The history of Apollonius: according to the Latin original

31쪽

Αετος ὁ μεγαις βασιλευς ἁπάντων ων πνέων κλητούριν εἶχεν καὶ χαρὰν καὶ γάμον του υἱου του. Ducango quotes Fulologus seu Apologus de avibus, ex codice

διάλεκτον εἰκάζω οτι εἶναι ποίημα Κερκυραίου τινός. 'Aγνω την πονο λαπίαν της πρώτης εκδόσεως. Thero is hoWBVer, no

32쪽

καὶ ἀκόρεστον αδην, ποίημα μάννου Πικατγου ἐκ πόλεως

34쪽

υρσεύουν οἱ Σαραπιηνοι κουρσεύουν 'Aραβίδες, κουρσεύουν τον 'Aνδρόνικον κ' επαίρουν την καλην του, προσπωμεν εννὼ μηνων της ρω να γεννηστ' ' την φυλακην το γέννησε, ' τὰ σίZερα το πεφει

πόνιος επιάσε το σπαθὶν καὶ διετης το κοντάριν, κι ταν επάτησε τούς τρεῖς, κρατειεται παλληκάριν 10εληκε, διαλαληθηκε, κανένα δἐν φοβὰται,μητε τον Πέτρον τον Φωκαν, μητε τον Νικηφόρον,μητε τον Πεπροτράχηλον, τον τρέμει κι ὁ κόσμος κὰν - δίκαιος πολεμος, μητε τον Κωνσταντῖνον. επράβησαν το --όν του πηδα, καμ μευει, 15φτερνιστηριῶν του χάρισε, πάν- βουνὶν ελαίνει, ευρίσκει τους Σαρακηνούς, δικίμιν επηδοῖσαν. δικίμιν ros et δατε σεις, πηδοὐν το και γυναῖκες, ι γυναῖκες ἄτροφως, ἀλλαμ εγγαστρωμέναις.

οἱ --ο σας μυοὐντ εννῶ- νας δικός μου δέκα. 20 δέ- κ ἐξαγωνιάστε με τρεις δίπλαις τ' ἀλυσσιδιν, ράψετε καὶ τὰ μάτια μου τρεις δνπλως ο ρ δεν, βατε καὶ ' ταις μασχάλαις μου τρικώταρ μολύβιν,--οστε καὶ ' τὰ πόδια μου δυο σιδηρένιαι κλάπαις ι ἰδητε, πῶς ἀναπηδοῖν P aio πάλληκάρια'. 25 δέ - κ' ἐξωγκωνιάζουν τον τρεις δίπλαις ἀλ-σaιν,

35쪽

m ANAPN Iara. xxiii Κλουν εἰς ταῶ μασχαλαις του ρμά- ο μολύβιν, Μονουν καὶ ' τὰ ποδια του δυο σιδηρένιαι κλώπως, κι -οὐ ταυτα του ποίκασι, Σαρακηνοὶ λαλουν του 30 a se μωρον, ἀνηλικον, ἀπογαλακτισμένον, ἄν- ως τοσην προκοπην - την λευθεριάν σου.' τινάσσει τα δυο χέρα του καὶ κόμει Ἀλυσσιδιν, μονίζει ταῶ μασχαλαις του καὶ πέμει το μολύβιν, καὶ δυ et δη-- καμε κ' εμηκασιν ν κλάπαις, 35- ἀπο τούς μαύρους τους εννια ευρέθη ' τον δικόν του

πνίζει δεύτερον φορὰν, ' τον κάμπαν,κατέβη,

4 δίνει α κλοτσον φοβερον, εξωθεν εσω ευρέθη 'Aνδρόνικος ὁ κύρις του βαίνει παρωργωμένος,νὰ καταιβῆ τον προσκαλεῖ ρωτα, ξαν -- τον. a m μωρον, ἀνηλικον, πόθεν εν ἡ γεννιά σου ἰπόθεν Ῥίζα σου κρατεῖ, πόθεν τὰ γονικά σοU;-60 Hi δει ομόσης τρεις φοραῖς, δεν γύρ- να πεζεύσά.- ὰν σύρω 'γὼ την σπάθαν μου, καλα θέλω σου μόσω.'-

ἀποπε- πέζευσεν ἀπο τον --ον κάτω τότε τον κατερώτησαν, πόθεν εν η γενειά του,

πόθεν ἡ ρίζα του κρατεῖ, πόθεν τὰ γονικά του. 60 αὐτος ἀπελογηθηκεν det την - ν κα λέγει, - - ιός Ἀνδρόνικου Αραβοκουρσευμένος, ' την φυλακὴν γεννηθηκε, ' τὰ σίδερ ἀνετράφη. Aνδρόνικος, πολτὸν θωρεῖ, ἐλούσθη - μαμμάτων, κόνει τανδε τὰ χέρια του, οὐ σπανούς δοξάζει

37쪽

EL καβα λάρης εὐροι- ορμώμενος ἐκ Ῥώμης,

ἀνδρεῖος - προσωπος, εν παλαιοῖς τοῖς χρόνοις,

ὁ κυκλος του προσώπου της τον ηλιον ἀντηύγει, το κάλλος της το εμορφον φλογα α παρασταίνη.

καὶ πρέσβυν παρεστήσατο μύστην του τηλικούτου 'Ιάκωβον τον ενδοξον ἀπόστολον κυρίου, οσον νομίζων παρρησιῶν εχειν προς τον δεσπότην 15 του χάριν δομαι αἰτήσεως is τεκνοποιήση. ὁ δ ανηρ πης γυναικος διὰ νά χη τοιαύτην χάριν, υπόσχεσιν ποίησεν νὰ λαώγουν ἐν Γαλίτύαις μετα δὲ την πόσχεσιν συνελαβεν η κόρη,

και πάντες ει τον οἶκόν του χαρὰς μεγάλας κάμνουν.

20 ιδων δε τηλύπόσχεσιν ἀπάρτι πληρωθεῖσαν,

ἔλαβεν το μαρσίπιον μετὰ την βακτηρίαν, - εὐτελης καὶ την στολην φόρεσεν αὐτίκα, - παν ει το εὐκτήρων, νάον του Ιακώβου κι ἀντάμας ποῖσαν την ὁδὸν μετ' αὐτῶν και ετέρων.

38쪽

μετὰ δὲ του πορευεσθαι στράταν του ταρείου 5ἐπάθημα ἐνάντων πλῆρες ζημίας γέμον ἐκεῖσε συνεπηντησα ζημίαν γὰρ τοιαύτην , ἐκίνησεν ὁ βασιλεύς Φίλιτωος ἐκ Σπανίας. Σαρακηνος την γενεὰν ον μαπαρωμένος. πλῆθος πομῶν καμ πι--συρεν, Ῥοφία 30 καὶ πεζικον με γητον εμπρός του με r κείνωWπερ λ εἰς δρη δύσβατα νυκτοπερ--οὐντες

ἐχάραξεν ἡ ἀνατολὴ μύμωσεν ἡ μέρα,

ελαμψε καὶ εμόρφωσε το φως - του λίου, καὶ βίγλας εστησαν πολλὰς βλέποντες τὰς κλεισούρας. 35εκεῖ δασιν διαβαίνοντας ανθρώπους τω πίνους,

ωστε - ρχεν με αυτούς καὶ ὁ ἀνηρ ἐκεῖνος, 40 ἐκεῖνος, οὐ την ατεκνον εἶχεν καὶ ὐπεσχέθην, 'εὰν λυθη o του δεσμos καὶ ἡ γυνὴ συλλάβη, μὲ την εμην ομόζυγον ν απέλθω εὐαλμωια' - γουν ιεὼν ὁ βασιλεύς τούτους οδοιποροὐντας, τοις ἀλλοφύλοις πωτο κελεύειν καὶ προστάσσειν, 45καμ λαρίους λέγει δὲ σφικτο ματωμένους,

ανδρας καλούς πολεμιστὰς στρατιωτα ανδρειωμεν τ

λαβόντες δὲ ι θω θέλημα παρ' ἐκείνου- θῆρες δράμον κατ' αυτούς, ῶς κύνες μετὰ θράσεικιῶς λύκοι μεσέβησαν σπαράξω καὶ ταράξαι

τοὐς α θοὐ μιστιανούς - φίλους του κυρίου. - ματον κατέσφαξαν ανδρες τε καὶ γυναῖκες, σκαι οσους- μυ--πιν, μισθεν τοὐς ἐδέσαν.

39쪽

οἱ δ' Deo Σαρακηνοὶ βλέπαντες τὴν ἄραίαν,65 την θεωρίαν τε καὶ - ἀκεραιον φρόνημάννης,

τὴν συστασιν, - λενικον, πολλὰ την εθαυμάζαν. τι το λοιπον, γένετο; ἐπηρασι τὴν κόρην, φέρνουν την εἰς τοὐβασι δι αυτον την παραδίδουν.

πλὴν τὴν χαρίζει δομενὸν, εξακριβως την εἶχεν, γ έξακριβως τὴν in πεν της κόρης την μενείανἐ me γὰρ η λενικη εντος του βασίλέως. θλιμμένη ἐκαθέζετο, πάντοτ' ἐνθυμουμένητον του ἀνδρος της θάνατον μαλλον καὶ τὴν σκλαβιαν.κ ἀπο - λύπην την πολλην καὶ την στενοχωρίαν τω - κάλλος του προσώπου της τελείως λλοιώθη, καὶ θεωρίαν δν ποσῶς ου αἰνετον εἰς M Wτο λι-- θώρημα, τὸ π, το λαμπροτάτον,το θεσχαρι μορφον, το ξαίρετον ἄραῖον ἡ θλίψις της - ἔσβενεν τε - τὸ μανίζει. 80 eκλαιεν γὰρ π -- καὶελεεινως ἐθρηνει, καὶ οδυρμοὶ ἐφλόγιζον τὴν ὁ λην της καρδίαν. καὶ κλαίουσα γὰρ,-- ῶς προ τον βασιλέα καὶ προς την τούτου ὁμόζυγον, ταύτην την βασίλισσαμ

ρο ἀψητε με την ταπεινην, τὴν τόσα πονεμένην,

ηι 'ς εμέναν ετ εν της δυστυχιας ὁ χρόνος. της ειμαρμένης το δεινον ἐπάνω μου ἀπεσώθην,οταν εσφάγην ο λενης ἀνηρ o ἐδικός μου. - ειχεν πεσα ἐξ ουρανοὐ πυρ καὶ - πυρπολή

40쪽

καὶ κατακαύση καὶ -έ κρεῖττον επερ του ζῆν με. 90 μετ' αὐτον γὰρ ἐκίνησα μετὰ χαρας μοελης

καὶ ταυτα ἡ βασίλισσα ουτως det λογηθηκ

κυρὰ 'ς την θλίψιν την πολλην καὶ την ἀδημονίαν ς ε μικρον παρηγοριαν καὶ ανεσιν λίγη 95οἱ γὰρ συχνοί σου δυρμοὶ το καλλος σου μαραίνουκτώραῖον του προσώπου σου λείως - λοιωθην. διὰ την πιάπην την - 'ν παρηγορου λίγον. ἄλλον δε πάλι ἐρώτημαν σε in ἐρωτησειν, καὶ π μέ - κοπτέσια μου 'πέ το, μη μὲ το κρυφηςI00ωρω, καλὰ στοχάζομαι, βλέπω την σην γαστέρα, κι ὁ λκος της κοιλίας σου δείχνει' ἐπιασπωμενην.κι - ῆσαι ρομυος, κυρὰ, χάρισέ με το πρα μει, καὶ ροκον ποιωδε το κράτος μου, - να δῶ, τιμήν σου,νὰ ποίσω, δι' ἐργάσωμαι καλ- νὰ σὲ δουλεύουν ' 105 η κόρη ἄμολόγησεν, ὁτι κυος μάρχει. καὶ πάλιν ἡ βασιλισσα ουτως την πεκρίθην' ἐδα λοιπον παρηππου, μη θλίβεσαι πεσώρα.

νωανς δοξαν καὶ τιμην καὶ καύχημα καὶ κλέος ' 110

Μάθε καὶ τὰ ονόματα των δυο και ξενίζου. ἡ κλῆσις της Νιστιανης ονομα Ἀπατ α, της βασιλίσσης πάλιν δὲ ονομα Καλλιοτέρα. φυν α μεσα των δυο χάριν της βασίλίσσης. ῆλθεν ἀπο Λαλμάτια ευγενεστάτη χάρις. 115ρουχον χρυσὸν μεταμῶν, μορφον ὐφασμένον, ηλω μαίζοντα, ἀστράπτοντα ἐνδόξως ὴφέραν την βασίλισσαν βασίλισσα την κόρην,εκείνης της μιστιανῆς το φόρεσεν αὐτίκα. μορφοεραποπαίδευτος ὐπηρχεν ο χιτωνας 120 μεῖνον τον εφόρεσεν ἡ εὐγενίδα κόρη.