De interrogationum enuntiativarum usu Horatiano ...

61쪽

Μiraris, cum tu argent post omnia OnR8, Si nemo praestet, quem uo mereariS, BIOrem'Sat. I, 4, 3 ο si risi Lividus et mordax videor tibi' epist. I, 12, 12Μiramur, si Democriti pecus edit agellos Cultaque, dum peregre est animus sine corpore veloxyCum tu inter scabiem tantam . . . . Nil parvum sapias '

Irrisi exprimitur interrogatione. Sat. II, 2, 48 Quid tum rhombos minus aequora alebant 'Sat. II, 3, blasani veterea statuas Damasippus emendo: Integer est mentis Damasippi creditor 8SM II, 3, 123 Filius aut etiam haec libertus ut ebibat heres, Dis inimico senex custodis tibi desit 8SM II, 3, 162 Non est cardiacus Hic aeger recte est igitur surgetque Negabit. sa II, 3, 304 Quid caput abscisum manibus cum portat Agme Gnati infelicis, sibi tum furiosa videtur 'sM II, 7, 102 Ubi ingens Virtus atque animus cenis responsat opimis 3

Saepissime indignatio inest quaestioni, ubia indicativus exstat in interrogatione. . I, 27, 13 Cessat voluntas non alia bibam

62쪽

Neglegis inmeritis nocituram Ροstmodo te natis haudem committere 3οd. III, 24 42Μagnum pauperies opprobrium jubstQuidvis et facere et pati, Virtutisque viam deserit arduae q8M. I, 6 41Ηo tibi avius Elmessalla videris 3 sat II, 3, 132

Cum laqueo uxorem interimis matremque Veneno,

Incolumi capite sy8M II, 3, 201 cum pro Vitula statuis dulcem Aulide natam

te aras

Rectum animi servas ΤηM II, 3, 213 Cum prudens scelus ob titulos admittis inanos, Stas animo et purum est vitio libi ... cor' M. II, 3, 220Quid si quis gnatam pro muta deVOVet agna, Integer est animi'sat. II, 3, 273 Quid cum Picenis excerpens semina omi8 Gaudes, si cameram percusti forte, penes te es 3

epist. II, 2, 19 Dicta tibi est lex: Insequeris tamen hunc et lite moraris iniqua yepist. II, 2, 79Τu me inter strepitus nocturnos atque diurnos Vis canore'

epist. II, 2, 154

Et cum sis nihil sapientior, ex quo Plenior es, tamen uteris monitoribus isdem 3Dj0jtjgsui. , OOQIe

63쪽

SOmnia, terrores, magicos, miracula, SUM, NOctumos lemures portentaque hessala rides' Natales grate numeras ignoscis amicis 'Lenior et melior fis accedente senecta ΤQuid te exempta levat spinis de pluribus una 3 epist. ΙΙ, 3, 331

At haec animos aerugo et cura peculi Cum semel imbuerit, speramus carmina fingi Posse linenda cedro 32 Ab iis, quas adhuc commemoria interrogationibus eae de quibus nunc mihi disputandum est, recedunt. Nam iis interrogationibus, in quibus particula ut cum coniunctivo coniuncta Vel nudus conjunctivus exstant, alterius postulatio cum indignatione quadam vel improbatione vehementissime repudiatur cf. ea, quae supra dixi, ubi de particula ne

epod. 17, 56, 9

Uultus ut tu riseris Cotyttia Volgata . . . et) Impune ut urbem nomine impleris meo 3 SM. I, 3, 3 Quia ullum Sustulit esuriens, minus hoc iucundus amicus

Sit mihi 'Sat. I, 10, 30 Scilicet oblitus patriaeque patrisque Latini, patriis intermiscere petita Verba foris malis 'Sat. ΙΙ, 3 182 In cicere atque faba bona tu perdasque lupinis r

64쪽

Τ cum sis quod ego et fortassis nequior ultro Insectere velut melior, verbisque decorisobvolvas vitium' epist. I, 7, 3ἡNogo ille mihi' Negat improbus. epist. I, 16, 38Μοrdear opprobriis salsis mutemquo colores epist. II, 2 86Verba lyrae motura sonum conectere digner 'epist. Π, 2, 126Ρraetulerim scriptor delirus inersque videri' Un loco exstat accusativus cum infinitivo, de quo interrogandi genere f. ea, quae p. 41 dixi et Κue ast liv. synt. p. 246ποd. 8, 1 Rogare longo putidam te saeculo Viris quid enervet meas'

Ab interrogationibus per nonne lamatis valde abhorrenteae, quae tantum non exhibent. Disserunt enim eo, quod semporproferuntur impetu quodam vel assectu animi ita, ut accentus in negatione ponatur, neque ullum inveni apud Horatium exemplum, quod ab hac ratione recedens eram interrogationem haberet. Atque utuntur hoc interrogandi genere apud Horatium aut ii, qui interrogatione cum indignatione prolata indicant, se moleste serre quod aliquid vel sit vel fiat, aut ii, qui mirantur, quolalter aliquid non facit, cum rerum condici postulet, ut illuci faciat, alterumque interrogando gravissime adhortantur, ut faciat illud. Quo modo efficitur, ut plerisque hujusmodi interrogationibus adhortati quaedam insit fimandium l. c. IV, p. 309. Ructi nostra lingua eiusmodi interrogationes ita exprimuntur, ut accentuni negatione Onatur. Dj0jtjgso by L OOQIe

65쪽

Νο Laertiaden, exitium tuae Gentis, non 'lium Nestora regpicis '

Non vides, quant moveas periclo,

Pyrrhe, Gaetulae catulos leaenas i)Sat. I, 3, 125 Non nosti, quid pater, inquit, Chrysippus dicat ΤSat. II, 7, 21 Non dices hodie, quorsum haec tam putida tendant' 'Futurum tempus auget et acuit imperandi vim. edist. I, 1, 48 Discere et audire et meliori credere non vis 3 epist. I, 2, 33

Ut iugulent hominem, surgunt de nocte latrones: Ut te ipgum serves, non expergisceris '

Sententia st incredibile esse mihi videtur, te non videre periculum, quamquam qua stultitia ac temeritate te geris, revera periculum animadvertere non videris. Nunc vero cum tibi ostenderim, quanto in periculo Verseris, caVeas periculumque evites. - Quo modo interrogando adhortatur poetis.

In distinguendo hoc loco editores usi sunt diversa ratione. Nam Cruquius, Benileius, rellius Duenigerus, Heindoinus Doedeclinius commate post hodie', posito illud vocabulum cum dices conjungunt, L. Μuellerus Rutem, quem ruegerus secutus est, vocabulum hodie inserit interrogationi a verbo dices pendenti, ita ut explicet per hoc die id est Satu natibus. Sed multo probabilior videtur entiet et aliorum, quos supra commemoravi distinctio, qui hodie accipiunt pro illico. Nammandius, Τurs III, 8 demonstravit exemplisque satis multis comprobavit, hodie pro illico exstare, neque dubitari potest, quin illa significatio ptim ad totum sententiarum extun hoc loco quadret. Nam Horatius cum indignatione et impatientia servum adhortatur, ut laudem, quid sibi velit, proferat os uentgerum et irchnerum, qui aptissime locum Vertunt. Dj0jtjgsui. , OOQIe

66쪽

numquam in apodosi non sed nonne' poni, aeque erraverunt atque indius, qui urs. IV, 13 eorum en entiam probat. Luculentissime enim cum ex eis exemplis, quae usinem l. c. II, p. 1112 attulit, tum ex nostro loco, quo codices miro quodam consensu non exhibent, O'firmatur, non ' eodem jure quo senonne' sedem habere in apodosi f. Reifig. l. c. 127 adn. 437. II.

Subsequentibus locis iiidignati quaedam expressa

sat Ι. 10, 2 54 Age, quaeso, Τ nihil in magno doctus reprehendis Homero 'Nil Omis tragici mutat Lucilius Atti, Non videt versus Enni gravitate minores ΤSat. II, 2, 102 Erg0, Quod superat, non est melius quo insumere possis 38M. ΙΙ, 7, 56Τ cum projectis insignibus, anulo equestri Romanoque habitu, prodis ex judice Dama

Non es quod simulas '

Τ Sic cum Krnegero plurimisque editoribus distinguo. Unus Doeder-linius in editione satir. 1860 post simnias comma posuit et haec verba ad rotasin adnumeravit ita, ut a praecedente cum penderent et apodosis a metuens induceris inciperet. Cujus distintionis causam affert hanc: Waehren Davus an harmios genteast, eonni die heude des moechus mi Achimpnicher vectieidun und heuchelei vertaeust unter angst undgitter undisimmi in ende mit chrechen. Sed quam perverse et infeliciter fecerit vix dicere pus est. Nam probata Doederlinii ratione ea ipsa, in quibus totius rei card vertitur, prorsus tolluntur. Apparet enim ex universae satirae ratione, servum Horatii id ipsum efficere studere, neminem liberum nisi sapientem esse ac saepe domino magis libertate et sapientia carere, quam semos. Nam si domini ad eam imprudentiam progrederentur, ut etiam insignia ordinis deponerent et ad fruendas libidines illicitas irreperent servilibus vestibus induti, eos multo magis reVera pro servis habendos esse libertateque vera carere, quam qui rerum necessitate coacti servorum quidem muneribus fungerentur, sed sapientioribus essent animis. Dj0jtjgsui. , OOQIe

67쪽

Naevius in manibu non est et mentibus haeret Paene recens yDuo mihi asserendi sunt loci, ubi vel conjunctivu a particula hut' pendens in interrogatione negativa exstat, qua strutcura is quaerit ea, quae alter revera postulavit, vehementissime refellit, vel nudus conjunctivus, quo modo is qui interrogat, indicat se suspicari, alterum aliquid postulaturum esse, et eam postulationem, etiamsi revera verbis alterius Opressa non est, tamen raeoccupando indignissime dicit Loci sunt hi sat Π, 3, 262Nec nunc, cum me Ocet ultro,

Alter rixator de lana saepe estprina, Propugnat nugis armatus Scilicet, ut non Sit mihi prima fides et vere quod placet, ut non Acriter elatrem pretium aetas altera sordet. Cum interpretos nonnulli in hac interrogatione haeserint, ego omnia, quae sunt alicujus momenti verba adscripsi. Ritterus enim delet interrogandi signo post elatrem , hoc modo interpretatur Verba ut non sit' item ut non elatrem' pendent ex sepretium aetas altera si altera aetas pretium tacendi feraturi

sordet, id est pro nihil mihi erit.' Simili ratione Bachius Zimmormann gellachris si die alterinumsWissenschan 1834, p. 1043 et ambinus. Quae interpretandi ratio etiamsi fortasse

Itaque bene interpretatur rellius nonne tunc reapse es, quod te esse simulas, servus nequam 3μ Huc etiam reserenda sunt ea, quae . 40, 7, 58 70, 80, 83 a Davo insolentius proferuntur. Haec igitur verba pro interrogatione habenda esse apparet. - ἡNec cum apud Cicoronem tum apud Horatium hoc loco positum esse pro ne- quidem Madvigius luculenter demonstravit in edit Cic. de

68쪽

probari potest, quippe cum a praeceptis grammaticorum non Rh- horreat, tamen ad vivacitatem sermonis male quadrat, quae in tota epistula cernitur. Cui opinioni assentitur Magius i. c. p. 30 et 3 adnot. et Cruquius adnotat ut non sit' etc. haec eo Aque hacriter elatrem' in omnibus ore scriptis cum interrogatione leguntur.' a Ver Mu erus exemplis comprobavit oscilicet ita poni ut aliquid inusitati vel ad notatione digni indicet. Quae cum ita sint, hoc loco post helatrem' interrogandi signum ponendum est et haec Verba scilicet-elatrem' pro interrogatione cum indignatione prolata habenda sunLDj0jtjgsui. , OOQIe

69쪽

Carolus Gustavus Albertus rabens te in natus sum die IV mensis ΜΗ a. h. s. LVI Soliquellis, in urbe Palaeο- marchiae, patre Dietrich, matre Sophia e gente amieth, quos adhuc superstites valde gaudeo. Fidem profiteor evangelicam. Primis literarum elementis imbutus adii gymnasilini Soliquessense, quod tunc a viris doctissentrup, Asmus, Leger tot deinceps regebatur eorumque auspiciis florebat quorum ceteroriunque praeceptorum, imprimis Hempelii, viri carissimi, in me meritagrat animo teneo. Auctumn a. h. s. LXXVII testimonio maturitatis instructus Berotinum me contuli, ubi per quinque semestria philologiae studiosis adscriptus scholas audivi, quas habuerunt . d. Curtius, Droysen, Harms, uebner,

transmigravi, ubi per ter sex menses me docuerunt . ill Ditten-berger, Droysen, Ger in g,maym, eydem ann Ηilier, Keil, ramer, Thiele Utrici, Zacher Seminarii philο- logici exercitationibus sub auspiciis . d. ii ten berger, Hillor, ei per tria semestri interfui. Haeteramaym ut exercitationibus philosophicis per sex menses, ei ut societati philologicae per duo semestria, Zacher ut societati theodiscae per

Sex menses interessem, benigne permiserunt. Quibus omnibus viris optime de me meritis, imprimis . Dittembergero et J. Zacher gratias ago quam maximas semperqiae gratiam habebo.