Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 981페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

761쪽

ταῖς ἀρτορίαις γινομένζν. ν ἐ- των σφυγμῶν πιτομηκατα λεξιν ουτως γράφει σφwγμος ' καὶ πὰν πάθος σφυρομου μονον εν ἀρτηρίαις και καρδία συμβαίνει. καὶ μετ ολίγα πάλιν ὁ με γαρ σφυγμος, καθάπερ ερρω ο διάστασίς τέ ἐστι το αρτορίας, η του ἀρτηριωδους μερον τος καρδίας. καὶ προ πάντων κείνου μέμνησο του μέχρι δευρο μόνων πειδον τῶν οφιλείων μὰ τους ορους προκεχειρίσθαι, πολλῶν καὶ τοῖς Ἐρασιστρατείοις καὶ τοῖς AGκλqπιαδείοις γε γονοτων ' σπερ γε και τοῖς ἀπ θ ναίου τολυτταλέως,

η εν ολον βιβλίον το πρῶτον περὶ σφυγμῶν, ξ γούμενος

εκαστον τῶν εν τοῖς φυγμοῖς νοματων ἄμα τοῖς οἰκείοις οροι τῶν πραγματων ἀλλα περὶ μεν τῶν χλων σιωπῶ.πρόκειται γαλε τῶδε τῶ γραμματι οὐ κατα τον σφυγμον

modis Ioculum in aliscidiationibus, praesum osse contractionem et listentionem omniuna arteriariarn. In compertilio vero piissuum si ad vecturi scribit: Mitis, et omnis 1 uia fus asseclus 3 se 'ias dirarfaxa est Orssi accidit. Rursus Paeso post Nam pulsus quod dictit u ses, dilatatio es fer iae, Me arteini a partis cordis. In pri ni hoc ibi fac haereat, hactenus olo3 Iin fere Herophilioraim nos COIn nerno de sinitiones, gin etiaIn D a ratia mitiatas et Asclepiadia fecerint. tiara hercle thonaei ita lensis affectae, quos neuinaticos Vocant, etsi non ita multas desinitiones, tamen non quanta diriamus seceriirat Aga. thinus citu leni certe, de quo paulo ante seci me11tionena, qualis suaui inproh et istos, citi Onaiyia desinitionibus sitit Ieait docere , ipseMaanen libritim mimum Conscripsit de philsibiis, ibi singula quae ad pullana pertinent, nomina cum YOptas definitionibus remana interpretatur. Caeterram allias si si lena

Praetereo, nam l1oc in libro solitis pulsus statui desinitionein

762쪽

σφυγμον, μα τοῖς παρακειμένοις αυτω, καr το πηλίκοντς διαστολος, αν τε τον μικρον, άμα τοῖς κατὰ οὐτο παρα κειμένοις. υr δε καὶ Ους αλλους ἴπαντας καὶ νυν, ζεφον, περ υ Γοὐ μονου του ψυγμοῖ προκειται διελθεῖν ἐπὶ κεφαλαίων.

εἰς μακρολογίαν Ουκίναγκαίαν νέπεσε μετὰ του και σφάλλε Gθαι φανερῶς, οἰομενος μωνυμως λέγεσθαι τον σφυγμόν. ἴλλως με γαρ, φησὶ, τον της καρδίας καὶ των αρτηριῶν κίνησιν λεγομεν σφυγμον, ἄλλως δε ζ εν ταῖς φλεγμοναῖς γινομένην αυτω τω κάμνοντι συναίσθοσιν. καὶ γὰρ καὶ τα την μωνυμως φησὶ καλεῖσθαι σφυγμον' αλλα καὶ την διαμστολον τηγαρτζ2ίας μον ν καὶ ταν Γύν νομίζεσθαι Ggυγμον,επειδὰν τοι μεγαν η σφοδρον εἰναι λεγωμεν αυτον, ου γινομένων τουτων ε τ συστολI καὶ μέντοι καὶ τον 'Ao ναιόν memorare. Certe citiuJen demonstravi ego Daltis in locis, Librilia de singulis disserentiis pulsuuin posse non secius Chiiii confici, si 114agniana sitis uin destitia lina lini liis, quae ei ex quantitate distentionis stant conj tincta, et si parVulntina cun adjunctis X hae, at Ili ho Diodo innes alios.

Sed in praesenti, ut dixi, de solo pulsu statui lanimatim Verba saceIe. Cap. XI. Hic ergo Agathinus qui eos accusat, ut si in qui volunt omnino desinii e tanaen in loquacitatem et ipse ilicidit inanein, atque etiani liquido in eo Ialpsus est quod homonyniun pulsiin putarit esse. Alio enim Ioco ait: Cordia et arteriamirn notuAu dicturus Difin esse. Alias: fensuri illum lem in ii sanunationiblis πλotu PErcipit,

763쪽

Ed Chari. VIII. 98. Ed Bas. III. 5o. φησιν Ιεσθαι καὶ τον συστολον νομα σθαι σφυγμον, σομαινομένω κελεύει τοὐπιρόδοτον πιστοναι τουτω γαρ ἀνδρὶ προσεφώνησε το βιβλίον ἐαυτουμεν οντι μαθητη, πάνυ δ' ἐπιφανῶς ἰατρεύσαντι κατα τον των Ῥωμαίων πολιν. ἀλλα τον συνθετον ἐκ πλειονων διαστολῶν ὀνομαζεσθαί φοσι

λῶν, αλλὰ καὶ των συστολῶν. οραδε, ζσὶ,- τις καὶ ὁ κατα τον καρπον διος νομάζεται σφυγμός. δοκεῖ δέ μοι, φοσὶ σφυγμος λέγεσθαι καὶ ο των ε προχείρω τεταμένων

χόνδρια γινομένου παλμου νομονευε ζητῶν, εἰ καὶ τουτοναμεινόν εστιν ιομάζειν σφυγμόν. γίνεσθαι με γαρ αλον ἐνίοις τῶν παρακοπτι κῶν εἶναι δε ζ κατα την ραχιν αρτύ- ρίας τος παχείας. καὶ εἴπερ καὶ αὐτον, φοροὶ την κίνησινο νομάζομεν ου σφυγμὸν, ἀλλα παλμον, ἔσται τις αρτηριῶν κίνοσις, ου σφυγμος, αλλα παλμος νομαζομένζ. καθ' οσομαινόμενον και ο πιλεῖος Αἰγίμιος επέγραφε το περὶ παλμῶν βιβλίον εν ω περὶ τῶν σφυγμῶν διαλέγεται παρεισέρχεται δε κἀνταῖθα πάλιν λόγος Ἀτερος τοῖς μακρολογεῖν

sere contractionem quoque pulsum appessari; Maam ligniss-cationem 3 et Herodotum attemΙe1e huic enim viro suum librum nuncupavit, ni quidem discipulo, pilae Romanos lamen in medicina exercenda claro. Sed conssatum ex compluribus mstentionibus appellari philsiuin dicit , ad haec non solum ex distentionibus Constitutum, sed et X contractionibus. Quid, inquit, si etiam qui propnius est carpi, vocetur pulsus 2 quidem existinio, inqtiit, pulsum dici

etiam evidentium arieriarun1 1otuna. Ab his omnibus pes pitationis secundum praecor a 1eminit, ecquid hanc cli1Ο-que par sit appellare philsum quana qui leui habeant non nudi deliri esse aiatem crassae dors arteriae. Quen in motu, in illit, Vocamus non pulsum, emam palpitatio nem, erit jam Maidam isteriarurn motus, flui non pulsus,

sed palpitatio appelletur clita etiam significatione Aeginatus Helion sis inscripsit libriani de palpitationibus, in quo traCtat de pulsibus Sed lio rursus loco obrepit alitui argumentiam

764쪽

ριβλίον τε πρῶτος Αἰγίμιος απαντων ἔγραφε περὶ σφυγμῶν

τοῖτο τω δίδασκαλω, πολλαχῶς οἰόμενος λέγεσθαι To σφυγμόν. να δέ τις επικρίνη τους τοιουτους λογους, αναγκαῖον ἐστιν αυτον ν η των γενῶν εἰς M τε καὶ διαφορας τομηγεγυμνάσθαι μόνως γαρ υτως τα ἴδια καὶ τα κοινα ζ- μαινόμενα των νοματων κάστου δυνατον ευρίσκειν GTLπολλαχοθι γ οὐ μοι δοκουσι καὶ οἱ δοξαν επὶ διαλεκτικὴ μεγάλην χοντες μαρτηκέναι, τοσαῖτα ζμαινόμενα ων γενικῶν προσογοριῶν οἰζθέντες παoχειν, OGαι πέρ εἰσιν αἱ

καθ' ἱκαστ' αυτῶν οἰκεῖαι διαφοραί λεγ δε ει τις οἰζύείοτον, ζῶον, φωνqν, ουνεν τι σημαίνειν ' λλως με γαρ λε- γεσθαι ζῶον θάνατον, αλλως ὁ θνητον, καὶ λογικον

με αλλως, πιλογον δε αλλω και ὁ καὶ πριόν τε καὶ Ilis Ilii sermones studens ducoro , si discoplent, an Aegii nil

ille gemaianus liber sit, alit uti uni caeteror Aegiinius scripserit de Phillibris prinitas, an alitis ante luna. HOC vero Onartitio est rivoli lino i ii I fortasse ion inane censeb1ltur, ainoisi est inane, indagare in una ne pulsu nonaen, an multa significet videtur onin etiani Arelligenes in eo cuia Praeceptore sentire, multis n)odis litans pilis una di ci. I ecquilius serra1oniblis illi ali si Cognoscat, ad genera etin il species et disserentias pu1tieiula recessarii in est exercitatuni esse aran propriamin et Coinnatinii in signiscationi in notnianum liae una est via inveniendi. Ita clue auillis Diali locis videntur etiam qui illiustres in malectica sunt apsi esse, qui totidein esse generaliuin nonainima signiscationes sunt arbitrati, ii tot ii iis singulis contineίintur propriae species.

Dico alitein, si quis vitaver1t oineri aniniat non rena unam significare , aliter onina dici aninia inanioriale, aliter ac risiale et rationis partices aliter, CXper rationis aliter, ut

765쪽

λίας ἐπιδεῖξαι τον του σφυ γε οὐ προσπιπορίαν ἔν τι σομαί- Οιν, σπερ τον του ζωοd, 99 καν τι μάλιστα κατα τηνίκα rέρου τομqν ευρίσκωνται διαφοραὶ πολλαί προδολον οὐν ηδ κἄνταὐθα το Ἀνκος των λογων καί τινος νος λου καὶ αυτ δεομενον βιβλίου πω βουλομένω διελθ εῖν , α ων όρμο- θέντες οἱ ανδρες οἶδε νομίζουσι πολλαχῶς λέγεσίαι τον

εξογητικῶν ων εἰς το περὶ σφυγμῶν Ἀρχιγενους πεποίομαι,

serunt etiam mansuetiana Pie, ad hae gregale et solitariuna, et id goiliis 'Micilia Protritae si lianc disputationen perso qua Te disciptilitatique exercite ad natilia exenat ita, ut statim qiiod initis Conini une est cerarat et quod nichiique pro si iii in 11ol pariana inpetriles tena poris. At illi sine tali in Rittitione ostendi non potest, piauus o Cab Lilhun VIIala Temsigni licui e iit an inlatis, etsi ex utriusque vivisione quain

Plurianae prodearit disserentiae. Itacitae lite aria ei spicias etiam longitriclinetri semnonis, iiii integrum tenacii laruan re quiret, si exponere velis, unde titillicti illi pulsi in Duillis modis Plitent dici, et ii iid sit quod iis iliaposuit. De qitibus ego Innihil etiani in primo Conanaentali Oraim , tiae ani bruui Archigenis de pulsit iis conscripsi, aurnero octo, dixi; hic satis orit, sicii antea, si Titiana semaaonis prolixitaten de monstrem, qui ei thahaebia tur, si seu talia persecliu Onania Velit. Na1n videtur Agat lunus , etsi iraculet illos quain Velie mentissiane, qui piissum conantur definire, ex suis ipsius

766쪽

χομένων ἀλλ λοις των εἰρημένων λογων, αλλα του ἐν ῶς ἄνειποι τις, ἰντος γενικωτέρου, τω δ' δικωτέρων. Kες ιν γοῖν Ἀρχιγένος ἐξειργάσίαι δοκῶν τον περ ι των σφυγμῶν λόγον εν ἐν μεγαλω βιβλίω κατα τηνὰρχna αυro τονδε TO ορον γραφε σφυγμος εστι καρδίας και αρτηριῶν διαστοὶ φυσικ τε και συστοὶ φυσικο προ θεὶς δηλονότι το φυσικ τω του Ἀγαθίνου λογω δι νεμπροσθεν αἰτίαν εἶπον. εκ διαστολος τε και συστολος ως μερῶν συγκεῖσθαι νομίζουσι τον σφυγμον οἱ πνευματικοὶ πάντες, νεργείας γουμενοι - κινύσεις αμφοτέρας εἰναι, τῶν

veriris, Nunc unctionean arteriamina et Orilis eum litare esse, nunc Inotuin arteriamin et Cordis, non quod inter se

hae desinitiones pugnent, sed quod una est, ii ita ilicam, generalior, aliae speetatiores. C a p. d. Et alii Archigenes, qui conamentationeinde pissibus in uno praegrali Gilbro consecisse existiinatur, in ejusden initio desilailionein latio iam psit Pulsus est

cor tis et arteriaritim disieritio atque Contractio nati iratis. Addidit hanc dictionein naturalis , ad desinitionen Agathini, hi causau quan ante Nplicari. Ex distentioli altilio contractione ut partibus actitrantur Constare Unini pueriniaticii innes, actionein putante utruna ille D1Οimn esse, tutini Herophilus et Asclepiades hali Laecili sentire ridea tur. Acmei optulus illiden de distetitione et contractione arteriarurn peculiaret Piziellionen instituet videtur proUxiorent; nam subinde putabis oui et distontionem ot con tractionen censere actioned esse , sere uinei uuan contra

767쪽

τον λέοιν σπερ ἐν ταῖς αλλαις απάσαις ἐνεργείαις φυσικαις τε καὶ ψυχικαῖς, ουτω μν τῶνδε ποτἐ ἐν γάρ σοι δόξει μοἐνεργείας αυτὰς τίθεσθαι, καίτοι γε ἀκολουθον αυτου ταῖς υποθέσεσι τουτ ὰTι, ἐνίοτε δε νεργείας αυτας τίθεσθαι, ας καταχρωμενος, η τω ἐθει συγχωρῶν. οἱ δ' αὐ'δθηναίου πάντες, ώς ψοται, τας κινύσεις Gμφοτέρας νερροίας γουνται,τον τε εν et διαGTmεσθαι γιγνομένην καὶ το ε τω συμοτίλλεσθαι, irris τε καὶ ημεῖς πολαμβάνομεν ου επὶ μό- νων ων αρτοριῶν τε καὶ το καρδίας, ἄλλα και του θώρακος. και γὰρ καὶ τουτον ενεργεῖν ἐδείξαμεν εν τε τω διαστέλλεσθαι και συστέλλεσθαι διορίζομαι δε ς επὶ του θωρακος, ουτωκά π των αρτηριῶν τα επὶ τον μέσον κατασTασιν ὰπο τῶν ἔκθων φορας, ενίοτε μεν ενεργείας χωρiς, νίοτε δε συνταίτη γινομενας εα Ουν καὶ τὰς περὶ τουτων ποδείξεις, ἐπεισάγη τις ει λογω, καὶ κατα ουτ αυTOν εἰς μύκος προίξει μακρότερον - εὰν δε καὶ το τῶν νομάτων παλλαγος,

ctionem Asclepiaclis vero iiiii nullam ducit sicultatem ense,

in aliis si tinctioitibus Inatiualibus animalibus liae omitilaus tuin indi ac Dicas niti interim stataeae oasiluim ne actione Pudent esse, si iunctitan lio Conseqtiens est suppositionibus ipsius inferina rem unctiones esse ponere, Veluti a Mitens nona ine aut consiletii lilia concedens. At vero a Dailia Atlienaei, ut dixi, innis ulminaque motum in functio nibus halbet et sistenti ra: et contra uonis In citra etiarnatos sente11tia funalis , aeque tantiin de arteriis et ortae, sed Qtiam de thorace, quipis quent etiana demonstravimus Geressistendendo se est contretiliendo i Disin guo alitem luna inllisi ace, i in in ariemis lationes in mediunt statiun ah ex

Horimi in ana dei nonstrationes in hunc ferinonen con

768쪽

δίαν καὶ ρτηρίας, ου μόνον ουσιώδ το ορισμον ποι σαμ νος, αλλα καὶ μετα του της αιτίας λογισμου, καθ ον τροπονορίζεσθαι κελευουσιν οι διαλεκτικοὶ τα εν τω γίγνεσθαι τοεἰναι Γωμενα και συντομωτερον δε τον σφυγμον εἰναί φησι διαπνοζν φανεραν προς αἴσθοσιν ληπτον σον φ ἐαυτη

doriunt usi, et liercle quas adduxerimi proliabiles caiisas re-Censueris, et11iae item admoduin eas litidem reprelieitilerunt, postea quomodo dicta sua alii defenderiint, hinc ora tioni accedet frivolae prolixitatis una idus. C. p. XIII. Magnus itaque non distentionem et con tractionem, sed etiarn insationem ot concidentiain sensibi-Ιem Coritis, ominaque quae illi assiciuntur sintiliter, dixit Pulsiani esse.

C. p. XIV. At ipse sectae illoriam princeps uis-11aeris pulsui definivit rotuna ear distentionem naturalem et involuntariam caloris, cliu in arteriis est et in corde, qui quo ex se ipso et in se apstula movetur, una lite O IN OVOtot 1 terias. Ubi non essentialen modo definitionem secit, sed addidit et caiisam, quema lino Ilini desiniri malectici Vo-Ilint ea citiae cluni fiunt sunt. Et componitio sitas etiam puIstin ilicit esse nanis emina perspiratum, a sensu per se qui dem perceptibilem, cordis et arteriaruna Iam Athenaei

769쪽

Ed Chari. VIII. Ioo. Ed Bas. III. 51. σφυγμός ἐστι διαστολο καὶ συστολο κατα διάπνοιαν καρδίας καὶ ρτζριῶν. ξεστι δε τω βουλομενω καὶ τον περὶ του- των των ρων λόγον κτείνειν ἐπὶ πλεῖστον ἄνασκευαζοντί

τε καὶ κατασκευαζοντι. καὶ αλλοι δε τινες των πο ζς πνευ ματικqς αἱ2εσεως ρους ποιούαντο του σφυγμου βραχυτων προειρημένων παραλλαττονrας ώς εἶπον, στ ον PUμνομονευξιν αυτῶν ἐπειγομένους καθ' o σον οἱον τε διαδραμεῖν τον λογον.Kεφ. C. 'sὸσαύτως δε καὶ τοῖς π Ἀσκληπιαδου διαφωνία ἐγένετο προ αλλ λους, τοῖς με προστιθεῖσί τι τοῖς εἰρqμενοις π 'AGκλοπιάδου, τοῖς δ αφαιρουσι, τοῖς δ παλλαττουσιν. αυτός με γαρ ὁ Ἀσκλοπιαδqς τον μεν σφυγμον εἶναι συστολ'ν καὶ διαστολον καρδίας τε καὶ ρτο

στοὶ καὶ συστολο καρδίας τυκαὶ ρτοριῶν οὐχ παξ, αλλα πολλακις γινομεν κατα μίαν εἰσπνούν. ἰξqπατζθοσαν δε Ποetiani haec est les nitio Pulsus os distentio et contractio

Ctina perflatratu Coritis et arteriam D. Si cui auten cordi est, iisce desinitioi tibiis confutatulis consima amtisque ΟΠ-gilsinae rationen extendat licet. Ja in vero alia iiii Jain depneuniati Ca secta clesinitiones pilis ras secerunt ali sitiani VIII

Cap. XV. Asclopiadis elimia discipilli ueriunt inter

se discordes, cliuod de sita iliolatibus siliciana Asclepiadis alui iudadjicerent, alii detralierent, alii intinitarent. Nain il)se Asclepiades citu leni pulsiana dicit esse distentionei an et On tractionen cordis et arteriarunt. Hic multi e)us discipuli addunt, tae nou senael, sed identideria in una inspitatione fiat, ut tota desinitio haec sit Pillsus os di stetitio et Contractio Cordis et ariem artina, quae non seniol, sed identi

dein in una in biratione sat Sed decepti quidana sunt ab

770쪽

παντη πειθομενος τίνδρὶ, καθάπερ υδ' ὁ Ἀλέξανδρος ο φίλω τίς ουν ὁ του Μοσχίωνος Ioi ορος εἰπόντες

απαλλαγῶμεν ὁ και των 'AGκληπιαδου σφυγμός εστι κίνησις διος καρδίας και αρτηριῶν και φλεβῶν και εγκωφαλου και ος περι αυτον μῆνιγγος κατὰ μίαν εἰσπνοον, ου απαξ δε αλλὰ πολλάκις γιγνομένq. καί χοι και ζς eo, io I in libro suo de respiratione et illibus scripserit in euan amodum istia verba, ol)liti orationis isti hoc scri Psit. Nain deinonstrare instituit, citiae sandi imodo sit in iii

respirationiblis ot pilis,lbus et vitae alio liversoque, ac tibi diversitatera declarat, ista corianieatiorata Vecta lint scripta, quo Tespirationein separm et a pulsilii is , illitis hoc est ad scriptuna quae non senael, sed deliti leui in una insparatione fiat. Cap. XVI. Alii pori ciliae lalia adjeCel'ui1 Praeter ea, de quibus Mos clitori si, cos nonaine Coo'ector, clii Od Asclepiadis scripta quae lana O igeret, Ion ubique una eo setilietis, siciit leo una Heroplitio AleXander. Ego verosiinu iit Mosessionis do iiitioiaean aia aVero, TeCedunt ascliola Asclepiaclis Polliis ost aiotiis p Chil iuris Coritis, Γ-

qui in titia inspiratione non senaci Iec identidem si ii Atqui

SEARCH

MENU NAVIGATION