Hiketides

411쪽

SUPPLICES MULIERES. l75

Distinxi post σοφώτερος Sensus poteSt 8Se Die Ο Α li'aste, nan tu peritior es et Coinui Odius pote lio facere quana opiminae, Choi us liis juvenil)his, civilbus Atheniensibiis, ut Xenapiunt iis prosit. Distingui quoque poteSt post Δισιν, et Sequentia continuari et tunc Sensus erit, Tu enisu horrent, utpote civiun tuoru in virtutes, et facta, et ori neni, probe cognita habes Ouinetiana Sic : Ioiari ἀστῶν τῶνδ' ἐπιστήι ων γαρ ει. Un αστῶν prie erit OSitiana, ut IiuS, de civ laus Atheniens laus τωνδε vero de Ducibus cia sis, δεικτικῶς, Ut οἱ δε paullo antoci quia ante oculo eorum nee bant ea lavet'R. Hae auibiguitates in sistinctionit, is magnas Olbi difficultate Saepe CI'eant nullae ei antiis si laec 1 nunc inta Ussielbant. Ee lili nun potest diCere, quaenam liai uin a Calain Euripidi fuerit imae citu ita sint, orandi sunt Vii Docti, ne iniis ii asci elint HS Pu Continiani aure utentes, iocvel isto imodo naalint disti guete, uni ter te inclitia sit. Pro νητῶν Cod. A. 9Mητων γ'. Pti Ine Vi l. ad Ver. 161. γ' in eodemianiuico vel si saepe bis ponit iu'. ConStIueti VOCi Θνητων intertior est. 8 Distincti ince1tisSunx tribUS enim naocli clistingui potest.)Interpretes videntur enni coniunxiSSE IUD οἶδε. I Stai et solet ποΘάν Θνητῶν, ut in isto Honteii, πόθεν ii ἀνδρῶν ci et iii πόθεν coiri tingendum eSt una ἀνδρῶν.

412쪽

I76 NOTAE IN EURIPIDIS

recte Vertit, noΓi.

Ver. 4S. S 5 S. τρῶμα Ionici in hoc St pro τρωγα Ut Θω μαnpud Heiodotum pro Θαυμα. Sed itines codices bene ii habent τραυμα. Vid. Dorvili ad Chariton p. 46Ι. Γ λόγχη ς πολεμίων non male te eretur λόγχης πολ ίας, Si ita Xenaplaria. Vergit antecedenti, Oτω ξυ στη C. Euripides hoc loco videtur tangere ESetiylum in πτ. ἐπι κ ἔ. hi uiuitus est in describendo quis Cui Opponeretur in proelio'.

Ver. 49. S59. Κοινοι γὰρ οὐ τοι των τ ακουοντων λογοι

Και του λεγοντος, ἔστι ἐν μαχη βεζως, C. Hoc est, mana stultitia huiuSmocli Sermonum et clupeStioniana syn- iunis est, i. e. pertingit ad c t aeritores, iteὶπ0gatoreS, aeque ac d cistun narratorern, I, in ardore Ugnae, Una CirCumvolitent eum Gisi ebrae hastae et a tua, tamen USUS uelit dicere, litis et quis se in proelio sortiter gesSerit. Eque t Ult mn St Velle narrare haec ae χρ iis pigrere idcirco te de hi relata non interrogabo ' utriusque

Porsorit S. Erat τις σαφως α πηγγείλεῖ ν, it in loco

413쪽

SUPPLICES MULIERES 177

textum admittere quod probabile est eum scripsisSe potius quam quin in nostri exeinplari biis nune invenitur. Κοινοὶ Heathius in titvulgares. ReiSicius, κενοὶ on. Cit. Hi veriura videtur κοινοὶ eo nodo tu explicavi; quantiluam κενοι cluenta luto luna conjecerana prinio aspectu blandietur plerisque. Vide Domiti ad Chariton. 13 695 .ἱ ἀκούοντες, audientes, dena Sunt lili οἱ ἐρωτῶντες, interro antra, quaerentes quibus opponitur γων, narrator vide Uecul, ver Asotest. 614. Ver 852. 862. Σαφῶς απηγγειλ', οστις ε τὶν ἀγαθο . Sententia eadem in Electr. 37S.

pirati tibi recte edidit Barnesius, et hic edete de lauit, αῖος nempe, PIO μνοβος qualia pluia notavi ad Iphig. Aulid. 644. Ἀγαθος proprie de strenuis in hiello. Miltonus hie margini adscripserat λ λς.

Ver. 5S. S6S. Δίδως ἔ-αινον, τῶν ωγε βούλομαι. Conieceraua νeuna iussitiss. Pierson Verisii nil I, 6. Sed locoriana uillitudo ex Elimpide et aliis Tragicis, in quibus aniculus praepositivus poniturii oStibjunctivo, o pro ἔς, vii mos, ex veteri lin a Attica, ab Ionicis servati ir scriptoribus sententiam nautare me Cogit. Delerem solummodo virgulaui post παινον. Alioquin diStingui posset, Δίδως ἔπαινον.

Επαινον est quod nilne vulgo dicitur elogiuiu, et laudatio vide Xen plioni in Agesilao p. 72. D. Plutarchiana nit p. 993. B. et Ara Sti leni anath p. 19O. d. el)b. Διδως ,αινον Sunificat hic loci das in nanclatis jubes, Di peras. V ReiSHus. JVer. GO. Spo. τον ἔρόν. Sens bono, Si Scriptura recte albet, neque leg ἁδρὸν ut ορὸν πλοῖτον, Pleudicias opes, Pindaro Pyth.

Et Muggravius apud Stobaeuna Semia. XLVI. p. 332 Hanc vocena Sthenidae ethagorico 30 restituetulatim aliqua tuli putabat a

414쪽

37 NOTAE IN EURIPIDIS

III. et ἔρον κυδος Istiam. I. το τῆς Ἀρετῆς ἀερον και καλον Allienae, XV. IO. p. Sp. C. ποσὶν ἁ ἔρα παθεῖν, pedit iis bene esse, in larragine Iae vocatur Theognidi Γνωμαι, veI'. 71 S. Od. Turneb. PariS 1555. Γαστρί

τε και πλευραῖς, καὶ ποσιν Cea παβεῖν vi de praecedentes tres verSUM;

qui cum lectionum aliclita varietate citantur ut Solonis a Plutarcho init vitae rixis, p. 79. C. CUJUSChim lue taInen Sint digno eos putavit quo verteret Horatius, 1 Epist. XII. 5. Si ventri bene, si lateri, pedibusque tuis, nuDivulo potem iit regale addere H l S. - ἄδρον favet Statius theb. III. et schylus una Scholitast. πτ. ἐπὶ Θ, c. vel . 43O Ali liui forte listin at, χρῶ τον, ἁδρον ου C. τον

PID τουτον et αδρον βελος profuturine. JVer S62. S72. VHκιστα δ' λζω γαῖρος 1ν. Plutaret iii in Pelopul. P. 279. B. ωσπερ ο υριπιδου Καπανευς, ι βίος μἐν Ο πολυς, Ἐκιστα δε δι' ελοον γαῖρος m. Memorite1', opinor, et id sensum citavit Plutarchus. Zeno hos versu in Ore Semper halbelbat: Diog. Liaertius VII. 23. Ibid. φρόνημα δὲ οὐδε τι μεῖζον ειχεν η π Mης ἀνηρ. ConsiderandUΠ1 St, non Poetam in sua pergona hic loqui, sed Adi astum, Capanei amicuam, et in cui hi partim caUSS Capaneus peIiit alioquin, cum his conciliari non oggunt ea quae alibi de hujus Capanei Sia pecti et γαυροτητι nar

415쪽

SUPPLICES MULIERES. 79

φιλος non recte αλος v tibi leotiar. Epicuius apud Liaertium . II S.

μονον τε χαριν ξειν τον σοφον φίλοις και παρουσι καὶ πουσιν αοίως. Di Stinxi POS παρουσιν leniit Dam ante. ων est opων, qualiun h0n nun nunt erus non est ina nus: Ioad 477. Pro ταρουσί τε Ald Hervag. et Co Id. A. B. τοῖς παρουσί τε ex inter- lineari explicatione τοῖς et ita Bruttacla edit Dionente Reificio, qui legit, Φιλως τ αληθὴς φίλος aut Sic, Φίλος τ αληεις, φίλοις παρουσί

ραντος Re et B. P. 53. μετὰ o τουτους, πεμπτος ποταμο αλλος, ω ουνομα Παντικαπης. Lib. I. 197. Δευτερος δὲ σοφίη όδε αλλος σφι νόμος κατεστηκεε et

ita passim loquitur ille sed et Deu)OSthenes neniinena autem novi, vel memini, qui dicit τερος ἄλλος, coenandi Moduruit Supra ver 572. et OreSt. 345. οικον αλλον ἔτερον ubi Vide BarneSiliu et ingluui. Ver. 73. SS3. τω βίω ἐν ἐνδεής. Miruna est, inde late Eteoclus ut pauper describatur, una filius 8Set IphidiS, pathi Evadnes, qui per totan subsellenteni nam'ationem Videtur miSSe Unus ex principibus Argivis, et qui appellatur αναξ er. 986. ω βι, hic, ut supra 61, quod est λοῦος S62. Si αλαζονεια του βίου, acta tia vel ostentatio opulu

416쪽

IS NOTAE IN EURIPIDIS

κας Ion . . O. Ver. 7S. SSS. Iden ' ους δ', non et pro τὴν πόλιν, τὴν τύχην non aut bene nam Euripides licit Eteoelum hune diSSe τους ξαμαρτάνοντας, Eteoclea Cil. injuste gente in Sed non civitate in ejus, Thel M. et sequitur rati liare non dei at vitaten eiuri ἐστά τοι κου- δἐν αἰτία πολις Κακῶς κλύουσα δια κυοερνητην κακον. libi iterunt mireri QS- crimen in Stolbaeo ἐπι κατ υδεν αἰτια πελ Κακῶς ἀκούειν διὰ Re. Sed sincerior videtur lectio Cossicum A. B. C. πει τοι γ' ουδεν αἰτι. C. . δὲ est κατ ουδὲν, idea quod οὐκ Pr quo Saepe ponitur. ἐλει istud in Stoliae poetica o liabetur. Sed Saepe ea tuntur Ti'agies, incinnabis. 8 Cl. Reificius ita legu, 'Mχθαιρε, πεισθεις ουδεν ἀξιαν πόλιν Κακως κλυειν ανδια-RUt, 'Mχθαιρε πασαν, ουσεν ἀξιων πόλιν κακως κλυειν α δια-Vel tundena, piod mavult, 'Mχθαιρεν, -- οὐδεν αἰτια πόλις, non Oderat urbein, ι forte niti te audiset ob ni aluin rectore ni ipsa innocens. De litatu isto, τύχη ουλεν, in Tragicothini iambis nunquan viso, dixi Supia ad ver.

θακον βιόν.

417쪽

SIUPPLICES MULIERES 181

ρων iam l 1'seeeSSit εχ ρε vel de ἔχαιρε isto. Σκληρὰ διδους, est, Opinor, ii ungens dura, τῆ φύσει, tibi vid. Aristoph. εφ. 15. Soph. Electr. 6SS. Vel εχαιρε διδους deni quod ἔχαιρε διδόναι. sistinctione posita pOS ἔχαιρε. Reificius τῆ φύσει est i lena alvii τῶ σώματι aut τῆ

Stoerat P. 326. νυν ii εισὶ φίλοι, καὶ χρησίμους παρεχουσιν αὐτους. adv. Placenipp. p. a. 221. δεῖ γὰρ τους εὐπόρους χρησίμους αὐτους Iroco χειν τοις

πολιταις.

Ver S9S. 9OS. λυπρῶς δ' εφερεν, εἴ τι δυστυχέ L Ita edidit Barnesius, neScio an Ρ1imUS, ' pro ἔφερ, SJllaba ad metrum deficiente. Sine libi4s

890. Citat Schol. Plio ii Il88 Por Excerptis p. 267. sonus. ' MUSgravius cuin Heathio praesere Sic prinius, credo edidit rotiti in δυστυχοῖ.

418쪽

18 NOTAE IN EURIPIDIS

non κινοῖμι Dixi, λὶ vinero singulam servato Atticis ino, quia in dii ali et plurali ad Communem for an Saepe revertiantur Attici rarius in Singulari nonnunquaui tamen. I ersu proxime sequenti, recte tuetur σας BarneSius, contra ἴσας Cantem. ἐραστα ibi eSt rares, uti eum una avertunt, et απο λειων όσας dici potest quasi cuin admiratione, cyliot, ut GS, inter oerninas Θαυμαστον σας, et πλει στας σας vid. Cliol. AUStoph. Charn. Ver. I. Quod ei O de Tydeo hic areatur conabusio Eleusine, et de OSSibUS US Argo reportatis, quomodo conciliabiritus cum sis a se ejus filius Diomedes refera apud Houaer Iliad. E, II 4. Tυδiος, ο Θ o ησι χυτη κατα

Ver. Ol. υλως δ' ἔπαινον. υ Γεως Si amphirnacer, qui pes non stabit in ullo loco genarii. Pionuntiandiani est dissyllabice et quia rationi non videtur consentaneuna ut vocalis ulla in pronuntiatione Iambi petent εως ef 1'endum Uiue eodena sono mali os essem enaus Vως, tintialiter essetfimia vocabula Vol te, onder, ludi re, e Tυδζύς, Tυδ-yως: a Paeto Sematiar naetritim, neque Sonia literae Ullius a Imittitur. Dubitari eniri potest, in ulla fuerit eligio apud Tragicos Graecos in Iaui bis dico, in qua sonia ulli Cali interi nuntiandum penitus interiret cujus dulbitationi fundus esse potest SubSequens hiStoriola Hegeloeluis Tragoedus agebat Eiuripidis Orestem in qua fabula, Orestes e insano ad Sese reci ire incipiens, dicit Orest. 279 Eκ

siis 1 anquillitate in video. Debuit Hegelochus uno tenore continuasse totuna Senalium, et Ita, in ahuti tot ibit ex I nuntiatione ejus innotesceret, literam Ultiniani in γα να eli,nin miSS Ob SubSequen ορ- . Sed

spiritu ejus infeliciter deficiente in γαλήν, Iecipiens e peruebat ad ρω ante luani Ullam Jnaloephe Seu eliSioni Significationem declisset: unde ait litoribus visus Si dixiSSe γαλῆν ζω, elen video. Maae res Euripidae iniquis ana plana mateliena oci et IiSUS Ut ministi abat vide choliast Euripidis ad loeunt, AitStopli Ranar. 3OG. et Selioliasten ejus. Hinc auten probari videtur, VOCalem in Pronuntiatione non potitisse elidi, sine ali pia tali elisioni Si nificatione, in fine vocis quare igitur in medio, ut in Tarως ξ leo, videtur, sat ei quati cauti et uio-

419쪽

SUPPLICES UMERES. 8s

desti osse deberniis in i nuntiarulo de istiusmodi rebus. Ita ista ΠΟ-Πaeti, Iliad. A. 93. tibi versus hexameter incipit ab aniphibrachi, Εως

Sic et ad ei sunt 3 9S. eiusdein Iliados Οἴη ἐν Θανάτοι πιν ἀεικεα λοιγόναμ υναι, iderii Vi1 doetissi naus Scribit adeo pariana in pronuntiando mi brachyn inter dactylunusue interest, ut uterque potiuerit legit inae' stirpari Scili es in voce Θοίνατος, ἀκάρματος ἀπο Hσθαι, ἀγοράασθε, α ποδίωμ αι, Πριαμιδης, et Similii itis.' Alii hoc videtur dena ac si quis liceret, Da est, ita ua est, vel, ilia Honremis ita esse voluit nulla eniin lati red litiu , clxii at, hi longa et brevis 3 llaba Sint ἰσοδίνι μοι. hoc lis incredibile est, ne iliae Onanino veriSi inite, nullUID SSe discrimen in proni intiando inter tribi'aehyn ἀπονέ, et dactyluna o I. Putant etiana trabia ityn in ea si heloo locum nunquari habuisse, aut halbere posse : ' nana istud Iliad. T. 357. Δια μὲν σπιδος ἐλ9 Re existiuarint pronunciatuni fuisse, Δει - ασπιδος Re vel forte ita Scriptunici ut in FSChylo, Agana. 294. F Υπιι VEλης τε πόντον Q. Scribere potuiSSet, Ἐλλης πέρ τε πόντον. et anaen concedunt, valde inconimo luna fore, si Onanes igitusmodi voces, quae tres priore Syllatia breves habent, ex poeulatil)his epicis XClinteientur. Quid igitur faciendunt erat λ spondent, Iina ConSOnan in vocibus talibu repetenda ei at, in pronuntiatione altein quae repetitio prioren Syllatiain longana ilicet et,

inservisset λ

420쪽

184 NOTAE IN EURIPIDIS

ubi Gier. 15. Iit monosvllabon, iit hae ab ver. 12 . et centies in poesis alibi duos, dualbus tantum particulis diri unetos, Mati xxiii. 34.

Sed in omni antiquitate poetica hi te hic ' unicus est Hexameter qui