Metaphysica transcendens, sive Disputationes scholasticae, super universam materiam naturalem clarâ brevitate, & magnâ claritate concinnatae, ... Authore P. Woltero Schopen, de Juliaco, ..

발행: 1697년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 철학

221쪽

Joquendi solum, omnes scientiae reales t0 lentur, quia quidquid per se sensibile nosterit exercite, admittam dunt at penci modum imaginandi, unde licet in sinoli Nominalium hic fumus transeat, in M. Gymnasijs est crassa nebula. Obijcies I. ad relationem non datur m tus ; Ergo non est forma superacles ita, ac realiter distincta. Respondeo Distinguem do Consequens: abistula. C. relativa N. hinc non fit per mutationem proprie dictam , sed consurgit ex natura excremorum sic etiam ad alias authoritates responde.' Instabis r extrema iunt relata sine se- peraddita forma relativa realiter distincta; Ergo &c. Probatur Antecedens: eo ipsῖ censentur relata, quando simi similia, vel

aequalia, sed sine tali superaddito sunt similia ; Ergo &C. - Probatur Minor. positis duobus parietibus praeciso quocunq; alio, posita in utroque albedine su nt seipsis similes; Emb. Resipondetur: esse Icipsis similes fundamentaliter. C. formaliter N. i Instabis: sormaliter sine tali superadd, to Petrus, & Paulus sunt idem; Ergo & parietes similes. Probatur Antecedens: simiidem essentialiter formaliter; Ergo non per accidens stuperadditum. Respondeo Negando Antecedens. . Probationem Distinguo

222쪽

Liriguo: essentialiter ex parte extrem 6-om. C. ratione accidentis superadditi N. ici etiam unio licet sit semper accidens, e virisece tamen stape substantialis dicitur. Instabis: vel illa forma superaddita estro Existentia extremorum, Vel aliud, quidio id dictum fuerit, est contra si enim pri- Miam, erit extriniectis adveniens si secun- Iram, quae ratio distinctionis ξ Respondet Poncius: posse dici coexistentiam distin

citam realiter ab extremis, Aec aliam dari iotrinsecus advenientem. Mayron Vero in-, Uit relationem posse tolli ab extremis, sed, Heutrum arridet, diCO ergo non esse coe-imistentiam, rationem Verb assigno: quoarion tantum dicantur coexistere fundamentum , & texminus, sed similia, vel dis similia ; ubi essectus ibi causo Si petas, :quomodo causeturi dico per resultantiam valem,id est: relationibus propriam, subsequentem coexistentiam excremorum.

Obijcies II. si relatio esset forma distincta, quotidie fere innumerae entitateS novae eidem subjecto advenirent, quae non1aCerent aliud, quam aggregatum peracciquens. Respondeo : primam partem admittendo , ad aliam dico, subjectari ibi velut accidentia relativa , & retorqueo, quod iuxta Ocham innumerae connotationes, S denominationeS omni die Oriantur. .

223쪽

Instabis: relationes sunt entitates n. nimae; Ergo debent concipi minori modo, quo possunt, quod fit per Connotationes,& denominationes ab indistincto. Re spondeo Distinguendo AntecedenS: com parative ad absoluta C. comparatae ad N

dus simplices. N. Et si quaeras; an persectionem dicant Z dixi quod entis, ac etiam

perfectionem relativam minimam pru- portionale afferant.

Instabis: Deus producens, & dissimilisereaturis dicitur sine tali forma superae uita ; Ergb & creaturae inter se. Respondetur primo am de relationibus, quae sunt inter repotabilia hoc tractatu, sed oppositum Antecedentis abunde significabo es bi : caeterum dic relationes non esse de

nominationes extrinsecaS.

Instabis: plura absurda allegando, & ndi cessitatem illius formae superadditae pro seribendo ; tum quia sicut similitudines. duae sieipsis formaliter sunt similes, ita & es bedines, tum quia pars esset aequalis toti, daretur processus in infinitum, idem acci dens esset in pluribus subiectis. Respondeo singulatim similitudinem esse illud quo, hinc nequit similis esse alteri ut paries ab hus,uti nec albedo alba,alias sequelasNego, nam ista accidentia sunt indivisibiliter in subjecto, sicut ex absolutis, sola spiritualia, hinc

224쪽

1inCquaelibet pars non diditur similis, vel e qualis reduplicative, sed totum ue ad relima patet ex dictis & dicendis. Obijcies III. relatio convenit omni rei

XI eo dicas transcendent aliS. C. praedicamentalis. N. nam omnia vel sunt idem, vel diversa; Ergo, Sc.. Resipondeo, Omnia quidem referri ut quod, sed non esse' relativa formas iter. Instabis et omne ens maxime Creatum clicit ordinem ad aliud; Ergo relativum formaliter erit. Respondeo: Diltinguem clo Consequens, vel se niam dici, Vel f cundum esse. C. Omne ens quid litative, &6ecundum Esse est relatio N. porro fieri potest ut ea, quae sunt in se absoluta, denominative sint relationes, at hic locantur relationes formales. .

Obijcie, IV. genus relationis e st simplex, sciam distinctionem , & specificationem habens a flandamento, Vel termino; Ergo

ab his non ecernitur. Respondeo : relationem genere, TCntia,

minima, terminativo pro illius explicatione adhibentur extrema. Vide Favent. lib. s. Metap. disp. 19. & alios.

Metapb ira P. Sebosten. Velut alia genera componi ex alio vel gradu transcendenti & diffe- auia tamen relatio dicitur entitas

225쪽

relatio terminetur ad ab lutum,

vel respectivum ZDIco : omnis relatio praeci amenes M terminatur ad absolutum. Ita Seo. Cum suis in I. d. q. a. & RR. plurimcontra Thomistas docentes terminari fior maliter ad correlationem, & aliquos me. dia via incedentes, quhd mutuae relationes terminentur ad relativum, non m

ture vero ad abistutum, P. Hermann ta. men docet aliquas mutuas, & non mutua terminum absolutum non habere, V. g. ii lae , quae ad privationes, entia rationis &cterminantur, & quae sundantur in alia r

latione, sed hic Author, pace dixerim', sta tum quaestionis non intellexit, vel se super

eum non reflexit, unde Deciaratur sensus ejus, qui talis est, Erelatio terminetur ad correlationem, qua est in illa alia re, quae est terminus P an ve-Q ad ipsam aliam rem siecundum se conti deratam, quae est subjectum correlation ivg. an relatio similitudinis fundata in pariete A terminetur ad parietem B ut al-hum, an vero ut similem per aliam mutua Correlationem, . ubi Thomistae dicunt purietem ut album esse rationem radicalem terminandi, ut vero correlative similem

226쪽

Csse rationem formaliter terminandi, sic politiores Seotistae, & extranei expliCant.

Nunc

Probatur primo: relatio est duplex Riaippe mutua, & non mutua, sed neutra verminatur ad respectivum ; Eri uir, que ad absolutum. Probatur Minori non mutua eOipso fieret mutua si ad aliam cor-

velativam terminaretur: neque mutua ad

si milem terminatur: Ergo So. Probaturi tum a paritate non mutuae; tum quia mutua non ponitur ut sit terminus, sed ut illares, quae est terminus,mutud aliam sundet, S intrinsece referatur. Confirmatur: al-hus paries A refertur ad album B, sed paries

albus B est quid absolutum ErgbSc.

Respondent: reserri ad parietem ut alhum N. ut correlative similem. C Contra:

non mutua refertur eodem modo , quo mutua, excepto, quod illa res mutud non referatur : Ergb similitudo mutua resipicit parietem ut album. Respondent: rem illam quae mutub re fertur esse terminum radicalem, & materialem. C. formalem N. Contra: non mu- itua habet terminum formalem ejusdem rationis, deinde illa res, quae mutuo reser tur , V. g. paries B ut similis mutuo est foris maliter fundamentum relationis mutuae; Ergo sub eadem ratione nequit esse termio a nus

227쪽

nussormalis; insuper album non est dissmile nigro, prout nigrum dicitur dissimil. albo &c. Probatur Secundb : vel relatio mani

terminatur ad respectivum, quia relatio. Vel quia mutua; non primum, alias S ad mutuae conveniret, nam & haec participirationem relationis ut sic ς neque secun dum,nam terminus sormalis semperrequbritur , & est ejusdem rationis in utraque. Respondent proinde aliqui e requiri, . quia relatio est, & dicunt in non mutuis,

esse mutuam relationem rationis. Contra:

relatio rationis dependet ab intellectu; Ergo non mutua potest terminari, quia ulla vicissim conses gat si ve realis sive nationis; praeterea vere refertur ad te illusormalem verum, & non fictum. Probatur Tertis r relatio non plus dat subjecto, quam suam rationem P alem, sed ratio formalis relationis est referre,n0st vero aliam terminare; Ergo &c. Nec di

cas, Minorem esse veram de non mutua, vel prima , non autem de correlatione. Contra: ratio relationis ut sic est referre; Ergo ratio correlationis est mutuo reserre Confirmatur: secunda non terminatur ad

primam, sied ejus fundamentum quod tale; Ergo & prima refertur ad fundamentum

228쪽

λcondae specificativo sumptum. Ratio-ries Scoti ex Arist. vide apud alios. Obi jcies e dominus, & servus su ni co TEIativa , sed relatio domini terminatuni alter vitiitem; Ergo ad respectivum: Prob xor Minor ex Arist. dicente: si omnia tollas

repta semirute, adhuc referri dominum , tua ratione dicuntur ad Convertentiam. Resipondeo Negando Minorem CuIn Pro ,

Datione, non enim habet semitutem se eramum, at hic nihil Contra nos , sicut enim undamentum formaliter non est relatio, est5 non dicatur sermaliter sundamentum misi actia stadet, ita neC terminus formalis est relatio. Instabis: homo nequit esse terminus re- .

titionis domini ι Ergo servus. Respondeo Distinguendo Consequens ; specificative. C. reduplicative N. paries B, qui mutuo similis terminat, ut similis mutuo findat 3 Cum hoc stat, quod relativa sint simul natura, & cognitione.

Instabis: hi servus est terminus relationis domini, alias non opponerentur Corre lati ve. Respondeo: relationes ut sunt Oinpositae se mutuli respicere, ut vero siua sundamenta reserunt, . nullam terminari ad

aliam nisi divinas sorte, sed dispar ratio est, quia ibi relatio constituit personam , de creatis Verb etiam transcendentibus dici

229쪽

debet, quod absiolutum sit terminus , ac fundamentum. Si dicant, terminum de here esse ejusdem generis, extrinseCe. Caliter N.

Instabis: quomodo ergo necesse est ut posita una relatione sit & altera , si una

non terminetur ad aliam. Respondeo: hanc necessitatem oriri ex natura relationis, quae positis extremis cum,uel sine codiditione per resultantiam relationum ottur, hinc in illis, quae extrinsecus adve

piunt , erimb est absolutum in cauia M. ut dilucidatum est in Physica. Pro his tisimilibus adaequale penetrandis

Quaeres Primo: utrum relatio speeiNeetur per esse in , vel esse ad λ Respondent Scotistae communiter et quod in utroque consistat, tam enim requiritur , ut sit infundamento, quam quod reseratur ad tediminum, & non tantum loquuntur de esse in stubiecto, hoc enim omni accidenti convenit, sed etiam in fundamento , per quod conciliant authoritateSpro, VelContra, non est proinde duplex habitudo, sed eadem uni velut fiundamento dans deno. minationem ad aliud terminata, prout in ejus definitione aeque primb de utraque dictum est. Quaeres Secundo i an terminus sit resquialbet i Respondetur : debere esse a

parte

230쪽

3aute rei existentem. Et si dicas, mortua cole vocari parentem g hoC verum est nominaliter , vel quia reserget ille filius, zrajus pater fuit, & rursus erit, unde relinciones inter existens, & possibile, vel duo possibilia sunt transcendentales. Si petas, ari possit tolli relatio manent*us extremis i negative reBlvo ab inductione de Qx-& in-trinsecus advenientibus. - Quaeres Tertibi a quo desumant relationes suam specificationem Z Respondetur passim : quod a fundamento , S te mino formali, non quasi haec sint praedic ta intrinseca relationis , sed quia quando ea fiant eiusdem rationis, etiam ipta rei tiones; hac ratione duae similitudines inter parietes plus conveniunt, quam s. militudo & aequalitaς, vel etiam dissimilitudo.

Quaeres Quartb: quot modis dicantur velata Z Respondetur: qubd tribus modis, nam si res conveniant in essentiali praedi- Cato siundamentaliter, relatio dicitur iden vitas , quae extrinsece est subitantialis; si differant diversitas : quod si conveniandaliqua duo, vel distonveniant in Quantitate , Vocatur aequalitas vel inaequalitas; stin qualitate dicitur similitudo, vel dissimi.

SEARCH

MENU NAVIGATION