Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

201쪽

ρον ' ετερα δε νουσηματά ἐστιν, οἷσι καιρὸς θεραπευθηναι

καὶ Fiερα γε διά τριῶν μηνῶν και του τρίτου ἱσταμενου ηφθίνοντος ουδεν διαφερει η της νέας η φθινούσης σεληνης μεταίριον. τυιΟὐιοι di οι καιροί εἰσιν, ἐν οἶσι καὶ άκριβείην Ουκ εχουσιν ἄλλην η ταυιην. ηρξατο Miν απὸ της οτιγμιαίας ιων καιρῶν υποστάσεως ' eιε Ουτω παρηλθεν mini in hujusmodi assectuum alliquem incidenti, Priusquam animam efflaverit, Opportune o ituletur; id auxilium quum OPPOrauno temPore ceperat, Iu Matur. Qui vero hoc facit,as Certe opitulationis opportunitatem scit. Quidquid enim aliquis opportuno tempote assumpserit, quod eo instanti tempore assumptum est, se Propterea opem tulit. Quum autem de ac litisi Iniis teirnporiam opportunitatibus et prona-pta auxilia postulant linus dixisset, deinceps et de protracto tempore praecepta tradit. Alu autem in orbi s ne qui ορ- Portune matutino diei tempore curantur, nihilque refert an summo mane an Paulo Poserius. Alii vero sunt morbι quibus OPPOrtunum rnedendi temPus es semel d te, sed quando nihil quident refert. Quidam etiam tertio quoque die aut quarto, quidam etiam fermel 1nense et alia quidem tertio mense, neque refert an terato ineunte aut desinente id fat vel perendino novae aut decrescentis lunae die. At yiιe haec sunt o Portunα ternPorci in neque aliani quani hanc accuratam diligentiam sortiuntur. Incepit sane ab hypostasi seu satu iii temporis pun-

202쪽

μεν μέρη φθίνει, τὼ δε τηκεται. συνεπισημαίνει δε και τὰ των ἀνθρωπων σώματα καὶ πολυ πλεῖον εν νόσοις ' ἱκανηγἀρ η της et γε ἰας ἰσχυς συγκρυπτειν τἀ τοιαῖτα νοσηματα.

νόσοι δε αἱ μεν κατά ἀφαἱρεσιν cIθίνοντος του μηνὰς συνε-cto consistit; atque ita ad Iloras prodiit; ab horas ad dies,

et a di elatas ad menses, ipsos quidem lunae incremento aut decremento numeratos. Quod fortassis quibus lana paradoxum esse videtur, id ego magnam vina liabere proclitumas sum ad morboriam destructionem praecipi teque diuturnorum, in quibus artifici per Daissum est idonea tempora exspectare; id autem est caelestibus tei restria compati

simul liue Cominutari: conlpiratio namque una es et con-- fuaeio una non solum nostris in corporibus , Verum etiarn in universis. Plantae namque et animantes mutationis quae in ambiente aere moVetur fiunt participes multoque imagis in lunae transfigurationibus; ejus enim calor terrae vicinior est, unde nonnullorum animalium tum Carnes tum Viscera una Cuna luna crescunt aliaeque universae partes tabescunt, aliae colli quantur. Indicia vero sunt 11umana corpora multoque magis in morbis; sanitatis enim robur tales morbos occultare potest. Morbi siqui deni ob detractionem oborti decrescente luita ad deteritis

203쪽

elis illi

signa dant; ex rediundantia Vero et assuentia crescento luna prem tint maXinae. Qiaare praeclarum est artificem scire non solum in oceano mari recessum et accessum aquarii in fieri circa Iaujuscemodi lunae transfigurationes; Verminetiam nostris corporibus quandam inesse lium oriana reci procationem , in clivibus Carescente luna decet quae repleant auxilia imagis assi iniere, decrescente vero detractatione uti. Contrairia na lue toto pugnantia non aegrotantes citiuataXat, Ver III etiam IIae dicuna evincunt. Sic enimai ti in opere divinum numen auxilIatri P. etiana orationem praedictoriam comitem infert otiana ad la oram in usitae circumversionem, quum imauit: intemPsi Milo alutem es hujια rυdi, qrιrc nque V eoius mane curandi

204쪽

μάρτυς ἄν διαίτας καλέσας τάς τροφάς, τῆ γάρ του παν-

illi'

leat hieme curentur; aut si hieme deceat, aesente curentur; es ut si quod jam curari ορο rteat id et iam dis eratur ; clues quod di Perri oporteat hoc ram curetur Pathema ; haec omnia inte/nysivani curationem subeunt. Et laaec quidem obiter ac tanqua in praeter sernaonis tracteirili propositum dicta sint. Cap. IV. Jana vero fert animus opportuniora scriptis pii dere. Sunt a Litem Iaaec. Certa duo morborum tempora tradit Hippocrates, alterum uni Versale totius moibi, alterum particulare cujusque paroxysmi. Dicit ergo in epidenatis necessarium esse ut toti iis morbi Incrementum et vigorris remissionem considereuius et ad Utraque tempora respicierulo sena per auXidia adlii beamus ', atque laoosacile in omnibus doceri potest; at in alimento demonstrabitur. Alimen luna enim optimum est in Victus ratione praesidi laua; id namque ceteras comparatum aeque polletao omnia complectitur. Hujus rei testis est Hippocrates

205쪽

lela l

qui allimenta ilia olas appellavit; totius enim appellatione partem exornavit. Veiu in tota laaec oratio recentioribus qua dena inedicis maxinae Contraria est, medicinae lamen consentanea. Vult enim Hippocrates mediciana a prioribus cujusque morbi diebus scire quis morbus celeriter et quis tarde ad statuna perventi iriis sit; quianaque hoc praescive mi, laborantis etiam vires consideret a C tanqVana in iiii a dam suae ipsius cogitationis trutina duo perpendat, num aegre per initia tenui us as victu ad usque vigore ui si isse-cerit, ita ut post principii tenapus ad statum tenui victu ferri per cibetur: quum enim in satu υιget morbo, turar et tenui flmo victu utendum es , an Vero prilis desecerit nec tenui victu ab initio etiana ad usqtie vigorem ductus sustinuerit. Nam si futuria in est aegrum Viribus anto Vigorem ex Olui, pranais certe diebius Vares Instaurandae sunt quo possit aeger vigoris accesssu tenuiter cibari. M ati tenade omnibus dictum non est , in Principio Plenius cibandum es , sed de iis in quibus salirrum est ut vires circa

206쪽

ill . illi

mortii Vigor ena dissolvantur. Veriam et linius documenti rationem itisca uitis; ita namque ipso audacius ad artis opera utem Ur. Natura primigenitun ac primari uin sui ipsius tempera rnent una servans opportune cibos atria mendos appetit eosque assu naptos probe conco itiit universum corptis dis trilauit appositionesque et detra tiones Commoderatas efficit. Quiana auteni morbi inciderint ac seditione ui et principatus dissolutione in effecerant, quantum assectiones Invaluerint tantum etiam natura laborat. At-Ple CII Ca mortior In qui dena principia exigua est naturalis status eversio, sed magnum naturae robur', CIrca Vigores naagna est status praeter riaturam vis, multa VeIM naturae

in sirrivatas. Quare si quis a morbi principio tenui victu deductias Circa vigorem pleniore na victum Virit,ias jam eX-liaustis postulatui us sit, Itunc in principio roborare consulit, Ut citarina vigor assuerit tenti iter cibetiir. Etenim rationi consentaneum est in perarduo morial tempore et in quo Potissim ruat natura pugnare creditur, paucus sit ci

207쪽

Ε I. Chart. XI. f 188. Jπεπίστευται ολέγον σιτίον εἶναι καὶ λεπτότατα τρῖφειν Προσφερόμενον, μητε οπαραζαι κατα την ἀνάδοσιν μητε πολλην ποιήσασθωι την πρόσθεσιν ' αλλ' ἐμβροχαις μἐν παραπλησίως πιηραμυθήσεσθαι, διαπορεύεσθαι δ' υλον το σῶμα μητε πόνου μητε χρόνου Προς την οἰκονομίαν δεηθέν. Ουγαρ ἐν μεν τῆ των μερικων παροξουσμῶν ἀκμῆ φυλάσσεσθαι

χρη τἀς της τρυφης Πορενθεσεις , ἐν δἐ ταῖς των Oλων νοσημάτων ἀκμαῖς ολοσχερεστέρας διδόναι τροφάς. παράκει - ται γὰρ, φησι, παρακμη. εγὼ δ' ου ζητῶ τι το μελλον,

αλλά τί τὰ παρῆν, ου γὰρ ἀκμη διδάσκει τὰ φιλανθρωπότερον, ἀλλα παρακμή. του νοσήματος ἰσχυς τοσουτόν εστιν

ά, περθετος ὼς μὴ αυτὴ συλλαμβάνεσθαι δυνηται. ἡ πολ

λάκις τὰ μεγεθος οὐκ ισμεν καν δυναμις ἀκμάσαι; ταυταγάρ ποτε τά πλεῖστα. oro δ' ου πάντας περὶ την αρχὴν βουλεται τρεφειν ἡπιώτερον, ἀλλα τους μελλοντας περὶ τηνακμὴν καταλυεσθαι, δῆλον εκ τῶν επιφερομενων. τι γάρ παρὰ καιρὰν ου τε σφοδροτάιας κε- νεαγγείας ποιεῖσθαι Ουx ἀκμαζόντων τῶν νοσημάτων καὶ εν ius quivite oblatus tenuissime nutriat, qui neque an distri', i, butione proritet neque copiosam appositionem efficiat, sed irrigationum instar soletur universumque corpus perine et iiii laeque labore neque tempore ad distributionem indigeat.

Xon enim ut in particularium qui lena paroXysinorii in Vi-Iore cavendae sunt alimelatorum oblationes; sic et in uni tersalium morborum vigoribus plenius alimenta exhibenda urit. Sed adjacet, inquit, declinatio. Ego veloluod futuruin est non quaero, sed qiiid sit quod praesens st; non enina quod launianius docet vigor, sed declinatio. dorbi vis adeo cita est ut Compreliendi nequeat. Nonne 'aepius magnitudinem ignoramus etiamsi vires viguerant Iaec certe plurimum eveniunt. Quod autem non omnes 4rca principium Velit pinguius nutrire , sed quibus futu- una est ut ci a Vigoreim Vires dissolvantur, patet ex iistiae insoruntur. Quid enim ait ' Neque sane Praeter

myM licet neque Mehementissimas Masor rn uac atton est cere neque ingentib M amorbis neque in inflammations

208쪽

con ent Ius cibos ost erre. Atque rursum : hoc la tur m cximum documrenturn esse censeo, quod Primi dies morbi hinet illa sorbitione non sint Privandi in iis qui Paulo Pohis aut illis sorbuio in Mi uri sunt. Hoc autem prassumpsisse decebat, quod de acutis sermo sit. Et paulo pcoste nitit se non in omnibus sed in quibusdam latenicium instituere liis verbis: haec igitur omnia magna fulsinionia quod aegrotOS ad victum non recte ducant re diei; inno et in qu Aus yn Orbis eorum υ α υα cuare noportet quι sorbitionibM alendi sunt, ei acuant; et in qιbus ex M Omanet Dacuatione ad sorbitiones mutatio faciention si, in iis mutationem faciunt ac plerumque absoluInterdum autem liis in temPoribus ex D or mi Macuatici ad forbitiones rnutationem faciunt, in quibus fael'e nurne

expedit α sorbitionibus ad Majoriarn Macuationern ciccede , se ita morburn exacerbari contigerit. HOC autem estgoras tempus in quo ob viri uiri dis Olutionem coacti a s linitioribus pleiri Ora cibaria accedunt, sitiuua tamen C r u ali i

illi ess

209쪽

επι πολλῶν δ' ἀκαιρότατά ἐστι η τρίτης ἀνάβασις. βλαβερὰ δε και η Παρά μιαν ημεραν τῆς τρ0φῆς προσφορά. προς γάρ τοὐς οὐ τω διαιτῶντας ἀποβλεπων ταύτα πάντα

γράψει. εν ἀρχαῖς γάρ πάνυ αμάρτημα ἡ διατρὶ in , καὶ

νας, οἴτω προσφέρειν τὰ ρυφήμαzα καὶ τὰ ποτά. και οὐ μεμφεται οτι τινάς ἀνετεινον μεχρι των εἰρημενων ἡμερωναριθμῶν, ἀλλ' υτι πάντας. και γὰρ i αυτὸς ἀνατείνει και pora ab instarnimalione detineantur. Neque sane Praeter

fas es neque ingentibus morbis neque in insanimatione cibos exhibere. Neque decet, inquit, ancornrmoderatis Prorogationibus indulgere neque internPsiυe nutrire. In naultis autena intempestivuui maxime est ad usque tertium diem p rogare. Noxia ciuoque est quae alternis diebris sit nuti intenti oblatio. Ad eos enim ita victu ni instituentes respiciens haec omnia sciribit. In principias Damiue imag- Iius erreor est triduana inedia, qua tamen etiana Hippocratis temporibus utebantur. Testis est ipse Hippocrates rorsus in Libro adversus Citid1as sententias di Cetis: at Meronoυi medicos his quae maaeime deceant coirtrarita moliri. Volurit enirn omnes tibi in morborum Princiρ iis homines duos aut tres aut etiana plures dι es inedia Praeraria cera De rint, ita tum sorbitiones tiani Potus eahibere. Veroarguit quod aliqtios ad praedictum usique dieIuna numerum protraliant, sed quod omnes. Quandoquidem ipso ad

si et

210쪽

i illi,

tres et quatuor usque dies protrahit, sed protrahit quo oportet. Inflabiles enim febres donec confiterint sineroportet; quum autem consiterint turn νictu tum curation

occurrere. Ita enim sorbitiones et potiones die consentaneo exhibet consulitque tertium es quartum diem cavendos esse; quandoquidem hi dies recrudescentias, ut ipspronunciat, Porisbmum Pariunt, turn quae ad insammationem ac immunditiam incitant, tum quae ad tendunet quae aegrotos Periclitantes faciunt ἰ ac magni adi nodunmornenti Perinde ac quodGis aliud hoc documentum es Nam quae sunt in arte medendi o Portuniorna quibus it non si comi nune 2 Non enim ad ulcera solum, Gerunetiam ad alios morbos comPlures Pertinet, nis quis et ceteros Mnorbos i lcerra esse protulerit; habet enirer quandanetiam aeqiritate in haec oratio. Videantus ergo sequuntur, per quae patrocinatur iis qui cibandi tempus ii plures clies prorogant Atque fortassis aliquid etiam eonsentaneum ros esse Midetur magna comori oborta muta

라틴어 텍스트