장음표시 사용
11쪽
suum 'merberasset , qui drachmam argenteam Tiberis imagine signatam habuisset. Saepe a Senatu , ac
Caesaribus a Romae laboratum est,ut hanc corruptem Iam delerent, extantque adhuc Principum Leges, huius testes licentiae, di edicta quoque poenis armata . Nam primo causa illius , qui ad statuam confugerat , statim a Iudicibus cxaminabatur: si noxium reperinstent, duplici poena castigabant, &quod deliquisset, de quod statuam profanasset scelerato amplexu, ac velut criminum protectricem. Id ex T cito patet, alijsque locis ad marginem supra notatis. Deinde inualescente abusu , non tantum Principum statuae, verum etiam ipsa Deorum templa criminosis sublata, adeo ut Suetonio, Tacitoque Auctoribus Senatiis Consulto decretum fuerit, tota Graecia nouem tantum Dclubris ius Asuli permittendum esse. Quod si tanta cura fuit Idolorum cultoribus hoc malo urbem liberandi, quanta Pontificibus esse debuit, quibus necessitas incumbit efficiendi, ut Roma non solum innocens sit, sed etiam sancta Distinguam per annos, quid in hac re singuli Pontificum effecerint, ut tanto clarius constet, quam recens sit abusus magis quam Privilegium quod Gallici Oratores tanto conatu, tantaque offensione Orbis Christiani sibi usurpare conccnd unt. Anno ergo MCCLx Electus est Urbanus V. quo tempore Cardinales ius Alali usurpabant ; at urbanus penitus sustulit , id ei Petrarcha his verbis gratulatur: Audiebam te licentiam pestilentem salubri falce rigoris aequillimi praecidisse , illam dico, quae scelerios homines gravissinis facinuiribus perpetratis ad Credinalium domos frigere folitos Legum modis,
ac digno supplicio eximebat. Vbi aduerte, Urbani tempestate hunc abusum solis Cardinalium aedibus
12쪽
Contra solati tam Lauredini. '
conclusum, Legatisque Principum ignotum fuisse; neqtie enim istos Petrarcha sileret, de ad solos Cardinales abusum restringi ret, ii soli non ess .nt. Anno LIL Iuliust II. publico edicto omnibus Baronibus, Comitibus, Domicellis, Principum oratoribus, Epistopis, Archiepiscopis, Cardinalibus seuere prohibet, ne ius Asuli aut Franchitiarum
usurpare audeant, declaratque insae Maiestatis reos , qui Iustitia ministris, ne i orum Palatia, plateasque adiacentes ingredienres, resistere audeant, ac insuper abominandum , at testabilem abusum vocat . Ubi aduerte ex hoc Iulii Diplomate constare Asy- Iulia & immunitatem localem, non fuissh eo tempore habitam, agnitamque pro iure Regis Legatis dembito, sed pro iniustissima potentiorum inuasion raesi enim ius aut priuilegium esset Legatorum, non Comites, non Barones, non Episcopi, & Cardinales eo uterentur, di tamen aeque isti ac Regij Legati illud sibi vendicabant. Et qui posset a Iulio res momminarida , ex detestabilis vocari, si ius, aut priuilegium esset 3 nec ullus aut Principum, aut Legatorum de iniuria conquestus est , aut Diplom ali aduersatus; quod manife sto argumento est, non habuisse illos pro iure aut priuilegio Legatis debito , alioquin
si iura, &priuilegia sua violari crederent, nunquam id ferrent, aut saltem non sic rent. Praesertim cum Iulius ipso anno vulgati Diplomatis cum Henrico Galliae Rege pacem iniuisset ; quis vero credat vo Iuisse recentem pacem turbare violatis Galliae Le-Lcis, eorumque priuilegijs 3 Illud quoque pro Iuli, aliorumque Pontificum Diplomatibus diligenter notandum est, in praefati Iulia III. PisIV. Gregorii XIII.&Sixti v. Bussis non reperiri vocem c var- terIorum, seu tantum Franchitiarum: Illa enim magis exprimit nouellum ius Asyli, quod a paucis annis Legaret usurparunt, quodque pro Legatorum 'rbutio
13쪽
io De Acu Franchitiarum :plureS plateas, aedesque complectitur, ex quibus facile paruam aliquam Civitatem componas .
Inno MDLXI. Octo videlicet annis post Iulij Diploma , aliud a Pio I v. in candem sententiam vulgatum est, quo omnibus Cardinalibus , Oratoribus , ac Magnatibus Rclmanae urbis prohibetur, ne ADtum, aut receptaculum delinquentibus praebeant , neve is aedes fuas , aut alia qua cunque loca Franchitias appellare audeant. Appellatque hunc Franchitia-rlim abusum rem pessmi atque pernicios exempli; enormem , detestandam. Vbi iterum obserua e , fuisse hoc Asylum non a solis Principum Legatis tanquam ius aut priuilegium proprium , sed passima Potentioribus , ut in rapto fieri solet, occupatum. In eodem Diplomate Pius te statur hanc ipsam immunitatem , seu Franchitiam non ab ipsis cardinalibus , aut Cratoribus dimoth modesis, Er Iustiti ccultoribus, sed plerumque ipsorum familiarium culpa , faeio processise . Non ergo hoc ius fuit aut
priuilegium (id enim primo, praecipueque Dominis competeret sed famulantium usurpatio & violentia . Neque hic quoque ulla Legatorum querela,aut indignatio legitur , quasi iniuriam paterentur. Idem Pius Anno MDLXV. Graviter contra aliquorum Cardinalium, Magnatumque licentiam in Consistorio inuectus est reos suis aedibus receptantium: pr
testans, id nupero Diplomati suo aduersari , seque omissis legibus , edictisque iam tandem ad facta , de
nno MDLXXIII. Hoc est, duodecim annis post Pij edictum , Gregorius XIII. Iulij ,& Pii Edicta ,
poenasque confirmat,& Franchitias non a solis Principum Cratoribus , sed primo loco a Primatibus , Ac Cardinalibus,ac deinde a Trincipum oratoribus usurpatas esse testatur, non ergo hoc Legatorum priuilegium fuit, sed Cardinalium & Praepotentium usurpatio,
14쪽
patio , quos Legati imita(i sunt aemulatione auctoriistatis , atque ut fieri solet , exemplo in alios aliosque
Anno MDLXXXV Sixtus V. simili omnino Comstitutione Franchulas , seu ius Asyli persecutus est,
declarauitque priorum Pontificum Bullas,poenasque inflictas non tantum comminatorias fuisse; quique illas transgrederentur, non solum ficto , sed vero Maiestatis delicto obstrictum iri. Post Sixti Diploma usque ad Urbanum VIII. non extant aliae de hac re Pontificum Constitutiones; nam cum lex iusta esset,&: Sixtus in iis praesertim , quae ad Iustitiam , quietemque publicam pertinent,nemini parceret,nul lo plebeiorum aut Magnatum discrimine; credi omnino debet ius hoc Asyli penitus profligatum esse. Sane Traianus Boccalinus sa) in suis ad Tacitum a Commentarias vixit Boccalinus sub Paulo V. quindecim circiter annos post obitum Sixti testatur,post tempora Gregoru XIII. quando non Cardinales tantum, Magna esque, sed fere nobilium quilibet ius . 3-li sibi Uendicabat, hunc abusum ita sublatum esse , Domui Dei plena si curitas redderetnr, ct Scelerati
ubique ac nulla locorum exceptione punirentur. Vbi obcrua, abusum hunc Asyli ex nullo tute Ligatorum prouenisse sed expromiscua Magnatum,ac Nobilium licentia . Haud equulem ignoro, etiam post Sixti Constitutioneni huius mali scintillas aliquet smicuisse reis in Mugnatum Palatiis impunitatem quaeientibus ; sed non ideo fecit ri erant, quiope Ministri Iustitiae omncs vias, arcasque Legatorum Palatiss contiguas percurrebant, nullo obsistere & repugnare auso idque ex publicis monumentis, & ta-Dulariis constat, in quibus quam plurima huius rei
Anno MDCXXVI. Cum iterum aliquae huius abusus ta) Boccalinus Comnientanis in Tacit. lib. . fol. xi p.
15쪽
m . De Ausu Franchitiarum istis reliquiae gliscere inciperent, urbanus VIII. Iulii,
aliorumque Pontificum constitutiones renouat, addita etiam pro qualitate delicti poena mortis , in om nes quotquot Iustitiae effugiendae causa in Baronum, . Cardinalium, aut Legatorum aedes se reciperent, eorumqUe nomen inuocarent. Repetitum fuit hoc ediactum urbani, Romanae urbis Gubernatore Racagna
anno 163 .Pontifice id ipsum per Chirographum
- uno MDCXLIII. Sub eodem Urbano ingenti dissidio inter Hispanicum Oratorem Marchionemo) de los Veles, , Lamecensem M Episcopum Lusitaniae Legatum exorto, tota nocte Hispanici , Gallicique Oratoris ad quem s e Episcopus receperat Palatia militaribus manipulis, cxcubiasque obseruata sunt. Imo Hispanico Oratore ad aedes Cardinalis Albernoγii deuecto consultandi causa, alia militum Centuria, custodiendo Palatio Cardinalis a Pontifice missa: nec tamen ulli Legatorum in mentem venit, ruamuis Palatia sua militaribus custodiis obsepta vi-erent, ut de violata Legatorum immunitate conqueri auderent. Anno MDCXLIX. Innocentio X. Pontifice, cum duo sc) Sicaris per hortos Quirinales totidem nobiles Neapolitanos interem sient, peractoque homicidio Oratoris Gallici Palatio se abdidistent; immissi continuo cum militum Centuria Satellites,ingressique Palatium Sicarios ad supplicium eduxere, Gallico Legato ne verbo quidem auso repugnare. Denique non tantum ex quam plurimis exemplis, actio quo& Protocollis, ac Tabulariis publicis: sed etiam totius Romae testimonio certum, notoriumque est,
sub Vrbani& Innocenti j longis Pontificatibus liberum talite Iustitiae cursum , nulloque immunitatis
16쪽
Contra Apologi'am L randinis . aut Abii praetextu impeditum rum imo sub ipsua Al xandri VII. initi js, quid haec Legatorum immunita di Asylum , seu Franchitiae essent Romae ignoram
c. no MDCLV. Sueciae Regina ingenti Magnificentia Romae excepta, ac omnibus regiis honoribusculta cum Palatium Farnesium quo postea Galliae Legati usi sunt, ad habitandiun delegisset, nunquam de hoc Alalo aut immunitate. postulanda cogitauit, amuis Regina esset, nec etiam anno Iciso.quando comam reuersa est. Licet postea anno 1668. tertio Romam delata cum: videret halic immunitatem a Legatis praetendi, ipsa quoque eodem iure frui vom
- . vo MDCLXIV Conuentio Pisana inter Pontia ficem Maximum Alexandrum VII.& Regem Chrisstianissimum Ludovicum XIV. inita est , litemura utrinque compositae , quae ob violatam se) Ducis Crequii Gallici Legati Personam insolentia Corsim
eae militiae magna Italiae mala minabantur, & quamuis ea conuentio non admodona laeta fuerit Apost .licae Sedi , in ea tamen maxime, clareque eluxit, suantum Galliae Legati ab ea immunitate , ac iuro eu priuilegio Asyli abfuerint, quod modo minacister, impenseque postulatur. Cum enim Galliae Legatus iniuriam a Corsis acceptam vehementer ammplificaret , eamque reparari enixissime peteret, inter alios pacis articulos a Principe Matthia fratre Magni Etruriae Ducis Romam transmitas is etiam
fuit: Vt ad maiorem Gallici Letati securitatem, non amplius Apparitoribus seu fatellitibus , militibusque licentia permitteretur Farne iam plateam sin qua L gati aedes obeundi. Ad quem articulum suti ex Tabulariis& documentis Secretaris Status constaon mine Pontificis responsum est: Non posse in hane
17쪽
eo stitionem invita ratione conferum; curatvrvm Lo ineu Poni em tam Gallico Legato quam eius palatio familiaque eam observantiam , initumque exhibetari, quem in alus Principum aulis mos si Legatis praei ari. in quem l u. o Auctor Historiae super hoc arguimento Tyris vulgatae hunc Commentarium scripsit et 'Platea areaeque Farnetia immunitatem quod attirlat ; non potuit illa d Pontifice cedi quid .nim id aliud esset, quam Pontificem Dominium ac Im, eisdictionem redicare ,-illius Urbis partis quamylurium locorum, quae ab aliis Legatis mae obtinem. ur, quasque exempla Gallici Legati aeque exemptas, ammunesque ac Pontifici ab Iresias omnes Legati v Iini J so Haec Responsio tam aequa visa est Galliae Legato, ut postularis absisteret, contentus in colloquio de hac re habito cum Ras pono Alexandri Plenipotentiario:-deinceps curaret Pontifex debitam venerationem Galliae Legatis exhibevi, idque vi feret, eas cautelas adbiberet, quae aliis Legatis ac pris
j lim Nuntiis Apinolicis adhiberi solent. Et in arisciculo v. Pisanae compositionis inter Rasponum &Bourlemontium Pontificium, Regiumque Plenipotentiarios nulla Franchitiarum Asyliue mentione,
ita demum conuentum est et (N Serio enixeque Ponisis Maximtis rem ris fuis imperabit , ut Galliae
Legatos ea veneratione Sc bonore prosequantur, qi
illi, debetur,qui tanti vilis, Ecclesiaeque Primmiti, iamque a Summo Pontifice amati, cultique Personam fustinent Aliquot menses post Pisanam Conuentiopem Dux
Crequius Romam repetijt, nihilque ab eo tentatum breui videlicet tempore, quo Romae haesit ut videri posset immunitatem , Asylumque praetendere tam arcienter ab illo prius expetitum, tamque ab Alexandroto MonM. Ramoni Anno i 663.die . Iuni, im Morag.
18쪽
dro constam et negat una. Patet ergo ex his omni
bus, quae In sellana Conuentione ac etiam post illam contigere, lunquam rus Alali de Franchitiarum ad principum Lege cos pertinuisisse; nec enitri Gallus inter alias c., adicioncs Pontifici propositas hoc ius peteret, si ij habereti. Ille quoque locu di modus, quo Crequius usus est, videlicet: Vt aeinceps ad maiorem Legatorum fecuritatem non amplius permittantur Miniuri iustitiae Farnesiam Plateam sercurrere .
Eis, inquam , verbis aperie Gallus conlitetur noui aliquid a se peti, & hactenus Legatis inconcestum. Ipse quoque Pontifix Alexander quamuis necessiita. te adactus durissimis conditionibus annuisset, nec tamen induci potuerit, ut Asylo consentiret, omnino palam fecit hoc ius ad Legatos non pertinere; qui enim Gallis negaret debita &necessaria, qui peiorum metu tam multa concesserat indebita,nec nccessaria sed de Crequius Galliae Leganis, quando nullam amplius Ab i mentionem fecit, acquieuitque neganti Pontilici, ac dum Romam reuersus est, nullam amplius huius priuilegij curam aut desiderium praesetulit, plane ostendit, illud Legatis non deberi; alioquin si deberetur , nunquam ferret .s illo priuari, praesertim Rege iam armato, & Pontifice belli avertendi causa in omnia prono . Crequio Duci Legatione Gallica abeunti Dux so Chau ines successit. Hic equidem aliqua molitus est , quibus hoc ius Asyli vendicare videbatur, sed Pinitifico non solum inuito e& repugnante,verum etiam libe rime omniaue loco ac etiam in vicinia Palatis Fa nesij suta Chau ines morabatur Iustitiam , ut postea dicetur, administrante. Anno MDCLXVIL Clemens IX. Pontificatum adeptus est . Hic mitissimis licet moribus, ac in Galliam praesertim indulgentissimis, nunquam th
19쪽
men passus est a Principum Legatis Apulum aut Franchitias occupari, laque Romae notorium est e constatque ex Tabulariss& Protocollis eo temnore scriptis, in Caupona ad Gallum Farnesio palatio vicina squam Galliae Legatus de Chaulnis incolebao
in deliinquentes animaduersum esse . Non ergo',
Clementis IX. Pontifica u hoc iure Asylidc imminnitatum Legati gaudebant. Anno MDCLXX. Clemens X. in Pontificem d lectus est , Ac hoc praesertim tempore abusus Fra chiliarum apud Legatos inualuit. Hi enim non contenti hanc immunitatem de Asylum sibi arrogare, eo quoque omnes Domesticos , Familiares, O ificesque potiri volebant , quotquot Legatorum infirignia , quamuis ab istorum palatijs remotissimi aediabus suis praeferrent. Deinde non tantum cum Romam primum inueherentur, sed toto tempore, quo illic morabantur ; haud petanissum Telonarias accedere , suoque officio fungi, magno Domesticorum lucro, feci ingenti Camerae Apostolicae damnor& quainnis Pontifex mansuetudinis Sacerdotalis memor, vi poenisque abstineret, semper tamen de Romae, & in Principium aulis contra hos abusus declamatum est, adeo vinulius legitimae Possessioni aut praescriptioni locus esse potuerit,quippe inviato semper Domino , & iuri, dominioque suo nunquam cedente; non ergo haec praescriptio dici potuit , sed usurpatio, quae nunquam legitimum titulum parit, alioquin & latrocinia de di posset, de quidquid vi aut potentia debilibus extorquetur .
Crediderim ego , his Legatorum conatibus ansam dedisse simultates,quas cum Cardinali Alterio exercebant ob nouum edictum, quo Legati vectigalibus subdebantur 3 resque eo processit, ut obducta catena tormentis, puluere, plumboque oneratis, actisque militum excuDijs Portae Quirinales obseruarentur. Ha
20쪽
Hac, inquam, occasione crediderim, Gallum Hispanum, venetum, Caesareumque Legatos squim communi causa velut ex condicto , unitimquo usurpandis, proferendisque Asylis Utasse. En ram, annumque natalitium istius tam recentis abusus, & quem tamen Lauardinus tam H- , ut stitem antiquitate venerabis Quamq-m ne illo quidem anno dici
aestio, nec Prescriptio nascatur , quando & quoties
In hoc rerum statu . nno videlicet MDCLXXmmniscatum iniit Innocentius XI. Prima huturum Pontificis cura illa sint, ut corruptelas Abli profliarque tanto malo suavius mederetur, minoriisque dolore, non cum Legatis, sed cum Principibus.
gentiain quam multa essent mala, quae ex huiusmo di immunitatibus prouenirent, emcaciter demonstratum, ac raesertim Christianissimo Regi per Presium sal Pontificis Nuntium. Hic enim, v xee stolis liquet, quas Romam de hoc argume o deiscit, saepe multumque cum Pompona, ipsoque Reae Iocutus est, euicitque validissimis raticubus', ut me der Pomponam pollicitus Rex fuerit, se in haecauo non minus Pontifici, quam alios Reges ara tificaturum, nec inter istos se ultimum fote Id m-que postea Varesio Nuncio Rex ipso retris regius quoque Confessarius Pater Ia CVe Varesid(II usse victum Prosemis est , addiditu Patrem Olivam Societatis Generalem,cum sibi de hoe
Decordaris ne P sset,ss pqucii Unis caepisse. Haec Re-Eii Confessaris tam ingenua contestatio tanto plum