Metaphysica transcendens, sive Disputationes scholasticae, super universam materiam naturalem clarâ brevitate, & magnâ claritate concinnatae, ... Authore P. Woltero Schopen, de Juliaco, ..

발행: 1697년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 철학

231쪽

πὶ Ico una relatio potest inclai H Ita Sco. in a. d. I. q. s. & inq. IO. cum suis & RR. plurimi posdisp. s. secLII. contra scholam

Probatur: albedo potest funda Ergo & relatio. Probat est major ratio, qu

sic. fundamentum n illa in is, quam V. g. paternitas Comparata ad aliam patetinitatem ὁ Εrgo.&c. Probatur Arit edens: si quae ratio foret, e ista, quod albedo sit qualitas, super quam sundatur si inlitae , sicut aequalitas, super quantitatem, Ridenditas stuper se bstantiam ex quaesito Utimo in quaest. praeced. sed haec ratio nullacst; Ergo. Probatur Minor: omne ensaliquo modo est quid, quantum, quale; Exi etiam relatio sub hac ratione taleste lationes potem findare. . Probatur Ante Cedens: omne ens habet aliquem gradum determinatum entitatis inter alia entia, Ergo quid eit, deinde importat perfectio nem transcendentalem, Ergo quantum, habet & formam secundum quam constituitur in esse ; Ergo secundum eam erit mile: ita fere Sco. ci. in Φ. sed

232쪽

espondere possent : quid, quanism Mile , quae sunt fundamenta relationum, ni praedicamentaliter ex Arist. s. Meti . ao. & sic possh fundari siuper unam re-ionem praediCamentalem aliam ratio, vel secundum dici, & transcendenta- a transeat, praedicamentalem N. Conin: haec non sunt idem relatio rationis ,β- dum diei, S transiendentalis ut insinua-l. 1. deinde sicut verum est relationem e ens, ita & tundat relationeS commu-,i; tertio etiam fundare potest relation praedicamentalem, vel realiter distin-:m, nam paternita' adVeniente alteras

aeque similis, ac paries albus A advenis

esipondent: fieri similem fundament r. C. formaliter N. alij dicunt secundumῆ ersectam .concipiendi modum. C. 1 te rei N. Contra arguunt nostri, sic de-e etiam dici alba similia sundamentalis i; sed non omnino stringunt , nam im . nis duae similitudines non videntur

se dici simile; per novam similitudin, cum sint illud quo, intelligenda est

conclusio de relationibus disparatis, in paternitare nequit fundari alia paritas, bene tamen similitudo, quia aeq,um est quod duae paternitates sint entiativa quam duae albedines sint entia ab- ,

O s soluta,

233쪽

soluta; Eri seque super priores sio aliter

relatio fundatur, quam super albedines.. Respondent aliqui: sundari super se ternitatem relationem distinctam N. seipsa C. at haec responsio nec est universalis, nec diversa a prioribus, semper enim a parit

te urgetur.

Respondere tamen possent Tho. sicut una similitudo nequit dici similis, cum sit ;illud Quo , ita nec relatio potest referri clim sit illud Luο resertur fundamentum. Contra est: quod similitudo qua talis, &specificative sit sorma simplex , relatio v

ro qua talis est quidem id dio, considerata

tamen secundtim se est em relativum com. stanS genere disserentia, quia divisio in iIO. praed. non est rigorosae, S si sored talis, adhuc constaret gradu , ac Hrma declara iis, similitudo autem est gradus. unicus. Confirmatur- ubi est respectus , sed super ubifundantur alis ; item solent alii Scotustae cum Doctore secundum Euclidem s. Geomet. asserre similitudinem inter proportiones, sed caute moneo, ut attenda tur qualis relatio sit proportio Colliges universali ter trelationes praedia Camentales superaddi, quando nova de'ominatio intrinseca advenit, nisi illud cui videtur advenire sit gradus simplex, cui sub eadem formalitate, qua est illud uno eX a

jecto

234쪽

secto repugnat ; dixi=beadem, nam similitudo sorte posset aequalitati diei dissimilis, at hoc illi non Convenit qua similitudo prae ise, nec qua relatio , sed quatenus relatio similitudinis. Obiicies: si una relatio posset fundare aliam, secunda fundabit tertiam,& sic in infinitum procedetur. Respondetur Negando Consequentiam, sicut enim ex hoc qu5d unum accidens sublectetur in alio, non itur in infinitum, itanec hie. Instabis: licet ex eo, quod unum mei dens absolutum in alio sit, non sequatur talis proCessus, cum agens plura abλluta

non inducat, tamen in relativis sequetur, v g. duae paternitates erunt similes. Ista Gmilitudo dissimilis identitati cuidam, haec dissimilitudo rursum similis alteri dissimilitudini, &sic deinceps ut nunqua de ni tur ad eandem rationem , ad praeclude dum responsum commune.

Respondeor instrium, S Compendia. tores hoc non Zivere, quia solutio per illud Quo est de relationibus eiusdem rati nis; alii processum in infinitum conce. clunt, quia sunt entitates minimae relat, vae , ego Vero dicerem sequi quidem pluris

mas praedicamentales, non tamen infinitas , de tran Pendentalibus tamen admitisterem, quod essent infinitae, quantum ea.

235쪽

pere possumus. Solent etiam quaedam ρο- hiici ex Arist. qudd ad actionem non detur actio, & quod tundetur in trihus modis relatis, sed jam dictum est in eodem gener non sundari aliam super aliam , &explici'. tum est , quomodo relatio fit quid vel quantum SQ de divinis verb suo loco.

Quaeresi: an multi catis terminis multiplicentui relationes Z Respondeo, assi=mative ,& quidem multiplicatis terminis specie distinctis conveniunt omnes effere Iationes diversas, V. g. Petrus, qui est pater Pauli , aliam dicit restionem: ad Paulum , aliam ad brutum, vel etiam identitatis ad alium hominem, sed sensus est, quando sundamentum respicit plures terminos ejussiem rationis, V. g. pater plures filios, an unica, vel pluribus relationibus Z quod per phires, sic ostendo: si unus moriatur Perit una, manent aliae. Nec iuvat dice' re, quod minuatur, nam quoties noVus Producitur,nova denominatio simpliciter advenit, non enim valet habens tres filios est magis pater, quam habens unum, nisi improprie, nam advenit talis denominartio, ac si nullum haberet; deinde relatio non intenditur, vel remittitur, sicut. Lesetius gradus caloris adveniens duobus, &fundamentum Tho. quod plura accidentia numero distincta non possint esse in eode

236쪽

subiecto in sichola Scoti vix est umbratile. Qubd si dicas; talis esset tres patres, quia paronymum sequitur formam. Respondeo: si sunt diveris speciei; num enimi exH ispaniae habens plura regna est plures reges Detest quot, & quaenam sint propriet tes huius pnaedicamenti. Dico, qubd qui

que. Prima est habere contrarium, V. g. sim is contrariatur dissimili. Secunda est susti- pere magis, ct minus sed observandum est,qubd utraque conveniat non relationi per

se, sed ratione qualitatis ut habet Reverendissimus P. Generalis Rotundi, cujus quondam Patavij auditor eram. Tertia , quod relativa sint simul natura, id est, quod simul existant. Quarta, qώod sint simul eο-gnitione, nam quis nequit cognoscere patrem nist filium, imo in transcendentalibus nemo potest creaturam naturaliter percissere qua talem, nisi & creatorem attingat. Quinta est dici ad convertentiam, solis mutuis proprie conveniens. Sit nomen domini benedictu

De sex ultimis, post-Praed

mentis.' Ivisi relationem a parte rei in intrinsecus adveniontem , quae quartum

237쪽

praedicamentum constituit , & extrinsecus adVenientem , quae sex ultima praediis Camenta stat: his iungam de posmpraedi-

sectentur ρD o actio est relatio extrinsecus adveniens fundata in agente, e que m ibuens denomia natione Ormalem agentis, passio vero es r-- sis extrinsereus adveniens funaata in ροβο , id est effectu producto, vel mutato, sque tribuens denominationem formalem passi. Ita

schola Subtilis cum suo Magistro in 7. d. in . d. & alibi frequenter contra kholam Thomisticam ac plurimos traneos. Declaratur: prim6 enim dixi , quod actio sit relatio sicut de omnibus sex ultimis praedicamentis assevero contra eos, qui vel in sola denominatione eXtrinseca, vel in modo partim absbluto , partim respectivo ea colloCant; secu db dicitur, qudd sint relationes extrinsecus adveniem tes, per quod distinguuntur a quarto praedicamento dictum est tertio, quod actionis subjectum sit agens , & quoad hanCpartem est contra plures Tho. Soncinnatem, Hervaeum, licet Flandrensis teneat mente D. o. quantum ad rem signissi

. Catam

238쪽

eatam esse vere in agente, quantum assimodum significandi, S penes id quod relinquitur in patiente , actionem esse in patiente , sed hoC quidem totum verum est, id tamen quod relinquitur nullatenus, debet actio, sed passio diCi: quartbqubd haec definitio tam actionis quam passionis sit

bona, ac omneS& solae cum hac Concoris

dantes, V. g. illa Gilberti porretani, actio est id, Reundum quam in id, quodpubistitur, agere dicimur. Ex his . . Probatur conclusio primb generaliter rhaec definitio tam actionis, quam passionis habet omnes conditiones, exprimit formalitatem intrinsecam ejusq; effectum, S declarat subjectum, fiundamentum, &terminum, ut eam consideranti patebit εΕ ΟΙ&c. I Probatur secundb: actio & passio non sunt quid absoluti, nec relationes quarti praedicamenti, nec partim absoluti partim respectivi, nec modi indifferentes, neC p rae denominationes extrinsecae ; E 6 rei

tiones extrinsecus advenientes. Prob

tur AnteCedens: non primum, quia haec nomina stat imposita ad importandum formam,qua unum respicit aliud ut prod cens , & productum, ut mutans, & mut tum 3 nec secundum, quia positis extrinmis, inter quae resultat, non illiud consum

239쪽

git actio, sed requiritur conditio approximationis; nec tertium, Vel enim utrumque seque prim6 dicerent, & sic esset aggregatum ex rebus diversi praedicamenti, vel unum primario aliud extrinsece, tunc quaero quodnam illud Z si abstitutum,prim, tus erit relatio secundum dici ad quartum pertinens; si secundum, & ego dico terminative absolutos esse respectus illos: sic etiam de modis argue; & qudd non sint purae denominationes extrinsecae constat, quia sicut oculus magis diCitur intrinsece VidenS, quam paries visus, ita & actio visiva est in oculo velut subiecto tam actio productiva propria, quam Operativa, quae est nominalis actio, uti de intellectu doceo

in AnimastiCa. Nec dicas, quod quidem

resipiciant causem , sed non vellit mrmimum purum. Contra et actio respicit ebsectum passio agens velut puros terminOS, sicut intrinsecus adveniens relatio praeter

conditionem. . . '

Probatur tertio signate , quod subjectu actionis sit agens, passionis passum e sicut paries dicitur albus, ita causa pro ludens, Vel mutanS, effectus productus, subi ctum mutatum, hoc excepto, quod paries per formam abstitutam, illa per habitud, nem unius ad aliud ; Ergb M. Deinde actus primus est causa radicalis; Ergd actus

240쪽

fecundus est sormalis ; Ergo agens dicitur habere actum primum, & secundum imbcrediderim cum Flandrensi hoc S. no mamtion negasse, nisi per modum loquem di , quemadmodum Neoterici putant aiactionem debere esse quasi modum medi- . um inter agens, & effectum. Confirmatur: quando unus ignis smul

comburit duo ligna, est una actio, sed nonis lignis; Eri in igne. Si diceres, esse par tialiter in singulis lignis. Contra: ligna non dicuntur agere, sed pati gb &

Praeterea actio denominat subjectum, sed non denominat patiens. Nec dicas d nominare subjectum ad quod tendit. C. in quo est N. Contra: alia accidentia d nominant subjecta in quibuS sunt. γ , . I Respondet de BaChone: actionem esse in agente velut Causa. C. Velut fundamento N: insitus veroinquit, esse in agente Vehit Bhiecto actionis, non Vero quatenus pam. Contrat in agente est velut fu clamento , sic ' passio in passo, quae duo non Qnt idem , ut hallucinatur Masius; Ergo &ει Probatur: agens, &patienS non

sunt idem V Ergo nec passio, & actio ; insuper agens refertur , & patienS refertur i,inon eadem; Ε 6 diversis habitudinibus, quarum quaelibet est in eo quod refert. P . Nec . . V: Metaphiisa P. Sebostem

SEARCH

MENU NAVIGATION