Leges prudentiæ episcopalis ad optimum ecclesiæ regimen indictæ a Iosepho Maria Marauiglia episcopo Nouariensi, &c. atque beatissimo patri Innocentio 11. ... dicatae

발행: 1678년

분량: 459페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

imperitiam, si alioqui honeste vivant, cum ad summum in certis casibus pos . sint illis adiungi Vicarij vel Coadiut res,vi dictum est. Unde Alex. Papa III. bene mandauit Londonensi Episcopo, ut restitueret Sacerdoti Ecclesiam, ex qua sine causa expulsus fuerat, licet ab initio eidem Ecclesiu indigne fuisset admotus. Quin immo Io. Cabassui.

iu Theor. O prax.Iur. Can. c. I R. adducit,

plures Canones Concilii Nicoeni. Calcedonensis & Arecatensis I. in quibus prohibentur,Sacerdotes ab una Ecclesia in aliam commigrare. Obligationes Parochorum plures sunt, quaedam ex Iustitia, aliae ex Charitate, & habentur apud Sacros Canones c. cum m c et Dis de eleel.ct e. quia non multi, casque recenset etiam Trid. bro. de re'r. cap. I.

Ch se . p. c.3. O sessae. e. I. a quibus di ficillime possunt se liab trahere sine peccato, ut notat Reginald. in praxi I. 3O. Irae . 3. dc prae caeteris strictistima est obligatio Residentiae, nam si absque legitima causa non resideant, ne dum mortaliter peccant, sed etiam non faciunt fructus suos, saltem pro eo tempore . quo absunt, quod aperte docet Trid. R .M.furacitata. Tolluntur autem plures obligationes a Parochis p sitis, ct cognitis pluribus causis legitimis, quae causae referuntur in Iure C nonico, & etiam a pluribus scriptoriis

LEX CCCXVI.

Non in liuenda ab Episcopis notia Ecclesia

Parochi.iles sine congrua dote .

Non prohibetur Episcopis nouas

Parochiales Ecclesias instituere, si necessitas postulet, sed latum iuben tur per Sacros Canones, ne id faciant sine debitis requisitis, sine congrui redditus aisignationie, vel facili numis animi contem, nam plura in nouae Ec-

elesiae institutione loranda fiunt,ut m ture , de prudenter agant. Prae caeteris vero ad dotem Ecclesiae respiciendum est, cum ex illa, de Parochus, ct Mini ster alendus sit, idque videatur esse de Iure naturae, dc etiam de Iure Diuino: quapropter etiam Concit. Trid. si .al. c. I L pro dote Ecclesiae, quae datur in

sponsam Parocho,taxauit tum ma cen- . tum ducatom,qui ducati debent remanere Parocho, sicut mille, qui dantur Episcopo pro congrua sustentationes Scilicet deductis omnibus oneribus, ut habetur ex Rota diuers Part. I de . IO8. ita tamen, ut valor ducatorum attendatur secundum consuetudinem locorum, ubi positum est beneficium, sic declarante Sac.Cong.Cardin. super Concit. Trid. e. t 3. de refor. Vide- 'tur namque non posse Parochum decenter vivere cum minori redditu annuo cum saltem unum Clericum inle utentem debeat habere , praeter Onus hosipitalitatis, quam debet exercere ex praecepto Iuris Canonici in c. de Mora,

ct in c. de Praebendis, est in c. DileiIus.

Verum tamen est, quod sicuti nunc temporis,neque plures Episcopi habent pro congrua mille, ita neque Parochi omnes possunt habere centum deductis oneribus, cu omnia ruant in peius, quod est proprium labentium saeculo- .rum,& quandoque compelluntur Episscopi nouas instituere Parochiales Ecclesias, sic exigente necessitate, cum redditu longe minori,attenta locorum de populorum paupertate, & ubi viget necellitas, spectata principaliter animarum salute, ricior congruae doti noest tertiandus, dummodo aliter fieri non polliri nobilior namque finis qua- lis est animarum salus , debet reliquis humanis finibus praeualere,& hac ratione ,ego ipse vius sum pluries in meo Episcopatu, cum non pollem alii eqpro

352쪽

PRUDENTIA EPISCOPALIS

prouidere, nec dedecet humanas, &politicet leges Diuine legi posthabere,

quae omnium lcgUm regula est infalli-

talis, ec aeterna . Quae d*ro requirantur,ut aliqua Ecclesia instituatilr, ct dicatur vere Parochialis habentur apud Concilium Trid. As EI. de resor. c. .& apud Sacros Canones, debent enim in ipsa a Parocho omnia Sacramenta posse commode administrari, & illa populus subiectus recipere; Sacramentum nimirum Baptismi, Poenitentiq, Eucharistic, & Matrimonii,& reliqua Sacramenta ab ipsa,& a Parocho ipuus prodire ; & si contingat unam Parochiam diuidi in duas ex aliqua canoniaca nccessitate, eadem in utraque serti a trita sunt, quq leritantur in una, cum

hoc tamen a lacto, ut fructus, & redditus in duo arochos iuste dividantur

ad vinulque congruam sustentationem 3 ac prqsertim populus nouq Parochie ere compellendus est ad necessaria nouo Parocho submirustranda, ut habetur in Trid. l. c.

LEX CCCXVII.

Ab vise is non ita faelli assentiendum peramutationibus Ecrimarum , tam pro si i , quam pro suis Parochis .

I Llud Matrimonium, & coniugium,

quod interuenit inter Episcopu , ct propriam Ecclesiam, idem prorius initur inter Parochum , & suam Ecclesia

Parochialem , & utrumque quatuor tantum modis di lui potest, nimirum translatione, renunciatione, depositione , & mortet; & primo loquendo de tranationibus Episcoporum ex una in alacram Ecclesiam, certum est has

proniberi per Canones Apostolorum

s.cr Ib. per Nicaenam Synodum can. I 6. er Synodum Sardum. can. I. per Cartha-

pinen ean. Non licet, & per alios plures Canones in Iure Canonico . Quae tammen transationes possunt permitti, defieri authoritate solius Papae ex urgemtissimis causis ex e. Nisi spiritualis, ct erec. Euod translationem de . . legatorii.Quta admodum igitur non potest dissolui matrimonia initum cum sponsa absqs consensu ipsius ineuntis, & non potest fieri matrimonium nouum , nisi cum soluto, ipsi matrimonio nouo assentienti. ita neque poterit solui primum matrimonium,& nouum iniri, nisi ipso Episcopo consentiente , cum agitur de eiusmodi transtationibus, solent Pontia fices eas permittere ex aliqua urgentissima causa , semper assentientibus ipsis Episcopis iuxta Concit. Later. S. DF. v. Si enim non adsit consensus Episcopi translati, vel transferendi, videntur permanere in tali Episcopo iura ad prumam Ecclesiam , & esse semper Episcopum primae Ecclesiae, cui doctrinae

videtur fauere Rota decis s. num. o. in

fine. & etiam Congreg. Episcop. sub

die io. Decembris itia . quam refert Barbosi Allegat. II v. de potes. Erisi . nu. T. Neque pro causa permutationis suseficit maior Ecclesiae utilitas, stud in illa Ecclesia, quae relinquitur, siue in illa , quae de nouo acquiritur, nam Summi Pontifices non tenentur ad eiusmodi maiorem utilitatem respicere, alic quin nimis eoru conscientia grauaretur, ii in electionisus Episcoporum hac obligatione tenerentur, nam semper de herent eos promouere ad Episcopatu ,

qui non sollim essent digni, & utiles , sed qui essent utiliores, di nimis graue esset hoc onus, si essent qia aetatandi Episscopi utiliores Ecelesiae . Haec igitur maior utilitas non suffeti pro causim otiua,alioquin semper deberet interuenire in assumptionibus Episcoporu . Necessitas tamen siue coniuncta, sturum Min a non

353쪽

non coniuncta cum maiore utilitate, potest esse suffciens causa, cui necessi.tati tenentur Episcopi consentire, quando facienda est transsatio,vel permutatio, & sic debet semper interuenire eorum coniensius. Quae hactenus dicta sunt de permutationibus Ecclesiarum pro Episcopis, dicenda sunt proportionaliter pro Parochis, quibus e tra causas in Sacris Canonibus prescristas, non licet suas primas Ecclesias arochiales permutare, quod etiam ab Episcopis aduertendum cst, quando

admittunt parochos ad concursus aliarum Ecclesiarum , omnis permutatio

causam requirit,ex qua temper Episco.pi censentur dispensare, ut fiat legitisma permutatio, quae quidem requirit etiam in Parochis consensium , cumagatur de nouo connubio cum noua

Ecclesia Sponsa . An vero Episcopi in aliquibus casibus possint cogere Parochos ad eiusmodi permutationes,& an Summi Pontifices ad easdem permutationes possint cogere Episcopos, varie in hac materia sentiunt DD., qui possimi conciliari ex eo, quod possint

permutantes quoquomodo coarctari ad praestandum consensum ex causia cognita, qui consensiuS. licet coactus, semper est necessarius ad permutandus nec valet dicere consensum coactum perinde esse , ac si non esset consensus, quia non est necesse ad consensum, ut sit omnimode liber etiam ex causa, seu

motivo libero, sed satis est, ut sit liber elicitive, seu elective ad maius malum impendens euitandum,& talis consenissus lustiuit in permutationibus Ecclesiarum , licet non sufficiat in alijs rebus requirentibus omnimodam liberta

Ab Episcopii ' n. ita facile resignandi , sis

renunciandi Episcopatus iam obtenti .

A Nie electionem ad Episcopatum.

vel etiam post electionem . nulista adhibita opera propria, factam a Summo Potifice liberum est Episcopis, antequam fiat acceptatio, vel accessus ad Ecclesiam, ipsam Ecclesiam recusare , siue renunciare dignitatem Episcopatus, idque ne dum fieri potest absque criminis, vel dedecoris nota, sed etiam siumma cum virtutis laude, ex cognitione propriae imbecillitatis imis paris ad tantum onus; hoc namque fecisse quamplurimos Samstissimos, atque com-ndat illimos viros, habe.mus ex Ecclesiastica historia. Verum

id esse ab Episcopis faciendum post acceptationem , & post onus susceptum, sine graui causa ab Episcopali Prudentiae lege semper vetitum fuisse accepimus a Sacris Canonibus i cum absque causia semper vetitum fuerit comugiudissoluere, quod diximus interuenire inter Episcopum , & Ecclesiam. Cauissae autem resignandi, seu renunciandi

Episcopatum plures sunt, & sex praeseditim enunciantur in Sacris Canonibus .& singulariter recensentur in c. nisi cum pridem, easque accurate examinat Ba bosa de potest. Episcop. allegat. II . Vbi via deri possunt, atque ex his, ne dum potest , sed etiam debet Episcopus Ecclesiam renunciare . ita tamen, ut semper

Summi Pontificis arbitrio te subiiciat. qui semper supposito Episcopi consensu potest, & multoties etiam tenet ut resignationem acceptare; idque asseritur extra illos caliis, in quibus potest Episcopus etiam sine tuo consentu de-Poni, & priuati, Ut patet ex Concilii'

354쪽

Constitutionibus Pontifici js & Iure

Canonico- I: contingeret, ii 1 . iicd pus esset Haereticus, Apostata, Simo niacus, publicus concubinarius , Irregularis dec. in quibus casibus, licet foristastis non in omnibus , essent assignandi congrui redditus ad sustentationem, ne cogeretur mendicare, vel seruilitet vivere. Quanta vero circumspectione, & reuerentia sit cum Episcopis procedendum, etiam in eorum causis criminalibus , dc quantum sit in hac materia ipsorum dignitati deferedum , monent Sacri Canones , dc Sancti Patres , dc ipsi Summi Pontifices Canonuauthores, praesertim Sixtus Papa in e. Accusatio Episeoporum , dc Innocent. III. in Concit. Generali relato in c. qualiter. nec

contra ipsos quidquam possunt Haetetici, alijque infames viri criminosi , ut

habetur in c. alieni quasi.Z. immo neque

oues propriae Episcopi Pastoris, ut habet Eusebius Papa in e. ouei quasi T. S in c.s quiis ni quast. p. monentur omnes Iudices Ecclesiastici, ne Epitcoporum accusatores, dc vituperatores facile audiant, nisi prius eorum suspicio discuistiatur, dc bene cognoscatur, qua intentione , qua temeritate, qua conscientia, an pro Deo, vel pro inimicitia, aut pro cupiditate illa praesumant contra Episcopos, dc haec iubemur in multis Sacris Canonibus, quos refert Barisbosa avellat. ita. de Potest. viscop. num. I. ubi etiam resoluit, omnes Episcoporucausas in rebus grauioribus esse ad Sedem Apostolicam deferendas, neque eas spe hare ad Metropolitanos, aut ad

Concilia Prouincialia, praesertim ubi essent Epistopi ex criminibus deponendi , vel suis Ecclesijs priuandi, dc ibi

etiam nuta. o. crimina obnoxia talibus scenis recensentur .

LEX CCC I

Non facili admittenda ab Disivis litera

commendatitia, nisi in re ui arbitrares.

FA solum ducente Prudentiae Iege

ab Episcopis scribendae, atque admittendae sunt literae commendatitiae, ut nec ipsi in literis conscribendis dolii

faciant, aut mentiantur in commendatione , neque in ijsdem recipiendis, vel admittendis praeiudicium aliquod, aut damnum inferant bene merentibus, immerentibus indulgentes, literarum intuitu ; quemadmodum enim sic factae, vel receptae commendationes e sic ni semper illicitae, vel ratione damni illati, vel ratione mendacij, aut doli prolati,sic semper eo modo commmendantes , vel commendationes reiscipientes cotra dictamen rationis agem rent, dc criminose operarentur atqrieta malitia huius criminis lola bona fides posset exculare . atque etiam a debitore sarciendi damnum abloluere : habemus namque in regulis iuris in o. quod nullus ex consilio obligatur ad resarciendum

damnum, nisi consilium suerit 'audulentum idolus enim ex natura sua semper est malus, dc iniustus , de secum trahit reis

sarciendi obligationem . si per ipsum

inseratur damnLm quod ex L es elegatio terseoli, Osf. de dilo demonstrant plures Doctores apud R ebeli. de oblig. D. I. p. r. Cum itaque in eiusmodi literis comendatitiis. vel facile conscriptis, vel facile admissis ab Episcopis, semper adsit periculum agendi contra iust ma , mentiendi, aut dolose se gerendi extra res arbitrarias , quas agere . Vel praetermittere semper liberum est, ac propterea licitum; optime consultum erit Episcopis ab eiusmodi commenda l.

iijs,vel conscribendis, vel facile admittendia

355쪽

ieacidi abstinere s ni fi certo cognoscatur meritum, aut constet qualitas personae commendatae, vel co mendandae,& aliqua etiam concurrant requisita ad faciendas licitas, iustas, dc honestas eiusmodi commendationes, quae requisita,tum in facientibus, tum in recipientibus commendationes plura connLmerantur a Doctoribus apud Salas de legib.disp. 23. Rebel l. p. I.A ob st. In . Gom eZ a. Oariar. cap. 13.de fideius Pasquali g. cis Ia I. & aliOS quoS iacile est in re tanti momenti consuleret.

LEX CCCXX.

Etiam Principum commendationes ab Episcopis re cienda, si sint extra res arbitrarias.

Quae sunt ab Episcopis, vel a Prim

cipibus gerenda secundum mensuram obligationis adnexae . ncque arbitrium admittunt, neque commendationem, cum semper sit opus contra fas, & aequum, & etiam contia TV Iam rationis, quod, cum sit ex sua natura opus malum, non elicipit cooperationem alicuius agentis absque criminis nota I igitur ubi deest materia agendi arbitraria, deest etiam arbitriulicite cooperandi per commendationes , tum in Episcopis recipientibus, tum in Principibus commendantibus; commendationes vero in rebus arbitrat ijs siue factae a Principibus , siue receptae ab Episcopis semper licitae sunt,nili aliqua circumstantia vilientur,cum semper respiciant quod de se licitum est, si e fio, sic e praetermittatur ex libertate ; qUapropter nunquam sunt faciendae a P inciribus, neque ab Episcopis recipiendae commendationes ilis Iae . quae secum asserunt vim quamdam

coactivam,saltem ex modo commendandis videtur enim in tali casu tolli

omnino arbitrium, & libertas agendi Si veto, messicacissimae petitiones, & commendationes Principum, relinquant arbitrium, & libertatem agendi in Episcopis recipientibus

commendationes, Iunc ex sua natura

erunt semper licitae,& poterunt a Principibus fieri , & ab Episcopis admuti.

Cum vero Principes petente S, & commendantes semper aliquem metum reuerentialem incutiant, di quandoque

etiam minas adijciant de gratuitis Iubtrahendis,in hoc casu poterunt Episco scopi commendationes Princlyum, eorumque petitiones recipere , si versentur in materia licita, tulia, & honesta; possunt enim Episcopi ad eas adis mittendas moueri ex non leui, quod immineat Ecclesiae, incommodo, dc

semper prudentius agent eas admittendo , quam non admittendo , cum teneantur Episcopi propriae Ecclcsiae co- modum,& quietem praeoculis habere, quando nihil inconsonum rationi, vel iustitiae peragitur. Plura sunt de hac re apud Pas quali g. Acis II S. 126. III. Q c.

LEX CCCXXI.

Sedis Apostolica rescripta ab Episcopii Am

ma Generatione excipienda .

O Mnes scriptae dispositiones, quae

ab Apostolica Sede proficiscum tur possunt secundum genus uniuersalissimu vocari rc scripta, &haec omnia quaecumque sint, debent ab Episcopis non sine magna veneratione excipi, &cxecutioni mradati; cum sint supremis iperioris leges, quibus tenentur parc- re inseriores Episcopi . Notat tamen Rebusf in praxi benes e sic ab Episcopiseonsiderandas tamquam res distinctas, di diuersias, priuilegia, mandala , & Ie- scripta Pontificia; russumque alia esse relari.

356쪽

.. PRUDENT in

rescripta gratiae, alia rescripta Iustitiae, quae pro formarum diuersitate, in quibus expediri solent, nunc dicuntur Signat arae, nunc Breuia, nunc Bullae sEa, quae dicuntur priuilegia, ab Episcopis semper stricte interpretada sunt iuxta l. si quando C. de ines Test. c. I. c prauit . in o. ubi Glosia hanc deducit ratioHem , quia omnis recessus a Iure communi eit odiosius, & cum priuilegium sit recessus a Iure communi in Lauorem pertanae singularis, ut pote odioliis erit semper stricte interpretan dus , iuxta l. lus singulare g. de legibui, ct

iuxta can. D. A, . quast. I. Quae vero di-

Ciantur mandata, ea sunt, quibus Papa significat Oidinariis , ut ceris alicui Peritanae prouideant de beneficio ; sic namque explicantur mandata Pontifi

cia in c. mandatum cum duobus , O in c. deres' tis, di in c. accepimus de alat. et quain

ii. ordinand in c. si Capitulo de comet Prahend. in 6.& etiam mandata eius nodi connumeramur inter odiosa , cum

opponantur Iuri communi,& sint lemper restrictiua Potestatis Ordinarioru, unde ex hac parte non erunt ab Episcopas diuersimode a primi legijs consideranda; Rescripta denique , seu literoe Iristitiae , sunt, quae debitum petentilatas auxilium impertiunt, & haec ut pliarimum ad lites, & ad Iustitiae administrationem tendunt, cui ulmodi sunt Iudiciorum euocationes, Iudicum deis legationes, & quaecumque literae, quae pro litibus instituendis, vel restituendis a Sede Apostolica ipetratur.Sic gratiar rescripta ea sunt, quae ex mera libera litat*, ct clementia procedunt, ut sunt dispensationes, Indulgentiae , remisti opes, absolutiones, reliabilitationes, prouisiones de dignitatibus, &be- .neficijs, tam informa gratiosa, quam informa odiosa dignum;hocq; interuenit discrimc mei rescripta gratiae, & re-

scripta Iustitiae, quod haec nihil Iuris de

nouo tribuunt, sed solum Ius antea quaesitum confirmant, vel de illo cognosci iubent; illa veto Ius nouum tria buunt impetranti, neque exigunt cauasae cognitionem,cum lint merae voluntatis , nisi obstet falsitas, aut subreptio, auialiquid aliud in clausula apposita. diruit, ita cte. & etiam aliud interue- tr.it discrimen, quod rescripta Iustitiae signari solent per verbum , placet. Pratiae vero , per verbum, fat. De Sign turis Apostolicis, Breulbus,Bullis, alijsque litetis Apostolicis , quq varium in- . ter se sortiuntur discrimen scribunt omnes Canonistae in praxi rerum Apostolicarum , in praxi benesciorum , est in Praxi 5 .

Ecclesiarum; plura apud ipsos videri pin . e

terunt.

LEX CCCXXII.

Apostolica Sedis rescripta ab Episcopis

. simina cum attemion e examinanda.

ORT. 22. c. S. SP .aq. c. I I. Epiccopos in examine literarum Apostolia . carum esse Apostolicos Delegatos , quorum munus est examinare, utrum

suppressione veri, aut suppositione falsi, aut alio graui deiectu ipsc literqApostolicq vitientur, adeoque, facto

examine, Prster verbum Visi. debent scripto luam approbationem apponere, vel denegare, vel recusare, vel executionem permittere,eaut prohibere, aut suspendere , iuxta e. Aper his desid. Instrum O e. Porro de Priuilegus Expres Ito

falsi, quq dicitur obreptio & luppreisio iveri, quae eici solet subreptio, si iit ma- .litiosa, rescriptum reddit inualidum,

ut est in c. Decenti as qu. 2. Si veto ex

sola ignorantia, vel simplicitate processerit, tunc ab Episcopo, vel ab alio Iuuice

357쪽

Iudice delegato laetenda est distinctio;

vel enim impetrans,re integrE, & vere expressa repetita obtinuisset a Papa saltem in tarma communi.& in hoc casii Episcopus, vel Iudex Delegatus per id rescriptum debet procedere, seruato Iuris ordine, non vero secundum speis cialem, & extraordinariam rescripti Mimam; vel Delegatus iudicat apud se ipsum, quod rei veritate plane manifestata. & absque interuentu obreptionis. vel lubreptionis Papa non misset concessurus tale rescriptum , & in hoc casu delegatus debet prorsus abstinere, perinde, ac si litterq nullq mimi

impetrate,& hoc statuitur in e super litteris de re Pript. Cuod est conforme dispositioni I. et s. D. Is de Do . ubi hqc eadem distinctio adhibetur circa validitatem donationum. Quando autem in codem negotio sunt duo rescripta, examinandu est ab Episcopo, vel a Iudice delegato an posterius rescriptum ab altera parte impetratum mentionem faciat ae priore rescripto nec ne; si mentionem facit,pro valido habendum est, sin inuali dum, & prius rescriptum in suo robore permanet; si vero posterius rescriptum mentior eun facit anteis rioris , illud abroget in eo, in quo est incompatibile cum posteriori. Sic hahetur in e. Caeterum de rescript. & idem

examinandum est in collatione beneficii per Papam, nam si contra suam prouisionem anteriorem, neque illius facta aliqua mentione, confert alteri idem beneficium. Ista posterior collatio habetur pro subreptilia , atque pro inualida , iuxta e. Cum olim de sent. ct re iudie. Denique ab Episcopis diuersim de examinanda sunt rescri'a grati , ct rescripta Iustitis, quoad effectum, nam prima perpetuam vim haoent, nec tempore expirant, ut habetur in I f see. de si e . rescript . O etiam in c. si cui de

praebend. in s. Osa e. decet de em e. is 6. nisi tamen quis in executione rescripti ultra admodum negligens esset . quod cauetur in c.si Clericus & apud Glossi &DD. communiter in o. Secunda vero rescripta, quq sunt Iustiti , si intra annum executioni non mandantur. dc suum non sortiuntur effectum, expirant statim elapso anno, sie statuente Iure Canonico in c. si autem O in c. Purumque de rescript.

LEX CCCXXIII.

Non sime ea a ad se ipses facienda ab Episio.

pis causarum auuocatio.

N Emini dubium posse Episcopos,

quemadmodum etiam reliquos in stuperioritatis gradu constitutos, eas ad se ipsos auuocare causas, quq apud Iudices inferiores pertractantur, at eam

debet sibi Prudentia Episcopalis imponere legem, ut id ex rationabili causa semper agat , ne lqdatur Ius Iudicum inferiorum, qui licet habeant suam iurisd ctionem subordinatam Iudici suis periori, adhuc tamen , ut talis, dicitur ipsorum propria,& debet ab ipsis administrari; unde si absque rationabili causa ipsa priuarentur , fieret illis iniuria grauis , eo quod extra omnem ratione la facultate priuarentur , quq ipsis conuenit ratione muneris, & ossicit. Ex quibus etiam sequitur,quod Episcopus auuocans ad se caulas ab interiori absque rationabili causa non leuitet

peccet, cum semper agat contra ratio nem, & contra charitatem , ut docet Sua re Z lom. . de Relig. tract. g. ct alibi . Quinimmo addit Pasquali g. deciso I. peccare etiam contra iustitiam legalem, cum irrationabiliter preuertat ODdinem institutum ad bine dirigendam Rempublicam Ecclesiasticam. Cete

358쪽

PRUDENTIAE EPISCOPALIS.

. di plerumque debere ad se causas pen- dentes coram Iudicibus inferioribus auuocare, cum hqc sit potestas a lure gentium, , Iure naturq, dc a quocumq; alio Iure adnexa superioritati gradus . iurisaictionem exercenti; cum nullus Iudex inferior possit facere suum Ius superioris, sed tantum illud , quod est proprium sui muneris, quod Ius semper est dependens ex natura siua a Iure superiori . ipsique subordinatum shancque doctrinam tradunt etiam Leis sana, Rodrigueg, dc alii agentes de Iure competenti stuperioribus, de inferio- ribus Iudicibus Regularium .

LEX CCCXXIV.

te inquam ab Archiepiscopis,Metropolitanis, ct Paetriarchis auκocanda causa Pendent Iapud Episcopos S aganeos

pracsa Appellatione.

N Ulla sane potestas pendentes ad

uocandi causias in eo excogitari potest, qui omni iurisdictione caret in cos, quorum catis; e ssent aduocandq ; atque cum Metropolitani omni iurisdictione caceant in subditos Episcopo.rum Suffraganeorum, seclusa appellatione, aperie sequitur, neque eos posse talium subditorum causias ad se auocais te, & hac ratione utitur Couuata cap. v. Prael quast. n.2. ubi docet, causas pendentes in Episcoporum curiis solum ratione appellationis ad Metropolit nos perti aere I idque etiam statuitur in cap Romana de Appellat. in o. ct in cap. de incis P orat. ard. oris cap. de fars comis petenti in o. & alibi sqpe, neque ab hac doctrina recedunt Rebuis Lancellot.

Riccius, Barbola, dc alii apud Pas a. lig decis , . Quibus ita statutis a mrtiori nequeunt Meliopolitam Iutidice se immiscere in ijs, qtat sunt de Iute supremi domini j ; si contingat, suos Episcopos suffraganeos in aliqua ditio

ne,iam quam Principes absolutos summum Imperium exercere; ex hoc enim

capite nullo pacto sunt Episcopi suae ganei dependentes ab Archiepiscopo Metropolitano, nullaque ratione, neque ratione Appellationis Suffraganeorum subditi subiiciuntur Metropolitano, qui omni Iurisdictione caret in Suffraganeos, exceptis rebus spiritualiabus, dc Ecclesiasticis; ut late demo stlatum est in pluribus Allegationibus editis in lucem in Ecclesia Nouariensi, cuius Episcopus est Princeps absolutus omni subiectione carens, quoad Principatum utriusque Riparis; ex quo imferunt pleri que Doctores subditos apsellantes, aut recurrentes ad alienum 'rincipem esse tamquam Rebelles puniendos, & seuere mulctandoS, cum

quodammodo crimine lqR Maiesta.tis notentur apud Omnes.

LEX CCCXXV.

Non facile ab Oiscopis noua Sanctorum festa indicenda .

EX antiqua Sacrorum Canonum dispositione festa Sacra in propria Dioecesi annuente Clero , & Populo ab Episcopis indici possimi; his tamen non nimia facilitate, & multiplicitate

Clerus , dc Populus est onerandus, ne abeat in contemptum aut in ino et uantiam eorum celebratio, cum sit Episcopis maxime curandum , ut iam

indicta ab Ecclesia festa observentur,& in hoc praesertim ab Episcoporum Prudentia insistendum est . Quemadmodum vero possunt Episcopi testa Sacra indicere in propria Dioecesi per SVodum ex sola promati illioritate, di n , audi-Disit iam by Coos h

359쪽

audito solum, & non expectato populi placito, ut cum pluribus DD. docet

Barbosia de potes. Episcop. avel'. IC S. num. 35. M c. I. de consec. in . 3. S ex c. conquestus de pertis , sic contra non possunt dies festos ijs sacrare, qui nondum authoritate Romana sunt in Sanctorum numerum adscripti. Addit huic Doctrinae Canonicae Sayr. iis Clau. I.T. c. 3. posse Episcopos ex causa aliquas festi. uitates abrogare ,& alias subrogare. Prout magis expedire videbitur, ita tamen ut neque nimis prodigi sint, nec nimium parchi, quae sane omnia non

sunt in potestate Principum Saecularium, qui sine Episcopi authoritate non poliunt subditis suis dies iustos indicere, cum haec sit res pure spiritualis, spectans ad cultum Diuinum, ubi nulla

interuenit, vel potest interuenire Saecularis potestas , ut bene AbbaS in c. a. de feri s num. 2. & ibi AZor. c.26. quaest. S. ct o. nec obstat in contrarium textus

in c.'. de stibi, quod pro indicendis festis sit ab Episcopis petendus populi cinsensus, quod indicat esse aliqualcm potestatem circa fetia etiam apud Laicos, nam ad illum textum respondet optime Genuens. in Prax. Neapol. c SI.& Sanchc Z in Decal. l. a. c. As . quod icilicet d lummum adhibendus sit ab Episcopis populi consensus non ad sta tuendos dies testos, pro quorum constitutione sola aut horitas rcsidet apud Episcopos, sed solum , ut audiant , an populus tali festorum nouitate,& mulistiplicitate onerctur ; q'λle sint . quae ex consuetudine cola olitisium est ; aut si Patronorum Ecclesiarum lesta vene.

rari praecipiatur, nec ne ; aut alijs de cauos, quae postlint quoquomodo etiaad populum specta cc. di erum semper extra mirealem spiritualem qua gaudent soli Fi scopi in Ecclesia. Neque etiam obsta quod Princeps Saecularis

ex c. Irreligiosa de consere. dist. 3 ct ex e. deseriis possit statuere , & jmponere poenas contra violatores festorum , nam etiam Laicalis potestas, ut pote Deo subordinata, se extendit ad promouenis dum cultum Diuinum, qui maxime promouetur in obseruatione sestoiu, o nec pro hac re , tamquam pro crimine perpetrato Laici Foenas imponere emcedit potestatem Laicalem , cum non sit quid spirituale, ut est legem condere in Spiritualibus, quod est omnino extra sphaeram potestatis temporalis .

LEX CCCXXVI.

Operum seruiliumpermissiones in diebus festa

toto conatu M. Episcopis abolenda .

EX Constit. Pij V. Pontificis Sancti c

simi, quae est constitutio quinia de festorum obseruatione, habent Epi- scopi quam rigide debeant procedere

contra festorum violatores, quod indicat quanta Obligatione leneantur Cmnium operum seruilium permissi nes in diebus testis abolere, ac funis dilus eradicare, cum non modicum patiatur contemptum cultus Diuinus. Verum tamen eli, quod non quaecumisque opera seruilla iunt ab Epit pis, iam quam prohibita , inhibenda, cum quaedam ad neccstarium vitae usum communiter permittantur, ut habe mus in c. I. ' in c. conquesias deseris; illa enim seruilia, di mechanica opera,quae rationabili dispensatione ex tua caula necessaria iustificantur, nunquam intelliguntur prohibita, vel prohibenda, ut notat optime Quarant ac in Summa. Buuar. U. dies festi; maxime si interueniat in operidus etiam scrinlibus illa necessitas , quae non habet legem , Vt .

constat ex c. licet, re ex c. conquestus in

De desit idis .fEx concilio AureDanetis. 3.

360쪽

: PRUDENTIA

M Hrgilis Tapa regnante Childeberto armors o declaratum est etiam,opera seruilia Aurigarum, Coquorum, Pistorum famulorum domus adornantium,& aliorum omnium, qui adornant hominum corpora, non esse prohibi

ta, nec prohibenda in diebus festis,& hoc quia censentur necessaria ad publicum commodum, & si forent prohibita , facilis nimis , & obuia daretur peccandi ansa fidelibus . Ex illiscoperibus, quae neque seruilia sunt. neque mechanica plura permittendalant, plura inhibenda . Artificum d

lineationcs in charta, quales fiunt Architectorum, Pictorum, Sculptorum, Acupi chorum . Fabrorum Signorum,& aliae similes, quae operationes sunt ab omni teruilitate recedentes, dicuntur enim potius operationes animae, quam corporis, & studii loco centenis tur, modo in sola carta exarentur, qiiqid circa etiam Sacris diebus fieri non

vetantur, vi est doctrina communis. Non tamen eodem modo ratiocinanis

dum est de publicis actis Notariorum, quae fiunt per scripturas (exceptis illis, quae fiunt propter connubia,& vltimas voluntates 3 nec de publicis Iudiciatis, processibus, aut alijs spectantibus adstrepitus forenses,nec de publicis iuramentis ; haec enim omnia prohibentur quia non sunt, veluti priuata studia, aescripturae vitae priuatae,ut dictum est de alijs lolius animae operationibus, dc ideo prohibentur , nec sunt ab Episcopis permittenda; msi tamen essent purae scripturae praeparatoriae priuatae, licet praeparentur domi priuatim etiam ad causas forenses a Notariis, & Procuratoribus. Addit Barbola do potes. me. I. rit. decisum esse a Sacra Conis gregatione licere diebus festis dare operam quibuscumque rebus ad vita necessarijs, tempore perituris, praeser-

tim tempore vindemiarum, & messiu,& collectionis fructuum, vel ubi necessitas urgeat, vel madeat pietas, ad imdieium tamen ordinarii, qui cauere debet, ne tabditi eiusmodi indulge tiis abutantur, praesertim occasone mercatorum, & nundinarum, pro quiabus neque licet sesta violare. Reliqua ad materiam spectantia S. Cong Prudentiae Episcoporum relinquit consideranda, di iudicanda .

. LEX CCCXXVII.

Non sine ea a permittenda ab Episcopis iopera servilia in diebus festis.

IN unam eamdemque Sententiam

video Doctores omnes concurrere in hac materia, festiuis diebus toto conatu patrocinantes, at non unanimi sensu, atque ratione, cum inter ipsos adhuc dii lidiu errumpat ex varia operii seruilium opinione, plerisque opinantibus ea dumtaxat opera seruilia esse intelligenda, quae fiunt ob lucrum ex arte mechanica corporis, non animi impendio . di exercitio, atque cum multa sint etiam opera, quae fiunt ex arte ingenua,communia scilicet etiam viris ingenuis, non ex lucro laborantiabus , quae tamen ex corporis labore viis

dentur ieruilia, de his saltem videtur statuendum, quod sint ab Episcopis etiam in diebus festis facile permittenda . Ad tollenda tamen an nac re Docto tum dissidia . supponendum est,opera omnia, quae non cadunt, stib pro hiabitione praecepti ad cultum, & Sanctificationem testoruni indicti, non indigere Episcopali dispensatione, siue permissione, cum eiusmodi opera, siue vulgo dicantue seruilia, siue ingenua, & non seruilia quocumque tempore

absque criminis nota sint factibilia,N n et . suP-Disiti pod b, Cc, Ie

SEARCH

MENU NAVIGATION