Ars distinct legendi et interpretandi scripturam S.V.T.

311쪽

Quare tristis es animat in re conturbas me i p.ra in Deo, quoniam adhuc confitebor illi salutare vultus mei Deus meus Ad me ipsum an a mea conturbata est: PT terea memor ero tui da terra uordinis αHermoaxim .m- modico.

ietus m sex sequmti versu abrepta, antecodenti cst annem, inique at iis contati dem in LXX senum versione actum. Non miror errorem in utraque versione commissum, quia in fine ejus dem Psalmi' untur verba Πώγ', ac Iebra saluusfaciei meae σί-----, quae eos seduxerunt, ut eadem inmmi oversu legerent. Si antiquorum Iuda: rum regulas seciuidum quas sode, a .hraeus ex atus erat, mi te Plamur sa - illime talem errorem cemmixti potvin ψ-ryabii Ras. Dioscribitur ea in Gosmp 4II fol. m. col. a. Ium IM

312쪽

- C A P. Inser lineam lineam fi spatium linea Aeaeimer vocem eae vocem si spatium Merae minoris, re inter ueram L fuera- statium capis. Eadem leguntur in Arba Turim inlines sepher Tnora num-27 DLasa. col a. apud inin ion Sepher Thora cap. I. sol m. 9 . co b. inulla versus distinguendi ratio praescribset Hodierni laei in Min cod1eibiis versus, spatio unius literaequadrais disti guunt,uti CL Iablonflixit praefat. Biblior. monuit Praeterea in quavis linea describuntur triginta liteis, spatia inter si

mones nores minores tam aperto quam clausas a Maimon l. c. cap. VIR Mstqv. accurate descriptas Cenumeratas, relinquuntur LXX. senes itaque&His

ron. tali codiee non punctato instrv d elle loe m 'a lesere potuerund n,m ea vino a m avia in m 'ri,Maddito, ut, exversionibushorumconstat. Si vero lectionem Esrae cludatis secut-

dum accentus usitatam inisicimus, eam erroris aecusare non possumus, sensus

313쪽

de dicitur Ica umcisi tuae, h. αIux a te relucens Ps. IV, 7. Psal. XLIV s LXXXIX, Is cur non etiam toleretur 3 hrasis an v salute aciei ejus, h. e. salus ab eo veniens. Deinde eleganter quoque In N Deus mi in Vocatis o ut loquuntur, casu, sequenti versui Praeponitur, quia insequentibus dicitur: Recordabor tui. Commodissimus en iest sensus Deus mi , in me anima qui- iam se hum, bat, sed ego recordabor tis. Et quamvis in versu ultimo psaltes dixerit: Ego adhuc eis abo saluum faciei mea F DEUM meum, L e. salutem meam, Deum meum, qui mihi eam largitus est Nemo tamen certo assiimabit, quod Psaltes eadem verba hic repetere voluerit. Quod vero LXX senes saepissime vim thrasin hebratae linguae, quae ipsis non amplius erat vernacula, non assecuti sitit, Macile aberrares tuerint, in consesso est dque Hi ronymus LXX. viros duces Dequenter se. quatur, nemo facile negabit Nimis se-stinanter rem Ingratiam LXX. senum Hieronymi a Codice hebrato punctato recessat Clar. Grabius Cal. M.f. u. mis

314쪽

leg Tomo ultimo libris blatricis praeima' serum. Locus alius in quo LXX senesac vulgatus averitate hebraica abenarunt.

315쪽

vita secunctim legem divinam institi ea merito hitellig tur Altera phrasis Nuria uior videre ei faciam in salutem, nihil quoque obscuritatis continet. Sic supra v. v. dicti in est Dominus a r

, ni ea inspicere me faeire in hostes meos, 1. e. Deus essitiet ut videam hostes meos. Sic quoque inut. I, 33. Salus, quam Deis piis conspiciendam exhibebis. h. l. justificationem a peccatoin morte,nec non blae aeternae praegustum, imo& ejus pr Hissionem denotabit. Confras XII, I.

cap. xxxv Sensus ergo versiculierit: mi mihi mineri cultumque mihi iratum exhibere vult alis honore me ist ui recte do nis Mam suam , et onspi-riendam praebebo salutem meam. mune sensum confirmat collatio versiculi 16. est . ubi Deu cultum hypocriticum re, Fehendit, cur en reas, inquiens,flatur mea, e circumfers actum meum is ore eam, es tamen odasti disciplinam se. Tandem concludit, qui me colere&confiteri vult, honstret me, qui piam vi-hmaesti ei conseram saluten i meam. Munc Mum ope accentuum erutum ne

316쪽

or C A P. XXV. est obviusi perspicuus, nihil atrius in men LXX.4 Vulgatus , verba in long alium sensumdetorserunt, codice pu elato destituti, nam venum: Sacrificium laudis onorificabit me, s

is est via , sua ostendam illi salutam

sacrificium, is loco P σρonens Iesi

runt 'o' e ui. Nec eorum sensus tam bene ad antecedentia quadrat, in quiabus Deus hypocriticum cultum reda guit. Multo concinnius vero ' dicitur: qui me a is constrari e colere, iis decennetiam honore ' timore me veneretur squam sit ducatis, sacrificii*m laudis honori cabit me. Multa enim acrificia laudis absque interiori cordis iistetitione . mendatione peracia Deum non hornorant, VIII. Accentuum neglectu etiam . ait Prov. XoIII a multis inlisae te vin

317쪽

a vero sensit retraxerit. Reddetuens hominem tardantem Ἀμ-riam Hveniet magis quam iis, qua Munditu lingua Ita verba vertenda esse existimo. res priores Voce conjungendae ant, quia Tiphcha anterior duos servos sibi pra mittit, e quo apparet, quod N mr sensu connexo vertenda sint, 'Int in quibusdam codicibus punctatur 'nt N quod observavit Mercer in Omment rio in h. l. quam etiam lectionem inveni in Bibliis majoribus Buxtorfit, nec non in Prori libro separatim a R. Mardochai Ben Sinlita excuso. Putat Mercerus, quod

increpationem nempe,ut sensus sit: re in suos homin- mina inveniet gratiam. Sed quivis facite observat, quod haec e sis contra accentus sit, ponitur enim com .ma in Voce conjuncta por nachum,

318쪽

. uensque vox ad sequentis refertur, quae ad antecedentia pertinet. Plerique codices legunt N&, uti videtur, multo rectius, status him constructus' os nunquam pro G Inn invenitur positus. Quid vero significet ' 'IN lectoribns C dicis obscurum esse non potest, is uenuissime enim occurrit, is me exponitur, quae tamen significatio nostro textui non convenit, nullus enim sensus est, si voras: qui redarguit Amnem os mae, rariam inveniet. Ex proprio vocis si Mificat vox explicanda es pr prie in remanseς, minatus est, tarda t. Gen. XXXII, 4. LXX. vertiunt ram mmo is Gen. XXXII, . XXXIV,I9 α κατεχω

hac radice formetur nomen ad sin mam vi omnipotens, pro Sic ,, est rὸdardans, νε--- , --s, ut sensus sit, qui redamuit --emtarai mem, Q. Dum in mire gratiam Apin probat hanc versionem versus ameta

319쪽

inium inhiat. deitavio divitiarum per petuo urbam est. In sequenti versu sermo est de ignavo tardo, qui sibi sui que plane non prospicit, de quo dicitur Ἀνι iis, qui quisum rardum lom

ii redarguitur nimia habendi cupido, in posteriori nimia tarditas. unc sensum vidit Κu'chius in Rad. MN, quem reia petit Mendana in spi legio ad h. l.

t in bp fibri ' H. e. Vox 'χNωετο-- - - θάμι es, quia--emrim c μι- reda πια gratiam invenire, μου assa arare. XX, nostra verba reddunt t. ἐλεγχων--πνα , qui corripishmaninis vias, gratia reportarit is eo, quέι diagrari catari t. sello loco 'naqi egerunt rem via, corrupte satis ore. 'Mnter enim literas transponunt, lim que omittunt, uti in Critica Capelli, tum est. Vulgatus 'cem transposuit, cuius Mum non assecutus est, vertit maim quo corri 'it ---,W--πρα ea j mmi et Chaldaeus transtulit nonp

320쪽

ιM M.xxv. mino. METH. M. ctionem agnoverint , licet em sensum non penetraverint. Reliqua ὀmnia sunt clara, nam gratiam invenire apud ac quem , est gratum latque acceptum esse alicin , alicujus benevolentia fiui, utinorum Ultima demque verba siexidi tismo linguae frequentissimo explicenm sensum apstissimum reddunt, quem inversione expressi. Torus es in duo membra inacho est distin si is riguens inem tardum,mι----- Magis quam issi quislaaeduinctum Iunius QTremellius ita transtulerimi: De ripis hominem , it equum me, gratiam consequetur-us,quam qui ιμ- .isu Vingua Sed gratis voci ' 'a tribuit sensum, squamst me, quem neque etymologia, neqtie loca parallataimiae accentus permittunt. De etymologia si-pra dictum est,is loca parallela nullibi prostant si sensus Iunii QTr. M la

mphchae anti eum distin morae quadam esset legendum, quod secuniatam montus coniunctim l -