장음표시 사용
11쪽
Ξuid ni meras ehartas pendas si pondera rerum, Non loterati dices P punior esse liber. DOMINICI. TEMPESTAE. Inebra essem in numerum quos Ma uispans,
Romanus toto comprobat orbe Pater. Tu Deri Ritus seriem, faciemq. modumse Angeis ab antiquis tradis originibus.
His toriae tibi saera sides debebit, edici a Sacra robora sudys ficiosa tuis.
Due opus per te, tuesq. perennis eorum Munere, qui Caeli promeruere decus PETRI. MARIONII. Calieulum iEuHres titulos ct nomina pandis Sintq. sacra in terris qua ratione doces. Romanumq. probas non posse errare Parentem. Liui summi in terris Iceptra Tonantis habet. Suippe patent veris illorum tesibus acta, In DLios quorum nomina digna refert. Hae tu tam docte, ει tanta breuitate recenses Angeis, ut ingenio si decus omne tuo.
Impia sacrilegum coneedant earmina vatum, Non Venus, aut turpis Iuppiter a a tenent. Fabula sunt illi, paucos capit aula Tonantis: Luos fleta haud voces, vera sed acta probans. Hinc se Pontiscum diuina potentia iactat, Nescitet, aethereas qui tenuere domos. Si homini se atria patent, ut Boecha libet Comprobat, haud alia sunt adeunda via Et superi iam, cui meruit traduntur honores,
E dat, cui supera fas reserare fores. PAV.LI. THUNNI. Pontificum Mus sacris comes, atque minis' Egregie sudium ponere Roccba Ales. Nam sacra cum tractes, sacra quoque iura tueris Sedis , es gemino gratior escis. Ece Fataeis summi per te defensa potesas. 2ua merit in Iaso nominasacra resera.
12쪽
Nee minus a retus Saninis honor aetheris alti Templa quibus terris iure loeanda doces. ELI sacrum Vaticana tibi tinus in aula Angeis, sed sacrum non minus ingenium.
NICO LAI. VESPAE. Caelicolae magni quamuis sublimis Olympi
Regii, vos Haro numinis ore beat; Ne tamen humanos etiam eontemnite honores.
Et iuuet hie templis rite sertiq. coli. En hoc Succesor Petri os munere donat, Dum meritis UeLIris arbiter aequus ad I. Angelus id factum Arma ratione tuetur, Doctrina promens berioris opes ,ris modo de Caelo facta utrisque fuere,
Lueis, Irum cordi cernitis esse decus. Pasorem feruate pium, dat qui aurea templa, Atque idum calamo qui data iure docet. THOMAE. FEDERICI. Dum magna exiguo omprendisinoecha libello, Quo meritis Caelum debita templa doces. Ivenist vires aeton terrae sinibus arctas, Ingenio celeri sed superis Ura Golas, Inde igitur referent Caeli tibi praemia Cives, His impar meritis D duas omne tuis.
HIERONYMI. CALICIesignes pietate viros, quos intulit as ii, Praemia trititi qui Deus aequa refert. Vt relas, Ut Cotis tedus, in thure precetur, Iudieis summi pendet ab ore Patris. Ecquis erit terris hae qui eat ita pandata Angeius DCaelo nuncius ece venit.
Angelus aeterno Superi os ornat honore,
Nomina tim fariis verira Deranda refert Huius occeptis praesenti numine adeLIe, Et precibus gratis conciliate I eram. Non erit Ut quisquam os abnexet aethere dignos
Dum ciuem docti scripta di ista Viri.
13쪽
DE SANCTORUMCanonia tione Commentatis.
TII . oriret Onitam, nud inna a m bilabistra i ps Ad ori 1 IS NOMEN. VNDE. ORIGINEM trahat . CV. I o de Sanctorum Canonization verba facturi. ab ipsi uis et Canoni. Eationis definitione Commentariunostrum auspicabimur, Eloquentiae Cis. Γλεἰ latinae Patrem hoc loco imitaturi. ex Aristotelis doctrina dicententa Arime. Omnis enim . quae a ratione suscipi. v tu de aliqua re institutio debet a definitione proficisci, ut intelligatur quid sit id de quo disputetur Antea vero quam definitionem aggrediamur, nominum etymologiam explicate libet, ut ad ipsam definitionem indagandam facilior nobis reddatur
Sanctum ab Ethnicis nonnisi a sanguine hostiae nuncupatum narrat Isidorus in suo Etymologiarum libro: 1 hi nim apud eos inquit δcebatur sanctum , nisi quod bo μδ. si et se guis fuisse consecratum , aut constersem. In veteri etiam lege omnia sanguine anima Ilum in sacrifici j sanctificabantur, aut mundabantur, Beato A postolo teste, qui ait Et omnia pene in sanguine sicundum legem mandan Nebr. λεηr, o, e sanguinis effusione non rems o. Hac ratione Beati omnes in caelo exilientes, sancti di .cuntur, req ipsa sunt , quia in sanguine Agni immacu-
14쪽
sancti Becquam desideri terreni sunt omnino expertes. Haec denomine sanctitatis, tria Canonizationis vocem accedamus Cunonirrato inde disrar I. Anonietatio ortum habens a voce Graeis
eugatur,eXamanatio ad regulam inter
si pretari potest. Stataque v*qeris alicu- ὰ Ummius vita ad totius persectioiiis regulam
exanimetiir,req. vera Ipse omni e par- pet- - uel ISarictus inuemiatur, is dubio procul rarametatus, ime ostianonice approbatus, vel ad regus ibi ilam exammmmιSas p Hst ridicatur: ReguIa enim, ut Isidoro placet, dicta est quod Vs I. recte dueat,nec aliquando trahat atrorsum vel quod relii r δ' gat normam q. redie uiuendi,agendiue praebeata seudi intium prauumq. corrigat. Vel vitalibi Isidorus ait. dicitur regula, quod sit recta, quasi rectula,impediariere tum non habens. Zin 1 ncqHuie sicut superstitiosa di falsa inter fictos Ethniem rum deos relatio a Graecis Apotheosis,4 a Latims Deuticatio vocabatur Di vero exutonianibus tacti Graece Δαι μονες Daemone ob scientiam,' airsanctus 'alter Auru au i guntinus, ita dicti, Latirae Diui, Mindigetem quasi iii
ε- s. indigitatio, seu potiugindigetatio pro Deificatione, t isor in Macrobio usurpata, sumebatur sciti iure qui- dem in Sancta Dei Ecclesia homines inter Caesicolas c.
iee telati, Sancti muκupantur, verat item, lacra
15쪽
inter factos relatio pro sanetificatione Canonietatio vocitatu . Quare Ascensius in Daphnide Virgiliano rela A isi. tionem Ethnicorum in Diuos Apoleosim, a verbo a Fos, quod est Dei fico,vocauit quae quibus caeremonijs apud Romanos fieri consueuerit, Herodianus m lib. de M. MMRomanorum Imperatorum vim,& rebus gestis quarto eleganter scribit. Quamuis autem nutus generis ita Catalogum Sanctorum relatio satis belle sanctificatio diei posset Lusitato tamen nomine Canonizatio passim vocitatur,atque hunc in modum a Theologis, Canonisti, definitur . t
non tionis propria desinitio. Cap. 4 I I LAnonietatio est canonica,& publica sancti eis,M.tatis alicuius hominis approbatio, quata is
qui Catalogo Sanctorum adscriptus de p. I 'claratur,4 solemniter promulgatur, cum Sanct.
estisq. Christi fidelibus inuocandus, diuimu . . aisque offici,celebratione venerandus proponituriCatalo. .. gus namque non est sermo uniuersalis, ut nonnulli,
inepte quidem,scripserunt; sed est enumeratio,ac recenisso a verbo gooti λεγω, vel καταλεγ , quod est recenseo, connumero, dictus DNam Turrecremata in prima Decreti Parte dist. 3 . num. I. ait Catalogum esse
ordinatum sermonem dictum a Cata , quod est iuxta . aut ordo logos, idest, sermo. Sed in tertia Parte D creti dist. 3.ad. s. num. 23 inquit Catalogum dictum esse a cata, quod est uniuersale Ostiensis vero primam se. quitur interpretationem in Summa lib. . de Reliqui js,
veneratione Sanctorum num . . Utraque tamen inter
16쪽
c n Dinoirtor: Znti ON ola lan ops: GD, sinctos Canonirandi auctoritas ad solum Romanum Pontificem. HI ad Concilium legitime congregatumpertinet. Cap. IV.
.u Tu TU Vilibet olim Episcopo in sua tantunia
σθυιιν. E Dioecesi, aut Piouincia Sanctos cano nizare licebat,ut apud sanctum Cyprianum videre est sanctiis namque Cyprianus ad Clerum suum scribens, hortatur, ut omnem humanitatem, tu
2-2 ram erga Conse res hoc est Martyres tum vivos ,
na formium in carcere defunctos adhibeat 3 necnon diem quo .. quisque ex hac vita decedit, in codices diligenter referat Vid. Ia ad memoriam eorumdem singulo quoque anno conce- - ' lebrandam me Consetarum mortis die conscribenda , Sanctus ipse in hanc loquitur verborum formam Deni-
-ς que, o dies oram, quibus excedunt, annotate, τι commemorati nes eorum inter memorias Mari rum celebrare possimus quamquam Tertullus Melissimas, ct deuotissimus frater nose constra' erit, o fribat,aesignifice mihi dies,quibus in carcere beatista ires noctri ad immortalitatem gloriosa mortis exitu transeuntio celebrentur hic a nobis oblationes e acνificia ob commemoraιiones eorum,qua caro obsum Domino prougeme,celibrabimus. Haec S.Cyprianus Lex cuius verbis Canonigatio ab Epilcopis in sua tantum Dioecesi celebrari consueta nobis indicatur:ea tamen Canonietatio certam fidem non praestabat, Alix.NI. nec Ecclesiam uniuersalem obligabat. Quae deinde con suetudo abrogata ruit, de ad varios abutus amouendos d. .iiqis rationabiliter ab Alexandro III vetita sita scilicet, ut ne ε - ββ quis tempus in posterum pro sancto venerari inciperet absque Romani Fontificis approbatione. Quamuis au tem in tertia Decreti Parte de consecratione ex capit. I. Pronunciandum, Festiuitates celebrandae sint illae omnes, quas singuli Episcopi in suis Episcopalibus colla dabunt 3 hoc tamen intelligendum est nonnisi de Festia
17쪽
tritatibus Sanctorum qui a Summis Pontifieibus fue4runt canonizati , ut recte sentit Ioannes Aetorius in seiscunda Parte institutionum moralium lib. s. cap. 6. Sanctos itaque canonizandi auctoritas ad solum Romanum Pontificem pertinet. Hanc conclusionem non solum ex communi tam Theologorum, quam Canonior o mostarum sententia omnino confirmamus, 1ed duabus etiarationibus comprobamus. Sicut enim Christus Dominus solus est, qui in Ecclesia triumphante sanctificat,ut ipsemet in Leuitico te statur, dicens: Ego Dominus quisn D. M. ctifico eos; ita in Ecclesia militante ad solum Romanum Pontificem, qui est Christi Vicarius, sanctificationis a Pprobatio, promulgatio pertinet. Praeterea sicut ad sis e ,---.lum Romanum Pontificem quaestionis de fide definitio ; .stfδει aut determinatio pertinet, ita etiam publica,& externa 'ς Sanctorum veneratio, quae est quaedam fidei protesta czr M.tio Quamuis autem Episcopus in sua Dioecesi,aut Pro β σ3 Muincia Sacti alicuius canonizati festiuitatem, aut solem nitatem indicere possit ad solum tamen Romanunia mra
Pontificem , qui est uniuersae Ecclesiae militantis, cum ' te
plenitudine potestatis iudex & caput,vel ad Concilium is M. legitime congregatum,Sanetum quemque canonizare, eiusdemq; venerationem, aut solenitatem Ecclesiae via -- . uersae obieruandam proponere, siue indicere pertinet. Quod ad solum Romanum Pontificem, vel ad Concilium legitime congregatu Auctoritas canonizandi iam ctos pertineat, IO. Andreas in cap. I. Tituli f. de Reli ia et qui js, dc veneratione Sanctorum quinq; rationibus pro---bat. Idem facit Sanetus Antoninus in a. p. suae Summae tit. 22.C. S. S. s. Abbas Panormitanus. Imola in c. finali de Ferijs Cassanaeus de gloria mudi par. 3. Considerat. 47. Io. de Turrecremata in cap. r. de Consecrat dist. 3. An Canonietatio fieri queat a solo Papa sine Cardinalia consensu, aliqui Dodiores tuentur partem negativam ,
cum hoc sit de rebus arduis,quae per Papam sine Cardinalium
18쪽
nalium eonsensu explicari non possiunt. Sed contrariam opinionem tenet glossin capit. fundamenta S decet in verbo . contingeret, de elect. lib. 6. Barbat in consit. I.
volum. I. Sanctus Antoninus in sua summa par. 2 tertiae
Partis Cassanaeus autem ubi supra concludit bonum esese, si Papa requirat hac in re Cardinalium consilium, li-eet illud sequi non teneatur.
De antiquitate canonizandi Sanctos. , cap. V.
Vamuis ea solemnitate, qua hodie tria Sanctis canonigandis Ecclesia Catholi ca uti solet, Eccletiae primitiuae Sancti Catalogo Beatorum adscripti non fuerint; Ritu tamen aliquo in Codices res rebantur amotari js, dc Diaconibus, qui eorundem animi submissionem,siue humilitatem, patientiam I pietatem,abstinentiam,& charitatem , mira cula denique,actaq omnia,& quaecunque illa sint,quae veram hominis sanctitatem praeseserunt,ac facile declarant, tum Romanorum Pontificum conscribebant Res item Martyrum gestas, necnon varias propter iustitiam persecutiones, cruciatus Omnes,ac necem pro Christi
fide susceptam litteris mandabant Iamq. inde a nascentis Ecclesiae primordio, ut infra statim ostendemus, i uias eorumdem Romanorum Pontificum, Sanctorum nomina, necnon dies quibus ex hac vita decedebant, in codices referebantur. Ex hoc deinde annotandi,conscri-νω. bendive genere originem postea sumpserunt Martyro-z, c λλ. Ogia quae vocantur quorum primus auctor fuit Euse μ δε si bius, cuius Martyrologium sanctus Hieronymus in Latinum transtulit, Beda sub initium Retractationum in
Acta Apostolorum attestante illum imitati sunt idem teda Ado Treuerensis. Florus quidam, ut ait Pameat ius,iu Tu autem Κaroli Magni suum congessit Martyo
19쪽
Commentariurarologium suanius 4 1 tamen, quod a Romana Ebelasa fuit eongestum,atque concinnatum, hodie in omnibus Ecclesiis legitur. Apud Graecos idipsum, sed prolixius praestitit Sy me Metaphrastes.De Martyrologiis,
occasione suadente, hactenus, ut ad nostrurn de antiquitate canonizandi Sanctos institutum accedamus.
Ad hanc rem praestandam iam inde, uti diximus, ab Ecclesia primitiva, anno scilicet a Verbo incarnato, nagesimotertio S.Clemens huius nominis primus septeVrbis regiones Notari j diuisit,eis'. iussit, vires Martymm gestas conscriberent, sicut Platina Anastasius Bi- -- hliothecarius, Damasus, . alij, qui vitas Romanorum zmPornifieum litteris mandarunt, perspicue testantur. Ide interea Sanctus Anterus Papa, in nouando, statuit, dum zzz anno a Christo nato et 36. res Martyrum gestas diligenter exquisitas. a Notarijs conscriptas in aerarium Ecclesiae reponendas curauit Sanctus autem Fabianus au Anno Don salutis nostrae a 36 Notari j septem totidem Diaco 'in' mos adiunxit, quibus mandauit ut res Martyru gestas, ac dies mortis eorumdem a Notarijs conscriptas ad cete 'rorum exemplum, qui Christi fidem profitebantur,colligerent Sanctus denique Felix huius nominis primus Aunsissanno Virgineo partu a I. Martyrum gloriae ut ait Pla mi tina consulens, decreuit, ut singulo quoque anno statis μ' 'diebus sacrificia in eorumde Martyrum memoriam celebrarenturis quae sane res canonizatum iam Sanctumis aperte declarans, de concludens, a ceteris, qui proxime successierunt, Pontificibus obseruata semper fuit. Tempore item Diocletiani Imperatoris,in Marcelli Anna mni Papae martyris circa annum Domini 296 plus m. 'i'8φnusve aliquem canonirandi ritum fuisse quis dicat necesse est.Nam Mensurius Carthaginensis Episcopus,qui eo seculo floruit, illos, qui ex Diocletiani edicto sacros codices dare nolebant eamque ob causam martyrium subibant, in Martyrum numerum referri debere censuit:
20쪽
facinorosos autem, fisciq. debitores, hoc est, aere alieno grandi obstrictos, vel onerosa multis debitis vita carere volentes , vel purgare sese, vel facinora sua quasi abluere, vel certe pecuniam acquirere,in in carcere de obse quio Christianorum delicij perfrui putantes, ultroque ob id persecutoribus, occasione persecutionis captatao sese offerentes, inter Sanctos connumerari idem Mensuis . A g. rius vetuit. Haec ex Beato Patre Augustino in Breviculo M . . . suo, in Mi rem totam diligenter scribit. .circa AE optatus quoque Mileuitanus sancti Patris Augusti-: ni contemporaneus aliquem etiam canonizanes ritum
Ddie. Mia tunc temporis fuisse monet, dum Lucillam factiosania
α - χἡ foeminam a Coeciliano reprehensam,quod ipsa ante sa . crosaneti Eucharistiae sumptionem os nescio cultas h minis iam demortui, etsi Martyris, sed nondum, ut ille ait, vindicati, hoc est nondum probati, ac recepti vel canonizati,exoscularetur, expresse narrat.
κὰ ωι Asseruantur in Bibliotheca Vaticana codices manuis in ica scripti, 'uidem vetustissimi, Lectionarii nuncupati, - α. Martyrum res gestas complectentes,in quibus videre tiani aso. et quomodo Ethnici sanctorum hominum reliquias vel in mare proijciendas, vel proterendas coculcanis das curabant, ne ut aiebant Deificarentur, hoe est, ut Christiano more loquamur, ne Sanctorum Catalogo adscriberentur. Huic fere adsimile Victor Vticensis in primo dele vis inta secutione uandalorum libro scriptum reliquit, ubi de si . -- Armogaste Martyre in hanc loquitur verborum forma:
v. Biblior qui eius dominus erat, paenis no valentibus, eapite truncari iusi. - - Asit , a seu provisuiu Iocundo presbtero dicente sibi Poteris Dbmim eum diuersis afflictionibus interficere dam gladio peremeris. Acipient Romanii hoc est Christiani Martyrem praedicare. Hucusque Victor, qui per Romanos nonnisi Christianos intelligi voluit: frequetet enim in historijs Christia-