장음표시 사용
201쪽
carmen strichosiaste refertur. Suod si veriim est, credetulum est, Pindarum victoriam Psaumidis curru equestri reportatam statim vid. not. praeced.Jcelebrasme, priusquam Psauinis Vicerat Κέλητι et απηνη, et posse demum has duas victorias simul eum illa, quae hoc carmen peperit, novo carmina collaudasse Forsan prima victoria primo ludorum die, reliquae quinto vel Ultimo reportatae sunt. Erant enim ara κοπταμ εροι οἱ κιχ αν, ut dicit noster Cl. 5, I . V. l. Κλυμίνοιο παδα. Intelligit Erginum,
Clymeni filium, Orchomeniorum regem. Duplex memoratur Erginus, alter Clymeni filius Orcho- naenius, alter Neptuni filius Milesius Posterior ab Apollonio l. I, 186 et Orpheo et Hygino Argonautis annumeratur a nostr autem prior. cons Bur- manni catalogus Argonautarum ad Valer Flacc.J. V. 34. Σαλκοῖσιν λ εντε τι ρομος est βρομος ωλί-
ης, quem clypeo, galea et Ocreis armati perage-hant Paum. 6 IO J.
V. 36. μετα σε φανον ἰων. Non est coronam
aursu petitur,usOerata victoria, sed parta victoria ad coronam accipiendam vadeus. tuae enim sequuntur verba, non, ut Aretius vult, stadium
ingredientis sunt, sed potius a victoria redeuntis. v. 37. Vitiosum est comma post τος ἐνω. Igitur pro eo colon vel eXclamationis signum pone. Sunt enim haec verba istoris gloriabundi et superbia contemtum mulierum, quem antea passus erat, Ulciscentis. V. 37. 38. ταχυτῆτι χεῖρες χε - ητο Doν Sensus est in me, modo contemtum, nunc victorem Vidistis ledum agilitatem; aeque agiles
202쪽
mihi et manus et cor. Sicut pedibus vici, ita et manibus et coide vincere queo. Ceterum quod ad ipsam hanc Pstumidis cum Ergino comparationem attinet, ure, ut mihi quidem videtur, scribit Ill He ne se poeta indignum .est, quod saum idem canum pugnasse volunt et in hoc comparationis vim quaerunt. Immo sic accipiendum Me vera de Psaumide pronuntiasse, res ipsa declarabit, ut Erginum, etsi roboris juvenilis specie carentem, res ipsa et eventu prinbavit vegetum et valentem cursu ac viribus. Videtur igitur comparationis vis niti inprimis inexspectata et inopinata utriusque victoria. Exsequente enim carmine . 53 verisimile est, jam senem fuisse satanaidem. Forsan etiam ab illo Ergino genus ducebat Psauinis, quod si ponamus,
Verba αζίτων κατι v. Ι5 erunt etiam magis congrua ac perspicua. Erginus enim re erat Orchomeni, ubi antio uissima et celeberrima Gratiarum sedes erat. Tvid. nostrum l. vi.
v. - 25. Virtutum et coronarum ulcissimussos est hymnus et universa victoriae celebratio. Hanc saumidis donum esse dicit, quo nymphae lacus Camarinae offerat eoque hanc patriae patro
V. 8. αυξων Hoc non de sola gloria intelligo, quae ex victoria Psaumidis ad patriam ejus redundabat, sed quum ex sequentibus pateat, saumidem
203쪽
u 185dem de restauranda Camarina, a Syracusanis diruta, prae ceteris Neritum escte, αυξων illud proprie intelligo de inpliata et arsit Camarina. Hine
λαοτροφος ob auctum incolarum numerum. Varias fortunae vias Xp rta erat amarina.
Condita erat a Syracusanis Olymp. 45 Thucyd. l. 6. c. s et Dodwelli Annal. huc. p. 3J, ab iisdem deinde eversa l. 37 ibid. sed restaurata sexaginta fere annis Ost per Hippocratem, regem Getae Herod. l. p. c. IS J. Non ita multo post
Gelo, rex Syracusarum, iterum eam evertit, et
cives illius Syracusas migrare jussit. Herod. VII, i56J. Tandem i. 79 4 hinc non adeo diu ante hanc Pseumidis victoriam tertia instauratio amarinae facta est a Gelois. cf. Di Od. Sic. l. XI. c. 76, ibique,esseling. Dodweli annal Thucyd. p. 4 S.
Jure igitur noster v I Camarinam vocat νεοικον v. Ι2. γεων jungendum Ut cum βωμους, non cUm ορτας, quod absolute ponitur. V. IT αβρον Suid interpr. καλον, λαμπρον.
V. a. α. ος Pindaro hic et alibi est domisi Ilum, domus. Sic. l. IO, II εις 'A διο ς αγρον Pyth. 4, 136. Isth. 7 6 ζανου αγμους. V. 23. πολυαοχε Παχὰς Haud temere hoe Minervae cognomine hic utitur, quum de nova urbe, Palladis tutelae commendata, sermo sit. Eodem respectu . 39 Jovem invocat Σωτ οι.
V. 28. 3ρατὸν i. e. τον λαον τῆς Κοιμαρίνης.
V. 3I. αλσος Multitudinem novorum aedificiorum significat, quam hae stibae comparat. V. 32. - άμη χανιας αγων. Malo hoc ad ipsum Psaumidem referre, ut pendeant ab ειδει, quam
204쪽
ad fluvium Hipparim. Ita cum seqvientibus arctius coriae rent. Et ili iniciam versiis 29 - 3ITON, etc. d faunii vi, qui divitiis suis ad restaurandam Camarinali Uteretur, referamus, quum
eadem nonnisi admodum dure de fluvio ici possint Libstnius tamen Tom. a. p. 386 λεγις 'Aντιοχικοί de ipso fluvio hoc intellexit. Dicit enim:
U. 36. ἔργον κινδύν κ καλυμ αμον de ipsa victoria
vulgo intelligunt. Melius ni fallor intelligetur de Psaumidis studio in restauranda patria, quod
fortasse cum periculo dii Syracusanorum, qui Ca- marinaeos debellaverant, conjunctum erat. V. q. s. ολβον αρδει in Schol. explicatur: αύξει πλουτ . Metaphoram sumtam si dicunt ab horto vel prato. Durum hoc si id volvisset poeta, diXisset αρδει λβω βίον. Si Da)nrnium audias sin germ. Vers αμει ολβον erit: irrigat se felici- rate. Bonus sensus, sed eum non admittit verborum structura. Expeditus tamen idem erit sensus, si mecum legas αρύει, haurit . . Fota felicitate11 salubrem i. e. non inebriantem. Tum
ολβος comparatur cum potu. Similis comparatio stat Ol. I. V. 88 κατα τε ν λβον. V. 35. ξαρκεων κτεατ2σσι non est, ut vulgo intelligitur, abundans opibus, sed aut opibtι suis es ritentus, aut, quod malo divitiis ad benefaciendmutilens scit ad restaurandam CamarinamJ. Hoc enim sensu apud n0strum occurrit φίλοις ἐξαρκεων Nem. I, 47 P. 57.
205쪽
v. 37. μὴ 'τευσηθεος γενεο q. Hae vel simili ratione saepius noster hortatur ad acquiescendum conditione praesenti, simulque superbiae et ins lentiae fugam commendat.
V. 3. Καν ίνικος subaudi μνος dicitur h. l. pro nomine hymni, ab initio vid. Schol. - κεχλαδως Praet Med. verbi χλάζω, sono, ressuo. v. q. άρκεσε. Sensus est In ipso quidem ludorum Olympicorum strepitu lassicere poterat victori solemnis ista terque repetita acclamatio, ex Ar-ehilochi in Herculem hymno sumta. At nunc peractis ludis illustriori victoris laude opus est. Κρονιον παi χθον i. e. Olympiae vid. Od. I. 179.
V. s. γεμονευσα κωμαζοντι Praecluebatur AD
ehilochi hymnus victori solemni pompa incedeuti. U. 2. Ἀκρωταιον Αλιδος est ipsa lis, quae, quum maritima esset, promontorium dicitur. Biem et Elidem sagitta petere vult poeta l. e. celebrare victoriam Olympicam, quatenus ludi Olymp. Jovi consecrati erant. - σιμ έον Ob Osdem ludos
sacros. V. I 6. δενον 'Iπποδαμ ειας Oenoma enim in imperio Elidis successit gener Pelops latio dicitur h. l. Pro φερνη dos. Nam sec. Suidam εδναι sunt τά δἱ δόμενα δῶρα πο τῆ γαμοῦντος τῆ γαμουμένη. Et ita semper apud H0merum.
206쪽
V. 26. υνο inia,Oeatur Σωτειρα, quoniam boni glegibus servantur civitates, et μεγαλοδοξος i. e. V. 34. μαλερῶς π λεγουν ἀοιδαις Hymnum quas cum face comparat, qua Opuntem illustrare velit. 3-λερόν Suidas interpr. λαμπρον. v. q. Εἰ pro τι ut saepe. μοιριδια παλαμα vertunt ope divina. Sed malo:
manr a diis simnata. Sic cohaeret cum imagine horti a poeta culti. V. I. 42. αγαγοὶ . l. sunt victores in certa minibus; σοφοὶ poetae, qui illos celebrant. V. d. ' Ἐπει et . Sensus es Hercules etiam κατα δουριον i. e. deorum inprimis Minervae munere tam fortis evasit, ut contra ipse deos pugnaret. Vid. Schol.
Procedit autem rati ita: πει πως αν Ηρακλεης χερσὶ τιναξε ιυταλον ναντα τριοδοντος Pi. e. contra tridentem Neptuni . Male Schmid jungit σκυταλον
τοιοδοντος - Σκυτοαλον recte Uidas interpr. οπαλον.
v. 47. Ηρειδενέει ςJ μιν divasit eum. Hoc se imsu ρειδων occurrit apud Aristoph. Nub. 6 8 παντες ἐζωδουσιν εις Υπεζβολον, et Eq. 627 ρειδε κατα των
v. O. V Αιδα etc. omnes cum Schol hae ede pugna Herculis cum Plutone in ipso Orco, quum Cerberum educeret, pugnata intelligunt. Male. Pugna ista in Pylo accidit, quum praeter
Neptunum, modo a poeta commemoratum, Pluto etiam Pyliorum regi Nele contra Herculem Opem ferret Fabulam narrat Homerus I ε 395, et Schol. Pausan. l. I. c. 25. Apollo d. II, 7, 3. Vulneratus autem est Pluto. Hinc mallem . l. ανικη-
207쪽
ταν pro ἀκ ταν Ipse quoque ars eodem tempore ab Hercule vulta eratus est Hesiod Scut. Herc. 339 sqq. J. Ceterum Pausanias l. l. refert, Herculem in hac pugna a Minerva adjutum esse, ut vectes igitur antea iv. i dixerit noster:
v. I. Ραβδον. tuae ab aliis Mercurio, a nostro ipsi Plutoni tribuitur virga ad deducendas Umbras. - Κοίλαν γυιαὶ sepulcrum esse volunt. Mallem intelligere de via ad Orcum, quae cava dicitur i. e. obscura et subterranea. V. 54. Απο ungendum cum ρύψον De sensu vid. Schol.
i modica Herculis laude intelligo. Sensus est: Insanientis est pro quo ut lyricus dicit insaniae consonat J immodice laudare hominem et supra
Deos extollere. Nam καυχαβ οι non semper est gloriari, sed interdum etiam magnopere laudare. Sic e g. Occurrit etiam in N. T. 2 Cor. 9, 2. v. 64. μολοβροντα Gen. Or. pr - ολοβροντου
haesisse'. l. in voce ιμον Vertunt excita illis carmimim viam canoram. Sed quanquam nosterol. I, 178 dixit Do λογων, non tamen intelligo quid sit excitare viam, multo minus quid sit via canora Alii οἶμον λιτὸν interpretantur caurum so-
208쪽
noru=n; at non ιμος, sed Le, est etiam φωνή et δὴ secunduin Hesychium. Suare non dubito. quin vitium lateat in οἶμ ον, quod ex sq. οἶνον fi xisse videtur. Equidem legendum censeo ρον, Deirtu usecundum. Nam eadem non solum imagine sed iisdem etiam verbis utitur noster Nem 6, 9 ευ-
Odyss V, 176 et , 357. Suam facile autem ex ΟΥΡΟN enasci potuerit IMON manifestum est. InteXtum hanc emendationem receptu em saltem subtextu notasTem, nisi nunc demum in eam incidis m.
V. 73. 7 . παλαον οινον i. e. antiquas fabulas, ut h. l. Deucalionis et Pyrrhae. - ἄνθεα μνων νεωτέρων sunt recentia facita, quae adhuc quasi sorenti ergo e. g. Phari si vi loria. v. 79. ἔντλον apud Hesych. es etiam γάλασσα. Sic ς αλι ενον αντλον apud Eurip. in Hee. v. Ioas. v. 8 -IO. ,Turbatis in haec sunt importu- ,,na Grammaticorum subtilitate, qui Protogeniam, Deucalionis et Pyrrhae filiam, eandem esse vo- istunt, quae Locro nupta fuerit et a Jove antea, compres a etsi sic etiam apud Schol. Apollonii lib. IV v. 178 legitur, et potuit ita ab aliis tra- di. Sed quantum equidem asi equor, ex Pindaririmente Locrus, Deucalionis et Pyrrhae filius, Loescridem tenebat, quo parentes conces erant . 68. ,,Ad hunc Iupiter in matrimonium adduxit Opun-ktis ex Elide filiam, gravidam in Maenali recesila ,e de factam, unde prognatum puerum Locrus .pro suo filio suscepit et ab avo materno Opuni tem
209쪽
otem appellavit. De Protogenia Pindarus an h. I. cogitave iit, nusquam apparet. Ab aliis tamen illa in Elide commemorari potuit, tanquam Aeth- Alii mater, qui in Elide regnavit primus et filium is habuit Endymionem, qui Epeo regnum reliquit, is quo Epei dicti. Vid. Pausan U I. Ita iesummus He ne, quem sequor, donec certiora aliquis protulerit. In eo tamen dissentio, quod Locrum filiu)u Deucalionis dicit. Erat potius illiu at os filius Amphictyonis. Ita saltem Scholiastes
in loco, quem omittere non debebam: ἡ οεώ Λοκθος Ἀμφικτυονες si δειος. Ultimum hoc falsum. Erat
enimAmphictyon filius Deucalionis Apollod.I. c. 7, 2 et ΙΙΙ. c. I 4, 6. .uod ad Protogeniam attinet, quam alii omnes Deucalionis filiam faciunt ut et Apollodor. I. c. 7, ad credo equidem, eam h l. Pindaro esse regis Opuntis filiam. Nam quum v. 6 Opuntem dicat urbem Protogeniae, videtur virgo, quam a Jove ex Elide Locro adductam narrat, non alia fuisse quam ipsa illa Protogenia, a cujus filio urbs pus nomen traheret, et cui propterea ipsa ea urbs quasi sacra est. Commentum, used est in Sehol de binomini Deucalione, vel propterea explodendum est, quum Deucalion ad Parnas sum, pus autem in Epeorum terra i. e. Elide habitaret. Recte igitur in Scholiis dicitur: εξ Μαχ ετὴν ,ορίαν ο Πίνδαρος, dum Locrum Deucalionis nepotem, Protogeniam filiam Opuntis facit, quod utrumque si ponamus, nulla in hoc loco supererit
difficultas. Nam κωνων σσαν i. e. a Deucalion et Pyrrha orti J - μετεροι προγονοι Epharmosti Opuntii majores J 'Iι πετιονιδας φυτλας κοῦροι i. e.
ς Iapoti gente orti, quatenus Deucalion, filius
210쪽
Promethei', nepos Iapeti, Pyrrha, filia Epimethei, neptis Iapeti fuerat κορας τε φερτάτω Κρονι- δαν ex amasia Jovis, Protogenia ἐγχώριοι μιασιλῆες i. e. non adventicii, sed in ipsa Locride natidines uno ordine sibi succedentes, successione non
interrupta. V. 85. Πρὶν Cave vertas priusquam, sed est olim. U. I. Mῖ ν πότμον εφαψας scit. ιυτῆ aetas, mortem ei propitis adducens i. e. X trema senectus. Hesychius enim ἐφαπτετα e X ponit προσεγγίζει.
v. Icio. διατα h. l. est administrare, regere. Nam διαιτος est κριτης see Hesych. V. II 3. ω ' ἐριφρονι δειξα μα' ειν. Durum hoc. Credo vitium latere in δειξα . Forsan να , t liceret cognoscere.
i. e. ingeniosus, disertus 'Aναγειργα ab oninibus pro διηνειογα sumitur. Suam X plicationem meis rii rejicit Ill He ne et ingeniose, ut solet, ita locum explicat: quidni multo elegantius et meta-Mphorae inductae ἐν Μοισῶν δίφρα convenientius , , ilice Ve, incedere ab iγει B Procedit ad victo, mas Epharmosti praedicandas: Utinam, inquit, sesatis disertus sim et idoneus qui praegrediar, iu-isvehar uti sarum curru aure victorem, ut sup ώv. 5 Archilochium carmen γεμονευσα dicitur κω Dροαζοντι)' In scholiis textui subjectis ex incuria omissa sunt p. sa lin. I. post Προμηθεὶς haec ἐξ s atm Κλω.