Lucianus

31쪽

18και-γωνέας μέτρια, ἐς δε τηνοταλιαν ἀ od μῆσαι θελησαντι αὐτW τον Ἀνιον συνδιέντλευσα καὶ τα τελει ταὶ μέχρι της Κελτικῆς συναπαρασα ευπορεῖσθαι ποίη - κά μέχρι μὲν πολλου πάντα μοι ἐπείθετο καὶ συνηναει μηδεμίαν νύκτα Ἀπόκοιιος γιγνόμενος παρ μῶν. 28 28. ἐπεὶ ὁ ἱκανῶς πεσιτέσατο και τὰ προς εὐdoua sim

ἔχειν αυτλια λαβε, τὰς ὀφρῖς πάρας καὶ μεγα φρονγας ιμο μεν μήλησε, μαλλον δὲ τέλεον εἴασεν αυτος δὲ τον

γενειήτην ἐκεῖνον, τὸν re του σχήματος Φιλοσοφίας

υἱὸν εὶναι λεγόμενον, τον ιόλογον, περαγαπήσας μάλα ἐρωτικῶς πρεσβυτερον αυτου δντα, τούτρο συνεστι, και Οὐκ αισχυνεται την μὲν ἐλευθερέαν και τ ανετον τωνι, ἐμοὶ λάγων συντεμών, ἐς μικρα δὲ καὶ κομματι-

ερωτηματα κατακλείσας αυτον καὶ αντὶ του λέγειν τι βουλεται μεγάλη τη φωνὴ satiχεὶς τινας λόγους at αλέ-8sγων και συλλαβιζων, αφ' ἄν ἀθρόος μὲν παινος η ρὀ- τος πολυς - αν απαντησειεν eos, μειδιυμ δε παρατων κουόντων καὶ το ἐπισεῖσαι την χεῖρα ἐν- των ορυ, καὶ μιαρὰ μινευσα τῆ κεφαλη καὶ ἐπιστεναξαι τοῖς λεγομένοις τοιούτων ράσθη o γενναἐος μου καταφρο- νῆσος φασὶ ε αυτον μηδὲ eo τον ἐρωμενον τολον εἰρήνην rei ειν, αλλὰ τὰ μοι κά εις κεῖνον βριζειν. 29 29. 1τῶς - ου σχάριστος οἶτος καὶ ἔνοχος τοι της, σεως ὀμοις os την μὲν νόμου γαμετήν, παρ τοσαυταεἴληφε και ὁ ην ἔνδοξός ἐστιν, υτως τέμως στέλιπε, καινῶν δε ρέχθη πραγμάτων, καὶ ταὐτ νυν πύτε μόνην ἐμὲ - άζουσι και ἐπιγράφονται παντες προστά τι, ιαιτῶν ἀλλ' ἐγὼ μὰν αντέχω τοσούτων μνηστευόν

32쪽

τοῖτο μὲν, ἐστι μετε, - ἀγνῶμον γυρ - ἐμὲ την

μ νην δὲ καὶ τὰς τριχας μετιζουσαν ἐς το ἐταιρικον καὶ φυκιον ἐντριβομένην καὶ τὼ φθαλμὼ πογραφομένη ,

φέρει και τα μὲν αλλα ἐῶ καθ' κάστην δε την νύκτα μεν στενωπος μῶν νεπιμπλατο μεθυόντων ἐραστῶν κωμαζόντων τ αιτην - κοατόντων την ραν, ἐνίωνει καὶ ἐσβιάζεσθαι - ουδενὶ κόσμω τολμώντων ἐγέλα καὶ δετο τοις δρωμένοις καὶ τα πολλὰ η ταρ κυγιτεν αδ o τέγους doντων ἀκουουσα τραχειρ di

φωνὴ δάς τινας ερωτικὰς η καὶ παρανοίγουσα τὰς θύρας - οἰομένη λανθάνειν σέλγαινε καὶ ἐμοιχειο αρος -- ῶν οστερ ἐγὼ μη φέρων γράψασθαι , αιτῆν μοιχεως

32. αυτά ἐστιν α την Ῥητορικην ἐγὼ μεγάλα d da in. καίτοι εἰ καὶ μηδὲν αυτ τοιοῖτο ἐπέπρακτο, κα-

33쪽

λῶς εἶχέ μοι νὁρὶ id τετταράκοντα ετη σχεδὸν γεγωνότι θορυβων μὲν ti ειν - καὶ διμὼν ἀπηλλάχθαι κάὶ

περιωρισμαι eo τούτου ταυτ εστιν, τι με σεμνὸν τέως οντα καὶ θεῶν τε πέρι καὶ φυσεως καὶ της - ολων περιόδου σκοπουμενον, φηλον νω - των νεφῶν ἀεροβατοὐντα, ἔνθα o μέγας ἐν Ουραντ πιυς πτηνον αρμα ελαυνευν φέρεται, κατασπάσας αυτὸς ὁ κατὰ τηνάφid ποτώμενον καὶ ναβαένοντα περ τὰ νῶτα τοιουρανου καὶ τὰ πτερὰ συντριψας ἐπιδέαιτο τοῖς πολοῖς μοι σε, καὶ το μὲν τραγι ν έγων καὶ σωφρονικον προσωπεῖον ἀφεῖλέ μου, κωμικον δὲ καὶ σατυρι κον αλλο ἐπέθηκέ μοι καὶ μικρο δε ἐν γελoio ν' ἐτά μοι ς τὰ αυτοφέρων συγκαθεῖρξε τὰ σκῶμμα καὶ τὰν αμβον και κυνισμὸν καὶ τὰν υπολιν καὶ το Ἀρωτοφάνη , δεινοῖς ανὁρας στιχερτομησαι τὰ σεμνὰ καὶ χλευάσαι τὰ ρους ἔχοντα, τελευταῖον δε καὶ Μένιππόν τινα ταν παλαιῶν κυνῶν μάλα λακτικὰν δοκεῖ καὶ κάρχαρον te νορύζας καὶ τουτον πεισηγαγέ μοι φοβερῶν τινα ος ληθῶς κύνα

34쪽

των ἀτοπώτατον κρῆσιν τινα παράdοζον κέκραμαι καὶ Ουτε πεζός εἰμι ουτ' ἐστὶ των μέτρων semis, ἀλλα ἱπποκενταμ ροοψικην συνθετόν τι καὶ μον φάσμα τοῖς oratοίοισι δοκῶ.34. o. - προς ταλα ἐρεῖς, ω Σόρε; ι

ραλαβών ἐγὼ σκυθρωπὸν τοῖς πολλοῖς δοκοῖντα καὶ

τὰς χεὶρας λαβεῖν αἰῶν φυλαττοντο ἀλλ' ἐγὼ οἶδ'

αθάνατος η φα και στήσας κοτυλας ὁ θεός, πότε τον κόσμον κατεσκευάζετο, της μιγοῖς - κατὰ ταυτὰ ho σης -σιος ἐνέχεεν ἐς το κρατηρα, ἐν τὰ πάντα -- ράννυτο, καὶ εἰ η Ῥητορικη πολιτικης μορέου adωλον,

35쪽

παθῆ τ η, ιριον τὰς λοιπὰς δικάσομεν.

37쪽

II AP. Καὶ μηνον ἐμοὶ diu ον χαριζοι η ιωνι ἐπιγράφων φιλοσόφου. ra TYA. Ἀλλα σι μὲν ore- χαψεις κολούμενος, ο ει η μικρόν μοι μέλει ' σκοπιι δὲ ὁ καὶ την ἄλλην -οστιον. NAP. πινα μην; TYX E και ταυτην ταις ἄλλαις τέχναις ἐγκατα μομεν, στε ἐστεHὰν πυνθάνηται τις οστοι τις ἄτη τέχνη ἐστι λέγειν, οἷον ραμμοτική ἰατρική, παρασιτική. P. Ἐγὼ μέν, ω υχιάδη, πολῶ μαλλον αὐτην

TYX Obdis, εἰ καὶ σμικρὰ λήγοις, ληθφει, διοίσει. P. μι ὁ πρῶτον, εἴ σοι δοκει περὶ της τέχνης,

ητι ποτὲ οὐ Ga τυγχάνει του γένει, κονιῶμεν οἱ Σωσὶ γαρ γιακολουθησαιμεν αν καὶ ταῖς κατ' do τέχναις, εμερ αρα ρθῶς μετέχοιεν αυτῆς.

I P. ἐχνη ἐστίν ος γἀ ιαμνημονεύω σοφοῖ- τινος κούσας, σύστημα ἐκ καταλήψεων συγγεγυμνασμένων πρός τι τιλις χρηστον των ἐν Ουιτ

38쪽

L P. ἐρε η καθ' καστον τοὶς της τέχνης Idεσιν ἐφαρμὀζοντες την παρασιτικρο, εἰ συνήδει, σκοπῶμεν, ὁ περ αυτης λόγος η καθάπερ αἱ πονηρα χυτρα διωM2 κρουόμεναι σαθρον ἀποφθέγγεται ' es adnot. δε τoένυν

εἶναι και ταυτην σπερ hi casa τέχνην σύστημα

καταλήψεων πρῶτον ἐν δ οκιμάζειν και διακρινειν τις αν ἐπιτήδειος γένοιτο τρέφειν αυτύν, καὶ τWπαρασιτεῖν ἀρξαμενος - αν μεταγνοίη η τον μὲν ὁ γυρογνώμονα τέχνην τινὰ φησομεν ἔχειν, περ ἐπέσταται διαγινώσκειν τά τε κίβδηλα των νομισμάτων και τὰ μη, τολον δε ανευ τέχνης διακρινειν τοις τε κιβδήλους - ανθρώπων καὶ τους γαθούς, καὶ ταυτα in σπερτων νομισμάτων καὶ των ἀνθρωπων φανερῶν ευμ οντων; αυτὰ μέντοι ταυτα καὶ ὁ σοφος υριπιδες κατα- μωφεται λέγων ' ανδρῶν ' το χρη τον --ν ιειδέναι,ουδεὶς χαρι πηρ ἐμπέφυκε σώματι. si καὶ μείζων ἡ του παρασιτου τέχνη, ' πιχὶ τὰ Ου-- τως δηλα καὶ φανῆ μαλλον της μαντικῆς γνωρίζει τε καὶ Ide. 4. o δέ γε ἐπίστaσθαι λόγους λέγειν πιτηδειον καὶ πράγματα πράττειν ι - οἰκειώσεται καὶευνουστατον ἐαυτον is τρέφοντι αὐλίζει, αρ' οὐσυν σεως καὶ κυπαληψεως ἐρρωμένης ναι σοι δοκεῖ; Tm. Καὶ μάλα.

39쪽

τια οποῖον τὰ κάλλος καὶ ἰσχύς, στε τέχνην μὲν μη

40쪽

ὁ γαρ σοφὸς 'Oμηρος - του παρασιτο βιον θαυμάζωνος αρα μακάριος καὶ ζηλωτὰς εἴη μόνος, ου γαρ εγωγέ τι φημι τέλος χαριέστερον εἶναι, η τ' αὐευφροσύνη μὲν πη κότα δῆμον παντα, αυρὰ ὁ πλήθωσι τράπεζαι - σιτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ' ἐκ κρητηρος ἀφύσσωνοινοχόος φορέησι και εγχείη δεπάεσσι. και ς in ἱκανῶς αὐτα θαυμάζων ἀλλον την αιτοῖ γνώμην ποιεῖ φανερωτέραν υ λέγων τοὐτό τι μοι κάλλιστον is φρεσὶν adε- ῶναι, ob ἔτερόν τι ἐξ ἄν φησιν η - παρασιτεῖν υὁαιμοννομέλπι καὶ μην οὐδὲ φ τυχόντι ανδρὶ στεριτέθεικε τούτους τους λόγους, ἀλλα τω σοφωτάτου των Ἐλληνων. καίτοι γε εἴπερ ἐβούλετο θυσσευς τ κατὰ τους τωμκους ἐπαινεῖν τιλις, ἐδύνατο ταυτὶ λέγειν τε τον Φιλοκτήτην νηγαγεν - της ήμνου, - - Ἱλιον ἐξ-- σεν, τε τους Ἐλληνας φευγοντας κατέσχεν, τε ἐς

ράκη ενδυς ἀλλα τότε οι εἶπε τοὐτο τέλος χαριέστερον. Ἀλλὰ μὴν καὶ ἐν φ των Ἐπικουρεέων ω γε με-