장음표시 사용
391쪽
7Ja. Ποίτη δῖ etc. Notum est X Strabone, ludos gyninicos in honorem Parthenopes a Neol olitanis , Inculo iubente, ' celebratos esse, eo grapta lib. V. Νεαπολις
ἐκληθη λα τουτο, που δείκνυται μνημε των Σειργηνων μιῆς ΙΠαρθε νόη is , και αγυον συντελεῖται γυμνικυς κατα μαντείαν.
7, 4. Λαμπαδοῖχον εντυνε δε ον J Ioc e patrio nioresa uni est nam Λαμπαδηδρομίαι institutuni erant Atheniente, et in honore ira Vulcani rinnam inuentae, quod is esset ignis praeses. Ister apti l uitiana: Iστρος δέ φησι λαμυταδανομίσαι ποιεῖν πρῶτον Θηνα ους Iφπιστου Θυ9ντας, πώμνγημα κατανοήσαντα τη χρείαν του πυρος δισαίαι του αλλους. Alii ita
Promethei mentoriar institutas referunt, quod is primus surreptu in a Vulcano ignem mortalibus praebuisset, secundum illud Aeschyli in Prometiae , ubi quidam de Prome-ineo sic loci litur,
Mineruae etia in peragi solebat hoc certamen Aristophani Schol 1astes ad Ranax D τῆς Λαμπασος δε αγων τρίτονἈθηγησιν ηγετο, κατα τα Προμηθεια, 'Hφαίστεια, Παναθήναια. Postea etiam Pani, ut constat ex Herod. lib. I. Qui celetabant, pedit Urs curret iant in caeteris, in Panathenaeis solum equitabant; quod quidem contra vetus institutu inerat, ut refert Plato, de Repula lib. I. οὐδ' ἰθτν, ἔτι λαμ- στάς ε στα α γππων προς ἐσπέραν τη Θεω Ἀφ' grib ν; ν δ εγιυ. καινόν γε τοῖτο. ocius certaininis erat, ut lampade in alii aliis trade nites, qui ardentem ad metam perferre posset, a victor esset; quod si nemo id faceret, victoria iniud cata relanti Uebatur. Pausanias in Atticis Ἐν Λ καδη μίαν ἐστι Προμηθέως βωμος, καὶ Θέουσιν π αυτο προ τον πόλιν,
σθὲ ιν , οὐδείς ἐσrι zτω πταλείπεται ἡ νίκη. Quonia in vero pessi in cum eo actum est, cui prirnae currendi partes la tigerunt, Vices sortierido, aut simili ni odo, cui tib et datas esse certi in i st. Interpies et iis P si Sat 1 r. I. AHud Athenas, Dir iuristo ludos ars celebriabnuit, Vtia victor
392쪽
merit im Ieretrir. Hinc ducta metaphora prouectio Ori-n inerti lectit, Cur u laui ad tradere quo significauitas aliquena, si lucte sua erant, successo1 possi lentia dare. I .ucretius lib. II. Inque breta spatio mutantur feci antimantum, Et quasi curiore vitai lampada tradunt. Et Persius Sat. I. V. 6 I. Oui prior es, cur me decorsu larvada poseas p 33 υκτας δ' εν σκῆ Huc spectant, quae Occur
ἐπὶ το μεγάλου λέγετο. 745. Ἀναυλόχητον αυτοκαύδαλον σκύ*ος J υαοκάβδαλον legit tymologici Auctor, simulque totum hunc locum εκ plicatuit: Aυτοκάβδαλον σκύφος. inquit Λυκοφρων Ἀναυλόχητον την μικρα λεγει, ου μ γ ν νοῶ , αλλ αυτοσκόλον πλοῖον ουδεπιυ εν ρμΨ καὶ λιμ ενι καταλεγομενον , ναυλόχου γαρν λεγον του γ ιμένας. υτοκαβοαλον δε , τ εἰκη καὶ ταυτως καιαυτουργον γεγονός. κυρίω σε η λέξει επὶ των ἁλφίτων εἰ ξηται, το ς ετυχε φυραθεν λευρον, μυτοκαβδαλον. Eandem lectionem
seruant Suidas et havorinus, sed tacito Ilaycophronis
47. κριν Hae vox varia habet significata. He
in loco pro naui ponitur, ut apud Aesclaylum in Persis,
Vbi Scholiastes tradit vocem esse Persicam, et ab urbe quadam Persiae dictam : αῖ in liuit i πο αρεα Ουσμ u. τ εστι πόλι ΙΠερσίδος, η και α νῖε βαρίμ. Alii tradunt Io Ilium esse Propitani Phali omnias: αρεις, α ναῖς λέγουσινώ Iωνες Herodotus autem tradit Aegyptiacum esse naui
393쪽
gii fluuialis genus, e spina factitim, in Euterpe cap. II. quod totum caput nihil aliud continet praeter aiunt naia viii in descriptionem. Huic consentit Aeschylus in Ἱαέν. v. 342. ubi praeco Daria filiabus , quas Aegyptia nauis
Et eius dein Tragoestiae . 83o.
Hoc etiana facit Properii illiis , quod de Cleopatra, Aegypti regina, dicitur,
Laridos et contis Ura Liburna sequi. 754 'Asser φ συνοικος Θρὶκκίας Ἀνθηδόνος 1 Munc versum laudauit Stephanus, ἈkΘηδων . πόλι Βοιωτία Ομηρος,
Ἀστω συνοικος Θρηἰκίας Ἀνθηδόνοα. H λα το κασων ἀνθηροτάτη εἰναι Glauci porro historia nota est e Melana VII et XIII. 66 Ουκω μαλ' ουπω et C. Elegans transitio ad domestica infortunia, Uilbus lysias vexatus est. Caetermin
eminatis voc in iis uti solent Oetae, quotiescumlue gravior, et vehementior siactus X priniendus, aut ericitandus est unde cum lieliae essent obsessae, clior iis titillertia timore perculsias, Martem duplicata prece inuocant,
394쪽
Euripidem tui miri sunt in assectibus mouendis artifices; L nec Connicorum diadis ingrata sunt Aristophanes 67. έλανθος ' Eustastius ΙΓia d. f. Mέλανθος In οσει- δοῦ καρα Λυκόφρονι, α την του πόντου μελανίαν. Potest etiam Melanthus appellati a Melantho, Protei filia, ex qua
Aua ycuu genuit. Ibid. Ἱαπ11γέτην ' Notum est, eptuno adscriptam fuisse eo Doruna curam , et inuentionemri Unde 'Ιπποκούριον, et 'Iππιον iurib u in locis dictum, et sub eo nomine culium , et terra plis, arisque honoratiam legimus apud Pausaniann , aliosque. Vnum tantum Pausaniae locum adducam, in quo nouit Iras rationem reddit, in Achaicis: νομάσθαι δε Ι ππιον τον Θεον πιίθοιτο μἐν αν τι και επ' αἰτίαμ αλ- λαις εγω δε ὁρετην ἱππικῆς οντα , πο τουτου σχεῖν και τοὐνομα ιι, α ω. Ομγηρος μέν γε ὶ,πων ἄθλοιs Μενελαοι κατα το θεου του- του προκλησιν περιέθηκεν δοκον, 'Iππων αιάμενος γαιηοχον T. ννοσίγαιον
763. Ναυλοχον Ρείθρου σκέπας J Rhithri, Ithacae nais valis, meminit Homerus in Odyss. . V. 13O. Nηυς δε μοι δ' Ἐστηκεν ἐς αγρο νόστι ποληος, Vbi Eustathius noniicis huius rationem explicauit, Φασοῦν
οἱ παλαιοι Ρεῖθοον κατα κύριόν τι νομα καλεῖσθαι τον εν Θακη λιμμένα, δια τον εἰς αυτ ον ἐκ του ηι γυ καταρρέοντα χείμαρρον. Patullo post: ηι ον, ἔρος 'Iθακης καθυγρον , οπερ εἰς τον ποκείμενον καταρρεον λιμώνα ε του συμβαίνοντος ω λιμένι, Ρεῖθρον προσαγορεύεται και σημείωται, τι κατα ταυτην την στ οιαν , καιτο υπερκείμενον του λιμενο ῬHΘοον λέγεται και ου μόνον αυτος
395쪽
77 I. N δ βασσα, J χο σαοα Baccham denotat, Maae pro te retrice, seu libidinosa ponitur, sicut supra θυας, v. 105. JUl locias videndus. Etyi Dologico gra plaus : ασ-
Ad Penelopen quod attinet, antinensium erat sermo. ipsa ita, absente lysse, procos vitio ad se vocasse, et hanc ob causam ab Vlyis reduce repudi Ata in primo Spartam se recepisse, deinde Mantinean , ubi vitali finiat. Auctor est Paulanias in Arcadicis: αντινέων δ ο ς αιτην λόγο Πενε
αὐτίκα εἰ Λακεδαίμονα ἀπελθεῖν, χρονω λυττερον τῆ Σπωρτγνςἐ Μαντίνειαν μετοικησαι, κολο το βίου την τελευτην ενταζΘασυμιβην M. HUC spectant, quae tradit Eustath in Odyss. β . Σημείωσα δε, τι Oμυηρος, καν οἱ καθ ομηρον σωφρονα ἐν ταῖς
μάλιστα ἱστοροοῦσι την Ιηνελοπην Λυκο*ορων ε , και εἰ τις αλλος τοιοῖτος, κασσωρίδα τυ καλην Προελόπην παρασισοασι κού τοπαντη απίθανον, κοει πατι το ς μυνηστῆρσι αυτην καθυπάγουσι , πιε τοιαύτης ποθέσεως τον μυθικον γεννας Πανα. Eτεροι σὰ σεμνότερον ληροῖντες, Ἐρμῆ συνευναζουσι τη ΙΠηνελοπη , Θεν ο Παν ον καὶ κατω in τῆς φαντικης φασί τινrs, θεν κα το πανίον παρῆκται.
396쪽
Iso I. oueri Conintentarius se, si verba in Odyss. δ' quo loco Ionae Dis de olysse
ait: Ἐλθε μετ' Ἀργείους. κατα δε ρονι ἔγαγε πολλην. 'Mγαγε inquit καταφρόνησιν των ρίων πολλην τὴν τε λέ-
storiae Scriptores, Iaedam animalia iuuentutem en Ovare, pellem antiquata et rugosaria deponendo. Auc Or
est Aristoteles Hist. Animal. lib. VIII cap. XVII. οῦν
ψωλούντων ς νιοι το καλού. ενον γῆρας κουουσιν ' ἔστι δἐ τοῖτο Θ χα- τονδε ομω, και τ περ τοι γενέσεις κέλυφος Inter haec porro
maxillae celebris est serpens. Idem paullo post Kαι μάλι
μετοπώρου πάλιν. Simile ali luid cicadae accidit. Idem loco
τονται και εἴδουσι. Horum triusque deposit una vocabant συφαρ, Vt ait Suidas: Συφαρ , ἔνδυμα του ψεως, καὶ του τέττιγος, παρ τὴν λεπίδα. Vnde dii inimina, si pellis arida pro sicca et X sangui, altique in tumulum deponenda tenectute sumatur. Hesychius : Συφαρ, γηρας πέρτατον, οἱ δε του φεως καὶ το ε υτιδωμένον πῖκον. Rein totam latius tractauit, et nunc Liycophroni locum e professo explicauit Et yinologici Auctor: Σύφαρ, υχ απλως το γηρας , αλλ' ως ἐπιγέννημα γηρυμ, α τῆς σχατο ηλιοῦρίας το κατερ υσσωμένον, τουτέστι το δερμα ' καὶ Σωφρων ε τοῖς Ἀνθείοις δεσηλωκε Μίμοει
'Εν τουτοι γαρ τον νακρινομενον γέροντα υσιλον παίζων θηκεν, ἀπο του κνασθαι και ξύει το σέρμα κωπειση απο ινρμενον συφαρ ἁντ ανδρος , τουτέστι σέρμα λλον, ω τοῦ ἄλλων ηση εο απανημένων τινἐ δ το του φεω γῆρας σύφαρ λέγουσι, το ποσυρομενον '
Λυκόφρων δ το λίαν γὲγηρακοι Item Eustathius in Odyss. A
397쪽
vbi dicitur quod παρα τοῦ Λυκοφοονι σύφαρ est ἔσχατο-7 4. Κοραξ Corvum lysiam senio confectum vocat; Da incisia auis dicitur quinque, vel etiam notiem secula vivere, ut ait Plinius lib. VII. cap. LiXVIII. Aristoph. in Auibus,
Vbi Scholiast ex vetus, Κακοῦς και τουτο παρα τοῦ Ἐσιόδειον παίθι, Vnde coruus apud Poetas longaevitatis Templum est. Iuvenalis Sat. X. 246. Beae Pylius, magno s. Edquam O edis Homero, Exemplum vitae fuit a cornice I ec ridiae.
Et Horatius lib. IV. d. XIII. 5.
seruatura parem Co nitas eiula tempora Mu Lycen.
IIectius tamen, ut Videtur, ZetZes in Aetolia, idque ex Aristotelis sententia, collocauit; nam et huic consentit Thucydides, e X tremo lib. I. Ἐπιχειρεῖν δ' κέλευον πρωτον κάν
Ἀποδωτοις, ἔπειτα δε φιονευσι, και μετα τούτους, υρυτ σιν, ἴπερ μέγιστον μέρος ἐστι τῶν Aιτωλοῦν, γνωστοτατοι o γλῶσσαν, καὶ μοφαγοι εἰσίν, ως λέγον ota. Item Strabo lib. X. Εἰναι τε φῖλόν τι Αἰτωλικον τουτο, ἴς ψιεπς , καὶ Ἀγραίους, καὶ Eυρυ- τανας, και ἄλλα πλείω. Idem paullo ante Ευηνο ποταμος αρχεται με εκ Βωμιαίαν εν 'Oφιευσιν ἰτωλικου Θ υς, καθαπερ καὶ οι υρυτανες , και Ἀγραῖοι, και Κουρῆτες, etc. In Stephano
i itur pro ταλικον repono Αἰτωλικόν.Boo. ραμπυος εδεθλιον Dicit Cante rus, Tiresiam apud Homerii ut, cum Vly II fata sua, et mortis locum Praedicit, non velle Κελκέαν, aut Βουνίμαν ustathia, sed
Tegiones, quas hoc in loco describit Lycophron. At vero hae regiones eaedem Prorsus videntur cum illis quas
398쪽
inclicauit Eustathitis p nam Bunimi sunt Train pyae vicini. μων. Idem etiam iam iri ου νειμα.3o2. v μψατοs Tymphaea Vrbs, et Tymphe monserat Dii Thesprotia Stephanus: Tύμφη , ορο ΘεσπρωτικόQκαὶ Τυμφαία, πόλις. Tyrnphaeis porro vicini erant Aethi-ees Strabo lith. VII. πειρῶται P εἰσι κα ὶ Ἀμφιλοχοι, κά οἱ
ψαῖοι. Vetus Orneri Scholiaste 3 cuius vertia usurpatuit Elist athlias, narrat Aetllices, securritum quos dant, Thessalicat esse gentena, Epiro conterua in aua seciuidum alios, Macedo Diam secumlum alios , Perrhaebiae. ἰΘικες, 4nouit 83νος Θετταλικον περκείμενον τῆς Ἐπείρου - 13, , τινες, ωακεδονίας ' αλλος δ' ειπον Περαιβίοις. Il v. 744. 321. Πλατινε i. e. τὴν πιστον γυναῖκα, securi dum Hesychium , cluae significatio huic loco adprime conuenit. Aristophanes πλάτιουοι Xorem simpliciter diXit, in Acharn.
852. Dei; Cur hoc nomine insigniatur Venus , diversam a Scholiaste rationem reddit Herodotus, lib. II. cap. XII in Aegypti descriptione Ἐστι δἐ εν τ τεμένει
84 . ii δειρόπαιδὸς γαλῆς J Mustelam in collo gestare,
et ex ore partis in edere sciunt Naturae Inuestigatores, qui hac de re cotistilendi sunt. Causa , quam reddunt fabularum auctores, haec est Galantiris, Alcmenae ancilla, cuni domina sua partus doloribus laborans, a Iunone , ne pareret, impediretur, mira astutia dicitii Deam elusisse: venisse quippe ad eam risu ac laetitia gestientena, et solutam tarn parti reginam mentiendo confinxisse: ilua re intellecta, admiratione simul ac dolore concitam ea solutis
399쪽
inanibus sum exit. Tunc subito Alcinena sine ullo cruciatu Hercillesti erat Xa est. De Ver indignata, imo Galalit Iii- deni in antina sui orninis, γαλῆν nempe, nautauit, iacaddita poena, Vt ore , iri Praeci prie Peccati erat, pare Iet.
I axit, ' et e terra cor us releuare olentemAt it Utque Pedes mutauit brachia Primos. Strenuitas antiqua tranet; Nec terga colorern
Quae quia mendaci amentem ruuerat Ore, Oie arit, s Osrasque doni Os elut ante, frequentat.
848. Και ρεορον 'Aσβύσταο J Asbystes uitius dicitur gentili Domineri As Itystas autem, seu Asbytas, vel Asbetas Libyae partem illani habitasse, ubi Cyrenaei rhiem
condiderunt, adnotat Salaiasius e Callimactio, qui ipsum Cyrenariana solatu Vocat 'Aσβυστίδα γα. v. Herodotus vero tradit Cyrenaeis finitimos esse, et regionem me literranea in incolere, Cyrenaeos litem Imalit ima in lib. IV
cap. CI XX. Γιγαμέων ε χοντα το προς σπερης Ἀσβύσται οὐ τοιτο υπὸ Κυρήνης οἰκέουσιν ' πὶ θαλασσαν δ ου κατηκοtum, Ἀσβυσται, το γαρ παρα Θαλασσαν Κυρηναι ι νέμονται. iii consentire videt tir Dionysius, additque celebi illud Iouis Ammonis te implum ad Asbysta esse, Περηγ. V. II.
849 Δυσόδμοι Θυσι I i. e. phocis . secundum illud Homeri Odyss. V. Oct.
Eas dein χαμευνάδας vocat, quod meridie e mari egrediantur et in antris quibus da in diuini dormiant , ut traditidem auctor, Odyssea citata. 35o. Ἀργείσει κυνοσJ Cur Helenam Argivam appellat, cum notum sit omnibus Laconicae fuisse originis Quia,
400쪽
nempe, Argos pro tota Peloponneso usurpari solebat. Similiter Homeriis Iliad. β'.Vbi Eustathius 'Eντ-,θα καὶ Ἀργείην τὴν Λακωνικην λένην
λέγει. ως και Γῆς Λακεσαίμονος ' Ἀργου καλουμένης, καθαπερ λη
κοτλη Πελοπόννησος Hesychius 'γM , Πελοπόννησος. 651. Κορης Κόρη nonnumquam Opponitur τη γαμηθείση, et virginem innuptam denotat, ut apud Sophoclem Trachin V. 541. Κορην γαρ Ῥαι ουκέ αλλ' ἐζευγμένην. Hic vero sensus non potest esse huius loci. Sumitur etiam pro muliere quavis iuuene, ut apud Hor emana Iliad. ζ .
Vbi κούροις vocat Priantidarum Nores Vt etiam Chryseidem . postquam fuisset Agamemnonis Oncti bina κούθην appellauit, Iliad. f. LIoίν γ' ἀπο πατρὶ φίλω δόμενοι ελικωπιδα κουρην.
Vide quae Eustathius in haec loca adnotauit. Similiter I ucretiam, robilem in atronalia, Collatini Aorem Ouidius Puella n vocavit, Fast. lib. II. V. Bio. Succubuit famae vici puella metu. Et ipsani Helenam uellam appellat pius eundem Hermione Epist ad Orestem V. 19. Sit socer exemPl nu 'tae reAetitor ademiae, Cia i militiae causa uella fuit. Κόραι etiam dicebantur apud olossos pulcrae omnes, et formosae, ut obseruat Zetzes; unde etiam Proserpinam,
qua in narrantis idonei, olossori in regis, filiam fuisse, κόρην dictam nonnulli tradideriint Suidas in v. um 'Eπι