Pharetra divini amoris libri 3. Antonius Malvasius

발행: 1804년

분량: 194페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

121쪽

I os

T, I B E Rmodestiam praeseserre . carnem suam macera re , et bonorum vi exemplorum aliis praelucere . Iam vero per haec vestigia strenue Incedentes uberioribus cumulat favoribus Dominus; Confirmantur magis in bono illis et ad perlectionis apicem se disponunt, et divina In dies operante gratia, et sollerti eorum cooperante diligentia tandem acquirunt habitum spiritudilium rerum , deveniuntque ad id ipsius spiritus quod persectius est, scilicet ad fastimum , alienationemque omnium rerum quae subessem

sua cadunt . aedificio huic poni debit duri-damentum carnis maceratio. α T, R Hoc aegerrime audiunt qui saeculo indulgent . di gare autem non ausim rem difficilem postu lari α IO α Quis autem tuus sensus r α TYR αEgo ne . . . Sic sede . . .

TAnt ι ergo tumulatibus carnis.. Deda Iirentia conturbas requiem mihi Omnι tempore tristia. In me praelia suseitas ΘTali sieeine funere Tu me perdere suscipis Τ.

122쪽

o aet

cludi Dictima febilis P

Ah non . Falleris impia; il . .'Terimen inerptae , Tantum dedecus auferam. In te pessima Diribus Atrox omnibus irruam . Duris membra laboribus Divexata premam gravi Torquens assidue fame . Planctus , sae νaque Verbera , Et quicquid cruciet meum corpus nat'iter in tuam Armabo exitium impiger .

HEe magnum initio incutiebant horrorem, nunc mitescere videntur. Non tamen penitus omni metu liber sum. Etenim si Vacuitas illa intellectus omnino ad persectionem Fidei recipiendam necessaria est, nec ad dIvinos amplexus assurgere potest homo nisi omnibus se plenissime spoliet corporeis, imo bc spiritualbbus imaginibus, iam id ipsum ad Spem υ Caritatem extendere debebimus, Zc proinde memoriam quae spei sedes , bc voluntatem quae Caritatis domicilium' est , evacuare speciebus ti omnibus quae externis sensibus percipiuntur debemus , ut ad periectissimum illud memora. tuns

123쪽

:1M . ii LIA E R III. . tum fastigium perveniamus. α IO. α Quidni si)8 TYR. α Hoc nunquam in animum mihi induci patiar . video 'enim hinc naturales

si Praecipuum Contemplationis obiectum est

Deus prout in se est . Quemadmodum in Patria seis licitatem nanciscuntur Beati in Dei intuitiva Visione ; se in illa Contemplatione quae est exigua beatitatis illius adumbratio, in unius Dei cons de ratione mens tota versatur. In hoc ipsa occupata tanta exuberantis lucis copia perfunditur ut extra se rapia

tur ; videat non videndo , & non'intelligendo intelligat ut loquitur S. Theresia Vit. suae cap. l8. Poterit nonnihil adiumenti ad hoc intelligendum conferre languida taeteroquin quam subiicimuς ' comparatio. Si nobis obiiceretur lux adeo magna quae totam oculorum nostrorum vim aciemque impleret, tune nihil aliud cerneremus nisi extraordinariam quandam claritatem. Non colores, non figuras, non motus quae sunt notae quibus res discernimus ad- Spiceremus. Jure diceremur caeci quoad alia omnia, dum in illo lucis excessu nihil videremus praeter ilialam claritatem . Sic & in militari barritu , vel non interrupta ignivomorum explosone bellicorum toris mentorum , auribus fragore obstupefactis nee perdulces muscar modulationes, nee suavia alloquia sonus in serret , sed solus ille confusus audiretur strepitus , ita in hoe sublimis contemplationis puncto sola di vinar illius claritatis commonicatio totam replet ani

mam , neque huic, aut illi speciali considerationi Io- cum relinquit. Interim quod & saepius inculcavimus, anima in hoc statu non manet iners , sed communicationem illam accipiens fervet caritate , & e celeinsibus ignescit ardoribus, & in illo otio magnum peragit negotium . Hoc & non alio sensu dicimus

animam hic passive se habere.

124쪽

PH n. BIV. A MO R. I in Ies usus, & potentiarum cursum destrui . Video hominem manere ut bestiam immemorem sine ratiocinio, sine reminiscentia'. Hoc a

tem quis dicet 8 Scimus quod naturam non destruit Deus, sed perficit . At hac invecta do ctrina sequitur naturae destructio. Etenim minvalium, et rationabilium oblivione mulctatur; quomodo ergo illa operabitur Z Quomodo naturalia exercebit cum nullam horum mem

riam habeat Θ Quandoquidem indicium est ei

ut sormas et notitias omnes, quae ςecordationis sontes sunt , deleat α O α Ne te ista sollicitum habeant. Nihil hujusmodi metuas. Etenim quo propius Deo accedit memoria, eo minus imaginibus illis detinetur. Idque ex,

crescit quanto amplius vicinior fit statui tinionis de qua loquimur. Ad hune autem evectam falsum est moralium, et naturalium oblivisci; imo maiorem acquirit circa haec persectionem , quia tunc et memoriae , et aliarum poteΠ-tiarum Operationes sunt veluti divinae , possi dente Deo sicuti ipsarum absoluto Domino Potentias nostras ob earum in semetipsum re Vocationem. Ipse est tunc qui eas movet; ipse eas moderatur, et dirigit. Videbis tunc animas illas iuste et sancte operari, quoniam Spiritus smi eas edocet; quaecumque scire oportet apo

rit. In memoriam illis revocat quicquid illae debent reminisci. Incitat ad amandum quod debent amare. Singularis enim Deo est de illis animabus cura . Et hoc significare voluit

Apostolus dicens quod: Filii Dei aguntur Spiritu Dei .

125쪽

METRUM VI.

dedem O quietit almae

cum Spiritu 1Verno Agitur , inoυetur intuS . Homo , νolansque dextra . Nestituae Dei trahentis ..i. Non unc ἔuperba axes . . Sternet procella . Laetua Per dura quaeque gre Cum ., His efferet beatae. Paustriae ad petita tecta.

126쪽

P 1I A R. D IV. AMOR. ID terrenis omnibus occludat; adaperiat aures suas Domino dicens. Loquere Domine quia avdix servus tuus .iAttendat qualem vult Sponsus Dilectam suam , scilicet Hortum concluSum, foutem signatum ..Λbdat se anima in cubiculo cordis sui ; claudat ostium , Oret coelestem Patrem, nam ille Dominus qui januis clausis ingressus est ad Discipulos suos, eisque pacem impertivit, ingreditur ad ipsam quoque, et licet nesciat anima quomodo sit ingressus. ille, nec quomodo operetur Dominus in ea; ingre dietur tamen' Dominus, facietque, ut loquitur Isaias descendere in eam Fluvium pacis , cu jus aquis eam mundabit, ex abluet ab omnibus si), quae per e X teriores sensus irruerunt,

sordibus; liberabit quoque eam ab omnibus perturbationibus quae ipsam inquietabantαTYRα In his omnibus illud impense placuit quod dixisti ut anima in abdito cordis sui oret. Hoc

posito caetera non moror. Etenim verebar ne ad meram inertiam illa via anima adduceretur;

nihil omnino ageret; et in salsa illa quiete ,

quam o Doctiores homines qui magnam sibi subli.

miorum cognitinium compararunt penum , non Sunt

feliciores in hujus Contemplationis assecutione . Sufficit hic simplicitas fidei. Sume it se devote Soli isti divino sistera ut lucis, ardorisque scintillas quis iase recipiat . Cum enim supra totam naturam sit Deus, ipse solus potest se nobis cognoscendum exhibere. Nostrum tantum est fideliter audire , & atis tente contemplari 'quicquid ipse dignatur nobis manifestare.

127쪽

tri et I B E R m. Q . quam tanta animarum pernicie Pseudomystici in Xere , tabesceret α JO α Vah indignum probrum . Habeat se passive anima ; quiete fruatur; in Domini ut a junt sinu dormiat . Semper agit, et nunquam ut inanime pondus se habet. Imo tunc iure dicet cum Sponsa: Ego dormio, sed cor meum vigilat.

METRUM VII.

Itie viget, medioque potenS in eorde triumphis . Somnia subrepenό qui comitatur Amor . Non satis est huie dum Migilas sua jura tueri , Te quoque persequitur. m sopor altus habet. Quid juvat optatae substernere membra quieti ΘImperat . atque magis vividus instat Amor Victor io , clausa irrumpit tua limina , teque compellat. miris sollicitatque modis .

Non tenebrae obsistunt, non mollia strata Neretur

Non parcit somno fervidus ille tuo. clara soporatos oculos incursat imago ejere , O notos reddere docta sonos. Tune quoque xu loqueris, tunc dulcia somnia fgis, Et placidas noctes irrequietus agIS . Lene tamen venit .admoti placide tormenti Gausa; suas urget molliter illa faces . O placidus, suavisque veni gratissimus Ardor ς

Erce damus promtas ad tua υinela manus.

Ma age captiυos . Tibi Uictrix laurea semper , Spleηdidus O nostra elati triumphuS eat.

128쪽

omnino suspensas, et inertes . Solum Deum agere in anima . Et adeo arctam intimamque esse animae cum Deo conjunctionem illam, ut annihiletur Spiritus, ut ipsi loquuntur . Esse desinat , et in Deum transeat, se in Deum transsermans; et lunc Operationes animae esse divinas α IO α Ne mireris . Habent singulae artes et facultates suas proprias voces et phrases; has accipere debemus non ad communem captum et usum ; sed ad naturam facultatis iulius cuius sunt phrases illae. Et Mysticis praesertim hanc datam novimus licentiam s et iure quidem quia de altissimis rebus pertractant ut imperfectis, persectis, contrariis, similibus, dissimilibus utantur terminis. Egregium habes eXemplum in Opere De Coelesti Hierarchia quod Dionysiic Areopagitae nomine circumse tur . Ibi Cap. a. Auctor sermonem habens de illa admirabili quiete , qua intellectuales su stantiae fruuntur , deficientibus propriis et aptis

vocibus ad rem tantam eκprimendam , cum posuisset Furias , irrationabilitates, insensibilia rates , omnia ad modum suum intelligens, dum

ad quietem qua fruuntur devenit, vocat illam

PROSA VIII.

ut ad somnum hunc perve-

129쪽

Immanem quierem; At quid magis quieti oppositum quam crudelitas i Sed egregie id; et

pim ponens vocem quietem abstulit imper1e

ctum illud quod vox furia inserebat: et dicens

erudelem . furiosam quietem perseetionem et vim quietis huius expressit. Etenim qui audit quietem statim concipit mente aliquid otiosi, tepidi, frigidi . Sed qui addit quietι crudelem et furiosam auteri imperiectionem illam , et optima in luce collocat vim et robur quieris illius, dum vox ipsa quies suriosam et crudelem destruit notionem . Uno verbo: cum SIVequies, sive furiose solitarie positum utrumque aliquid imperfectionis includat; illud nimirum inertiae, hoc seritatis, fit ut cum alterum alte. ri adiicitur & attemperatur, utrumque sua spolietur impersectione . Non ergo a ratione dices alienum, si ineffabilibus rebus exprime dis a consueta discedunt illi ratione loquendi . Hi ne Hugo Victor. in librum de Coelest. Hierarch. in hanc sententiam verba faciens: Non solum , inquir , ideo dissimiles Aurationes

probabiles sunt, quod super mundialium ex eellentias ostendunt, sed ideo etiam quod nostrum animum magis quam similes Aurar ι nes a materialibus, eν corporalibus reducunt . nec in se quiescere sinunt. Sic et initio libri De Mystica Theol. Auctor de S S. Trinitate ita: Trinitas supersubstantiatis , et super deo , 3 sNperbona . Nullus hactenus reprehendit - TYR α Indigemus novo Lexico At res ipsae loquuntur . Dum ergo audiS Po-

130쪽

P Η Α R. D I v. AMOR. Istentias suspehsas et inertes scito hoc tantum velle mysticos illos Potentias tunc non Operari ex proprio . quoniam id quod accipiunt totum est insusum, et id quod intellectui tunc contingit est mera, et simpleX quaedam mora, et suspensa admiratio, dum se illustrari , et penetrari divina luce sinit. Et quod ad voluntatem spectat, hanc dicunt illi annἱbitari, scilicet ut non sentiat, non amet , non cupiat, non laetetur in alio nisi in solo Deo . Porro si intellectus sinit se divina luce penetrari, iam vides quod patiendo agat . Si voluntas Optat, sentit, amat, laetatur in Deo, iam agit. Non ergo proprie loquendo , sed mystico illo

Sensu memoratae potentiae destruuntur . um praeter decurrunt Ustisa more Cernimus insolitas illa tenere vias , Quid mirum nova si ae aliena vocabula poseant, D eupiant sensus Sic aperire suos P .

SEARCH

MENU NAVIGATION