Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

731쪽

πραγματος, ἴνα γνωσθεισα τε και πιστευθεῖσα Ono nos

υστερον ἐν βοαχεία λέξει ταυτα ουν εἰκοτως μεμφομενος αεὶ

δείγματος ἐπὶ τόνδε τον λογον κον εργω πολλακι ἐπιδειξάμει ος ὼγ τι πελαν προβαλλη τις νομα, βιβλίον λον

1initionibus referrentur, aequeant. Otiga eniam ratione Priti rei, Da de agitin', aperienda essentia est, ut cognita Jan et perspecta brevibiis tandent Veribis accipiatur. Haec Ergo qUia Lire exproibro illis senii aer, cilii desinitionilbus Onania docere conantiar, hiae XONpli gratia Veni qui se ipsa declaretivi nullis locis, cliuodCUnc sile quis ponat nomen, so iii Ithiruna esse faciendrina, ut declaret, Donaodo sit Tes, citiae at illo significati ir, desiniencia. Itaque de pulsus desinitione aganaiis de littegro, ac , ii recte definire nisi fiunt eum , hos 11 Onainatim appellemus. Ergo hujus curiosi

latis Escipuli Herophili, ut dixi, principes fueruiat quibus Riccessoriint de Erasistrati familia nota nudi secuti sunt via

pneuniatici vocantur et ex anethodicis quidana quo ΟΠines si appellena, duobus erit, non uno libro pus. Quia ea ocertuna est mihi hanc Vectosana inanenaque disputzitionena

uno Volurnine Enaitare, tot sussiciet definitiones recensuisse,

732쪽

Mna Una arma mictoritatis, Fot Elier sit capiundis nani ex Id jitilicium etiani de aliis facias licet. Cap. I. Nain Tarentinus quidean Heriaclides in-P1rico descriptionem dignana aciens pilis una inqiiit motuim teriarum esse et cordis. Atqui non Iatet nos, qui sunt in QDapirica secta, nequaquana de desinitione lalborare, sed de linealloiul)tis et descriptionibus uti. Ita ni in orationes illi eas appellatit, quae breriter notionem subjiciunt rei, iajus appellationen proseriiniis Aloi hanc ille Itonaines putat

dis iamplensti et vacuandis, hoc non laborat, quod sugiat

733쪽

id geniis motriuna in es nostros sensus, liuod cliuiden asse quinata ratione. Quo ad Jhicti siti 1 pes innes qui de a athira

Cuncta alia, Vel tirissiaios Iapides; teiuna et ab his destitit Dei petuo aliquid. Quid alia haec etiam ex aere aiatunaantis attribui. Uliare liun Daotuim 1aon Inod adhuc Viventi, sed detriortuo tilina hon)ini, ut placet physicis Oiu de lio Tia1n natura tractant, portet adesse. Itaque Oi1 aover1 arteria naale dicetnus deinoritiis et non pulsare in ilibusdam videt, adlati stupori tibiis. Quod si nanes sic loquantur, motuin constet nos eum et appellar e et intelligere 11on Tatione perspectu 1, caeterrina qui apertana notitiana praebet status. His actauchi rationilius quuin Tarentinus Heraclides tuni empirici Donnulli alia pulsuna descripseriint esse motum arteriariam et cordis , Mianci lio Plane videbant non secus ac arterias nove1 i. Clini 1is lignant quidana do-gi natici, qui nolunt aestiniari solo sensu toturn, sed interina

734쪽

Ed Cliari. VIII. 88 89. Ed Bas. III. 45. x caedis λόγω τον γουν χιον και την ἔλqνον καὶ ους αστέρας παντας μολογεῖσθαι ἐν πασιν ἀνθρώποις κω

Ctulla, 1Οt in ariemaritia Coidisque Oisibilena esse debellarit clite dicere, Pulstin esse nio turri arteriamin et cordissensibilena. uio desinitioni iiiidain Cotitia liCenteS, InΟ-liis viis dos in corde et alteriis consireniant 11 On an

lilii qui pulsent antinadverti, sed et clii palpitent. Ita quo Coin preliendetuli etiani lii erant in pulsi itina descriptione, sive alas Olute vicant atteilaruni et Orilis esse pulstina Diotriin, sive adjiciant sensibileni Sinit clii convulsionesti 1noiesque Ia erit: cIUippe lios quo iii interdit in totus in actorias sicii et in Corite, praeter uitii leti in ii leni. URNI

735쪽

τοις ανrtλέγοντες οἱ συναγορευοντες τω του αραντίνου ρω, φασὶ, μηδέποτ ἐν ρτορίαις, γ καρδία τας τοιαύτας γίνεσθαι κινq εις, μόνον των νευρωδῶν σωμάτων ουσας ίλ οτι μεν τε πασμος καὶ ο τρομος ἐν νευροις μονον γίνονται, αγὼσUμφζμι. παλμος δε προφανῶς ρῶται και περὶ το δέρμα υνισταμενος ἐναργῶς δε αν τοι σαρκωδεσι μορίοις, περεστ μυῶν μέρη, καὶ κατά γε του φόβους καὶ τὰς ἀγωνίας ἐναργῶς καρδία φαίνεται παλλομένζ. ου σμικρὰ δ' ἀντιλογία περὶ των παθῶν τουrων γέγονεν ' ο φίλω προ τον διδασκαλον Πραξαγόραν, ου ορθῶς ἀποφονάμενον ἀρτοριῶν

παθος εἰναι και παλμον καὶ τρομον καὶ σπασμον, ου γένει

διαψέροντα ζ σφυγμώδους ἐν αὐτοῖς κινοσεως, ἀλλα μεγέ-

θει. κατα υσιν ἐν γὰρ χοντων νευ παGζς περιστάσεως γίνεσθαι τους Gφυγμους, αυξρθείσος δε ζ κινοσεως αυτῶν εἰς το παρα φυσιν πρῶζον μεν σπασμον αποτελεῖσθαι, δε-

τερον δ' ἐπ αυτ τρόμον, και τρίτον τον παλμον, ἀλλ λων διαφέροντα μεγέθει πάντα ταυτα τὰ παθο δια τοῖ -υν essiciunt e)uscemodi Pulsus est arteriaruna et cordis amotus naturalis. Ab his dissulent qui pro desinitione Tarentini propugnant, ii in arteriis negant et Corde tales 1111-qliana totius Sistere, ad nervosa autem Corpora pertinere At convulsionen tremorem iiii in solis fieri nervis equidein COUIP1 lio, palpitationen vero insidere perspicue etiali in Cute Cernas clare autein etiana in Carnosi partibUS , quae Partes sunt musculoruna etiari in tina ore et an 'ore plane COT VI letur palpitare. Jana contentio de assectibus Ilis non Parva Herophilo adversiis praeceptorem Lain extitit Praxa gorana, qui non recte pio nunciavit assectri S a1teriarum esse Palpitationena, renioren et conVullionem a Non genere anaotu aritia pulsante disseri e caeteritin Magni titiline dianaquila secunditia Daturam se laetinent extra Innena casuna, 11e1 1Milsum aucto vero praeter naturari UaOtti, prin11In1

736쪽

Ed Cliari. VIII. 891 . Ed Bas. III. 45. Nρόφιλος ευθέως ἐν ρtyon περὶ σφυγμῶν πραγματείας ανατοέπειν πειραται την του διδασκαλου δόξαν, ἀλr o dod oφίλω, δι ερμονείας σαφους, ην ἐπὶ το σαφες οἱ π

χθοσομένων λόγων et το προκειμενον ζ rζμα καταλιπεῖν

sui vertere sententiain molitur, Vermi quod 1 olenne Hero philo est, olbscura ratione clitan ipsius discipi ili ualitantes, aportitis scripseriunt iis 11 Iiici inratio ilibus , quas demero

pl1ili secta conscripseriint. Quod si resere hic ipsa octa Horophili velim, quae in principio libri 1inai do pulsibiis

fecit, aut quae attuleritia ejus discipiali, requirant integri inalibrunt citu haec accurate perse Iitati ir; quiani vel niilla de his lacta mentione integer naeus liber extet, De laeniore, palpitatione, colo illsio ite et rigore. Mihi vero hoc quo citie Ioco satis 1t, vineio desinitionum explicato, quae in praes entena citiaestionen COHVelli possunt , illa praeterire. Tan

tuna dicana, Iulia Valeuaux, Cordis Ut arteriarian na Otus, auarido illa distenduntur uadequacili Hirsus lue in se considunt, obeuntuY sin auten aegrotenatas, ut palpitaris, ut concutiens, Vel convulsitius, Vel renitaliis rotiis artemaria In

appareat, quid Ποπι est, si Pulsum Vocenius modo convulsi

737쪽

μἐν σπασμωδο, ποτε δῖ κλονωδο, ποτε δε παλμωδο, ποτε ὁ τρομώJq. καὶ γαλουν καὶ καλεῖν εθος μῖν εστί τινα κλο-

runa, modo Vibratuna, interdum palpitantern interdun tre- Ditestina Quinina vocare quendam solenatis Vibratuin tiIsuiu, cliu perte identidein cons incitur: iijus in hiro pr11no lau)tis peris declarari nati iraim. Sic Vel hac ratiotieapposuetis partini recte desinitioni pilis iis alatiiratis. De sensibili Vero, postea quani lio citio citi actat tun 11onnulli Voliuit, quod saepe apii 1 Aristotelein res ertur, operae pretii iam est metiatuisse. Nana rein ille Vir cuintilate non auruluam P 1 sectitiis, addendii in ei dicit alitu si iii Idan oli sophisticasca villationes exteriai, quod rideatii semper ad desilutionern sacere. At ille ob id ego sere pulpuin describo arte1ia-Tum esse et Coritissensit lena motuin, anxiiii quod appelle-NiUS pulsi privatos quibus amotus non seu litiar tametsi ille saepe servetur, quod ad suan pertinet essentiain; nequeenian viverent, si innis ei isset notus Cordis et alte

a p. IV. at Herophilius tamen Alexander, litiale

738쪽

ἀρεσκόντων, σπερ καὶ ὁ αραντῖνος μακλείδος εν οἷς αντιλέγει προς et περὶ σφυομῶν ροφίλου. ντιλογίαι δ' ri κιστα προς τους του Φιλαλοθους ρους γενοντο

thes cognormitie, quo istas caIunanias declinaret, desinitio-alem duplicena pulsiis fecit, alte1 an ex ipsius rei propita natuΓa, quain ut in subjectis appellat, alte1aan iit in consideratione. Ac pulsi in iit in Lib)ectis esse cordis ait

et ameriar in conti actionein alcitie dilatationen spori utat Cain, quae niniadverti possit, pilis uin vero iit in consideratione ictuna ex arteriamina perpetuo spontane Imotu ad a Cluin et intervallii in ciuod ieiuna excipit. Porro OH

sirina liae rationibus, ut pillat, probat,ilii iux into in Libaro Placitor ita. Quod etiarn secit Heraclides Tarentinus, ut ii libri in consula Heamplia lime pulsit,iis. Iuliis alitein argil- mentis lilialothiis desinitionena, qui ejus aenaoriain seCirti sunt, plJUgnaveri int, iiii ibit sciana illis inire Ieribus ac pla- a Contentiosis, aliquibus plius et nainiis probat ilibiis, vitae quidana de illius sanialia colafutaveriant, ID UItaque ea b Ultro cita Oque facta sunt. De bis ego uinnaatin patiIO iiis e Titi fortas te pertractabo. Ascribam taliae piliis desinitio

739쪽

το μεν συγκείμενον ξ ἄμφοῖν ρίζεσθαι μόνον, δίι δ' ἐκ τερον οὐχ ορίζεσθαι βουλεται δ αυτος 'ν των ρτοριῶν

nos Dentosilienis, ulti et ipse non secus, in e)us doctor, Pliilaletlies cognominabaturi Cap. V. io tres relicitiit ite pius ibus ibi os apii Imultos coitiineudatos. Oui liuiden etiarn 11lsuin juxta CAlexander divissit, dicit iii illi in quidein pro si ibjecto esse

cordis et arte1 iamina distentionena, vel contractionem 11atu ratem, luae Valeat aulinadverti alteriin Vero ex quo ΟΠ-

sic orationes institutinus, cordis Vel arteriarunt ad tactitari, ictuin naturalein, intervalluuique, iii od ictiina xcipit. ΙΙic indefinitionibus conjunctione Tititur disjunctiva, et arbiItTR-tit Copillativain et vito exi obris constituiti ir, tantuni de finiue, ut rhinacitae vero sep a1atini non desinire Est autona ejus sententi , arteriamin 1 nao tum per se soli ini esse pulsum, et cordisitein per se soluim , esse etiam utriarncilio surivi pulsum ita solanacti sietitione in vocati phili sim et contractione na, et utra luenniiil lii Iucitis est sic philsiana appellam, quod ex sistentio

740쪽

Ed Cliari. VIII. 9o. I. Ed Pas. III. 46. κα λεῖrαι και μικρος καὶ σφοδρος καὶ μυδρος καὶ ταχυς καὶ βραδυς, κατὰ ὁ την συστολην αραιδ καὶ πυκνος. Orανμ ν ουν κατὰ το ποκείμενον τα - λέγη του σφυγμοὐ, διαστολqν a ομάζει καὶ συστολην' τα ὁ ως εν πισκέψει, πλ)yni και διάλειμμα, νομίζων διαγνωστον αἰσθοσει τον

συστολύν εἶναι μεγάλ' δε πάλιν ενταυθα γεγονεν ναν Γιολο γία τοῖς ἰατροῖς, ου περὶ O νομαῖος μονον τι, καθαπερ ,ιαιτων εἰρομένων, ου qν ουδε περίεργος τε καὶ πε0ιττ' ταῖς πολλαῖς αυτῶν μοίως, ἀλλα το μέγιστον αυτ καὶ κυριωτα- τον επι κεπTOμενο et θεωρίας. καὶ κρῖναι δεκαστως εγω,

καθαπερ καὶ τἄλλα περὶ ν διεφωνnσαν οἱ ἰατροὶ, προελο- μενος, ΟυTως καὶ οὐτο παμπόλλοις τε σινάπορων διετέλεσα χρονω δ grερον ου ὀλίγω το τ αἰτίαν της διαφωνίας αυτῶν ευρον εν τε περὶ τούτου μόνου βιβλίον γραφα, τοπρῶτον περὶ το των σφυγμῶν διαγνω c)1Jσεως εν ω διωρισται, τίνες μεν σφυγμοὶ την συστολον αἰσθύτον χουσι,

τίνες δ' ου. φαίνεται δ' sp ὁ κατ κεῖνο το βιβλίον ἄπας λόγος πεισαγόμενος τοῖς οἰομένοις αυτο εκ πλύγος τε καὶ

ne magnUS Vocatur et Parmas, Vehemensque et Ianguidius, Celer et tardus ex contractio11e rarus alciue creber Proinde illi pro sui, lecto partes pilisus Sponit, listentionein et Contractionem vocat, quuin vero pro Consideratione, ictuin et utervalliina, sensu piutans Conti actionern non posse Percipi. At Vero magna lito denuo contentio necticis sitit non ari de nonain tantilin, uti nil tae superius, ne Vero anxia et inanis, iit pleiaeque illariina, emina litae ad Caput ipsi ina et unaniana pertinet conantentationis. Pii lenaq1 luna nae instituto expetiiterena, citra pronunciationemet Imen, at alia, quae apud aedicos sinit controv0rsa, sic hoo Ploclii per at illos annos laesitatio ae 11on potuit expli-CaYI; tanderia ali clauando operi causana omina itissensionis:

tiniana citi de lio solo librii in scripsi, primuini dignoscendis Lilsitatis, tibi explicatum est, qui Contractionen Pul' sit sciensibilem obtineant et qui ion. Jnde nive a displ1tatio illius libri ad os lati iurigitiir, qui ex ictu pulsuim