장음표시 사용
381쪽
Semifer intere diuinae sirpis alumno 652. Του στερφοπόπλου et 4 Huc respexit hau ora
nus: Συρφοπόπλου παρα Λυκόῖcον , του λεοιτῆν ἐν εδυμένου 'στερτος γαρ το λέοντος δερμα. te in Et v mologici Auctor ia r. Στιοφος, τερφοπεπλος inquit ὁ ρακλῆς, δα το σέο
paullo latioris si nificationis cli a in Mooαμύντης. de impaullo ante finem Odyss ' Ἀλεξίκακος, ό κατα μεταλη ιν
635. Ἀνορων, γυναικα ειδότα συνουσιας J Similiter Aristophanes coniunctionem mi fit, an Act. I. Scen ΙΙ.
Et Sophocles in Antigon. V. 395.
Vbi vetus Scholiastes: είπει το καλανδρων γυναικων. Unc ad locum respexit Eustath in Odyss. κ'. ουτου του ειρεσίου το γενε δηλοῖ σύν αλλοις κώ ο Λυκόφρων, παρ ω φέρεταφ
635. Και φασγα λυ πρόβλημα, νερτίροις etc. Halia aliter apud Homeriim Vlysses, initio Od. λ . et aptis Vir gilitani Aeneas gladios strangunt ad fuganda spectra in daemonas enim, spiritusque ferrum magnani habere Vim, eisque ingentem timorem incutere credebant Poeta ovetere S.
γμασινJ Similiter Virgil Aeneid. I. v. 49a.
382쪽
1494 I. ulteri Conlimentariis s
A ine ibant tenues. sinissacraque luce carenturn.
- conuocat Diris feri Exi angue vulgM,' illico nebulae mira
Γιγάντων νῆσος etc. J Nihil hei referam de variis Iocis, quos Typhoni, caeterisque gigantibus iiii positos crediderit 1it aliti qui ad praesens institii tui sufficit, ut scias Pithecusana Tyrrheni maiis fuisse insulam, solo con- cauo et sulphureo, qualis est totus ille tractus, ignis etiam eoaptioniblis lini saepe infestari otio factum, ut Typhoeo iniecta diceretur; omnes erit in loci, quibus sui, lecti Gigan te finguntur, igneis eoaptionibus infestati fuisse videntur. 694. Βαιοῖ o α αείψοις του κυβερνή υ τάφον Baias vult, Campaniae urbem, Paas calidis, locique amoenitate e lebrem nil Horatius in Epist. Nullio in orbe locus Baiis Praelucet amoeriis. Nomen habuit a Baio Vlyssas naia clero, teste Silio Italico lib. XII. V. II 4. Prirnores adsunt Capuae docet ille, aeyentes Unde ferant nomen Baiae . comitentque dedisse Dulichiae di pis sagiι sua nomina nonserat. Memineri1nt et a ii plures. Strabo lib. V. in taliae de
695. ιι με .ω J Cimmerios aiunt circa Bosporum Cinime riuin occasum versus thabitasse, Pana ob causam nonnullis videtur Homerum apud Inferos eos collocasse, ut ait Stiabo Geogr. b. III. Καθά ra και τους Κιμμερίους
ei Guis εν βορείοι και ζεφουρίοις οἰκησαντας τόποις τοῖς κατα τον Βόσπό
ρον, γυρυσε αυτους πιο τλῆ δὴ Sed non est de his Cini mersis interpretandus Poeta nam loca, quae hei describit, omnia sunt in Italiau Cimmerios autem eam regionem habitasse, non longe ab Auerno lacu. testem habemus Stra-
383쪽
ἔκπορευε Θαι λα των χασμάταν, etc. Alii dicunt non tibus ita licitur latos, ut iis sol vi V luam Appareat. Ibid. Ἀχειουσίαν Acheriasia est Oenosa Daras Tyirheni effusio in i gno Neapolitano prope Cumas. Strabo narrat, I bucrinum lacum a nonnullis liabitani fuisse:
Ενιοι οῖ τοῖτον αυτον Λοκρῖνον την λίμνην εἰναι την χεnουσίαν
φασίν. Eius oue situs idem arguit, nam Lucrinus sinus extenditur usque ad Baias, si ipse tradit. 693. 'Oβριμους τ αλσοs J Cur brim vocetur Proserpina, Vide v. 176. Proserpinae porro lucum dicit, Pio circui latus fuit Auernris , de quo paullo post. Ibid. Κορης Notum est, Core nomen proprium fuisse Proserpinae; lii Od κόρη, seu filia, esset Cereris, quae etiam Δη dicta est, cum inuertisset τρο κόρη . iam Pieria misque libuitur Proserpinae lao nomen, cum triusque Deae sint ut fit mentio. Suidas, et havorinus Κόρη, ἡ Περσεφον,1' 699. Πυριφλεγές τε ζεῖθρον Acherusiae vicinum putabant Pyriphlegethontem Strabo: Tόν τε ΙΠυριφλεγέθοντα
ἐκ των Θεομων σατα ἐτεκμαίροντο των πλησίον της χερους las. Et
caeteros locos , quo mam Eic fit mentio, sibi ven ticant Cia uia ei, eorumque finitimi ut testator Strabo lib. I.
Ἐπεί τι επεισε ποιητης , η συγγραφευ s. Νεαπολίτας μἐν λέγειν μνημα Παρθενόπης τῆς Σειρηνος, του σε ε Κύμη, καὶ Δικαιαρχία, και Βεσουβίψ IΠυριφλεγέθοντα, καὶ χερουσίαν λων - καὶ νεκυομαντεῖον το εν - όρνω , καὶ Βάιον, και Μισηνον των 'Oσυσσέως
εταίρων τιναs Hii res periit Eustalli in Odyss. n. Λυκόφρων v
384쪽
τον Iυροφλεγέθοντα, -περ καὶ τον Κωκυτον, Ιταλικους στορεr ποταμους, ἐκκύπτοντα τού ΙΠολυδέγμονοs ρου πισύτου διηλοτατου ἐν τοῖς ἐκεῖ.
Auerniana, quod praecisis rectissi itiisque codibus, et siluis densissimis, ilii fere inaccessis, et undique , Pr ne terquam in astitu imminentibiis, in orbem cingebatur, teste citra bone, ' Περικλείεται δ' 'Ἀορνοι οφρύσιν χρΘta u. ὁπερκειμέναις
Αουερνις, u μέση Λουκρηνίς. Haec silua citaea citraboni Stempora excisa rati agrippa, totaque ista regio aedificiis
dixit αμφιτvius την βρόχω . . ita Ouidius dixit aquas in siluac torratas. 41. e. circumcinctas, esse, metam. lib. V. Fab. I.
Silua eo uat aquas, Digens latus Omne, I uisciue Frondibus, i elo, Phoebeos summouet ignes. 7Ο5. Κωκυτοῖο Hoc nomen rutilum fuisse Lucrino lacui, tessatur Silius Italiciis Hercule etiam itiueris, et caeterociam, de albus iei loquitur Poeta locorum meminit, lib. XII. v. 114. Primores adfunt a uae docet ille tepentes Unde ferant nonien Baiae, conlitemque dedisse
385쪽
Dulichiae Pu pis sagno fua nomina monsrat.
As hic Lm ri io mansit ei vocabilia Guondam Cocyti mei norat, meaioque In gurgite ponti LIOχuleum corrirnendat iter. ηιια di Dulit amyuor Amphitryoniades aranenti Decior Iberi. Ille olirn opulis dicturn S Ito a mormine Berso Stagna inter celebrem nunc miti monstrat Auernunt I urn tras nemore, atque υmbris ni orantibus horrens,
Et formidatus Dolucra, lethale ornebat Sufius o imι caelo. Stygiaque Per urbes Belligio te sacer, I aeuum retinebat honorem. Hinc vicina palus . fama es Anerontis ad undas Paridere iter, Oesias agnante voragine fauces
Aesiuxi caligante situ, longumque Per aeuurn Infernis Presas nebulis, pallente sub umbra
Pergit deinde vicina loca pli iritius describere, quae, Vt et alio mana testimonia, qtuae hanc in rem congeli possunt satis inulta, breuitatis sivilio praetereunda duxi. 71o. Δαει α Δύειροι, vel Δαιροι dicta est at Atheniensibus Proserpina, quod eius mysteria celebrarint gestarites
lampadas, quas δαδα volabant Phavorinus: κειρα, IΠερσεφονη παρ' Ἀθηναίοις , παρα τὴν σῆσα, επειδη μετὰ ο δαν ἐπιτελεῖται υτὴ τα μυστηρια, η ἔτι σαδα φορεῖ. Idem Δαῖροι,11 αυτη τη Δαεθρο. κῆρα μουνογένειαν λέγει πολλωνιος την Περσεφόνην, ως δελο λα το μουνογένειαν Paullo post: Ur δρτη Δαι ραν, Περσεφορην καλουσι, Δημοσθενης τε, και Αἰσχυλο sμαρτυρουσι. De Da ira multa, et varia tradidit Eustat litus Il. c. P. I O. Λυκόφρων δ μώμνηται με βουθας, ην καὶ
παρατίθησι τη ΙΠερσεφόν η εν στίχω ἔνί' ου συγγενικην σε λέξιν οἱσεν κύτην, αλλα σαιμονίαν καὶ σοκεῖ προληπτικως η λεξις, ως θεία ληῖ ΘΚισα, σιγηθηναι παρ τί ποιητῆ επι ανθρωπίνης συγγενείαs'ιποῖον τι και ποῦ τη του Διος Θηναίας, και ἐπι γυναικος Θυοιίας
386쪽
Iden in I l. '. p. 547. eandetii contractionis rationem reddit, Δαιοαν aut ea facit Eleusinis matrem. 717. Φαληρου τυρ uJ i. e. Neapolis. Itephanus in η Σειρην ἡ καλειται ραπολις. Quod Dorne 1 liabuit a Phalero, Siculo tyranno eiusque conditore Phanorinus:
Φαληρος, τυραννος Σικελίας , ε κτιψε την ἐν ταλια Νεάπολιν.
Eadem urbs Parilienope dicta. Dionysius Peraeg. V. 357.
Virgilii me org. lib. IV. V. 565. Illo Virgilium me ervore diaris alebat
Parthenopen, et ab hac Cumaeae templa sibyllae. Et apud Statium in Silvis saepe memoratur. Nomen
porro hoc sum tuni erat a Parthenope, Sirenum DB, quae iti hoc littus proiecta fuit, ut ait Poeta. Steplianus: Nεαπολις, πόλις ταλίας διασημος, ἐν γ Παρθενόπη λιγηται, μία τῶν Σειρήνων Parthenopes etiam montineratum ibi erat. Strabo lib. V. εαπολις κληθη οἰ τουτο, που δεικνυται μνημα τοῦ Σειρήνων μια Παρθενόπι ς. Et libro I. α σὰ προσθη τις, οτι εν εαπολει Παοθενόπης δείκνυται μνῆμα, μια των Σειρηνων,ες πλείων προσεγένετο πίστu. Et postea in eodem libro Ἐπει τί ε πεισε ποiητης, ν συγγραφεῖs. Νεαπολίτας με λέγειν μνημα
TJαρθενόπης τη Σειρηνος, etc. Meminit etiam Plinius lib. III. cap. V. Nea olis, C alcidensiuim et i a Partheris e trirntulo Sirenis a Pellata. Item statua ei dicata erat.
387쪽
Neapolitano popillo datis agam paullo post. Porro haec vibs postea εαπολι dicta est, tempore Augusti Caesaris ut putatii Solinus, cap. VIII. Par then Olye, a Partherio erSire II se ulcro, Miam Augustis os ea ea otin es o
7 18. λανις Hoc in loco Scholiastes Stephani verba liabet aere omnia. I λανι. titiluit ritephantis ποταμος
Γλάνι δε εοροι σέξεται τέγγων Θίνα. Καὶ Em αιτοῖ ἰχθυς te e ιχθυς, nain Θυς iri casu recto sunt piscatiae, teste Hesychio Γλανις, ο καλούμενος Γλανιος. Εστι καί βηρία ποταμός ' Εστι και ταλίας τρίτος ποταμ ς, αερι τον ίβεριν ποταμον. I in emendo II eluchi uiri: λανῖς, in litit αργος, καὶ εἶδος χθύος οἱ δε λανείς. Ita ege, secundum Steplianum, γλάνιος, nisi potius Stephantini e Hesyclito ernen lauditui lates.
722. Ἐνιπέωs i. e. Neptuni, qui, ut Tyronen inconcubit una pelliceret, Enipei, luuia Peloponnesiaci, vel Thessalici, formam assu nasit, tradente Homero, Odyss. λ V. 254.
Tandem fabulam narrat Apollodorus cap. IX. TV σε, η
εικασθεὶς 'Eνιπεῖ συγκατεκλίθη αυτη Huc allust Propertius,
388쪽
Non sie Aemonio Salmonida mixtus En eo Taenarius facili Pressit amore Deus. 725. Λευκωσία ριδεῖσα, την ἐπωνυμον Πέτραν οχήσει etc. JVt supra χοιρας, ita hei πὸτρα insulum significat: insulani porro intelligitaleucosiam, quae in mari Tyrrheno sita est,
contra Paestan Ur sinu ira, et Lucaniam diacet, novienslite habuit ab I .eucosia Sirene, quam in dio, littus eiecta inferunt, quod Neptuno sacrum erat, ut in Nit Poeta, et ab eo moroen diabuit; vid. Strati, initio sexti. - Μετὰ δε το
nis rationem laedit Plinius lib. II. cap. VII. Coiitra laesian uin sinum Leucosa, vel Lericasa ess, a Sireme ibi Lepi ita nominata. Atili tamen ra Leucosia, Aeneae conto Drina, de dualint; quos inter est Soli Dux cap. VIII. Far Lententia es inter auctores G Icternatore Aeneas Palin timet 1 et a Vellat uva tubicine mi Graim. consobrina L eucosian insitam. Item Festus Lectostat ad innLMι costi, insula Uicta eons obriira Amreae ' ibidem te ulla. uox confirmat suo testimonio Dionysius Hali carnasseus Antiq. Ronian lib. I. 'Επειτα νήσω προσέσχον, aroυνομα Οεντο Λευκωσίαν, απο γυναικος νεψια Λινείου, περὶ τόνδε
724. 'Ἐνθα λοιβρο 'Ις Γείτων ' ἔ αρις Non facile occurrunt liae suuior ira Ornina. Is tamen suu us essiti sulae Leucosiae; et havorinus meminito bari, Ita aes fluuii. Eosta hii locus hii pertinet in dyss. λ'. ori ἐκαι ποταμοs 'Is, kστι καὶ ἐκ το Λυκοφρονο αναλέξασθαι Apud Herodotum memoratur alius a Uius Dominis fluuius et
obs, octo dieriti itinere a Babylone distantes L. I. c. 79. Fortasse Inaris hei pro Silari est accipiendus Silaris enim si fluuius, qui Picentinos a L.ucanis diuidit; unde nil nitriam, si rieucosiae vicinam appellari Poeta noster; nam, V prilis dictum, Leucosia Lucaniae adiacet. Heio adiicere poteris Eusta hii verba in Dionysii Περιηγησιν,
Mετα το του Σιλάριδο στόμα, sia Γεωγραφος φησίν, ἐν ' σταδίοιση Ποσεισα, ιρα ἄκρα, ἴθεν ἐκπλεοντι νησος Λευκωσία ἐστίν, πείρου
389쪽
726. Λίγεια δ' εἰς θειναν κναυσθλωθησεται J Terina erat Italiae iuuius, et Urbs, a Crotoniatis condita, ab Hannibale Uersa, Temesae autem vicina Strabo lib. VI. Γαυτ c Γεμέσης δ συνε ηης ερίνα , αν Ἀννίβας καθεῖλεν, ου Alii tradunt Terinam insulam fuisse, in quam Ibigea Siren muris impetit eiecta dicitur. Stephantis: θινα, κόλu
Fallitur porro hoc in loco Stephanus, non enim Insulam Terinam Lycophron vllam intellexit, sed Italiae urbem huius nominis, cuius, ut et cinari iiiiii vicini, alio
etiam loco meminit: O δ αυ ε γειναν. αἶγα μυσαίνει ποτοῖς
Vrbs ire illa Terina hei est intelligenda. Huo respexit Phau oritius L ερεινα, Λυκόφρων κω Ἀπολλωνιος,
Εσπι δἐ κόλιι, ἔθεν ρακλείδης Λεριναιὸς Solinus insulae I igiae neminit, quam dicit a Ligia Sirene nomen hanuisse, cap. VIII. Infitia .igia a Pellata ab electoib cor ore Sirenis ita nominatae. Hoc vero quo auctore dicatur, nescio. 75o. Βουκερως Variae reddi possunt citiones veteris moris, tu siti uia taurorum sacrificias delectari, et taurinis coralibus pingi solebant, unde et Cornigeri passim appellantur. Ouidius Metam. XLV. Fab. XV. de Numiciofluuio, Corniger Hesuitur Veneris mandata. - .
Corniger Hes eridum suurus regnator aquarum. Euripides etiam Oceanum appellauit ταυρόκρανον, quod is esset ab Homero, et Veteribus ingens uuius habitus, Oleste V. IIJO.
390쪽
τοις κέρασιν οἱ ταύροι. Vel quia se Xuosos diuiduntur in al-VEOS, qui Vocctiitur Cornua, sicut sitit Eustathium Iliad. . P. 35. Κερατα ταυρον X p. καμπαί. Alii alias causas assionant, vias congessit eursius in suo Conartient. Mihi maxini prohin bilis videtur ea lententia, quae a violento decursu, et ingenti solviti ita dictos tradit; res enim, aut homines violenti, et ina petuosi araris assimilari solent: ad , Dod Uiiii, quibus haec noua in tribuunt Poetae, plerum itie sint rapidi , et violentes ut hei de cinaro Patet, cluem, ob sturi ioni Velaena eritiam, αρην Vocavit Poeta.
Idem de Eridano constat apiti Viigilium, Georg. IV.
V. 37O. Et gerni t auratus taurino cornua vultu Eridanus, quo non citius per Pinguia culta In mare Purpureiarn iolentior insi it a minis.
Horatius etiam Aufidii in tauri omnem appellat, V. Od. XIV. 25. Quem alibi tot ge sonant evr, iolentena, et acrem UOCat. 731. VI τμα Huc respexit usi athius, Iliad. s. ο
Λυκόφρονι αστο του ι , γενόμενον. ta etiam respexit in Odyst. μ'. Δύο δε αυτ ιις Σειιῆνας εμφαίνει ο ποιητὴς ' καὶ