장음표시 사용
61쪽
s, CapuT III. Me Tus su BDITOR uua liquem saviat, Iaudem habet ex ista, qui fuerit coronatus. Latius Aaym Epise. Halberst. in c. 33. Rem. Non dicit, ait, Iaudabit te potestia quia muli. potestates sunt, qua in subditu magis malum quam banum diligunt,sed babe his laudem ex ista potestate, id est, i a potestas erit occaso, ut laude digηαμ uuia, si tuo exemplo adsdem vel justitia opera fuerit perducta, laadabirillam ab illa, quam etiam ab aliis 2 apud Deum quos laude dignis eris. aliqter, si ρεtesta. illa vsh ad mortem parvis te afιxerit, tu quos legitime iccir
rando mortem, aut a 'am injuriam patienter peritii ris, habebis ex ill/ρε' testate laudem, id est , illa praebebit oce.1sionem, ut tu lauderis, quia ρersi iti pro persecutionibus tibi irroratis perpetuam beatitudinem ct lautaberi, apud Deum ct hominem. Et secundum hanc interpretationem non Ts db bono sed & malo principe laudem reportant fideles subditi nec i- met, qui rectδ facit,etiam malum principem quia timor arguit de re res animos ela nascitur ex conscientia peccatorum , ut ait Cic. vi rii Scitum autem est illud, quod proverbii loco usurpavit HenricusJulip Dux Brunsvvic. & Lunae burg. Recte faciendo neminem ιι meaF.
Deducitur ex lege naturae & principiis PoIiticis, subditas non posse im per i u m usu rpare in principes
ordo natu' Uod hactenuet ex sacris literis di sputavimus, Iniustam&impiam i
, ,-ὸ- nibus politicis & ordine seu lege Naturae, probare pergi mus. Es thym
62쪽
generali pactumsocietatis humanae,obedire Regibuιμθ,ca. di)t. seu ut explicat gl. ibid. generali lege a natura imperata est subditis obedientia, quia ordo naturae non patitur, ut in serior dominetur superiori, minor malori,Servu3 Domino, c. cum inferiori de incor. o Obed. ι. inferior dist. 1 ticum nec par inparem habeati imperium, c. uiuot. de Uect. i tram magistr rin. de arritri ex quo recte infert Lupol d. de jur. Imp. c. I p. non potuisse Francos destituere Childericum regem, multo minus pro imperio deponere qui subditorum est obedire dc principuin imperare, ut dicebat
imp. valentinianus ad milites, cuiris verbλ ssep δέ xvii V N-, . Quore etiam princeps est instar patris in Republ. ut docet Hometa se a
tuc Reip non minusi pii lubdui, quam liberi parentibus naturaliter ob lio antur, quia a natura constitutus fuit communis onmiu pater. Si vero a t- ΜΤ ex votis & suffragiis populi fuerit obductus, licet princi pru imperii non habeat acceptu referre naturae,iamen perinde obligatos sibi retinet iubditos,ac si a natura datus fuisset,quia surrogatum fruitur privilegris elus cui irro axur,& qui succedit in locii,succedit in jus, quemadmodum n-lius adon intus locum filii Naturalis subit, ela legitimatio perfecta legm-mato tribuit omnia jura, qui b gaudent legitimi. Electus autem princeps& in plenam quasi possinionem Majestatis immissus, subit loco princivis naturalis,ldeoq; ut eodem loco, Ha & lure censetur, nisi quid in conventione lit, exceptum. Modus enim acquirendi non tollit naturaleius possidendi, quemadmodum alibi demon stra minus quocunq; modo res acquisita sit pollession om elle de jure gentium, seu ut Aristot. Io-onitur Sc accipit L Lib. de jure naturali, Pineti pari. t. rub. n. c.a. v 42 C. de recind. rendιt. Zasas'. princ n. iri L L. cta l. ι κ red. v. q. si a vei έe altiq. teu p. Art. I. c. 1η. 3. ex quo sequitur, non minus turbare naturae legem,qui Electum regem opori uit,quam qui lucce lentem, quia uter ue ex naturae jure im perium obtinet in iubditos, vir: q; ex iure nae irae subliti debent obedientiam. adeo ut vel magistratus Exi in seriorutati sint, quam alii masti stratum gerant. Dictatorem enim, ante depo-λ m ocarem non erat, sicat Papyrius obrime rat
Antra provocati'nem Fabii, Liv. lib. 6.& Mamertino non prius ducta n.o. it dies quam Dictatura abiis leti Liv. m. Praetorem edictum non ligat, A rinoam dui magi stratum gerit, i. injus vocar. a. de injin voc. multo minus e i ii 'ipem, cujus potestas perpetua est, ik Quu est tanta aut oratatu, ait Est mi anus ut nete item 'rincipem positi coarctare. Nov. 2y. cante= tortivi s-
63쪽
sine abantur, ut religionis metu ab injusta subditorum vi redderentur sterti ora, sicut de Regibus Lacedat m. tradit Plutarch. invid. A de Tributi Romanorum conliat apud omnes, quibus hac ipse de securitate pro pi'
Si quis ιοηtrafecerat,scer c sto, Liv. lib. a. Hai Vcar ib. 6. Cic 3 dest. Forsiti lib. dur. Cιν. Rom. c. 2 t. n. 2 id est, interprete Livio lib 3 Ijinta iit γον se crμm esto, familia ada em Cererim, Liberi, Liberas xentimi M. Nec id 4ς solis tribunis caut uim erat, sed de Edilibu Judicibus. Decemvir' i ς ste Liv. tib I. M litem, qM Centurioni castigarese νοlρωι reflι terit, tit nota rerunt. SI Prtem renut , militiam mutat se ex in austria fregit,yti num Centurion ι intulor,capite unit ur . militis. 13 3. re milit Anig IgyImperatore militiae, cui miles non nisi ex pacto ad tempus pro lacram y ti ratione obnoxius eli: An tribuno plebis, quem ne inter magisti quidem reponit Plutarch in probi. Re m. auxilii tantum serendi causic 'sticulum, Gell. is. c. lI. deterior erit princeps quem instar parenti pubi. praefecit natura. Equidem, dicente Origene Hamιl: Io. 1η ιιni patrι vel nistri nullo modo eo ut radicere debemus, dicant,f. aciam, quενοἰ dc Salustio inJug. Vt regere Patriam, et ut parentes, quanquam προμ σιριicta corrigas, importunum e ' de Justinus tib ic. ad parricidium ex cassis dum nullam satis Dyιm causam reperiri polle dicit. Igitur nec patrio' dium Regium . nisi sacrilega manu, dc inexcusabili scelere, a quoquὴφ commiti potest, sicut Johannes Major, lib. . deges Scor. e. r. cum nasi x set Iohannem Regem Anglorum veneno extinctum mille, Monacho quod Sc Cax tori refert, ac nescio, si quis alius, ad licit haec de tuo: δές
propr/a au. ον ι tare interficere huic manaι ho grande nefas erat. Licerim Regibus malis νιtam in mortem commuta ηι Re pub . expec. t: nullo t/pit pacto viro autoritate privata,=Rη anter Monacho eos . . cidere litet: quo
velim mihi nolent nostri Catholici, qui sui gregis homines soliti se 'Iunt subornare in Reges, quae provincia olim dabatur Judaeis Medicii Et miror, quid Barcia, o in mentem venerit t. 6 3 uir. de Iuri regu. qu 'i' piuio&animosum factum vocat, quo Hispani sustulerunt principςm Auraniae subornato in ejus jugulum audaci iuvene. Si enim privato n. mini id licet in principem, frustra eadunt omnia. quae ta n sollicite i ubique disputavit contra parricidas principum, separato negotio stli gionis , re i mine politico. Parricidium privatum, sunt, qui ea ratione exaggerent, quod do sola periona patris, sed di statres & sorores uua caede trucidentur, q. '
64쪽
Iicet tib examinatum subsistere nequeat,ed quod eorum qui nondum
vi vunt, homicidi uia secundum iacras liceras non fiat cum alias nullam si inplex homicidium perpetrari pollet tamen rect E prae lupponit, etigravius elle scelus, qub plures una injuria comprehendat, Jam verb, quo Princeps pareseth communior, dc ejus pernities plurium interitum secum trahit, eb steteratius in ipsum peccatur, quam in parentem privatum. Huius enim caedes in familiae fortasse unius aut stirpis perniciem redundat: illius in universam Rempubi nec unquam caput in comPore, quantum vis moliadum, quatitur , quin un, corruat tota compages corporis. Praest it habere caput aegrotum. quam nullum. sub illo licet vacillet corpus: syb Loc tamen prorsas concidit. AEgrotum dico quia si prorsus gangraena insideatur, tanquam membrum putidum. Scquod capitis munia obire non posta, nec caput dici amplius mereatur, praescindedum est, priusquam inficiat rei Nitu corpus & secum in pornicem abducat: Qui verb ita se gerit princeps, officii sui prorsus obli- tu sus desinit Rex esse, uec mutato nomineTyrannus vocatur, de quo post sumus acturi. Crimine autem aliquo alio infectus princeps,quia non desanit praeesse Rei p. non magis ex crimine amittit Maiestatem suam, quam ludex Ecclosiasticus iurisdict onem,kιιιt. .3. q. 7.uta probare im&dit Grat an propter crimen quo quis sit insectus, non amitti iurisdicti c--.. isonem Eccle calticaan, ut notat Innocen .cum βρεν deus deleg. reston- miscenamdem adc.c m sius 3 q. 7. Imb idem ibid. dc Hostiensi in ι. ubitteris. de rescrip. tenet, quod etiam Judex delegatus procedere possit non obstante criminis exceptione, quod in magistratu quoque politico notavit Baz-ctat. lib. /tale ur regu. Justi ni anus etiam impium parentem. vocat Parentem,*di νero mf. Κον. ila Jacob etiam impium fratrem S in stium c put juratum fraterno amore & honore assicit, Gen.IF. 23. Rom s. lea quoque degener princeps loco parentis manet,& suis subditis perpetud staro cinctus este debet,quippe, cum ipsi etiam plus viliam parentὶ debris ripserigueata. Di Extra v. drepram. Ac Alciat dI I.C.sie in .u νο c. dicat re naturali non minas dandam magistratui , quam patri unde infert Alta et Gent. ιεθ3. de ν an princ-seni p. quod. licet Patri, ZMore , patrice,fili is licite possu inferre manus, μι mme de re uia osent sena-siliis .e c. vriν. o postlim reve sata. , fini ic n. t ex me in princ3pem id non liceat. Et certε cum principem eodem favore PC sequi debeamus quo patriam , ut apparet in crimine Italae Maiestatis, quod tam ommittitur inperanam principis quam in Rempubl. Hoc
65쪽
dependet , salute illius: sicut contra patriam nemo unquam potest cod spirationis causam h Abere probabilem, ita nec contra principem pla tonis sententiam ait Cic. sibi vehementer probari, qui haηt causam usuisse dixerit Reipubl.ncn attingendae, quod cum essenduset populum Atht ensem prope jam destientem senectute, eum nec persuadendo, uti cum
regi posse ridisset , cum fersuaderi posse dissideret, cui fas non esse arbitr/ t tur. Cic. I. fami . fps.9.o6. m. Nec quicquam Valet discrimen, quo rationem hanc, parentis te.
νυ. - ἀι verentia dedit stam, quidam adversariorum eludere laborant, quanis our. ex sententia Cretum, qui patriam V μιόου vocabant, patriam matri as mitant. & inde inferunt laboranti matri succurrendum et econtra id jurias patris. Nam ita favendum est alterutri parentum,ne favore usis torqueamus m odiu& injuriam alterius, Sc semper praemittendu illa
Origenis: tib δ. contr. olf. Quantam salva pietate licet. Euripidem epi' laudat Clemens Ale in dr. in 'aranet. quod Apollinem inlectetur fiat julIerat matrem interfici ab Oreste, quia licet ipsa mortem promeri fui siet, parricidio tamen filii puniri non debui flet. Unde &Ovid. ιἷn
7. Pataris malus ultor Orestes. Dejanira hortatur filium, ut matrem ipseM- ultionem patris occidat, sed addit: Hoc erit plerassetis. Sen in Her βο- Nec unquam excusabit Gret serus in Apol. pro Grest. r. parricidium Hil se debrandinum, quo armavit duorum filiorum manus in Henricum ι'.
patrem, ne divina quidem unius ultione deterritus, quia licetis disi pifuisset qua maximὸ,qui imperio spoliaretur, illi tamen indigni,qui iῖς' liarent, sive pontificem spectes cujus professio, sanguinis prosusρη & omni re impia & sacrilega abhorrebat, sive filios Imperator; s,qδὲ
contra pietatem a natura etiam animalibus implantatam, contrassati
tudinem parentibus ob tot beneficia debitam, contra subie hionem e ligione confirmatam, contra ipsum denique praeceptum divinum, sunt se, sive vana superstitione, sive Oempestiva ambitione, in h. norem, dc salutem patris parricidialiter armari. Deus minitatur a 'ulterium Davidis punire adulterii; dc stupris uxorum sed Pontifici id non licere magis, quam sutim cuique sine causa eripe :& ad alium polle librem transferre, quod Deum quoque, tanquam Pς
minum Universi, facere posse constat , e dixit Dominis. i q. t. ii cipi Ios. de con=cr. di s c. si non licet. 3. sed his M. q. s. redhὶ tradidit Occhὸτ in tr. de pus, Pontifct Imp. &ex eo autor. sinu. viri s. Id enim capR
66쪽
sicut mater , patre, quia semper manet pars Reipubl. de quidem praecipua licet vitium quodammodo contrahat , quia nec caput propterea abrumpitur,quo IEpllepsia concutiatur, aut veterno torpescat, aut vertigine tras versim agatur,nisi prorias sphacelo vitietur, prout pauid ante duximus. P ter ver. non eit pars matris. qua per divortium separari potest, ut nihil interim decedat matri. Sed princeps nequit impeti,quin simulimperatur Reip. cuius pars est, nec uucidari, quin interitus ejus secum rapiat perniciem totius Rei p. quae melius sepe habet sub principe deteriore, quam iub periculosa di incerta mutatione ad meli
Quod hactenus Principem patri similem esse demonstravimus, uis naverbo eludit Bucher. ιib.I.ι. is. quando principem n Cn Patri, sed Tu ais is, setori, assimilandum contendit, & inde infert scut Tutor accusatione su-- oaspecti removeri potest, ita posseetiam principem, quae est sententia de argumentatio ROllaei c. a. n. p. dejust. Reiρ. autor. Sed ιn lιb. deIur. πιε, a. I. n. dc s. Ostendimus, non t m tutorem, quam possessorem&p
trem Rei pubi esse principem, quippe, quam transmutat in haeredes, rede qua etiam pro arbitrio , sive testamento, sive decreto disponendi s cultatem habeat , modδ id sibi cordi esse ante omnia sinat, ne quid disponat quod vergat in detrimentum Reipubl.Nam ne privatus quidem paterfamilias sua bona prodigere potest in praeiudicium liberorum. Sed esto: sit tutor lubditorum princeps, ecquid inde elici potest, promtoritate populi contra majestatem principis 3 Equidem pupillo non licet tutorem postulare suspecti, quam diu impubesest, & sub tutela. I.piet
m. d. ιηf. C. de fui . tui ori l.impuberem. I. st Fod. ct g. In puberes. Inn. Eod. Respuhl. verbsub perpetua tutela est, quia semper indiget rege, tanquam tu re, nec eum unquam abdicare potest, ut pupillus, adepta imgitima aetate quoniam ad eam nunquam adolescit a tarem, ut Malellate, tanquam gubernatrice summa, carere possit. Sed si S hoc indulgeam iis, quod pupillus possit tutorem postulare suspecti: adhuc nihil obtinebant adversarii, quia nihilominus prohibetur in propria cauta sententiam δc judicium serre . suspective damnatum tutorem sua a Mori tate removere, cum potestas haec pertineat ad magistratum superiorem, a quo tutori fuit mandata de iconfirmata adminiit ratio. l. r. s. β- lecti. Asb C. Turpit. ι . , damin de seu .ra tor. Ergbnec subditi, qui pupillis comparantur, propriam causam contra tutorem suum decidere, .& ultra jurisdictionem suam, in Dei ipsius, qui tutorem cum manda
67쪽
13 CApuet III. Mo Tus su BDITO Ru Mn is,h. Et hoc eodem vitio laborant caetera exempla dc praejudicia, qnae
exuerit, ex l. ra. tabul. Serv. o. Aeneid. in istud: suifraus innexa ιlient ι, atque hoc torquent ad Regem, quasi is eadem judicari lege debeat, qua patronus ex iure municipali, aut quasi, quod Decemviris visum se. erit de patronis ob singulares causas, cum prae Graecis clientum ordinem maximo favore prolequerentur, Halc. lib. 2. Gell. lib. s .c.I'. aded,
ut ne deri tui quidem haberi sine scelere a patronis potuerint, Geli I. io. c.a. idem transferri debeat ad Reges, qui omni iudicio & supplicio ha-mano sunt super ores , nec cum patronis nisi secundum quid compasa ri possunt. Multa constituta sunt de Dominis, Vasillorum respecta,' multa de patronis respectu clientsi , & alia quidem in aliis Rebusrubi.
ex quibus e ficacia argumenta ad magistratus de Reges trahi nequeast, tum quia constituta sunt tantum in Dominos & patronos, tum qs diversa est natura horum a natura Regum de magii ratuum. Sed etiam si comparationis vim admitteremus, tamen nihil obtinerent, quia puterfamilias propter sevitiam non punitur , liberis, nec patronus, ut is cer fiat, convincitur coram clientibus, sed coram & a magistratu.Nam, si hic quoque jus clientelare attendendum, tantum abest, ut provinci de patronis judicandi data fuerit clientibus, ut, vel testimonium coa tra patronum ferre clienti religio eIlet, imb, inquit Plutar. in Rem.
pium,nes fas erat alteru alteros in judiciis convenare, aut inimica animst in
petere. Cic.lib. de Inveni. in s. Quod si quis in aliquo hujusmodi facino re deprehensus fuisset, proditionis lege, quam Romulus sanxerat, tent batur. Halycuib Hac lege tenebantur etiam subditi,qui Regem. tanquam patronum judicare temerὸ praesumunt, quia Se clientes, qui id faciebant, Diti sacri erant. Si enim de fraude subditis innexa judicaΠ-dus princeps, non ab iis, quibus fraudem nexuille arquitur, Id eaim foret actiar & judex, quod Gregorio VI I. Henricum I U. Imperatosem de solio deturbanti, objecerunt Episcopi Germaniae. Avent. An Ia competente Maiestatis regiae iudice vel damnandus vel absolvenda venit, quem illi designat Ambros in Aροι. Daνid. c. . ct io Solum De
um, quo solo minor est, secundum Tertuli. in Ap. l. quo solo in regi constituitur Jc confirmatur, secundum Hinc marum Rhetnensem Epi scopum, lib. deus. Reg. Reges, ait Otto Frising. in Ep. ad Fride r. Barbar
68쪽
Nec quod de servis objicitur,appost Ead rem accommodatur, quia licet tervi indigne habiti confugiendi ad statuas, N: dominum mutandi
copiam haberent, l. 2. de bu quιIunt sui. Item C. Lat bared. test. tamen
praeter fuga, nulla iis potestas in Dominum concelsa erat. Sed de ad Dominum retrahebantur, qui temerὶ profugissent, & Cajum reprehendit Iosephus, 32 dmiq. c. I. quod servis fecerit licentiam delerendi Dominos, & sustinuerit Claudium patruum causam capitis dicentem,a Polluce mancipio suo accusetum. Quod si princeps Tyranni vestigia tam pressὸ sequatur, ut subditos deprimat usque ad conditionem servilem, de cum Nerone putet sibi eos ictu uno praescindendos, non tantum fugere, sed S: aliis rationibus Tyrannidi obviam ire licere Reipubl. pauit, . post subjiciemus: Dum verti legitimam potestatem retinet, dc nondum prorsus degenerat in Tyrannum, cujus est omnia referre ad commodum privatum iu prella publico, naturali obligationi nondum possunt subdui renuntiare, quia arctius, quam servi Dominis, tenentur obstriacti. Servitutem enim JCti tradunt esse praeter naturam, l. 1. de flat. bam f. δ.Inst. dejuripers. c. . F. Et fluui Nεν. ιν ροι,.mod.nat. .siui. nec id vel
ipse Arist. de majori parte servorum negaverit: Α violento autem dc quod est conua naturam facilis est relapsus ad principium& naturam, unde libertati jura deleges maximὸ favent: Verum lubjectio subditorum naturali ordini adeo c5sentanea est, ut etia in apib. c. in apib. I. q. I ex Hleron. . ad Rus u. Monach. Plin. u.c. I I. Virg. Georg. de Gruibus, Cacsib. I. Dbar. . .ex Arist. r. his . am m. adumbrata sit. Naturalem autem
obedientiam dc obligationem tam facilὶ rumpere non licet, ut subjectionem violentam, quia ne iberis quidem licet ejurare patrem, si vel praeter pietatem paternam severum se ex habeat, vel bona sua liberalius prodigat, quam filiorum necessitates patiantur. Magis autem est, ut patri principem. quam Domino,& subditos liberis, quam servis eomparemus. Naturae quoque consonum est, ut plus debeat, qui plus accepit. Qui enim plindat, plia obligat ait ipse Salvator. Luc.I. Quantillum verb id est, quod accipit servus a Domino si referatur ad beneficia, quibus cumulantur subditi, principe liberi patre. Imh cum servus vitam Ee omnia sua cogatur Domini libidini conlecrare,nullam i nde remunerationem expectare habet: Sed rex dum se devovet pro Republ. dc perpetuis torquetur sollicitudinibus, dum res curat non suas. led Reipubl. ad eoque alienis commodis sua dederit, de aliis inserviendo se consumit , an non ipsi pro tot laboribus , tot periculis, tot linolestiis,
plus debetur & reverentia: oc praemiis ab iis, pro quorum salute perdius
69쪽
tiunt ex cura herili. Inique igitur aestimant iubditi,qui principis volv-I tatibus strenuZ in vident. laboribus non condolent . qui uno ejus ma-eficio infinita beneficia deleri censent,&non potius aliquid mali mulsitare volunt, ut multa bona levicula patientia redimant. Porro comparatio deducta 1 vasallo dc Domino, multis modis clardicat & inepta est, quia valallus & Dominus contractu mutuo ad certas conditiones se obligant & proinde vel mutuo consensu ab eo teli- Iire possitiit, vel altera pars liberatur, quando altera acceptis conditi nibiis non satisfacit. Tum etiam Dominus laudi, licet servitiali vasaι Io nisi polsideat udum francum,exigat,iurisdictionem tamen in eum sibi vindicare non potest ratione laudi, Alber: in I.f. C. ad 4. Iulialtst: dc sic minus subiectus est vasallus Domino, quam principi subdito minus eidem obligatus est, minus honoris & reverentiae debet. Dea, que nec vasallus in causa propria iudicare potest Dominum quemad modum a ersarii subditis tribuunt jurisdictionem in Regem. Laet rum,cum di sit militudinem culosε declaraverit Barctat Ouinislogaris non e si ut crambem recoctam bis apponamus. obiiciunt denique me inplum Monachorum, qui licet nec vellene et nolle habeant, c a 7. de Electvn b. saevienti tamen in se Abbati res-stere possunt. Dec. in I. ut νjm. de justio jure Verum Monachus nos tam sancte, nec perpetuum obligatur Abbati. sed ad regulae observati nem 6 c. ideoque minori scelere abi jcit baculum Abbatis. quam sub stus sceptrum Regis quod ipsi vel annatum est vel tanquam perpetuum obductum. Deinde aliud est resistere, aliud vi a loco dignitate & i perio dei jcere. Scutnm qix t m dandum subditu,sed nongladum ait Liv. x cui licet sugere,aut iniuriam impendentem declinare, illi non licet st tim uim contra inferre. Porr , si exemplum Monachi, tanquam Ni litis religiosi valet, quidni eadem verisimilitudine valeat exemplum militis secularis. Is autem etiam tum notatur, si verberanti Centaui ni restiterit. ΦDenique semper a minori magistratu, precario & ambulatoriον vitiosE coli .gitur ad principem, quia in hunc crimen Majestatis pist priε,in illum non nisi impropriὰ committitur,Bald. ιn Laa a. c. deuqui accaeonN-Angel. in I. istaciter. num etde abolιέ. Barrol. t qui sint r Fer Cyn. 3c Salyc μου I. qui'us C. ad L Ii I. aDA CIm s. Goseo .*ias num s. Giet Geri ut Masest: q. 2 p. nu. o E naii Oar: rLA
Nam Magistratus non habet mnestate, nisi fictione, ideoqi nec Lassi ira
70쪽
REνRIMnu Tu R RATIONI Bus. ἔpsa debetur reverentia , quanta prinoipi nec naturalem obligationem Dangit,qui se illi opponit,quia obligatio subditorum tendit ad princiapem, re ad magistratus tantum propter principem, cujus automate Praesunt, Sc pro elusdem arbitrio toΙluntur quod& D. Petrus innuit.
tauquam ab eo mi s. Nequaquam igitur sequitur: In magi stratum aliquem ex minoribus fine sacrilegio tollutitur manus. Ergo x in si in mum principem,quia tollisium inubpriiueps Saciamento fidelit
iis habet sibi ob Iigatos subditos per se, sola hut is per scura propter se sacrosancti est ila in violabilis, reliquorum, quatenus ab hac dependent: dus princeps paterest de protector Reipublicae, reliqui ejus tantum minit riaec vicem gerentes. Nec dubium est apud quenquam,quin gravias peccetur in judicem pedaneum. quam Consulem aut Ducem, licertumque sullineat ousicium publicum. Ita quoque Monachus etiamsi injuri is fiat i i Abbatem. vasallus in Dominum cliens in patronum, nunquam tam graviter peccat, quam si eadem injuria assiciat supre--Dn prm. Ipem, quia augetur injuria ex dignitate personae dignioris, ,
sanct ,ris.reverentia maiore assiciendae. fEt hoc modo diluimus ea quae ex traditis JCtis obijci possent,depote state resistendi magi stratibus. Quam dis enim datur spatium de ficultis appellandi vi retistere non licet, quia recurri potest ad superi rein,nisi damnum inferatur irreparabile, quia frustra post illud appetilaretur. Marant: dis . r. Zoan:rr. 3. de defens Mylasing. Obi 3. Cent. Do ,recht: d defen necesi c. e. num. τώ. ex eo fundamento reprobat Opianionem Lutovici Romani nil. i. st. derem: quod in re reparabili magus caicii licitε resistatur, duin modo conitet notori E de iniquitate. Nam
qnam siu quu reuire potest 'ev directum, nou 4ebet venι re peν indir ctae m. nec teritanda via extraorduam et,dum patet ordinaria,&recursus datur
ad i i perierem. Si verb stiperior iustitiam deneget,ecquid remedij tum Geraridum 8 An illi fas est resistere,ut alicui ex magiitratibus minori-bis 8 Certe nec sanctitas ivlajestatis nuss unquam ιmpune premcnda, nec orso naturae, nec religio patitur, ut sce erato ausu quicquam suprem principi per vim extorqueatur, Tholosi fib. de Repub.c ui: n. y. Sed prci vocandum superest aleum, qui dicente Turonense I b. s.ι. I se dixit iustitiam, qui corda regum in sita manu gerit dc inde dii pensat pro meritis stibat torum ut ex Gregorio notat Lyra 2. Samuel. ai. Qia Iretribuistionem & vi ndicta in sibi reserva Deut. 32 Prov. ro ct IT. Ecle R..Ia.
tanto gravitia ad insperatam vindictam Processurus , quanto minus