장음표시 사용
2쪽
A FAECTATUM forsitan, quia nouum se singulare, quis
piam putetit haecpriuata sensa mea ιnpublicum efferiam q* rn sacro DoPforum curta satis Derat protulisse , ac ignoratu nouitatu hujusce causa , manstiatem Ginetur quod neces m fuit. Memo eorum tamen tale aliquid suspicari vel umbra tramis ossit, quupenitius rem nouerant. quam diuersis porro ac insontes fuerint D li
tam nou rationes V est explorat coue num qu Comita=s adfuerunt. Sciticet cum ad omnem prolixioris morae occasionempraecidendam, qu i m
rant, ratum ac definitum te in quod ultra semihoram non excurreret esset omnibu conditatam, ac mih quidem qui ιn unam. Nim
essent ea quae spatio tam breui concludere omnia non liceret, ibi loquendi nem hora, enufeci υbi omnium praecipuus ad loquemdκmst sinu offerebat, quasi rostrie mihi ex industria reseruatus minuit da nolens praeternat' vid potici mum expediabatur ut dicerem. qum decialias mi peritabat , tametsi nihiIam psemisum esset'oris quod ad causae necessitatem non praemitti caeteris debuerit Enimvero sic mexcutiendas Apologetici a praefato Amaldo script calumniosis contra priora mea dicta figmentis, in euoluendo Patrum testimoni=Labeo diminutὰ produstis nec sincere, in C etano quem ipse magno rasu apparum ρ/oduxerat, linque Thomsis quos issius assectae ac autores non a missi pompi ostentariant, aduersus eos retorquendi atque eius damnationem consorquendis versarisam coas fui, inchoatum a declinante ad meridiem hora se qai undecima circiter tempud in pra- disti implere, ut cum ad Sanctum Thomam expendendum, quem coronidi reservaram, o quem inprimis vota multorum expectabant, aciscessi meridies me ipsa occuparit Comitiorum solution praefinita. Debeo sane Eustrissimis Praefatibus qui praesentes tunc erant, quod in ulterioris mih temporis eoncedenda ad hoc pensum explendum patientem indulaentiam inchnarint Debeo Doctonsus alias ad utramque pertinentibus partem , αδ in eandem concessonem senescio an
3쪽
ransis prosequerer, velin postridianum reser rem Deleo speciat mraustrissimo San Ariores Episcopo, quὀd postridie ineuntibis Comit strigladia toto coetu ante omnia postularit, mAlme tale cogitante via expectante postulandum quamuis ad praestandum parato, spontaneo qua beneplacito e multorum nutat vota omnium consensib M: Debeo Praeceptori nico meo Angetico Dinori, ac Donorum Principi, quem nacta mιhi Anytiam catamma, nuda cauissatio excutiat, qu)d in istius venerationem se gratiam eundulgenda mora H. pene actum sit, quam ad ejus doctrinam euoluendam Nenae a me oporteret. Sed quoniam, tametsi conceis haec ρs conditionibus proponebatur decernenta, ut in exemptam, non abiret ne eterreretur in abusum id pericula tamen praecauere υἰμme quod ex ea consequi promptum erat;
nec uisu aboqui meae indolis sentia ut importun messe velim, aut L Ium,ltri mihi priuilegium arrogare deducta demum eὰ res es, ut quod exequi voce non licebat, ne legem violarem , t is piandis committendam se consignandum, annuente confessu, podicerer. Hac starum euulgandorum causa , hac nec ita , Θ minus ambitiosa se arrogans qa.d aliorum potius votis ea in re obsequor, quam
anda eo mem: Etsi hoc simul quoque mihupsi debui propter causam
indiam indulgere, ut noua a me priscuatione ida tri s calumniis amolire quibus hanc sententiam rursus meam vespraepostera exseriaptorum Amalta relatio , velfinx ejus faudulenta solertia nondalita et Mamare, scutanteriorem inhianquum detortam infamauit. Habe igitur idam a me qualis vere mea est, ne te adacterata forte
4쪽
PRIMA PARS IUDICII PRAEDIQTI, sis censendii fragly, pronuntiat.
Quod optate me nup r circa Dominum Antonium Arnaldum in quaestione facti hactenus expedita sincere palam ac pacifice sum professiis, ut mitissime nempe cum illo ageretur in sinurn ipsum nostrum atque amplexum admittendo, si culpam eum confiteri ac resilire ab instituto continge ret, id etiamnum inrituestione uti , quae se discutiendam nobis offert paci studio pacis nee minori sinceritate cuius mihi conscientia testis est, ab ipse statim discussionis huius mea limine ac exordio profiteor me quod intem peratain imprudens cauillatio nobis omnibus exprobrare verita non est. vel inuidiae, vel odio, vel vindicandi libidini, vel inflammatae bili ac in tam efffulae, vel auerse animo Maduersiri gestienti, vel prauis assectibus ac praeia posteris, aut similibus quibuscumque incitamentis tribuere quispiam verEpossit, si quae paulis fortasse conten Ilus deinceps a me pio veritate ipsa rei
ac pro causa momento dicenda sitnt. Atque hoc ex me quidem nunc potatissimum expectari sentio quas meum ut Sancti Thomae ac Thomistarum sensum sanum , integrum , innoxium ab inscelicis atque inauspicatae proia positionis vestia centula dignissimae communione lecernam ac vindicem, Hoc intelligo aliorum benigniore nutu postulati, qui eas mihi partes a se melius exequendas pro arbitrio suo,non pro merito meo reservarunt: Hoealiorum insulsissimis calumniis exigi, qui nec eas tam ridiculas effutire, vobis audientibus, dubitarunt Hoc extorqueri aliorum intempestiua sormidine quasi laruas xspectra inania metuentium, quabus incauta nimis credulitate persuasum est ruiturum in terram coelum, si abigantur hirundines, vel si alauda capiantur defecturum in mundo Solem, si evanescant umbrae; confodiendam veritatem, si feriatur error, Sanctum Thomam cum suis proscribendum, si Iansensi sectatores fautoresque damnentur. Et si hoc porr&a me sentio potissimum in quaestione qua versatur vel expectari vel optari, ut quae ad illam partem spectant, peculiari quodam ossicio exequar velut professioni meae magis consentanea cla congrua, in eaque animus iam festinat implenda, suopte impetu per re fertur siue ad istas vices beneuola in Sanctu im Thomam propensioni sentu non rigrat reddendas, ac eorum animum quibus veritas eius placet, ebamplius itatam tuto dogmate confirmandum siue ad os iniquitati obstruendum, vel
calumniam iniqua loquentium chamo illo ac fraeno compescendam siue ad inconsultaria tumiditatem anteuere pallico liberandam ' asserendam illa
5쪽
s euritatem qua damnare non vereantur quod Sanctus Thomas damnat. qui tim incautitis damnari resormidant: Non posIum tamen quin altilis rc petens quae ad caeteras causa partes pertinent, nec hactenus expedita sunt, aliqua primum in tanscursu delibem circa testimonia Patrum , quibus proe politio in cen hiram vocata, quo ab illo fulmine tuta clec a esse possit, velut laureis undequaque frondibus inuoluta & circumtecta exhibetur. Et hoc utique tanto absolutrias a me ac ineuitabilius fieri necesse est. quod ad eam necessitatem ipsa eius in sellatio me adigit, qua Censoribus vestris quorum unus decreto vestio sui, exprobrat impotenter quod Sanctos Patres, quorum testimo is resipondere se polle distis sunt, una cum illo condemnarint; quod eo tum authoritatem vel spreuerint vel neglexerint; nec magno a se in pretio haberi ostenderint, cum nec leuiter attigerunt; quis eam propositionem haereseos notarint, quae certam in exploratam apud illos ut apud Authores omnes Catholicos doctrinam complectatur quod cum ad tot&tanta testimonia respondere ne tentaverint quidem, sicut ipsorum erat si tueri cen iram suam vellent pro confessio habendum reliquerint Patres etiam ipsos esse a se damnatos; adeoque Christiana fidei exitialem plagam intulerint, quam perspicere sine gemitu nemo scienter pius aut pie sciens pollit, ut a se usurpari ex Augustini vetbis notat. Ita evero inlultationem illam tam enormem tantam sine cicatricibus abite permitterem nec illum eius fastum sele altius esterentem, quia inflatione tua tumidum, repercusso tumore compescerem ne de omissione nostratam frustra ne quam inaniter glorietur. Nam etsi non est Inquisitorum sicut ipse praetexit ut ad eorum rationes atque obiecta respond ant, in quos inquirunt, ne causidici ex Iudicibus fiant; haec esse potu a causa cur caeter Censores ea sorte praeterierint quae nullam vim habere quia perperam ac infide prolataὶ censuerunt, habere autem summam posse si iacet ea fideliter proferrentur: Faciam tamen velut ex abundanti per eorumdem assensionem, ac perindulgentiam vestram, ego infimus ac postremus quod omisitI uniuersi difffidentia ipsa causa atque impotentia, non ratione ulla congruenti vel consilio inculpato innoxio, exprobramur. Sed antequam id aggrediar quod omnium noritum est eu in omnes Ndundat, cogor aliud quiddam breui excursione perstringere quod speciatim in me strinxit, ut retorqueam ac retundam dum fallaciter ea refert, ut odiosa reddat, quae in priori mea Dissertatione longe aliter protuleram siue
fallere ipse ultris voluit sicuti saepe solet siue obliquari infida suorum
Exscriptorum relatione deceptu est.
MEministis opinor, ANTisTITE ILLusTRIssi MI ET SAPIENTII SIM PATRes quod cum inter caeteras Appendices quas prosiua defensione compegerat, eius quam summopere urget discussionem praeterirem, quia necessariam non putaui, an iustus necne Petro eo usque firmiter perstitisset, donec negationis Christi crimen actu ipso incurrit, an iam alia negationem illam crimina praecessu sent, nihil ex meo sensu interesse dixerim
6쪽
praesentis controuersiae statum, ut perstitisse iustus asseratur sicut asserunt multi in cum ex illius tamen culpa non debite conantis contigerit ut a Deo deleri mereretur qui de suis vitibus praesumptillet Meministis, ea ipsa occasone notauerim alios quidem iustos elle qui deserantur ad intelitum sempiternum, quia post casum non resurgunt, sed in peccato perseuerant alios autem qui nonnisi ad tempus delerantur, ciuia cadere permittuntur ut cautiores eos firmioresque calus reddat ubi reuirrexerinis nec tam
peccant V peccent, quam ut aliquod maius bonum sic indulgente Deo ex peccato reportent Meministis ut illos quidem primos nunquam sine graui negligentia vel contemptu deleriaddiderim ; quia indignum Deo esset ut ab amicitia sua perpetuo exclusos vellet, qui nec illam grauiter violallant: Nihil obstare vero quin ad posteriores deserendos praesumptionis culpa susticere intelligatur, etsi dumtaxat venialis, quia experimento suo doceri debent quo auxilio indigeant, perleverent firmi; adeoque sibi rahi Petro aliquantulum potuisse, quo se non satis indigete intelligebat, quia nimium de seipso praesumpsi; etsi ei antea non defuit unde cauere praesumptionem posset, ac proinde negationis culpam non incurrerentiae sequela praesemptionis huius fuit, si praesumere noluisset. En quae a me utique dicta meminisse potestis,4 ut confido, memin stis: An ab omnibus necne, sormiter approbata nihil ad praesens refert: Non improbaret sorte imbsne dubio non improbaretὶ Sanctus Thomas, qui Petrum ait excidille a charitate cum negauit, ut studiose Arnaldus refert
vix non insilitans mihi quasi aliud instruxerim; sed illud ipsum praesumptione
sua demeruille quod negauit, ut ex alio eius loco poterat, si tinceresageret, eruisse.
Quam fideliter porro mea illa omnia sincerεque retexit ea nempe qua solet veritate: Quas non peccet judiciori sensu meo, qui iustos aliquos interdum ad tempus a Deo deseri agnoscit , ut ipse nude ac simpliciter insert; desertionis caulam reticens quam ad unxi ex culpa repetendam : Quasi
gratia caruisse dixerim Petrum qua ingruentem tentationem superare o fet, ut rursus insert absolute, cum eam tantum indicauerim defuisse qua
illam actu superaret, non absolute qua superare posset Quasi iustos a Deo desera posse concedam dummodo sint postea per diuinam gratiam ipsusu erigendis aliter vero negem pacis ipso monendu obito sim ne sent tia illa mea ad Calainistarum haeresim aliquantulum accedAt, qui Aunquam iustos ta a Deo deseri aiunt quin tandem aliquando ad eum
sint reuersuri ut inutiliis nugaci reflexione urget, mendaci tantum fraudulenta non contentus. Quid enim An sc ego Dixi- ne nunquam iustos deseri quin alitiando tandem reuersuti sint, cum aliquos deseri ad interitum sempiternum notauia Perinde ac si coelum indicem cum inferos nomino. Recte alia non dixerim si non recta conuinci possunt: Annon hoc ipse fraudulenter ti: t. iSed traudulentus ego nervipe, qui ei a xerim nee a gere e manife-stdilima calumnia potuerim Quod ex Petro argumentathia sit ad omno a
7쪽
fui si Ita ne vero3Non potius manifestissima haec eius calumnia est, te testibus apertissime reuincenda Dixi ad iustos indefinite tantum, non domnes ii Anno autem ad iustos illud pertinerein definite velle sua ipsa serie
conuincatur ne Iansenium ei ducem suum atque antesignanum obiciana inclafinite sic loquentem & hoc ipsum exemplum Petri ea occasione usu pantem. Haerere tamen in his rim morari nolim vel cidumniis enicaeius reprilendi quia per se corruunt si vel nemo impellata, vel dogmatum placitis accuratius euoluendis, quia per se nota sunt, si vel nemo demonstret; quamuis iam ab aliis idem constat apertissime demonstratum. Perreo iam ad id quod praecipue hac in causa spectandum versandumquesu Di; quam secure se nempe ac auspicato Patrum authoritate tueatur quam eorum testimonia vere proferat ac sincere; quo iure spretos elle a nobis crimincturi ac eadem censui acum seipso daria natos 'qua fiducia simul in subsidium sui sanctum Thomam advocet ne damnetur; δ Ca, anum aliosque Thomitas ut eiusdem dogmatis quod versamus antecessores vel consortes ostentet. Sed a pri lcis Patribus ordiamur eos potissimum a icuratilis expendamu quo pressius putat secum vel iisdem dilertissimis verbis, vel sensu prorsus aequivalente uniformes. i Il. in uri LOCcurrit Chrysostomus inprimis, qui ab illo praecipue in scripto sino
quasi defensor ostentatur Non iam utique ille Pelagianus Chryso- uomus quales esse inclamant Patres Graecos Iansentani confoederati, dimrepellere a se tanquam infensos volunt 'sed lans enista repente motus, orioli sensu si caelo placet tanto mutatus interuallo quia patrocinantem
tibi fauensimque pia sumunt quinin eadem piissima loquentem graece
ouae pallice Arnaldus reddit,&sola vocum transpositione discordem Hoc enim est quod Sectione prima suae defensionis prima urget, ac in posteriore Anoloeetico Sectione Censoribus insultans saltuose culcat Sed ut porro Quia e verba Chrysostomi fideliter e graco versa: inquit La
n. Ire auesans Dieu 'o ne peut ten: bae s latine redderentur ad verbum Petri non propterea et aecidit auod st- fuerit erga Christum, sed νιod ei grati definit non tam ex e m neglige, rivstit. nugm uia eum deseruem Dei viper hoc daretur intellit nihil Monome sine Deo AEquitia lenter autem transpositis vocibus dici putat quodiose dicit Lagracesaustaque re omne peutrien a man Gaine ieroes uela in phrasi, ira nua nihil possumus defra Petris , adeoque si Catholica prima eu quae Chrylostomi ptopolitio, cur sit haeretica secunda
ouae Chresostomo aequivalens Θ
Atenim haereteli tet in syllabis,&Grammaticum hic agere quam iii ad Ensum verum se agere interdum reser nec exigue raim; lquidni quod selelite versum iactat, non satis fidelitet
8쪽
9 opportune Quidni verti dicerem debuisse hoc ipsum quod exitiori loco
sumpsit, Lacheute de Cain Turre ne si est Narraueepa afroideiar; miso potir uois esse priue emura 'eusaut o deponide diseretinae D ὸi Vel sic latine , qui sisere priuat -- uden istri auxilio: iuxta Graecam expressionem ipsam ἐγ ιαν η - ανωθεν βοὴ - Aut ut ipso Arnaldus ex Latino retulit Interprete, cum pro defensione sua scribit 6serni Auxύν ereb eo visit c Petri,&e. Qi diat aliud esse dicerem plano sinceres, vero sensu, quod superno priuatus auxilio vel denudatus
asseratur quisicia. quod ei defuisse dicatura Quippe cdm denudatus asse ruur, intelligitur hoc ei primit m adfuisse quo subinde priuatur, quia dignus
est ut priuetui:Et cum dicitur derelinqui,subindicatur sic adiutus antea . ut
hoc ipsum quod posteritas derelinquitur, ex illo sit quia dignus est derelin
qui ob demeritum suum ac defectum ille qui adiuuanti primus desit Sed clim ei gratia nude dicitur defville, non omnimoda tantiim absoluta de fectio, sed spontanea ex parte Dei abdicatio indicatur, quia iuuare plane nolit conantem licet ac volentem qui manifestus an senii senius est ex pressus e Iansenio per Arnaidum. Quidni subinde tandem ut catholicum agnoscerem quod Chrysostomus dixit quia est expers fraudis sin explode rem ut haereticum quod Arnaldus expressit, quia expressione raudulenta
SE grauiora subsunt quae retorqueri aduersiis eum possint tam speciosis
Chrysostomi testimoniis abutentem;dissimulata nempe desertionis P tri vera causa quae in ipsius culpam te fundenda sit praeterm illa mentio potestatis quam habuerit Petrusit ab ea desertione praecaueret .mutilata series textus ex quo praedicta colligere integra sibi & sincerius pleniusque proserre ne caeteros falleret ypotuisset. Expendite ILLUSTRIssi MI PR, LE ET SAPirNTissmi PATRE quid Arnaldus ex Chrysostomo dicat; Deum intelligetis deserentem quia vult, quidquid aliud velit Petius. Ex
pendite quid Chrγsostomus plus Arnaldo intelligetis non deserentem
Deum nisi quia metuit Petrus. Exhibeat ex Chr3 stomo non frigidum nec negligentem ideli volentem conantem ut ex parte Dei stet quod sic ab eo desertus est:Exhibet Chrysostomus nimia de se confidentia praesumenti, seipsum arroganter caeteris praeferentem ipsius Christi assertioni reni Dialem; indeque tot ob causas nonnisi culpa sua sibi ipsi relictum ac deser tum Haec illa tria quae Chrysostomus ita in Petro reprehendit, ut subsequentis causam delertionis hinc repetat, ne Deo tribuatur, non Petro; sed Amaldus excusit quoad potest ne deIeitio illa Petro tribuenda sit.&non Deo: Excusat autem quia, ἐγκλημαι 'quae crimina latine reddita sun r, reddi mitius debuerunt: ut materia reprehensionis essent,quia seruentiores excessius erant; sed peccata non essent quia ex charata te procedebant Anse utique Ch:ysostomus excus it quod excusat Ainaldus G: a Ferre inquit: Erubeta qnδiones di per entiar; Gristin istatim =ροόeta consimauit Et tu dicis , eguisquam Prostere urtur eum labi fer
9쪽
issis, e Hoc ego Christus comprimere cupiens , negationem accidere
permisit, c. Et iterum paulo post, ubi ea subiungit quae non fatis com mode a Latino eorum Interprete reddita conquer iura inaldus, quia sibi
non latis accommoda: Duo erimina erant inquit o quod nimirnm
eo utra dixit, 2 quὸd seimum Idis vraturit 'o tertium quoque, LOIsssum, omne tributei siue totum ascripsit. Ex quo in Ieri ficae τι remnia sanans Griptus negationem termisit,&c. Et rursus in fiat causam reddens cur excusserat illum timor quo negauit Nempe cinquit imm
Gratus ipfefuit, qui se plurimum ux Bose aut eum Iem; nudavisaei em , qu/α plurima e t in illo conplacentia tui, in eam renitentiaconi is c risium αδις τῆς tamδείας , της αντε η ας θ qua verbis eius contradicere praesumebat Quin aliquanto post G m asse itus h. γογι res hae erat Ἀ--άαι γ a Proptereaque tuum non qui emisae neganaetim impuli Lab lx d Axibo fu vacuum ae desertum re quis, c. Denique sic praedicta concludit Sita omne tribuit iens, si omnes ean abrati fuerint in te , ego nunquam scandaligabor , ῶm P AE ere debuisset si auxilio tuo fruar. Haeccine vero sic exaggerat hi Tsostomus ut peccata non putet,sed maxime quod vana quadam Marrogante complacentia sibi vim omnem tribuebat quae tribu eda Deo esset . ac ab illo petenda proindeque ad ipsum confugere praetermitteret, sine quo non poterat exequi quod cum tanta temeritate promittebat. Nec refert an aliud sentiant quos Arnaldus congerit, ut haec esse grauia neget Salis est, dum negat non consentiat cum Chrysostomo quem singularem sibi hac in causa Patronum nuncupauit,ac velut uno secum loquente ore ostentauit. Dicat cum Chrysostomo desertum esse Petrum , quia in culpa fuit; desertum esse, quia ne a Deo desereretur non orauit desertum ita esse ut ad negandum nulla necessitate ada ctus sit, ut non negare liber potuerit, ut habuerit simul quo se a tanto
malo liberare per ipsum usum orationis potuisset. Hoc est quod Chrysostomus ait,4 quod ante docuit Christus, cum admonuit notaret. IV
ATqui negligentiae non fuisse alibi Chri stomus asserit,in Epistolam
scilicet ad Hebraeos vel certe non tam negligentia Petri quam dere. lictionis Dei,qubd negauerit Petrus. Bene est Cuius autem negligetat nid non fuitὶ Segnitiei a socordiae, ut fert graeca vox 'α Nullius-ne interim alterius negligentiae Allelius omnino: Quaenam illa scilicetὶPra notabo ILLUSTRisSIM PRAEsVLE ET SAPἈNTIssi Mi PATRrs qubd petuos psos apprime scitis, esse negligentiam Vnam quae in esrectum cadat, seu respiciat factum ipsum, cum id agere negligimus quod agendum est,i cordia nuncupatur;esse aliam quae cadat, non in factum, sed in media a ciendi .cum negligimus eligere media oppor una ut id agamus quod agen-Om est . sed hanc rursus duplicem esse posse alteram qua media neglisit,
10쪽
quia laboriosa detrectat,qiumuis necelsaria putet; alteram quae negligiq. quia se illis non egere confidit ut adfinem optatum perueniat, irimam quidem rursus ad socordiam pertinere icut per se planum est, sed secun dam praesumptionis esse qua iussi cere sibi seipsam putat, plus per superabiam sibi arrogat quam per proprias vires possit.Intelligitis ex hac notatione, quae non fuerit ex Chrysostomo negligentia Perii ut praecaueret negationem, inuae fuerit h. qui. Non illa plane fuit, quae quod agendum erat, Ogere negligeret Ardebat quippe Christum sequi, ardebat confiteri,
nec ab eo auelli vel deficere sustinebat: Non illa fuit quae negligeret eligere media qu1bus egete se putaret ad id agendia quod optabat: Eodem quippe
quo sequi cupiebat ardore quaecuque in alia terra tum & quamcumque in sortem iret, ae eodem ardore quo conlateri eum deperibat, paratus erat alti peremedia qualiacumque necessaria ciret ad confitendum sequenta
dum Non illa inquam fuit quam Chrysostomus Ma di i idest segnioties ae socordiaeὶ dicit esse Vel saltem initio talis non fuit, quam nempe tantus ardor tam vehemens excuteret , quamuis Mipia posterius elationi tantae atque arrogantiae successerit Fuit negligentia tamen fuit: Illa nempe quam dixissem Vtion/s appellandam quia seipsum sibi sustieete putauit, quia se auxilio diuino corroborari non petiit quia nihil esse credita dit quod suopte impetu ac propriis viribus ea occasione no vincerer;adeoque non postulauit adiuuari qui nec adiutorio indigere se sensit: Successit poti illi ipsi negligenti pwumptionis quam nimia confidelia pepererat,
segnitiei ae socordiar negligentia, quando in horto cum orare deberet obdormiuit: Et propterea forte non absolute Chrysostomus an erit negligen otia non fuisse led cantiore phrasi non tam negligentia segnis nimirum aesecordis quae postmodum accidit, quantum fuit desertionis Dei quam priori praesumptione promeruit quia etsi segnis non fuit primum dum praesumeret, negligens tamen fuit dum praesumendo non oraret nec posteritis esse negligens permissus est per socordiam , nisi quia per superbiam pilus negligens extitisset. Idem ergo est quod uno loco non Misse ne Nirentiae Chryse stomus asserit,&quod alio loco iraeitatis non isse Mi se admoneri parietiar obitet
tantus ille Doctorum Heros, ac tantopere assidua S inctorum Patrum lectione inst luctus, qualem non ita pridem sui quidam nobis omnibus fallum aiore quam iudicio ad formidinem obiecerunt: Se inquam' admonetitantus ille vir patietur, quam praepostero, quam sibi corradicente sensu Chr3sostomi contextum expresset it cui in anterioribus eiusdem loci verbis ita loquentem facit in cum in sertionis suae feruore quo am non stare Tetrus non quidem msuri a ne randum . se desertum reliquit,&c. Si autem exprimere sublata negatione debuerat, eum in Guasse tionis fruore quo am starer, sue e iam invehementia it o vel vehementia Isertione per qerra, qua se numquam scandalizandu promittebat: id est, cum praesumere magis ac magis pertinaciter de se pergeret quod sino Dei adiutorio non poterat. Scio deceptionis huius causam tbatinum Inte