Lucianus

141쪽

κοὐ κεραμεου δντα τρισχιλίων δραχμῶν πριατος λαις εγα άψαι κακεῖνος, εἰ των νυκτῶν re ἐκειν τελιχ φαναγινωσκοι, αυτίκα μάλα καὶ την Ἐπικτήτου σοφίαν ναρ ἐπικτήσεσθαι καὶ μοιος ἔσεσθαι- θαυμαστο κεινφ

πιαὶ δείκνυσιν - εγεῆται τοὐ Καλυδωνι ἰὰς - εισα καὶ Θηβαῖοι τὰ στα το Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται της 'χ σιδος ita τους αλακόμους αλλος δὲ ὁ του θαυμαστο α ματος

15 την κεφαλην ς ἀληθῶς ὁ μενος l 15 λέγεται γαρ καὶ Aιονύσιον τροφειαν στο- φα --καὶ μως, ἄστε τον Φιλόξενον τολλάκις δι αυτηεες τὰς λατομίας

ἐμπεσεῖν ου δυνάμενον κατέχειν τον γέλωτα. υτος Olνυν πυθόμενος ς ἐγγελῆται, το ἰσχυλο αυζέον o κεμνος γραφε, συν πολλη που' κτησάμενος καὶ αυτὰς φετο ἔνθεος ἔσεσθαι καὶ κάτοχος α του τυρίου, αλλ'

οἴμοι, γυναῖα χρησίμην πώλεσα καὶ τολο γαρ εὐ- αυξίου, καὶ τό luαυτοῖς γαρ ματαιγοσιν οἱ μωροὶ βροτῶν. τουτο μέν γε αρὰ σὲ μάλα πιστόχως αν εἰρημένον εχτου Λιονυσίω, κά δι αυτὸ χρυσῶσα αυτου ἔδει κεῖνο ad τὰ ιζων. 16. τινα γαρ ελαιδα καὶ αυτὰς δεων ἐς τὰ βιβλία καὶ ανατυλίττεις αεὶ καὶ διακολλῆς καὶ περια-τεις καὶ λειφεις is κωκφ καὶ 4 rides καὶ διφθέρας περιβάλλεις κα ομφαλους ἐντιθης, essi τι--λαωσων -- των πάνυ os ηδ βελτίων γεγενησαι δια την νήν, O τοιαυτα με φθέγγη . . ἀλλον δε καὶ των χθίων dφωνότερος εἶ. βιοὶς Dia ood εἰ πειν καλόν, μυος ε

142쪽

ται καὶ αἷς τίλφαις οικήσεις καὶ πληγὰς ς μελουσι τοῖς οἰκέταις; 18. πως δὲ υ κἀκεῖνο αἰσχρόν, εἴ τις is is χειρὶ ἔχοντά σε βιβλιον ἰδών - - δέ τι πάντως ἔχεις ἔροιτο, υτινος η ρήτορος η ξυγγραφέως η ποιητου ἐστι, συ εκ της επιγραφης εἰδώς ραδέως εἴποις τουτόγε ειτα, ς φιλεῖ τὰ τοιαυτα ι, ἐυνουσι 3 προχωρεῖν ἐς μηκος λόγων, ὁ μὲν ἐπαινοῖ τι η ιτυτο των ἐγγεγραμμένω , - αποροίης καὶ, dis 4οις εἰπεῖν, - ἀρη-- χανεῖν σοι την γην, κατα σεαυτον ὁ Βελλεροφόντης περιφέρων, βιβλίον 19 3ημήτριος ὁ ὁ Κυνικος δῶν Is

νώσκοντα, τὰς Βάκχας οἶμαι του φριπέδου, κατα τον-γ ν δὲ ν τον διηγούμενον - του Πενθέως παθη

οτι καὶ ἐς τὰ μηδέν σοι χρήσιμα μω ι σωλὶ ς της

διαθήκαις παρενέγραφας, ἀπωλώλεις αν αδ λιι οὐ δηκαὶ ἀγορὰν προυτίθει των βιβλων. 20. λοιπον ον mis

143쪽

ἐκεῖνο πεπεισμένος υα των κολάκων Eo μόνον καλὸς

εὶ καὶ ἐράσμιος, αλλὰ σοφὰς καὶ ητωρ καὶ ξυγγραφεις οδος οὐδ' ερος, νη τὰ βιβλια. ος - θενοι τοῖς

ἐπαινους αὐτῶν. φασὶ δὲ σὲ γα, λόγους ἐμιδεια- σθαιαυτοῖς ἐπὶ δειαν ἀκεινους χερσαέων βατράχων δίκην διφῶντας κεκραγέναι, καὶ μη πένειν, i μη διαρραγωοι βοῶντες καὶ γαρ υκ ιδ' στως kῆστος, της ινος Dκεσθ' ra, καὶ πιστεύεις αυτοῖς παντα, ο αστε κακεῖνο

o ψευδαλέξανδρος καὶ νευδοφιλιαταος μῖνος κναφευς καὶ ὁ κατὰ τους στροπάτορας μῶν mi δονέρων καὶ εἴ τις 2 ἄλλος των re τὰ ψευδο τεταγμένων. 21. καὶ τι av- μαστόν, εἰ τοὐτο παθες νοχῖτος - α παιδευτος ἄνθρω

καὶ ξυνέπασχεν αυτου, πρι η τις ει Θαρισσα πρεσβυτις ξένη -φ ταληθὲς εἰπουσα ἔπαυσεν ἀτον της κορύζης. ὁ μὲν γαρ Πύρρος ἐπιδειξας αυτη εἰκόνα Φιλίππου και IIερδέκκου και Ἀλεζανδρου και Κασάνδρου vix ἄλλων βασιλέων eo τινι μοιος - πάνυ πεπεισμένος ἐπὶ τον πιέζαν ον ζειν ἀτην ὴ δὲ πολῶν χρόνον τμπουσα, ατραχωνι, ἔφη, του μαγειρφ καὶ γαρ ην τις ἐν τῆ αρισση Βατραχίων μάγειρος του Πυρρου μοιος. 22 22. και ἡ δὴ τινι μὲν ων τοῖς σησταὶ συνόντων κιναέδων ἔοικος ου αν εἴποιμι, δτι δε μανιαν ἐρρωμένη lis καὶ νυν μαινεσθαι δοκεῖς ααασιν μ' ἔχειν, τη εἰκήνι,

144쪽

τι ταυτα ληρῶ πρόδηλος γαρ η ἀτω της περὶ τα βιβλια

σπουδῆς, εἰ καὶ α νωθείας ἐγώ, πάλαι κατεῖδον σοφον γάρ, ς γουν οἴει του ἐπινενοηκας κα ελπέδας

ον μικρὰς χεις περὶ του πράγματος, εἰ βασιλευς μάθ'oι ταυτα σοφος νη καὶ παιδείαν μάλιστα Φῶν es δὲ ταυτ οπὲρ οὐ μῖνος κουσειεν, ως ν βιβλια καὶ ξυνάγεις πολλά, παντα ἐν βραχεῖ παρ' αὐτου ἔπι- α σοι

σοι ποτοι, ὁποῖαι ὁ νύκτες καὶ 7οις καὶ λίκοις ξυγκα- έδεις - οἶσθα - - κοὶ φθαλμοὶ πολλοι βασιλέως τα δὲ σὰ υτω περιφαν ἐστιν ς καὶ τυφλοῖς εἶναι καὶ κωφοὶ γνώριμα εἰ γὰρ καὶ φθέγξαι μόνον, εἰ γὰρ καὶ λουόμενος ἀποδυσαιο, μαλλον δε- ἀποδίσηὶ, εἰ δοκεῖ, οἱ δ' ἱκέται μόνον η αποδυσωνται σου τι οἴει, μη -τίκα ἔσεσθαι ό,τα - πρόδηλα τα της νοος 11 απόρρητα ειπε γουν μοι καὶ τόδε, εἰ Βάσσος ο μέτερος ἐκεῖνος σοφιστης χάταλις ὁ --της η ὁ κιναιδος μι-

Θέων ὁ Συβαρέτης, o του θαυμαστους μῖν νόμους συνέγραφεν ο χρη λεαινεσθαι καὶ παρατέλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ ποιε ἐν κεῖνα ει τούτων τις νυνὶ λεοντην

σθαι τοῖς ὁρῶσιν πρακλέα εἶναι αὐτόν; ἴκ, εἴ γε μη

μαρτυροῶντα vi σχῆματι, βάδισμα καὶ βλέμμα καὶ φωνηκαὶ τράχηλις επικεκλασμένος καὶ ψιμύλον καὶ μαστίχη καὶ φυκος, οἷς tis εἷς κον-θε, καὶ oλως κατα την παροιμίαν θαπτο α πέντε ἐλέφαντας re μάλης κρύφεως ἔνα κιναιδον. -- η λεοντη μὲν ον τοιουτω - αν ἔκρυφε συ δ' oti λήσειν σκεπόμενος βιβλιφ αλλ υδυνατόν προδώσει γάρ σε καὶ αποκαλύψει τὰ αλλα μῶν γνωρίσματα. 24. ' λον αγνοεῖν μοι δοκεu τι τὰς ra

145쪽

132 AoniaN0rαγαθὸς ἐλπιδας ου παρα των βιβλι- απήλων δεῖ min, αλλὰ παρ' -- καὶ του - ημέραν μου λαμβάνειν. δ' oti συνήγορον κοινον καὶ μάρτυρα εσεσθαι σοι τον Ἀττικον και αλλὶνον του βιβλιογράφους οὐκ, αλλ' ώμους τινας ἀνθρώπους ἐπιτρέφοντάς σε, ην οἱ θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ προς ἔσχατον πενιας ξυνελώοντας δέον musi νυν σωφρονησαντα αποδόσθαι μέν τινι των πεπιαμ μένων τὰ βιβλία ταυτα καὶ συ αυτοῖς την ---- ταύτην οἰκιαν, ἀποδουναι δε τοὶς νδραποδοκαπήλοις μέρος γουν 26 αστο πολλῶν των φειλομένων. 25. καὶ γὰρ κάκεὲν περὶ δυο ταυτα δεινῶς ἐσπούδακας, βιβλέων τε των πολυτελῶν κτησιν καὶ μειρωάων των ζώρων καὶ η---μων ων , καὶ - πρῶν - σταν σπουδάζεται καὶ θηρεύεται.

τοίνυν ος ἱερὸν χρημα συμβουλή. ἀξιῶ γάρ σε ἀφέμενον των μηδὲν προσηκόντων την τέραν νόσον θεραπαειν καιτο- πηρέτας μένους υνεωθαι, πως μη ἐπιλειαόντων

σχιστα περὶ σου διηγεῖτο ζελθὼν ο πόρνος ετ καὶχήγματα ἐπιδεικνυς αλλ' ωγε καὶ μάρτυρας - παρ- ω τους τότε παρόντας, ώς γανάκτησα καὶ λίγου πληγος

ενέτριφα αυτῶ χαλεπαίνων 1τὲ σου, και μάλισ, ἴτε καὶ 111aλλον πεκαλέσατο μάρτυρα των os olων καὶ ἄλλον ταυτὰ

καὶ λόγοις ιηγουμένοις προ δὴ αὐτα, γαθή, ταμιευου τἀργύριον - φυλαττε, ς οἴκοι καὶ κατὰ πολλὴν ἀσφάλει- ταυτα ποιεῖν κοὶ πάσχειν εχ ης. - μὸν γὰρ μηκέτι εργάζεσθαι τις αν μεταπιέσει σε; ουδὲ γὰρ κύων cincti

26 παύσαιτ αν σκυτοτραγεῖν μαθουσα. 26. o δ' τερονήψdιον - μηκέ τι νεωθαι βιβλια ἱκανῶς πεπαιδευσαι, ἀλις σοι της σοφέας, μόνον υ ἐπ ακρου του χειλοις ἔχεις τὰ παλαιὰ, τα --,is ἱστορια οἶσθα, πάσας δὲ λόγων τέχνας καὶ κάλ - αιτῶν καὶ κακέας καὶ o-μάτων

χρησιν των Ηττικῶν πάνσοφόν τι χρημα καὶ κρον εν

παι)ει ὁ γεγένησαι διὰ το πληθος των βιβλίων κωλύει

146쪽

ἡσθένους τὰ Ἀρχιλόχου τα γαστωνακτος η τούτων μεν περφρονεῖς, ρήτορες δε μάλιστά σοι et οίτων διαχειρός εἰπέ μοι, και Αἰσχινο τον κατὰ Τιμάρχου λόγοναναγινώσκεις η αεὶν γε πάντα οἶσθα καὶ γινώσκεις αυτῶν ἔκαστον τον δὲ Ἀριστοφανη-- Ευστολιν sed

δικας ἀνέγνως καὶ τοι Βάπτας - δραμα λον; τ'

λέττεις ποτε δὲ ἀναγινώσαιεις μεθ' μέραν; αλλ' υδεὶς Meone τουτο ποιουντα ἀλλα νύκτωρ πότερον ἐπιπετα- μένος ὁ ἐκεινοις 'eo των λόγων δελ αρο-ώτους 123 μηκέτι ι τολμήσης τοιουτο μηδέν. 28 αφες δε τὰ βιβλέα και μόνα ἔργάζου τὰ σαυτου. καίτοι χρῆν μηκέτι μηδεἐκεινα, αἰδεσρῆναι δὲ την του υριπίδου Φαέδρα, καὶ

υ- των γυναι-μ αγανακτοπισαν καὶ λέγουσαν, δὲ σκότον φρισσουσι τον συνεργάτην τέρεμνά, οἴκων, ποτε φθογγην φη. ει ὁ πάντως εμμένειν τη os ola νόσω διέγνωσται, ἴθι, ἀνο μὲν βιβλια καὶ ἔγκοι κατακλείσας ἔχε καὶ καρπου την δόξαν, Ἀπημάτων. κανών σοι καὶ τουτο προσόχψ

νταλαιῶν ανδρῶν λόγοις καὶ ποιηματα μηδὲ δεινόν σε εἰργασμένα old αἰς μάτρο ταυτό μοι λελήρηται καὶ κατὰ την παροιμιαν Αἰλοπα σμήχειν ἐπιχειρῶ - γαρ νήσοκοὶ χ ρθη εἰς ουδὲ και καταγελασθηση προς των πεπαι-

φωνης καὶ της γνώμης των γεγραφότων. 29. -- δει θεραπεύσειν την ἀνταιδευσέαν καὶ πικαλύψειν ταὶ δόξηταέτη καὶ ἐκπλήξειν λαληθε των βιβλιων, ου εἰδὼς - καὶ οἱ αμαθέστατοι - ωτρων τ αυτ σοὶ ποιουσιν ἐλπαντίνοις - ὶκος καὶ σικιας πυρῆς ποιοτμενοι

147쪽

134 AorMANOrκαι μέλας χρυσοκολλήτους οπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις ήη, οἱ μὲν ουδὲ δα--μεταχειριοασθαι αυτα ἴσασι ααρελθὼν δέ τις ἐς τὸ μέσον των μεμα --φλεβότομον ευ μαλα ιονημένον ἔχων ἰου ταλλα μεστον ἀπήλλαξε της δύνη τον νοσουιπα ἔνα δὲ καὶ γελοι - τέρου τινὶ τὰ σα εἰ σω, τους κουρέας τουτους ἐπισκεψαι, καὶ φει τους μὲν τεχνιτας αυτῶν ξυρὸν καὶ μαχαιριδα καὶ κάτοπτρον συμμετρον ἔχοντας, - δὲ ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας πληθος μαχαιρίδων προτιθέντας καὶ κάτοπτρα μεγάλα, ο μην λήσειν γε δια ταὐτα ουδεν εἰδότας ἀλλατ γελοιότατον κεἐν πάσχουσιν, τι κειρονται με οἱ πολλοὶ παρ τοῖς γειτοσιν αυτων, eo δὲ τὰ ἐκεινων in

30 -τοπτρα τροσελθόντες τὰς κώμας θετιλυσι 30. καισυ τοινον αλλο μὲν δεηθέντι χρήσειας αν τὰ βιβλία, χρῆ-

σασθαι δε αυτὸς οὐκ αν δυνato. καίτοι ot δ' χρησάς τινι βιβλίον recorro τε, αλλὶτ της κυνος τομὲ της τη φάτνη κατακειμένης η υτ αυτ των κριθῶν ἐσθίει υτ τψ6λαφ δυναμέντ φαγεῖν ἐαιτρέπει ταυτα - γε νυν ναιοστὲ μόνων τῶν βιβλιων παρρησιάζομαι προ σή, περὶ

δὲ των χλων - κατάπτυστα καὶ μονείδιστα ποιεῖς, αυθις κουση πολλάκις.

l. εινύν γε η γνοια και πολλῶν κακῶν ἀνθρώποις αἰτια, σπερ ἀχλύν τινα καταχέουσα των πραγμάτων κῶτην ἀλήθειαν μαυροῖσα καὶ τον κάστου βιον μηλυγά- ζουσα. ἐν σκότου οὐ πλανωμένοις πάντες ἐοίκαμον ut μῶλλον ὁ τυφλοἷς μοι πεπόνθαμεν, φ ἐν cess-αταέοντες ἀλόγως, τ δε ιντερβαινοντες, ουδὲν δέον, καὶτὀ μὲν πλησιον και παρὰ reddας οὐχ ὁρῶντες, τὰ δὲ πόρρω καὶ πάμπολυ διεστηρῶς, ἐνοχλουν Mωτες καὶ λως ἐφ' ἱκάστου - πραττομένων οὐ διαλειπομεν τὰ πολλαδλιοθαινοντες τοιγάρτοι μυρίας ὁ τοῖς τραγWδοδιδα-

148쪽

135 σκάλοις φορμὰς τὰ δράματα το τοιουτο παρέσχηται,τοις σαβδακιδας καὶ τους Πελοπίδας καὶ τὰ τούτοις παρα- σι- σχωον γαρ τὰ πλεῖστα τῶν ἐν fαναβαινόντων, --τις - στ της γνοια κα

δὲ και ἐς τὰ ἄλλα μεν ἀνιοβλέπευν μάλιστα δε ἐς τας Ovκἀληθ' εἷς κατα των συνήθων καὶ ἐλων διαβολὰς ὐφ' ἄν in ηδ καὶ Διο ανάστατοι γεγόνασι καὶ πόλεις αρδην αα Lύλ- πατέρες τε κατὰ recitaων κεμάνησαν καὶ δελφοὶ

κατα των μογενῶν in παῖδες - τῶν γειναμώων καὶ ἐρασταὶ κατὰ των ρωμένων πολλαὶ δε και φιλια συν-γάπησαν καὶ ρκοι συναυθησαν αδ της κατὰ τὰς ιαβολὰς πιθανότητος 2. D ουν, ναστα περιπίπτωμεν aαυταῖς, ποδεκα βουλιμα του λόγου καθάπερ τι τινος γραφης ποῖον τι ἐστιν η διοβολη καὶ πόθεν αρχεται καὶ Onoi εργάζεται. ἀλλον δε αελής Ἐφέσιος πάλαι

την οινίκην ἐπιτετραμμένον. Ἀλλ δμως των ἀντιτεχνων am τις Ἀντιφιλος τουνομα α φθίνου της παρὰ βασιλεῖ τιμης καὶ της κατὰ την τέχνην ζηλοτυπως κατεὶαεν --υαρος - Πτο aro ος ε' κεκοινωνη- των ρκων καὶ ibi θεάσαιτό τις αιῶν ἐν Φοινιχη συνεστ μενον εοδότρκαὶ παρ αὐτο δεῖπνον προς τοπιυς απιτλκοινολογούμενον,

καὶ τέλος ἀπέφηνε την seo ἀπόστασιν καὶ Πηλουσίου κατάληψιν ἐκ της Ἀπελλοι συμβουλῆς γεγονέναι. 3. O MAEΠτολεμαIo ώς - καὶ ταλλα ου κάρτα φρενήρης τις 'us ἀλλ' ἐν κολακείρ δεσποτικὴ τεθραμμένος, οντως λη- . καὶ συνετaράχθη προς της παραδόξου ταυτης διαβολης,

ωστε μηδεν των εἰκότων λογισάμενος, μηδ' oτι ἀντέτεχνος si ὁ dicit άλλων μηδ' ὁτι μικρότερος η κατα τηλἐκαυτην προδοσιαν ὁ ζωγράφος, και ταυτα ευ πεπονθὼς in αυτοὐκοὶ παρ' οντινοιν των μοτέχνω τετιμημένου,Ἀλλ' -3ἐ

149쪽

το παράπαν εἰ ζέπλευσεν Ἀπελλης ἐς ἱρον ἐξετάσας, εο ς αδε μνων in καὶ βοης ἐνεπιμπλα τὰ βασιλειατον πάριστον κεκραγῶς καὶ τον ἐμιβουλον καὶ συνωμότην uo καὶ, γε μη τῶν συνειλημμένων τις ἀγανακτησας ι,τὶ τῆτου Ἀντιφίλου ἀναισχυντέρ καὶ τον απιωνωπελλην κατελεήσας φη μηδενὸς αυτοὶς κεκοινωνηκέναι τον ανθρωπον, ὁ τετέτμητο αν την κεφαλὴν καὶ παραπολελαύκει των ἐν

4 -W- - ουδὲν ἀτος αἴτιος γεγονώς. . o μὲν ουν Πτολεμαῖος ουτον λθεται αἰσχυν - ἐπὶ τοῖς γεγονοσιν, ἄσι τὸ μὲ 'Amisi ἔνατὸν ταλάντοις ἐδωρήσατο τον

την διαβολήν. b. ἐν δε ιβ τις ἀνηρ κάθηται - τα -- 131μεγήθη-ων μιαροι d. ἐν τοῖς του Mido προσεοι ἀτα, την χεῖρα στροπεί νιν πόρρωθεν ἔτι προσιουση τη ιαμ i. αερὶ δὲ alia ἐστασι δυο γυναDem. Ἀγνοια μοι δακεῖ καὶ Ῥαόληψις ἐτέρωθεν δὲ προσέρχεται Ῥιαβολή, γυναιον es υπερβολην πάγκαλιν, πόθερμον δὲ και παρακεκινημένον, οἷον δὴ την ἡτταν - την - ν δεικνυουσα, τῆ

τινὰ των τριχῶν σύρουσα τὰς χεiρας ρέγοντα ἐς τον Ουρανὰν καὶ μαρτυρίμενον του θεούς. γεῖται δε νηρ 132ωχρὰς και αμορφος ο ξ δεδορκὼς καὶ ἐοικὰς τοι ἐκ νόσου μακρῶς κατεσκληκόσι τουτον ουν ba τον θύνον αντις ἀκίσειε καὶ μη καὶ ἄλλοι τινὲς δύο παρομαρτου προτρέπουσαι καὶ πιστέλλουσαι καὶ κοτα νουσαι την

ιαβολην οὐδέ μοι καὶ ταύτας μήνυσεν ὁ περιηγητὴς της εικόνος, η μέν τις Ἐπιβουλὴ ν, ηψν Ἀπάτη κατόπιν δὲ κολούθει πάνυ πενθικῶς τις ἐσκευασμένη, μελανειμων καὶ κατεσπαραγμένη, Μετάνοια οἶμαι, φθετο ' ἐα στρέφετο γοων ἐς τοιαί- μο ρυο υσα rex μν αἰλυς πάνυ την Ἀλωειαν προσμισαν πέμ-- ἀτως μὲν Ἀπελλη τον αυτου κινδυνον ἐπὶ της γραφῆς μιμήσατο. AE. έρε δε καὶ μεῖς, εἰ δοκεἶ κατὰ την του Ἐφεσίου 133

ζωγράφου τέχνην ιέλθωμεν τὰ προσόντα τη διαβοην, προτε, γε es τινὶ περιγράψαντες αὐτην οἱ τω γαρ ἄν

150쪽

ημὶν obuis γένοιτο φανερωτέρα ἔστι τοίνυν διαβοληκπιπορία τις ι ιροῖμιος γινομένη, - πιατηγο-μενον

λελη ut 6 του μονομερον ἀναντιλέκτως πεπαντευμέν' τοιαυτη μὲν η πόθεσις του λόγου τριῶν δ' ντων προσώπων, καθάπερ ἐν ταὶς, tutatu diaις του διαβάλλοντος καὶ του διαβαώιομένου - του προς οὐ διαβολὴ γίνεται,13ι καθ' tit -- αυτῶν αιοκοπησωμεν Io εἰ eo εἶναι τὸ γινόμενα. 7. στρωτον μὲν δή εἰ μαεὶ, παραγαγωμεν τον πρωταγωνιστην του δράματος, λέγω δὲ τον ποι την της διαβολῆς. οἶτος ε δῆ ς μεν υκ γαθῖς νθρωπος ἐστι, στασιν ιμαι γνώριμον Ουdεὶς γαρ ων ἀγαθὼς κακῶν αἴτιος γένοιτ αν φ πλησιον, αλλ' στιν παθῶν ἄνδρῶναφ' ἄν ποιουσιν -- του φιλους - ας ἄν τους αλλους ὁμουντες αἰτιωνται καὶ μισεῖσθαι παρασκε -- ζουσιν ευδοκιμεῖν δόξαν μνοίας προσλαβόντες. 8. μειτα μδε ς αδικος τοιουτος καὶ σταράνομός εστι καὶ ἀσεβης-ὶ οἷς χρωμένοις ἐπιζημιος, ροιο καταμαθεῆν τις γαρο- αν μολογήσει την μὲν σότητα εν παντι καὶ τοι δὲ, reuo μιαιοσύνης ἔργα ὶναι, το ε ανισόν, καὶ 235 στλεονεκτιγων-δικέας o δὲ τῆ διαβου κατα τῶν αστόντων

καὶ - ράττων καὶ τ δευτέρω λόγW παντελῶς βατα κατασκευάζων -- α της διαβολης προεμπεπλησμενος ωχάτω δικια - τοιουτον, ς Mεν αν - οἱ αριπτοι τῶν νομοθετῶν, Io ὁ Σολων καὶ ὁ ράκων, ἔνορκον

αν του δευτέρου λόγος παρατεθεις θατέρου χειρων - αμείνων φανῆ πρὶν ὁ γε ανταεπάσαι την πο μαντῆ κατηγοριρ, παντελῶς σεβῆ καὶ νόσιον γήσαντοεσεσθαι την κρίσιν. και γαρ αν καὶ αυτους γανακτησαι