장음표시 사용
361쪽
supponitur namque eiusmodi opera, neque scandalum ex siua natura populis inducere, neque cultui, & Sanctificationi aestorum ossicere, sed ex sua ipsorum natura semper esse licita , nu- quam prohibita , quo supposito, conis sideranda tantum veniunt opera illa, quae, ut seruilia, & ad lucrum ordinata vere sunt prohibita cultumque aest rum impediunt,pariuntque scandalum
apud populos 3 & haec vult Epistopalis
Prudentia, ut non facile , & sine causa permittantur in diebus sestis , quod habemus ex cap. licet de feriis, ubi Sum. Pontifex solum ex causa urgente dispensat Piscationem, quod signum est non esse licitam, si fiat ex lucro quidquid cum Palqualig. decis IA . dicant
in contrarium Nauar. Medina , Lo-peZ, Sancheg , Palat. Ioan . a Cruce, Bonacina , & alij, ea innixi ratione, quod Pistatio sit opus inditarens, non seruile, quin commune etiam vitis ingenuis ad animum recreandum,ex qua ratione etiam volunt Venationem factam causia lucri in diebus aestis, esse licitam; itidem picturam, scriptionem, consultationes, & id genus alia, quae possunt esse communia etiam hominibus in Seouis, ac propterea licet ob lucrum facta, non esse dicenda opera seruilia. Haec tamen ratio, & doctrina a Prudentia Epistopali non est facile ad.
mittenda, cum videatur omnimode
destruere cultum, & Sanctificationemaestorum, ob quam opera quaedam Lulabore facta, & ob lucrum semper dicuntur seruilia, & prohibita; sunt enim duo haec incompossibilia diem aestum sanctificare, quod non fit, nisi lanctis
operibus , & quaedam alia omnino ab hoc cultu auuertentia peragere . quod certum est in communiori doctrina .
Neque Bacchanalia, neque Torneamenta iadiebus febris ab Episcopis Permittenda .
A Prudentia Episcopali non sunt
eiusmodi opera ad trutinam rhuoeanda, ut inde deprehendat . an sint aeruilia vere, atque adeo lastis diebus prohibita, an tantum ingenua, scilicet ad relaxandum animum introducta; cum enim etiam in hoc dilcrepent
Doctores, & quidem fundari in doctriana probabili, possent fortassis Torneamenta. & Bacchanalia ab Episcopis.& rationabiliter permitti, & etiam rhtionabiliter negari. At eiusmodi opera ex alio capite ab Epistopis consideranda sunt, quia etiamsi ex praecepto diei festi non essent prohibita , possunt tamen esse, & dici prohibita ex maximo damno. quod inferunt animarum saluti,ob quam cautum est in tot Apostolicis Sanctionibus , & institutis, ne in diebus festis Bacchanalia exerceam tur, ne publice ducantur Choreae, ne populus personatus incedat, & ne To Reamenta excitentur ; Assolent enim haec omnia a cultu , & Sanctificatione
sestorum, ne dum maxime aUuerteret ,
sed etiam in crimina, & peccata perducere , ut constat experimento . Neque omnia, quae fiunt ad relaxandum animum licita sunt, si cum periculo, ac detrimento ipsius animi iungantur; in qua re multos video deceptos, se ipsos, di alios fallentes; neque admitto ei uis modi opera ex genere suo esse indita .rentia , atque omni pro rius malitia vacua, quia tametsi quacumque alia malitia carerent, ea semper ipsis indita esset, quod sint a cultu Diuino maxime auiaertentia in die festo; quod si ilicit. vi ab Epis opis prudenter interdIcan-
362쪽
tur. Verum tamen est. quod ubi contraria consuetudo , seu potius abusus inoleuit, maxima predentia Episcopis utendum est, ne maior irrepat ruina, quam sit malum, cum semper agam tur de re, quae Principes tangit; sem per ipsis melius contuitum erit euento irreparabili oculos aduertere, quam animum ad inconsona sponte conue1-tere .
Cogendi ab Episeopiae ad venditionem nolente Mendere proprias ades pro adimatione in onasterii, LociPbi Scholarum,S
Ova lures Doctores Iuristae, &
Canonistae, quos refert Lauret. de Franchis eris. S. docent absque dubitatione, posse Epitcopos compellere renuentes vendere proprias domos,ubi
agatur de qdificando Monasterio, loco pio, Schola, & his similibus, dum: modo tamen id fiat, non ad complacendum alijs, sed ob puram utilitatem Ecclesiq, loci pij, &c. & ob necessitatem veram Monasterii, quod notant Guido Papq deris. I i. vincent. de Frachis decis a 23 & alij. Addit. Maceratens. Iib. I. resolut. II 2. Dosse Episto pos cogeret vicinos et ia ad venditionem propri q. domus ob totam ampliatione viridari j, quia idem iudicandum est de viridario, ac de ipso Monasterio,cum viridarium dicatur pars Monasterii, ob connexio. nem, quam inuicem habent; ut pro im de vendita domo, veniat etiam virida- rium . ut notat Iason. in I. beneficium nae. X . f. de consit. Princip. quod maxime intelligendum est,si agatur de Religi ' sis, aut Monialibus . nam his non mimis est necessarium viridarium , quarncommoda habitatio, cum utrumque
st pars Monasterii gaudens priuilegio
immunitatis, & Clausurq, quod scite notat Pasquali g. in addit. qu.8. Ad hic Consequitur, quod possint etiam Episcopi, cogere vicinos ad vendendam Religiosis seruitutem non attollendi altius edificium, supposito quod id fiat ad vitandum aliquod damnum Eccle-siq, vel Monasterii, quale esset diminuistio luminis, aeris salubris, subie ctionis ad oculos, & huiusmodi; non vero si fiat ad complacendum aliis, vel ad alia quod aliorum emolumentum; nam vicini non possunt alia ratione ab Epiccopis cogi, nisi ex Ecclesis, vel Mon stetii priuilegio in I. si quis Sepulchrumgde Relig.es sum Iun.quod priuilegium nabet locum solum supposita indigenistia, ut constat ex text. Neque quoia ductum est de qdificatione , vel ampli tione Monasterij, negari potest de qdificatione , vel ampliatione hospitii, quidquid dicat in contrarium Riccius
decis IJ s. pari. I. nam etiam hospitia
sunt loca Religiosa, & Ecclesiastica, de debent gaudere priuilegio Ecclesis, ut
habemus ex cap. Ad hac, ct ex cap. damnodochiis Domibas, & in iis habet imcum dispositio legisse quis Sepulchrum T. de Reue. S Ampl. sun. quq extenditur ad Ecclesias, Monasteria, & alia locali iusmodi, dcc.
A, Eiscopis rem peliendi oleini ad oendo dat iusto pretio proprias domor
D Eligionis fauore, posse quemlibet I ab Episcopis cogi ad proprias ve
dendas domos pro construenda , vel amplianda Ecclesia, fere communiter sentiunt Doctores apud Lauret. de Flanchis qu. . addentes etiam non so- .
363쪽
lum pro constructione,& ampliatione Ecclesiq cogi, sed etia pro costructione domus prope Ecclesiam, in qua habitet Clericus, qui debet Ecclesic interuire &
hcc csimunis doctrina fundatur in Isiquis'Pischra iam citata, ubi licet sotu disia ponatur de sepulchro, & via ad ipsum, ex identitate tamen rationis, habet locum etiam in Monasteriis, & Ecclesiis,& earum ampliatione; quam doctrinam licet ex parte amplectatur Pas
qua l. in addi .ad Lauret. qitae .R. eli parte tamen illam non admittit, cum doceat,non posse, nec debere cogi vicinum ad vendendam domum, etiam solitio iusto pretio,sii aliunde magnum patiatur damnum, quod constat etiam
hil enim prqcipi potest. quod sit expresse contra iustitiam. Immo additur ex eadem decisione Rotq. quod concurrente insigni aliqua, & extraordinaria familie nobilitate, antiquitate, & singularitate edificii, non posse vicinos cogi ad venditionem , maxime cum aliunde Ecclesiae necessiati prouideri possit; praesertim si Ecclesia construenda, vel amplianda esset posterior, illo insigni aedificio, vel Palatio; debuisset enim a construentibus Ecclesiam pr(uideri haec dissicultas insignis demoliendae labricae,& sic aliunde prouideri;
talia namque aedificia, cum multum
conferant ad splendorem Civitatis, &ad communem utilitatem, non sunt ita facile diruenda; supponit enim Pacqualig. l. e. talia aedificia insignia . &singularia ex Constit.Gregorij XIII. ei se aeque priuilegiata , & religiosa, uti sunt Ecclesiae. An vero Privilegium cogendi vicinos ad venditionem pro constructione, vel ampliatione Eccletiae extendatur etiam ad locationcm
domus, iliae dis ioctione non est te iol.
uendum , ex una namque parte, cum
etiam locatio domus sit in fauorem.&priuilegium Ecclesiae, videtur idem diiscendum de venditione, & locatione , maxime cum ex Rota in una Nouariensi bonorum S. Martii Is y3. coram Pennia pati gressu incedant alienatio.& locatio. Ex altera vero parte docent Iuristae plures, non esse eodem modo loquendum de venditione, seu alienatione . & de locatione, cum haec duo maxime distent in Iure , supposito tamen, ut scite notat Pasqualis. l. e. ad I. si quis ante T.de acquirend pocessione, quod locatio non sit facta ad longum tempus. sic enim videtur aequiparari alienationi, ut constat ex communi doctrina .
Libera sepulturae eleelio , in quacumque Ecclesia fiat, ab Episcopis permittenda .
Non debet latere prudentiam Epic
copalem, quod neminem latet; nimirum esse liberum ius cuicumque
Laico, qui sit sui iuris, ut possit sibi lepulturam eligere ubicumque libuerit, tam in Eccletia Regulari, quam in saeculari, tam in partibus remotis, quam
in proximis, tam ui Sacrisiijs Claustris,& Capitulis, quam in aliis locis Sacris eiusmodi. Id enim satis notum est ex
cap. cum liberum despuit. et ex cap. cum
quivi, S. si quis de Sepulturis in o. ubi hanc doctrinam tradunt communil r Cais nonastae. Dixi liberam lepulturae electionem esse ab Episcopis permittendam, quia coacta electio , quae est expressi e contra Constitutioncm Bonifacit VIII. non est permittenda,quemadmodum neque electio tacta per votu, aut iuramentum immutabile, cum ii cquoque electio non sit omnimode ii bera, si tamen sit facta per inductione, aut suasionem cssi racem alicuius, ita
364쪽
ut quoquomodo sit dempta libertas liberae electionis, & contra sic suademtes, vel inducentes lata est censura, in
marum periculis de sepult. quia eiu simodi electiones factae contra Canones, &Apostol Const. lunt iplo facto nullae, dcirritae, & puniendi sunt illi Clerici, vel Regulares, qui inducunt saeculares ad se obligandos ad electionem sepultu-rs ex voto, vel iuramento in tali, vel tali Ecclesia particulari. An vero eiusmodi Constitutiones Pontiliciae factae
sint tantum ad tuenda iura Parochialia. vel etiam ad tuendam libertatem humanam usque ad extremum vitae, non hic huic rei examinandae locuS, cum uterque finis potuerit esse intentus a' Sumin. Pontificibus .
Non euicumque sine discrimine permittenda ab Episcopis libera sepultura electio in 'ii EmesrI.
IVs eligendi sepulturas liberum quidem est,at non omnibus indiscrimi- natim ab Episcopis liberum relinqNendum est, cum multi sinr.quibus in hac re uti libertate non permittitur a Iure Canonico, quapropter Religiosis, seu Re gularibus in cap. D de sepult. in o. aperte interdicitur clectio sepulturae ex eo praesertim,quod Regulares non sint sui iuris , cum non habeant proprium velle, ac nolle; licet multi DD. conis tedant hanc facultatem, seu libertatem eligendi sepiaturam Regularibus decedetibus extia laustra,quibus non est ita facile ad propria Monasteria deferri, quod videtur deduci ex eodem eap. D. de Seputi. in o. ad illa verba : nisi
tam remote, m. tunc enim talis electio
intelligitul fieri cum voluntate inichpretatiua Superioris. Regularibus tamen Nouitijs permittenda est ab Epis.copis electio sepulturae,cum sint adhuc sui iuris, & possint testari, nondum adstricti obedientis voto possunt enim
adhuc in omnibus suam liberam v luntatem exercere. Maior difficultas est de uxore, de filiola milias,dc de se Uo,ciuibus omnibus,no est liberu velle,
sed his quoque ab Episcopis permittenda est libera sepulturq electio, cum in hac re Spirituali ipsis quoque per
Canones concedatur ampla libertas, ut P tet ex cap. de Uxor. cst de Sepult. in o. O ex cap. licet de septili. in o. Er ex cap. Vnaquaque S. exemplo, est aliunde, etc. ccn
sentur enim Canones in hac re spirii tirali habere ius proprium, quod ius etiam habent Clerici omnes. qui non debent este infel toris conditionis, qua Laici; ipsisque ipecialiter concedit clectionem sepulturae Ca n.m extrauag. de testanda Sprafati,c S. sed Gi De ne reum. O in cap. Bona rei, ct in cap. Unaquaque,
di alibi I pe. Vnde his omnibus Eptiacopalis prudentia absque clinicultate poterit concedete. libesam lepultura electionem.
Non permiuendus ab Episcopis supersum
SPectat ad munus Episcopalis Pru
dentiae ijs omnibus manum admosuere , quae milita ut aduersus animam, di quae potius ducunt ad interitum, quam ad salutem is ideo cum plerum mque supelfluus mulierum ornatus non sistat intra terminos honeliatis, sed prouocet ad libidinem, licet ex intenotione utentis non ordinetur ad talem
365쪽
fit, si aliqua lege,vel interdicto talis ornatus ab ii sis prohibeatur s &haec doctrina est communis apud illos Doctores, qui volunt, mulieres ob superfluum ornatum allicientem , vel prouocan tem ad libidinem peccare mortaliter, quorum plerosque citat, & sequitur Pal quali g. Q. Moris. Iurid. 223. Ratio
doctrinae est , quia Episcopi sunt Pastores animarum, & tenentur ex ossicio oues suas dirigere ad salutem aete Dam , ac propterea ea omnia tollere debent, quae lalutis aeternae consequutionem impediunt, illa media adbibe-do, quibus periculum peccandi remo.uetur, quales sunt leges prohibitiuae
supei flui mulierum ornatus, habemus namqne ex cap. error dist. 83. Innocentium Pontificem declarasse Praelatos negligentes extirpare delicta,cum po sint in ijsdem communicare, & etiam ex e. irrefragabili de Us ordina. Concilium Generale iniungere Praelatis, ut corrigant excessus, moresque subditorum reforment, ne sanguis illorum de manibus Praelatorum requiratur; & apud SS. PP. communitet haec eadem obligatio exprimitur in omnibus superioribus, praelertim in Episcopis, constat vero latis, quod supelituus mulierum ornatus ex te semper est scandali occasio, quamuis in mulieribus desit praua intentio, nam ex se semper potens est prauas concupiscentias in viris, & venenum libidinis instillare. Neque tam facili negotio admittenda est ab Episcopis illorum doctrina,qui volunt,fo minas etiam utentes superfluo ornatu non peccare mortaliter, & ideo sub titulo mali moralis non posse ab Episcopis prohiberi, enim vero talis doctrina, licet fortasse probabilis, non est probanda tamquam tutior pro conscientia, cum plerique Doctorum tradant doctrinam oppositam; si citenim quod actio desiua natura possit
proximi ruinam afferre, licet quandoque per accidens non afferat.
Non permittenda ab Episcopis consuetado in
SIM ponitur onus Episcopali Pruden
tiae , ut quammaxime vigilet, ne praua aliqua consuetudine vitientur mores subditora, aut penitus corrumin
pantur 3 debent enim Episcopi Pastores sic super oues suas vigilare, ut nuda DCreat ex illis scandali permissione , ideo
raeter superfluum ornatum a mulierius omnino tollendum, quoad fieri
potest,impedienda est ab Episcopis illa
consuetudo in mulieribus, qua etiam pro regionum more solent facile nudari ab ipsis pectora, licet id fiat ad pompam, & ad solam vanitatis, tapulchritudinis ostentationeminam dom
actionem etiam ex vanitate, vel animi leuitate factam, quae sit tantum peccatum veniale, si ex illa occasio peccandi alijs praebeatur,vel aliud graue damnum sequatur posse prohiberi, tamquaobiectum absolute malum, quemas modum etiam quaedam pure indifferetia ob bonum commune Reipublice possunt fieri obiectum legis prohibitisuae , ut habemus in materia de legibus. verum tamen est, quod si ex actione, quae prohibetur perraro nasceretur scandalum, aut peccata perpetrarentur portus ex praua peccantium dispositi ne, quod est dicere, sequerentur Peccata per accidens, non per se , in hoc casu non tenerentur Epjscopi sub mo tali talem actionem prohibere; idque iudicandum est ex prudenti ipsius rei,
di Doctorum aestimatione I posset th
366쪽
men talis actio ab Episcopis semper prohiberi, tametsi esset indifferens ob
Jariter sicut non debent permittere piscopi . quod pectoris denudatio excoluetudine introducatur apud mulieres, neque debent talem introductam consuetudinem tolerare, cum multi doceant, adhuc mulieres per talem consuetudinem lam introductam pec care mortaliteri dc temper optime consultum erit animarum taluti, si eiusmodi prauae conluettidines omnino, dc funditus euellantur ab hominum societate .
Non ab Episcopis Itirisdictio contentiosi extra Dei propria Diaecem . Ex c. congruente de UD. Iud. orditet. G ex e. accedentibus de exces. Praelat. O ex Can. Episcopum O. quaest. 2. ea est Iurisdictio contentiosa, quae exigit procelia sum Iudiciarium , dc strepitum tore nissem, ad differentiam Iurisdictionis voluntariae, quae non exercetur per Tribunal, neque cum ullo iudicio, seu
contentiolo processit; dc ideo Epitcopus in aliena Dioecesi ubi nullum potest Tribunal erigere, vel exercere, neque pol erit exerceie Iurisdictionem contentiolam, neque in ludditos proprios , in quos tantum poleti illam Iurii dictionem exercete, quae allicit personas , non quae asticit locum, seu loci dominium. Ex clemens. lancn 1. de foro compet. poterat etiam Iurnd ctione conis tenta ola vis, etiam in alic na Dioecesi, quando impeditur illam exercere in propria, cum hac tamen conditione.
ut petat facultatem ab Episcopo illius Dioecesis, quam si non obtineat, ut
illa uti possit, iussicii, quod petat. Ita
Cabassiit. in Theor. Iuro Canou. lib. I. c. g.
num. . dc ratio est, quia in tali casu illa facultas ab alieno Episcopo irrationabiliter negatur. Iurisdictione vero voluntaria semper possunt vii Episcopi, etiam extra proprios fineS, nec requirit ur,quod petatur facultas, sicut in contentiosa, dummodo semper utantur cum luis subditis, unde poterunt ipsis concessiones gratiarum impertire , a peccatis, dc a censuris absoluere. dc id genu, alia plura facere,nimirum,ben ficia conferre . causas delegare, & vota dispensare; sic enim habetur apud Ze- Iol. in prax. Episcop. p. I. V. furisdict. dc apud Gentinian. in c. f. m 6. de eleel.
Qui docent plerique, Episcopos etiam extra proprium Territorium posita edicere, Ac citationes expedire, dummodo trahat partes ad Tribunal proprij Territor ij. An vero pollini Episcopi
ordinvia dc toniuranet tuis subditis conferre ubicumque locorum, reuocant in dubium Doctores, illi maxime, qui supponunt,hanc Iurisdictionem, ut aselicientes personam, esse voluntariam. Communis tamen lententia apud Re-
ponit, non posse conterre, nisi Tonluram, ut alibi dictum est, hancque unitantum, vel alteri l ibdito, ne videatur Episcopus, velle exercere Iurisdictionem Episcopalem in aliena Dioecesi, quam Iolent Episcopi exercere in Pontificalibus, dc publicis ordinationibus, quae Iurisdictio , cum afficiat lc cum potestatis de domi mi est contentiola, non voluntaria. Reliqua spectantia ad voluntariam Iurisdictionem, latentur Doctores omnes, poste ab Episcopis exerceri cum ivis subditis, etiam extra fines propriae ditionis, de Di celis, dummodo tamen non commisceantur cum rebus sycctantibus ad contentiosam s Inter qI. Sest aduertcn-
367쪽
dum, nunquam ea commisceri, quae spectant ad torum internum conscie
tiae in suis subditis continsentia.
Eliam ex/ra fines propria Diaecesis exerranda ab Epsopii potestat, quam habent circa
Non est hoc loco differendum de
Episcoporum Potestate circa cen .suras, & Irre laritates . nam de his erit alibi specialis tractatus , fauente Deo . Certum tamen est, Episcopos ro suis subditis ubicumque locorum abere potestatem dispensiandi, dc tollendi quascumque censuraS, dc Irregularitates prouenientes ex occulto delicto . exceptis tamen illis . q iae proueniunt ex homicidio Voluntario . aut illi S.qu proueniunt ex delictis ad forum contentiosum deductis . Expedit igitur Episcopis ad demonstran in potestatem, quam habent a lure independenter a quocumque loco , qusdam dispensare, tu relaxare iubditis suis, etiam extra fines Dioecesis.quod potis. simum fieri potest, dc debet in absoluotione a censuris,quae potest fieri ,etiam abientibus , in dispensatione impedimentorum Matrimoni. & in relaxatione atorum, siue per dil pentatione absolviam , siue per commutationem in alia quaedam bona opera. Quoad Matrimoni j impedimenta non dirimentia , ex epio si Dplici Religionis voto, aut perpetuae castitatis, possunt Episcopi la: S subditis caetera omnia dii pcnlare , qui d habent cx doctrina
S. Antonini, Paludan. Nauarr. re alio, rum Doctorum communiter apud Ca
possunt Epis opi quandoque relaxare
etiam aliqua impedimenta cui incntia, cum hac tamen rcii rictione . Primo,
ut valeat diapemata j tantum in solo
conscientiae. a. ut bona fide, de exienorantia impedimenti contractum sit Matrimonium. 3. Ut impedimentum sit occultum, sed nuptiae sint palam factae. Ut Papa, vel Legatus Apostolicus adiri non possit. vel ob comugum paupertatem , vel ob infirmitat cm vel quia absque euidenti petacati mortalis periculo differri, vel expectari non pol sit Romanae Sedix dispensatio, vel ex alia simili caula, qtiae dochrina habetur communiter apud Summi stas, dc presertim apud Sache et, AZorium.Conincii Bonacina, dc alios,
qui ctiam volum, Epi copos polle aliis hanc dispensiandi facultatem delegare. Idem dicendum de votis subditorum
quaecumque sint, dc ubicum' sint, ae etiam de Iuramentis; excit iur ta.
men vota solemnia , quae naOcntur, tum in Sacra oldinatione . tum in Regulari proscisione , & etiam quinque
vota simplicia reseruata Pontifici qualia sunta votum perpetuae contin*n tiae . votum Religiosae professionis, votum peregrinandi Hierosolymam, votum peregrindrionis Romanae ad limina Amstolorum , dc denique Totum adeundi Compostellam ad Sanctum Iaconum, nam haec Cmnia vota
copi ea tantum possunt, quae non reis ierirantur a Iure, vel 3 Summo Pontifice . Doctore S tamen ei iam circa haec vota facultatem Epucoporum Extennam, si vota non sint omnino abioluista, sed ad aliquam circumstanti re, vel condit ionem restrictas sic enim volunt etiam. EpiscopoS ex aliqua iusta. de rationabili caula posse dii pentare. Casus plures resti:ctos, Sc cond: tionatos reteis Iunt Bonac. ad a. Decalogi pracrymis disp. . ita. 2. Leae liba . cap. I. Sylvest. U. Uo-- n. 3 o. iv alij plures . vota vero dubia q .md iubstantiam voti, nullo
368쪽
modo obligant, nec ind g nit dispensa- proueni at immediath a Deo, cuna sittione Episeopi, licet sint Patae reserum potestas I. risdictionis voluntariae, Vita dubia quoad circumstantiam,de hac bene notM Barbo ubi supra n ian 6 cum re videri post int Summistae omnes Suareet disp. v. iei p. num s. dc Ricc.r materiam tu Se pertractantes, quod est solui.jod, .na n. s. seqtitur, quod possit contra nostrarum legum institutum. ubicumque exerceri ab Episcopis in suos subditos, ut de aliiq eiusmodi di-
Fadiagentia ab Episcopis rancedenda fuisse is
ditis , ubicumque sint, etiam in loco exemto , ct extra Propriam D.arcesim , s illas Petant.
E Tiam non subditis, & Regularibus
prodesse Indulgentias ab Epti copo concessa, in loco, ubi conceduntur docent Nauar. tracti de fndust.& Bel- Iar. Ab. I. c. I I. de Inda . additque rationem Mallet. . . p. I. de Persenus Ecclesprasertim de Regularibus . quia fauore S
sum temper ampliandi, & cum exempto Regularium sit in ipsorum fauorem . non debet alserre praeiudicium , coiciem eximendo ab Indulgentiis. Ex qua doctrina licet inferre , quod etiam India Igentiae pro fini non subditis, &pollini ab Epitcopis etiam non subditis concedi, Vbicumque sint. I difficultas est . QIod , cum potestas concedendi Indulgentias, non sit Potestas Ordinis Episcoparis, sed potestas turildictionis acceptae a Papa , non videtur quomodo haec potestas possit exerceri, ubi in subditos nulla potest exerceri Iuri Idictio. Quidquid sit, an Episcoporum
potestas concedendi Indulgentias sit de ture Diuinta accepta a Deo, ut est in Papa. an vero sit tantum de Iure co-miani accepta a Papa , quod di siputant Henriqueae Ab. p. cap. 32. AZOr. de fn- 2. hq 2. Bonae. dira S. quas. I. Piniel. 3. Bar i. allegar. yy deputes Epia sev. dicendum est , etiamsi talis pote.
stas Iuludictionis in Epitcopis nonctam est . quae spectant ad solam Iuri
dictonem voluntariam, non contentiosam , quae est illa . quae non potest exerceri extra D: oecesim . neque in subditos. Indulgentiae vero, quas Episcopi possitnt concederet, ipso Iuret communi praescriptae sunt, nam in dedicatione Ecclesiae possunt concedere, redebent concedere Indulgentiam vilius annii in reliquis casibus possunt tantum concedere indulsentiam quadraginta die tum , quae quidem Indulg'ntre non dicuntur x alere pro mortuis , sed tantupro vivis, cum ad hos tantum extendatur Episcoporum facultas, sic a Sede Apostolica restricta ut cocent Nauarro Bellarmin. Sa, Reginald. Sualeg,& alii apud Barbos. alleg. 3 num. a . Si vero Episcopus aliquis concederet alicui Eccletiae, vel personae Indulgentiam quadraginta dierum in perpetuum , nori posset amplius illam concederet , nemque multiplicare,cum iam sit exhaurita tota illius potestas; quin immo addit Henrique E apud Barbos. l. Vnum. Io- neque alium Eoi scopum lilccessorem polle aIiam Indulgentiam concedere , quia talis indulgentia seu strat tur fine tuo. cum iam sit ab uno Episcopo conem, quantum possit ad alijs concedi , An vero Epilcopus pollit fi-bimetipsi Indulgentiam concederet,
quam diis concedit, aes mant ptu res
DD. culi, D.Th in addit. quasi 2'. rt. . quia ipie Epilco us non debet est e de ter loris conditioni S alijs. neque obstat,guod nemo in se ipsum pol si Iuri id i
369쪽
Iurisdictione poenali, non gratiosa.opns tamen erit Episcopalis Prudentiae casus, loca, & personas considerare, quibus sunt concedendae Indulgentiae, di quoad personas subditas in alieno loco optimum erit consilium pete-tibus tantum concedere, ne exercitium Iurit dictionis voluntariae fiat exercitiuIurisdictionis contentiolae;& est aduertendum, quod nunquam essent concedendq Indulgentiq vitia numerum dierum taxatum; si tamen concederentur, semper valerent pro illa parte, quae potest concedi, habemus enim in regula Iuris, quod in rebus separabilibus, utile per
Ab Oscopis quandoque concedendae Indulgentia etiam non subditis, ct exemptis. X e. luminoso de stat. Meuiar. in 6. &ex doctrina Ugolin .ae Indulgent.&Anton de Rosel. ibidem . videtur aperte , Episcopos non posse, nec debere Indulgentias concedere non subditis, di exemptis, cum nihil Iurisdictionis in ipsos habeant Episcopi alieni, reconcessio Indulgentiarum sit actus ve- Iurisdictionis, ut dictum est;& etiam
ccitu sit extraneos,& exemptos quoad Indulgentias esse immediate tantum
subiectos Summo Pontifici. His tamen non obstantibus 1 dicendum est ad lucrandum Indulgentias non requiri omnimodam subiectionem Episcopo, cum velint aliqui DD. apud Barbos.
a legat. 88. num. 23. Peregrinantes per
alienas Dioec esses, & habentes ab Episccopis propitis facultatem, ut possint recipere indulgentias etiam ab alienis, eas verh recipere, ac si essent subditi proprii; unde sequitur ad lucrandas indulgetias non icquin iubiectioncm.& per consequens Episcopos posse illas conferre, etiam non subditis , α exemptis, quales sunt Regulares, &eiusmodi; cum nulla ad alios subiectio per exemptionem, quae semper debet esse in fauorem exemptorum, possit conuerti in eorum praeiudicium, qua
ratione utuntur Barbola I. cit. num. ZZ. Palud. in . dist. 2O. quas. q. ara. q. Regi naid. l. . n. II P. Bonac. de Indust. Punct.3. quae ratio desumpta est ex Iure Quiali, & Canonico , ut ostendit Barbosa , ct sic Episcopi intra suam facultatem poterunt Indulgentias concedere quibuscumque Religiosis. Addo ego. quod si Episcopus alicui Ecclesiae, vel Altari concederet Indulgentiam, qua potest de Iure concedere, in honorem alicuius Sancti, vel alicuius festiuitatis,
omnibus visitantibus talem Ecclesiam, vel tale Altare, ut moris est, tunc sane omnes visitantes, tametsi non essent subditi, lucrarentur talem Indulgentia, cum in ordine ad illam lucrandam Omnes pro tunc in illa Dioecesi commorantes censeantur lubditi , cum ta-
lis potestas data sit Episcopis in fauore
animarum, &fauores sint semper amispliandi, quae est doctrina multorum, ergo lignum est pro lucrandis Indulge-tijs. & pro iisdem conserendis non reis quiri omnimodam, & rigorosam subiectionem in recipientibus , nequc ri orosam Iurisdictionem in conterentiisus. Addo xlterius, quod sicut omnes etiam extranei, & peregrini intelliguntur subditi illi Episcopo, sub quo reis periuntur, quando siticipiunt Sacrametum confestionis, & absoluuntur a cassibus in alio loco releruatis, ita debent intelligi subditi quoad receptionem Indulgentiarum, quq de sua natura oris dinantur ad renustionem poenae, quae remanet soluenda in alia vita post consessionem culpae .
370쪽
Sacerdotes etiam sine causa ad multum tempus non celebraniet admittendi ab Disecyis, tamquam legitimi tesei,
in soro Episcopali .FX cap. Infamet in o. quaest. I. videtur lex satis aperte constituta pro Epistopali Prudentia in eiusmodi casi.bus obseruanda, dum ibi praecipitur.
nullum ei se admittendum testem , ta- quam legitimum, qui praesium attar pro-Priorum steterum conscius ,& sit vitae scelestae , Sacerdos autem, qui ex mul- . to tempore contempserit celebrare , praesumendus est talis . Additur, quod ne dum ex iure Canonico, sed etiam ex Iure Civili repellitur a toro , tamquam testis illegitimus, qui in Paschate non sumit Eucharistiam , sitque talis contemptor praecepti,eo quod supponatur hom nem perseueratem in peccato , nec Deo, nec hominibus polle esse fidelem iuxta ea . quae tradunt Pa
er dota coram Caesare de Grassio decisis. . coram Millino decis 3 . Unde multo magis erit repellendus. Sacerdos qui fere nunquam celebrat, & exerciatium ordinis Sacerdotalis contemnit. Ego tame doctrinae supratraditae inhaerens, dico, eiusmodi Sacerdotes esse admittendos in foro , tamquam legitia mos testes, quia licet missam non celebrent, possitnt elle sine peccato , cum ad id ex doctrina probabili putent, se non teneri, unde ruunt fundamenta oppositae doctrinae, quae repellit a i to , solummodo actu in peccato pe seuerantes, tamquam infideles Deo . di hominibus. Accedit etiam, quod
nullo iure iuuenitur Prohibitum. Od
Sacerdos, qui nunquam celebrauit admittatur, ut testis, unde sine ratione repelleretur a foro, praesertim cum contra ipsum non posui excipi de alia quo crimine, ut constat ex dictis ; Neque ex omissione celebrationis potest oriri rationabiliter praesumptio malae vitae, cum talis praesumptio non otia- , tur ex eo, quod iuxta multorum opinionem est lecundum rationem , & licitum ex sua natura, quia immo potest etiam praesumi, quod oriatur ex moti-uo virtutis, nimirum ex humilitate, qua se reputet indignum accedendi actAltare. Neque est eadem ratio de eo, qui non implet Palatiatis praeceptum , si constet,eum ex affectu peccati nolle accedere ad Sacramenta suscipienda,
quia sic supponitur in peccato, & ideo infidelis Deo, & hominibus .
Non ideo ab Episi is reputandi Sacerdotea
homines perditi O mala Gita, quod dico abstineant a missa celebra ione is
rum Sententia censenda est Episcopali Ptudentiae indicta lex pro agendis ex Episcopatus ossicio, cum etiam minus communis opinio, dummodo
sit probabilis , po sit Episeopis legem
prudenter, & rationabiliter agendi cois stituere. Utre communior, immo comunissima doctrina est , quam ego quoque iani rem puto, te t Sacerdotes omnes non legitime impeditos, teneri aliquoties in anno Missam cel inare ratione Sacerdoti; praecise , relictis aliis obligationibus, quibus impositis quilibet Sacerdos potest adstringi Mat cum non desint plures , dc quali fieati Doctores, qui oppositum probabili- in vilarunt, nullam ex vi ordinis SM rum Diuitiata brum C