장음표시 사용
21쪽
i8 . . m-Franclatiarim .gris esse debuit, quantum ab eo profecta, qui Principis conscientiam moderabatur, & cuius partes erant non monere tantum, sed etiam vetare,quidquid an
mam Principis perdere posset. Quis iam non crederet,securum esse Pontificem tot Regiis proiiussis de tamen an utauit aula; rescripsitque Varesius, proposuisse Regem Immunitatem tueri , & hanc inter avra reponere Galliae' debitat, longisque retro amis. Creditur hanc mutationem Roma, abaestreo Duce prouenisie, cuimon pauca emolumen ta a Delinquentium patrocinio. . Euenit interea, Apparitorem, qui ex Ioco haud
Irocul Roma redierat, in platea Farnesia ab Estreo egato detineri. Id causam Pontifici dedit , remas aures iterum pulsandi , edicendique Cardin li Ro- sputioso, qui 'o Estreo postulabat e Se quidem meis p norum conniuere, nunquam tamen Legatos deinceps admissium nisi in illimo huc Immunitatum iure decederepit Effecitque ut dixerat. Barbaro Venera legatione abeunti Zenus succesiarat, & Aps tritores Iustitiae ab eiusdem Legat , familiaribus male accepti fuerant, cum prope S. Marci palatium obstruati essent continuo edictum pependit, quo percussores Ortis damnabantur, di tas omnis Legato adempta visendi Pontificem, sicque Roma abscessit geletumque eius loci Asylum, nec alius a Republica iu-oiis Legati dignitate. no MDCLXXVIL Edictum Romae vulgatum, quo iis vita & bona ademiga, quippe lieta Maiestatis reis, qui ad huiusmodi Asila perfugerent. Id. poste edi jum Anno 168o. repetitum est, sed multo quam
AnnoMDCLXXIX. . Cum Romae innotuisset Legatum Parisiis venturumsperAbbatem Laurum nain Legatus Varesius iam suortein obierato Regias Ministris Pomponae videlicet Coibertoque aeraris Prae-
22쪽
Contra o I istam Lauredini. Infecto, ac postea eius fratri Colberto Crosii secretario Status nomine Pontificis in uatum est , nunquam ab hoc Legatum admissum iri, qui non ortus Asylo ac immunitatibus cederet iniuste occupatis additaeque i Lauro inuictae rationes,sed nihil in a
reo MDCLXXX. Dux RadEivilius quanquam 1 olovici Regni praecipuus, Regiusque Cognatus ac Legatus extraordinarius , de eo comitatu invectus, quo princidi decebat tot partibus insignem , non tantum Alylo cessit, eoque nunquam ex Regis sui perio uti voluit, vertam etiam res & impeditnenta vilitari a publicanis permisit, nullo tamen aut stoaut Regis dedecore s quis enim dedecus dicat, aliena non rapere, & sacrilegio abstinere pes
o MDCLXXXIILDiscedente Carpido) Matis chione ad ineundam Neapolitani Regni Praefecturam, mox vicum Plateamque Hispanicam & Palatii
viciniam satellites percursariant, nec cessatum nouo Hispaniae Legato Marchione Cogogitudo , nam non prius hunc Pontifex pro Legato agnouit, quatri
u uta a st 'rum Regii sui imperio Asylo edo
MDCLXXXm Romam aduenit Comes de
auelmaine extraordinarius Angliae Regis Legatus nec alia optatIor Legatio, aut maior gaudio Pontineis animri simpletura 3 nam a Centum retro annis nullus ex Britania Legatus , quippe & rebella,& per
secutrice Pontificis. Iam Rex Romuni iu
posset gratius eueni re Pontilici dc tamen maluit hoc etiam gaudio fraudari, Suam aliquid committere indignum Pontificis Ma-ieitate ac Iustitiae aduersum . lndictum ergo Analiae p--, 2 ' r*nun taret, recipi a Romano 1 ontilice non posse. Renuntiauit Legatus, ac etiam Ba resia) Marchese deI Carpio.
23쪽
res suas obseruari a publicanis permisit, nullo Regis dedecore , quippe sponte & iusta cedentis, cum nihil aliud a Pontifice peteretur, quam ut Regij Legati Romae eodem iure, quo in aliis Principum au- haberentur . - Plane hac in cauis non potuit maior esse aut Religio Anglici Regis, aut Constancia de Rectitudo Romani Pontificis . Quid enim Anglus petere non poterat in praemium reductae ReIi- .gionis iam centum & vltra annos Anglia proscri-:ptae aut quid maius vereri Pontifex; quam eum o fendi , e cuius manu, arbitrioque Religio pendebatpsse tamen neque istum tam grandis metus, neque ilaum iam grande meritum ad dexteram, sinistramue permovit . Omnino fateri oportet fuisse hanc acti nem magno Rege , maximoque Pontifice dignam, di parem heroicis illis, antiquisque facinoribus, quae tantopere in historijs decantantur. Non credidit Innocentius lucrum tam grandis Regni totque animarum Deo probatum iri, si turpi conniventia, ac piodis Pontifice indignis pararentur: quomodo enim turpia & . indigna placere possint tam magno, tam generoso & indolis infinito nobilis, honestaeque pnum ergo Omnipotentia Deum defecit, ve Regna, animasque lucrari non possit, veramque Religionem Anglis persuadere , nisi :adulatione de artificijstion Deo: tantum,sed quouis honesto senatore indignisp at Pontifex,qi a noni decent, ni Deus Anglia poliatur. Miserum Deum l si opus habet tam sordidis consiliss, suaque Maiestate indignis i imo pereac potius Anglia; quam ut Pontifex se ad indecora de inhonesta demittat .iQuid faciunt in Coelis tot Legiones Angelorum, si Religio florere non potest nisi humanis flagitijs Eadem Iobo , quae Innocemioriarns fuit, quando dicebat: (a) Nunquid indiget Deus mendacio vestro, ut pro illo loquamini dolos p
24쪽
contra Apologistam Lauardini. arae Apostolo et sa) n funt facienda mala , ut eu
niant bona. Et quid sanctos & Apostolos loquor pIpsi quoque Ethnici hanc veritatem professi sunt. Simultas Atheniensibus cum Spartanis erat alioquin foederatis . Athenis in senatu de bello agitatum . Themistocles senatorem pet i, cui modum in abdito patefaceret hostes proflig dii datus Aristides, cui arcanam fraudem exposuit, qua Spartana classis incendi posset. Rediit Aristides senatu suspenso, ac magnum aliquid praestolante; tunc ille : Perutile ei
Reipublicie Themi toriis eonfilium, sed minime honesum. Exclamauit senatus: Quod honesium non est, non potest esse utile . Ita Cicero de Plutarchus naris rant. Scio aetatis nostrae Politicis haec axiomata haud probari , quibus videlicet tota fiducia in blandiendi , fallendique artibus , nulla cura honesti: at ego non Politicis scribo, sed veritati, de huic tan
Anno MDCLXXXm Dux Estreus Galliae Legatus repentina fere morte sublatus est, voluitque Pontifex exequias paratissime celebrari, eademque
Pompa , qua Decanus Cardinalis efferri solet; nec ante Cadauer conditum permissum Iustitiae Ministris, ut plateam, viciniamque Famesiain obirent. Tanto pluris haec humanitas Pontificis fuit; quod cadauer Apostolicr Nuntij, quamuis Archiepiscopi, diu Parisi is insepultum iacuit, tanquam Parochialibus iuribus se oderetur . Mortuo ergo elatoquo Estreo, iussum Apparitoribus, ut plateam Farnesiam Percurrerent, dataeque ad Ranuccium Cardinalem Pontificis Legatum literae, quibus iubebatur Regi 'factum, rationesque Pontificis exponere fecitque
Ranuccius ea facundia, momentisque argumentorum, quae aequitas causae merebatur,sed Rege immo
25쪽
iusso . Est reus quoque Cardinalis, qui eandem in munitatem tanquam Galliae comprotector ambiebat, Roma excessit, delegitque villam prope Portam S. Pancratii. Haec omnia Pontificem impulere , ut Bullam tandem vulgaret in ipso Pontificatus sui limine destinatam, retentamque, ac ab omnibus Carmdinalibus , qui Romae morabantur , subscriptam , Estreo & Maidalchino exceptis, qui causas cur subscribere haud possent, se Pontifice coram allaturos spondere. Missa ad omnes Legatos exemplaria iussique Principibus insinuare. Repetebantur in hoc DimpIomate superiorum Pontificum poenae, addita Excommunicatione maiori ipso facto incurrenda,solique Pontifici reseruata in eos omnes, qui iure Asyli, aut potiri, aut uti vellent; com enim nemo ammptim superesset ex Magnatibus Pontifici subiectis,
qui sibi hoc vendicaret, credidit Pontifex, non aliis armis, quam spiritualibus utendum, quibus nemo Christianorum exemptus est. Rege interea Lucemburgo Parisios reuerso, non omisit Ranuccius apud Regem,Regiosque Ministros insistere, ne Legatum ad Pontificem mitterent, nisi iure Asyli abdicato, alioquin nunquam Romae pro Legato habitum iri: Idem Lauardino saepius reperim tum, actum praecipue, cum profecturus Nuntium Apostolicum inuiseret. Quamuis enim hic millies testaretur,se ad Pontificem gratissima afferre,ac plena reuerentiae, semper tamen responsum est, nihilisthaec profeetura, nisi Asylo absisteret. Sub initium ergo Septembris Lauardinus lentis itineribus Italiam versus profectus est terrestri itinere:& mari familia, cui ingens ossicialium, militumque ex Gallica Classe numerus accessit. Pontifex intellecto Lauardini in Italiam aduentu, denuntiari iterii in iussit Estreo Cardinali, se nunquam Lauardimnum pro Legato habiturum, si iure Asyli potiri vel-
26쪽
Conrear pol stam Lauardini. arsee.' Sed & omnes Cardinales, Praelataque, quotquot Romae agebant, iussu Pontificis moniti sunt, recoris darentur Pontificii Diplomatas, quod ipsi sublatia pserant, quoque omni societate cum Lauardino ariscebantur: quippe qui contra omnium Principum , Gentiumque iura toties recusatus, vi tamen, de in scontemptum Principis Legatum ageret,seque in censuras, &anathemata sponte indueret , simulque iuxta Galliae Conuentiones & Concordata ijsdem Ce suris omnes, qui cum eo agebant, inuoluerit. Suffceret historica haec enarratio, suisque annis distincta ad euertendum, quidquid pro hac immunitate tuenda Lauardinus, aliique scripserunt . Id vero ut palam fiat , iuuat aliqua obseruare . iEt primo quidem has Immunitates non posse ex iure Legatorum, aut ex Principum, a quibus mitium tur , reuerentia proficisci. vidimus enim eas non a Legatis tantum, sed ab omnibus fere Baronibus, Magnatibus, Cardinal ibus, imo, ut Boccalinus loquitur, a quouis fere nobili occupatas esse. Qui ergo dici potest Legatis proprium, quod tam mulcis commune fuit Nec potiori titulo Legati quam alii;omnes enim uno eodemque modo usurpabant: nec Pontifices omisissent iuris, aut priuilegii reminisci , si aliquod Legati haberent. Secundo. Quoties Pontifices in has immunitates edictis pugnabant, nullum unquam sexcepto Lauarm dino) legas repugnasse, aut ius aliquod praetexuisse quod manifesto argumento est , nunquam fuisse a Legatis pro legitimis habitas: quis enim credat ex tot Principum Legatis, suorumque iurium , etiam quae , non habent, tenacillimis, ausum neminem esse , non dicam obniti, sed ne conqueri quidem , si illis fiderent p Tacuerunt, quia nulla suppetebat ratio loquendi .
27쪽
cem , quoties . scintilla aliqua micabat istarutii munitatum , toties edictis paenisque obstitisse Pontia fices i quod solum lassiceret abrumpendae Praestriaptioni: si enim mille annorum spatio nemo me inuito&Iudicem aspellante domum meam praescriberet potest; qui Poterit tantam urbis partem tanquam amplam Iuris lictionem I- Quarto. Imo non tantom edictis Pontifices comtra huiusmodi immunitates pugnarunt, quod, ut diaxi, sufficeret,ne praescribi possent, verum etiam rem abolitae, sublataeque; idque tum ex silentio Legatorum constat, quo Pontificiis edictis acquievere: tum ex publicis documentis, de Protocollis, in quibus quamplurimos actus reperire est , administratie per Apparitores Iustitiae, idque in iis ipsis locis, quae modo exempta iactantur, Legatis nihil ausis repugnare eram ex Petrarchae, Boccatini, Patris Olivae Societatis IESU Generalis: imo ex totius fere urbis testimoniis, quae hodieque recordatur, usque ad Clementis X.Pontificatum liberam fuisse Romam tam turpi, noxiaque seruitute , quamuis Clemens ( siue ob se sam annis aetatem, siue ob simultates inter Cardinalem Nepotem, Legatosque aliis ex causis ortas ) edictis, poenisve abstinuerit; certum tamen est, grauis sime apud Principes conquestum esse, quod solum sussiceret praescriptioni truncandae. Sed nihil aeque
hanc veritatem ostendit, ut Pisana Conuentio, in qua licet Crequius Galliae Legatus hanc immunitatem enixissime peteret, eamque novam, & insolitam esse fateretur; licet Pontifex Alexander temporum acerbitate durissimas conditiones acciperet 3 nunquam tamen immunitas impetrari potuit: cessitque Legatus, com Pontificem obfirmatum videret: nec Romam Pol ea reuersus de hac immunitate ac Iute A liquiaquam cogitauit, liberis Iustitiae Ministris,omnesque urbis Regiones dc plateas oberrantibus; non
28쪽
Contra Apologi tam Latiardini. et
ergo tunc temporis hoc iure Legati gaudebant . Nuinto . Denique ex iis , quae hactenus narratata sunt, palam est , Innocentium XI. Pontificem Maximum in abolendis Legatorum Ablis summo quidem iure processisse, sed summa quoque moderati Me, ac plane pacatissima, & Patris potius, quam Principis more. Primo nihil cursim Se impetu factum, sed omnia diu, lenteque maturata, ac prius undecim amnorum spatio discussa, quam Bulla ederetur. Deinde nihil contra Legatos a Pontifice decretum, imo omni honore obseruati, preces tantum & querelae in aulis Principum ac Parisiis porrectae, idque toties, tamque efficaciter, ut faterentur Ministri, iusta postulari,&Rex ipse omnia promitteret. Vtque suauius minorique pudore Gallia inuitaretur, praemina aliorum Principum exempla, Poloniae videlicet,An, gliae, Hispaniaeque, Asylo cedentium:hihil quoque Romae immutatum , dum Le ii viverent, sed expectatum , dum vita aut saltem Legatione abirent; ipsi quoque Estreo, quamuis defunAo tanta reuerentia est habita, ut ante exequias nihil in Palatium, viciniamque Farnesiam Apparitoribus liceret. Ipse La-uardinus, quamuis nouo inusitatoque exemplo Rimam militariter inuectus, ac Pugnatori potitis,quam Legato similis, aedesque Famesias, ac vicinam regiorenem armatis, excubiis,circitoribus, puluere,plumbo, granatisq; ac omni apparatu militari implesset, perinde ac si castrum non Palatium occupasset, in eaque vrbis parte Dominatum ambiret Pontifice excluso; haec omnia , quae non dico nullus Principum,sed nec ullus, Ciuium domi suae pateretur. Pontifex tamen placidissime tulit, non arma, non Principum vicinomrum foedera , non poenas os fuit, innocentia tantum sua & iustitia nixus . cisaero, an a Pontificis, aliorumque Principum Legatis Galliae Rex haec fieri Parisiis patereturepassius est tamen Innocentius. Quid
29쪽
as . De A ui ambularum , pocuit amplius Nam Censuras quod attinet, non ibias Pontifex in Lauardinum vibrauit,sed Lauardinus
se ultro in illas induit. Quae culpa Venatoris, si iaculum in ieras testinatum tu sponte incurras nec enim Innocentio animus fuit, cum suo poena Excominum nicationis Atylum prohibvit, ut Lauardinus eam incideret , sed ut vitaret , si ergo noluit vitare , sec potius incidere, non Innocentius accusari , sed Lava dinus d(belenam ut bene os seruauit Augustinus: Non vult ferire , qui dicit cave. Hactenus ordine Historico exposuimus originem, progressumque Asylorum, quae a Gallico Legato tamia contentione expetuntur; superest, ut ostendamus, quas ob causas Innocentius XI. abolita ea voluerit; multae enim, grauissimaeque Pontificis animum urgebant , ac tantae rei pares.
III. Primo infiniti abusus, qui huic immunitati miscebantur. Nulla fere urbs populo sacro, profanoque ac praesertim externo frequentior et par populo delinquendi licentia multitudine ac exemplis protecta, sed praesertim facilitate impunitatis, sparsis tota urbe Asylis; nullum enim crimen , cui non continuo Palatium aliquod, imo vicus pateret; hic secura flagitia, imo Principi insultantia ; quanto hoc fidelium Icandalo in ipso Religionis domicilio, non impunitam tantum impietatem videntium, sed etiam florentem , minacemque 3 quanto Pontificis dedecore, qui videre, patique cogetetur, quae nollet Nec vero corrigi abusus, delerique aliter poterat, quam sublata causa, hoc est, iure Asyli. Quamuis enim L
gati omnia pollicerentur, nunquam tamen fauor , clientelae, preces, largitiones , aliique praetextus aberant reos protegendi, docuitque experientia, sisti flagitia non poste retentis Asylis, & Legator prommina semper effectu caruine.
Secundo. Non minima pars urbis supremo Pontificis
30쪽
Contra Apologi tam Lavardini. eti
fidis imperio sublucebatur, dominio inter tot Legatos velut inter tot Principes diuiso: quanta haec fermultus , quantumque periculum , ne deinceps peiora sequaninr pTertio. Nulli bi terrarum haec licentia permina, cur ergo Pontifex pateretur, quod nulli Principum , aut cur Romae liceret,quod Parisiis, quod Londini, quod Uiennae, qnod nusquam licuit pseumto . Accedebat spes maxima rem tanti mommenti feliciter explendi, modo Pontifex vadum experiri auderet, nee primo torrenti cederet. Qnippe optima causa & iustissima agebatur , ac omnibus probata. Constabat Pontificem non impetu, non indignatione , aliisque priuatis rationibus ferri, nulloque suo, aut suorum commodo, sed sola necessitate urbem purgandi tam indigna, noxiaque seruitute Accedeoat insi nis Ueneratio, quam Innocentius sibi toto orbe Christiano parauerat: summa morum integritas ; animus omni affectu vacuus p nulla familiae extollendae, aut propinquorum cura, quos pro externis habere videbatur; publici tantum boni immensa sollicitudo. Urbs quam plurimis, insolitisque corruptelis purgata . Religionis, disciplinaeque Ecclesiasticae flagrantissimus Zelus, nullo priuatorum, magnatiimque delectu, nec tamen immodicus &accusationi obnoxius, aut prudentiae expers ; id enim in hoc Pontifice praecipuum , quod cum animi magnitudine & constantia nec Bonifacio VIII. nec Sixto
v. cedat, multo tamen illis moderatior , seueritate di pacata , de amori ac reuerentiae in Principes mixta, quos nec prouocet, nec tamen formidet. Populus, quantum licuit, oneribus subleuatus . Summa Domi frugalitas, sed foris summa quoque & maior dictu, credituque liberalitas, immenso in Turcicum bellum profuso auro; sed praecipua in Deum fiducia, di ideo par fiduciae felicitas, nec enim alium retro saeculis