Fratris Ioannis Nicolai doctoris theologi ... Iudicium seu Censorium suffragium. De propositione Antonij Arnaldi Sorbonici doctoris & Socij, ad quæstionem juris pertinente; nimirum defuisse gratiam Petro, fine qua nihil possumus, quando Christum nega

발행: 1656년

분량: 50페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

riiu&ilicol carint sere solos, ac potissam timeo qui Congregatiosi de auxiliis adfuissent, in eadem contra dogma Molina disceptassent, sicut suo de gratia vis Trice libro Lalanius qui nobiscum nunc sedet sub Abbatis

de bono loco mincupatione occultatus eri iustissime inculcauit cum eos Cinquam tanto fastu iactarint semper&tam amanter amplexi lint, quia qua parte mutilatos dumtaxat proponebant, rauentes possent ac propitii credi;

illinc eosdem abdicent quia politiminio tandem sibi sentiunt adueis antes; qua intora os aspiciunt quales viderunt palam exhiberi; nunc demum grauissime, ac vehementissime auersentur , quia insensissimos propemodum omnium irroneo dogmati suo infestissimos vident.Licebit saltem, quod proxime istis in Comitiis ipsi pro se secerunt, ego vicissim pro me prael ten

quos qu.intumcunque recentes producere se posse duos putauerunt,quasi fauentiores non haberent, in eos ego non sine graui percussione retrorqueam ex qua vulnus in abile consequatur Etsi eorum alter quo iam antea illos gloriari plurimum audieram, nihil ad nos pro sessione tua pertinere videri possit. qui ad Ordinem de Merceri seu de redemptione captiuoru=n, cuius Generalis fuit, pertineret.

Placet ab illo initium sumere qui noster est,&quem omnium primus honorandus Dominus oppin hoc in ipso consessu magna mentis contentione ita produxit nuper ac vehementer inculcauit, ut hinc non sine ira nobis veluti Thomistarum desertoribus ac Molinae affectis insultaret; novem eius authoris articulis longa se ii recensitis quos in suo supradicto Trinatu Lalanius non ininus accurate congessit, ut Molinam probaret quod plamim est non consentire cum Thomistis; qui non ab illo tamen in gratiae susticientis defensione, sed in sola defensionis ratione diuersa dissentiant, Vt

ex authore illo ipso apertissime mox constabit.

XII. Is nimirum est auarret , quem si praedictus honorandus Dominus Coppin reuoluere integrum voluisset, vel a se iis locis inspectum ac perpensum ex quibus emendare opinionem suam poterat, eadem qua legisset integritate proponere, non opus esset mihi ut ea nunc vel inuitus ac nolens integriora reponerem quae vel sortasse non insipexit,vel ne suo nomini deesse videretur, licere sibi putauit κοπιι,,idest pro arbitrio rescindere quia commoda non videret Pauca vero haec tantum quae ad praesens yertinent, ex

illius opere delibabo ubi ad primam partem Sancti Thomae luper i , quaest controuersia I9. quaerens , an auxilium sussciens detur ad posse peraritantsimo quaestionem illam triplici propositione respondet quae huc maxime pertineat.

Prima est quod ratia ius ciens dicit ordinem causalitatis adactum exeήproduce dum. Hanc autem probat, quia gratia suffiens datur per modum potentia qua redditur homo otens operari sed omnis potentia dicit orinem ad suum actum tanquam principium istius; ergo, c. Tum addit ut se amplitis ac plenitis explicet Itaqne in hac ropositione intendis M s declarare quod gratia fus ciens ita requirat enicacem ad hoc quod

22쪽

ransequatur operatio, ut tamen talis operatio non causetur solum ex igratia efficaci, sed etiam gratia sussciens concurrat. Secunda est quod neg/atias ciente non elicitur actu a quem im- pesti auxilium e cax Hanc autem probat, quia scilicet auxilium sufficiens datur tanquam fundamentum complendum per auxilium e cax; sed quod1 e habet ut complementum ad operandum, dependet ex fundamento quod complet, ergo, dcc. Et paulo insta subdit: Ex quo sequitu, quod auxi L f cienti correspondet operatio velut actui primo , incaci ero velut complementor Et ad objectionem sibi subinde factam de auxilio suffciente non requisito ad efficax, quia ectica auxilium complet habitum supernaturalem, sic respondet tin responsione sua interliciat quod auxilium fis ciens dicitur illud quo Deus praebet homini fu cientiam ut actualiter opere tur; O quod nisi periUMm hominemsteterit, Deus conferet auxilium e axis sequatur afluatis operatio Et paulo postri Asserit ergo nostra propositi quod collato auxiato sufficiente. homo non resistat, Demex fua liberalitate confert Axilium effca tanquam complementum actuale; ct quod hoc complementum indiget concursu auxiliis scient ,

nec aduem immediate potentι naturali dopera supernaturali. sed Deus immediate prae mouet hominem per auxilium sussciens, ct complet hanc praemotionem per auxilium escax.

Tertia est quod cum ex auxilio su scienti aciprocedat operatio,

tam auxilium num quam alterum respicit talem operationem sed unum. quodque secundam suum modum scilicet juspiciens tr. buendo potentiae coaptationem ad ipsam operationem producendam aliter viper illum cui tribuitur tale au.νιBum stet non operari; 'ax tribuenis himam adnalitatem, ultimum complementum ut sequatur operatio: Tum deinde Probatur ergo inquit nostra propositio, tostendo aequivocasionem illiu termini sufficiens, qua multos fastit Si enim diceretur auxilium

sussciens quasiseorsum secundum se Doceret ad operationem nulta esset dissiculta in eo quod intendunt contrari scilicet non distingui sussiciens ab efficaci nihilominus dicitur arexitum suffciens, quia jussicitur

habens Pud si coaptetur operationio sic incipiat excitari ad eam ut eidem habent imputetur quod operatio non feriuatur Et ita recipiens istunc auxilium, habet in se Doriens principium ut dentur ei omnia necessaria adopetrationem nisi culpa fu impediantur, c. Et fauere putari potuerit . a si per insomnium Nauarret ut non aliud quam enica astrueretur auxilium vicum execratione ac despectu explodereturius ciens , ut i non adesse omnino ad peccatum vitandum vita gratia censeretur excitans actualis Minretior qui efficacem non haberet; aut tinnocens ac iro muniis videri posset propositio illa quae Petro cum

negauit seu in persiona Petri Iusto gratiam defuisse qua id vitare posset simpliciter absoluic pronuntiat, quia defuit ea perquam actit reipsa vi-

Rejiciat eam Gratiam Naualtera quam inuci isse Molina sertur, si talis ea

23쪽

est leuet, qualis fama vulgari circumfertur: Et nos utique rejicimus: Eam

explodat nempe quae per consensum voluntatis efficax nat. id est vim quandam partialem a voluntat mutuetur aut recipiat Explodimus: Respuat eam quae ite libero contemperetur arbitrio ut adueniat solum cum paratum vide- iit, vel cum illo parato in complete concurrat Respuimus Eam agnosci velit quae vim omnem conferat voluntati quam habet, ut supernaturaliter

agere possiti qua per se sit efficax id est agendi potens ac totalem enectar mel ficacia ipsa tua de virtute producat qua physico impulsu praeueniat ac

praemoueat operantem qua bonum quemvis motum excitet ac inspiret affectum Agnoscimus: Non sic interim aut resipuimus illam aut istam agnoscimus, ut excedamus

fines quos Ecclesia de lignauit Sic utrumque praestamus ut quod ipsa ii te grum ac intactum reliquit, illibatum velimus. quod utrinque doceri ac defendi permisit, mutuis hinc de inde rationibus disceptemus; quod iniit minatum elle voluit, non damnemus de illud solum quasi non Catholicam auersemur quod execrandum , abominandum, damnanditiaque decreuit: Sedit in explicandi modo dissentiamus ab aliis alii, quia sic distentire salu religione permittimur; non dissentimus in re quam suo quisque sensu explicare conamur, quia sic dimentire sine fidei discrimine ac dispendio non

possumus.

Talem utrique agnoscimus gratiam , talem Vtrique profitemur, quae status naturalis infiimitati sufficienter subueniat quae operandi necessitatem non in diacat quam abjicere voluntas possit per quam possit operari si velit, possit non operari si nec velit qua spontaneae negligentia ream faciat si operari noluerit; quae sic intelligatur ad non peccandum adjuvare, quis quis peccat illi desit non ipsa defuisse peccanti velut ultro ac sponte dici possit quae potissimum iusto ad mandata implenda sic praesto sit ut absit

nunquam si sua eam culpa non arceat, nunquam negetui altem si humiliter eam postulet adeoque nec Petro desuille dici debeat nisi quia desectu suo eam abessie demeruit, nisi quia praesumens de seipso eam non humilitet postulauit. Hoc est quod catholicum, quod orthodoxum, quod sincerum, quod sacris Canonibus firmatum , ratum constitutum profitemur nec aliud aut Nauarreta velit, aut ullus possit verus Thom ista profiteri. XIII.

Hoc expressius adhuc ille alter docebit quid vobis proxime ILLV-

noster tametsi non eiusdem nobiscum professioni obtrusius est nec abdicandus nobis in hac parte de qua controuertitur quia nostrae doctrinae tam addictus Franciscum Cum et dico, ut pronuntiant multi aut ut rectius

pronuntiari debet Sumet, sue hispano idiomate Zumeli quem hic ad pompam inclamatum audistis,quasi sufficientem gratiam neget, quia necessariam putat efficacem; aut sui tragali videatur Arnaldo, qui deesse interdum illam justi cim impleti mandatum debet, simpliciter astruit; ac defuisse Petro, cum constendictasti occasio tam presens ac preiceptum urseret.Etiam-ne

Quid

24쪽

Quid enim vero Sume 3 Quid iis locis quos proserre cauet ut vehementer qui ea tantum quae fauentia sibi Vel per umbram viderint, expiscantur εEn quid stipe primam secundae ad quaest. Io0. art. 8. Dubio Proposit r.

Graiam es Deum obuisse niuersalem voluntatem circa omnes homi' es naei e media sufficientia contra peccatum, dec. Et mox meprosostis ita certa egri non possit neor sine prae uriciosi ei e sine magnis initiri redemptioni c/r IZ, c Et Proposit. 3. Nemo potes eiensis Asereat ei ri auxiliantis, pr tendens excusationem λων com- mi is ex de Duu iuinorum auxiliorώm. Et oppostum Hrere non soli in non est tutum in A, oleV vir Scripsturam, P est bia psemiam ontra vetiis. Et primo argumento respondens, addit insta Deu cquantum es in se omn)ό- confert oxilium Sissiciens ut vitent omnia peccatis. yeae

eum ordine sodam ut pri ias qui em cor moueat, in alta minora auxi liis praebeat param minior conferre ei qui priorib- coosera infuerat uisus M optime aperitur er exponitur QTr entino os 6 Canone 6 Et

inferius adhuc vico ergo qu)ae semper Te confert fociens auxilia meta necessorium Linparatus est dare o ilium Dicax concomitans, nisi somo νυ Atiati contraiucat, dcc. Vnde concludit c um ergo Detisseraratus hae dare, nisi homo contraiulcat in res at ob fui culsam e titis quod habebit auxitia olbia de fata princepta implea CF eccata ea-ueat, cEn quid ibiden iubio . Proposit r. 'eus neminem ob gae ad imrossibile : Et oppositum icere est iaspho Num CV pugnat cum lumine naturis i Addit' ubsilia conclusio decernitur in Concilio Tridentino seT.s.

capes i. Et eam piobat quia Teus homini δεδι liberum arbitritim em conia cursum o ematuralem per quem prσcepta poobiliter m eisntur Et in ferius Inis ementia est, inquit, icere Deumprincepisset, Uilia: Num Deus inium ageret, si mo bili fra egeret: iamin subiungit quod doceant Sancti omnes Et Proposit. 2. Deus nunquam denegaraiaxillum i d necessarium uociens quo requiritur a i tendis O cepta ct cauen ta peccata : NAEm isto res to, Neus non se cienter pro-Didisset ominisus eos bigando nu praestanaeo ires, nec auxilia f)Lientia: Essi rediret curaeri haeresis quod Deus se suam leaeem obn- Mi somines ad impo bile. Quid & Propos t. 3. Semper Deus saratus est auxiIiari 2 ego auxiliatur quμπω neces est v possit somo itare peecarum : Neque Re Menaeum e diuina pietate quod alicui enegestatilil iam n liciens a Dialem. Vnae quod abfuis, tu committat e cata, non si ex Hefecta auxiliν Te , sed ex proso malitia, ut lique ex iam ZV. - Ex iis quoque idem liquere addit quae dixit I part . quaest. 3.art. a. Disput . . &ue ubi hac de re fusea semisIe actum notat. Et Proposit . Viritur imprior o inquit, Teum obligarem Matiquem Aram, quemsi non Deio,peccabo; ct simul misi denegare auxinum j Fctens a

En quid ad quaest. armari. 3. Dubitat. a. In hac Eubitationesvs Onenaea s

25쪽

nj quod quilibet homo in hac ita habet auxiliumgratia neces1arium sese c. ens adsalutem consequendam, ut sacra liter assim clamant sed ii sput. i. Proposit. 3. Gratia inquit actualis conuenienterdiu ditur ingratiam susscientem cacem: Etsane utrumque distinctionis membrum aperte ex suras literis colligitur: Quarum testimonia post quam aliqua recensuit quae ad illud utrumque membrum pertinerent, mox addit Haeretici dicunt f pcientem gratiam esse ρ dicationem Euangeli ct externam vocationem , Lycacem vero esse motionem internam qua Deus voluntati necessitatem infert ut faciat quod ipse vulti sine qua motione nusium dicunt posse consentire Sed hoe profeIs es haereticum Ioniam nulla datur 'ratia e sicax quae tollae libertatem : Nam sepius ι bbriptura dicituron hominis potestate esse conuerti consentire Deuterondo. Ecclesiast μεα ech .ix adPhilin. 1.3Et inferius ruisum Habemus igiturgratiam scacem Dei non inducere necessitatem ded quomodoste cum libertate in sequentibus disputationibus dissoluetur Interim uociat statuere su siciens gratiae auxilium dici quo possumus operari si volumus; Fcax vero quod facto operamur. Mitto quod Proposit. . explicate profesta quomodo nunquam auxi- Iiumsit 'laaxnsi libero ipso arbitrio consentienteo cooperante,quamuis tamen e macia illius auxili fit sic non refundatur in liberum arbitriumsicut in primam causam: Et rationem hanc subjungit quod alioqui nos saluaremus nosmet sos ex nobis quippe qui nos dedimus Lycaciam auxilio Dei δία Mitto quod in resp. ad secundam objectionem quam sic ex Dilemmate confecerat quod si auxilium suffciens tale est ut voluntas absque alia motione vel auxilio possit cooperati ad salutem: in gratia peti seuerare, tunc redditur essica per consentum Gin minus , tunc perperam

dicitur suffciens ita respondet u bd auxilium sufficiens dat pes operari

quantum est ex parte principi operativi; ocax autem dat actualiter operari, reducendo illud principium adactum secundum 9 exercitum idcirco stat haberesu ciens auxilium es non AEualiter operari. Mitto quod in L Corollario velut omnium praedictorum resumptionem, appendicem, coronidem addit Colligo inquit quod Teus nulli denegat aurilia necessaria es uocientia adfalutem .im ὀ vero Deus offert omnibus hominibus supernaturale auxilium ad salutem Dociens sane Cenitas est deside est catholica, c. Petro scilicet ad confitendum Christum , ad praecauendam negationem Christi, ad praeceptum implendum quo confiteri tenebatur, ad vitandum peccatum quo negauit gratiam desuisse sine qua nil in possumus dicat hie author nude sicut Arnaldus Dicat non adfuisse sitassicientem per quati proxime posset id implere si vellet Dicat impossibile consequente fuisse ut

aut illud praeceptum impleuerit,aut hoc peccatum euitarit Dicat nihilom nus pectaruisse reuerae peccatum ad culpam ei esse merito imputatum tametsi ex gratiae desecta quadam necessitate negauerit cum non posset desea ecte gratia nota negare Dicat haec ille amhor, qui potius omnibus praesto

26쪽

27 esse gratiam necessariam ad salutem anarmat; qui auxilium sussiciens contra peccatum nemini denegari vel deesse asserit; qui contrarium sine praejudicio fideli sine magna iniuria redemptionis Christi assirmari non posse cense qui et statum piae illi assertioni oppositum Me defectu diuinorum auxiliorum a peccato excusans, ut blaspheimum in Deum, Ut in Scripturam pugnans, ut haereticum damnat qui asserere impossibilia praecepta ita ut nullas vires nec auxilia sufficientia pro eorum impletione Deus conferat ei qui ad illa implenda obligatur, dementiam insignem vocat; qui per est itum illud Lu- theranam haeresi is renouari ac instaurati sentit qui obligari quemquam ad praeceptum a Deo ea lege ut peccet non implendo, ei tamen auxilium iiissiciens ad non peccandum denegari quando praeceptum implendum est, implicantiam putat. Sic nimirum Arnaldo suffagatur, ut eum ad illius defensionem tanta hic pompa oportuerit ostentati, dc illa ipsa ostentatione

prouocare me vel nolentem ut cuius alioqui testimonia sicut Nauarretae producere fortassi neglexi illam, quia nec mihi prius visi authores illi essent; ad reuincendum tamen praeposterum eorum institutum qui utrumque ii cautes ne fallaciter dicam' produxerunt, necessario euoluerem ac inopponentium frontes cum eorum pudore ac opprobito retorquerem. Supersedebo producendis in praesens aliorum testimoniis Thomistarum, quia nec ex pretia illorum his Comitiis audita mentio est; et lialius eis sorte dabitur locus ubi fuerit opportunum, ne suifragari forte videantur errori, quia reticentur eorum sema cum&in eius patrocinium pompatice alibi aduocandi visi intiis ipsis qui nunc eos repudiare vel supprimere maluerunt. Sed properandum ad Sanctum Thomam quem auidnIs a vobis expectari ex ipso vultu vestro ac nutu intelligo, atque ad ipsam scaturiginem praetercuriis rivulis recurrendum , ut quod ali iam aliqua ex parte delibarunt ad eius mentem sensum spectans, ex his quae a me relegenda, addenda sunt plenius colligatis nisi am propemodum imminens meridies vltra progredi non permittat. Ah Pulla aures, ac proinde iam vocem intercludit.

SECUNDA PARS PRAEDICTI IUDICII, seu censeris, fra j, quae propter constitutam temporis

metam ac interceptum interualla ron ntiari non potuit,

in postridie proponebam rosequenda,nisi iam propositae ab initio exceptiones obstitissent.

E ergo ventum est postliminio tandem quo potissim ii vobis impellentibus collimabam uLusTrassi MI AN TisTITE ET S. PIENTIS- si MI PATRrs ut expendi deinceps oporteat velut ad praecipuum deliberationis vestra firmamentum ac pondus post canonicas leges, quae-Dam enisac Principis Theologorum Sancti Thomae in ea quam versavius

27쪽

controuersa mens suerit δε an in idem periculum damnationis cum Arianaldo incurrat, quia sic inruuius meticulos timent an illius protectione ita tectus Arnaldus dici possit ut quia tam lecuiusvi angelicus catholica rum veritatum assertor extra omnem aleam positus eli, neque ulla censura vestia damnari potest, non possit quoque non absolui Arnaldus quia si e audacius praesumptuosi ut i; aut innoxia existimari possit eius propositio immunis a labe quia tam sanae, tam sincerae, tam inculpatae integraeque doctrinae sit conformis.

sensus potest, effundor; ac effundi Thom ista quisque mecum debet; quod eas partes illi vestro, illi omnium illi peculiari Doctori nostro hac in causa seruam, ut illius arbiter pene unanimi co sensione vestra illius iudex pene diuino sensuis arbitrio suo constitui debeat; hoc ratum ac fixum fore anticipata fere conclusione decreuistis, quod eius esse, quod ab eo traditum , quod ei non aduersum ac inimicum plena fide constaset Nec sic utique illud mihi aut consortibus meis in eiusdem communione doctrinae sua mecum professione versalibus arbitror gratulandum, ut non Religioni magis, non Ecclesiae, non huic vestrae tam insigni sacrae Facultati gratulari debere me sentiam quod ad concipiendum elae Eormandum iudicium vestrum in eam consentire doctrinam voluistis qua nulla esse possit Religioni ad pietatem salubrior nulla Ecclesiae ad veritatem integrion, nulla coetu vestro ad priscae dignitatis gloriam commendcitionem ornatior; Maiorum ea in re vestrorum vestigiis ita putastis insistendum, ut quam ei

dem , ancto reuerentiam ante trecentos amplitis annos cum Stephano

Parisi ei fluo constituerunt exhibendam, ne qua doetrinam eius labe permitteret astici quem purioris Theologiae lumen ac iubar agnoscerent, idemeti .im vobis non minus pio de laudabili gelo constitutum ostenderitis ne vocari apud vos occasione ista in examen pateremini vel in censurae suspicionem trahi quod cum illius vero sensu vel manifesta expressione ullam

habet conformitatem videretur. II.

ATque utinam quod ab omnibus propemodum uno veluti ore personatu est, uno conceptum ellet corde, una intentione destinatum ac

parem omnes ad illius tam iusti consilii perficiendum institutum sinceritatem attulissent Sed quam qualem ab Arnaldo vel ab eius defensoribus atque affectis expectare quispiam possit ubi tot argum et is exploratum hactenus constat quam fraudulenter, quam in fide. quam veritate diminuta, vel quam fallaci ac mendaci artificio quaedam eius tam angelici diuinique Doctoris loca sine pudore protulerint; laciniis dumtaxat ostentatis quas ab integro textu avulserunt, quia sic sibi opportunum ardit citi sunt ac reliqua serie detruncata, quia illius pleniore contextu euoluto peremptori se conuinci viderunt; quaedam vero dissimularint, suppresserint, ablegauerint;

quae videte non modo multo plura & innumera, sed meridie clatioravi ino

28쪽

29 dubia potuerunt si falli noluissent; ac proferre in oculos omnium palam, nisi fallete voluissent.LII. I Llud porto est quod in praefatione illa mea de qua tam vehementer velut iniuriosa sibi conqueruntur e quam dissimulato per fraudulentam

industriam incredibili laborerneo lucubrationi alienae assixam a me videri volunt inculcare aduersus illos non dubitaui veritatis confidentia fretus,&n in Comuiis Facultatis ad 6 q. annum habitis ac in ipsa iterum Palatii Archiepiscopalis aula ubi Regentis partes in unius ex nostris nouo Magi stetio exequebar publice inculcatum referre; cum eos nempe hac de causa ut imposiores, tot rios, ut Santa Noma es natores iqnoeuoque tribonesive ent prouocaui; vel cum eos apertae fraudis interpellans data simul arbitros mihi a Facultate postulaui exceptione omni maiores coram quiba illuti clarissima testimonia vel ab ipsis di mutata, vel trunc ita sine ambare vllair vi conuincerem. illud est quod in suo e gratia te ire opusculo quasi triumphum canens Lalanius praestitit sub Abbatis e Tono- loco ementita nomenclatura occultatus tunc, sed aliunde satis notus coram vobis modo praesens, ubi Meum rursus vobis testibus interpello, ut huic meae coinpellationi plana, sincera Mintegra locorum quae produxit cum illis quae producam collatione respondeat; non tergiversans non in diuerticula se coniiciens, non subfolii si sub umbra vi lucifuga te occultans. Illud est quod Arnaldus in Epistola sua praestatin praestandum videtur

suscepisse, quasi oculis in cnitorum illudens aut non timens oculos penna torum, sed fraudulentum coram expandens rete, ut columbas non habentes cor ea naude seductas illaqueet; cum ea Sancti Thomae testimonia magno congerit apparatu quae nihil minus quam institutum probent quae Iudaeis gratiam ex vi legis concessam non fui ise ad iustitiam consequedam de exercendam insinuent, sed aliunde sum cienter datam ad suturi Modiato tis fidem per qu im iustificari post entnoncipiendam, profitendam non excludant imo potuis euidenter, indubitato, aperte supponant; quae quidlibet aliud ex professo magis ostendant quam quod iustis gratia nude ac simpliciter desit ad praecepta citin urgent obseruanda vel quod utique Petro ad confitendum Chi istum siue ad praecauendam Christi negationem defuerit adeoque non adfutrit ei tussiciens, quia esicax non adfuit nec adsit iusto quae iissiciens dici possit quando effrax deest. I V. I De in illud ergo est ILLusTRissi Mi ET SApirNTisSIM DOMrNυ quod hac vitima meae deliberationis ac sui Ccagi Appedice de manifesta fraude

postulandum conuincendum aggred: M. ubi praemonuero quam fati du- lenta rurius fallaci exceptione solas eas Doctoris tanti aut horitates recipe te se velle passim iactent quae postremis illius operibus Ucriptis conlinentur; caeteras nunc abdicenti ii tamen locis expressissime consignata se quibus prius adulterata, deprauata, detorta, detruncata est monia tarn

29쪽

glorianter ostentabant quam non humano siense per inauditam eum ana

tomiam a te ipso discerpant modo quem suum esse totum tam impotente pri his fastu act. ibant; quam irreuerente contemptu dum interim illusoriam ei urretariam ex bibere se fingunt, eum in tecta sua recipere non nisi senem velint, iuuenem inminent, cuius antea solam nobis quasi uentiorem sibi iuuentutum non desinebant obiicere, cum non alia loca magi, ur erent

quam qua sententiatum libris ac disputatis quaestionibus impacta sunt; im etiam ea quae ab illo iuuene tantum& semel quidem quasi per appendicem turpata sitis intelligitur maturiori tandem aetate abdicalle, ne quid in iis ambiguum a meis velo sensu prolatis propter prauum quorundam intelle stum cucut nunc accisis videmus remaneret. Sed enim ego qui tam diu iam eius in omni vitae parte sapientiam uspicio, cui semper ille

ut olim de alio namus vere dictum est extiti e videtur eis γε Gmυς, uram ων, me nimirum puerili aetate propter maturitatem, puer te ulli ob illibatam paritatemisi senex tamen fuit qui aetatis quinquagesimum

annum non excessiit ego inquam,qui nunquam eum non plu homine L

puisse prout ferebat aetas, videri velim e utraque parate quanto pollii maffectu colo quae vel scripsit iuuenis vel maturus, nisi cum posternis reuocasse priora conuincitur; ea ex omni loco passim congeram uniuersi qui; ad illorum conuictionem per ipsius aut horitatem pertinetralia ut eam illos iuste pati compellam legem clua conlisingere prius ipsi caeteros voluerunt, clim opportunam eam sibi putarent fauentem ac in eorum fontes reia torqueam ad confundendas illas,quod in oculos aliorum ad eos excaecandos aut illudendos intorserunt.

NE per omnia generatim excurr m aut euoluam singula quae gratiam

sussicientem spectent,ex illius testimoniis astruendam: Ea perstringam tantum quae ad praesentem quaestionem referri possint,aut ad eam propitis pertineant ut illam stabiliam quae Petro non defuit ad confitendum Chri

stum quae iusto nunquam desit ad praeceptum implendum, quae semper ei adsit cui non impleti praecepti culpa imputetur. Sic autem ea sigillatim S: ordinatim recensebo ut intelligant omnes qua prioribus posteriora consentiant;quam a seipso SanctusThomas iuuenis imaturo non dissentiat quam non aliud hac in parte cum primum scripsit

aut aliud sentiat cum extrema perfecit; ac ex omnibus uniformiter constet

quod per singulas classes vel appendices distribuam, eam hanc eius esse mente in qu bd nulli Deus desit in agendis necessimis ad salutem; qii bd cuilibet ad peccatum vitandum iusto praesertim ac fideli suffcienter adst; quod non obliget ad praecepta quae impleri non possint, nec eorum trans .gressionem in peccatum imputet chim non possunt impleri; quod non omisia is gratia interior lactualis ita essica prorsus dici debeat, bifectum a beat semper sed sit aliqua cui reniti homo possit aut per negliget m suam eius effectum imped re quod nunquam prima causa cur desit qualiscunq; gratia vel effectu frustretur, Deo ascribenda sit non homini,aut in diuinam

30쪽

3Inon humanam rescindi Voluntatem ac per consequens Petro sic ellicacem defuisse ad praeceptum implendum acti peccatumque vitandum, ut ex vitio Petti non ex Dei desectu defuerit , alioqui susticiens antecedente saltem

adsuerit per quam vitare posset quod omniast,pollet implere quod omisit.

Sancti Thomae pro gratia Asiaente obuenda.

STatuendum inprimis quam expressu astruat Sanctus Thomas quod primo loco propositum est a me ad gratiam susticientem astruend. im scilicet nulli Deum deene in iis quae pertinent necessatio ad tautem. Quid expressiusquam quod in quaestione i . de veritate art. H. ad i. aitὶ Hoc ad diuinamprouidentiam pertinet ut cuilibet prouideat de necessaridis ad salutem, dummodo ex iusparte non impediatur, c Quid cxpressius quam quod in Isaiae cap. s.ad illa verba commentatur id potui facere vinea meae: non fecitcum scilicet praeter alias interpretationes quq ad locum praesentem non pertinent id ad animam fidelem refert cui juste a Deo exprobretur quod cum ab ea expectaretvuas secit labruscas ridest loco judicii&iustitiae fecit iniquitatem; non obstante quod quantum est ex

parte sua nihil secere Deus omiserit per quod ad justitiamin fructus bonos eam suis beneficiis praepararet, c. Quid expressius quam quod in illud

I. ad Corinthiosi. Fidelis Dem per ouem vocati estis in societatem ιν eius, dcc inde infert omnibus ministrari a Deo quae sunt necessaria ut ad illam societatem possint ii velint peruenire: Sic enim post praedicta subjungit Non autem videretur fidelis esse si nos vocaret in societatemfiij fui, 2 nobis denegaret quantum in ipso est yea per quae peruenire ad eum possc mus An diceret qubd quantum in ipso est ea vocatis non deneg.te per clua peruenire ad istum posntinis aliqui desint vocationi eius quia non praestant quod in ipsis est, cum ille praestet Quod ex illius parte equititur; seu quantum in ipso est, necessaria subministret An eiusmodi exceptionem ficit,nili quia multa vocivi non ad illum essicaciter perueniunt qui perueniresiasticienter possunt per illa ipsa quae non denegat ex parte sui,vel quantum in ipso est, perueniendi auxilii Nec enim vero vocati omnes actu salutem

consequuntur quia multi vocati pauci ver electi ut in Evangelio Christus inculcat Et omnibus vocatis tamen quantum in seipse est media conseri quae non esticaciter agant, vel vocatos perducant ad salutem, tametsi

dentur ut ad illam perduci possint: Nunquid ergo quae fu nicientia dici

solent

Sed propius ad factum Petri pertinere videri possit quod in eiusdem ad

Corinthios epistolae caput io super illud Fidelis Teus qui nonpatietur vos tentari Ira id quodpotestis, c. postquam praemisit quae cautela stadhibenda per diligentem attentionem ne quis peccet vj quanta sitfac litas ruis spiritalis per casum in creatum, iuxta monitum quod ibidem

Iraecedit addit in illis ipsis vel bis quae relata sun .euidenter ostendi ex Ap

SEARCH

MENU NAVIGATION