Isaakiou kai Ioannou tou

361쪽

nis loco esse possunt hastat hi vel , Coi timentario in

Ide in testarii Stia fi lii γ. IX. in descriptione Mic se, ubi

Steplianus ab eodem tradit ista in inena Cy ream, et liuei lani Salautinium pagum Cyclaretii dictum esse: Κυχρεῖος irrituit πηγος περ Σκλαμῶνα, ο ὐοκλῆς T. υκρω ποKυχρέως του Σαλαμ vos αἰ Jοσειδωνος, os φις ἐπεκλήθη διου τὴν τραχύτητα τα τρόπων ο λιμαινομενον lege λυμαινόμε ἶ υν τὴν νησον πηλασεν Εὐρυλοχος ἐδιζατο o εν Ἐλευσῖνι Δημητη o, καὶαμφίπολον ποίνησεν. αυτο δε καὶ Σαλαμίς Κυχρεία κληθη, cs Στραβων. τυ εθνικον. Κυχρεοπαγίτης. 45 a. 'Oκατριου Miror CanterVna, eurlaum etiarn, et, ut videtur, caligeriana legisse o πατρίου tigi tinctiai; cum longe a C commodatior sit lentiis, ii, vi opti, iis Codicum , Egas o Diuncti iri πατρίου. Teucem enim e eodem, tuo Aiari, patre natu est. Homerias vocavit πατοον,

Iliad. m

362쪽

gi εἶναι παρθένους φασίν. Quin etiam usitatissania est haec ori apti l Tragoediae Scriptores Aelaltylus Clio ephor. V. 792. Ijθι δ ανδρος φίλου πωλον. In eadem Tragoedia v. 254. simili prorsus metaphora

Euripides eundem sensum liuic dictioni assixit, Hectilia a V. 44. Vbi clioliastes, Πῶλον την παῖδα λεγε μεταφορικοῦ . Nec non Aristophanes virgines Laconica voςat σταλους, in Ibysistrate,

οι νεανίαι, καὶ νεανίσεs' θεν καὶ Era ιπβη ἐνιαχοῖ πωλον ἄζυγα καλει, παρθένον γάμου πειρον καὶ να ίαν, Πῶλε ηἰκ- etc. Ibid. Nολν φίτυμα Teucrum Vult, quem non erilegitima Xore, sed Hesione bello capta, genuit Telamon; unde de se loquitur apud Sophoclis Aiacetii, V. IOII. Tον επι σορος γεγωτα πολεμίου νόθον. Idem dicit Agamemnon, oratione ad Teucrum habita, Iliad. V. 33.

363쪽

46a. Λημινιος Προ στη Ἐνυοι J Bellonae , aut belli sui initia, et in bello fulminare dici amant fortes Viri, qui ingentes in hostibua strage edunt, eisque terrorem iniscutiunt, metapta ora a IOUI Latini Ilibus de Iuuiis. Similiter Virgilius Georgic. v. 56 3.

ouo loco lucretium imitatus videt tir, Ra III. v. Io43. Sespiades falimen belli, Carimaginis horror. Nec aliter Seneca Augamemn. V. 319. de Hercule lolaens HYsius lacera fulmitreus es. Tenuitum porro filimen dicit e sabula, qua be innius Vulcani officitia dicitur. 464. Δυσμενεστοίτου ξένων etc. Similiter apud Sophoclem Aia de Hectore glasti ait, V. 329.

Δωρον μ/ν ανδοος Εκτορος ξένων Ἀμοῖ Mάλιστα μισηθεντος, εχθίστου θ' Ἀρῆν. Non multum porro refert, Vtrum ξένον interpretere hos item, vel barbamlm, Vel hostem cum omnes istaes1gnificationes tui loco et voci conueniant. Hesyciatus, Ξένοι, οἱ πολέωοι οἱ τους fΠέρσας' ι σε τους ἀπο ξενίας φίλους, ξενους Herodotus et lato testatures carbaros , quos omnes sui generis hostes habebant Graeci, ἐνους a Lacedaemoniis vocari, Casilo p. cap. XI. είνους γαρ ε; Σάλουν οἱ Λακεδαιμόνιοι

364쪽

14 6 I. Otteri ciuiuuntarius .

priscos Romanos tactum praedicat Tullius, de ossi c. lib. I. casi XII. Equiden iliri etiara iamna aduerto , quod ia ro rio Iomiti Perditellis set, is horiis o caretur , lenitate orbi tr iit ira Πι re Πιit ιρ arite hosiis en in a ud Iaiores is dicebat rar, Vilem nunc Me 'egrin tun dici niue indicant dii odecim a Drilae: Aut status dies cum hoste. Itemque: Aduei sui, Ii osse ita et na Buctoritas. Ouid ad hanc viari Laelii dinen addi Votes, eri Πι , Muciam bella geras, tamni olli novit ne a Pellat i Vrι aviqitarn id nomma ditritis iant essescit et risias a Peregrino Mitru iam recedit , et Pro Prie in eo, qui artua Outra ferret, renιaλι sit. Festus, Hosilia a ud autiqetios PeregrDIus dicebatur, et ri nunc holiis, Merdia ellis. Varro de Ling. Liat initio lib. IV. In ulta erba aliud nunc os endrint , aliiι ante ignis cabant, imo si is : nam tuna eo verbo dicebarit Peregri atrii, qui iis legibiιs teretur nunc dicunt Erlva, quern ill rudicebant, erduellena Hinc Hosii praenonien habuit Liu- cietitus 1icipitinus collega L. Sergia consulis, quod esset peregre apud hospitem natus.

ρητοι , o εστιν ωρισμένοις. O μἐν μετ τον μηρον ρητρην τὴν δημηγορίαν φασὶ καθα και Λυκόφρων.

γίνεται.

432. ων πρόσθε μηνης Huc respexit Eustath in Perie g. v. 4 4. O τι σε καὶ π ooσέληνοι λέγονται κασες, ια την πανυ του ἔθνους αρχαιοτητα, ο Λυκοφρων ἱστορει.

365쪽

Virgilius, Aeneid. I. U. 26. se voluere Parcas. Et v. II. tot oluere casus. allisione a Fortunae rota desumis. 495. Πληξας φυκτως ἄκρον ορχηστου ζυρὸν Locus iii ii nem iii intellectus do Ancaeo capi te luit, nam ad illum refere non potest, Quod Στορθυγξ αεσου πως τον κτανοιντ' ἀμύνατο. e nrorieris caedis suae auctorent litus frι erat: cum illa fera nequaquam Ancaei manu cecidit. rum interpretalidus est de Meleagro , qui potna, a quo pitu perierat Ancaeus, occissit; et post victoriani per in atris Attilaeae saeuitiam ipse periit unde ii Poeta dicit apriam ipsius platitani vulnerasse; nam planta tunc solum cernitur, Cum quis abiturus pedem ex hii in tollit; qua II of rem Cum aper post morte in suam 'leagio Causa exitii Laelit, recte didit vulneratam ab eo pectis plantam. 494. Γου μοίριαντος κ κοίλης etc. J Huc respexit Eustathius in Perieg. v. 1o17. Ἐκει ς Θησευς εκ ροι cῆνο χρό

νιος ελθων μετα του ξίφους, και τῶν πεσίλων τῶν πατρικων, ω και Λυκοφρων στορεῖ, δανίσθη μἐν αγνοοῖντι τω πατρί ιγεῖ παγ

καλος, καὶ πρέπυι ει βασιλείαν vid Plutarchi beseus

496. 'Iδαία πόρισῆ ulla subest ratio, cur hei cum

Aleurs1 Ii αἱ substantiu poni putem iis cum ei tu ut sit adiectilium formari posse ab Ida monte quod etiam So-plioclis Scholiastes, quem In contrariam partem laxadauit, testatur, Aiace v. o 7. 'Ιδαίκη Πωῖκῆ, οἱον ἐν τοῦ τῆς 'Ions χωρίφ. Nolo difficultates nectere, et ρnsum e se perspi culina, et ouanifestum N plicatici obscurare. 497. H zix'εις δην Τετα καταιβατιο Textum ei oemer, latione sua corrupit Ahiratus ; nam etsi fortasse tolerari possit ζουσα , inulto tamen elegantius est 4ωσα qui enita viui absorbentur, aut in terrai defodiuntur, dici

solent vivi ad inferos descendere. Vnde apud Sophoclis Anti g. v. 25. Antigone in terram defodietida de

366쪽

Ibidem . 836. Chorus ad ipsam ait, Et ipsa iteriam de se, V. 1O57. Eadem loquendi foran illa in Sacris Litteris Occurrit, Num. cap. XVI. ubi olas Dei iudiciunt in Core, iusque socios

denuntiat, . so. Ἀλλ' 11 ε φάσματι δείξει κύριος, και ανοίξασα

493. ιυνίτου, Non aduertisse videntur priores Interpretes Ionicam esse hanc vocem, et pro ονίτου poni; Vnde actum, ut diu iret si mra latine appellent Eustathius,Mονιτος δωνικω μετα του προφέρει δευκοφρων. 5o4. Ἀκταίων Allieniensium, qui a veteri quoi hin rege Actaei dicebantur Eustath in Perie g. v. 4 I. Ἀττικη δ η κατα 'AΘῆνας χωρα λέγεται ro Ἀκταίαχος, 11 απρ'Aκταίου αὐτόχθον Os αφ' ου καὶ παρα Λυκόφρονι Ἀκταῖοι οἱ Ἀττικοί.

516. Βεβρύκων Bebryces Asiae populi erant, quos Strabo narrat a Thracibus oriundos esse incolueriant eam Xegione ua, quae postea Mygdonia , deinde Bit nynia dicta est, et refert Strabo lib. VII et XII. Situm e priam XPO-nit nobis Dionysius Perieg. v. Oct.

367쪽

Itena vetus apollonia Scholiastes Argo D lib. II. v. a.

σαντα αυτην Βεβρυκων. Etiam et omnes fere istius regioni SP nites victentur a Bebryciibus o in riclumsisse; quod tamen Postea e leuit. Idem Scholiastes loco citato addit, οις γένος αυτοῦ ἐφανισται λα του γενον si υ πολέμους , καθ απερ reri σύν αλλων ἐθνῶν. A Phrygibus abolit una refert Strab. lib. XII. Et Flinitis narrat ex Eratoidiene , ex Asia interiis ercistyrractralyn, L legra II, et obrycian gentia, cum aliis ouibusdam, at IsisP. lib. V. an. XXX. ua causa e si, quod apud solutae Orationis Scriptores Iara eorum mentiost, apti l Oetas Vero re luentior; nam clarus est in fabulis rex Bebrycum Amyciis, quem narrant cum Polluco

caestibus decertasse. Vide Apollonium loco citato Theocritum Idyd. XXII. Virgil Aeneid. V. Valex Flaccum Argon. IV. aliosque.. 5 Id. Ἀλκην μεικτοι i. e. portitudine incomparabiles, et supra Communem homin una sorte in eleuati. E con tra hominem , qui nihil habet X linium, quo se a cacterii

distinguat, Latini dicunt nunet e nratitis. Plinius iunior lit, . . Epist. ΙΙΙ. S te Mossydent, fellae eat itaque os est ironi HG, Idus cx nullis. Et Iaeci etian ciuili osten dere volunt, aliquem nulla Virtute eminere, inquiunt Objτό εστιν ἐν πολλοῖς, i. e. hi inutilis est, et de communi Erege Orcus.

5ao. Βία Minertiae tribuitur hoc epitheton, Odhelli Dea sit; et idem valet, quod Σθενειας, quo non illo coli apud Troezenios hanc Deam prodidit in Corinthiacis 52 I. ειξιι ,ακτες i. e. manuum domini siue, qui

368쪽

ix 489 I. Potteri comittentarius

otio loco et si nonnulli legant στέξαντM, Scholiastes tamen

uterque habent στέδεξαντυ, idque, Sp. παθόντει, et πο- μείναντες. 5 6. Καναστραι Can3stra , vel Canastrum, erat promontorium in confinio Mace Ioniae et liracias situm, et a gio antibus habitatum Plactuo Tinti S, Καναστροι, κρωτηριον μεθόριον Μακερονία καὶ Θρακης, ai πλης ον κησαν οἱ γίγα

τες Strabonis Epitomator, fine lib. VII et Herodotus, Polyhyrtin cap. XXIII. iuxta Pallenen filiis tradunt. Videatiu etiatu tep hanias, et cole inaeia lib. III. capt

Iz7 Δυσμενων μοχλον Hectore in ollicem appellat, uia Troiani liebatur, Ut in ea in Graeci irrum p e non possent vel, quonia in ipsos hostes, Achille irascente. tu suis castris a conclusit, Vt prodire non possent quo in*do obe ianuam, ne Peliatur', obfirmat. '5Ie, Γραικων ἄριστος Αριστος dein hic valet ac αρι- σλυς', non erit in optimiis GrBecorun , sed inter optiuiates fuit rotesilaus. Similiter Honi erus vocat Diomedem oιστον χοειῶν, Iliad. . p. 45O. Vbi Eustalli ius adnotat, ἄριστον sigilii care posse τον καλῶ αριστεα Posset et a in Protesilaus

diciis timus Graecomun id est, suorum socio mina, litierant e Thessalia oriundi Graeci en in pii in dicti sunt ouida in litissaliae Populi disci imus enirn e Tliucydide δε Aristotele, Ελλαδα proprie victa in esse Thessaliae partem, in sua est Dodone et Achelous fluuius tibi igitur primum dicti sunt Ἐλληνες, quos idem Aristoteles tradit Prius Γραικοὼ appellatos fuisse. 556. Δρόμιος Δαλων ψομανΘεἰς Αἰθίοψ Γυθάψιος ID Ioue hiae interpretat tir Zelges, et post eurri Cantemam; et potest ille Προμανθ εἰς appellari, quod ab eo proueniat omnis Euxinatio, ut lupra dictunt, . 6. Ite ui Αἰθίοψ ab

369쪽

Aetliclopia reo tora', vel, quod interdum a Poetis pro Etli ρε sumat tir, ut ait Ustathitis Oi yss. e . Διος πίθετον,

ω, καί -ἰjηρ Ζευs. Ea iidem ob causani Γυρα Γλιος nomi Iaala I iur; quod, ne ii Pe, aether sit forinae orbicularis. Alii Apollini liaὐ no iii in tritiuunt, di ve non minerito; nam paullo ante Geta eum vocat Dryrna siti Ihομανθευς etiam iure nominat tir, qui vat una praeses est APA. . a Sol est, et '; ιν habm - θουσαν Γυρα ιος etiam, qui foritiae estor Oicii latis, et Circularena Ino turri circa terra in Histra in

quolibet die et anno peragit. Adde, q11od hic Deus, qui cuinque demum sit, liter Dioscuros et Apharidas ιrgitim excitiaste dicatur in λέσχαις line autem sacrae erant Aponini, qui inde Λεσχηνόριος dicebatur, tradente Meursio. 541. Θαλυσίαις οιβατ J Oα υσι erant frugum pri initiae, quae ost messem et vincientiam Diis . in primis -ainem Cereri, et Buccho, miserebantur quod ipsorii in beneficio omnia bene violissent, utique in posterum bene . revirescerent. Elyaraologici Auctor'. Θαλύσια, τας περ εἰ-

pleris que laeciae orbibus, praecipue autem Athenis. Me in totam Hefcripsit Eustat latus, cuius verba ulterioris explicationis loco apponam e Iliad. . p. 63o. Θαλυσια D,

370쪽

a 4 g I. portari Cornine utamur

porro ioc, sturn inera, osideo ne teste Harpocratione. Porro illi mirum, si Θαλυσια Crago, . . IouI, Vel Apol lini' Dion e Dina Craeus utrique sacer fuisse a nonnullis pellithetur oblata fuerant, cum vi prius iactum, omni lius Diis sterri solet iurat de Diana mentionem facit Homeru8 loco citat , ea imitae Oene infensum tradit, quod

ipsa in in his lacrificiis neglexisset,

54pi Ἀλφης τῆς πιλωτου Hinc constat Vetermininos, quo spons tenebantur ponsariam patribus munera Praebere; quod eliam in plagis orientalibus factum te-hantur S. Scriturae et Testamenti Graeci sequiores

Aeli nos Var. Hist. lit, I I. cap. I. Nό μος εστ τοῖς παρ- τιαται γαμεῖν προίκους Ide m tradit Iustinus, lib. III. cap. III. ubi de Lycurgo , legum Spartana Ium conditore, verba habet: Virgines sitne doto Irmere Iset, Ni xores eligereritur, 1Ion e curriae et seueritis naatrimonia ιια iri coercererit , ItaΠ nullis dotis faenis te tereri Dir. Plura in hianc rem qui videre volet, Archaeologias nosti as adeat.

552. Φηραίοις Pherae v s esse vi lentur in conm141 I aconicae, et essenicae Isita; Iae causa est, cur interitur lauic, interduin illi tribuatur. Pausanias Messe-nicae adscribit, initio esse Dic de Homero loquens, που

라틴어 텍스트