Hellas

72쪽

προ πτωχῆς νεκρας παρεινου. M ετ ενα σχεδὸον μηνα, ἀφ' η Ἀβλαστον τα κρῖνα, Ἱερεύς λευκος ἡγεῖται του κραβαττου ἔνθα κεῖται

73쪽

ων το τέλος .... Στοναχή lyn. πτωχοταται παρθενοι αν η στέρησις κοιλαίνητας Ῥοδίνας παρειας α ας,

74쪽

Δημοδίδάσκαλος εἰμί βι μετα παιδίων, ως ρύαξ κήπου θαλεροὶ εν μέσω ρόδων, ων αλλὰ καὶ πλεον εἰμί, καὶ Ἐλιος συγχρόνως, ἀκτῖνας ρίπτων νοερας εντος λευκοὶ λειμωνος lΝ ζῆ τις μεταξυ μικρων, ὁποῖος θεῖος βίος lMόνον εν μέσφ των μικρων ευρίσκεις την γαληνην l'Eνταὼθ λεῖον δαφος καὶ γελως αἰωνίως, εχεις μακραν το τέναγος καὶ του κοινου την δίκην l

Το ἐν κε φανταζομαι - ανεσπασμένην σπαθοπρο του χθρου πιπτόμενον καὶ Δα*νας να θρρἱζη. . . .

75쪽

's Ἱερε μου μαθητα , τον δεησού κηρύττων, ω διατί εν φ εργν Σου δεικνύεσα εκπληττων δια του λόγου του δεινοὐ δια της Ἀληθείας παντα αυτα τα τέκνα Σου; καὶ πόθεν ἐκ καρδίας τα θεῖα αὐτα λογια εξέμαθες να λέγης - Σύ τό τε α μανθανες εμοὶ καὶ ηδη λεγεις δια τῆς μναμνησεως του Σχολικου μου βίου τὴν πατρικην καρδίαν μου, ω μύστα του βιβλίου l

Καὶ τουτο Σύ μ' Ἀδίδαξας, παρήγορε πατηρ μου, φ ςορία οὐ 'ὼβ καὶ σα ὁ Σωτήρ μου, τῆς γαζαρετ ο ανθρωπος καὶ ὀ θεος των όων ὐπέμεινε προ του Σταυροὐ, ὁ μέγας των Ἐρίων l