Lucianus

21쪽

Em. Ἀκούετε λεώ, ἀγορὰν δικῶν ἀγaδη τυχη a-ταστησώμεθα τήμερον Ἐλαφηβολιῶνος βωμη ἱσταμένου. o σοι γραφας πήνεγκαν, κειν ἐς Ἀρειον πόρον, ἔνθαλ ίκη -κληρώσει τα δικαστηρια καὶ αυτ αυρι παιτοι δικάζουσιν , οἱ δικασταὶ ἐξ naντων Αθηναέων, ὁ μιονὰς τριώβολον κάστης δέκης, αρινὰ των δικαστῶν η κατὰ oro του εγκλήματος ὁπόσοι δὲ ποθέμενοι γραφήν, πρὶν εἰσελθεῖν, πιθανον, καὶ τουτους ὁ Αἰακος αναπεμψάτω. ην δέ τις αδια δεδικάσθαι 'ται, φλοιμον γωνιεῖται την δίκην ' χ ὁ ἔφεσις τὶ τον Aia. IIAN Basia του θορυβου, λικον, Ῥικη, ἀνεβόησαν ' ς δὲ καὶ σπουδη ξυνθέουσιν ἔλκοντες αλληλοις προς - ναντες ευθι του Ἀρείου - ου. καὶ ὁ Ἐρμης

δὲ ὁ πάρεστιν. στε με ὶς μὲν αμφὶ τὰς δίκας

22쪽

II. υργυραμοιβικὴ δρασμου ιογένει. AIN. ρεις ποκληρου μόνους. QR Γρανια κοπὰ Πίρρωνος λειποταξιου. Au Ἐννέα κρινάτωσαν. 14. m. o Dλει και ama cirιοκληρῶμεν. Λέκη 14 τὰς δυο, τὰς πρψην ἀπενηνεγμένας κατὰ του ἐτορος; Tὰς παλαιὰς πρότερον διανισωμεν αυται δεω στερον ἐκδικαστησονται. Em. Και μὴν δμοιαι γε κά ora αι καὶ το εγκλημα,

23쪽

το δικαστικον.

Em n Ἀκαδημία προς ἀμφοτέρους αεὶ παρεσκευα σται τους λόγους καὶ τ τ' ἀσκεῖ τἀναντέα πιχλῶς δύνα θαι λέγειν. ἄτη τοίνυν, φησίν, - ιμο πρότερον εἰ-

φάνοις διην θισμένος. καὶ ταυτα δτι άληθῆ, μάρτυρες Ἀθηναῖοι απαντες, οἱ μηδὲ πλωτε νήφοντα muμυναἐdόντες. ἐπεὶ δὲ o κακοδαιμων ἐπὶ τὰς της Ἀκαδημιας, - ἐκώμασεν, σπερ ἐπὶ πάντας εἰώθει, ανδραποδισα- μέν αυτὰν καὶ π των χειρῶν της Μήθης ἡρπάσασα

24쪽

ματος χρῖς ἄθλιος και ρικνὸς τὰ σῶμα γεγένηται καιτας φως πάσας πομαθών σιτος ἐνωτε και διφαλέος ἐς μέσην ἐσπέραν κάθηται ληρῶν ποῖα πολλὰ φώκαδημία ἐγὼ ληρεα διδάσκω τὸ δὲ μέγιστον, τι και λοιδορεῖται τη Μέθη προς ι Ου ἐπαρθεὶς καὶ μυρία κακὰ ιε - ἐπεται περὶ υτῆς. εἴρηται σχεθὰν τὰ περ της ἐ-

μυσάτω. m. αρα-ρὰς ταυτα ερεὶ πλην ἄλλ' ἔγχει τὰ

υνδρες δικασται, ὴ ξυνήγορος υνιεν - της Μήθης, εἰ--μου μετ' επινοέος κούσαιτε, εἴσεσθε οὐδὲ,

8 42 1τροαφωσασα νέον ἔτι καὶ παλον οντα ξυναρουσιρομένης της --ης, περ οπι τα πολλα συνυπουργεῖ, διέφθειρετον ἄθλιον τοις κώμοις καὶ ταῖς ταιραις παρασχουσα ἔκδοτον, ς μηδὲ μικρὰν αυτ της ἰθους coλεέπεσθαι 'καὶ ὁ γ ιπὲρ εαυτῆς λέγεσοαι μικρὰν in προσνεν ετο, ταυτα ιστἐ ἐμοὐ ἀλλον εἰρησθαι νομισατε περ γε γαρ ὁ κακοδαιμων ωθεν ἐστεφανωμένος κραιπαλῶν δια της αγορῆς μεσης, καταυλούμενος, ουδέποτε νηφων, κωμάζων re πάντας υβρις των προγόνων και της πόλεως ολης και γέλως τοι ζήνοις επεὶ μέντοι γε uo in ηκεν, ἐγὼ μὰν ἔτυχον, σπερ εἴωθα ποιεῖν, ἀναπεπταμώων των θυρῶν προς τους παρόντα των ἐπαιρων λόγους τινας περ αρετης καὶ σωφροσύνης διεξιουσα ὁ δε μετὰ του αυλοί καὶ των στεφάνων πιστὰς τὰ μὲν πρῶτα βοα καὶ ζυγχειν μῶν πειρῆτο την ξυνονσια ἐπιταράβας τῆ

25쪽

oλθον - οὐ γαρ τήλιον, διάβροχος - Η - νέ- νηφε προς τους λόγοις καὶ ιν Τρεῖτο τους στενάνους sua και η απιυ ρω κατεσιώπα καὶ ἐπὶ τῆ πορφυριδιέα νετο, καὶ σπερ ἐξ υπνου βαθέος νεγρόμενος αυτόν

τε εώρα πως διέκειτο και του πάλαι βίου κατεγιγνωσκε,

καὶ τὰ μεν ερυθημα, ἐκ της ἐωρ ἀπήνθει καὶ φα-νιζετο, et θρια ὁ καὶ αἰδοῖ τῶν ὁρωμένων, καὶ τελος ἀποδερὰς σπερ εἶχεν ηυτομόλησε ταρ' ἐμέ, ἀτ έσταο λεσαμένης ἴτε βιασαμένης , ς αυτ φησιν ἐμου, αλλ'

εκὼν αυτος ἀμεένω αὐτα εἶναι 1τολαμβάνων κα μοεηd risu αυτόν, 1τως καταμάθητε ν τρόπον διάκειται προς μου τουτον, Ἀνδρες δικασται, παραλαβοῖσαγμως ἔχοντα καὶ μῆτε φωνην φιέναι μήτε στάναι υ- του κράτου δυνάμενον πέστρεφα καὶ ανένηψα καὶ ἀντὶ ἀνδραστόdo κόσμιον ανδρα καὶ uti κνεον καὶ τολλουαζιον τοῖς Ελλησιν ἀπέδειζα καί μοι αἰτύς τε χάριν οἶδεν ta τούτοις - οἱ προσηκοντες υπὲρ απιτολ εχηκα Si 4

συνεῖναι.

κατάγραφος η τὰ στοικιλα συ ὁ λέγε. 20 20. TOA. υκ γνοῶ μέν, Ἀνδρες δικασται ς προς πρόσωπόν μοι την οντωμον λόγος ἔ-αι, ἀλλακα υμῶν τοι πολλιυς ρῶ προς μὲν ἐκείνην non

σκυθρωπη δοκῶ ' μως ή, ν ἐθελησητε ἀκουσαι μου λεγουρος, Ἀρρῶ πολυ δικαιότερα ταώτης ἐρεῖν τουτογάρ τοι - το παρον ἔγκλημά ἐστιν, τι λως ἐταιρικῶς νεσκευασμένη φ ἐπαγωγW qς φεως εραστην μυνευ

26쪽

ἐαττην περιέσπασε, αγὶ ην γε οἱ προ μῶν δίκην diκα- σαν τῆ ακαδημι και η Μέθη, δελφη της παρουσης diκης στέν' ἐξετάζεται γαρ ἐν τρο παρόντι πότερον χοίρων δέκην κάτω νενευ ότας ηδομένους χρὴ βιοῖ μηδὲν σεμνὰν ουει μεγαλήφρον ἐννοοῖντας η εν δευτέρω του-λως ωντος ο οσμένοις - τερανον ἐλευθέρους ἐλευθέρως φιλοσοφεῆν, μήτε το λγεινον ς μαχον δεδι τας μήτε το ὁ ἀνθραποδωδῶς προαιρουμένους και τὴν

-τα γαρ ore πη ελέατα τοῖς ἀνοητοις προτεινουσα καιμ μοδεν νομένη του τήν προσάγεται αυτῶν τοῖς πολλούς, ἐν οἷς καὶ τον δείλαιον ἐκεῖνον φηνιάσαι μῶν

προσήκατο τους παρὰ ταύτης λόγους. κοιτοι τι αν εγωγε αγανακτοέην κατ' αυτῆς, που μηδε των θεῶν φεUεται, αλλὰ την ἐπιμέλειαν αὐτῶν διαβάλλεις με, σωφρο- 816νεῖτε καὶ σεβεια αν δίκην λάβοιτε παρ αυτης. κούω δε εγωγε, ουδε αυτ παρεσκευασται ποιήσασθαι τους λόγους, αλλὰ τον πίκουρον ἀναβιβάσεται συναγορεύσοντα Ουτως εντρυφῆ φ δικαστηρέτ. πλὴν ἀλλ' ἐκεῖνό γε σιτην ἐρωτῆτε, ο - ν οἴεται γενέσθαι - μα- κλέα - τον μέτερον Θησέα, εἰ πεισθέντες τη δονηεφυγον του πόνους Ουδεν γαρ αν ἐκώλυε μεστὴν δικέας εἶναι τὴν γῆν, ἐκεένων μὴ πονησάντων. ταῶτα ἶπον υ πάνυ τοι μακροῖς των λόγων χαιρουσα. εἰ ὁ γεέθελησειε κατα μιαρὸν αοκρινασθαι μοι συνερωτωμένη,

τάχιστα αν γνωσθει τὰ μηδὲν οἶσα. V αλλα υμεῖς γε

του ρκου μνημονευσαντες ψηφίσασθε ὁ τὰ ευορκα μὴ πιστεύσαντες Ἐπικούρφ λέγοντι μηdεν ἐπισκοπεὶ των παρ' μὲν γιγνομένων τους θεούς.

27쪽

14 ἐραστην η Στοὰ τον ιονίσιον κατηνάγκασε ταύτης μὲν ἀπέχεσθαι, προς αυτην δε ἀποβλέπειν η ὁονῆ, φαρ- μααῶς αν μι-- ἔdοζε καὶ α μῖν ἐωμι miri τοις ἀλλοτριου ἐραστα μαγγανεύ-- Hra τις ἐλεύθερος, is ελευθέρρ τη πόλει μη ἀπαγορευόντων των νόμων, την παρὰ ταύτης ἀηδέαν μυσαχθεις και ην φησιν επὶ κεφa-λαiφ των πόνων την εὐda μονιαν παραγιγνεσθαι λῆρον οἰηθεις τοῖς μὲν αγκυλους ἐπιένους λόγους καὶ λαβυριν-

πέτευσεν ωσπερ δεσμά τινα διαλόφας τὰς των λόγων πλεκτανας, ἀνθράγχινα και υ βλακώδη φρονησας καὶ

τον με πόνον, δαε εστι, πονηρόν, δεῖαν δε την do-νην οἰηθεις, ἀποκλείειν ἐχα αυτὸν σατε ἐκ ναυαγέοι Ss λιμένι προσνέοντα καὶ γαλήνης ἐπιθυμουντα συνωθου

μονήση μετὰ τον βιον καίτοι τις αν κριτὴς δικαιότερος Sis δόξειεν υτos κεινου, ς τὰ παρὰ της Στοὰς εἰδως, εἰ καί τις αλλος, καὶ μόνον τέως, καλον ἀγαθὰ olo με-

περὶ οὐ καρτερεῖν κά ἀνέχεσθαι τους πόνους πολλα διεξιόντας, ἰδέα δὲ τὴν do νῆν θεραπεύοντας, και μέχρι ita με του λήγου νεανιευομένους, οἴκοι δὲ κατὰ τους της more νόμους βιοῖντας, αἰσχυνομένους μεν εἰ φανον τα χαλ-ντες του τόνου και προδιειντες - δόγμα πονθότας δὲ ἀθλίους oisos αντάλου, καὶ ἔνθα αν -- σειν καὶ σφαλῶς eaρανομήσειν λ=xiσωσι, χανδον ἐμ=τι σιλαμένους οὐ δέος ει οὐ τις αὐτοῖς τον το Γυγον

28쪽

, φελήσειν τι αυτὸν του περὶ της καρτερίας λογους ἐπειδε ηψησε καὶ νόσησε πιγὶ ὁ πόνος ληθέστερος αυτ καθίκετο, ἰδὼν το σῶμα το -- ἀντιφιλ νοι τῆ rio καὶ ταναντι δπματιζον αυτ μαλλον η τούτοις ἐπίστευσε και ἔγνω ἄνθρωντος ων καὶ νθρώπου σῶμα ἔχων, και διετέλεσεν π ς ἀνδριάντι αυτου χρώμενος ειδὼς οτι os ἄν αλλως λήγη και dom κατηγορη, λόγοισι χαιρει τον δὲ νουν ἐνεω ἔχει. εἴρηκα υμεὶς δὲ ἐπὶ τουτοις ψηφοφορήσατε. set 22. TOA. Μηδαμῶς, αλλὰ λέγα μοι συνερωτῆσαι 22

29쪽

24 24. Em. ιογένη Σινωπέα παρεῖναι καιρός - συη Ἀργυραμοιβικη λέγε.

AIOTENΗΣ. Λαὶ μην αν γε μη παυσηται ἐνοχλουσα, ω isti, ουκέτι δρασμου δικάσεται μοι, ἄλλα πολλῶν καὶ βαθέων τραυμάτων θῶ γαρ αυτίκα μάλα πατάλ

HK. Tl τοιτο πέφευγεν η ἡ γυραμοιβικη, ὁ δὲ διώκει ἐπηρμένος το βάκτρον. - μέτρων τι κακον

τον λογογράφον ὁ κάλει τον Σύρον καίτοι προηνυστηνέχθησαν - αὐτο αἱ γραφαι, καὶ odis πειγενηθη κεκρέσθαι. λh αλλ ιστε ἔδοξε, προτέραν εἰς ἀγαγετης Ῥητορικης την ικην βαβαι, σοι συνεληλύθασιν ἐπι την κρόασιν. m. ικότως, d Alκη τό τε γα μη λλον εἶναι την κρισιν, αλλα καινὴν καὶ ζήνη , χθής, σπερ ἔφης, ἐπηγγελμένην, καὶ τὸ ἐλπιζειν ἄκουσεσθαι 'τορικr μὲν

30쪽

των λόγων. 26. ΗΤΟΡΙΚΗ. Πρῶτον μέν, ω ανδρες Ἀθηναιοι, re τοἷς θεοῖς ευχομαι πασι καὶ πασαις, σην σνοιαν πουσα ni διατελῶ τῶ τε noti καὶ στῆσιν μῖν, τοσαύτην πάροιμοι παρ' μῶν ἐς τουτονὶ τον πωνα, λωθ' - ἐστὶ μάλιστα δέκαιον, τουτο παραστησαι τους θεους μῖν, τον με ἀντέδέκον σιωπῶν κελευειν. ἐμε δέ, ς προηρη- μα και βεβουλημαι, την κατηγορίαν ἐασαι ποιήσαο ι.ουχὶ δὲ ταιτα παρέσταται μοι γιγνώσκειν, ταν τε ἐς απιστον--ποβλέψω καὶ τα ἐς τους λόγους - ακουω'τους με γαρ λόγους ς μοιοτατους τοῖς ἐμοὶ ους ἀ- τος ερε πDoc μῆς, τα δε πράγματα ἐς τουτ προήκονταυφεσθε, στε δαως η χαοόν τι πεισομαι προ αυτου

σκέψασθὰ δέον αλλὰ γαρ - μη μακρὰ προοιμιάζωμαι, - ὁατος πάλαι lar ρέοντος, αρξομαι της κατηγορίας. 27. Ἐγὼ γάρ, ω ανδρες δικασται τουτονὶ .sμιδη27 μειράκιον οντα, βάρβαρον ἔτι την φωνην καὶ μονονουχὶ κάνδυν εδυκότα ες - Ἀσσυριον μασν, περὶ την' iam ευρουσα πλο μενον ἔπι καὶ ο τι χρήσαιτο - ουδ εἰδότα παραλαβουσα ἐπαίδευσα καὶ ἐπεὶ ἐδόκει μοι 8 ευμαγης εἶναι καὶ τενες ρῶν εἰς μέ - πεπτησσέ τε γὰρ ετ τότε και ἐθεράπευε καὶ μόνην ἐθαύμαζεν ιστουσα του αλλους ποσοι ἐμνηστεύοντό με πλούσιοι καὶ καλοὶ καὶ λαμπροὶ τὰ προγονικά, se χαρίτου μα- την ἐνεγγυησα πένητι καὶ ἀφανεῖ καὶ ἐν προῖκα o μικρὰν πεισενεγκαμένη πολλους καὶ Θαυμασέους λόγους 'Hτα αγαγοῶσα αυτον ε τοι φυλέτας τους μου παρενέγραψα καὶ στον ἀπέφηνα, - τοις διαμαρτάνοντας

της ἐγγύης ἀποπνιγωθαι. ὀζαν δὲ αυτ περινοστεῖν

μουσα καὶ περιστέλλουσα καὶ τὰ is re ris Hudος