장음표시 사용
421쪽
voce, quam scripto Nobis exposuerunt. Auditis igitur in pluribus
itidem coram Nobis desuper actis Congregationibus memoratorum Cardinalium. & in Sacra Theologia Magiitrorum sententiis, Dominici Gregis Nobis ab aeterno Pallore crediti periculis, quantum is Nobis cx alto conceditur , Occurrere cupientes , motu Proprio, a
ex perta scientia , & matura deliberatione Nostris , deque Apostoli- eae potestatis plenitudine, librum praedictum ubicumque, & quocumque alio idiomate, seu quavis editione , aut versione hucusque tin- pressum . aut imposterum imprimendum, quippe ex cujus lectione, di usu Fideles sensim in errores ab Ecclesia Catholica jam damn tos induci possent, ac insuper tamquam continentem Propositiones,
sive in obvio earum verborum sensu, sive attenta sententiarum con nexione, temerarias, scandalosas, male sonantes, piarum aurium OL sentivas, in praxi pemiciosas , ac etiam erroneas respective. tenore
praesentium damnamus, & reprobamus, ipsiusque libri impressionem,
descriptionem, electionem, rerentionem, & usum, Omnibus, & singulis taristifidelibus, etiam specifica, & individua mentione, & expressione dignis, sub poena Excommunicationis per Contrafacientes ipso satio, absque alia declaratione incurrenda interdicimus, & prohi-
hemus. Volentes, & Apostolica auctoritate mandantes, ut quicumque supradictum librum penes se habuerint, illum statim atque pM-lantes litem eis innotuerint, Locorum ordinariis , vel haereticae pravitatis Inquisitoribus tradere , ac confignare omnino teneantur. In contrarium facientibus nori obstantibus quibuscumque . Geterum Propositiones in disse libro contentae, quas Apostolici censur1 iudicii, sicut praemittitur, configendas duximus, ex Gallico idiom m in latinum versae, sunt tenoris, qui sequitur, videlicet.. 1. Datur habitualis status amoris Dei , qui est Charitas pura, &sine ulla mixtione motivi proprii interesse. Neque timor poenarum, neque desiderium remunerationum habent amplius in eo partem . Non amatur amplius Deus propter meritum, neque propter Pers Gonem , neque propter selicitatem in eo amando inveniendam. a. In statu vitae contemplativae, seu unitivae amittitur Omne motivum interessatum timoris, & spei. 3. Id, quod est essentiale in diremone animae. est non aliud facere. quam sequi pedetenti ingratiam cum infinita patientia, praecautione, &lubtilitate. Oportet se intra hos limites continere, ut sinatur Deusugere, & numquam ad purum amorem ducere, nisi quando Deus per junctionem interiorem incipit aperire cor huic verho , quod adeo durum est animabus adhuc sibimet affixis, Sc adeo potest illas scandali Zare,
aut in perturbationem coniicere. 4. In
422쪽
4. In statu sanctae indisserentiae anima non habet amplius deta,ria voluntaria, & deliberata propter suum interesse, exceptis ijs Q. calionibus, in quibus toti suae gratiae fideliter non cooperatur. s. In eodem statu sanctae indisterentiae nihil nobis , omnia Deo volumus. Nihil volumus , ut simus persecti , & heari propter interesse proprium, sed omnem persectionem , ac beatitudinem vol mus , in quantum Deo placet ellicere , ut velimus res istas impres.sione suae gratiae. 6. In hoc sanctae indifferentiae statu nolumus amplius salutem, ut
salutem propriam, ut liberationem aeternam, ut mercedem nostr rum meritorum, ut nostrum interesse omnium maximum; sed eam
volumus voluntate plena, ut gloriam, & beneplacitum Dei, ut rem, quam ipse vult, quam nos vult velle propter ipsum. 7. Derelictio non est , nisi abnegatio , seu sui ipsius renunciatio. quam Jesus Christus a nobis in Evangelio requirit, postquam exterinna omnia reliquerimus. Ista nostri ipsorum abnegatio non est , nisi quoad interesse proprium. Extremae probationes, in quibus haec in negatio, seu sui ipsius derelictio exerceri debet, sunt tentationes. quibus Deus aemulator vult purgare amorem, nullum ei ostende do perfugium, neque ullam spem, quoad suum interesse proprium.
8. Omnia sacrificia , quae fieri solent ab Animabus , quam mari
me dilinteressatis circa earum aeternam beatitudinem , sunt conditionalia . Sed hoc sacrificium non potest osse absolutum in statu ordinario . In uno extremarum probationum casu hoc sacrificium is sit aliquo modo absolutum.
v. in extremis probationibus potest animae invincibiliter persu, sum esse persuasione reflexa , quae non est intimus conscientiae fumdus, se juste reprobatam esse a Deo. o. Tunc anima divisa semetipsa expirat cum Christo in omee, dicens: Deus, Deus meus , ut quid dereliquisti me. In hac imvoluntaria impressione desperationis conficit sacrificjum absolutum sui interesse proprii quoad aeternitatem. II. In hoc statu anima amittit omnem spem sui proprii interesse, sed numquam amittit in parte superiori , idest in suis actibus directis, & intimis spem perfectam , quae est desiderium dilinteressatum promissionum. Ir. Direetor tunc potest huic animae permittere , ut simpliciter
acquiescat jaelitrae sui proprii intercsse, & justae condemnationi, quam sibi a Deo indictam credit. D d a I 3. In
423쪽
i 3. Inferior Christi pars in Cruce non communicavit Superiori
suas involuntarias perturbationes . .
r . In excremis probationibus pro purificatione amoris fit quaedam separatio partis superioris animae ab inferiori In ista separatio ne /ctus partis inferioris manant ex omnino caeca, & involuntaria Perturbatione, nain totum, quod ult voluntarium, & intellectuale .eit parcis superioris is . Meditatio constat discursivis actibus , qui a se invicem facile distinguuntur. Illa compolitio a luum diicurlivorum. & reflexorum est propria exercitio amoris interestati ι6 Datur status contemplationis adeo sublimis, adeoque persectae, ut fiat habitualis, it ut quoties anima actu orat, sua Oratio sit contemplativa, non dilcum iva. Γunc noa amplius Indiget redire ad meaitati em, ejusque a tus methodicos II. Animae Contemplativae privantur intuitu distin sto, sensibili.& reflexo Jesu Clinthi duobus temporibus diversis. Primo , in ser- vore ualceaee earum contemplationis. Secundo, anima amittit i tuitum Jesu Christi in extremis probationibus i 8. ln stata passivo exercentur omnes virtutes distinet e. non e .gitando, quod sint virtutes. In quolibet momento aliud non cogitatur , quam facere id , quod Deus vult . & amor Zelotypus limure1scit . ne quis amplius sibi virtutem velit ; nec uni tuam sit adeo Virtute PDedituS, quam cum virtuti amplius assivus non eli. . a 9. Potest dici in hoc sensu, quod anima palsiva, & dil interessata nec iplum amorem vult amplius, quatenus est sua perseelio, α1ua selicitas, sed ibium quatenus est id, quod Deus a nobis vult ceto In confitendo debent anime transformatae sua peccata det .stari. & condemnare se, & desiderare remissionem sumum peccatorum, non ut propriam parificationem, A liberatione M. sed ut rem. quam Deu, vult, & vult nos velle propter suam gloriam. H San ii Mystici excluserunt 1 stata animarum transformat
sex peritatio Exarget: ea, in L nave ita Hac ni re cci si ala, antiqUiastores non proponebant passm multitudini iustorum . nisi ex uic tia amoris interussati corum glariae prDportionata. 23. Purus amor ipse scius constituit totam Vitam interiorem i, & tunc evadit unicum principium . Sc unicum motivum omnium actuom. qui deliberati, & meritorii sunt ..NLux inccndimus tamen per exprestum propositionum hujusmodi
424쪽
reprobationem alia in eodem Libro contenta ullatenus approbaro . t autem eaedem praesentes literae omnibus facilius innotelcant, nee quisquam illarum Ignorantiam valeat allegare , Volumus pariter , laauctoritate praefata ciccornimus, ut illae ad valvas Baiilicae Principis Apostolorum , ac Canccἱlariae Apostolicae , necnon Curiae generalis in Monte Citatorio, & in Acie Campi Florae de Urbe, per aliquem ex Curioribus Nostris, ut moris est, publicentur, illarumque exerit Ita ibidem astixa telinquantur; itaut lic public1tae, omnes.& singu-OS , quoS concernunt, perinde alliciant , ac si unicuique illorum personaliter notilicatae, & intimatae fuit Icnt; Utque aptarum praesentium literarum transuinpiis, seu eXemplis, etiam Impressis, manu
alicujus Notarii publici subscriptis, & Sigillo Personae in Ecclesiasti ca dignitate constitutae munitis , cadem prorsus fides , tam in judi- Cio, quam extra illud ubique Locorum habeatur, quae ipsis praesentibus haberetur, si sorent exhibitae, vel ostensae. Darum Romae apud Sanctam Mariam Majorem sub Annulo Hastatoris die ia Martii Pontificatus Nostra anno octavo.
Decretum Alexandri PP. VII. super Attritione. Furia v. die s. Martii i667. SAnctiss. D. N. Alexander Papa VII. cum acceperit, non sine grais
vi animi moerore, Scholasticos quoidam acrius, nec absque Fidulium scandalo, inter se contendere , an illa Attritio , quae Concipitur ex mutu geliciam, excludcnS Voluntatem peccandi cum spe veniae , ad impetrandam gratiam in Sacramento Poenitentiae requirat in si per aliquem actum dile lionis Dei, casserentibus quihusdam, negantibus ali s , & invicem adversam sententiam censurantibus, Sandi itas Sua , cnixti curicias pacis vinculum inter Fideles servari; omnemque scisi irae somatem extingui , auditis votis Eminentiss. &Reverendisi. D. D. Card. adversus haereticam pravitatem Generalium Inquisitorum, necnon D. D. Consultorum , & Quali sicatorum Sacr. Congr. ejusdem Gen. Inquisit. hoc praesenti Decreto, in virtute S. Obedientiae,& sub pαna Excommunicationis latae sententiae Sanctae Sedi reservatae , aliisque poenis eiusdem S. Sedis arbitrio taxandis,
praecipit cunctis, & singulis Fidclibus, quocumque gradu, & dignitate, etiam Episcopali , & majori , imb, & Cardinalma fulgentibus, ut, si deinceps de materia Attritionis scribent, vel Libros, aut Scripturas edent , vel docebunt, vel predicabunt, vel alio quovis modo Paenitentes , aut Scholares , CPterosve erudient, non audeant
425쪽
alicujus Theologicae censum, alteriusve injuriae, aut Contumeliae nota taxare alterutram sententiam, sive negantem necessitatem aliqua- Iis dilectionis Dei in prafata Attritione ex metu gehennae concepta, s quae hodie inter Scholasticos communior videtur) sive asserentem didri dilectionis necessitatem ; donec a Sancta Sede fuerit aliquid hac in re definitum a statuitque praeterea Decretum hoc , s)u illius exemplum, ad valvas Balilicae Principis Apoliolorum de Urbe,& in acie Campi Flore aflix uni, Omnes tibique cxistenteS arclare,& astacerς, accli unicuique personaliter Rallet intimatum.
Lettera della Sacra Congreg. sopra i H covi, e Redolari intorvo agit Vercino Spirituali da fas dubi Ordinandi, e diale M Iacbe. LA Santita di Noltro Signore, che con Palenia sollecitudine risfietto dei continuo a tuiti quei mergi, che post ono contribuir alia maggior sicuregga della salute deli' Anime , conos condo col suos anto gelo quanto sia necessario un precedenre devoto rac glia mento di spirito, per degnamente prepararii . tanto a' Promovendi. at ricevunento degli Ordini, quanto, rispello alle Spose di Ex i : to. at vestire l'Abito, e professare lo stato Religoso, v uolo, e comanda, che tuiti i Promovendi agit ordini Sacri debbano per dieci gloria icontinui avanti l ' Ordinatione, rit irarsi a fare gli Eserctraj Spirituali, null' istesii consol mitii presseritia a Pi o movendi in Roma veluost. I 26. della S. M. d' Atellandio Ull. che comiticia: Apostolica Iolicitudo, o ., e che pari mente tuite queste , che vorranno farsi Monache in qualitvoglia Monastero , Mnche soggetro a' Regolari. sano tenute fare i detri EserciZZj per dieci gloriu avanti che rice- vano r Abito , e limo aminesse es Novigiato , e che Parimante o. i medesimi Eserctggj si debbano ripetere per l' istesso sparto di diecigiores, avanti clie simo aminesse allia Professione, alia quale la Santita Sua comanda , che non debbano ellere ricevute, se prima non avranno adempita questa sania preparagione . Desidera in olire Sua Beatitudine , che si procuri con tulte Ie diIigenete possibili, e comis modi Bavi. st discreti. che ancora mite te Monache Prosesse una volia r anno almeno per qualine tempo, che si stimera opportuno. Dcciano i medesimi Eserctggi, per u rinnovagione deIlo spirito, tam
iis uecta ia a clii, con viserti trichiusa ne ' Sacri Chiostri, devo
426쪽
professare Io stato di persegione . Si complacera pertanto U. E. di clare essecuZione a comando si sanio di Sua Beatitudine, mentre per fine te bacio umilitiente te mani. missis. e Devotis. Ser. C. Card. Fachenetii. B. Panciatichi Sec. Literae circulares S congr. Concilii super Patrimonio Ordiuaisorum. ETii Sacri Concilii Tridentini Decreto Cap. a. Ses. 2I . de Res Caveatur, ne quis Clericus Secularis, quamvis alias sit idoneus moribus, scientia, & aetate, ad SacrOS Oid mes promoveatur , nili prius legitime constae eum Beneficium Eccleliallicum , quod sibi ad vidium honeste lassiciat, pacifice possidere ; patrimonium vero, vel pensionem obtinentes ordinari non possint , niti illi, quos Episcopus judicaverit allu mendos pro necellitate Ecclesiarum ibarum ἔtemporis tamen cursu animadvel sum est nonnullos Episcopos ab hac ordinandi norma absque ullo discrimine deflexilla, passim quoscumque ad Patrimonii tituIum ad Sacrum Ministerium admittendo, quantum ex lioc jacturae in Ecclesiastica disciplina acceptum fuerit. manifestum est. Quare Sanctiss. D. N. suo in igni Eulo malis hujusmodi provide obviaturus, praedictae dispositionis exactissimam obsee-vantiam in Urbe in primis instauravit, deindeque per hasce Circ
. lares Literas ordinariis omnibus S. Trid. Decretum in memoria vis reduci maudavit . quatenus omnes illud sancte cui fodiant, sciantque non siter quem ordinandum ad titulum Patrimonii, vel Pensionis,nili cum Ecclesiae necessitas , vel commoditas ita exigat, qua in re pruindens ordinari timoratumque Judicium versari debebit. Emigitu r UNstra Sancti talis Sine exemplo, & mandato sele conformare non gravabitur ; & E. U. manus humillime deosculor. Romae I 3. Vati i67o. Em. U. HumilIimus, Addictis. Ser. F. Card. Columna Pr f. S. Archiep. Brancaccius Sec.
Decreta Congregationis ab sume. YII 'diriasiter de nutatae juger moderatione I ultorum juscipiendi Ordines extra Tempora d Iure natura. SAnctiss. D. N. Innocentius Papa XII. pro Pastorsi suo in cor iiDsum sibi Gregem Dominicum Zelo ac tuendaedisciplinae Ecclesialibcae studio projicere volans, ne Indiata luscipiendi extra Tempora
427쪽
I Jure statuta ordines nimis facile concedantur, Congregationi pa ticulari ΕΕ. DD. Cardinalium Carpinei, Casanatas, Maret cotti, Colloredi, Panciatichi, & Albani , necnon illustriis morum DD. Spe- relli, Clampini, Sacripantis , meique Secretarii infrascripti specialiter deputat , expendendas commisit Caussas , ex quibus p lata Indulta tribui solent, ut Sanctitati Suae referri pollet, quae ratio deinceps ineunda , modusque adhibendus videretur in concessione sinibbum Indultorum.
Quae quidam Congregatio in aedibus praefati Eminentissimi Carpinei die io. Novembris, atque iterum 7. Decembris Anni Currentis habita, re mature discussa, censuit Indulta hujusmodi, si Sanctis. simo placuerit, concedi polle ex Caussis instascriptis , videlicet. Ut quis Benelicio, vi cujus arctatur ad Presbyteralem ordinem suscipiendum , vel alteri, etiam perpetuo Beneficio, quod Obtinet, vel Capellaniae ad vitam sibi concella per seipsum inservire pollit. Ob penuriam Sacerdotum in illis partibus , via in Monasterio pro R Iularibus. Ob lolatium Patris , vel Matris , dummodo quinquaginta aetatis annos excedant, & Orator, saltem per triennium , i
Clericali habitu honeste, & laudabiliter vixerit. Item concedi pollecensuit eadem indulta Reserendariis utriusque Signatum, Familiari-hus Summi Pontificis , Canonicis Cathedralis, vel etiam Collegiatae Ecclesiae, eorumque Coadiutoribus, Magistris, seu etiam Bacca- laureis in Sacra Theologia ; Dostoribus utriusque, vel saltem Canonici Juris, seu Licentiatis , dummodo singulos p fatos Gradus in publica, & approbata Universitate obtinuerint. Lis etiam , qui saltem per triennium sedulam Theologiae studiis operam navaverint,
ae tandem vigetimum sextum tiadis annum excedentibus, si per triennium in Clericali habitu honeste, & laudabiliter vixerint.
Econtra censuit non expedire, ut eadem Indulta concedantur ex
eo, quod quis Diaconus, Subdiaconus , Literaru in Apostolicarum Scriptor sit, seu Magister in Artibus , Nobilis, aut Praesens in Curia, vel quod Philosophiae cursum absolverit, aut alicui Ecclesiae adscriptus fuerit, ad cujus servitii titulum ex Apostolico indulto Clericiorinari pollant, aut Onus Mistarum, non tamen ex Beneficio Ecclesiastico proveniens, habere se doceat. Insuper censuit Indulta hujusmodi deneganda esse iis , qui aliqua Di ensatione indigent impedimenti ex eorum delicto provenientiS,& Sede Episcopali vacante, infra annum a die vacationis minime danda iis, qui Beneficii Ecclesiastici recepti, seu recipiendi occasione uelati non fuerint. Item
428쪽
Item numquam concedenda pio Festivis diebus continuis, sed semper pro interpolatis aliquo temporis spatio, arbitrio Epilcopi definiendo. Denique censuit Episcopos omnes, ac etiam Apostolicos Numcios, & Legatos Uteris iii forma Brevis circularibus admonendos, decreville banelitatem Suam indulta pradicla non ita palsim, sed ex certis tantum, legitimisque caussis concedere, nec Epilcopos ad eorum executionem altringere, sed illam seniper iplorum arbitrio, nerata eorLmdem conlatentia, relinquere. Item per eadem Indulta licentiam non tribui promovetu i quempiam aci Patrimonii titu-I um , nili ad normam Concilii Trid. Ses. 2 r. Cap. a. Eos vero Omnes, qui ab Apollolica Sede iacultates Obtinent conserenda ordines extra tempora, vel aliis respective tribuendi licentiam, ut conserant,
maxime cavere debere, ne pia scriptos sibi in iisdem facultatibus li-
nutes, cujulvis consuerudimS, aut exempli pratextu transgrediantur. Haec autem omnia, & singula lupralcripta Decreta, audita ex me
integra eorum relatione, SS. D. N. laudavit, & etppicbavit, actam in Dataria , & Secretaria Brevium , quam a ceteris omnibus Ministris, & Osticialibus Curiae, ad quos pertinet, perpetuo, & inviolabiliter servari mandavit, sublata omnibus quacumque facultate praedi ia indulta aliter , quam ad formam eorumdem Decretorum i miterum expediendi. Hac die I . Decemb- I 693 Carolus Augustin s Fabronus Secret.
o Zitutio ψέ. Invocentii xu qua pura declarautur , ae p aescribuntur pro touendis abusibus, ct frauibus
circa Ordinationes alienorum Subitorum.
SPeculatores Domus Israel, quae est Sania Dei Ecclesia , per ines-
fabilem Divinae Boni ratis abundantiam constituti, eo pocissimum ab ipsis Pontificatus Noliri primordiis Palloralis vigilarulae Nostrae stultia convertenda elle duximus , ut qui in sortem Domini vocantur , iactitque addicuntur minii teriis, quippe quos irreprelieni ibiles elle congenit,. Ut pnaecile valeant corrigendas, ac in quos, tamquam in speculum, reliqui oculos convciunt, ex iisque sumunt quod inii- tutatair, tales sint, qui digne pol Iini DCminica bacramcntae tractasE,. ac edi i erit cunctos L iam ii idei scientia . quam operum discipima. Sane hoc inito consilio non alios , qMantum fieri' potuit, quam
. iii sarilitare,& institia, per ordinacillimos Eccidit illicie Militiaeg adus, staris intervallis ambulaverint, ac pie , & fideliter in nni ille-- , anteactix se gellavit, ad Sacerdoctum assum. Sacrasque ordina'
429쪽
tiones, juxta priscum Ecclesiae moram , praescriptis a jure tempori-hus, orationi, & jejunio consecratis, haberI Cupientes , severiorem , quamdam in concedendis Indultis lia scipiendi Sacros Odines extra Tempora hujusmodi, & interstitiis ad id designatis minime servatis, ultro Nobis piopoluimus adhibendam rationum ; qua videlicet servata, ante meritum IaboriS, ante tempus examinis , ante cXperientiam disciplinae, Sacerdotalis honor non probatis minime tribuatur, nec unquam heri sacrilegi , hodie Sacerdotes , heri proiani, hodie
e Sacrorum Antistites , veteres vitio , virtute rudes, & recenteS , di-
scipuli simul , ac Magistri pietatis creentur; sed ii tantum , juxta constitutas a Majoribus Legest, ab humili gradu fidelis Populi ad sacrarum administrationum sublimitatem promoveanrur, qui, post mutatum habitum secularem, diuturna conversatione inter Clericos fuerint comprobati, ac multo tempore didicerint, quae postmodum alios docere tenentur. Ceterum per ea ipsa Indulta, quae super p-- missis, parcius quidem , ac ex certis tantum , & magis rationabili bus caussis, concedere decrevimus, contraria quavis illorum interpretatione penitus improbata , salutarem illam , quam Sacri Generalis Tridentini Concilii Decreta, de non ordinandis ad Patrimonii titulum, nisi illis, quos Episcopi pro necessitate, vel commoditate su rum Ecclesiaruin assumendos judicaverint , praescribunt di lciplinam. nequaquam relaxatam intelligi ; quin imo, nec unquam ad Indulta hujusmodi exequenda Episcopos ipsos archare , sed illorum executionem arbitrio semper eorumdem Episcoporum, quorum conscientias hac in re strictissime oneratas voluimus, prorsus relinquere declaravimus ; sperantes in Domino cos, qui, juxta Apostoli monitum, nemini cito manus imponendas esse probe norunt, sibi, &nniverso gregi attendentes , in quo eos posuit Spiritus Santhus regere Ecclesiam Dei , reverenda ipsis Spiritibus Angelicis ministeria, ab hominibus sine consideratione apprehendi numquam permissuros, nec temere praeripi passuros , quae vita probata dumtaxat accipere promeretur. Omnes insuper, & singulos, cujuscumque tandem gradus, ordinis, & Dignitatis fuerint, quibus ex hujus Sanctae Sedis gratia Sacros ordines practos extra eadem tempora conferendi , vel aliis , ut illos sic conferre valeant, indulgendi potestas fieri consuevit , cum divinos ordines largiri districti semper esse judicii oporteat , serio monitos voluimus , ut praescriptos sibi d supet in suis quique facultatibus terminos religiose cultodiant, nec eos, cujusvis consuetudinis, aut exempli Praetextu, ullatenus transgre
430쪽
verum, quo impensius Λpol tolicae gubernationis euram. & eo. gitationes in haec intendimus , eo majori cum animi Nostri dolore, ex quamplurium Venerabilium Fratrum Nostrorum Archiepiscoporum . & Epilcoporum in divertis Regionibus existentium delatis ad Nos querelis, accepimus graviora quotidie malignari inimicum. in Santio , sacrilega scilicet illarum impudentia in dies Crescenteia . qui propriae salutis immer res, Clericales ordines, sibi forsan apro priis P sulibus denegatos, seu quos, aliquibus canonicis sihi obita tabus ampedimentis , denegari merito verentur , ab alienis istic
pis, non quae Iesu Christi , sed eas , quae ad ipsos non pertinent boves in animarum suarum perniciem quaerentibus . nec tot Can nicas damnationes contra usurpantes alienae Plebis hominem latas perhorret centibus, absque suorum Praelatorum Commeatu , hoc est
Diinitariis, Commendatitiis e eorum literis destinati, quini mo eis insciis, & saepe etiam invitis, sub mimis legitimis Beneficii Ecclesia.
stici, originis, domicilii, seu etiam familiaritatis, ac continuae Ordinantium Episcoporum commensalitatis quae itis titulis, in sacrarum legum fraudem , & contemptum , illegitime suscipiunt, atque ilia non intrantes per ostium , & nihilominus Tabernaculum Domini cum macula inhabitare non dubitantes, Sacrificium in sacrilegium convertunt, judicium absque misericordia sibi consciscunt, Deoque minime placentes , 8c tamen placare velle P esumentes, non moes, eum non placant, sed magis irritant, dum videntur in cordibus suis
Hinc et , quod Nos , ex commissae Nobis divinitus Apostolicae
servitutis munere, abusus, fraudes , ac scandala hujusmodi penitus.& omnino e medio tollere , ac irreligiosam contrafacientium audaciam, quantum Nobis ex alto conceditur, compescere, & reprimere volentes , necnon fel. rec. Urbani V lil. Contra male ordinatos.
quae incipit: Secretis , aliorumque Romanorum Pontificum Praedecessorum Nostrorum , ac etiam Conciliaribus hac in re editis Constitutionibus, & ordinationihus in harentes, illasque, quoad ea, quaep sentibus non adversantur , quatenus Opus sit , innovantes ἰ de venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium ejusdem Concilii Tridentini Interpretum , qui quaecumque ante hac super praemissis ab ipsorum Cardinalium Congregatione in particularibus
casibus edita Decreta , declarationes, seu responsa ad earumdem Braesentium limites reducenda esse censuerunt, Conlisio, ac etiam Motu proprio, & ex certa scientia, & matura deliberatione N
stris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, ad Omnipotentis D