Isaakiou kai Ioannou tou

321쪽

hoc sigmentum explicare, pag. 57. 53. Iterum etiani liuitis

fata illa in pertinent, fi quis desideres, illinc petat.177. Τυφῶνα i. e. Achillem; nam quiuis impetuos. Tυψῶνες vocanthir, a Typtione gi ante vel a τυφίν, vel τυφως, quae Voce fulinina , ut ventos impetuosos denotant , ut ex Hesychio , et Suida notum. Hinc Ariliopha ne Cleon ena υφῶ appellauit, Equit Act. I. c. III. Και γενναῖος προς το υφῶ χωρεῖ καἰ τὴν ἐριωλην. Quem Iocum explicauit Suida s. I 3 a. Σῖηκα δαφοινοῖς χηροίμων ἀνειρυτα etc. J Prouerisbialis hic est sermo , de eo dictus, hi liostes in se concitat, et sui exitia caiisa est. Similiter Themistius in iatione quadan , IJos Θισκ ἐπ' ἐμαυτον καὶ σατ α σύμπν Γον σμόν τινα κηφήνων Vespa eni in insecta sunt cerba , et aculeoti inenda; unde apud Alistophanem in Velpis ipsae de sese aiunt,

Prouerbi est annonem initiisetus in Aristophianis Ibyssi rato

To σφη κίαν λιττειν καὶ ἐρεθίζειν, παροιμι κ κως λέγεται ro των μυτοῖ κακον τι παρα γνωμη ἀβουλας κτωμένων Prinitas si in iliis

tintinis lautiis auctor videtur fuisse Holnerias, iii Idyr i donas e tentoriis X citatos comparat Espis a pue Iis irritati , Il. 2 57. quem locum elegantia insignem, et Italauic nostro valcle similis est, describere non dedignabor: OP αμοι sΠατροκλιν μεγαλήτορι θωρηχ Θεντες Αὐτίκα δἐ σφήκεσσιν ἐοικου εξεχεοντο

322쪽

3434 I. Pottera Contrarentarit s

maris insula educati Haud aliter in Seneca Helena ad

Amtromachen ait, I ad. v. 974. Te sorte rami Scyrius iuuenis tulit. 136. Σαλμυδησσίας ἐλόι Salimydessus est Ponti sunsu Stephanias. Σαλμυδησσος, κόλπο του ΙΠόντου. 133 Φαληριωσαν σπίλον Satis de hac insula Can-terus, et eursius plura qui volet videre, adeat animum Tyrium Diff. XXVII. Arriani Περίπλουν, Euripidem, eiusdem Scholiastem, Andromacli. v. 26o Eustathium in Dionysii Περιη ησιν, Stephanum, aliosque quamplures. 197. ιδου κρατηρος Ita vocat ollam, in qua Iphigenia mortuoriam carnes elixasse dicitur, quia Pluto mortuorum est praeses Hai aliter apud Euripidem Polymnestor Troianas muli ps, quae eius libet sciti te remissent. ipsumque oculas privassent, vocat Tirtionis Bacchas,

zo4. λκων ζυγον IJ Similiter Euripides dixit τρκοισι

ζυγειs, Medea v. 755. metaphora a iumentis sumta quoniana qui iuramenti religione se astrinxerunt, haud facile Pollunt eius vinculis liberari. 2Ο3. Δελφινίου καρ αντρα Κερδω ο Θιου De Apollinis, et Bacchiis orninibus fere orianibus, totaque hac, et Tae cedente fabilia, satis stiperque Priores Interpretes.

Addam, Apollinis Delpi,inia templum Athenis fuisse, in

quo Triti una dictum το ν Δελφινι, Pausanias Atticis, Ἀστι O και ἄλλο ερον Ἀπόλλωνος, πίκλησιν Δελφινίου. Suidas, Δελφίνιον, ε οπι μέντοι χωρίον ἐν Γω ἔστι δε και Αθηνησιν ἱερον Απόλλωνος οὐτω καλου μενον, ἔbΘα ν το εν Δελφινίας lege Δελφινιψ δικαστήριον. Quae verba sunt e Harpocratione deluuiis.

An triani vocat Apollinis oraculum, quo modo uid. Net. III. Viae bene Cosalio Cadmus descenderat antra. Cuius rei ratio 1at quod in Templo Melphico IInini amatus eri terrae cauerna sursum mittebantur Qua de re' vide Archaeologias nostra. Lib. II. cap. IX. Κερδουου epitheton ercurio tribuit eursius, et Mercuriui fuisse lucri Deum, nemo ignorat, sed cum dii de Mercurio

323쪽

sermo non sit, naalim de Apolline accipere, qui Κειἰωος vocari poterit ob lucr uua et tilitatem, quae eius Ora isculis accepta debent honi ines; unde Lucanus Delpiti aesedis silentiu in recenset inter nauXiuia malorum, quae istile culo contigerant, - - non ullo sectit dono Nosra carent maiore Deum, quam Delphie seris Quod siluit Vel propter prudentiam, sapientiam, et singularem futura praedicendi peritia in . qua supra aeteros Gai ne inclarmit hic Deus; nam κέρδος sagacitate Ira, stultauio et prudentiani denotare solet Helychius, Κέοδος σύνεσta, τέχνασμα

2o9. Ταυρω Bacchus αυρο μορφος et αυροφαγος dici solet, eiusque statua apud CyZicenos tauri figura erecta erat; quin etiam taurinis eum Orisibus pingebant Veteres unde αυροκέρατα vocavit Euphorion, citante Theone Coinis mentario in Aratiarii: Ἀη σἐ, ο Διονυσος Εὐφορίων,

Quo epitheto usus etiam est Orpheus, Hymno in Bacchum, Ibidem ταυρωπον appellauit, et λκερωτα,

Et Ouidius ei cornua tribuit, Metamorph. IV. - tibi, si cum cornibus adstas,

Virgineum caput es. -

Et Seneca Hippol. V. 75 a.

Tigres Pampineam pide territans, Ac mitra cohibens cornigera m caput. V 1 Interpretes varia reddunt rationes, cur Bacchus cornua habeat. Vel enim factum est ob truculentiani ebriorum, et quod Vinum riXas ciere soleat, unde μέθην ouidam Θυ ρηξιν appellariant, s τῶν μεθυόντων τοίμως ἐχοντων κω Θωξηκας φορεῖν, και 'πλα α ρεῖν, ut ait Eustati iiiis quae

significatio etiam X Hesyclito nota est. Vel mod cornua Veteribus loco poculorum erant quae mens eiat Eustalliti,

324쪽

1436 I. Polteri Coinruentarius

Ide in tia iit Nicandri cliolia si es in Alexipitiarinacis, οἱ

quo Tibullus Eleg. lib. I.

Primis aratra manu Iolerti fecit Os ris, Et teneriam ferro olicitavit turrium. Quae causa esta videtur, cur initio Goorgicorun Virgilius

Vel quod octis Vinnos in Bacchi honorem canentibiis taurins ei a prisenii ini Uel ab eius vi et robore qua de Caula ' et 'taci faciora in statuis cornigei alti filisse cribit Appiacus in Syriacis, quod tala mana ferocerii, sacrificΛnte Ale ABr iro, in Ilis aptis prolia ui solus cornibus Bri es tua, detinuerit. Vel ob galea a capiti alietilii forma insionem, quan in honorem patiis sui Iouis Aurationi , Ituriit, Cui et ipse aratu, et tena plum sub arietis specie ere Xii. Vel deni lia' a κρωβύλοις, seu cincintiis criniumviri lue in cornuum fortia an acuminatiS. Ibid. Κρυῖαίας χέρνιξα J Cur Bacchi sacrificia oceolia dicebantur, explicas itur . 1246. Caetretaim χέρνι ι proprie loque ii do illi est aliud , quam πο ἔπιχεόμ ενον ταῖς χεοσιν δωρ. est Helychio feci luoniam nulla sacrificia peragi soletiant sine manuum ablutione, idcirco pertiae tori Vnaiam pro ipsis sacris usurpari coepit. Porro rate luctui manus abluissent, nefas liabebatur Diis aut sacrificia, nut i hiationes, aut ieces liarie unde apud Homelum

Iliad. c. 246. Hector ait, '

325쪽

et allis Auctorii, is occumunt. Consule Archia ecl. nostras lib. D. zi P. V.

21 o. χιλίαρχος του πολυρρωστου στρατου i. e. Aga. In emnon, qui tali inax s fuit inperator Xercitus Graeci, iue in mille ita uitius ac Troiani vectu in catiunt Poetae; uti istinen Dia in ema e X acta is non est. Cui Houi erus Dii es

t L XXXVJ alii plures, aut pia actores rin e arint. Sed solet numerus otiari ius pro natore, vel minore acci Di; luo modo Riana alii Cerit IDNIιiros dicebant qui ei an CU Vario de Re Rustica lib. II cap. I. Si iussi iam, Ilarate is r inusit ad antityi Π, τι rori es , lira dici HIIS M. Martest ri ad Troiam; erit uim uirale esse iudicium nomao P uripides teste,

213. Λέοντα Θοίνη etc. Telep ta Comparat leoni, torne cos aristis, quas quia Telepho in cita uiri dat, id clico ipsu ut tacite etia in sui compatare vicietur Disi id potii sti ei existiniandum sit in ore Liycoplaronico, quo nulla non epit lieta, o iunia, et proprietates cori fiundi solent, ut Obscuta, eoque oraculo similior reddatur oratio. Pliore in

326쪽

sententiam amplexum inueni EustathiUIn Iliad. . p. st .

ago. ' Ισση φυτευσαι Issa quondam dicta erat Ibesbos insula, vi tradit Strat, lib. I. Aντισσα νησο ην προτερον, ως Μυρσιλό φησι, ' της Λέσβου καλουμένης πρό Οον' 1σσης. detrie Lycopilione docet Eust Athius Il. . p. 637. Ιστέον τι

otio iterum tradit in Dionys. περιηγ. V. 556. ω δε αυτωλύγου κρω Λυκοφρων αυτ σσαν καλεσεν μία γαρ ἡ σσα σῆι TI,,τακόλεως cum his etiam Stephanus consentit, voce

sumta, qua metaphora stis est etiam Euripides, Oreste V. II.

Συγκατασκαπτοις αν μοῦς, κοινα γαρ τα των φίλων. Vbi Scholiastes , T κατασκαπτειν , κυρίως ἐπι πόλεως, ενταοῦθα δε καταχρηστικω ει ηται. 25. Τόμουρε Tomarias, Vel o muriis, mons erat Dodones, ibi celebre erat Iouis oraculum, cuius interis Pretes a monte isto O nuri Dominati. Strabo libra VII. fine, πο ῖ του ομ γρου οἰ υ πο ου ποιητοῖ λεγομένους ποτηταs του Διος, Ους - νιπτόποδα χαμαιεύνας καλεῖ, ομοιου φασὶ λεχθηναι. idem Tόμαροι, et ὀμουροι dicti sunt, et ab iis Cornua une nomen omnibus prophetis indit una Hesychius, Tόμαρος το ε Δωδων η ό.ος, και προφηγηs, και ἱερευς, - ,πης, κω μαντις Paullo post Tόμουροι, προφῆται ιερεῖς, οἰωνοσκοποι, διάκονοι Phaxiorinus iunc Lycophronis locum liabuit in oculis: λουρος inqiiit υφ ο κεῖτος το ἱερον το εν Δωδώνη καταε εσπρωτίαν εξ οὐ ομουροι, οι πο το ποιητοῖ λεγομενοι ποφηται Διοs, κνιπτίποδει, χαμ.κμυναι TI' τῆ Λυκοφρονι vis; ομμύεται

327쪽

Prometheo fututa 1a est, ubi ait, Ἀτλην γεγωνεῖν νυκτίφοιτ 4Mίρατα. 2 a 3. Κῖμ' πέκλυσε κακαν Heio etiana Aeschyluna expressit, qui in πτα επι Θηβ. It,

Idem in Persis dixit κλύδων κακοῦν et κέλαγος κακοῦν et in Supplicibus malorum turbam fluminis inuti dationi assimila-Vit, V. 478. Κακῶν δε πλῆθος, ποταμος ως, επέρχεται. a Io. Aἰθυίησι J Nero is, inuibus . marinis corriparat Graecos qua similitudine sua etia in Aratum inuenimus in aliae nometiis . Vbi de hominibus in mari versantibus

Vbi Theon haec verba habet: G α:θυια ν τοῖς παραλίοιη

233. Ευαρχου μύλω Fustathius legit ευαρχμ μ υλου, quod X p. βασιλικω γοόνθω quasi Acthilles pugno occidisset ycni liberos. Eύαρχος inquit λςξις βασιλικη παρα Λυκοφρονιεν ω' Ευαρχε μυλιο , ἡγουν γοόνθω βασιλικω. OGysi. f. 259. ηλι, κατεδρυφαξε διπτύχους γονας J Supplicia genu erat, iri sontes ilia illam in vas conclusi in mare proiicietiari turri de quo Atl enaeus lib. XIV. ΙΠάτροκλος ουν,

πόντισε Noti fuisse porro habitum hoc supplicium inter

328쪽

piatissima, docere videtur Polubius lib. II. Ἀλλ' ἴδε δε

innie coiitavi licere videtur Diodoriis Siculus lib. XVI. ubilia rat, ac id ego quosdam, ut gratiis si ima morte perirent, in mare proiectos fuisse V D Φίλιππος inquit τον ἐν

Dυλο ρχον κρό χασε, τους δ' ἄλλους ως ἱεροσύλους κατεπόντισε.Qtii dissensus vi letur conciliati posIe, dicendo, grave qui leni lio supplicium fuisse et ita habituna a Polybio; sed ei vis uti esse, crina in illa, quae prius hirne Tissset, non si ire pili tono ite, sed aliis in stipe Poenis, maximis siue cruciati hiis punienda esse. 24o. Συν τοῖςδ τλ1 Mων etc. I Oraculum quoddam A cladii praenunciauit, peritumina esse, si que in i Apolli-ia is saliis occideret quo terr 1ta Thetis, delatum Coni item adiun Nit . qui id ei si clia an do e usu foret in cena oriri mrouocat et tuo Domine l. ies fuerit,' non constat, fallitur en in Meuisus, 'Un Phoenice in suisse aradit; Dam Phoe-Dic Em Achilli su sie isti teli scitant Onanes: hic vero, de lao hoc in loco Lycoptiron, cum Conantissum ossicium ne elemisset et Acti ille ni Ten una, lii Apollinis halbitus est salitis, Occisii in non praena ornuisset, at eo occisus est ut clarenos docuit lutes litis, in Graec Ouaesi. ubi, post ira rea tam Te ni hi toria in haec verti lial, et Ἀχιλλει δἐ λεγετ ιιι τὴν

329쪽

non conueniunt Similiter Sosia ocle Trachin V. Io.

Ad uod Scholia si es vetus, Τ Κοινος Ἀττικον, ως Κλυτος Inκόδαμεια. Et in edi P. yrari. V. 47o Oedipus de filiabus luis ait, O δη κλυω κου πρὸς Θεοῦ τοῖ μοι φίλοιν

Col. v. 167I. Oedipi filiae dicunt,

330쪽

των θηλυκαν τα ρσενικα τιθείς. Pergit deinde varia xempla pro fe ire eri Homelo, IJesiodo, et optio cle. lis sinat Ie

c, illud Aristophanis uti. Ac t. Ι. c. I. ubi Strepsiades

Vbi Scholiastes oti servat, i an traiectionem vim quandam et velle menti in sonitus X primere: M.1τήγαγε in Maiio τας αἰσθησεις προς το ἐνεργέστερον. Sirnile est illud in Supplicibus r. Ο Ο Κατιοέῖν φραστοι. Ne abhorret hi Dc Sophocles, ed. Tyr. V. 431. ubi dicit oraculum λάμπειν, i. e. clare pronia liciatum fuisse:

Eusta illius ingeniose laaec refert ad Caslandiae praesensio. ne in ad Odysi . . V. 549.

μαντικοῖς ἔμμασι βλέποντι, χύσεις αἱμάτων, καὶ γόους, καὶ σακρυα, αν πεμάσονται οἱ κακοί. α που και η παρα Λυκόφρονι ασανορα οἰμωγὴν αυτη λέγει ἰνδύλλεσθαι μαντευομέι ο τα στερον τῶν γαιον κακα.

라틴어 텍스트