Herodotos : für den Schulgebrauch Erklärt, nebst Einleitung und Übersicht über den Dialekt

191쪽

LIB. VII. CΑΡ. 220 - 223.

μἀλλον η γνωμη διενειχθεντας ουτω ἀκόσμως οἴχεσθαι τους οἰ- 221χομενους. Μαρτύριον δε μοι καὶ τόδε ουκ ἐλάχιστον τούτου περιγεγονε οτι και τον μάντιν, ος εῖπετο στρατιη ταυτη, νεγιστίην τον 'Aκαρνηνα, λεγόμενον εἶναι τὰ ανέκαθεν απὸ Μελάμ-5 ποδος, τοsτον τον εἴπαντα ἐκ τωνιρῶν τὰ μέλλοντα σφι ἐκβαινειν,

φανερός ἐστι Λεωνιδης ἀποπέμπων, ῖνα μη συναπόληταί σφι.

ὁ δε ἀποπεμπόμενος αυτὸς μεν ουκ ἀπελείπετο , τον δε παιδα συστρατευόμενον, εόντα οι μουνογενέα, απέπεμψε. οἱ μεν νυν 222 σύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι Οιχοντό τε ἀπιόντες και ἐπείθοντο 10 Λεωνίδη, Θεσπιέες καὶ Θηβαῖοι κατέμειναν μουνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων δε Θηβαῖοι μεν ἀέκοντες ἔμενον και

ου βουλόμενοι κατεῖχε γάρ σφεας Λεωνιδης ἐν ὁμηρων λόγω ποιεύμενος), Θεσπιέες δε ἐκόντες μάλιστα, οῖ ουκ ἔφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίδην και τους μετ' αυτου απαλλάξεσθαι , αλλὰ 15 καταμείναντες συναπέθανον. εστρατηγεε δε αυτῶν Λημόφιλος Αιαδρόμεω.

221. 1. ουκ ελάχιστον. Lito te S. S. Z. c. 101. In den meis ten

γέγονε οτι καὶ τον μάντιν. 3. τὰ α νέκαθεν in tempora

4. εκ τῶν ιρῶν. S. Z. c. 219. 5. ἀποπέμπων. Parti c. Imperfecti ei nem Ρrksens anges ChlOSSen.

Vgi. c. 129 ενειναι).7. ἀπελείπετο deseruit Leο- nidam). Vgi. c. 222 Θεσπιέες ο κ ἔφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίδην καιτους μετ' αυτου ἀπαλλάξεσθαι. 222. 10. ἀέκοντες και Ουβουλόμενοι. Ueber die nach-druckliche Zusammenstellung eines positi Ven und negati Ven Aus

ε υ μ ε ν ο ς. Vgl. III 125 ἐν ἀνδραπόδων λόγω ποιευμενος εἶχε in

Ser Vorum numero habuit.

192쪽

ΗΕR0D0TI 223 Σερξης ηλιου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιησατο, ἐπισχὼν χρόνον ες ἀγορης κου ιμάλιστα πληθώρην πρόσοδον εποιέετο και γαρ ἐπεσταλτο εξ Ἐπιάλτεω ουτω. ἀπο γὰρ τουουρεος η κατάβασις συντομωτερη τε ἐστι καὶ βραχύτερος ὁ χῶρος πολλον ηπερ η περίοδός τε και ἀνάβασις. οῖ τε δη βάρ- 5βαροι οι ἀμφὶ Σέρξην προσηζσαν , και οι ἀμφι Λεωνίδην 'Eλληνες, ώς την εὐ θανάτω εξοδον ποιευμενοι, ηδη πολλῶ μἀλ-

λον η κατ' ἀρχὰς επεξη ἴσαν ες το ευρυτερον του αυχένος. τομεν γὰρ ερυμα του τείχεος ἐφυλάσσετο, οι ἀνὰ τὰς προτε ρας ημερας υπεξιόντες ες τα στεινόπορα ἐμάχοντο, τότε δε συμ- 10 μίσγοντες των στεινῶν επιπτον πληθεῖ πολλοὶ των βαρβάρων ὁπισθε γὰρ οι ηγεμόνες των τελέων εχοντες μάστιγας ερράπιζον πάντα ἄνδρα, αἰεὶ ες το πρόσω ἐποτρυνοντες. πολλοὶ μεν δη εσεπιπτον αυτῶν ες την θάλασσαν καὶ διεφθείροντο, πολλω δ' ετι πλευνες κατεπατέοντο ζωοὶ υπ' ἀλληλων. 15ην δε λόγος ουδεὶς του ἀπολλυμενου. ἄτε γὰρ επιστάμενοι του

geichnet. 9. ερυμα του τείχεος. Gemeint

12. των τελέων. S. Z. C. 81.

13. ἐρρ άπιζον. Ueber diesen

Gebrauch vgi. c. 56. 103.14. θάλασσαν. Vgi. c. 176 το δεπρος την ηῶ της ὀδου θάλασσα υποδέκεται καὶ τενάγεα.16. ουδεὶς λόγος του ἀπολλυμένου. λόγος stetit in gleicher Bede utung IV 135 των ην ελάχιστος

ἀπολλυμένων λόγος, τουτους κατέρολιπε αυτου ταυτη ο Λαρεῖος). Eben -

193쪽

i LIB. VII. CAP. 223- 225.

μέλλοντα σφι εσεσθαι θάνατον ἐκ των περιιόντων το ουρος, απεδείκνυντο ρωμης οσ0ν εἶχον μέγιστον ἐς τους βαρβάρους, παραχρεόμενοί τε καὶ ἀτέοντες. Αούρατα μεν νυν τοῖσι πλέοσι 224αυτῶν τηνικαυτα ετυγχανε κατεηγότα ηδη, οι δε τοῖσι ξιφεσι 5 διεργάζοντο τους IΠέρσας. καὶ Λεωνίδης τε εν τουτω τω πόνωπίπτει ἀνηρ γενόμενος αριστος, καὶ ἔτεροι μετ αυτου Ουνο-

μαστοὶ Σπαρτιητέων , των εγὼ ως ἀνδρῶν ἀξιων γενομένων

ἐπυθόμην τα ουνόματα επυθόμην δὲ και απάντων των τριηκοσίων. καὶ δη καὶ Περσέων πιπτουσι ἐνθαῶτα ἄλλοι τε πολ-

10 λοι καὶ ουνομαστοὶ , εν δε δη καὶ Λαρειου δυο παῖδες, υβρο- κόμης τε και Υπεράνθης, ἐκ της 'Αρτάνεω θυγατρος Φρατα- γουνης γεγονότες Λαρείω. ὁ δε υρτάνης Βαρείου μεν του βασιλέος ην ἀδελφεός, Υστάσπεος δε του υρσάμεος παῖς, ος καὶ εκδιδους την θυγατέρα Λαρείω τον οἰκον πάντα τον ἐωυ- 15 του επέδωκε ως μουνου οι ἐούσης ταύτης τέκνου. Ξέρξεώ τε 225δη δυο ἀδελφεοὶ ἐνθαυτα πίπτουσι μαχόμενοι υπὲρ του νεκρου

ἀτέοντες. ἀτέων φρενοβλαβης verbiendet, tollksilin. Eusta thius erklkrt es: βέβλαμμένος εἰς φρόνησιν ῶς απὸ της ἄτης. Wie liter Hom. Il. XX 332: Αἰνεία, τις G'ωδε θεῶν ἀτέοντα

κελευει ἀντία IΠηλειῶνος υπερθυμοιο μάχεσθαι.

τηγὸς Ἀριαβίγνης, απὸ δὲ ἄλλοι

πολλοί. 7. ἀξ ί ω ν γενομένων. Bel ἀξίων ergἀnge man πυθέσθαι ταουνόματα αυτῶν. Vgi. c. 96 τῶν επιχωρίων ηγεμόνων ου παραμέ - μνημαι. ου γὰρ ἔθ' νεος ἔκαστουεπάζιοι ησαν sc. του παραμεμνη- σθαι) οι ηγεμόνες. 8. ἐπυθόμην - τριηκοσίων. Noch 600 Jahre spater las Ρausa

dung atque in his etiam. ἐν δέ adverbialis ch wie in πρὸς δέ, μετὰ δέ c. 22). Wie liter nach ἄλλος I185. 192. V. 102 und unt. C. 238.11. Φραταγου νης Pers. Frata-gauna. Ueber die sectis Frauendes Darei os s. 2. III 88.1 3. Υστάσπεος του Ἀρσάμεος

παῖς. S. Z. C. 11.

194쪽

του Λεωνίδεω, Περσεων τε καὶ Λακεδαιμονίων ἁθισμος εγε- νετο πολλὰς ες ο τοῆτον τε ἀρετῆ ο Ελληνες υπεξείρυσαν καιετρεψαντο τους εναντίους τετράκις. τοsτο δε συνεστηκεε μεχρι Ου οἱ συν Ἐπιάλτη παρεγένοντο. ως δε τούτους ηκειν ἐπυ- ντο Οι Ἐλληνες, ενθείτεν ηδη ετεροιουτο το νεῖκος. ες τε 5 γὰρ το στεινὸν της οδού ἀνεχώρεον οπίσω, και παραμειψάμενοι το τειχος ἐλθοντες ῖζοντο επὶ τον κολωνον παντες ἀλεες

οἱ ἄλλοι πλην Θηβαίων. ο δε κολωνός εστι εν τη εσόδφ, Oκου νυν ὁ λίθινος λεων εστηκε επὶ Λεωνίδη. εν τουτω σφεας τωχωρω ἀλεξομενους μαχαίρησι, τοισι αυτῶν ἐτύγχανον ετι περι- 10εοὐσαι, καὶ χερσι καὶ στόμασι κατεχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες, οἱ μεν ἐξ ἐναντίης ἐπισπομενοι καὶ το ερυμα τού τείχεος συγχώσαντες , οἱ δε περιελθόντες πάντοθεν περισταδόν. 226 Λακεδαιμονίων δε και Θεσπιέων τοιούτων γενομένων,ομως λέγεται ἄριστος ἀνηρ γενέσθαι Σπαρτιητης Αιηνέκης, 15τον τόδε φασὶ εἰπεῖν το ἔπος πρὶν η συμμιξαί σφεας τοῖσι δοισι, πυθόμενον πρός τευ των Tρηχινίων , ώς επεὰν οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τα τοξεύματα , τον ηλιον υπο τοs πληθεος

των ὁ ῖστῶν ἀποκρύπτουσι τοσοὐτό τι πληθος αυτῶν ειναι τον δε ουκ ἐκπλαγέντα τουτοισι εἰπεῖν, εν ἀλογίη ποιεύμενον 20

6. ἀνεχώρεον οπίσω. Ueber die Abundan2 s. 2. C. 162. 7. ῖζοντο επί. εσθω επί c. accus. erklare nach pζεσθαι ες S. Z. c. 15). Wie liter VIII 52 οι δε Περ- σαι ἱζόμενοι πὶ τον καταντίον της ἀκροπόλιος Οχθον. 8. ο δε κολωνός - εσόδω.

λευς.

εο υσαι. Vgi. c. 223 δόρατα μεν νυν τοῖσι πλεόνεσι αυτῶν τηνικαυταετυγχανε κατεηγότα ηδη.12. εναντίης ex ad Versomit επισπεσθαι aucti VIII T ver bunden. το ερυμα του τείχεος Hie c. 223. Hel dentalen e in gel ner

195쪽

LIB. VII. CAP. 225 228.

το των Μηδων πλῆ ς, ῶς πάντα σφι αγαθὰ ό Tρηχινιος ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων των Μήδων τον ηλιον υποσκιij ἔσοιτο προς αυτους η μάχη καὶ ουκ εν ηλίω. ταῶτα μεν και ἄλλα τοιουτότροπα επεά φασι Λιηνέκεα τον Λακεδαιμό-5 νιον λιπέσθαι μνημόσυνα. Μετὰ δε τουτον ἀριστεῶσαι λέγον- 227ται Λακεδαιμόνιοι δυο ἀδελφεοὶ, 'Aλφεός τε καὶ Μάρων υρσιφάντου παιδες. Θεσπιεων δε ευδοκιμεε μάλιστα τω οἴνομα ην Λιθύραμβος υρματίδεω. Θαφθεῖσι δε σφι αυτοs ταύτn, 228τύπερ επεσον, και τοῖσι πρότερον τελευτησασι η τοὐς υπὸ 10 Λεωνίδεω ἀποπεμφθεντας οιχεσθαι, ἐπιγεγραπται γράμματα λέγοντα τάδε Μυριάσιν ποτε τηδε τριηκοσίαις ἐμάχοντο Ἐκ Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες Tαῶτα μεν δη τοισι πῆσι ἐπιγεγραπται, τοισι δε Σπαρτιητησι 15 ιδίη

,δ ξεῖν ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις , ὁτι τύδε

κειμεθα τοῖς κείνων ρημασι πειθόμενοι. Λακεδαιμονίοισι μεν δη τοὐτο , τω δε μάντι τόδε Μνημα τόδε κλειτοῖο Μεγιστία, δν ποτε Μηδοι 20 Σπερχειὸν ποταμὸν κτεῖναν ἀμειψάμενοι,

Μάντιος, ος τότε Κηρας ἐπερχομένας σάφα εἰδὼς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ηγεμόνας προλιπεῖν. ιγράμμασι μεν νυν και στηλησι, ἔξω η τὸ τοὐ μάντιος ἐπί-

10 VIII.

Cic. Tusc. I 42: Dic, hospes, nos te vidisse iam centes Dum sanctis patriae legibus obsequimur. Sὰm miliche drei Epigramme habendon Simonides gum VersaSSer. Vgi. Bergk poet. lyric. p. 900. - Die iudem ersten Epigram in ubergangenen Thespier Hur den in einem bes Onderen gelateri. Ugl. Antho l. Gr. 180: Ἀνδρες οῖ ποτ' ἔναιον υποκροτάφοις Ἐλικῶνος, ληματι των αυχεῖ Θεσπιὰς ευ- svr00ος. ἀγγέλλειν. S. Z. C. 141. 17. 00μασι mit Begiehung aufdie lavonis chen ρῆτραι Sat Zun

gen.

20. ἀμειηνάμενοι. ἀμείβεσθαι eig. Vertatis clien) ist hier dem Sinne nach so Viel Hie διαβηναι. V l. Theocr. II 104 υπὲρ θυρας ουδον ἀμείβεσθαι. Vgi. c. 225 παρα

μειψάμενοι TO τειχος.

196쪽

ΗΕR000TI γραμμα, υμφικτυονες εἰσί σφεας οἱ επικοσμησαντες , το δετου μάντιος Μεγιστίεω Σιμωνίδης ὁ Λεωπρέπεός ἐστι κατὰ ξεινίην ο ἐπιγράψας. 229 Λυο δε τουτων των τριηκοσίων λέγεται Mρυτόν τε καὶ 'Αριστόδημον, παρεῖν αυτοῖσι ἀμφοτεροισι κοινω λόγω χρησα - θμένοισι η ἀποσωθηναι ὁμοs ἐς Σπάρτην, ως μεμετιμένοι τε

ησαν εκ του στρατοπεδου υπο Λεωνίδεω και κατεκεατο ἐν

υλπηνοισι οφθαλμιευντες ἐς το ἐσχατον, η ει γε μη ἐβ0υλοντο νοστησαι, ἀποθανεῖν ἄμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν σφι τούτωντα ἔτερα ποιέειν ουκ εθελησαι ομοφρονέειν, αλλὰ γνώμη διε- 10

νειχθέντας ρυτον μεν πυθόμενον την των Περσέων περ οδον, αἰτησαντά τε τὰ οπλα και ενδυντα, ἄγειν αυτὸν κελευ-

σαι τον εῖλωτα ἐς τοὐς μαχομένους, ὁκως δε αυτὸν ηγαγε, τον μεν ἀγαγόντα οἴχεσθαι φευγοντα, τον δε ἐσπεσόντα ἐς τον ὁμιλον διαφθαρηναι, 'Αριστόδημον δὲ λειποψυχέοντα λειφθη 15

πλήν mit Genetiv. Wie liter II 3:ουκ εἰμὶ πρόθυμος εξηγέεσθαι τὰ θεῖα πρηγματα ἔξω η τὰ Ουνόματα

των θεῶν) μουνον. - τὰ επίγραμμα hangi in Verknderter Construction ebentalis Von επικοσμησαντες ab, da ἐπικοσμέειν auch mit Accus. Verbunden Herden hann.229. 4. λέγεται Eυρυτον. λέγεται mit Accus. C. In f. Wie c. 56. 5. παρεόν. S. Z. C. 13. κοινω λόγω χρησασθαι -

166 στρατευοντες επ' αυτους κοινω

197쪽

LIB. Vll. CAP. 228-232.

ναι. Ei μεν νυν ην μουνον υριοτόδημον ἀλγησαντα απονοστη- σαι ἐς Σπάρτην, η καὶ οι οὐ σφεων ἀμφοτερων την κομιδην γενDθαι, δοκεειν εμοὶ ουκ αν σφι Σπαρτιητας μηνιν ουδεμίαν προσθέσθαι, νυνὶ δε του μεν αυτῶν απολομενου, του δε5 της μεν αυτης εχομενου προφάσιος, ουκ ἐθελησαντος αποθνησκειν, ἀναγκαιως σφι εχειν μηνῖσαι μεγαλως Αριστοδημφ.

Οἱ μεν νυν ουτω σωθηναι λέγουσι 'Αριστόδημον ες Σπάρτην 230

καὶ δια πρόφασιν τοιηνδε, οι δε αγγελον πεμφθέντα εκ του στρατοπεδου, εξεον αυτω καταλαβεῖν την μάχην γινομενην,10 Ουκ ἐθελησαι, ἀλλ' υπομείναντα εν τύ οδω περιγενεσθαι, τονδε συνάγγελον αυτου ἀπικόμενον ἐς την μάχην αποθανεῖν.υπονοστησας δε ες Λακεδαίμονα ο 'Αριστόδημος ονειδός τε 231εἶχε καὶ ἀτιμίην πάσχων δε τοιάδε ητιμωτο Ουτε οι πυρουδεὶς εναυε Σπαρτιητέων ουτε διελεγετο, ονειδός τε εἶχε ὁ 15 τρεσας 'Αριστόδημος καλεόμενος. ἀλλ' ο μεν εν τη εν Πλαταιισι μάχη ἀνελαβε πῆσαν την επενειχθεῖσάν οι αἰτίην. Λε- 232

VI 94, in glei cher Bede ut ung stetit VI 13 επιλαβεσθαι προφάσιος.

Wendung ἀναγκαίως ἔχει μοι aucti VIII 149. IX 27. 230. 9. φ ξ ε ὀ ν erklare nach

Fet gen Hurden namenti icti in Sparta init den schimpstichsten Strafen be- legi. 16. ἀνελαβε. Den Hergang er-κῶ hit Her IX 71. Zum Ausdruckvel. VIII 109 ἀκηκοα τοιάδε γενε- σθαι ἄνδρας ες ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε καὶ ἀναλαρβάνειν reparare) την προτερην κακότητα. ἐπενειχθε ισαν αἰτίην. Vgl. I 27 ἄλλοισι ἄλλας επιφέρων αιτίας.

198쪽

τριηκοσίων τουτων περιγενεσθαι, τω ουνομα εἶναι Παντίτην

νοστοαντα δε τουτον ἐς Σπάρτην, ως ητίμωτο, ἀπάγξασθαι. 233 Οι δε Θηβαίοι, των ὁ Λεοντιάδης εστρατήγεε, τεως μεν μετὰ των Ἐλληνων εόντες. εμάχοντο υπ ἀναγκαίης εχόμενοι προς 5

την βασιλως στρατιην, ως δε εἶδον κατυπερτερα των Περσεων γινόμενα τα πρηγματα, ουτω δη, των συν Λεωνίδη Ἐλ- ληνων επειγομένων ἐπι τὸν κολωνον, ἀποσχισθεντες τούτων χεῖράς τε προέτεινον και ηῖσαν ἀσσον των βαρβάρων, λεγοντες τον ἀληθέστατον των λόγων, ως και μηδίζουσι και γην τε 10 και υδωρ εν πρωτοισι εδοσαν βασιλεῖ, υπο δε ἀναγκαίης ἐχόμενοι ες Θερμοπυλας απικοίατο, και αναίτιοι ειεν του τρώματος του γεγονότος βασιλει ωστε ταυτα λεγοντες περιεγίνοντο

εἰχον γὰρ και Θεσσαλους των λόγων τούτων μάρτυρας. Ουμέντοι τά γε πάντα ευτύχησαν ως γὰρ αυτους ελαβον οι βάρ- 15βαροι ελθόντας, τοὐς μεν τινας καὶ ἀπέκτειναν προσιόντας, τοὐς δε πλευνας αὐτῶν κελεύσαντος Σε ω εστιζον στίγματα ' βασιληῖα, ἀρξάμενοι απὸ του στρατηγου Λεοντιάδεω, του τὸν παῖδα ρύμαχον χρόνω μετεπειτεν εφόνευσαν Πῖ ταιέες στρα-

232. 2. τῶ - εἶναι. Ueber denInfinitiv 8. Z. C. 3. Παντι την. Ueber den Casus inder Verbindvng ουνομά τινι εστι

233. 4. τεως μεν. Gegens. ώς δε εἶδον. τεως μεν init folgendem

τέλως δε Ι 85, mit μετὰ δε Ι 11.

6. κατυπερτερα - γινόμενα

12. τρωματος. τρῶμα saltis chτραυμα) Ma des aucti V 120. VI

132. 13. ωστε - λεγοντες. Ueber die Bede utung VOn ωστε cum Partic.

15. τα γε πάντα ευτυχησαν. Zum Accus. vgi. c. 190 τἄλλα ουκ

199쪽

LIB. VII. CAP. 232-235.

τηγησαντα ἀνδρῶν Θηβαίων τετρακοσίων καὶ σχόντα το αστυτο Πλαταιέων.

Οι μεν δη περὶ Θερμοπύλας Ἐλληνες ουτω ηγωνίσαντο, 234 Ξερξης δε καλεσας Aημάρητον εἰρώτα ἀρξάμενος ἐνθενδε 5 Aημάρητε, ἀνηρ εις αγαθός τεκμαίρομαι δε τη αληθε4 οσα

γὰρ ειπας, απαντα ἀπεβη ουτω. νυν δε μ0ι εἰπε, κόσοι τινές εἰσι οι λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τουτων Oκόσοι τοιουτοι ταπολεμια, εἴτε καὶ απαντες. V δ' ειπε AZ βασιλευ, πληθος μεν πάντων των Λακεδαιμονίων πολλον καὶ πόλιες πολλαί 10 τὸ δε εθελεις ἐκμαθεῖν, εἰδησεις. εστι εν τu Λακεδαίμονι

Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστά κύ, και ουτοι πάντες εἰσὶ ὁμοιοι τοῖσι ενθάδε μαχεσαμενοισι οῖ γε μεν αλ-λοι Λακεδαιμόνιοι τουτοισι μὲν Ουκ ὁμοιοι, ἀγαθοὶ δε. Εἶπε πρὸς ταυτα Σερξης Aημάρητε, τέω τρόπω ἀπονητότατα των 15 ἀνδρῶν τουτων επικρατησομεν; i m εξηγεεο. συ γὰρ εχεις αυρο

τῶν τὰς διεξόδους τῶν βουλευμάτων οἷα βασιλευς γενόμενος. Ο δε ἀμείβετο in βασιλευ, εἰ μεν δη συμβουλεύεαί μοι προ- 235

θύμως, δίκαιόν με σοί εστι φράζειν τὸ ἄριστον. εἰ της ναυτι-κης στρσz.uς νεας τριηκοσίας ἀποστείλειας επὶ την Λάκαιναν 20 χώρηυ. εστι δε ἐπ αὐτη νησος επικειμενη, τύ ουνομά εστι

Xerxes misit an deli deii Leich nam des Leonidas c.233-238).234. 5. τεκμαιρεσθαί τινι σταθμουσθαί τινι sc. 11. 214).

7. τοιουτοι τα πολέμια Hie

HEROD. IV.

VIII 65 ἀνδρῶν μάλιστα κη τρισμυ ρίων. Aeliniich οb. c. 30. 21. 223.

gen Lahedaemonier Ρerishen undHeloten). μέν ait. μην. 14. ἀπονη τότατα. ἀπονητί aucti III 146. VI 24. 15. εχεις αυτῶν τὰς διεξόδους τῶν βουλευμάτων. FKr ἔχειν ist III 156 in dersolben Ver-bindvng das synonyme ἐπίστασθαι gebrauclit: ἐπίσταμαι δ' αυτου πάσας τὰς διεξόδους τῶν βουλευμάτων. V l. III 130 ἔχειν την τέχνην. διέξοδοι stetit litor Hie III 156 in ubertragener Bedeutung, in ei gent-lichor I 199. 235. 18. εἰ - ἀποστειλειας ibi die Antwori aus die Frage τέωτρόπφ τῶν ἀνδρῶν τουτων επικρατησομ εν. 20. ἔστι δέ. δέ ist wol gu strei-chen. Vgl. unt. folg. S. 11) ἔστι της Πελοποννησου ἰσθμός.

200쪽

Kυθηρα, την Xίλων ἀνηρ παρ ημῖν σοφωτατ0ς γενόμενος κερδος μεζ0ν εφη εἶναι Σπαρτιητἴσι κατα της θαλάσσης καταδεδυκεναι μῶλλον η υπερέχειν, αἰεί τι προσδοκεων ἀπ' αυτης τοιούτο ἔσεσθαι, οἱόν τι εγὼ ἐξηγεομαι, Ουτι τον σον στόλον προειδώς, ἀλλα πάντα ομοίως φοβεόμενος ἀνδρῶν στόλον. εκ 5 ταυτης ών της νησ0υ οριρεόμεν0ι φοβεόντων τ0υς Λακεδαιμονίους. παρ0ίκου δε πολεμου σφι εόντος ο ικηχυ ουδεν δεινοὶ εσονταί τ0ι, μη της ἄλλης Ελλάδος ἀλισκομενης υπο του πε- ζου βωθέωσι ταυτy. καταδ0υλωθείσης δε της ἄλλης Ἐλλάδος, ἀσθενες ηδη το Λακωνικ0ν μούν0ν λείπεται. ην δε ταυτα μη 10 ποιεyς, τάδε τοι πρ0σδόκα εσεσθαι εστι της Πελοποννησ0υ ἰσθμὸς στεινός εν τουτω τω χώρω πάντων Πελοποννησίων συνομοσάντων επὶ σοὶ μάχας ισχυροτερας ἄλλας των γενομένων προσδεκεο εσεσθαί τοι. εκεῖνο ποιησαντι ἀμαχητὶ ο τε236 ἰσθμὸς ουτος και αἱ πόλιες προσχωρησ0υσι. Λέγει μετὰ του- 15τον 'Aχαιμένης ἀδελφεός τε εὼν Ξέρξεω και του ναυτικουστρατοs στρατηγὸς, παρατυχών τε τω λόγω και δείσας, μη

ἀναγνωσθn Ξέρξης π0ιέειν ταυτα AZ βασιλεs, ὁρέω σε ἀνδρὸς

ἐνδεκόμενον λόγους, ος φθονέει τοι εs πρησσοντι η καὶ προδιδοι πρηγματα τα σά. και γὰρ δη και τρόποισι τοιουτοισι 20 χρεόμενοι οι Ἐλληνες χαίρουσι του τε ευτυχέειν φθονέουσι

σον. S. E. dies. Stelle. 5. εκ ταυτης της νησου ὀρ-

10. ἀσθενες ηδη. ηδη hat liter

dat. S. Z. C. 132.

c. 7.

19. ἐνδε κεσθαι stetit in gleicher Bedeuiung c. 237. Ebenso V 96. VI 121. 20. καὶ γὰρ και ist aucti UI 108