Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 981페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

ολως, τί ποτε ζμαίνεται προς ου ονος νοματος, καί τοι

συνιέντες τε καὶ αἰσθανόμενοι σφοδρου σφυγμου τινὸς μενομολογουσι το λεγόμενον, υπάρχειν ' ου συγχωρουσιν.

lena pulsuiu siex1, an majoren contentionem esse VelIe1nen teni pessum. Main priore significatione , non quid sit vehe-anens illsus, caeteritia a Pa sat explicaniin sit altera Tein obscurana et controversan inter sectas docet. Iolae

Dientem Vero pulsum oportet, ii iid aliud esse de Tolbus sensibilibi is Alclui contentio non est sensit illis, aut Onanino apud innos esset pro consesso Piando sunt, a se a nonai ne contentionis quid significetur, quuin intelligant pulsuua vehenaenteia sentiantque, plane assimnent non II effici quidani se intelligontia assecliui id sit Od dicitur, satenim , sed Negant esse. Adeo non dein est Contentio totus et e J1eniens pulsus siquidon hic sensa percipitur, illa non nodo sensius latet . sed analbigua est tiro11iis Ol SCLII R. Cap. I. Quid ergo Piod do vellem nti pulsi docilit, et ol)Scui Uin ei est in ratibus significationilius his una; de ejus Contrario Proci ci libit ataguido, apertitusne est atquΘverius forte enim ex oppositioneia quid intelligere pote-

662쪽

rinitas Oruin, quae ira sui ieriori oratione diXit. Cedo ergo ejtis vecta Languidus es ii remissani habet contentio

nent, Nec lucisattin ictu u. Hic amanifeste luiden naagnae contentioni vernisfani opposivit 1par erat Vero non hanc, sed faΓVaIn l)ΡΟΠere, aut anale in veheniente anagnam dixit; praetero sit 1idulo 11on incitatuin ictuna. Jain si quid11ani non incitatiuin sit, Caperent, ortassis strididuni intelligain; 1iuno stridulo laoc ipsaria naidio Olbscurius est. taciti 11eii triani interpietatur alter ni an eritin pro tardo accipiendi unciis non incitatiuin, an laro inalbecillo, an molli, an sa-ello subvorso, an dissollito, quid conjiciain, non habeo.

non incitatuni dixit ictuin , at sit iura illis paulo ante Pugnabat ii in tacitis cui uni ponunt Equident liue Om-

663쪽

1lia attoniti esse nillilvii certi cliuod diceret habentis duco. TU, si in itidem sentis citer, at proxinia, non dubito, si non ipse sane sophista os otiana, sed messiocrian Opem1m siti 1 Iio sus, quin meTas nugas dicas. Porro caput hoc Arestigenis

664쪽

l)roveni facit, sed nillili ficit, qui lauto 11eret earn acea Vos alsae Die litationis. Vitiae nobis ergo rursitan hi uisunt piiIssis gravis et te is Quin lianc initio prodidit disserenti ana,

citi Ulla diceret octo pulsinin silualitates esse Eam ut nati giritu litiein, celeritatena, Veheuientiain et eliqua, citio 1i- tu gressitateari iocii te adjiingerot, istic Causae erat Unde 1ae dentio io a tragoedia 2 Gravis pulsus quis est ciliot ponderi in1 o A1Cltigenes, Xplica nobis, ioci ii a CiaS, 1onsitan aiati in scripseris, reia diXeris ait illana. st shildain Velienaen pilis iis, at illi tradideriint, cilii Dionstraalol si viderii iit, in ictu enitelas. Cogitos Cas, si reuias a1le1iain, 11oi leniter tangas. Causani alitis ullain acit, aliain otiati Vos 1le lina alici sina contentionis. De gravitate anilii iti lena expedi, aetitii rana, ationem, digito scelidi ejus Caulain Nani ri dichil os finius sis, Utina, id elaenaen sui rus sit, qui celei , ii ni agnus exponas et definias, quos etiam citra destitiuoties Litelligonius, nisi semel sinatis Graecae

665쪽

καὶ νωχελζέααὶ βραδυς και μίλλων σφυγμος ἄν se. πάλιν οὐν μεῖς φαμεν, -άrερ, κλελυμένον τίνα λέγεις αρά γε

tingiuae mades graris Vero hic pialsus a sit, Paean ad ovuna inducis nobis, non Sponas, sed si ionaei s ipseris lantium, arbitreris ali si iid consecuturiam te. Eninavero 11on est hoc

dicere, sed blaterare. Si igiti ir vis, ut lixit Conaictu, osse,

110 3 is quidat ab illius schola sene nonagenaritis, Pleiis tu fili, respondit, remissus et segnis et tardius et Cunctans pessiis erit Ruistis hic requisivitnus uenanain tu re

667쪽

Td Chari. VIII. 67. Ed Bas ΙΙΙ. 54. ναρυνί ζσθα σφυγμον ἐναι τον ἐκλελυμενον καὶ νωχώ. καἰ βραδυν καὶ μέλλοντα σαφέστερον δε μου περὶ των σομαι νομένων ἀξιωσαντος μαθεῖν, ε αρχη μεν ουδεν πλέον παν-

τος του βραδέος ἐφαίνετο δολοῖν, νυνὶ δε τον μεν ἐκλελυμ

τον αραιον, εἰ μο τον μυδρον λέγεις αλλα λέγω, φησί- τί δε το τον συχαζοντα μέχρι πολλου ὀ ου καὶ τοὐτον

ωμολογομένων ο βαρυς σφυγμος μυδρος τις αμα καὶ βραδυς εἶναι καὶ ραιός. σιώπ σε επὶ τουτοις ὁ πρεσβίτης μαλα σεμνῶς. αὶ εἰ και τουτ εφζν, ου αν εἴ ποιO-της τέρα τι παρ ας παντες λέγουσιν η του βαρέος, Ἀονομα κατα τριῶν ποιο TqTων συνόδου κείμενον τον γὰρ

ner1 te remissum coiisrniasse esse et se maena et tardum et

Perem Escere, aina plane praeter unum tardui 11iliit demonsuabat. hinc auteni Tendissium et segnean dixtinus Uaasi inbecillun esse cunctantem de litietis longitudine ac Cipi tardian lardun acdiu manere. Quare hoc quoqIlo milii denuo respo1ule, at rariti est clangitidum dicas. e Titan, in Piit. Quid auten diu cliuescentena 3 nonne huno etiam dices variani Annuit. Igilii ex consessis, inquaria, essicitur, gravem pulsum anguidum pulsi uia simul et tardum esse ramiliaque Coritici sit ad haec senex sane sua Ina gna gravitate. Veriam si hoc, inqiuaan, si liabet, non erit qualitas distincta ab iis quas omnes in ore habent, ea quae est gravitatis, sed, ornen concursiti 1iuna qualitati ina attributimis ciliandoquiden simul angit ictuin et ta1'dum ut quo rarum esse dicimus mavem. Quid escas, incitiit, Donintelligo, et Xas Concitas inanes; naulque his dictis clis Cessis oculisque aios incerbis cinthii tus est in mainacibus.

668쪽

praesente sene itin aliis naultis naagni no1Dinis taedicis, quunt de synaptonaatissius quae tenerent aegΓΟtiua i , innes at toniti II ent, ventris sit Xuu prae Exitialis Mo illi, vir Ieid praedicerentias, equit ei; alit. Otilibus respo11Uinaus vel lus ad fullonen 1aeano portavit, innuentes sis nai illum abesse ipsos ut hoc intelligerent, iiii ne levissinia indeni scirent. Palicis post ciebus de sinistra nare praesagi Hanus saligitinis profluviuin, deinde etiam parotidas laostea alia at lite alia tuin Praedixinatus tui an tu'aVinalis, itor in illi erant inpe riti. Ubi iuuia illi instarent ut o citia re eas Conaimentatio ales praenunciatis et ol)itis, alperirern, perpetito liti, nee

Pitcquan illis respolis dedi, sed iobis ipsis dixi Contici illuci,

669쪽

ζόμενος. λλα περὶ μεν ζ επιπολαζουσος ὐμαθίας αμα καὶ

Kεφ. y. Περὶ δε ων προυθεμεθα λεγειν επάνιμεν αυθις επιδεικνυντες τοῖς πεσθαι δυναμένοις, ως ὁ βαρυζGφυγμος νομα μονον εστὶ, πρὼγμα δε υδε εν. εἰ γαρ ο ὁ σοφώτατος των καθ' ημὰς Ἀρχιγενείων ἄναγκαζόμενος αὐτόν Potius Onim alia Moysis et Chiisti sectatores decedant do sua

disciplina cliimia citi seclis sunt ac licti et consec1':iti novicio philosoplii ita Ille tandein ego ΟΠΠOV ning iras nae et inis orti Dias 110ptia lilciali, de O nulla uia illis Liptitando ego clite rati fit lix et ei O ec hos nilaros qui irim: corto sciani, nisi uri sorte, aut alteri, qui sila Ilitari ingenio sit, doctrint Deoitati ii e tonectit itioiae et laediis Oninibiis insania libor sit illa circa sectas, im nini propemodi unciore iistit; attanaen sci ibo, stinui te iiDIocte It lens, et praesulio obliviosa sonec triti, ut dixit Plato, Cona inenta1ios Dilii ipso conaparans; iures sanialiam: tina etiain Piori 1ndana precibus gerens Daorona. At de insigni lupetitia atque otiain con lentione Ii ac teniis est satis. Cap. IV. Jaria ad institutian redeamius ac stenda-nnus diis citi id valent assequi ioineri tantum esse gravoni Udstina, en Vero 11L1llaiM. A armis ut Ox Archigeniis 1 ostra 1ia imoria sapietatistinatis, qiutina ad una exponenduin compeN

670쪽

ἐξογεισίαι, μετελάμβανεν, μυδρος ουται καὶ 35 βραδυς καὶαραιός. ει δε τον τοιουτον σφυγμον ἐνδείκνυσθαι φαῖεν ποπλύθους βαρύνεσθαι τον φυσιν, καὶ δια τουτο καλεῖσθαι δεῖν

βαθύν σφυγμον, ωρα καλεῖν αυτους ου βαρυν μόνον, ἁλλα καὶ μον αυτόν. καὶ ρυορον, λοὐδἐν zzO πλοθους μυ- τητα χυμῶν καὶ καταφυξιν ἐνδείκνυσθαι δυναιτ αν ουτωδ', οἶμαι, καὶ χολώδη τινὰ και φλεγματωδ σφυομον νομίζειν υκ ὀκνοσομεν, ά άπαξ των ποιουντων αυτους αἰτίων τὰς προσηγορίας αὐτοῖς τοι σφυγμοῖς ἐπιφέρειν εθίσωμεν. οπερ υν bia λέγεται, το μ διωρίσθαι παρ ι τοῖς δία μεντον πε2 διαφορὰς σφυγμῶν πραγματείαν, ἰδία δε την πεοὶ διαγνωσεως, δία δε την περὶ των ε αυτοῖς αιτίων, ἰδία δετ ν πεοὶ προγνώσεως, εἰς τὰς τοιαυτα ίδολεσχίας εμβαλλει.

αἰτίων ου τε το ε αυrῶν προγνώσεως μνημονευσεν, ἰλλα τὰς διαφορὰς τῶν κατὰ τ γενος τουτο συνισταμένων σφυρομῶν καὶ Ουνομα καστης αυrῶν δίδαξε, βραχέα μέν που παρεμβάλλων αὐτοῖς ζ διαγνοσεως, ἰλ ουδε αυτ τουτο

pollit et 1igiditaten argitore. Itiden certe bilios una quoque et pittutosum pulsum non dulbit albinitis appellaro, si sena elapud nos sit receptui causarian illos efficientium ad eos osse nolitana transsi renda. Quare quod senape testor, iii apud illos non distinctiun est peculialiter de disserentiis pulsuuna opus, separatina de dignos rendis iis, privatim etiam de praesagitione, eo in has ineptias impellinitur. Α Α1chigenes Piidem in prinio nani uni genere pulsinnaa, quod in i agnitudine consistit, cle causis eos esscientilius, vel praesagitione per eos vel buna nullula secit Ised disserentias docuit hujus

ca quiden nonnitas locis de dignoscendo inserens, sed no

SEARCH

MENU NAVIGATION