장음표시 사용
371쪽
eerdotalis agnoscentes obligationem. non debent Episcopi Sacerdotes nusi
celebrationem omittentes. etiam ad multum tempus , tamquam homines Perditos, ili malae vitae illico condemnare. Huius doctrinae sectatores enumerat Pasquali g. sed Moral. Iurid Is I. supra decem, & quatuor, viros doctisssimos. Ratio est, quia , stante horum Doctorum opiniol. e , ouae prohabilis est, oi est quilibet Saceletos existimare, se non teneri ad celabi at dum, , sic in hac o millione nullum csic peccatum, supposito , qui datali omiIlione possit scandalum separari; supposito ergo, quod Sacerdos non peccet, & possit non peccare in tali omissione, nunquaerit reputandus ab Episcopis improbus homo, neque poterit ex hoc praecise
condemnari. Verum tamen, quod S cerdos celebrationem omittens sine causa ad multum tempus, esset acriter ab Episcopo redargue adus,cum ex cap. Infames in o tuast i .videatur contet mnere graium Sacerdotalem , ad quem fuit assumptus I maxime quia mundo, qui totus in maligno pG situs est, prae heretur ansa male iudicandi de tali S
Cerdote, ex eo quod non auderet accedere ad Altare propriorum criminum conscius, cum tamen talis omissio etiam ex virtute humilitatis possit prouenire .
Istentia celebrandi missam non semper, nequclis quocumque loco comedenda abhpis opis.
Poterant Episcopi ante Concit.Trid.
concedere liccntiam celebrandi extra Ecclasiam, & PLblica oratoria, hancque facultatem habebant de iure Communi . ut patet ex cap. c Iericos decoc crat. d. i. ct ex cap. M isarum i cst
ex cap. illic ergo eodem titul. er eadem dist. neque ista tacultas erat illis tantum collata urgente necessitate . sed etiam ad solum beneplacitum, dummodo tamen fuisset aliqua rationabilis causa, quae requiritur in omni dispensatione iPost vero Decretum Trid. de celeb. misefarumsessa a. pro certo habendum est. non possie Episcopos extra casus necesssitati,, qui eti/m accurare cognoscendi sunt, concedere eiusmodi diccntias, cum Sancta Synodus ad tollendos abusus ablolute praecipiat Episcopis, ne patiantur ciuimodi celebrationes missarum fieri in priuati domibuMUnde priuilegium illud cocessum Eptico pis anie Trid. dicendum est ab lolute esse reuocatum, licet sit insertum in corpore luris, di non habeatur in Concilio ci nistiIa expresse reuocatoria, cuin praecepto Concilii habeatur aequiva. lens clausulae reuocatoriae , dirigitur namque praeceptum laxatione ad ipsos Epilcopos priuilegiatos &ecbet sortiri in ipsos suum e stc ctum , ne lex sit fiuis stratoria, maxime quia Conci l. in illa lege specialiter, & taxatiue directa ad Episcopos intendit corrigere abusus circa celebrationem missarum , qui fuerant introducti occasione facultatis , quam habebant Episcopi ratione priuilegii inserti in corpore iuris, quod intentum Concilii non haberet estectum , si adhuc ipsis faueret illud prius legium concessum ante Trid. 3 Idem est autem prorsus, quod Trid. praecipiat Episcopis, ne patiantur celebrare in priuatis domibus dic. ac si praeciperet, ne utantur prIui legio illo interto in corpore Iuris . cum praeceptum Concilii ex se primo, ea tua natura oi diisnetur ad tollendum illud priuilegium , ex qlao oriebantur abulus, & licet non fiat in Concilio expressa mentio retio in cauonis pes Veiba. fillacto ipso. Demis
372쪽
E praecepto: plus autem est aliquid
icto iplo praestare, quam Verbis ex cap. legebatur de maior. ct obed. ct ex cap. due-
. filii et . de appellat. Verum tamen est. quod stante etiam Decreto Concit. Trid. potant Episcopi in multis casi-sibus nectilitatis concedere eiusmodi licentias, quod docent quamplurimi Doctores apud Palqualig. uecis ido qui
etiam affert declarationem Sacra: Co- gregationis factam Archiepiscopo Ianuens in hac materia , cum criam su- pr dictum sit, mentem Concilii tuisse tantum tollendi abusus priuatae celebrationis, qui oriebantur ex sequentibus, & ccntinuatis licent ijs Eprico po-riam . quaS concedebant etiam extra casias necessitatis 3 Addo, necessitates nullam habete lege in i j s. quae non sunt intrinsece ni ala, nullamque legem posse comprehendere catus necessitatis, Pro quibus . neque sunt leges , neque centcntur oblisare.
Pro concedendis eiusmodi licetu's casus nee
NE dum pro locis iam cultui Diui
no deputatis, sed etiam pro locis non sic det putatis non iunt ab Episcopis concedendae celebrandi licentiae . nisi attenta quadam urgente neccilitate . quae semper stricte auctitie oda est . &licet plerique Doctores aifirment in aperta, a que euidenti necellitam non esse necessariam Episcopi cognitione, dispentatione, metum nulla lit lex dispensabilis, vel dii pent Inda, ubi est euidens necellitas, quae tollit omnem legem; attamen cum illa euidentia ne is
celsitaris sit ab aliquo cognoscenda, hoc sane spectat ad Episcopum . ex non ad alios, cum vertemur in materia Eeclesiastica, quae non est, nisi ab Episcopis cognoscenda s at quando Episcopus, vel vicarius Generalis adiri non potest pro petenda licentia, tunc iussi
cere potest licentia ulterpretatiua,cum sit de te, quae rationabiliter negari non potest , ex quo deducitur, semper esse necestariam licentiam Episcopi, siueracitam, & interpretatiuam, & semper aliquo modo interuenire ex causa Episcopalem dispensatione; quidquid dicat in contrarium Pa qualigus decis 68. docens a Iure communi haberi facultatem celebrandi etiam extra loca deputata absque aliqua Epucopolia licentia; cui doctrinae videntur fauere Canones in cap sicut non ali , ct in cap. conceditur de consere. dist. I. Neq'e admittenda est illorum doctrina,qui assecunt, nunquam posse dari necessitatem celebrandi extra loca ab Ecclesia deputata; datis enim rationabilibus impedi. mentis celebrandi in locis deputatis. videtur cessare omne praeceptum , α omnis obligario audiendi missam ratione cuius dumtaxat daretur necessitas, dico enim plures, & plures posse contingere neccilitaris casu, Ooligantes ad celebrandum etiam extra loca solita ab Ecclesia deputata, quos calusenuinei 1i omnes sere Doctores in hac materia. di quando detestent illi casus
communes, nimirum, pestilentiae, militiae. maximi populorum concursit
dc ain tentiae; semper ad rit casius neccl-sitatis moralis fandatus in exigentia deuotionis fidelium, quae non dcbet fraud iri, de renentur Episcopi viuidam seruare , dc pereuntem Caiatue .
373쪽
Neest re, nee quibuscumque Sacerdotibui inhibendus ab Episcopis usui
PRimum in vis Altaris portatilis
Episcopis cauendum est, ut Altare ipsum ita sit arte, vel natura aptatum, ut ne dum in semetipso consecratione admittat, ac retineat ; verum etiam quod Sacrosancti Sacrificij celebratio. Dem, ea, qua par est, reuerentia susci-Pere queat; si enim Altare portatile careret quoquomodo sigillo, vel se- Pulchro, aut esset ita enormiter fractum, ut amitteret formam Altaris, dcestet incapax capiendi Hostiam, & licem aut etiam secundum aliquos Doctores remoueretur a Capsula, vela ligno, cui erat annexum in conseis crationis actu, aut secundum alios, esset fractum omnino in quatuor angulis, vel cornibus, in quibus facta est consecratio, tunc certe usus eiusmodi
Altaris esset ab Episcopis inhibendus, quidquid dicant quo ad hanc partem aliqui in contrarium j sic namque defixerent in Altari requisita statuta per
nones, ut patet ex cap. Ad hae, S ex cap. Quod in dubiis de consecratione Eccles,
in Amnris . Suppositis itaque debitis requisitis in Altari portatili, non potest, nec debet Episcopus unius loci interdiacere vlum Altaris Episcopis alienigenis, seu alienae Dioecesis, cum Episcopi omnes gaudeant hoc priuilegio ex cap.
Quoniam Episiopi de Prauiug. in o.cui priuilegio non est derogatum per Concit. Trident.Sec. 22.quod ibi tantum intendit tollere adulum communem in usu eiusmodi Altaris, & cum hoc priuile- eum sit insertum in corpore Iuris. deis
uisset de ipso fieri speciesis nuntio illa sentientibus multis Doctoribus apud Paiqualig.Aelf s s. neque ab Epiceopis inhibendus est ususAltaris portatilis regularibus Missionarijs, dummodo id fiat in loco decenti, sitque locus
ita tutus, ut nullum adsit irreuerentiae periculum, cum eiusmodi priuilegium inueniatur a multis Summis Pontificis bus concessum, & confirmatum regulatibus Missionariis, praesertim a Paulo IlI. & Gregorio XIII. ex quo fit, quod Episcopi non possint uti ea lacubtate, quam illis tribuit Concit. Trid. Sest 22. de obseruandis, O uitandis in celadi.
M lla,nimirum impediendi Regulares, ne celebrent in Altari portatili, eum Summi Pontifices suis Decretis dero gent Concilio in ordine ad Mission rios . Neque tandem absoluth icti bendus est quibuscumque Regillaribus, V etiam non Missionariis , quidquid dira cant in oppositum plerique Canonist
rum affet .cntes claululam Decreti Crucit. Trad. in qua sunt illa verba non is stantibus quibusiumque priuilegus in quibIIS
videntur aboleri omnia priuilegia stegularium , quae si non essent reuocata per Trident. non fuisset necesse, qucd Greg. XIII. concessiti et Societat. Iesu hoc speciale pii uilegium Missionariis eiusdem Religionis. Ex quibus tamen id tantum colligitur, quod Episcopi ex . Trid. possint, si velint, inhibere Reginlaribus usium Aliaris portatilis, non vero quod dabeant, Trid enim non pr habet actum, & usum Altaris portatilis Regularibus, sed tantum concedit Episcopis facultatem prohibendi, si velint, 'tamquam Delegati Sedis Apostolicae , quae duo accurate distinguenda sunt,ad hoc, ut Regularibus integra maneant priuilegia concessa, ct ei iam Episcopis potest' impediendi illotum usum, oc
374쪽
Non semper adhibendum ab Episcopia
A Daris portatilis usius cuicumque
Episcopo semper licitus est, at non semper congruens, & probandus; debent namque Episcopi priuilegio Pontificis, quod est insertum in corpore Iuris, rationabiliter uti, hoc est, ex rationabili causa, cum scilicet neque- unt facili negotio Ecclesiam adire, Juod intelligendum est, ne dum quaniso Episcopi celebrant, sed etiam quando coram se mandant, ut Missa celebretur. Igitur tametsi Episcopi onmes possint vii pro libito Altari portatili exmui legio inserto in corpore Iuris, cui non derogat Concit. Trident. cum de ipso expressam mentionem non faciat, nihilo tamen minus illo uti no debent, praesertim in aliena Dioecesi , maxime, si diuturne morari in illa contingeret, ut scite notauit Bela part . . casM. Nemque in Urbe Roma probandus est in Episeopis eiusmodi Altaris usus, cum id reste Diana paret. . tracI. . semper fuerit infitetum, ubi tot Ecclesiarum , & Basilicarum commod
ex PCriuntur omnes . Caeterum, cum
priuilegium concessum Episcopis celebrandi in Altari portatili, ut insertum in corpore Iuris i habeat vim legis sta- . tuentis id , quod conuenit Episcopis retione status, & dignitatis, censetur absolutum, & amphitimum pro quacumque Dioecesi, cum Trid. prohibeat tantum Epucopis, quod non permittant celebrari, siue a Saecularibus, siue
a Regularibys in Altari portatili,mensoque Concilii fuerit tollendi tantum abusius in hac re, ac specialiter, ne celebretur in domibus p riuatis, quasum
nomine nuquam veniunt Palatia Episcoporum, quemadmodum neque ipsi Episcopi ratione status, & dignitatis . veniunt nomine eorum, quibus interdicitur Altaris portatilis usus.
Pro uiribita ab Episcopis erroganda Pauperibus Eleemos a.
EAm habent Episcopi omnes sibi in
dictam prudentiae, & obligationis legem, ut de superstuis ad statum Episscopalem decenter tuendum pauperibus errogent eleemosynas, hocq; ipsis praeceptumam positum est, tum ex Iustitia, tum ex Charitate; ex Iustitia. quia pauperes ius habent in bona Ecclesiae Episcopis, & beneficiarijs superflua: ex Charitate vero, quia Episcopi instituuntur, tamquam Pastores animarum , & Patres Pauperum. Cum tamen casus contingere possit, ut Episcopi . nec sibi met ipsis, nec Droprio statui nece sIaria habeant, ideo statuena dum est,non semper teneri Eeiscopos eleemosynas dare cum , & ipsi indigere , atque in necellariis deficere saepe deprehendantur; primus enim proximus est ipsa persona egens, & prima charitas debet a se ipso Incipere,ut vulgatissimo efflato loquuntur Doctores
omnes. Excusantur autem ab erroga-dis eleemotynsi, tunc praeterlim, cum
nimio Pensionum pondere grauantur, illi namque redditus , qui in leuamen pauperum essent conuertendi, & qui sunt de iure pauperum,ut iuprad;ctum est, ex quadam potestate coactiva applicant ut Pentionum solutioni, & sietant Episcopi impotentes ad pauperes subleuandos, ac propterea excusantur, situ sito tamen, quod vere fiant im-ptantes per onera Pensionum , &
375쪽
nequeant a collo excutere 3 si enim viistra necessaria ad congruam, ac decentem sustentationem quaedam alia re- manerent, ab elargitione eleemosynae nunquam excusarentur . Masnum
tamen populis suboriretur ica datum , si Episcopi non extenderent suas palmas ad pauperes, & manus suas inopi non aperirent, cuiUS criminis nota ( si quae esset) esset illis inis urenda , qui allisiani Episcopalibus
Onera Pensionum importabilia, cum longe latius esset suas dotes Ecclesijs relinquere ab omni onere immunes , quam alio asportare, ubi nulla regnat
Ecclesia bona ab Episi is tantum inpios
FAcile negotium est Eeiscopali pru
dentiae ea coniecturare, quae ex ipso nomine reuelantur, cum enim Ecclesiae bona dicantur a Doctoribus coismuniter quodam spiritualitatis charactere insigniri, ut talia sunt, atque, Ut Ecclesiae iam sacrata, dicantur etiam quodammodo sacra . fere sacrilegium censendum esset, si eiusmodi bona ad usus prophanos traherentur. Neque pro tanti sacrilegi j excusatione, sistendum est in dominio absoluto, quod
supponitur in Episcopo, & quocumq;
alio beneficiario reddituum Ecclesiiasticorum, ex hoc enim ad lummum sequeretur, quod redditus sic expensi non essent restitutioni obnoxii, quod tamen quoad vitus prophanos superfluos multi negant apud M. Ant. Brais
uian Oxrit. g. ubi statuitur, bona supernita beneficiorum tametsi sint subed minio vero, & reali polletaris Ecclesiastici, si in leuamen pauperum non
impendantur . esse restituenda, cum
transeant ad posse si res cum hoc onere Iustitiae,& obligatione . Qua tamen omissia doctrina, cum nihil ad nostram spectet, dicendum est,dato etiam quocumque dominio bonorum . re reddi- tuum Ecclesiae in Episcopis,dominium illud non se extendi ad usus prophanos superfluos, sed ad summum ad usus prophanos necessarios; usus aute prophani, qui dicuntur necessarii, non sunt dicendi absolute prophani, ita ut redoleant vanitatem, aut aliquam inis congruentiam in statu Episcopali, sed dicuntur prophani ad distinguendos usus sacros, ac pure spirituales, nam redditus Episcopatus consumuntur etiain rebus, quae nihil habent sacri, vel spiritualitatis , & tamen usus eiusmodi non damnantur, cum semper dirigantur ad necessitatem, vel Ecclesiae, vel Episcopi, vel Episcopatus, qui finis sura ficiens est ad tollendam prophanita tem damnabilem. Illi igitur dumtaxatusius prophani damnantur, qui sunt simpliciter tales, qui diriguntur ad pompam,& vanitatem tamquam ad finem,& qui sunt omnino superflui, & non necessari j ; & eiusmodi usibus nefas essset EpiscopisEcclesiae bona solu in pios usus absumenda, imprudenter deuorare i quapropter Iustinianus ipse Imper.
intrat. de num. Claria. determ. s. Gltimo,
decernit, quemcumque Clericum,preis 'ter necessaria sibi retenta teneri reliqua errogare in pios usus Deo placente Dquae licet sit lex Caesarea obligat etiam Clericos .cum sit a Iure Canonicinon- firmata, ita sentiente D. Thia a. p. ay y6. ara.o. Cu Canones ipsi admittant leges Ciuiles, quoad vim diremtiam, quae semper lupponuntur esse secundum rectam rationem. Sic Innocent. Pontis. in cap. quia pleri que in sine d immunit.
376쪽
Eccles. O in eap. quo iure dist. T. Atque ex hoc distrahentes bona Ecclesiae ex.tra utilitatem ipsius Ecclesic, vel pios, usus dicuntur fures,& latrones. Sic cap. siprauat dist. Ia. y cap.quoni.im quidquid, ct cap. qui Christi, est tanaem cap. de redis ditibus Eceles ubi Textus per Decretum
Simplicii Papq obligat quemdam Gaudentium Epit copum ad restitutionem, . Qui quartam partem reddituum Ecclesiasticorum non dabat pauperibuS.
Ecclesia ab Dissopis non semper immediai.
- bened cendae , se erier immediat.' consecranda.
S Upponitur ex Iure Canonico, ne minem posse Ecclesiam aedificareo sine assent i Episcopi, cuius est , locum oedificationss assignare , & dotationem ad ministerium . & necessarias reparationes praescribere , crucem etiam fi .geret . & lapidem primarium colloca
ret, Ut constat ex c. nemo Ecclesiam de con-
Pear. dist. I. ubi tamen GlCC ait, ad primi lapidis positionem, posse Epricopiam alium delesare. Quaecumque igi- tur noua Ecclasia, quae sdificatur, vel . benedicenda est , vel consecranda ; si henedicenda tantum,id fieri poterit, &per Episcopum immediate. & etiam per simplicem Sacerdotem,delegatum tamen ab ipso Episcopo; si vero consectanda , id fieri potesta solo Episcopo immediate, siue Dioecelano, siue R iem voluerit Dioece sanus delegare, nullatenus veto a simplici Sacerdote,
quod habetur in c. cum aqua de consecr. EccI. est ex Osiens in Sum. n. r. est ex Abb. ibid. num. 2.oc quod dicitur de coniecratione, intelligendum est etiam de reis consectatione , seu reconciliatione,
nam solus Epilcopus potest desacrata
Ecclesiam reconsecrare, quod de multis casibus exprimitur in Iure Canoni- . cos Vnde Episcopus ex e. Ecclesi, de consecrat. ds. l. poterit reconsecrare Ecclesiam. de qua dubitatur. an fuerit consectata, nisi tamen esset in con . trarium assertio alicuius viri probi, &honesti , qui contrarium testaretur de vitia, vel de certo auditu, vel si appareret aliqua coniec ratiotas nota in libris Ecclesiq, vel in pariete, vel in columna s in hoc enim casu piqsumenda
est olim consecrata , ut habetur in c. Iemnitates iuncta Gles . in Scriptura de
consur. dis. I. Sic poterit Episcopus Ecchsiam reconlectare incalu , quod parietes Ecclcsis fixissent in cedro absu-pti ,.aut diruti, siue in totum , siue ex maiori parte ; si enim tectum solum combustum, ves dirutum esset, aut etiam modica pars parietum , in hoc
catu non esset reconsecranda ex c. de sub ica , or ex c. proposuist, iuncta Glus de consecr. Eccles quoia totum ait Hossensis s--M debet pendere ex prudenti iudicio Episcopi . Alii casus, in quibus potest , & debet Epitcopus E. Cesias
pollutas, & Prophanatas, aut de sacratas reconsecrare, aut reconciliare,cum enumerentur in textu Canonaeo, hic
relinquuntur a nobis, presertim, quia nonnulli eorum longas secum trahunt disputationes Doctorum in materia pollutionis Ecclesiarum, non enim una, ct eadem est Omnium Sententia per quid vere dicatur polluta, aut desacrata aliqua Ecclesia v qua propter nobis consultius est has omnes quq stiones omittere, cum Pallim inuemantur apud scriptores huiuS materis .
377쪽
Non omnes Ecclesia, qua censentur polluta, ab Episcopis reconcilianda .
PLerumque contingit, ut ex imprudentia , vel ignorantia multorum quaedam Ecclesiae censeantur pollutae, ac propterea indigeant ab Epistopis reconciliari, quae tamen vere pollutae non sunt, nec indigent reconciliatione , unde ab Episeopis in hac materia attendendae sunt plures, & plures circumstantiae,quae rei veritati innitantur, non enim sat est accurrere ad reconculiandam Ecelesiam,quod ad aures peruenerit, quod fuerit polluta per effusionem languinis, vel seminis , sed consideranda est,qualis fuerit talis emisio I non enim omnis effusio seminis, vel sanguinis in loco Sacro locum Sacrum polluit,vi habetur in e Gnie. de con-μcr. in G. Vox iniuriosam die. cum possit
dati effusio utriusque sortuita, & inuoluntaria, quae sane ex communi doctrina Ecclesiam non polluit; neque etiam, data vera pollutione erit semper Ecelesia reconcilianda,cum adhuc, ut recolicilietur, debeat esse pollutioliublice notoria; qui enim secreto poluunt, etiamsi adessent duo , vel tres testes, non inferunt necessitatem reconciliationis , ut est apud Abb. in cap. signiscas num. 2. de aduli. quem sequuntur Armil. Nauar. Ostiens . & alii plures nec opus est reconciliatione, si pollutio contigerit extra spatium murorum Ecclesiae, vel Chori, vel adiunctarum Capellarum , licet censeantur partes corporis Ecclesiae; unde non eliet reconcilianda Ecclesia ob pollui lonem Sacristiae . vel Campanilis , vel Caemetetij; & licet polluta Ecclesia censeatur etiam pollutum Caemete-
rium, si sit proximum,non si sit removitum; non tamen e conuerso, polluto Caemeterio , polluitur Ecelesia . Sie e c. Cic. de consecr. Ecclesia in o. Poterit autem etiam Ecclesia consecrata pol.
tuta ex permissione Episcopi, aut illius Vicari, ablui aqua benedicta per simplicem Sacerdotem, adhibitis ordin rin benedictionum precibus, & postea
poterundi intra eam Diuina officia celebrari , sicuti prius, donec per Episto-pum conlectetur. Si vero Ecclesia tantum benedicta, & non consecrata pol luatur, stilliciet Ordinaria reconcilia- . tio per simplicem Sacerdotem ex manis dato Episeopi ex c.'. de consere. Eccle . tuflecta Glos Nefas tamen semper crit.
facta Sacri loci publica, & notoria pollutione, in eo Diuina ossicia peragere, aut mortuos sepelire , aut aliquid aliud Sacrum facere I & si contingat 'pollui, vel violari Ecclesia, dum actu Sacerdos Missam celebrat, si adhuc ad Canonem non peruenit, aut iam ipsunor inchoauerit, debet missam inchoatam intermittere s secus si iam Cano.nem Sacrum incepit stante proxima hostiae praeparatione ad consecratione,& haec videtur esse doctrina commu
Sacrum chrisma ab Episcopis singulis annis conficiendum, O administrandum .
Dogma certissimum est in Ecelesia Dei, Sacramentum confirmationis non esse simpliciter necessarium ad salutem , sed ad lanimum necessitatem quamdam praes ferre, RUTa Theologis vocatur necessitas secundum quid , hoc est,ad melius esse, consides , quae in unoquoque est simpliciter necessaria , per hoc Sacramentiam
378쪽
magis solidetur, & roboretur contra infidelium oppugnationes; ideo , data Decessitate , quaecumque sit pro fide- Iium unauersitate, praecipitur Episcopis singulis annis, si fieri potest ut Sacrum Chrisma conficiant, at ciue Ecclesiis distribuant, quod fieri solet Feria quinta Hebdomadae maioris ex Christi Domini instituto, ut testatum reliquit D. Fabianus Papa , & Martyr, qui dicit, Iesium Christum in ultima caena docuisse Apostolos de ritu Chrismatis conficiendi,& hoc refert Caballiit I.; Theor.
sit de hoc, certum est, ordinarium. firmationis Ministrum esse solum Episcopum, ut est in Trid. Seg. p. de
coii'. Can. 3. & habetur etiam in ean. de his Mero , ct in can. manus quoque, de con-
se'. d i. s. & probatur etiam ex actibus Apostolorum c. g. Vbi ad Samaritanos dudum baptigatos mitti quoidam de Apostolis oportuit, qui bapti Zatis per manuum impositionem Spiritum Samctu in conferrent . Dixi, ordinarium Ministran esse solum his opum , nam extraordinarius minaster ex ipeciali, &immed:ata Papae delegatione potest etiam esse Sacerdos simplex , habemus cnim in can. peruenit disi. O S. Sanctum
Pontificem Gregorium Magnum hac potestate sei permisisse Epucopss Sardiniae, & in Decreto Eugenii IV. quod est in fine Concili j Florent. , polli: ali-Bando per Summi Pontificis dispentionens, cum rationabili, &vrgente causa simplicem Sacerdotem Chrismate ab Episcopo consecrato administrare hoc Sacramentum ; & videtur etiam fuisse doctrina D. Th. D. Ambrosi & aliorum Sanctorum Patrum,
Et tamen intelligendi sunt de illa
aercironiali Chrismatione , quae fieri solet per quemlibet Sacerdotem in ba
stismo , nam olim simplici Sacerdoti
non licebat quem qua linire Chri Date , immo neque baptigare, nisi absente, vel iubente Episcopo , vel aliqua alia urgente necessitate, ut habetur in
cati. omni tempore 2 . de consere. dis. H. O in Concit. Tolet. I. can. 2O. O in Araulic e
a. Quinimmo Sanctus Leo Papa Epist.83. Ab sine iubet, praesente Episcinyo , meSbyteros neque posse in Baptisterium introire . neque praesente An tistite , poste infantes tingere , aut si- enare . Quae loca omnia intelligenda fiunt, non de unctione confirmationis,
sed de unctione , quae fit in baptistarum subi omnes baptigandi consignantur in vertice, adhibita Chrismatis unctione. Simplex igitur Sacerdos ex solius Papq
delegatione poterit Sacramentum cois firmationis conferre, non autem Sacrum Chrisma conficere, aut consecrare . neque Summus Pontifex habet potestatem committendi Chrismatis consecrationem Sacerdoti simplici, cum hoc sit munus Eoscoporum ipsis solis delegatum, & delegandum 3 &semper nullom erit Sacramentum con firmationis. si, non obstante quacumque Pontificia delegatione , a simplici Sacerdote conficiatur, docente D. Th.
communi Doctorum consentia, Epi iacopalem Chrismatis consecrationem esse de essentia Sacramenti confirmationis; quidquid sit an de essentia huius Sacramenti sit admixtio balsami, an sit tantum de praecepto. , quod apud Ca-hasitat. l. cu. est in conJrouersia apud quosdam Doctores.
379쪽
Sacr.mentum Confirmationis solis Baptioris ab Episcopis conferendum es.
no, Sacramentum Confirmationis omnibus quidem basii Zaiis posse administrati, sed minus expedire, ut hoc fiat antequam puer I vium rationis obtineant, & ea ratio est, quia facile contingit, ut plerumque infantes, immo ipsi etiam eorum Parentes huius suscepit Sacramenti recordationem non habeant post aliquot annorudecursum, nutentque inter duo pericula , vel de hoe non sulcipiendo Sacramento, vel de eo iterando, quod non iterabile est, nisi sub conditione snon enim lolent Confirmationes in acta referri, ut solent baptismi, & ma. trimonia, cum longe maior in illis, qua m in his sit difficultas propter promiscuum multorum confirmandorum concursum. Agitatur aurem quaestio
heat hoc Sacramentum ab Episcopis conferri omnibus omnino fidelibus in
quacumque aetate 3 & respondet affirmative multiplici ratione . I. Quia in actibus 'ostolorum 2.habetur, quod omisnes , qui erant in eadem domo cum Apostolis acceperunt Spiritum Sanctum, per eam vero domum significatur Ecclcsi . a. Quia sicut natura quos generat intendit ad perfectum statum deducere, ita Deus, & Ecclesia, quos genuerunt per baptismu intendunt per confirmatione ad statu perfectu adduiscere quod fit per Confirmatione,id attestante Urbano I. canon. I.de consectas . 3. illis verbis, Omnes fideles per mannum impositionem viscoporum, Spiritum Sanctum per baptisnum accipere debent,ut pleni chriastiani inueniamur. Quin etiam ex multis veterum testimoni is comperiumhabe mus, quoties citra urgente necessitate solemniter baptigabantur Cathecume. ni. more fuisse, ut statim a baptismo cois firmarentur per impositione manus ab Eriscopo, & iubinde Sacramento E
charistiae communicarentur etiam infantes ipsi recens baptigati,ut testatum habemus a D. Cypriano in I. de La s. sus tamen , & consuetudo Ecclesiae nunc est iuxta Cathechismum Romanum , ut non confirmentur infantes ,
nisi postquam ad usum rationis perae nerint, illa adhibita brarma ab Apostolis I .Corinthi accepta, Signo te si re Crucit, ct con mo te Curi nate NIUX , tu nomine Patris , cr Fili . Er SP ritus ciancti, quam
confirmadi mimam ideo rescrunt Doctores ab Apostolis accepta , quia D. Paulus a. Corinth. a. haec Protulit verba.seat autem eo F mat nos in Christo nobiscum, oe qui Unxit nos Deus, O qui gnauit not, ct dedit Pi nus Spiritus in cordibas nomis; ex quibus verbis supponitur deductu decretu Fug.lU. ad Arm enos, praescribens formam confirmationis, cum reliquis spectantibus ad essentiam Sacramen istorum . quod notauit Cabamui De. est.
De iis, qui ab Episcopis initiandi sunt
tonsura, certum est ex Trid. Sessa 3. e . de reform quod debent est prius conii maii, quemadmodum etiam pro reliquia ordinibus suscipiendis, non peccarent tamen lmortaliter pr*ciso conis temptu, si accederet ad Tonsura, vel ad Ordines sine confirmatione & hqc doctrina communior inter DD. in materia Sacramentorum.
380쪽
Indicenda ab Epimpii singulis annis
ET Trid. SUR. 2 . de resor' e. . demandatur Episcopis, ut, nisi causa excuset, singulis annis Synodum conuocent Dioecesianam, quemadmodum etiam praecipitur Ad chiepiscopis , ut quolibet triennioConcilium celegrent Prouinciale: idque esse sub praecepto volunt multi DD ex declarat. S. Cong.eiusdem Concilii pro quo non implendo seri per debet esse aliqua causa exincusans, qua debet proferri invisita tione liminum Apostolorum. ne deueniatur ad lusipensionem officii, quam pCenam volunt Canonistae plures imis positam et te Epileopis negligentibus, vel omittentibus Synodos, vel Prouincialia Concilia celebrare , ex cap. sicut in sina de Aecusat. & ex declarat. S. Conis gregat. Concilii et . Martii is m. cum erum sisnt Synodi, & Concilia prouincialia ab Ecclesia instituta ad auuertenda Ecclesiarum incommoda, quae sius tantur in dies, ad reformandos Cle- .ricorum moles, & ad controuersias componendas, maximum inde proueniret toti Ecclesiae detrimentum ti culpabiliter ab Episcopis vel Archiepiscopis omitterentur, & sic ob tantam culpam bene etiam dicitur imposita sulis
pensionis poena . Quod etia I affirmat
Mactobr. de Setnod. c. a. & Franc. Leo Thesaur.'r. Eccles'. . e o. Synodo vero Dioece lana legitime indicta, ct comgrcgata, debet namque congregari ab Episcopis in sua tantum Dioecesi ex Clericis Subditis, ut notat Ugolin. deos'. ct potest. Disi. e. . pro materia Deis cretorum Synodalium ea tantum de
dent proponi ab ipsis Episcopis, in qui-
bus, ut plurimum delinquitur,& in quia bus deficit, vel minuitur obseruantia.& disciplina Ecelesiastica, ad hoc Iciliiscet, ut opportuna ad reformationem applicentur remedia, & tollantur abusus, tollantur scandala, & Diuinus culistus reparetur, & augeatur, ut habemus
ex c. Ut animarum de constit. in S. Epilcopis enim liberum, ac licitum est in SP nodo Dioecesiana quaecumque statuta condere, dummodo non repugnet Sacris Canon. dc ConciIiis, quod certi;
si inum est ex e. quod si per his,ct ex ecum inserior, cum hac tamen conditione,ne
fiat praesudicium priuilegiis Clericoru, vel priuilesijs concernentibus fauorem Ecelesiae , vel bonum publicum.
quod ex c. de Ecelesia cis a s. quast. 2.notauit Rubeus in Apho a. Statinum.
Episcopis namque impositum est Sacros Canones nullo modo violare, ut patet ex c. cum simus v. qu. 3. contra quos si aliquid statueretur, nullitati lubiaceret ex c. super his apud Ricc. pari. I. cf. cum Episcopi teneantur custo dire, non violare Canones 3 Verumtamen est , quod' quandoque Epi copi possunt, & debent aliquid statuere, quod non est statutum in Iute Ca
nonico ex e. Illa autem, O ex Cutinati
dist. 6. possitnt enim Episcopi suis decretis se meer augere vires IuriI comunis, ut patet ea . Prodest 23. q s. dummodo tamen abstineant a superstuis, re inutilibus, & contemptibilibus,& prsa settim dedent abstinere a reuocationet decretorum suorum praedecessorum,
quae si quandoque ob melius bonum
sint reuocand , Iemper erit exponenda caula ob eorum reuerentiam; csterum
. certissimum est poenes Epitcopum esse potestatem condendi leges . Praeiscepta Constitutiones, & Devia, qtie ad regimen propriae Ecclesiaeta iubdi- totum expediret videbitur hancq ie