Carmina selecta: Olymp., Pyth., Nem., Isthm

221쪽

- οῖ vel potius risicipem. ἁρχη enim bene dici potest pro endi; in plurali saltem id non infrequens. Chortis io itur nostro erit prince s aptitiae atque festi, quod ni fallor magis poeticum est quam ubgaris interpretatio.

V. 6. φροιμιον ei crasin pro προοίμ ιο h. l. non

est praeludium, id enim est ἀνοι βο , sed pro toto hymno sumitur ut th. . Ita Thucydide l. 3.

c. Io Mylatanum Homeri in Apollinem vocat προ-oiμιον 'Aπο νος, ubi Scholiastes diserte addit, μονους τὰ προοίμια αλὴν Ita etiam Pausian X, 8 Aλκαῖος ἐν προοιμια Ἀπολλωνα. Similiter Plato in Phae done c. hymnum in laudem Apollinis dicit οεις τον Aaro Niso προοίμιον, ubi vid. Cel. Fischer. V. 7. ἀμβολοις Syncope poetica pro αναβολας. ἀναβολη praeluci tum , idem quod προοίμιον, si proprie, non, ut paullo ante, de ipso laymno dicitur. Suidas scribit 'Aναβολάς, τα τοσουρια η ας de χας

1us est: upiter ipse cantu Musarum de luat tu in dulcem quasi soporem solvitur, ita ut vhnen X-

cogitari potest ad vim Musi des declarandam Aquila, ovis sceptro insidens, obdormiscit alis utrinque pendentibus, et nutat in si eptro. - Aquila Jovis plerumque Jovis pedibus adstans aut propter eum volans singitur. Aquilam sceptro insidentem sumsit forsan poeta ex aliquo simulacro. Jovi S.

222쪽

Jovis. Sed mapis verisimile est, Phidiam insimul aero Jovis Olympii ingendo praeter notum illum Homeri locum Ιl. α 52η sqq. reipe Xisse quoque hunc nos frum locum. Finxit enim aquilam sceptro Jovis insidentem vid. Pausan. l. V. c. I ora ορνις

V. 14. κελαινα π: νεφέλαν de so vano loquitur. quem cum atra nebula comparat. Κελανῶπις em a masc. κελανώπ;:ς, quod non solum ess nigris oculis praeditas, sed etiam niger ad pectu ut h. l. V. IS. αγκυῖ. κρατὶ intelligunt vulgo de rostro adunco, sed melius de aquilae dormientis inflexo

et uuta ut capite. V. 16. ἔδυ κλα is ρον βλεφιέσων Vulgare est oculi

claudu)itur somno, pro quo lyrica audacia ipse somnus dicitur dulce palpebrarum claustrum. Est autem κλάςρον dorice dictum pro κλιηι ρον et hoc pro κλύθρον aut κλῶγρον κλειω pro quo dorice dicitur '

V. 17. γε 'ν νῶτον. Fluctuant interpretes inexplicando epitheto τραν. Schmid interpr delectatione perfusum dors M. Damnatus somno rigarum. Chabanon, gallicus interpres, humidum dici aquilae dorsum censet, quoniam in nubibus habitet. Ridicula haec Melius S. V. Kone: mssile et instea lim tergum, et Benedictus di fusufacile, sumtum ex Scholio ευδια χυτον. Sed ne hoc quidem satisfacit. Mihi quidem hoc ipso epitheto Mutantis in sceptro aquilae imago exprimi videtur.

υτρον λε ιμα prid Anacreontem et alios eroticos

Don sinat oculi humidi, sed petulantes, mobiles. vid. interpret ad Anacr. 8, 2I et ad Lucian. Imag. T. a.

223쪽

- et os T. a. D. 2 6 d. Homerus laepe de nil hac voce utitur. Sed quam otiosi uia et jejuniuia oret nare humidum. Si vero vertas mare filictuans, dignum erit poeta epitheton. Eodem sensu γεμ dicitur saeivus de animo fluctuante et in omnes partes flexili. - Nec alite intellexit . . Sciroliastes,

quum scribit: τὶ θατερα επων et ταλαντευο αενος λζwγος ατουμενος, quae ad nullam aliam vocem peribnere possunt. V. 17. Em iιπιεισι κατασχόμενοι, ins lyrae

Apollinis ictibus i. e. sonis et modis desinitus.

eα πνου βα γέος Hesych. Non tamen de ipso sonino intelligo, sed cle quadam mentis ecffas et languore cum summae voluptatis sensu conjunctio. Fingitur igitur h. l. Mars mollissimo et dulcissimo Musarum cantu quasi consopitus, ita ut hasta manu Xcidat. v. I. Equidem ita jungo si λα δὲ sc. σα

σαν τε Tela tua se lyrae deliniunt Deornm quoque meu tem ut h. l. Jovis et Martis) per artem Apollinis et Musarum. ἀμφὶ enim nostr .aterdum dicitur pro δια Sic Pyth. 8, 47 μ αμφὶ

V. 23. βαγυκολπος sensu non dissertis αλ- ζωνος, quare eaedem Musae dicuntur, a nostro βα γυ- ζωνοι κορα Μνημοσύνης Isth. 6,rO9. Est autem eximiae pulcritudinis et venustatis in corpore femine epitheton, ut igitur synecdochice dicatur pro Fulcra estu fore ac vigore aetatis con stituta. Sic apud Anacr. S, 1 κήουζη gQ Θυκολπος. In versione KOppiana h. l.

224쪽

praestat de vianorosis intellio ere. V. 29. ος κοτα ζω κῶτα . Contradicere sibi

videtur poeta , utina statim eundem Typhoeum sub Aetna jacere finaeat. Sed utrumque dei est. Nam n αρταο, nihil aliud est, quam penitus sub terra. Scholiastes Aeschyli ac Prometh. 3 SI de Typhoeo scribit, αυτος ἐν Σικελί περ υν A. νην V. 3O. Θεῶν πολέμιος. Copiose Typhoei historiam ejusque cum diis bella enarrat Apollodorus. l. I. c. 6. Ubi id. Cel. Heine cons Jablonsti Pantheon Ae g. l. S. c. a. et Hesi Od. in Theog. 8aos i J

V. I. κατοντακαρανος Scribit Hesiodus l. l.

V. 32. Κιλίκιον Hinc Pyth. 8, 2O Typhoeus dicitur Κι, ιξ εκατογκράνος, et Aeschylus . Prom. 35 IJ eundem vocat Κιλικίων οἰκ-οριι αντρων et Scholiastes Aeschyli ad a. l. ς εο δε τι ἐν Κιλικία aeis ἐγεννήγη Tυφους, κολοκλη ε ἐν Σικῆλίαι. Ipsa autem celebrata Arima Homeri Il. 3 78 έν 'Aρίμοις ob φασι Τυφωέος εα μενα ευνας Ciliciae jam olim assignata sunt vid. Strab l. ΙΙ. Steph. ByZ in v. Aριμα:Mihi quidem ευναα Typhoe apud Homerum nihil aliud significare videntur Uam . l. αντροι, ita Ut Homeri quoque locus non de sede Typhoe devi-eli et puniti, sed de pristina illius habitatione, priusquam a Jove debella Lus siet, intelligatur. Ita multae difficultates, quas Homericus locus peperit, evanescunt. - Secundum Apollodorum l. I.

e. 6 habitabat Typhoeus in antro Ciliciae celebra-τissimo, Corycio, de quo vid. Ponas Mela l. , 13. At

225쪽

At ibidem Mela aliud in Cilicia meminit antium Typhon eum, quod ultra Olycium collocat et ubi Typhonis cubile fuisse trauit.

duia' cum Sehol de insula qua am prope Siciliam, Domine Cuma, quae nulla est et ex falsa hujus ipsius loci interpretatione conficta. In eundem tamen errorem delapsus etiam est Stephanus Byzantinus, qui in V. Kυμ scribit νῆσος πλη- σιον Σικελίάς, ubi id notae Lerkelii et Holi in ii. Alii χ Θας περ Κυμ ιις δε i a Sicilia intelligunt. Durum hoc, praesertim quum Siciliam seorsim commemoret. Num igitur intelliges littora apud Cumas in Cavit avia Sic vulgo accipitur. Sed dubito, an ,ε Unquam sit Frid. Nullum igitur dubium es , poetam dicere voluiste, Typhoeum, immanis staturae gigantem, non solum sub Aetna jacere, sed pertingere Usque sid cavlpos Phlegraeos et ad Vesuvium , qui prope Umas, eique qui ut noster h. L ex Italia ad Siciliam versus tendit, Fra Cinnas positi sunt. Sed respicitur omnino'. l. ad omnem illum Italiae tractum circa Cumas, ignibus t bterraneis aestuantem. Praeter campos Phlegraeos n hac regione traho l. V. p. 24 sq. collocat forum Vulcani f. hodie Sosa

rara , quod ita describit: Ηφω λάγορα, τεθὼν ε - ' Prima quidem Vesuvii eruptio, cuius historia meminit, est illa, qua Plinius periit. Sed scribit de eo

Strabo V, 7: Υπέρκειτα τῶν τοπων τουτων ρος

226쪽

lis, ei non tulto magis suFVa M./S, quippe quae magis ad Septentr. vergebant, situm erat . Eadem yoce utitur de Vesuvio loco antea aliato. Notum alitem est poetas veteres in cubili typho ei ab Homero inde maxime dimentire. Praeter eo enito, qUi eum Aetnae subjiciunt, alii in salam Aenariam vel Inariamen quod nomen errore X HOi Aerico εἰν Ἀριμοις

Il. 3 783 natum esse creditur ei imponunt Uirgil Aen. 9, I 6. Sit Ital. 8, 5 IJ, alii insulam Nesidem Lucan. VI, o sed idem alio loco Inarimen V, ΟΙ , alii insulam Pythecusam Strabol. V. p. 2 8 quam tamen non diversum ab Aenaria esse tradit Plinius, disientientibus aliis. In eo tamen consentiunt plurimi, ut cubile Typhoei aut in Sicilia aut in aliqua sinus Cumani insula quaerant. Sapienter igitur indarus immanem istum gigantem sub toto illo maris et insularum tractu a Cumis inde usque ad Siciliam, caecis igni

bus repleto, jacere fingit. Id ipsum jam vidit Strabo, qui commemorata fabula de Pythecusis Typhoeo impositi. l. l. addit Π γανύτερον γε

τις α legatur Vervido fit Excursus III ad

227쪽

- et ῬAetnam Cornelii Seveti, vel, ut ipsi videtur, Lucilii in Poet. lat. min. T. IV, p. 352. itemque Heynii excursus II ad Aen. IX, TIS. Ceterum Κύμας h. l. est Genitivus singularis, non, ut clamidius vult, Accusativus pluralis. auanquam enim Latinis scriptotibus plurale nomen Climarum usitatius est occurrit enim etiam ovi apud Silium Ital. Statium aliosque apud G1aecos tamen scriptores, inprimis Strabonem, magis in usu est Κύμη Attamen Ptolemaeus ha

ni parte, aestate quoque nive contecta est. - Ιdque ita esse veteres et recenti Oies testantur. Solinus scribit c. II: Mirum est, quod in illa ferventis naturae pervicacia, licet vastis exundet incendiis, picis canicie perpetua l)rumalem detinet faciem. Inter recentiores autem lectu prae ceteris

digna est elegantissima Bi doliri descriptio si id Ber Brydonii T. I. in pr. p. a et Oa. ubi hunc ipsum Pindari locum Xplicat.)v. 4o. Unge τῆς Aetnae ἐκ μυχων ζευγοντα ποινα ἀγνοτατε purissimi, i quid isti mi). παται

propter Opiam et perennitatem. εκ μυχων i. e. ex κοιλωρο,των, e caverni vel potius crateribus Aetnae.

V. 43. αίρας. Cum nostro congruit Strabo iii descriptione Aetnae l. VI p. 27 νυκτωρ μεν

,, diu fumum et caliginem, noctu etiam flammas, per tenebras scilicet sub conspectum venientes, is eructante, res est nota vid ad Virgil. III. Aen.

228쪽

ἡ37 sqq. Sed PauWium h. l. tenet illud, quod

,, yroctu saxa vomere dicitur Aetna, quas id non Maeque fiat interdiu. Itaque ipse emendat τέφρας ,,pro πιτρας. Qua in re, quum acute viderit alte- , , rum, miror eum non aeque vidisse, in nova haees lectione inferri aliquid ut scilicet cinis evomatur, es quod interdiu nota minus har, quam noctu rei,

, , qua autem inprimi Sque το, συν παταγα parulnis convenire cineri. Itaque maneamus in ut data, ,eamque ad poeticam normam moremque e Xigv,,mUS, UO, cum alter membro simpliciter dicen- ,,dum esset όρφνοα φοίνισσοι κυλινδίτα δεῖ λοξ, i,ne nude id poneret, Vestivit et exornavit splen- ,, dide ex adjuncto φλοξ κυλινδο αενοι φεζει etc. Oe-

, , tam autem in his ad inlecticam subtilitatem re- ,,VOcare Velle, calumniari est. me ire. v. 47. Inepte Scholiastes jungit Αφις οι ἱρ- πετον, nec satis mirari possum, recentiores omnes eum secutos esse Perspicuum est ungenda esse Apru οι κρουλους. idemque esse, quod antea dixit Ερπετο h. l. est Typhoeus. Dicitur enim haec O non solum de reptilibus et serpentibus

quanquam ipse Typhoeus jam olim Draco fuisse visus est v. Strabo l. XVI p. 75i sed etiam de quavis bel

229쪽

Sensiis est: non solum, qui ipsi d fiet untiasque regi 'nescium arunt, stupent, sed illi etiam, qui ex

peregi inantium nariationibus Aetnae te mole noverunt. Ill H ue ita in editione explicabat: si ipsi,,hospites vident et audiunt aesturn et fingorem ,,montis. Sed, quae hujus Viri modes ta est, revocavit interpretationem suam in epistula ad Cel. Vos, elegantissimum Germanoruna poetam eundemque litterarum graecarum peritis unum, im deuscheu Museum 778. Ol. I. p. 5I et vulgarem interpretationem, quam nos quoque secuti

sumus, comprobavit. ω, ω Tmesis es, proe ενδεδ ετ α κορυφρας πεδω a. e. interligatus inter Vertices Aetnae et inter πέδον i. e. solum et iundamina Siciliae rectius imas Aetnae radices Schmid. V. 56. Ἐὶη Ζευ b ει η άνδανειν. Aptissura exclamatio, quam poetae imago terribilis spectaculi, qu0d modo descripserat, et quod menti jam Ob- sabatur, exprimit. Nec tamen ad se solum respicit, sed magis ad ipsam illam novam coloniam, quae ut placeat Jovi utque ab incendio Aetnae incolumis servetur, optat. Post ἁνδάνω igitur nec cum Schmidio, nec Κρωνα cum Melanchthone subaudio, sed absolute accipio, ut sit exclanaatio terroris simul atque sollicitudinis Parce, precor,

litas Siciliae ubivis decantata vid ad Olymp. I, 19. a Moiis

230쪽

Mons Aetna dicitur frons Siciliae, quatenus longe emulet et iocul conspicitur. V. 9. Ο κις- colo uiae deductor. Non entia Catanam primus condidit Hielo; erat enim ea Naxiorum Olonia deducta jam circa Olynas . 3vid. la Lacyd. VI, 3. Hiero tantum expulsis prilitanis incolis novam illuc coloniam duXerat. V. 6ψ-69. Ναυσιφυήτοις te. Sensus est ut gaudent navigantes, si statim ab initio cursus secundo vento feruntur eoque ad spem felicis reditu excitantur, ita quoque Aetna recens conditalia prima certaminum solemnium lotis, qua ana ornavit Hiero, ad spem plurium victoriurum erigitur. V. 67 ἐοικοτα, Enallage numeri pro ἐοικος, εςd verisimile est. v. 69 73. ο ε λοτος te. Ea dena ratio et ratiocinatio id enim h. l. λογος non ut Schol. κωμιας ικος λογος ob novam et primam hau Act-Nae glori.m spe=u et opinionem id enim . l. est δοξα, non gloria a fert, hanc urbem tu posterum quoque oro uis et eqAris i. e. coronatis eqUis, pro victoriis curulibus fore celebrem. - εὐφι νοις γαλίας spectat ad convivia victorum, non sine Onesiatibus celebrata. V. 4 sqq. Λυκι etc. Apollini Aetnam commendat, quippe qui hane Iothicam victoriam ei

lar itus erat. αυτα. i. e. Ota, paulo ante propo

sita . Haec ipsamque urbem ut Apollo menti quasi infigat, precatur.

νο i. e. Praeter scopum Nam γω h. l. est locus