De interrogationum enuntiativarum usu Horatiano ...

51쪽

Num tu quae tenuit dives Achaemenes

opes

Permutare velis crine Licymniae 3 sat II, 1, 5 Quid cum est Lucilius ausus

imus . . . componere carmina: .. . Num Laelius aut . . . . . . . doluere 3

Partioula num anaphora repetitur. sat ΙΙ, 2, 27-28 Num vesceris ista, Quam laudas, pluma cocto num adest honor idem' '

sat Ι, 2, 114, 115, 116

Num tibi cum fauces urit sitis, aurea quaeris Pocula Num esuriens fastidis omnia praeter Pavonem rhombumque ument tibi cum inguina, num malis tentione rumpi 3

Identidem apud Horatium parti lae an ' praecedit num , qua structura facile adduci po8sumus, ut putemus, riuum se an particulis effici interrogationem disiunctivam. Et profecto plurimi editores in eum errorem inciderunt. Loci sunt hi

52쪽

Quid hoc veneni saevit in praecordiis 'Num viperinus his cruor Incoctus herbis me fefellit, an malas Canidia tractavit dapes Τ8M II, 5, 8 Num furis an prudens ludis me obscura canendo 'Primum locum requius, Benueius, ellerus et Holderus,Muerus, Lehrsius Schuelatus, Nauchius et alterum praeter illos Heindoinus Doederlinius es ea, quae ad sat Ι, 2, 11 adnotavit), lachnerus, quorum editiones inspexi et inter se contuli, ita distinguunt, ut in promptu sit, illos viros doctos habuisse hos locos pro interrogationibus disiunctivis. Cum igitur illi, quos

modo commemorari, interrogationes a num an incipientes non distinguerent nisi commate posito atque etiam Cru-quius num particulam illis locis esse accipiendam pro utrum dicat, unus rellius priore loco post sesellit altero etiam Kru erus atque ellerus et Holderus interrogandi signum posthsuris aptius posuerimi. Et recte quidem. Nam ea quae Vetustiores grammatici ut megem lat. gram pag. 696 et 697, Ramshomius, lat. Mam. 174, 3, c, quos initio etiam Handius, Turs. I, p. 334 secutus est, praeceperunt, num lociun habere in quaestione disiunctiva, recentiores decerunt ac refutaveruntes Draeger. Ι, p. 343 - 16es mss.), uehnerum, II,4 234 9;GOsfravum l. c. g 19 4 4; advigium, opusc. acad. attera p. 230 Hand. IV, p. 321. Ac si quis haec exempla, quae in

medium protuli, accuratius examinmerit, intelleget, duas esse interrogationes inter se non conjunctas, quarum prior a numμincipiens sententiam exprimat negativam non fefellit, non iris et interrogando neget, altera particula an adjuncta priori non opponatur sed longius progrediens responsum certa conjectura praecipiendo priorem corrigat. Nos articulis utimur oder Vielmehr. In interrogatione autem Vere disiunctiva duas partes aeque esse dubias oportet, quarum aut una aut altera confirmetur,

neque is qui sciscitatur dijudicat, utra pars vera sit. Hi igitur loci explicandi sunt epod. 3, 6 num viperinus cruor occulto immixtus est cibo Sed haud scio an res ita se non habeat.

53쪽

- 49 Nam multo verisimilius est, infamem illam veneficam escam compisse, sat ΙΙ, 5, 8 num tu divinatione quadam captus et incensus animo praesagienti vera enuntias At hoc incredibile Videtur esse et malim putare, me simulanti tibi vaticinationem ludibrio esse. Uno loco ironia levis vel irrigi interrogatione a numμincipiente exprimitur.

epod. 8, 17 Quid, quod libelli Stoici inter sericos

Jacere pulvillos amant: Inlitorati num minus rigent, Μinusve languet fascinum ΤΙΙ. In ratione bliqua num negandi partes non suscipit vel retinet, sed tantum veram dubitationem vel ignorantiam indicat. Nos vertimus per ob μ.

,, um' semel positum est et

praecedit nulla nulla alia interrogatio. 8M. I, 3, 3b Denique te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim

Natura.

8at. ΙΙ, 8, 1 Quaerit de pueris, num sit quoque fracta lagoena.

Per num accuratius ea, quae in praecedente interrogationea pronomine incipiente in universam dicta sunt, accuratius -- primuntur. 8at. I, 6, 36 Quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus quaerere cogit. Dj0jtjgsui. , OOQIe

54쪽

serium' anaphora repetitur, ut nos quoque dicimus ob obμ. Qua in structura duae vel tres interrogationes non ita, ut simili modo atque particulis num, an in interrogationibus directis positis altera corrigatur ab altera sed potius ut paris sint momenti continuantur cf. uelinerum l. c. I, p. 1009. Errare autem videtur Heindoctus l. c., qui alterum num -- plicet per num potius cf. Duenigerum a. h. l. II, p. 261.)

Praemittitur nulla alia interrogatio. 8at. I, 4, P 78 Ηοo juvat, haud illud quaerentes, num sine Sensu, mpore num aciant alieno. snt. I, 10, 7 Quid vetat

Quaerere, num illius, num rerum dura negarit Versiculos natura magis factos.

Interrogatio in universum dicta praemittitur et distinctius quaestionibus a num incipientibus in suas partes dilatatur. sat ΙΙ, 3, 317 - 318

Lla rogare, Quantane, num tantum, sufflans se magna fuisset.

Μajor dimidio. Num tanto 3 epist. I, 18, 98 - 99

Percontabere doctos, Qua ratione queas traducere leniter aeVum, Num te semper inops agitet exetque cupido, Num pavor et rerum mediocriter utilium spes. Hoc loco non est, cur Cruquio et Benuei auctoribus, quos Sohmidius in editione et advigius advers. crit. I, p. 2)sequuntur, genuinam lectionem num optimorum codiciun fide et auctoritate probatam, omnes scilicet quoque codd. Blandinii exhibent num cf. esserum, epit. III, p. 84 et in edit. ΙΙ, p. 275 - in ne particulam finalem, mutemus Nam qua re Dj0jtjgsui. , OOQIe

55쪽

commoti illi viri doctissimi deteriorum codicum lectionem in ordinem verborum receperint, perspicum non est, quippe cum BQntleius causam certam nullam, Schmidius parum probabilem asserat. Non id quod pauciores iidemque deteriores exhibent Iihri mss. vix interpreteris, cum num dissicultates praebeat nullas Vertendum enim est ita, ut e percontabere suppleatur et disce, quid te impediat, quominus beate vivas, num te etc. μ f. etiam Obbarium in edit epist. 1847, II, p. 465.

hNumquid exortum est e num particula interrogativa et e quid', neutro genere pronominis indefiniti, cujus vis adhuc per-

Apicitur sat L 4, 136 ibid. I, 9 6 ibid. II, 6, 53 cf. . Schmiduum

I. c. de pronomine p. 56; usinorum l. c. II p. 1009 ita ut duobus e vocabuli una notio efficiatur. Qua de causa rectius numquid' non num quid , qua scriptura rumerus in gram. Iat saepius utitur, scribendum est. Sed memorabile sane videtur Horatium numquid , quo interrogati acui solet cf. Ηandium Turs. IV, p. 324 non eadem ratione usum esse, qua simplicionum . Cum enim particula num' in interrogationibus directis apud Horatium ita usurpetur, ut responsio negatis exspectetur nunquam affirmativa vocabulo numquid' - qua forma adhibita vividi nescio quid interrogationi aspergitur, vera dubitatio vel ignorantia exprimitur immo uno loco is, qui per numquid quaerit, etiam affirmativam responsionem exspectare Videtur.

Responsi affirmativa exspectatur. sat ΙΙ, 6, 3 Numquid do Dacis audisti' Nil equidem it tu

Semper eris derisor. verbis ut tu semper eris derisor' apparet sciscitantem responsioni datae nil equidem isdem non habere, cum speraverit, alterum amrmativo sensu responsurum esse. Dj0jtjgso by L OOQIe

56쪽

Alter loco interrogatione a numquid incipiente vera dubitati expressa Videtur.

8at. Ι, 4, 136Ηο quidam non belle numquid ego illi Imprudens olim faciam simile Τὸ in exemplo jam conjunctivo faciam' dubitativo indicatur, Horatium non audere quid judicet leviter significare.

Indignati quaedam vel improbatio conspicitur in hac interrogatione.

Sat. Ι, , Cum adsectaretur: num quid vis 3' occupo. At ille isNoris me , inquit, docti sumus .isNumquid vis' formula est abeuntis, ut ait Donatus ad Τerent. Eun. II, 3, 49. ersaepe legitur apud comicos poetaS, qui plenius scribunt numquid nunc aliud me visa aer Eun. II,3 7 cf. Brixium, ad laut Din. Ι, 2, 155 Ηοligium, . c. II, p. 271. Sciscitatur igitur illa formula usus is, qui discedit, cum urbanitate quadam ideoque praecipit neque certam affirmationem neque negationem f. advig. lat. Apr. 462, . Nihilosocius

hoc loco Horatium responsionem negativam si non exspectasse tamen desideravisse affirmaverim, cum e toto sententiarum nexu appareat, oratium cupivisse, molestum inquisitorem tandem abire. IV.

Duobus locis negatis responsi exspectatur.

sat Ι, 2 69.... Quid vis tibi. Numquid ego a te Μagno prognatum deposco consule cunnum fgat. Ι, 4, 2. . . . Numquid Pomponius istis Audiret leviora, pater si viveret ΤCum eusseti opinio, qui de his verbis disputat cf. Jahrbiicher fur philologie 1875, p. 122 et contendit, quid' in

57쪽

probari possit interpretatione, tamen multi inveniuntur loci, ubi illa o elii explicatio apta non est, sed e toto sententiae nexu citur, quid' esse accusativum neutrius generis. Praetersa illa Το olii opinio refutanda est propterea quod si non apud Horatium, at certe apud multos illius aetatis scriptores oblativus numqui Vetustus invenitur, ut, si etiam numquid' pro ablativo habendum esset, uno eodemque tempore duae inter se diversae formae in usu fuissent, in quarum altera litera Ad , in quam antiquissimis temporibus ablativi casus exierunt, servata V Kuinnorum, I, p. 114 et in altera omissa esset.

Similiter ac numquid' etiam ecquid' usurpatum est, quod Vocabulum contractum est ex is ecce, adverbi locati vo et

apud Horatium ecquid inveni, ubi poeta magno animi motuita interrogat, ut affirmatio exspectetur.

epist. I, 18, 2. Ecquid

Ad te post paulo ventura pericula sentis '

In exstrema hujus dissertationis parto de iis interrogationibus mihi dicendum est, in quibus interrogati nulla particula, sed accentu vel ictu indicatur. Quod interrogationum genus priscis linguae latinae temporibus ac praecipue a Uaut saepe usurpaturiis locis, ubi revera quaeritur, cum apud scriptores, quos classicos appellamus, atque etiam apud Horatium raro interrogationi verae officiendae, qua responsi desideratur, inserviat. lerumque enim ejusmodi quaestionibus affectus quidam exprimuntur Vel postulatur, ut ei, qui interrogat, assentiamur s. uehnerum l. c. II, p. 999; Draegerum l. c. I, p. 308. Dj0jtjgsui. , OOQIe

58쪽

A primum quidem Meat mihi eos Deos enumerare, ubi is, qui interrogat responsionem e pectari. Od. Ι, 27, 9 Volus severi me quoque sumere Partem Hemi dicat puntiae Frator,sollae. Hic interrogatio pro sententia condicionali posita est cr

Nescis quo Valeat nummus, quem praebeat usum ΤSat. I, 1, 1 Habes, qui Adsideat, lamenta paret Τ8M. I, 9, 26 Est tibi mater, Cognati, quis te salvo est opus' sat Ι, 9 76 licet antestariqsat. ΙΙ, 1, No faciam, inquis, omnino versus o. 8at. ΙΙ, 3, 13Ιnvidiam placare paras virtute relicta Τ8M II, 3, 160 Quid si quis non sit Varus, Continuo sanus inime. sat ΙΙ, 3 192

Ergo consulere et mox respondere licebit 3 Consule.

59쪽

- i5 Sat. II 6 44 Hora quota est y hraex est . . . Syro par 'epist. I, 10 15 20 Est ubi plus tepeant himes, . . . . Est ubi divollat somnos minus invida cura' Deterius Libycis olet aut nitet herba lapillis' rior in vicis aqua tendit rumpere plumbum y epist. Π, 1, 206Dixit adhuc aliquid' Nil sane. episti II, 3, 205. Spectatum admissi risum teneatis, amici

In M8equentibus Gemplis is qui seis triti postulat, in id quod interrogatione aere8sum rat, molemu8. Sat. ΙΙ, 2, 4Das aliquid famae' Sat. Π, 3 78Μodo, inquam, Hellade percussamarius cum praecipitat se, Cerritus fuit

epist. I, 6, 29 Vis recte vivere quis non Τ): Τ)

Si virtus hoc una potest dare . . . . Hoc age . . .

epist. I, 19, 35

Scire velis, mea cur ingratus opuscula lector Laudet ametque domi, premat extra limen iniquus: 'in Non ego dignor.

Adhortatio quaedam secunda persona indicariis praesentis in interrogatione posita eaeprimitur his loris. Od. 9, 21J triumphe, tu moraris aureos Currus et intactas boves noli morari)Dj0jtjgsui. , OOQIe

60쪽

o viti rerumne labores,

Ni referre putas noli putare)AM II, 2 76 Vides, ut pallidus omnis Cena desurgat dubia vide)sat. ΙΙ, 3 155 Τ cessas Doli cessare)Sat. II, 6, 2 Vis tu homines urbemque seris praeponere Silvis praepone)epist. I, 2, 39

Si quid

Est animum, differs curandi tempus in annum' - noli dissereri

Plerumpue iis interrogationibus, quae particula interrogandi non introducuntur, Detus significantur.

Μ aestitia quaedam inest tribus locis. Od. I, 24, Ergo Quintilium perpetuus sopor Urguet fod. I, 25, 8Μe tuo longas pereunte noctes,

Lydia dormis SM II, 5, 101

Ergo nunc Dama sodalis Nusquam est 'Cum admiratione quaeritur.

Od. IV, 1, 2