ritus documenta dedisset, in posteriore se ad humi Ιem et servilem Tiberii adulationem domitteret pUirum id gratiae captandae caussa fecerit, an metu diri tyranni subactus Heinsius in epistola ad CasP. Fagelium, et Perigonius Anim Hist. cap. I. Pag. 211. sibi ersuaserunt, . Velleium ioc opusculuna
23쪽
non alia de caussa scripsisse, nisi ut Tiberii Seiani, et aliorum hominum primariorum gratiam auCuparetur. Verum quis credat, Velleium tam stultum fuisse, ut, cum ad Tiberii amicitiam arrepere constituisset, Id non compendiaria via faceret, libello, ut hoc utar, de rebus gestis Tiberii scribendo, sed antequam ad Tiberii laudes perveniret, e mille ambages infinita seculorum spatia pervagaretur Addit Heinsius, eunden, non alio consilio res Romanas a Troiano excidio et erroribus Aeneae, qui Iuliae nobilitatis auctor fuisset, ad tempora Sua de duxisse, nisi ut apud Tiberium, qui adoptione ingentem Iuliam transisset, gratiosus fieret. Sed hoc est fingere, non demonstrare. Nos, unde Velleius historiam orsus sit, nescimus, initi primi libri intercepto. Atqui, si Troianorum errores memora ii, id fecit eo consilio, quo Graecorum errores attigit, ut civitatum ab illis conditarum primordia demonstraret Levior est Barthi ratio, nec digna, quae refellatur, cui Advers. LX. . VelIeius tantum praeconem Romani nominis agere videtur, ut eo
solo ne scripsisse Nideri possit. Si igitur haec
adulati a nullo gratiae profecta est aucupio, re Iinquitur, ut saevi et suspicacis domini metu sit eXPreSSa. A qua necessitate adulandi caussas acitus etiam repetit Ann. I. I. forte Velleium respiciens Tiberii, aliquo, et Claudii, ac Neronis res Forentibus ipsis, ob metum falsae Dicat aliquis cum ipsi Epist. Quaest. V. II. Vera scribere si non licuit, falsa non debuit. Nemo silentii
caussam reddit. At sic Velleio in otio inertissi mo Onsenescendum fuisset qualis vita magnis et gloriae cupiditate incensis ingeniis mors St; neque historia Romana attingenda. Et quis tam hospes est in Caesarum historia, quin sciat. Ipsum silen-
24쪽
XX PRAEFATIOtium probis doctisque viri crimini fuisses Haec iam
misera crisiorum sub tyrannis conditio facit, ut si minus Xeusandum, certe enius accusandum, Vel letum arbitrer, praesertim Cum eiusdem Culpae O
cios habeat, ne de poetis dicam, Valerium aximum, Senecam, Curtium, utrumque Plinium, Quinctilianum, et alios. Atque hanc sententiam, raeter R. Benileium ad Lucan. . 33 maturiore aetate idem, qui iuvenis alia omnia senserat, Perigonius in Curti vind. pag. 5. robavit. Alii alia in Vel Ieio reprehendunt, maiore cum iniquitate. itto Aldum epotem, hominem nullo in his literis sensu Praeditum, qui ad I 52. Velleium non pii mum Latinitatis auctorem Vocat Barthi occurren dum est, qui Advers. XVI. T. et ad Stat ΙΙ. Achiil. 14s. orationis elegantiam Velleio facile concedens, tamen sibi in eo castrense dicendi genus Visus est reperisse. Quam Barthi reprehensionem suam fecit Daumius de amiss radic. . . pag. 475. Quis
non atrum Verborum et Iocutionum castrensium indicem, quo talis accusatio confirmaretur, XSpectasset At illi ridicule defunguntur duobus exemplis
Verborum praescribere et praedicere, pro supra di Cere, quorum Prius a mala manu Vellei insertum docuimus ad ΙΙ. 21. Osterius rogi qmpeii, o Iumellae, et aliorum auctoritate defendimus. Non minus falsum est, quod Burmannus dicit, Velleii dictionem multum a munditia Auguste aevi descivisse. Id non melius refelli a nobis potuit, quam locutione quaque, de qua talis dubitatio nasci osset, optimorum Scriptorum exemplis Confirmanda. Alia igitur Vellei vituperatores reprehendant, Si Volunt, aut possunt Venusium et exquisitum loquendi genus carpere Supersedeant, nisi Veteris elegantiae inscitiam prodere velint Rectissime idoneus,
25쪽
si quis alius, huius rei arbiter, M. A. mretus ad Cicer Catil. III. 10. ait historiam a Velleio torseinprimis estque eleganter explicatam CSSE. Ne tamen Velleium simpliciter et sine exceptione laudemus, ultro fatemur, perinde nobis, ac Burmanno, aliisque- multis, nimis frequentatum videri istud acutarum RStisarumque sententiarum aucupium, quod in rosam rationem primus invexit Trogus om-Ρeius, in ligatam Ovidius Certe lus laudis ab in telligente posteritate tulisset, si hac quoque arte
imitatus esset Sallustium suum. Hunc enim unum
sibi imitatione effingendum sumsit, ab hoc illud artificium indolis humanae describendae didicit, huius
aemulatione efficax est et brevitate nervosus, ab hoc denique totus ii pendet cum in verbis, tum in orationis Structura, ut magnopere mirandum sit, rem tam manifestam viros eruditos fefellisse. Hac imitatione eme animadversa, quo studio no ad Velleium, eodem ad Sallustium cognoscendum de dimus. Ac profecto, si forte aliis felicius in Vel Iei corrigendo Versati videmur quanquam nobis non tantum sumimus, ut ipsi felicitatem nos ag-Secutos utemus Veruntamen Si Velleius cura Ostra castigatio Prodit, illud non tam qualicunque ingeni nostro tribuendum est, quam Summae fa miliaritati cum Sallusti contractae, et Perpetuae utriusque eripiqvis comparationi. Hic aliquis quae xat, quid Sit, quare et Velleius et ceteri historiarum Scriptores, deserto eloquentissimo Livio, Sese certatim ad Sallustium imitandum contulerint Sal- Iustianus fuit, teste Seneca p. 114. Arruntius,
belli Punici scriptor, qui dudum periit Sallustia ni, qui Supersunt, Tacitus, Septimius, Sulpicius Severus, Pseudo Hegesippus Nempe ab iis
26쪽
XXII PRAEFATIO Omnibus , sicut a martiale XIV. Ep. I91 habi
Primus Romana Crispus in historia. Sed finem praefandi faciam, si id, quamvis leve, monuero, Vellei historiam, quae adhuc ab uno inter Veteres Priscian VI. ag. 706. Iaudata existi matur, etiam a Scholiaste Lucani ad X. 17S.Iaudari. Vale.
27쪽
ILLUSTRISSIMO SAXONIAE DUCI FRIDERICO, PRINCIPI ELECTORI, BEATUS RHENANU S. D. uertim reciosarum etiam minutias magno videmus aestimari Princeps illustrissime nam gemmarii ut g lapillorum quorundam frustula Iuris indicant, quam quosdam integros Iapides. Ne mirum, cum res e Virtute, non ex mole sit aestimanda. Atque accidit quidem ut res minutae, maioribus nonnunquam multi modis antestent. Gemmis enim quid magis usillum, et tamen de harum viribus ae in- Signibus pretiis miranda sunt in literis rodita. Cum itaque mecum diu cogitarem, an Velleium Pater- Culum, autorem eximium et Veterem, sed Semilace rum tuae celsitudini convenienter dicare οSSem, cui sciebam absolutissima quaeque nuncupari debere, tandem ersuasit me Vellei dignitas et ex Cellentia, ut tam insigneis reliquias eloquentissimi scriptoris tibi otissimum elegantiorum Studiorum Germanici Necoenati inscriberem Accessit etiam
28쪽
alia rati quod Georgius palatinus vir eximie Il-
teratus et candidus, quo tua sublimitas ministro Sacrorum et a consiliis utitur, abhinc quatuor annos, cum intellexisset me quaedam historiarum fragmenta reperi8Se, Si tim e literas rogavit, ut illas descriptas istuc mitterem, quo possent in bibliotheca tua reponi quam ut audi para insignem bonis autoribus indecunque monVectis refertiendam. In quare tua celsitudo Veterum quorundam Principum laudem aemulatur, qui non minorem gloriam instructis bibliothecis sunt consecuti, quam alii conditis urbibus. Ac solent quidem montibus arces incomparabili sumptu imponi, quae toti regioni possint
esse Praesidio, dum quam longissime hostes arcen iures is quod nec tua celsitudo negligit tot prο- Pugnaculis vel a fundament excitatis, Vel in me Ιiorem faciem restitutis At quanto melius est bibliothecas optimi. impletas libris, musis dedicare, quibus nullum certius praesidium abigendae Procul inscitiam teterrimi illius Mortalium mostis . Enimvero nobis hactenus magis defuerunt libri quam in genia, me bonis libris loquor, non tam trophanis quam sacris Qui ut proximis annis Prodire coe perunt, dii boni quam statim retrocessere lucifugae Sophistarum Phalanges, splendorem emergenti Veritatis ferre non valentes ut qui in tenebris huma narum , traditionum velut ' novi quidam Platonici specu. habitatores le Omnem vitam fuerint Ver sati. Itaque excelsissime Princeps de Velleio tali tum accipe, quantum . nobis moni invidit Vetustas, non iudignum cui in libliotheca illi tua vel primum locum tribuas . Describit is res Romana ea StiSSimo ratilo ter epitomen ru, urbe condita ad Suam Sque ructatem, hoc est tempora , Tiberii Caesaris: nam a Sub hoc soruit, ut tu vita annoιa-
29쪽
vimus. Meminit quorundam, quae nullorum sunt
prodita literis, saltim qui hodie extent. Qualis est deletarum cum Varo legionum Arminio duce hi gloria, et quae de aroboduo arcomanorum rege scribit, haud dubie tuae celsitudini tanto gratiora futura, quanto minus etiam doctissimis viris hactenus fuere cognita nam prioris rei tantum in transcura meminit Florus. Tanta autem facun
dia iis referendis utitur, ut quemadmodum pSe Caesari roximum a Tullio Iocum tribuit, sic eum Caesari parem faciam, aut Saltem proximo Statuam Ioco. Quod si integer extaret et a mendis rus, haud ambigerem quin doctissimus quis que meo subscriberet iudicio nunc quando men dis Viti vetustatis non caret, aliena culpa digni tatem aestimationis apud quosdam forsan amit tet Equidem abhinc annos ut ut quinque, Cuiuprimum hunc in urbacensi bibliotheca reperissem, et viderem tam prodigiose corruptum, ut omnia restituere non foret humani ingenii, Properantera infeliciter ab amico quodam descriptum, remendum plane censebam donec melioris nobis co
dicis fieret copia, quem acceperam haberi ediolani inventum olim a Georgio eruta. Verum
dum frustra iam reis annos expectamus, interim doctissimus quisque mecum expostulat, cur tam tu Signem autorem Studiosis communicare tamdiu differam. Addunt convicia quidam, dictitantes il-, tum in hoc a me premi, ut Olim alienum opus tanquam ingenii mei foeturam gloriabundus in u-blicum emittam. Proinde nunc aedidimus omni um eruditorum votis expetitum et ante Promis sum, ne studiosos diutius huius desideri maceremus. Quod nullam sane ob causam serius
30쪽
mium Moror celsitudinem riuam. Iege et amplectere sandidissimum scriptorem Velleium Bene vale Heros Illustrissime, et bonis literis favere perge Seletsiadii. Sexto Idus iecembris An M. D. XX.