Lucianus

151쪽

σθαι τα διοβολάς. εἰ δή is μὴ ζώπιστοι μουσιν οἱ νομοδο α παραινοῖντες - δικαια καὶ ἄμερεῖς πομμσθαι τὰς κρισεις, ποιητήν μοι δοκῶ τον αρι-- ἐμάγειν turrτω λόγφ ευ μάλα περι τούτων ποφηνάμενον, ἀλλον δε νομοθετήσαντα. φησὶ δέ.

τερον η κριτοι τινὰς καὶ μοιρους λόγων καταδεδικάσθαι οπερ ξ σταντος ὁ διαβάλλων 1τιχειρε πορε ιακριτον πάγων τον διαβαλλὀμενον ' τολάκουοντος οργηκαὶ mi ἀπολογέαν του λαθραι της κατηγορίας παραι- ροπιμενος. s. - γαρ παρρησιαστος καὶ δειλος στα ὁ us τοιουτος ανθρωπος Ουμ ις τουμφανὲς πων, MX σαερ οἱ λοχῶντες ε αφανους ποθεν τοξευων, ς μηδὲ ἀντιτάξασθαι diu ατον Iναι μηδὲ ανταγωνίσασθαι, ἀλλ' ἐναπορι καὶ ἀγνοέρ του πολέμου διαφθειρεσθαι, ο μέγιστόν ἐστι σημειον του μηδὲ, - τους διαβάλλοντας λέγειν. ἐπεὶ a τις γε τἀληθη κατηγορουν τι avis συνεπισταται,ουτος, οἶμαι, καὶ ἐς το φανερον ἐλέγχει καὶ διευθύνει καὶ αντεξεταζε τῶ δγω, σπερ Ουθεὶς αν - του προφανους νικῶν δυνάμενος ἐνέδρρ ποτὲ καὶ πάτη χρήσαιτο κατὰ 10 των πολεμίων. 10. do δ' ci τις τους τοιούτους μάλιστα ἔν τε βασιλέων αυλαῖς καὶ περὶ τὰς των σσόντων καὶ us δυναστευόντων φιλιυς εὐδοκιμοῖντας - πολυς μεν φθόνος μυρίαι ὁλοπόνοιαι, πάμπιλλαι δὲ κολακειῶν καὶ διαβολῶν ποθέσεις oreo γαρ ἀει μειζους ἐλπίδες, ἐνταυθα καὶ οἱ φθόνοι χαλεπώτεροι καὶ τὰ μέση πισφαλέστερα καὶ αἱ ζηλοτυπίαι κακοτεχνέστεροι παντες υναλλήλοις ofi εωρκασι καὶ ωσπερ οἱ μονομαχουντες ἐστι τηρουσιν anom τι γυμνωθὲν μέρος θεάσαιντο του σώματος

δύναιτο, ποσα καὶ ποσκελίζει ἔνθα ο μὲν χρηστὰς ἀτεχνῶς εο ς ἀνατέτραπται καὶ παρασέσυρται - τουο

152쪽

ληθεύουσιν, τι τοι ξυνὸς Ἐνυάλιος κa τον κτενέοντα κατέκτα.

τοιγαροc o ου περὶ μικρῶν του αγῶνος οντος ποικιλας κατ' ἀλλήλων doος ἐστινοουσιν, ἄν ταχίστη καὶ ἐπισφαλεστάτη στὶν h της διαβολης την μὲν πην ἄπο, νον η μίσους ευέ-ὁος λαμβάνουσα, οἰκτρότερα δε καὶ τραγικὰ

μέντοι μικρὰν Ουδε απλοῶν ἐστι τοὐτο, ς ἄν τις στολάβοι, in ἀλλα πολλης μὲν τέχνης, - ολίγης δὲ ἀγχινοίας, κριβοῖς δέ τινος εα μελεως δεόμενον - γα - τοσαῖτα ἔβλαπτεν διαβολή, εἰ- αι νον τινα τροπον ἐγένετο ' ιν αν

κατὰ τῶν ἀκουόντων. 2. διαβάλλεται μεν ουλώς- πολλ12μμοτα ὁ τιμώμενος καὶ δια τουτο τοῖς πολειπομένοις ἀτο ἐντιφθονος απαντες γαρ φδ' ἐπιτοξαζονται κωθάαερ τι κώλυμα καὶ ἐμαόδιον προορώμενοι, καὶ Dαστος οἴεται τρῶτος αυτος ἔσεσθαι τον κορυφαων ἐκεῖνον ἐκπολιορκήσας καὶ της φιλιας ἀστοσκευασάμενος. OIόν τι καὶ ἐστὶ τοδ γυμνικοῖς ἀγῶσιν ilia τῶν δρομέων γιγνεται

142 καταπεσουσης μόνον του προσω ἐφιέμενος και την διάνοιαναποτείνας προς το τέρμα καν οἷς ποσι την ἐλπιδα της νέκης ,su τω πλησlo ουδεν κακουργεῖ οὐδέ τι του κατὰ τους ἀγωνιστὰς πολυπραγμονεὶ ὁ δε κακὰς ἐκεiνος καὶ αναθλος ανταγωνιοτης ἀπογνοῖς την ἐκ του τάχους ἐλαιμε- την κακοτεχνων ἐτράπετο, καὶ τουτο μόνον α παντος σκοπεῖ, πως τον τροχοντα ἐπισχὼν η ἐμποδισας ἐπιστομιεῖ, ς, εἰ τούτου διωμάρτοι, υκ αν ποτε νικη a δυνά- με ος. μοιως ε τούτοις κα ταὶς φιλίαις τῶν ευδαεμονων τούτων γίνεται ὁ γαρ προέχων αὐτικα ἐπιβουλεύεται καὶ

143 φύλακτος ἐν μέστ ληφθεὶς τῶν δυσμενῶν νηρπάσθη, οἱ δε αγαπῶνται καὶ φίλοι δοκοῖσιν ἐξ ἄν αλλιυς βλάπτειν

153쪽

δεδομόσι τι προσάψαι - ον η καὶ ἀλλότριον. ος γουν ἐπὶ mi τὰ προσόντα φ δει βαλλομέν προς το χεῖρον

μεταβάλλοντες me πιθανους ποιουνται τὰς κατηγοριας, οἷον τον μεν ἰατρὼν διαβάλλουσιν, φαρμακέα, τυ πλούσιον δε ς τυραννον, τον τυραννιῶν δὲ ς προδοτικόν. 44

14 14. Diso μέντοι καὶ ο ἀκροωμενος αυτος στοβάλλει της diu si τας φορμάς, - προ τον μένου τρόπον οἱ καλ- ις αυτοὶ αρμοζόμενοι ἀστοχουσιν μὲν γαρ

ζηλότυπον υτὰν οντα ἴδωσι, Λιένευσε, φασι, τῆ γυναικι σου παρὰ τὰ δεῖπνον κα ἀπιδὼν ε aDτην στέναξε καὶη Στρατονει προ αντον ου μάλα ηδῶς και λως ἐρω- τμοι τινες καὶ μοιχιγαὼ προ αττον αἱ διαβολαί ην

σου Φιλόξενος τὰ μη καὶ διέσυρε καὶ αμετρα ευτο ιτα - κακοσυνθετα, τρὰς δ το ευσεβῆ καὶ φιλόθεον ςαθεος και νόσιος ὁ φίλος διαβάλλεται καὶ ς τὰ θεῖον παρωδούμενος και την πρόνοιαν αρνούμενος ὁ δὲἈκουσας 1

εἴθις μύωπι in του τὸ τυπεὶς διακέκαυται ἀεως μὰ απιστρωττα τον φιλον οὐ περιμείνας τον ἀκριβῆ

15 ἔλεγχον. b. λως γαρ τὰ τοιαυτα ἐπινοουσι και λέγουσιν, μάλιστα ἴσασιν ἐς οργην δυνάμενα προκαλέσασθ' a τὸν ἀκροωμενον, καὶ - τρωτός ἐστιν καστος ἐπιστάμενοι,

ἐν ἐκεis τοξεύουσι καὶ ἀκοντιζουσιν ἐς αυτό, στε τῆπαραυτι- ρα τεταραγμένον γήπι σχολη πειν πιξετάσει της ληθείας, αλλὰ κυν θέλη τις α λογεῖσθαι, μὴ προσίεσθαι, se παραδόω της ἀκροάσεως ς ἀληθεῖ 16 προκατειλημμένον. 16. ἀνυσιμώτατον γὰρ το εἶδος της διαβολης το πεναντιον της του ἀκουοντος ἐστι μιας, οὐ τε καὶ παρὰ Πτολεμαιφ φ missu nouus ιντ io ἐγένετό τις ς διέβαλλε τον Πλατωνικον Θημήτριον, τιυδωρ τε πόνει καὶ μόνος των ἄλλων γυναικεῖα - ἐνεδυ- σατ εν τοῖς Λιονυσέοις καὶ εἴ γε μὴ κληθεις ωθεν ἔπιέ τε πάντων ρώντων καὶ λαβὼν ταραντινιδιον κυμβάλισε

154쪽

Πτολεμαέου τρυφῆς. 17. παρὰ 'AMDν φ μεγιστη 17 148 ποτὲ recis; α διιφολὴ λήγοιτο, εἰ λέγοιτὀ τι μη σήνεινμηδὸ προσπι νεῖν τον , αιστέωνα ' με γαρ απέθανενυφαιστέων, reo του ἔρωτος Ἀλέξανδρος ἐβουλήθη προς-

αἱ πόλεις καὶ τεμένη καθιδρύετο καὶ βωμοὶ in θυσίαι καὶ ἐορταὶ τ οιο τουτου θω πετελοιντο, καὶ - γιστος ἄρκος ηὐμασι Nφαιστέων εἰ δέ τις η μειδιάσειε

ἐπεκειτο η ζημια υπολαμβανooες ε οἱ κόλακες την μειρακιώδη ταύτην του Auζάνδρου πιθυμέαν προσευκαιον ευ ς καὶ νεωστίρουν νειρα- ιπουμενοι μαιστωνος, πινανείας τινάς, καὶ ἰάματα προσάπτοντες τψ καὶ μαντείας ἐπιφημέζοντες καὶ τέλος ἔθυον --us ρέδρω καὶ λεξε κάκω θεφ. ὁ δε Ἐλέζaνδρος δετό τε ἄκούων καὶ τὰ τελευταὶ ἐπιστευε καὶ μέγα φρονε ἄσανεὶ ο θεου παῖς, μόνον, αλλὰ καὶ θεους noui δυνάμενος. σου τοινον οἰδμεθα - ωεζάνδρου φίλων παρὰ τον κοιρον ἐκεῖνον ἀπολαυσα της μαιμέωνος θεότητος, διαβληθέντας o τιμῶσι τον κοινὰν πάντων θεόν, καὶ δια τουτ ἐξελαθέντας καὶ της του βασιλέως υνοίας ἐκπεσόντας 18. τότε καὶ Ἀγαθοκλῆς ὁ Σάμιος citiarato 18α ' Ἀλαάνωψ κοὶ τιμώμενος παρ' υτου μικρου δε συγκαθειρ- λέοντι διαβληθέὶς οτι δακρύσειε παριὼν τον μαιστωνος τάφον Ἀλλ' ἐκι- μεν βοηθησαι λέγεται

Id Περδίκκος ἐπομοσάμενος κατα πάντων γεων ba κατὰ

μαιστιωνος, δε δὴ κυνηγετουντί- φανέντα ἐναργῆ τον θεὸν ἐντισκῆψαι εἰπεῖν 'ADξάνδρs φεισασθαι Ἀγαθοκλέους - γαρ ς αν τιστοῶντα ουδὲ ώς ἐπὶ νεκρο ακρῆσαι, αλλὰ της πάλοα συνηθείας μνημονεύσαντα. s. h γοῶν is κολακεία καὶ η διαβολὴ τότε μάλιστα χώραν ἔσχε προς το Ἀλεξάνδρου πάθος συντιθεμένη καθά τε γαρ ἐν πολιορ- κιρ υκ ἐπὶ τὰ φηλὰ καὶ πήκρημνα καὶ ἀσφαλη του τειχους προσωσιν οἱ πολέμιοι, ἀλλ' ὐανυ λυκιόν τι

155쪽

της ψυχρος καὶ vi σαθρον - εὐεπιβατον, --φ προσβάλλουσι καὶ προσάγουσι τὰς μηχανάς, καὶ τέλος homLορα- ιμηὁενὸς ἀντιταττομένου μηδὲ την ἔφοδον αἰσθομένου Hτ'

συναγωνιζονται τὰς χειρας ὀρέγουσαι και τὰς πέλας ἀν- , τῶσαι καὶ στάντα τρόπον τῆ αλώσει του ἀκουοντος συμπρο μούμεναι. --- μὸν τὸ φ καινον, o φύσει πασιν ανθρώποις πάρχει, καὶ - -Hoρ- ματα δὲ -

οπως dόμεθα πάντες καὶ προς τὰς λαθρηd λεγομένας καὶ μεστὰς υπονοέας-κοάς' οἶδα γουν τινας ουτως δέως γαργαλιζομένοις τὰ τ ια τῶν διαβολῶν σπερ τους ει ατεροῖς κνωμένους 2. ἐπει3α τσινυν in τούτων ωτάτων συμμαχούμενοι προσπέσωσι, κατὰ κράτος αἱροίσιν, άἶμαι, καὶ ουδὲ δυσχερὴς η νίκη γενοι αν μηδενὸς ἀντιπαραταττομένου 'dε μυνομένου τὰς προσβολάς, ἀλλατ- μὰν ἀκουοντος ἐχόντος εαυτὸν ἐνὁιδόντος του διαβαλλομένου δὲ την ἐπιβουλην ἀγνοουντος' σπεραμ ει νυκτὶ

λεως λούσει καθευδοντες οἱ διαβαλλόμενοι φονεύονται. 23 23. καὶ τὸ πάντων ἔκτιστον, Ῥεν οὐκ εἰδῶ τὰ γεγενημένα σιροσέρχεται τω φιλου φαιδρὸς τε μηδεν αυτοφαὐλον συνεπιστάμενος και τὰ συνήθη λέγει καὶ ποιεῖ,

156쪽

ααντὶ τρόα ὁ θλιος ἐνηδρευμένος ὁ δε ην με πη τι γενναον καὶ ἐλεύθερον καὶ παρρησιαστιχόν, - ρους ζέρρηβετην em - τον μον ἐλεε, καὶ τέλος την πολογίαν προσιέμενος - μάτη κατὰ οὐ φιλο παρωζυμμένος 24 ην δε γεννέστερος καὶ ταπεινότερος, προσίεται is Mκαὶ προσμειδιῶ τοἱς χείλεσιν ἄκροις, μισε δε καὶ λάθρα τους οδόντας διαπριει και ώς ὁ ποιητης φησι, βυσσοδομενει 1μ τὴν πῆν ου η ἐγώ ουδεν οἶμαι δικώτερον οὐδε μυλο --ερον, a minore ocimum ποτρέφειν την χολην καὶ τὸ -- , α φ κατῶ λει-- ῶξειν ἔτερα μὲν κευθοντα, τρεσιν, αλλα δὲ λέγοντα καὶ ὁποκρινόμενον

ἐπειδὰν στόλοι φιλος ὁ ἐνδιαβαλλων δοκῶν Πναι του ιαβαλλομέν ποιῆται μως τότε γαρ οὐδὲ φωνην ἀκούειν

ἔτι θέλουσι των διαβαλλομένων η των στολογουμένων,τ αξιόπιστον της κατηγορίας ἐκ της παλαι δοκούσης φι--λέας προειλMφίτες, Ουd τοὐτ λογιζόμενοι, τι πολλαὶ Σωστολλάκις ἐν τοὶς φιλτάτοις μέσους παραπιπτουσιν ἰτέαι

τους ἄλλους λανθάνουσαι καὶ ἐνωτε la αυτός, is o Hς ιστι, ταυτὶ φθάσας κατηγόρησε του πλησιον ἐκφυγεῖν οἴ- πειρώμενος την διαβολην. καὶ λως χθρὸν Ουδεὶς αὐτολμήσειε διαβαλεῖν ἄνειστος γαρ υτίδι κοπηγορια πρὀdηλον χουσα την αἰτιαν τοὶ δοκουσι δὲ μάλιστα φιλοις ἐπιχειροῖσι την προς τους χυέοντας ἀνοιαν ἐμφηναι προαιρούμενοι, - ἐστὶ τW ἐκείνων συμφέροντι -δὲ των οἰκειοτάτων ααέσχοντο. 25. εἰσὶ δέ

157쪽

ὁ νεανιας εν τῆ προς τὴν ἐμαιραν συμπλοκη διεφθάρη ἐπιτίμιον σωφροσύνης ποσχὼν καὶ της προς το ξένον αἰειυς ιν τὸ μάχλου γυναι- ιαφεβουλευμένος his ob δρα, κακειν ομοια 'Mποισα του προγόνου, ἔστωρ-- νωι σε τὰν γαπόλυτον γενέσθαι αὐτου πατρος 27 ουδήν, θεοί, ουδεν ἀνόσιον εἰργασμένον. T. ναι, φήσει τις αλλ' ξιόπιστος ἐστιν ἐνωτε ὁ διαβάλλων ἀνηρ τά τε αλλα δίκ-ος καὶ συνετος Πναι δοκῶν, καὶ ἐχρῆν προσέχειν αυτ ατε μηdis αν τοιουτο κακοτργήσαντα ρ' - του Ἀριστεω Ἀστι τις do πιότερος ἄλλ' oμως καχεῖνος -

νέστη επὶ τον Θεμιστοκλέα καὶ συμπαρώξυνε - διτιιον, 158ῆς, φασίν, κεῖνος πολιτικῆς φιλοτιμίας reo κεκνιπυε νος.

δίκαιος με γαρ ς σιρὰς τους αλλους Ἀριστείδης, ἄνθρωπος δὲ και αυτὸς ην και χολην θ' καὶ Θμα τινὰ καὶ ἐμίσει. 28 28 καὶ γε ληθης ἐστιν ο περὶ του Παλαμηω--δρος, συνετώτατος τῶν Ἀχαιων - τοὶς αλλοις αριστος την

εκπεπλευκότος οἱ τως ἔμφυτον απασιν ἀνθρώποις η περιο, τοιαυτα --τω. 29. τι γαρ αν τις η - Σωκράτη λέγοι - αδίκως προς τους ' ναιοπις διαβεβλημένον lini ασεβῆ καὶ ἐπέβουλον η τον Θεμιστοκλέα η τον Μιλτιάδην, τοῖς μετὰ τηλικαύτας νέκα ἐπὶ eodo σέα της Ἐλλάδος υπόπτους γενομένους μυρι γαρ τὰ παραδειγματα και- σχεδὰν τὰ πλεῖστα - γνώριμα. 30 τι - χρη καὶ ποιεῖν τόν γε νουν ἔχοντα λαρετῆς Ἀληθειος αμφισβητουντα; οπερ, ωαι, καὶ μηρος ἐν του περὶ Σειρήνων μυθφηνίξατο παρασιλεὶν κελευσας τὰς ὀλεθρέους ταὐτa των ἀκουσμάτων do νὰς καὶ αποφράττειν τὰ ώτα καὶ μνόνἐdηναυτὰ ἀναπεταννύειν τοις πάθει προειλημμένοις, ἀλλ' ἐπι-4ωστησαντα σκριβῆ τρωρον τὸν λογισμὸν ααασι τοῖς πο- μενοι τα ιν αξια προσιεσθαι καὶ παραβάλλεσθαι, ταφαῖλα δὲ α κλεέειν καὶ ἄπωθεῖν καὶ γὰρ αν εἴ γε λοιον της μεν οἰκlaea tρωροῖς καθιστάναι, τὰ ωτα δὲ καὶ την διάνοιαν ἀνεφγμένα εῶν. l. επειδὰν τοινυν τοια o

158쪽

- ιν μήτε λικων του λέγοντος ορῶντα μήτε τὸν αλλον βιον - την is τοις θοις χχινοιαν - γάρ τις πιθανώτερος, τοσουτ ιν ελεστέρας δεῖται της ἐξετ

δὲ μισει του κατηγορουντος, αλλ' ἐαυτο νην ἐντασιν φυλακτέον τῆς ληθειας, ποωντα καὶ του διαβάλλοντι - φθόνον καὶ ἐν φανερο ποιησάμενον τον ἔλεγχον της ἔ-έρου διανοέας, καὶ μισεῖν ἴτω καὶ ἀγαστα - δε-

βολης κεκινημένον Ηρόκλεις ώς μειρακιῶδες καὶ ταπεινον καὶ πάντων ου ηκιστα ἄδικον. 32. ἀλλα τούτων 4---

καὶ θέρ ot ἄρ φυχρό3. στε καὶ ἐπὶ προδήλφ τη νόσου, ην ἐνίσησεν α υτοὐ δοκε μοι υκ αν του λουτροῖ οσχέσθαι, - d τις ἰδὼν μεγέθει μέγιστον in κάλ-aa κάλλιστον καὶ φωτὶ φαιδεότατον καὶ χέμου μιλαν τατον καὶ γραφαῖς άν ρότατον -- λιθυμήσειε λ γους ἐν χυτο διαθέσθαι, εἰ τύχοι στερὶ τουτους διατρέβων και ενευδοκιμῆσαι καὶ ἐλλαμπρύνασθαι και βοης ἐμπλῆσαι κω ς ἔνι μάλιστα in αὐτος μέρος του κάλλους αυτουρονἐσθαι, ἀλλα περισκοπησας ἀκρήβῶς καὶ οιμάσας μένον πεισι κω ν -- καὶ λογον καταλιπὼν μήτε προσειπὼν μήτε προσομιλήσας σπερ τις αναυδος φθόνω σιωπῶν ἐγνωκώς 2. Ηρακλεις ώς φιλοκαλovis

159쪽

καὶ μ' συνιέναι - ου ο αυτὰς περὶ τὰ θεάματα νόμος Hu-αις τε καὶ πεπαι- μένοις - - , ἀλλα τοῖς μὲν ωτόχει - - ον -- ωὐν μονον - περιβλέψαι καὶ τῶ φθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ στρος την ροφην ci cimini φαι και νην χεῖρα επισεῆσαι καὶ καθ' ησυχων σμναι δέει 101του μ αν υνη Hjναι ζιόν τι των βλεπομένων εἰπεῖν, οστις δὲ μετὰ mi ειυς ὁρῆ τα καλά,-- αν, ἱμαι, γα- πη - rarum κορπωσάμενος το τερπνον Oud αγυ-μειναι ἄφωνος θεατης - κάλλους γενέσθαι, στειρα-ται δε ς Iόν τε και ενδιατρὶφαι και λόγs ἀμειφασήθαι την θέαν. 3. η δε αμοιβὴ υκ ταινος του οἴκου μόνον - τουτο μεν γαρ ἴσως κειν του νησιώτη μειρακι επρεπε, την Μενελαου lata οπερα-πληχθαι καὶ προς τὰ ἐνουραν καλὰ τον ἐλεφαντα καὶ τον χρυσον αυτης σπεικάζειν, τε μηδὲ is x καλόν τι αλλ ἐωρακότι - αλλὰ

καὶ τ εἰπεῖν εν υτῶ καὶ τους βελτιστους συγκαλέσαντα

λόγων ἐστιdειζιν ποιήσασθαι μέρος του ταινου και τουτογένοιτ αν. καὶ το πραγμα περ διστον, οἶμαι, οἴκων ὁ κάλλιστος ivnodor ν λόγων ἀναπεπταμένος καὶ ἐπαινουκαὶ σφημίας μεστος ων, ρέμα καὶ αυτος σπερ τὰ ἄντρα

συνεπηχῶν - τοὶς λεγομένοις παρακολουθῶν και recte α-τεένων τα τελευταῖα της φωνῆς καὶ τοὶ ἱστάτοις των

διαμνημονευων τὰ ρημένα - τον λέγοντα ἐπαινων και τι σιν - μουσον ποιουμενος προς -- οἷόν τι πασχουσι προς τὰ συλήματα - ποιμένων αἱ γωπιαὶ επαυλοῆσαι της φωνῆς πανιουσης κατὰ το ἀντίτυπον καὶ προς αυτὴν ἀναστρεφουσης οἱχε ἰδιῶται νομίζουσι παρθμον τινὰ ῶναι την ἀμειβομένην του ἔμντας η βοῶντας ἐν μέσοις που τοῖς κρημνοις κατ α σαν καὶ λαλουσαν he των πετρῶν ἔνδοθεν. 4. ἔμοιγ' ουν δοκεῖ καὶ συνεξαιρε- - οἴκου πολυτελεic του λέγοντος γνώμη καὶ προς τους λόγους εππειρεσθοι, καθάπερ τι και ποβαλλούσης της

160쪽

147 θεας σχεδὸν γαρ ἐσρει τι ι των ὀφθαλμῶν ἐπὶ την ψυχὴν καλήν, τα προ αυτ κοσμησαν ἐκπέμπει τους λόγοις se ἰαχιλλι πιστευ-- την ψιν τωνοστλων μιμναι κατὰ των Φρυγων την σήν, καὶ τει ἐνέδυ αὐτα πειρώμενος, ἐπαρθηναι καὶ πτερωθηναι προς την το πολέμου ἐπιθυμίαν, λόγου ὁ σπουδη μη στι--τεινεσθαι πρὰς κάλλη χωρέων καreo Σωκράτει μὲν ἀπή----λ-μου ειφυέα καὶ πόα ευθαλης καὶ πηγ δι--γης μιαρὸν - του ἰλι- , ανταυθα καθεζόμενος

Φαιδρου τε το Μυρρινουσίου κατειρωνευετο καὶ τον συσέου του Κεφάλου λόγον διήλεγχε καὶ τὰς Μουσας ἐκάλει καὶ πίστευεν ξειν αυτὰς ἐστι τὴν ἐρημίαν

επιληψομένας των περὶ του ἔρωτος λόγων, καὶ οἰκ in νετο γέρων ανθρωπος παραλαλῶν παρθένους συνεισομένας τὰ σταιδεραστιχά. ἐς δὲ οἱ τω καλον χωρίον - α οἰδμεθα καὶ ἀκλήτους αυτας ἐλθεῖν 5. καὶ μην οὐ κατά εγε σκιὰν μόνην Ουδε κατci πλατάνου κάλλος η ποδοχή, 193 ουδ αν την --φ ἐλισσου καταλιπῶν την βασιλέως λέγης τὴν χρυσην ἐκείνης με γαρ is τη πολυτελειρτο θαυμα τέχνη νη κάλλος η τέρψις η' --ορον - ἀσθμον - συνεέργαστο -ὁὲ κατεμέμιατο του χρυσῆαλλ' η βαρβαρικον τὰ θέαμα πλοιτος μόνον καὶ φθόνος

Ουδαμοὶ προσῆν Ουθε γαρ μελε τοι Ἀρσακιδαις των καλῶν οὐδὲ προς το τερπνὰν ἐποιουντο τὰς ἐπιδειξεις οὐδ' ἐφρόντιζον ει ἐπαινέσονται οι θεαται, αλλ' πως ἐκαλαγήσονται Ου φιλόκαλοι γάρ, ἄλλα φιλοπλουτοι εἰσιν οἱ βάρβαροι. 4. orno δὲ του οἴκου τὸ κάλλος ου κατὰ εβαρβαρικους τινας φθαλμους Ovd κατὰ Περσικην λαζονείαν η βασιλικην μεγαλοψία ουδε πένητος μίνον, αλλὰ ει - θεατοι δεόμενον καὶ τW μη ἐν τῆ ψει ς κρίσις, ἀλλα τις καὶ Ἀγισμὸς ἐαακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις τογὰρ της τε μέρας αρὰ τὸ καλλιστον αποβλέπειν -

κάλλιστον δε αυτης καὶ ποθεινότατον η ρχη - καὶ τυνηλιον περκύψαντα εὐθὴς ποdόχεσθαι και του φωτὰς - ἐμπίπλασθαι ἐς κόρον να-εψαμένων των θυρῶν, καθ'