Lucianus

발행: 1886년

분량: 321페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

MYIΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

βόλuιν, αλλὰ τοσουτον ἔκεένων μεγέθει στρούχει δοον αυτ μελιττης πολειπεται. ἐπτέρωται ὁ ο κατα τὰ ἀτὰ τοῖς αλλοις, τοῖς μὲν πανταχόθεν -- του σωματος, τοῖς ὁ ἄκιατέροις χρησθαι, ἀλλα κατὰ τὰς

ἐσθῆτος δενδια ματοτέρα καὶ μαλακωτέρα καὶ μηνδιήνεισται κατὰ τους ταῶνας, εἴ τις τενὲς μέντοι ἐς αἰ- την, πόταν ἐκπετάσασα προ τον λι--τερήσπιαι. 2. -ατῆσις με κατὰ τὰς νυκτερίδας εἰρεσι γα συνεχεὶ των πτερῶν ου τε κατὰ τὰς κρέδας μετὰ πηδήματος ιδεος οἱ σφῆκες μετὰ οιζήματος, ἀλλ' --στης τρῖς τια μέρος ὁρμήση του ἐρος. καὶ μην κακεῖν πρόσεστινα-ῆ, το μὴ καθ' σπιαν ἀλλα μετ' Mς τέτεσθαι Ουκἀν νῶς M κωνώστων καὶ ἐμπέδων, ουδὲ τ βαρυβρομον

των μελιττῶν η των σφηκῶν, φοβερον και ἀπειλητικονενδεικνυμένη, λλὰ τοσουτον εστι λιγυρωτέρα, σον σάλ-

πιγγος καὶ κυμβάλων αυλοὶ μελιχρότεροι. 3. τὰ ὁ αλλὴ σῶμα ob κεφαλὴ λεπτότατα is αυχένι συνέχεται και ἔστιν περιάγρωρος ου συμπεφυκυῖ οὐ των κρέ3ων ὀφθαλμοὶ δὲ προσταλεὶς σωλυ του κέρατος εχοντες στέρ

σφῆκας πάνυ εσφιγμένοι. γαστὴρ δε χυρωται καὶ αυτ 93 καὶ θώρακι λι- ωνας πλατεέας καὶ φολίδας χουσα. ἀμύνεται μέντοι ου κατὰ - ουροπάγιον, σφη καὶ μή λιττα, ἀλλα- στόματι καὶ τη προβοσκωι, ν κατὰ τααυτὰ τοῖς ἐλέφασι καἰ αυτ εχουσα προνομευε τε καὶ επιλαμβάνεται καὶ τροσφυσα baτέχει κοτυληδόνι κατὰ τὸ ακρον ἐοικυῖαν ἐκ δε αυτῆς δους προκύπτει, φ κεντουσα

στένει του 7ματος πινει μὲν γαρ καὶ γάλακτος, οὐ λαυτῆ καὶ - αἷμα ου μετὰ μεγάλης δυνη των κεντου-

132쪽

119μένων ἐξάπους δὲ Ουσα τοῖς με τέτταρσι βαδίζει μόνοις, τοὶ δὲ προσθέοις δυσὶν καὶ σα χερσὶ χαται. νοις ανοὐν αυτην ἐπὶ τεττάρων βεβ iis uουσόν τι is ταῖν χεροῖν μετέωρον ι dino υνθρωπινως πάνυ καὶ καθ' ημῶς. 4. γένεται δὲ - εο ς τοιαύτη, αλλἀ σκώληξ τλεπρῶτον τοι ξ alpe oώπων ξ ἄλλων φων ἀποθανόντων εἶτα κατ' λέγον redda τε εκφέρει καὶ υε τα πτερὰ κοὶ ἐξ ἔρωτο ορνεον γένεται, καὶ κυοφορεῖ δὲ καὶ α - τίκτει σκωληκα μιαρὸν την μυῖαν στερον σύντροφος Mανθρώποις πάρχουσα - os odiαιτος καὶ μοτράπεζος

βιος αυτῆς συμμεμέτρηται - φ φωτὶ χαέρει μάλιστακα τούτο πολιταεται νυκτὸς δὲ εἰρήνην γε - ουτεπέτεται Ουτε ἔδει, ἄλλ' -ατηχε κυνατρεμεῖ. 5 σίνεσιν οδὲ υ μικρὰν αυτης εἰπεῖν πω, αμα τον ἐπίβουλον καὶ πολέμιον αυτη τον ράχνην διαδιδράσκ ν λοχῶντά τε γαρεπιτηρεῖ καὶ ἀντιον αὐτφ ὁρῆ ἐκκλινουσα την ρμγ, ςμ αλισκοιτο σαγηνευθεῖσα καὶ περιπεσοῖσα ταῖς τουθ ρω πλεκτάναις την μὲν γαρ ανδρειαν καὶ την ἀλκ ναιτης ora μῶς χρὴ λέγειν, αλλ' ὁ μεγαλοφωνότατος των

ἐπιχειρησεως Νίdὲ γαρ θράσος αλλὰ θαρσος φησὶν αυτῆ

προγῖναι καὶ γὰρ εἰργομένη, φησιν, μως - φωταγται, αλλ' ἐφέεται του δηγματος -- δὲ τάνυ ἐσταινε καὶασπάζεται την μυiαν, ἱστε in ααξ ιδ εν λέγοις μέμνηται αὐτης, ἀλλα πολλάκις ουτ κοσμεῖ τὰ πη μνημονευομένη. αρτι μὲν τ' ἀγελαια σιτn σι αυτῆς εα το - ιέρχεται, αρτι δὲ την is ναν, αδτε του Μενέλεωτο βέλος αποκρουεται, ιι νε- τα κοιριωτατα ἐμπέσοι, εἰκάζων μητρὶ κηδομένη κοιμωμένου χυτὴ το βρέφους, τὴν υἷα αυ λς εισάγει του παραδείγματι. καὶ μην καὶ ἐπιθέτου καλλέστφ υτὰς κόσμησεν ,ἀδινὰς ' προσειπὼν καὶ την ἀγέλην -- ,,ἔθνη -λῶν. 6. -τω δὲ ἰσχυρά s

133쪽

μαιν τι σμησε μη διαφθειρουσαι. ποτμηθεῖσα δὲ την κεφαλην μοὶ ἐπὶ seu si τλαλ- σώματι καὶ ἔμψους

ἐστιν. . ο δε μέγιστον εν ῆ φυσε αυτῶν πάρχει, TOLTO ὁ βουλομαι εἰπεῖν. και μοι δοκεἶ ὁ Πλάτων μόνον αυτὸ παριδεῖν ν φ περὶ ψυχῆς πιχὶ θανασέας λόγW. ποθ' νουσα γαρ μυῖα τέφρας ἐστι θείσης ἀνωταται καὶ τ λιγγενεσία τις αυτῆ καὶ βιος αλλος ισταρχῆς γίνεται,ώς κριβῶς πεπεiσθαι πόντας, τι κἀκείνων ἀθάνατός εστιν h ψυχή. εἴ γε καὶ ἀπελθοῖσα πανέρχεται πάλιν καὶ γνωριζε και ἐπανιστησι τὰ σῶμα καὶ τέτεσθαι την μυιαν ποιεῖ, καὶ σταληθευε τον περὶ Ἐρμοτέμου του Κλα με- νέου μυθον, τι πολλάκις ἀφιεῖσα αὐτὰ η ψυχὶ Mημει καθ' αυτην, is ἐπανελθουσα ἐπλήρου αυθις, σῶμα καὶ νέστα τον Ἐρμότιμον. a. ἀργος ε αυτ καὶ ἄνετος Οὐσα τλυα των ἄλλων πονουμενα καρποcται καὶ πληρης Παυτ πανταχου τράπεζα καὶ γαρ αἶγες αυτη μέλγονται,

καὶ η μέλιττα ora ηκιστα μυιαις καὶ ἀνθρώποις ιργάζεται, και os οφοποιοὶ ταώτη τὰ φα δινουσι καὶ βασιλέωναυτῶν προγευσαι καὶ ταῖς τραπέζαις ἐμπεριπατώσα - νεστιῶται DIOi καὶ συναπολαυε πόντων. . νεοττιὰν δε

πάνυ καλήν, λάλον μέντοι γε και στωμύλην καὶ ὁμήν,

134쪽

μνημένην τι του Ἐνδυμίωνος, και μάλιστα οἶς νέοις καὶ αὐλοῖς καὶ τ ὁηγμα δε αυτ καὶ η - αἶματος τι- μια οὐκ αγριότητος, ἀλλ' latino tire σημεῖον καὶ φιλανθ ρα-l- ώς γα δυνατὸν reo τε καὶ του κάλλους

εἰ μὴ γνώριμος ήν στασιν η - αυτὴν στορια. 12. γέ In νονται δὲ καὶ μέγιστα τινες μυῖαι, ας στρατιώτιda οἱαολλοὶ καλουσιν; οἱ δὲ κινας, τραχυταται τον βόμβον κοὶ την πτησιν ἄκμαται, H γε καὶ μακροβιώταται εἰσι καὶ

ae τοῖς ρήνοις μάλιστα, ἐφ' ἄν κυκειν θαυμάζειν ζιον, Oτι αμφότερα - τα θηλειων καὶ τα ἄρρενων, ὁρῶσι βαινοντες is φ μέρει κατα - Ἐρμοι καὶ Ἀφρωιτης rectis τον μικτον τὴν φυσιν καὶ διπτον, κάλλος. πολλα

135쪽

l. καὶ μην-αντέον ἐστὶν ὁ ἐθέλεις ο νυν στομις oia μὲν γαρ εν παιδεέα καὶ αυτος εἶνα τις δόξειν σπουδῆσυνωνουμενος τὰ κάλλιστα των βιβλίων το δέ σοι περὶ τὰ κάτω χωρεῖ καὶ λεγχος γίνεται της παιδευσως πως τουτο μαλιστα λουει τὰ κάλλιστα νῆ, ἀλλα στιστευεις

τοις ως τυχεν ἐπαινουσι καὶ ερμαιον, των τοιαυτα -- ψευδομενων τοι βιβλίοις καὶ θησαυρὸς τοιμος τοἱς κα- στήλοις υτῶν η πόθεν γάρ σοι taγνῶναι δυνατόν τένα μὲν παλαιὰ και πολλου βια, τινα ὁ φαυλα καὶ αλλως

σαπρά, εἰ μη φ ιαβεβρῶσθαι καὶ κατακεκόφθαι αυτὰ τ Ῥαέρει καὶ συμβούλους τους σέας τὸ την ἐξέτασιν

το στόμα ουδέα δὲ τουτο μοι ἱκανόν, ridis mαρετην καὶ κακιαν ἐκάστου - ἐγγεγραμμένων καὶ συνίης ὁστις μὲν ο νους συμπασι τις ει τάξις τω ονομάτων in

Osa τε προ TO Oρθον κανόνα του συγγραφε απηκρίβωται , καὶ σα κέβdηλα και νόθα καὶ παρακεκομμένα. 3. τέ-υν lφης και ταυτα μη μαθὼν μῖν εἰ&ναι πόθεν, εἰ μη ποτεσταρ των μισῶν κλῶνα δάφνης νη-- ὁ σωφροι μῖνος λαβών Ἐλιαωνα μὲν γάρ, να διατριβειν αἱ θεοὶ λέγονται, ουδὲ ακήκοας οἶμαι ποτε ουδὲ τοιαύτας διατριβας

136쪽

λήσας και περιβαλόμενος περινοστης πίθηκος γαρ ὁ πίθηκος η παροεμέα φησί, καν χρυσῶ εχ σάμβαλα κοισυ τοινον φλιον μὲν - ἐν τῆ χειρὶ καὶ ἀναγινώσκεις ἀει των δὲ ναγινωσκομένων οἶσθα ουδέν, ἀλλ' ονος λύρας ἀκουεις κινῶν τὰ τα. ς εἴ γε το κατησθαι τὰ

lae αν λαληθῶς - κτῆμα ν ἄβιον καὶ μόνων μῶν των πλουσίων, ε ωσπερ αγορ- ην πριασθαι τοι πιν - μῆς περβάλλοντος τις δὲ τοῖς ἐμπόροις καὶ τοῖς βιβλιοκαπήλοις ρισεν α περὶ παιδεέας τοσαυτα βιβλια ἔχουσι και πωλοόσιν ἄλλ' εἴ γε διελέγχειν θέλεις, φειμηδ' εὐένους τολυ σου τὰ ἐς παιδειαν ἀμεινους, ἀλκαβαρβάρους - την φωνην σπερ συ, ἀξυνέτους δὲ τῆγνωσει, oram εἰκῶς - τοις μηδὲν των καλων καὶ αἰσχρων καθεωραχότας καίτοι συ μὲν δύο η τρια--'αυτῶν κεινων πριάμενος χεις, o ὁ νύκτωρ καὶ μεθ' ὴμέραν διὰ χειρῖς ἔχουσιν αυτά. a. τινος ουν παθου b

137쪽

τὰ τόξα κτήσαιτο μη ιλοκτήτης ἄν, ς ίνασθαι ἐντεμνασθαι τε αυτ και στω αὐτοξῶσαι τέ σοι καὶ οἶτος δοκεῖ ἄρ αν ἐπιλαασθαι τι ἔργον τον- ἄξιον νεωτας καὶ Οὐ- κατὰ ταυτὰ ὁ καὶ ὁ -βερναν ira εἰδὼς καὶ ἱππεύειν μὴ μεμελετηκὼς εἰ ὁ μὲν ναυν ταραλάβοι τοὶς στῶσι καὶ ς κάλλος καὶ εἰς ἀσφάλειαν κάλλιστα ἐξειργασμένην, ὁ δὲ λαον κτήσαιτο Μῆδον ---τατρωην η κοντα -- , ἐλέγχοιτο - οἶμαι, κουρος ob εἰδὼς εἰς τι χρήσαιτο ἐκατέρWJ, πιν εις καὶ τοιτος

ἐπινευειν ἔλεγχος γάρ, οἶμαι, σαφης οἶτος κοντων -- 105

ποτε ια χιόνος ὁδοιπορησαι ξυνέβη αὐτφ' ὁτος τοίνυν τουτ μὲν ἐλεεινὸν ἐπεπόνθει καὶ θεραπεύων την δυστυ- χιον ξυλινους πόδας πεποίη o, καὶ τουτους ποδουμενος εβάθιζεν πιστηριγμενος αμα τοὶς οἰκέταις ἐκεῖνο δε γελοio εαοέει, κρηπida γαρ καλλίστας ἐωνεῖτο νεοτμήτους aει, καὶ τ 'λεέστην πραγματειαν περὶ ταύτας ἐχεν, ς καλλίστοις στοδήμασι κεκοσμημένα - - τὰ ξύλα, o nodm d J ου ταττὰ ου και - ποιεῖς χωλην

138쪽

125 ἔχων και συκίνην την γνώμην, ἀνοιμενος δὲ χρυσους ἐμβάτας, οἷς μόλις αν τις και αρτίπους ἐμπεριπατῆσειεν; 106 7. στει δε εν οἷς αλλοις καὶ τὸν 'υμηρον ἐπρίω πολλάκις, ἀναγνώτω σοι τις ἄ- λοβῶν την δευτέραν της γλιάδος ραφφδίαν, ης τὰ μὲν αλλα μη ἐξετάζειν--δὲ γαρ αυτῶν στρος σέ πωτοίηται δέ τις αυτ ὁημηγορῶν παγγέλοιος ἄνθρω=ιος, διά si ροφος το σῶμα καὶ λελωβημένος ἐκεἐνος τοινυν ὁ Θερσέτης ὁ τοιουτος εἰ λάβοι την Ἀχιλλέως αανοπλίαν, oti ὁτι αυτικα in τοὐτο καὶ καλος αμα καὶ ἰουρος α γένοιτο, καὶ περπηδησειε μὲν το ποταμόν, ἐστι λώσειε δε υτ τ ρεῖθρον φ όνφ των Φρυγῶν,

κυρτώματι καὶ τὰς κημωας ἐπισυρόμενος κω λως αἰ- σχίνων ἄμφοτέρους καὶ τον δημιουργον αυτῶν καὶ τον id δε τό ν τ αυτ si καὶ συ πάσχων ο ρ , αμαντο μὲν βιβλιον ἐν-χειρ ρ ης πάγκαλον, τορφυρῶν μὲν ἔχον την διφθέραν χρυσου ὁ τονἈμφαλόν, ἀναγινώσκης δε αυτ βαρβαρέζων και καταισχυνων καὶ διαστρέφων,ἡα μὲν των πεπαιδευμένων κοταγελώμενος, α δὲ των ξυνόντων σοι κολά- μαιν μενος, es καὶ αυτοὶ προς αλλήλους ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; 8. θέλω γουν s

τοὶς αλλοις λαμπρὰς καὶ ὁ καὶ ἐσθῆ τα χρυσίπαστον

139쪽

δὲ μέσος αυτῶν υαγγελος δειν καὶ μετα Θέσπιν τον Θηβαῖον, φαυλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ou περιλαμπόμενος φ χρυσέφ καὶ τοὶς σμαράγδοις καὶ βηρυλλοις

πληος, θέατρον κυὶ θαυμαστης ελπίδος εμπλήσας τοις θεατάς, μειδή ποτε καὶ ἐσαι καὶ κιδαρωαι πάντως ἔδει, ἀνακρούεται is νάρμοστόν τι καὶ ἀσυνταπιον απιρρηγνυσι δε τρεἶ Qια χορθὰς σφοθρότερον του δέοντος εμπεσὼν τῆ κι γάρ g, δειν δὲ ἄρχεται πόμουσόν τι καὶ λεπτον, ἄστε γέλωτα με παρὰ πάντων γενέσθαι των θεατῶν τοις αθλοθέτας δὲ πανιοι σαντας ἐπι τῆ τό- η στιγωσαντας αιτον σαλεῖν του θεάτρου τεπερ καὶ γελοιότατος φθη δακρέων ὁ χρυσους Mάγγελος καὶ αδ τῶν μαστιγοφόρων συρομενος ι μέσης της σκηνης καὶ

τὰ σκέλη καθηματωμένος ἐκ τῶν μαστίγων καὶ συλλέγων πεχαμόθεν της κιθάρας τὰς σφραγι3ας ἐζ τοττώκεισαν γαρ 10 κἀκείνης ξυμμαστιγουμένης, φ. 10. μικρὸν δὲ ἐπισχῶν με -- Ευμηλός τις υλεως εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν παλαιαν ἔχων ξυλένους δε κόλλοπας ἐνεικειμένην, σθητα dὶ μόγις συν φ στεφάνs δέκα δραχμῶν ἀζων Ἀλλ' ουτύς γε σας δεξιῶς καὶ κιθαρισας - τον νόμον τέχνης ἐκράτει καὶ ἀνεκηρυττετο καὶ του ιαγγέλ- κατεγασμάτην ἐμπομπασαντος τι κιθάρ καὶ ταῖς σφραγῖσιν ἐκεέναις, καὶ εἰ1τεὶν γε λέγεται τρῖς αυτόν D: υάγγελε, οὐ μεν χρυσο δάφνην περίκεισαι, πλουτεῖς γήρ, εγο ὶ

140쪽

μέλανα κόλπον, καὶ ἐπιπλεῖν γε τὴν κεφαλὴν η ρει τὴν μὲν ρδουσαν θρηνόν τινα ἐπὶ 'Oρφει μόρτ την

λυραν δὲ μὴν re χεῖν τῶν νέμων ἐμπιπτόντων αἷς 110 χορδα , καὶ ἴτω μετ' ὁης προσενεχθῆναι ταὶ ἐσβφ, κἀκείνους ἀνελομένους τὴν μὲν κεφαλὴν καταβαφαι, ναπερ νιν τὰ Βακχεων αυτοὶ ἐστι, τὴν λυραν δὲ αναθεῖναι ς- - Ἀπόλλωνος ἱερὰν καὶ ἐαὶ πολυ γε σώζηοθαι αὐτήν. 12 χρόνω δὲ στερον μανθον - του Πιττα- - 12

μετὰ τὴν ρφεως συμφορὰν μηδενὰς πτομόνου, προς ἔρωτα του κτήματος ἐμπεσεῖν - γδιαφθειραντα τον ἱερέα μεγάλοις χρήμασι πεῖσαι ποθέντα πέραν ὁμοια λυραν

δουνα αυτ την του 'Oρφέως λαβόντα δὲ μεθ' μέραν με ιν τη πόλει χρῆσθαι Οὐκ σφαλὲς οἴεσθαι εἶναι, νυκτωρ δε α λλπου χοντα μόνον προελθειν ἐς το προάστειον in προχειρισαμενον κρουειν και συνταράττειν - χορδυς -- καὶ μουσον νεανίσκον, ἐλπιζοντα μήλη τινα θεσπέσια ιντηχήσειν τὴν λύραν, φ ἄν- τας καταθέλξειν καὶ κηλήσειν καὶ μακάριον ἔσεσθαι κληρον a11 μήσαντα της 'Oρφέως Ουσι ς' χρι δη ξυνελθόντας τους κένας προ τον χον - πολλοὶ δὲ σαν Det όθι - δια--ασασθαι-υτόν, ς τουτο γουν Ομοιον φ ρφεῖ παθεῖνκοὶ μόνοις ἐν ἐαυτον ζυγκολέσαι τους κύνας' τεπερ κοὶ

τέχνη καὶ δή a μόνα eciae ετ α τ ορφε παρὰ της μητρῖς πῆρχεν ἡ λύραχε κλως κτημα ην ουδὲν μεινον τῶν ἄλλων βαρβίτων. 13. καὶ τέ σοι et o 'Oρφέα η τον is μανθον λέγω, μου καὶ καθ' ημῶς αιτοῖς ἐγένετ τις

SEARCH

MENU NAVIGATION