Lucianus

161쪽

148 καὶ τὰ ρα βλέποντα ἐποιουν οἱ παλαιοί, καὶ - του μῆκοι το πλάτος καὶ αμφοῖν στρος το φος ευρυθμον καὶ των φωταγωγῶν, ἐλευθερον καὶ πρὸς ραν inmo ἔχον τῶ ου ηδέα ταυτα πάντα καὶ ἐπαινων αξια;

του χρυσοῖ ες τὼ ευπρεπες ἡμμετρον, ἀλλα μὴ περὶ τὰς χρεως ἐπίφθονον, αλλ' -- αν , γυναικὶ σώφρονι καὶ καλῆ αρκω ιαφημοτερο ν ἐργάσασθαι - κάῖλος περὶ τη δειρῆ λεα ς τις ορμος η περ του δακτυλο σφερο

s oriri προστιθεισαχων τῆ σφι η'ορφυρα αἱ δέ γε ἐταῖραι, - μάλιστα αἱ ἀμορφότερα αετῶν, καὶ την ἐσθῆτα λην πορφυρῶν καὶ την δειρὴν χρυσῆν πεποίηνται

ηγουνται γαρ καὶ την ἀλένην αυταῖς στιλπνοτέραν φανεὶ- σθαι συναπολάμπουσαν - χήρ - - του πο)ῖς τὸ μ ἀπεριγραφον λήσειν υπὸ χρυ- σανδάλωκοὶ τὸ πρόσωπον ὐτὸ ἐρασμιώτερον γενήσεσθαι το φαεινοτάτου συνορώμενον αλλ' ἐκεῖνα μεν υτως η δέ γε σώφρων οἰκία χριστ μὲν τα ἀρκουντα καὶ μὀνον τὸ ἀνηκοιο προσχρῆται, τὸ δ αυτῆς κάλλος - αν αἰσχύνοιτο, οἶμαι, - ρομνῖνδεικνύουσα. I. καὶ τοένυν --δε του οἴκου ροφή, ἀλλον dira κεφαλη ευπρόσωστος μεν καὶ καθ' εαυτήν, se χρυστ ε

162쪽

κάλλη καὶ τὰ ἐναργὲς ἐκάστου καὶ το ἀκριβὲς καὶ τὸ ἀληθὲς

όUιον καὶ λειμών σμάραντος - το νθος ἀθάνατον πεμίνης της οφεως ἐφαπτομένης καὶ δρεπομένης, ηδ των βῖ-ομένων. 10 τὰ δὴ τοσαιτα καὶ τοιαυτα τω οὐκ αν 10 196 ησθει βλέγων l οὐκ αν προθυμηθείη καὶ παρα την

δύναμιν εὐαυτο ἐς λέγειν εἰδῶς αἴσχιστον ον arro λειφθῆναιτων ὁρωμένων; παγωγότατον γάρ τι η ψις των καλων,

οι ἐπ ανθρώπων μόνον, αλλὰ καὶ Ταπος διον αν ψαι δρόμοι κατὰ πρανοις πιδείου - μαλακου, προσνῶς δεχομένου την βάσιν καὶ ρέμα πείκοντος φ τοδὶ καὶμ αντιτυποῖντος τῆ στλη μαντι γουν τότε χρηται του δρόμου καὶ λο επιδους αυτον το τάχει μιλλῶται καὶ προς του πεdio τὰ κάλλος OL ὁ δε ταὼς ηρος αρχομένου 11 προς λειμωνα τινα ἐλθών, ὁπότε καὶ τὰ νθ αρόεισινου ποθεινότερα μυλλον, αλλὰ καὶ - αν εἴποι τις ανθ ρότερα καὶ τὰς βαφὰς καθαρώτερα, τότε καὶ ουτω

αιτο προκολουντος του λειμῶν- ἐς την μιλλον ἐπιστρέφει γουν ἐαυτον καὶ περιάγει καὶ ιμπομπευε καλλει - δη καὶ θαυμασιώτερος φαίνεται προς την

βαινόντων ρήμα - προς τερον εὐμορφιας Ido τρεπομένων πάσχει δὲ αὐτο μάλιστα ἐπὶ τῶν κέκλων, ους ἐπ' ακροις hει τοῖς πτεροῖς, ἴριδος τινος ἔκαστον περιθεοι ς' ο γὰρ τέως χαλκὸς ην, τουτο ἐγκλίναντος is Ἀλίγον χρυσὸς φθη, καὶ τὸ πὰ τ λιφ κυαναυγές, εἰ

163쪽

ρώτης καὶ ἀπειρόπλους τις ε', πάντως ν ἐθελησειε πιγιαυτὸς ἐμ ναι καὶ περιπλευσαι καὶ πολυ πο της γει--αάπαι , καὶ μάλαστα, βλέποι την μὲν ω ραν - - ἐποτριάζουσαν την θόνην την δὲ ναυν προσηνῶς τε πιγὶ

παρορμῆσαι ἡγους καὶ λέγοντα ἐπεγεῖραι καὶ πάντα τρόπον evdo κιμῆσαι παρασκευάσαι. ἐγὼ μὲν ὁ τουτοις πειθομαι μαι ὁ στιπεισμαι καὶ ἐς το λιον ἐπὶ λθοις παρελήλυθα σπερ re lino η Σειρηνος - κάλλειέλκόμενος, ἔλπέδα ου μικρὰν ἔχων, εἰ καὶ τέως τμὶν μορφοιησαν οἱ ἡγοι, καλ- αυτους φανεὶογα καθάπερ ἐσθητικαῖj κεκοσμημένους. 1 14. Κτερος δέ τις οὐ πεννης λόγος, αλλὰ - - γενναῖος, ως φησι, - μεταξ μου λέγοντος -κροτε

εἰ φάσκοιμι ἐπιτηdειδτερον εἶναι προς λήγων ἐπιδειξιν οἴκου κάλλος γραφῆ καὶ χρυ- κεκοσμημένον αυτ γάρ usuo τοπιναντιον αποβαινειν μαλλον δέ, εἰ δοκεῖ, αυτὸς ααρελθὼν ὁ λόγος στερ αυτο καθάπερ ἐν δικασταῖς

τμὶν εἰπάτω, α λυσιτελέστερον γεῖται, λέγοντι ευ- τέλειαν ἔκου καὶ ἀμορφιαν. εμο μεν κηκόατε - λέγοντος , στε υδεν δέομαι δι περὶ - αιτῶν εἰστεῖν,

ὁ παρελθὼν d λεγέτω - μωροσομοι καὶ προς 15Ἀλιγο αυτφ μεταστήσομαι. 5. υνδρες τοι- διχασται φησιν ὁ λόγος, ο μὲν προειπὼν ἐήτωρ πολλὰ και μεγάλα

τῆ του λέγοντος χρει δειχθησεται. καὶ πρῶτον γε πειδὴ

164쪽

151 γυναι- ὼν και κόσμου καὶ χρυσοῖ ἐκεῖνος μνημῶν σε, καμοὶ ἐπιτρέψατε χρήσασθαι του παρολιγματι φημὶ γαρο- κοὶ γυναι5 -λας οἰχ οπως συλλα--ειν - εὐμορφότερον, ἀλλα καὶ Βαντιουσθαι τον κοσμον τὸν re

σο καὶ των λίθων των πολυτελῶν ἐκπλαγεὶς αντὶ του

τον ορμον το ψέγων όπτοβλέπη, στε - ιτο αν MIMκότως παρορωμέν η δια τον κόσμον, - αγόντων no-λην ἐπαινεῖν υτην των θεατῶν, λλα πάρεργον αὐτης ποιουμένων την θέαν. 6. περ νάγκη, οἶμαι, παθεῖν λεκαὶ τον ἐν Ουτω καλοῖς ἔργοις λόγους δεικνύοντα λανθάνει γαρ ιν τψ μεγέθει των καλῶν τὸ λεχθὲν καὶ αμαυ- ρουται καὶ συναρααζεται, καθάπερ εἰ λυχνον τις ἐς πυρκα αν μεγαλην φέρων ἐμβάλλοι χυρμ*κα et ἐλεφαντος καμηλου δεικνύοι. Οὐτο γουν φυλακτέον τω λέγοντι. καὶ προσέτι μην καὶ την φωνην αυτην ἐπιταράττεται ἐν

γαρ καὶ αντι*ωνεῖ καὶ αντιλέγει, μαλλον δὲ ἐμια--ειτην βοήν, ἰόν τι καὶ σάλπιγξ ρ - αυλόν, εὶ συναυλοῖεν, η τους κελευστὰς h θάλαττα, πόταν προς κυμα- τος χον πήδδειν τῆ εἰρεσι θέλωσιν ἐπικρατε γαρ μεγαλοφωνια - κατασιω- - ηττον 17. καὶ μην κα Πκεῖνο, περ ἔφη ο ἀντιδικος, ο αρα ἐπεγειρε o καλὰς οἶκος - λέγοντα καὶ στροθυμότερον παρασκευάζει , μοὶ δοκεἶ τ ιν αντέον ποιεiν' ἐκπληττει a καὶ φοβε καὶ τον λογισμὰ διαταράττει κά δειλότερον ἐργαζεται εν- θυμούμενον ς πάντων ἐστὶν αἴσχιστον ἐν ευμήρφφχωριτ, ομοιοι φαίνεσθαι τους λόγοις ἐλοχων γαρομος γε ο φανερώτατος, σπερ αν εἴ τις σπανοπλιαν - λην υ μειτα φευγοι προ - αλλων, ἐπισημότερος ων δειλος est τῶν δίτλων τουτ δέ μοι δοκε λογισάμε- 200 νος καὶ ὁ του μηρου ητωρ ἐκεινο ευμορφιας λάχιστον φροντισαι, μολλον δὲ καὶ παντελῶς ἄωρι φωτὶ εαυ- τον πεικάσαι, να οφ παραδοβότερον φαινητα των

165쪽

λόγων το κάλλος ἐκ τῆς προς το μορφότερον ξετάσεως. αλλυς τε νάγκη στῶσα καὶ την του λέγοντος ἀτου διω

μηχανη μη υχι πάντως λαττον ερεῖν αυτὰν της φυχης 18 διατριβούσης περὶ τον των ὁρωμένων ἔπαινον; 8. Mis λέγω μι καὶ οἱ παρόντες ὐτοὶ κοὶ πως την κροωσιν παρειλημμένοι ἐπιδὰν ἐς τοιουτον οἱκον παρέλθωσιν, ἀντὶ χροατῶν θεαταὶ καθιμανται, καὶ in μνω

τις λέγων στέν ω στε ποσπάσαι την θρόνοιαν υτῶν

απο της Θέας ἀλλ' οὐν καστος ἐπειδὰν μόνον οπερβῆτον οιδόν, θωτ φ κάλλει περιχυθεὶς λόγων μὲν ἐκελ- η ἀκροάσεως Ἐλλ' ουδὲ την πην ,αωντι ομεν μολος δὲ πρὸς τοις ὁρωμένοις ἐστιν ει μη ποι τις παντελῶς τυφλὸς ων η ἐν νυκτὶ σπερ η ἐξ Ἀρεέου πάγοι 1 βοτλη ποιοῖτο την κρόασιν. s. δτι γαρ υκ ἀζιόμαχον λόγων ἰσχυς ψει ανταγωνίσασθαι καὶ ὁ Σειρήνων -- παρα-- Ο περὶ των Γοργόνων διδάξειεν ν ιαμ mναι μὲν γαρ ἐκήλουν τοις παραπλέοντα μελψδουσαι καὶ

σταρ -- το δὲ των Γοργόνων sum τε βιαιότατόν τε ν καὶ τοῖς καιριωτάτοις της πης μι-- ἀεις ἐξέστη τοις δόντας καὶ φωνοις nolει, οὐδὲ ὁ μυθος βουλεται καὶ λέγεται, λίθινοι ἐγίγνοντο α θαύματος. ωστε καὶ ν περ του ταὼ λόγον εἶπε προς μος μικρὸν ἔμπροσθεν, πὲρ μαυτου εἰρησθαι νομιμ' κὰ ro ἐκεμνου, τῆ ψει, -- τῆ, τερπνόν. καὶ a se τις παραστησόμενος την ηδόνα η τον εὐ- ἔδει -

166쪽

153λεσθε, μόρροπα μῖν παραπησομαι σοφὴν ἄνδρα, ος orinis μοι μαρτυρήσει - πολυ πικρατέστερά ἐστι μνώοτομένων ταυρούμενα κοι μοι - o

202 καλως ποιῶν et toυσε, μαρτυρείτω παρελθών ἀναδέξασθε δὲ αὐτον γαστὶ προς μος λήγοντα σπερ αὐτ6 ἔθος Ἀληθέα τόδε ὁ λόγος μἐν ανδρες δικασται, μεται , - οἱ πειθεσθε - αν λέγη τουτέων πέρ μιν

moης προτ*ων ωτα γαρ τυγχάνει - -ιστοτεραοφθαλμῶν. κουσε του μάρτυρος α φησιν, ς τὰ πρῶτα τη ψει areo θέθωκεν εἰκότως τὰ μεν γὰρ ἔπεα πτερόεντά ἐστι και uoci αμα φ προεὶ ἐν ἀποπτάμενα h Mτων ὁρωμένων τέρφις αεὶ παρεπτῶσα καὶ παραμένουσα πάντως τὸν θεατην πάγεται. l. πῶς συν - χαλεπὸς 21τ λέγοντι ανταγωνιστης Ιαος - καλὸς καὶ περιβλεπτος ων μαλλον δε- μέγιστον ovdέrr φημι υμεῖς

γὰρ αυτοὶ οἱ δικασται καὶ μεταζ λεγόντων μῶν ἐς τηνοροφην πεβλέπετε καὶ τους τοίχους - ά τε καὶ τὰς γραφὰς O . σε προς -- Ἀποστρεφόμενοι καὶ μη- ὁὲν αἰσχην τε συγγνώμη γαρ, εἴ τι ἄνθρωπινον -

πόνθατε, αλλως τε καὶ προς ουτ καλὰς καὶ ποικιλας τὰς ποθέσεις. ν γὰρ τέχνης τὰ κρεδες και της -

ρια μετὰ του παίου o ἀφέλιμον ἐπαγωγὰν ς ληθῶς καὶ πεπαιδευμένων θεατῶν δεόμενον καὶ να μηπόντα χεῖσε ἀποβλέπητε μῶς non ντες, φέρε μον τε γράψωμαι -- ιμῖν - λόγφ' σθησεσθε γάρ,

203-ωαι, ἀκουοντες α και ρῶντες PaDμόζθτε καὶ ἴσως ἄν με καὶ δι αυτ ἐπαινέσαιτε και του ἀντιδέκου προτιμη- σαιτε ώς, καὶ αυτου ἐπιδεέξαντος - διπλασιάσαντος

ιμιν την μνην τὸ χαλεπὸν δὲ του τολμήματος ρῆτε,ανευ χρωμάτων καὶ σχημάτων καὶ ὀαου συστήσαο ιτοσαίτας εἰκόνας ψιλη γάρ τις η γραφη τῶν λόγων.

22. εν δεξια μεν ουν εἰσιόντι Ἀργολικ μυθφ ἀναμέ- 22 μικται πάθος Αιθιοπικόν , o Περσευς τὸ κῆτος φονετεικαὶ την Ἀνδρομέδαν καθαιρεῖ, - μετὰ μικρὸν γαμησει καὶ πεισιν μην γων παρεργον τουτο της ἐπὶ Γορ-

167쪽

154 orminor γόνας πτήσεως ἐν βραχε δὲ πολλὰ ὁ τεχνιτης ἐμιμήσατο, αἰδῶ ααμένου καὶ φόβον επισκοπεῖ γαρ μάχην ἄνωθεν ἐκ της πετρας καὶ νεανίου τόλμαν ἐριμικὴν καὶ ρέοιος ιν απρόσμαχον καὶ το μὲν ἔπει ν πεφρικος at α--θαι και δεδιττόμενον se χάσματι, ὁ Περσεῖς δε τῆ λαιῆμὲν προδείκνυσι την Γοργόνα, δεβι δὲ καθιμνεῖται - ζέφει καὶ το μεν σον του κήτους Id την Μεδ--σαν, - θος ἐστι, το δ' ὁσον ἔμφυχον μένει, τῆ i--εται. 23. ξης δὲ μετὰ τηνδε την ει όνα ἔπερον ὁρῶμα γέγρα tra δικαιότατον, o το ἀρχέτυπον ὁ γραφεὶς παρ' υριπιdo η Σοφοκλέους δοκεῖ μοι λαβεὶμ εκεῖνοι γαρ μοιαν ἐγραψάτην εἰ να τῶ νεανια τῶ ταμνέρω Πυλάδης τε ὁ Φωκευς , - Θέστης δοκῶν ὁ τεθνάναι λαθόντε τὰ βασιλεια φονευουσιν ἄμφω - Αἴγισθον η ὁ Κλυταιμνήστρα δη νηρηται καὶ ἐπ

πεπληγμένοι το ἔργον οἱ μὲν σπερ βοῶσιν, οἱ δέ τινες οπη φύγωσι περιβλέπουσι σεμνον δι- ο γραφεις ἐπενόησε - μὲν ασεβὲς της ἐπιχειρήσεως δειξας μόνον καὶ - η ὁ πεπραγμένον παραθραμῶν , εμβραδυνοντας ὁ τους 24 νεανισκους εργασάμενος του του μοιχου φονου. 24. μετὰ δὲ τουτο θεός ἐστιν ἴμορφος καὶ μειράκιον ἄραιον, ἐριοπακη τις παιδιά ο φαγχος ἐστὶ πέτρας καθεζόμενος ανέχει λαγὼν καὶ προσπαιζε τον κένα, ο δὲ πηδησομένων.

δι τερπὀμενος ἀμφοι και το παιδὶ παίζοντι καὶ πει- 2 ρωμιντ του πινέ. 25. επὶ δὲ τούτοις ὁ Περσεις παλὰ τὰ προ του γήτοις μῖνα τολμῶν-- φωμοσα τεμνομένη την κεφαλὴν καὶ ω ν --ουσα - Περσέα ὁ δὲ την μὲν τόλμαν εἴργασται, το ε εργον υ εώρaκέ ω, αλλ' εα της ἀσπιδος της Γοργόνος τηνδεικόνα old γὰρ τοει πρόστιμον της ἀληθοῖς ψεως. 26. κατὰ dὲ τοὐμμον τοῖχον νω τις αντιθυρος ' νῆς ναος πεποίηται

μετὰ ταίτην ἄλλη Ἀθηνῶ, ου λιθος αυτη γε, αλλὰ γραφη

168쪽

χούμενος. 49. και ὁ Ηλιος φανεις ἀται την στήρωσιν, Mκ- ουφαιστος ημνόθεν ἐπισκοπεῖ το ἔργον. 30. 'OM 40- - μετὰ τουτο δῆθεν μεμη ς ατε συστρατεύειν τοῖς ' τρείδαις μη θέλων πάρεισι δὲ οἱ πρέσβεις ηδη καλ--

μελλόντων δότε, καὶ ταυτα ορῶν τε το ζέφος εν ταῖν χεροῖν. 32. ταυτα τάντα, Ἀνδρες δικασται, ora ορει 32Oπως πάγει με τον ἀκροατὴν καὶ προς την θέαν amo στρέφει, μόνον δε καταλειπε τον λέγοντα καὶ ἔγωγε διεζηλθον αὐτά, οὐχ D - αντωμον τολμηρον -- λαβόντες καὶ θρασυν, εἰ τοῖς ἴτω δυσκόλοις ἐαυτονεκὼν φέρων ἐπέβαλε, καταγνῶτε καὶ μισήσητε - εαὶ των λήγων ἐγκαταλίπητε, ἀλλ' ἶνα ἀλλον αὐτ συναγωνίσησθε καὶ ως οἷδν τε καταμέοντες -- των - γομένων λογιζόμενοι του πράγματος την δυσχέρειαν μόλις γα αν ἀυτ δυνηθείη - δικασταῖς, αλλὰ συναγωνιστα ἐς μἐν χρησάμενος μὴ παντάπασιν νάξιος της του οἴκου πολυτελεέας νομισθροαι εἰ δὲ περ ἀντιδίκου ταυτα ιομαι, μὴ θαυμάσητε υπὰ γαρ του ον οἶκον φιλεῖν καὶ τον --φ λήγοντα, στις αν μυλοέμηναν δοκιμεῖν.

169쪽

1 1. υνα τι τουτο, λαμπρότατε Κυίντιλλε, κελευσθεὶς προσφέρω σοι δῶρον τοὶς μακDoβίους, πάλαι μὲν το ναριδῶν καὶ Moei σας τοὶς φίλοις, τε ἐτιθεσο τ δευτέρω σου παιδὶ τουνομα συμβαλεῖ οὐκ ἔχων τινας ὁ θεος κελσει μοι προσφέρειν σοι τους μακροβίοις, τότε μὲν ηυξάμην τοῖς θεοῖς ἐμὶ μήκιστον μυς βιωναι σέ τε αυτον

και Naida τους σους, τουτο συμφέρειν νομέζων κ&ι υμπαντι μὲν του - ανθρώπων γένει, προ ε των στάντων

παιδείαν ἔχοντι ταυτα προστάσσοντας κελσειν τι προσφώρειν σοι των arro της τέχνης ταυτην υν ισιωτάτην ν

μέζων την γε των σῶν γενεθλιων μέραν διδωμί σοι o ἱστορημινοις ἐς μακρυν γῆρας σφικέσθαι εν Παινουσηχροχα καὶ oλοκλήρφ φ σώματι. καὶ γαρ αν καὶ φελος μνοιτό τι σοι hi του συγγράμματος διαλουν τὸ μὲν εὐυμωτις καὶ λαὶ ἀγαθη καὶ αυτὰν τὶ μηπιστον δύνasθai βιῶναι, το δὲ διdασκαλία τις in παραδειγμάτων ε ἐπιγνοίης - οἱ μάλιστα αυτῶν πιμέλειαν ποιησάμενοι κατά τε σῶμα καὶ κατὰ ψυχην ἡτοι ὁ ἐς μακρότατον γηρος σιν γullae παντελεῖ. 3. πιστορα μὲν ουν τον σοφώτατον η των Ἀχαιῶν ἐπι ρει παρατεὶναι γενεὰς υμηρος λεγει, ον συνέστησιν μῖν γεγυμνασμένον ρ isset και stanti καὶ σώματι. καὶ Tειρεσέαν ε - μάντιν τραγWdέα μέχρις γενων παρατεῖναι λέγει πιθανὰν υν-- ανυσθεοῖς νακειμενον καὶ καθαρωτέρρ ιαιτη χρώμενον τον 4 ειρεσιαν ἐαὶ μηκιστον βιῶναι. 4. ccii ἐκ δὲ λομακρόβια ἱστίοηται δια την δίαιτaν, σπερ Αἰγυπτέων οἱ καλούμενοι ερογραμματρὶς, χάσσυρέων δε και Ἀραβων οἱ ζηγητα των μυθων, 'ειδῶν δὲ οἱ καλουμενοι Βρπ-

μονες, ονδρες α φῶς φιλοσοφι σχολάζονιες, καὶ οἱ καλοίμενοι ὁ μάγοι, γένος τουτο μαντικον καὶ θεοῖς

170쪽

---l 157 ἀνακεέμενον παρά τε Πέρσαις καὶ Πάρθοις και Βάκτροις καὶ πιρασμιοι και Αρείοις καὶ Σάκαις καὶ Μήδοις καισταρὰ πολui ἄλλοις βαρβάροις ἐρρωμένοι τή εἰσι καὶ 211-ολυχρόνιοι in τογα τειν διαιτώμενοι καὶ -οὶ κριβέστερον. o. ὁ δὲ καὶ ἔθνη oia μακροβιώτατα, σπερ ρας μὰν ἱστορουσι μέχρι τριακοσίων si ἐτῶν, οι μὲν τwaciέρι, οἱ δε τη γ την αἰτίαν του μακροῖ γηρως προστι θέντες, οἱ δε καὶ 8 ιαιτη ' dροποτεῖν γάρ φασι τοἔλως τουτο σύμπαν. καὶ δ τας δὲ μέχρι τριάκοντα καὶ Δαοδ ιτῶν βι- ωτόρηται, καὶ τους αMαίοις υπὲρ τὰ ἔκατὸν ἔτη βιοῖν λόγος, τούτους μὲν καὶ κριθίνου ρτου χρωμένους, Lotados κέας τουτο φάρμακον ola γέ φασι διὰ την τοιαυτην διαιταν και τὰς λλας αἰσθησεις υπὲρ τους αλλους ανθρώπους ἐρρωμένας ναι. 6. αλλὰ ταυτα εμὸν περί τε των μακροβιων γενῶν καὶ των ἐθνῶν, τινά φασιν, ἐπὶ πλεῖστον διαγίγνεσθαι χρόνον, οἱ μὲν διατην γην καὶ τον έρα, οἱ δε δια την δίαιταν, o δε και δι' Gμφω ἐγὼ 3 4 σοι Σικαίως την ἐλαιd ἡ Τοιως παρή- 212π- ἱστορήσας υτι - κατὰ πασαν sis , γῆν - κατα-- αιρα μακρόβιοι γεγόνασι α ρες οἱ γυμνασωι τοῖς στροσήκουσι καὶ διαιτην τῆ αυτηδειοτάτη προς γίειαν

χρώμενοι. a. διαιρεσιν δε του λόγου ποιησομαι τὴν cρώτην κατά γε τὰ επιτηδειματα των ἄνὁρῶν, καὶ πρώτους γέ σοι

τους βασιλιχους καὶ στρατηγιμοις νορας ἱστορήσω, ἄν ἔ- καὶ ὐσεβωτατη μεγάλου θειοτάτου αντοκράτορος Θηις την τελεωτάτην ἀγαγουσα τάξι ευεργέ κε τὰ μέγιστα

- αμα ζηλώσας ἐργάσαιο - τετῆ ματη μέγιστόν τε

αμα καὶ Πεινότατον βων. 8. Πομπίλιος μυμας ὁ εὐ- 8δαιμονέσχατος τῶν Maiων sya σιλέων καὶ μάλιστα περὶ την θεραπείαν τῶν θεῶν ἀσχοληθεις περ τὰ γδοήκοντα

213 ἔτη βεβιωκέναι ἱστόρηται Σέρβιος δε ούλλιος Ῥωμαίων καὶ ὁτος βασιλεῖς - τὰ Ηοῆκοντα ἔτη καὶ αὐτος βιῶσαι στύρηται αρκυινιος οὐ τελευταῖος Ῥωμαιων