De re grammatica Hebraeorum opus, in gratiam studiosorum linguae sanctae methodo quàm facilima conscriptum, auctore Iohanne Quinquarboreo Aurilacensi, ..

발행: 1582년

분량: 356페이지

출처: archive.org

분류: 어학

251쪽

etuet DE ACCENTI Bus gas,oportet. solet namque reuereti & honoris gratia,huiusmodi regum accentuum frequens & veluti redundans expressio seri,quado aliquid magni momenti & magna attentione dignit occurrit in sacratis libris, ut ex decalogo, ex primo versu Natimi vatis, ex illius primi capitis versu 7. Sc passim aliude aperte liquet: graues namque sentetias solent patres circu-cisi Masorelliae,qui biblia sacra accentibus & puctis illustrauerunt, praesentia & expressione frequenti regum accentuum honorare.Non enim tam parui momenti est accentus cognitio, ut quae conferri etiam non possit cum optimis comentariis, Nan 'pu et cunilan etta, magna namq; energia est, in obseruando usu accc tuum,ait Aben Ezra inversum no . num cap. primi Esaiae.

Alij atmoedi, id est, ministri appellantur, qui quod

praecedant tanqua adiuncti ministri reges, seu distinguentes accentus, nomen famuli sortiti sunt) continuantes orationem, syllabam, dictionis quam occupant, pertrahendam ac celeritate quada decoro pronuntiationis seruato, proserenda indicant, donec ad accetum regem, qui distinguendi vim habet,ventum

fuerit, quare scite quidem fatis & commode Hebr. grammatici illos duran,id est, adiunctos d)ῖ di, id cst,& pertrahentes si penumero appellant. Ad musicam etiam faciunt isti,ut distinguentes. Est vero viri usque ordinis accentuum, quantum a grammaticis, considerantur, semper attollore vel penultimam,vel

vltimam syllabam in qua ponuntur & locum habet:

nunquam enim accentus grammaticus, hoc est legi-Ii 1 timus

252쪽

DE ACCENTI BV s. et sitimus, sue nativus, locum habet apud Hebraeos &Caldaeos in antepenultima. Notandum etiam obiter propter accentus distinguentes,sive reges sprqsertim propter septe primos in tabula sequeti expressos motion hi paruaru in magnas contra rationem gramatices plurimum fieri mutationes: videlicet-indi , . in & in in ,&stua genuini dictionis in P. Nam scua per accidens positum, illud enim variadi dictiones gratia aliqua-do pro nota aliqua vocalis poni & substitui solet in accentu distinguete reuertitur in motione ipsam cuius vicem gerebat, luc si fuerit breuis,conuertetur in longam: quae omnia ex lectione contextus facile est obseruare. Obseruandum quoque obiter est, ipsos accentus distinguentes pleriique retrahi ab ultima syllaba in penultimam & huiusmodi retractionis incertam e ste regulam. Nomina & figurae omnium regum di m

a va

M MM

Sunt accelm tum reges,

nomen pro b - . . ratione situs

τι . modulamina

vel O hoe ad

Nomina

253쪽

DE ACCENTIA Us. Nomina & figurae omnium ministrorum.

Praeter regulas in hoc opere sparsas situs accentuli sequutur archetypi,ad quos reducenda caetera nomina sunt. Monosyllaba semper habet expressum accentu, nisi sic iungatur pet inaccaph dictioni sequeti, or' lafilius hominis,&c. H abent enim lineam trasuersam,quam et,id est, coarctatorem, siue copulatorem vocant, de qua adhuc in articulo nes supra dictum est, qua praesertim dictiones monosyllabas, ut hic modo vidisti cum aliis unico grammatico accentu iungunt.Vel etia polysyllabas dictiones quae alioqui haberet accentuu in Ultima, quod passim verum comperirur ex fac ratorum librorum lectione v, custodiet nobis, Iere. 3.& alia plurima : pro UDizo , nam sic duo accentus sese contingerent & confunderent fieretque cacophonia : similiter mutatur motio longa dictionis primae in breuem, ut hic vides in lI, propter mac- capti enim v pro substituitur, nam status absolu

tus est in filius per sic in exemplo cametshatupli pro holem propter inaccaph susscitur, quoniam status absolutus illius est re n) custodiet. Ita-

254쪽

DE ACCENTIBUS. ets que accelerandi etiam nota dici poterit maccaph, quod duas, vel plures dictiones vocalitatis gratia, ne plures accentus sese contingant & coqhindant, unico grammatico, siue nativo accentu contentas este faciat, easque ad illum properare cogat. N unquam seua vel simplex, vel compositum, accentum grammaticum secum habere potest .vt, Unfructus,npes veritas, & c. Nam gaia, siue metheg, de quo adhuc paulo post,quando post literam assectam fetia sequitur gutturalis litera,vel ', quod non notatust per hiric, in dextero, vel sinistro latere ipsius seu a exprimi potest , cum accentus non sit grammati cus, siue naturalis gaia 3 quia Κimhio cum metheg, consendi solet, sed aduentilius. Tale quid etiam ob seruandum est usu, quavis non sequatur post literam affectam seu alitera gutturalis, aut i non insgnitum .hitic. In huiusmodi enim seua nonnihil pr ter natura suam protrahitur huiusce accentus gaia, siue methegbeneficio. Nomina formae, siue proportionis npa, u δ' V, n, ln,n 'i,ny, 7,n fri n

nan ,n DI, Inp,nata, Sin)n, n P, mn, la habent per grammaticam, accentum in penultima. Caetera vero omnia nomina quorum hic non est suum exemplar,ad cuius portionem reducantur, accentum in vltima habebunt: nisi fortassis nonnulla reperiantur, quae per humanam imbecillitatem non satis animaduerterim.

Quia affxa cum nominibus & verbis iuncta vidi-

255쪽

DE LITERIS E HEVI NOTANDA. diis Itera gutturali relinquitur, posito *pe daghes in aliqua ex literis sanar,si veniat illa post gutturalem ii teram, ut videlicet fiat contractio duarum syllabatuin unam ad pronuntiationis decorem. ut m n UI 12 et quis sicut tu magnificus in sanctitate ' Exod .is. pron Nasicaann Ix quo usque Voluerit,pro rar π,

Esa. a7.sic non sequete literanaz 'an neque daghes, quod rarius contingit, nani P afflictio animi, pro

Ecclesast. i. pn' deficiet, Esa.si. pro vn Σ'nasa gementes Threno. i. pro z'nasa.Non porro tales in itationes V:,vel in seu a simplex inpediunt quominus litera praecedens gutturalem habeat, vel '.',atque si gutturalis haberet P: , vel Deliteris 3 N.

In Iric quandoque quiescit squando substitutu est

pro ri, ut, n)ba migraui, pro in q,vel etiam est i otiosum, siue quiesces in Iric & pars thematis, non autem substitutu pro aliqua litera: excpla vidisti in annotationibus insuturum prime coniugationis verborum habentium primam literam iod,pag. IO . Regula. Si praecedat continuata dictio, id est dictio eiusdeclausulae,siue sententiae aliquo acccntu ministro prς dita cuius ultima sit una literarura es, litera: ns an,

quae in principio dictionis proprie volunt da glies, quod lene dicitur, in principio dictionis non habent . illud. sed rapite: quod lenitatem a puncti daghes asperitate immunem Hebraei vocat. ut, petes in ali Ionas

filius Amittat, Ionae. i. ubi ab & in sunt continuatae . dictio-

256쪽

-ir DE LITER Is THEVI NOTANDA dictiones, siue clausulae eiusdem, nullo accentu rege interposito & propterea n non habet daghes. Sunt tamen quatuor causae, quae omnino derogant literis istis 'ins, ita ut quan uis praecedat una harum, literae

'an habeant daghes in principio dictionis.

De quatuor causis literis unκ derogantibus. Quatuor causarum qu ς derogat literis ii Η,id est, quae efficiunt viliteraena naa, quan uis illas praecedant literq nnκ,in principio dictionis habeat daghes. Prima dicitur j a Cald o verbo par protulit, siue produxit, id est, productu, siue prolatum, nimirum quando ex tribus his literis tin aliqua vel est in fine

consonans,vel coalescit cum praecedente syllaba,di citur illa Mappic,id est, prolata & non otiosa, literς que nazm sequentes habent daghes, man nao, id est,tabia mea aperies,Psal m. i.&-vbes ad ipsum ore meo clamavi, Psal.66. Vbi in primo exemplo posti coalescens n habet daghes. Est quoque eadem ratio sue post di, vel holem, vel 3, coalescat iod, imprimendi daghes literis naz radi dictionis sequentis incipietis ab aliqua illarum: In secundo exemplo post a consonansa habet da glies. Simile quoque siquando rilitera in fine dictionis est consonans nulla affecta motione,& debet audiri vi H nostrum, cuius

tunc consonantiae ut admoneamur, puctum habet in

gremio An mappic dicitur,id est,n prolatu, sue consonum. Vt, Inri mnetri germini eius benedices, id est, benedicere soles, Psal. 6ue. Vbi sonus ri,ut ii auditi debet S propterea da glies est in sequentis dictionis. Secunda est p)zaz a p; Caldaice distinxit, id est, Rh omnis

257쪽

DE LITE Ris EAE v I NOTANDA: b, 3 omnis accelus rex, siue distinguens positus in dictione terminata in aliquam literarum 'ns,essiciet,ut da-ghes imprimatur complexu i literarum rad m, si ab aliqua illarum incoeperit dictio seques. vi, nnn pri 2 rmizn liuorem pro liuore dabis, Exod. a. i. Tertia est p)nno,nes ex Caldaice venit, ita prς- positione Hebraica,&pin' nomine a verbo Hebraico prin, elongavit,id est, veniens a longinquo, siue a longe,quando videlicet accentus dictionis terminarae in ri expresso,vel subintellecto,pr cedetem,distat ab accentu dictionis sequentis syllaba aliqua interiecta squam sequentem dictionem oportet accentum

habere in prima syllaba,) si incipiat dictio sequens alitera aliqua ex na man, habebit daghes litera illa, quanuis prςcedes dictio in ri terminetur,ut i na fila terram Canaan venerunt, Genes . Vbi dictio 'na accentum habet in prima syllaba, quia se ua legitimam syllabam non facit.

Eadem etiam erit ratio,si lateat ri in π,vt rct in

: O: cur rupisti super te rupturam Θ id est, membrana, qua operiebaris, ut anteuerteris fratri tuo: vel,

cur diuisisti diuisonem quam seceram Θ Genes 38. Quod si sequens dictio non habuerit in prima actum,litera ex mi: 'an habebit raphe. vi, γ' a r Uil& facies vectes Exod. 16. In aliis literis qua ne ad

obseruatur etiam huiusmodi daghes. vi, ' nnin suit illi,Ioel. a.)l nn Demansit mihi, Ecclesast. a. etiam si praecedens dictio habeat accentum in ultima syllaba vi, Et loquutus est Dominus nou bu, id est, ad Mosem, dicendo,siue in haec verba, Num. I. Quarta

258쪽

αι DE DAGHEs do TANDA Quarta est ο)m a Caldaico verbo oriri aristavit, siue vrsit id est,coarctator,quod alio nomine e pn dici potest,hoc est, quando per inaccapti,de quo statim post tabulam accentuum dictum est , dictio monosyllaba desinens in ri iungitur,seu urgetur ad accentu dictionis sequentis,quia una videtur ex duabus veluti facta dictio, si seques dictio inceperit a litera nazmia habebit illa daghes. vi, ta zyξ ης quae utilitas in sanguine meo. Psal. so. Quae daghes impresso etiam obseruatur in aliis literis quam naz Iaz,nimiru quando per mac capti quaevis dictio terminata in iungitur dictioni monosyllabar. ut, et & faciam

ci adiutorium, Genes. 1. etiam non sequente dictione monosyllaba. ut, Π 'pes)zn' )3,pa op quam dulcia sunt palato meo verba tua, Psal. iis. in octonario literae n. ' aute sub ta & da glaes sequentis literae aequi- ualent motioni di,quod sit ex ' & daghes subscripto. Caeterum si qua do superiores illas quatuor regu las exceptiones pati & fallere videas, quod tamen ratissime contingit, hoc tribucdum est authorum usui, non enim senescendum est & immorandum semper circa praecepta , nam hoc est fracti & retusi ingenij, sed iactis fundamentis grammaticorum beneficio dcope, legendi sunt authores & obseruandi. De daghes regula. Vsu venit aliquando raro tamen, in ut in sine sentetiae, siue clausulς,in tertia thematis litera,ad euphoniam, siue decorem proniitiationis ponatur daghes, quam literam etiam propter accentum distinguente, quo praedita est,praecedit motio magna in siccuda ra-

259쪽

DE DAGEs NOTANDA. et iso dicati .vt,3 --in Israel defecerant, Iudic. : &drari a' an a facie tua montes defluerent i desce-

deres) Esa 6 .Vbi Hl: cu holem motione longa prorbia per se ia) quia est in soph pastuc. i. in finis versus accentu distinguente:alia porro id genus excpla protulit in medium D. Κimhius in principio sui Miclol, sed multo plura occurrunt, in quibusdaghes ipsum e tiam positum est ad vocalitatem, citra accentu distinguentem in litera insignita seua,quod alioqui non legeretur, sed quieseeret 'io niuas vestigia Christitui, Psal. 8'.nia apri cogitationes Eccles. 7.

Spes oelabor. Errata sic emendato. Pagina s. linea antepenultima lege ripi p. pag. u.Γ-nea . ne paginae lege cb. pag. I .linea IO. lege,due

260쪽

LiTERIS ET DOCTRINA PRAE-

stantissimo viro Iohanni Nicotio in Regia ac Reginc Christiani T. Regis matris libellorum suppli- cum Magistro Iohannes Qvjnquarboreus Auri-lacensis collegh professorum Regiorum decanus ac linguarum Hebr. & Cald. in eodem collegio professor, primariusque collegh Fortetaei Lutc-xiae, S. P. D. -

ir sile is ibus graui mis negotiis

legationis occupatus apud La tanos pro Christiaη ἶ Rege Henrico fecundo un Zus honorifice legatione tua stadia Hebraica longo interuallo interm sano his praeleectionibus reuocares, vir literis non Culgaribus sed interioribM reconditis ornatissime, frequenter hortat s es, ut arcanas notas, quibus scribunt Hebrae quas a multis annis multa longa te hone accurate exquisite ex Hebraorum scriptis his issem, aliis notis, quae emi se siunt,adiungerem: ut te nec consitis,nec me obsequiit reniteret, illigetis imm omnis os sch, multas,quae

adhuc iacebant colligi requisiui plus quam media parte poni omnes, qui harilanus de illi cripsierunt, illarum N,-

numerum auxi. Scripserunt nanque, quantum videre usque tortim, ad huc diem licuit, de Hebraeorum notis do Assimi gratis M' Vsimsque viri quorum nominis memoriam libenter cum cha ιξ - ἡ ntate et uilo, Abancs Cessarias Agenore annualutis IJI9. Neroni. San Alis Pagninus Lucensis Romae anno bas. Matthaeus Aurigallus si tembergae anno r1 . Sebanitanus Man- serus Basileae anno Isar. tohannes Mercerus, Fur eas omnes cum suis in unum coniecit Lutetiae anno Is O. O GL

bertus

SEARCH

MENU NAVIGATION