장음표시 사용
521쪽
Itaeonditio nata alienatio est, quae sit ad certum tempus quo elapso domino pristino restituenda ast pura est i v. gr. ius piscandi, quod mihi erat, in perpetuum futuum, ut idem mihi nunquam restituere tenearis.
. t mei Dominus rem suam non minas caniatimate, quam mead dis dominus enare litate potest, sud licita madem quacunque con Ilione. Et-
rem aliena- enim dominus vi proprietatis s. 66 . , quam dominium re licite'-Contineta, is f.), rem uam pro arbitrio suo alienare sit potethis. 66 L, adeoque a voluntate ipsius unice pendet, utrum sub certa conditione, an absque illa conditione eandem alienare velit Quoniam itaque conditionata alienatio est , quae fit sub certa conditioneris ora. ;
minus quoque rem suam non minus condationale, quam pure alienare licite potest aeua erounam.
Enimvero quuniam illicitum quod em nemo facere debet sed ab omni potius homine omittendum fibro. ab L Philum . -- , conditio, sub qua domin us rem fium alienat, licita esse debet erat secundum Et quia a domini voluntate unice pendet, inquantum rem suam alienare velit, per mon aran. I. euidens omnino est, quod sub licita quacunque conditione rem suam alienare possit. erat tertium
Loquimur hie de ea alienatione, quae jure sit unde ad- . didimu quod licite fieri possit , IZo part L IN I praetvniv.), non vero hic quaeritur, quaenam alienatio se validai qua de re suo loco.
quando ali ramo Amisum impedire debet, amo minussub conditane, enatis sub Iam i cita rem saam alienet, quando ea cocliuitane nuta ipsi
522쪽
cita alienat, omnino facit, quod obligationi cuidam natu- altera sterrati repugnat(hiro. p.re. LN prac . unm., adeoque re mitte A.
abutituri 168 Enimvero etsi abusus rerum suarum lege navitai sitis hibitus S re o. nemini tamen ius est a uium istum impediendi, quamdiu is quis abutitur rubus suis, coeatra jus illius quid facitis. 6s. , consequenter quando concliti eista, sub vafit alienatio, nulla ipsi siti iuria si id mi uir mi. .Quamobrem nemo dominum impedire debet, quo minus sub conditione etiam illicitarem suam alienat quando ea conditione nulla ipsi fici iuria,
In propositione praecedente ostendimus, quid iure facere possit dominus in praesenti autem, quid salvo iureiplius ebdem permitti debeat ab aliis, salvammirum libertate naturata Neque enim ex dominio in se spectato alienatio subeonditione illicita fluit sed quatenus exercitium sit vilibe tatis naturalis, quemadmodum ex iis intelligitur, quod supra annotavimus Mot. s. 16s.,
Date idem significat, ac dominium rei suae transiene in Ume Minerum Unde Datio est tianslatio dominii, quod quis i
te habet, in alterum. Quando igitur dico do tibi hunc librum hocidem segniueat, ac librae hujus dominium in te transsero. . 6 6-i notata dominus rem alteri arvis Etenim nemo Sunam ara praeter dominum rem alienareis. 668o, adeoque domini-tera rem da-um ejus in alium transferre potestis oba ) Quamob repossit. rem ciui datio rei sit translatio donunii, quod quis in ea Res s habet
523쪽
habet alterum fri nemo nisi dominus rem qua dam alteri dare potest.
Hinc etiam patet, quo sensu verum sit, quod vulgo dicinare esuod eis non haset, asteri dare tum potest. Nimirum hoc ipso negatur, qui dominium in re quadam non habet. ipsum in alium id translatae posse. Convenit adeo cum propositione paulo ante demonstratai, 66Z.), quod non dominus dominium rei in alium transferre minime possit 66 a.). Facile autem intelligitur , erum non esse: Quod quis habet, id alteri dare potest. Si enim vel maxime habere idem signiticare hic debeat, ac tibi esse jus quod-nium in re aliqua, aut, quod idem est, te in re aliqua domidam habere, nondum tamen hinc inferre licet, te etiam id alteri dare , hoc est jus, quod, in ea habes , te
in alterum transferre posse. Possunt enim esse rationes. cur id non dicere, Meluti si dominium habes dependens a voluntate terius, qua tibi ademtum est jus alienandi, quod inest dominio pleno perse, quemadmodum antea supposui
mus , 663. . sed de eo apertius dicemus tuo loco.
T . Quoniam nemo alteri tem dare potest nisi dominis(s oro.); qui dominus rei non est, nec eam alteri dare potes Quoniam itaque nemo rei alienae dominus est(s i 6. nemo raram alter rema nam repotess-. si Ita ego tibi dare nequeo librum, qui meus non est Medare possum nummos, qui sunt alterius. Quoniam vulgorem labri dicitur is, in cujus potestate ea est patet omni. . ambigui sensus esse, quod vulgo dicitur, te alterita re non posse, quod non habes, io sensu ex terminis manifestum est, universaliter verum non esse, quod alteri dare possis, quod habes, nisi dare ita explices, quod idem sit ac incere, ut in alterius veniat potestatem id quod s.
524쪽
mObligatis. Nurssi ex dominio oriundis Sos
Difieatui dationis minime convenit, quem ante sumsimus s. 6 so. Ne igimeterminorum Huivocatione deludamur, astrocardico illo, quodvus non habet, alteri dare non potest, abstinere praestat.
Domino compei tuai sis ure, strae canditiamet ' quassus dumini
dis ad actum quemcunque vi dominii sibi licitum m alium trans-iransferens
ferendi. Etenim domino competit jus rem mam pro arbi in aberis, trio alienandi g. 663. , tam pure, quam sub conditione jus actus quacunque licita(s 6 et 3.): immo etiam ipsit permittendum e Mannest, ut rem alienet sub conditione illicita, quando eadem nulla fit injuria alteriis ii Quamobrem cum alie . natio rei consistat in translatione dominii, quod quis in ea habe: in alium (S. 66 a. in exercitium domini absolvatur actibus domino vi ejusdem licitis aut saltem permittendis (j.6 s.) dominus rem alienans jus ad omnes actus vi domini sibi licitos aut saltem permittensis in eum transfert, in quem dominium transieri. Erumvero in se non repugnat, ut quis habeat jus ad certos quosdam actus, non vero . ad omncs Domino igitur competere tabet etiam jus in alium jus quoddam ad certum quendam actum vi dominii sibi licitum sive pure, sive conditionale transferenssi
Continet dominium ius multiplex pro divertitare objecti, de quo est domino libera disponendi facultast, ri6. II S., quatenus sellicet vel de substantia rei seu re ipsa s. si x vel de usu vel de tactu denique rei disponi potests,. 13 ., me hisce juribus resultant jura alia, veluti ius alienandia 66s.)-jus possidendi s. Is .), jus tundum immutandius 6s o, jus vindicandi , s 8 d. Cum jus omne sit acubias moralis quaedam agendi , Is 6 part I PHLoris. vi cujuslibet juris mutu domino liuiti sunt actus s. I vi parsi
525쪽
s P L pria in quibus exercitium juris consistitu ,. 6sq. . Libera domini de re sua disponendi potestas, cum etiam de rebua incorporalibus, qualia sumbras. 'γ.par L Ar nae.1perinde ac de corporalibus disponi possit. in1-- admodum quoad jus alienandi paulo ante vidimus s.6 o., involvit etiam potestatem liberam dejore quocunque sed minio contento vel ex eodemetetallante disponendi. Atque adeo jura haec singula sive tota, sive partem a particulam quandam alicujus juris alienare seu pro Iubitu suo in alium transferre potesti, 6 o. . Haec qui perpendit, clare admodum perspicit, quid sibi velint jura ad actus vi domunii domino licitos aut saltem permittendos, nec minus perspiciet non modo fieri posse, ut dominus iure ad quosdam actus se abdicet ac idem alteri cuicunque sive pure, sive sub
conditione quacunque concedat, verum etiam hoc ipsa cere, ut, quod facit, iure suo facere possit s. et o piari. I. PHLprata um, . Ceterum propositio praesens principium foecundissimum est, unde multa pendent, quae in pane te' tia demonstraturi sumus, in qua de translatione domui ex instituto agemus.
S. Ty.rranslatio Quoniam domino competit jus in alterum reansierem i. ij ad idus quoddam ad aetiim quendam vi dominii sibi licium
.estiis in s. 6T8. , jus autem hoc consertur sub certa conditione, tenuis iem si tantu inmodo conceditur in certum tempus, ut concessos/is, at sub hac conditione, ne ultra hoc tempus jure sibi com celso utatur, seu tempore hoc elapso ab eodem abstineat;
Domino competit jus in alium quemcunque jus adactam ara et iam missi licitum transferenae non modo in perpetuum, dirum etiam in certum tantummodo tempus, prout ipsi visum sedirit, adeoque suo arbitratu determinandum es quidem vel cum eine' an sal, vel servato raram sibi ejus exercum
526쪽
De Obligation dicturis ex minio oriundit sos
Sirius conceditur in perpetuum quidem cn exclusone domim, justorum in alterum transfertur quota jus com ceditur in perpetuum, ut dominus eo em quoque uti possit, jus proprium evadit commune si vero jusconceditur nonnisi ad certum tempus, tum pars quaedam juris transsertur in alterum, si fiat sub ea conclitione, ut dominus quoque eo ter uti possit, alias integrum transtretur in certum temopus si denique jus non confertur nisi ad unum vel est rum tantummodo actum, parricula quaedam juris in ali rum transfertur. Haec ideo monemus, ut constet quota modis dominus jus ouoddam in alium transiere possit. Quando autem jus alienari dicit , tum intelligimus aran lationem juris cum exclusone domini, ita ut, quod ipsi proprium erat, jam fiat proprium alterius, consequenter rei, quae fuerat tu respectu tui jam sit aliena.
Defraudare alteram dicitur, qui verbis vel factis dolo.Defraudatis sis ipsum privatio, quod suum est, vel quod eidemia diis sit.
betur. . . E. V. Si qui falso pondere vel mens, usus nilaus dat, quam dare debebat, alterum secto doloso privat eo, quod ipsi debitum, adeoque defraudat. Similiter qui verbis dolosis usus alterum pecunia emungit, eum verbis dolosis privat suo, adeoque defraudat. Destaudationes innumeris modis contingere possunt, ut singulas recensere non detur. Immo pendent a natura negotiorum humanorum, adeoque pro horum Aversitate diversa sent. Sestici autem dedisse definitionem, vi cujus in quolibet negotiorum genere occurrentes facile dignoscuntur singulae, atque in genere ostendisse ea lege naturali prohibitas, consequenter illic, ta esse , ago pari. I. Phularia univo.
527쪽
Essectas isse In reni defraudatione damnum alteri dolo datur. Qui enim Pisis iis alterum defraudat verbis vel factis dolosis eundem privatnis eo, quod suum est, vel quod eidem debitum s. go , consequenter quod suum fieri debcbatis tro. ra. I. Plia pracet unim. In causa igitur est, ut jacturam sui faciatas. Set , consequenter damnum datis. 88. quidem dinio per demon aia. Patet adeo in omni defraudatione damnum dolo dari alteri.
Jacturam mei secto non minus, si quod meum fieri debebat, absque mala voluntate potestati meae ita subducitur, ut idem recuperare non possim, quam si eidem hoc modo subducitur, quod actu meum est. Quamobrem damnum dat non minus, qui alterum privat eo, quod actu suum est ouam qui eo privat, quod debebatur, adeoque suum etidebebat. Nimirum et debitum nondum actu nostrumst, per fictionem tamen, recte consideratur lina nota, quod est in alterius potestate.
s. 68 a. Nemo alterum defrandare debet. Etenim qui alterina
Defraudari deseredat, ipsi damuum datis. 681. Sed nemo alteri illicita damnum dare debet I sosa Ergo etiam nemo alterum
Ostenditur etiana hocin o. Qui alterum desta dat, verbis vel factis dolosis ipsum privat eo, quod suum est, vel quod eidem debeturres. So. , consequenter dinho efficit, ut minus habeat, quam habere debet. Sed nemo dolo efficere debet, ut alter minus habeat, quam habere ditar(I.s s. iErgo etiam nemo alteium defraudare debet.
Patet adeo deseaudationem omnem lege naturali prohibitam esse. Quam parum autem interet inter turtum .ddi
528쪽
De Obligation. Nur . ex dominio oriundis. so
fraudationem , tum clarius elucescet, ubi de pactis me. rimus.s 683. ut alteram defrauisivit, damnam ipsi a tum resarcire te an amnetur. Etenim qui alterum defiaudat, damnum ipsi dolo a m omne datis o si. Sed qui alteri damnum dolo dedit, id eis 'audati dem resarcire tenetur s. sgo. Ergoatu alterum defrau- ne datumsittavit, damnum ipsi datum resarcire tenetur resarciem Naturaliter destaudatio omnis illicita s. 6 suo, atque id-β' 'eo ad omne quoque damnum, quod defraudatione daturi, sarciendum tendit obligatio naturalis, nec ulla quantitatis habetur ratio.
s. 68 . Natura homini comperii jus puniendi eum, quiosum defro ui pume'-damu Qui enim alterum detraudat, dolo ipsi damnum di 'auda- datis. 68 . , conrequenter eum laeditis sa a. Enim torem. vero natui holmni competit jus puniendi eum, qui ipsum laesit o Lodi pari f. Fur nat. Ergo etiam eidem competit jus puniendi eum, qui ipsium defiaudavit.
Non adeo suincit damnum defraudatione datum resarciri, sed etiam poena exigenda naturaliter a defraudatore, nisi poenam remitti convenientius sit , Iosa reseqq. para. I. ur nat L Hinc recte Zachaeus duplum offert ei, quem defraudavit, conscientiam suam salvaturus. Duplo enim inestpraeter id, quod resarciendum, etiam poena.
s. 68s. Natura homini competit jus belli in defodisiarem, si A. in iaciunmnum ipsi disium resarcire non vuli. Mesraudator enim d defraudat/mnum defraudatione datum resarcire debetis. 68s. , ---. eoque homini con petit jus a defraudatore hoc exigendi Ss a per-
529쪽
sectum si s 3 so g. part L Fur nat. , consequenter jusje fectum non tribuit defraudator ei, cui damnum datumi
sarcire non vultis i. para. I. ur nato. Enimvero natura homini competit jus belli in eum, qui jus persectum
suum ipsi tribuere non vult s. iij .part. Lyr.nat. Ergo etiam natura eidem competit jus belli in detraudatorem, si damnum ipsi datum resarcire non vult. s. 68.6. Idemias in Immo in genere Natura lamini competit jus legis eum, casu quoli qui damnum datam ipsi resarcire non vult ostenditur codembra damni modo, quo in casu particulari idem ostendimus in propo-
resarcienH. sitione praecedente. Videbimus suo loco, probe notandum esse, quando ius belli homini natura competat in statu naturali. Nimirum in statu naturali, atque adeo vi originis suae jus cogens, quod juri omni perfecto inestus a 33. pari L Ni practuum. , non est nisi ius belli quod ut clarius appareat, in propositione sequente idem demonstrare lubet.
S. 68 T. Ius regenae, A cogendi alterum s obligationi sua fatisfacere, aeris, quae sit jus ea per se ines om3i juri perfecta es his belli in eam, eo .
Plioni sua satisfacere recuset. Qui enim alterum cogit ad faciendum, quod sua sponte facere non vult eum vi adigit ad faciendum id quod per se manifestum sumitur. Jus igitur cogendi alterum, qui obligationi suae latisfacere non vult, est jus cum vi adigendi, ut satisfaciat, consequenter utrius suum alteri tribuatis. D. Part. I. Iam nar.). Est igitur jus vi persequendi jus suum adversus alterum, qui idem nobis tribuere non vult. Enimvero jus perseque,
didus suum adversus alterum , qui idem nobis tribuere
530쪽
De Obligation dicturib ex dominio oriundis Ty
vult, adeoque obligationi suae latisfacere renui s. cito est jus belli S. ii os para. I. Iur nat . Quamobrem Jus cogendi alterum, qui obligationi suae satisfacere non vult,
quod per se inest omni uri perfecto s. ass. est. I. Ille Hact ansere, est jus belli in eum, qui obligationi suae sati
facere recuset. Postquam introducta sunt dominia , frequentissime comtingit, ut homines sibi mutuo obligentur ad aliquid danis dum quod tamen dare recusant. Quamobrem cum dominium jus persectum situs.1 igo, cui jus cogendi per se inest frequentissima quoque in statu naturali oriuntur bella. Haud dissiculter hoc assequitur, qui perpendit multiplices obligationes non dominorum, quae respondent tot iuribus in dominio contentis ac inde oriundis, tot obligationibus, quibus alii tenentur aliis, ex dominio tanquam fonte suo em nantibus, prout constabit, quando de translatione dominii acturi sumus. Multa istiusmodi bella jam vidimus in antecta dentibus,cumque rigor juris naturalis nihil alieni alteri conc dat, quantumcunque tandem id fuerit, sed omnis restituti ne, damni vel minimi reparationem urgeat jus belli in statu naturali latissime dissunditur id quod hac notasse suo loco proderit.
S. 688. Quoniam iis rem suam vindicandi, quod donimo ei vindica- competit adversus quemlibet possessorem, aut quemcun-tra bellam. que alium, qui eandem in potestate sua habet sis a. , est jus rem suam vi persequendi adversus eum, qui eam restituere recusatis s. , consequenter jus cogendi eum qui obligationi sua satisfacere non vult fet ): ipsa rei
vindicatio, aut si mavis, jus rem suam vindicandi est a b ius possessorem quemlibet, aut quemcunque alium, di eandem inpol