Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

191쪽

II. N. lib. vi. cap. 26. de Euphrate ad rigua distracto loqDitur : Cujus nimiriana aquae, in alveos fossasque inam istae, circii reELOS rigare Caim POS, tepe

factos soliis aestivi vapore, solebant. Vide si i pra P. NOl. 2. et Strab. lio. xi. P. 767. οἰνος φοινίκων, ξ οόος &Q.J Vide scripta P. 55. ΠOl. 4. Pro οξος εζητον Muretus ne dubitandunt idem putat, in legendum sit οιον L, εψητον, quana scripturam exhibet Athenaei edit. Ald. Rectius edit. postiem a scripturaria loci Xenophontei vulgatam, Paaria et M S. E-ton. et typis ina pressi libri tuentur, reVocavit. Suidas : ορις

ha ex hoc loco deprompta eise Constat. De συσκίυσία οξους tam γλυκιος quaim δριμέος videsis Geo-pon. lib. viii. cap. 36. 37. Stra-

sione Gallica. Huic etiam temoni optinae respondet particula

quae Prox inae se quitur. Paulo aliter Athenaeus lib. X iv. Ca P. I

ubi particularia negati vani deleas oporteat. Di divin autem est οίας μ elliptice, Pro τοιαυται μεν οἴας AC. Ea lena ellipsi itina alibi, tum Mernor. lib. H. subfin. usus est Noster : Oυ g χν 'Αρχέδημος in οἰώς ἀπο παντος κερ

&c. Alinores aute rei hae fuere palatae, Graeci quibus, Xenophontis tempore, importatis 11

tebantur. Vide supra P. 55

III.

192쪽

Ita legit Athen. loco cit. Vial gQ, Θαυμάσι- : illa terminatio

'Agικωlερα est. JUlian. H. V. lib. IV. CAP. 8. σω συν ολίγοις μυριάδας παμπόλλους κατηγωνίσατο, Pro παμπόλλας. Idem, lib. Xi V. CAP. 3 o. ' Oρνιθας γὰρ των ωλκων παμ

πόλλους πριάμενος. Videsis Ste-Phan. append. ad scripta de di-al. Attica p. 15 I. Noster autem his verbis designare videtur

ea otas', lase auctore Plinio H. N. lib. xui. CAP. 4. maxime

iurantur, et cibo quidein, sd et

Et paulo infra : Si ores in hoc genere Nicolai, amplitudinis

riunt.

y H δε ο ιις ηλεκτρου M. J Cujus sere aureus est color. Theophrast. lib. d. cap. 8. ait, ri τας

χροιας, o, μεν λευκοὶ, οἰ δὲ μελανες,

οἱ δε ξανθοί. De his patimulis Galeiri χρυσοςάλανος intelligenda videtur Salmasio, Plin. exercit. P. 929. cisii. Traj. De electim autem videsis Plin. H. N. lib. xxxiii. Cap. 4. et Cl. Harduini notas ad locum ; necnon quae lisserint Camelli in Actorii naphiloseph. Loiulin. parte tertia, sedi. 16. cura Motte editoriim ;et Bocharti Hieroz. Part. Post.

lib. vi. cap. 16.

Elon. Par. et inarg. Steph. Libri editi et Athenaeus loco Cit. τα τινες. Quod si retinueris τας θ, rectius, monente Stephano, leges

τινὰς, i. e. aliquas earum e sin τινὸς malis, scribendum τάσδε, i. e. has. Muretus legit ες τραγήμα

τοι. Sed ista praepositio saepissinae ellipsin patitur. Vide P. I 22. not. 3. Caeteriam, Plinius de iisdem, loco cit. Syri-trage mata appellant. Pro απιτ .θεσαν, quod MS. Elon . et libri editi recte servant, Athenaeus exhibet παρεβίθε 6. Videsis Salmam Plin. eXercit. p. 93 o. et illustr. Span heria. de Nurnisna. T. i. P. 348. Τ Παρὰ πότον &c.J Edit. Ald. et Flor. it. ΜS. Guel f exhibent

ποτον, Mod et alias saepe pro πότον Perperam scribitur. Pha-VorinuS : Πότος ri ποτος λαφέ

ρουσι. Ποτος, το πινομενον υβον, οξυ νεται' πότος δε, το συμπόσιον, βα

ρύνεται. Si liter Suidas et Animonius. Vina autem haec iniqua capiti Pliniiis lib. xlii. cap. . et Dioscor. lib. V. Cap. 4Ο. esse statuunt.' καὶ τον εγκεφαλον του &C. JPlinius H. N. lib. xlii. CaP. 4. Dulcis medulla earum spatin aria na) in cacum ne, quod cerebraim appellant. 'Εν τω ἄνω μορίω τονεγκεφαλον ponunt etiam Theoph.

193쪽

u δὲ deest in MS. Elon. lib. ii. cap. 8. et Galenus lib. iv. de fac. sini pl. mediC. CAP. 15. Locum Xenophontis citat Atheiaseus sub fin. lib. H. Ni

Cander, eodena citante Athen. φοίνικος εγκέφαλον VOCat. ἀσπας ονιδισμα.

neutriina βρωμα. Vel χζῆμα, exala cliendon; ut supra modo fertur ad πόμα vel χρημα : utro que a substantivis suis, quae scilicet exstant, οἶνος et ἐῶέφαλος, genere pariter discor lante. Ηujusirioli ellipseos notissimi rini exemplum est, Oυκ άγαθον πο κοιρανίη - Ιl. β . Ver. 2O . Similiter a Cor. H. 6. Ἱκανον τύ

πλειόνων. Adde II H. 8. Pausan. lib. i. cap. 33. O M Ατλας ὐψηλον μεν ε ιν ουτως, &C. ubi υψηλον, regula licet, ut in Xenophonteis istis, genus mascul. postulet, ad beo: sutantelligendum refertur. Diphilo, citante

Atlaen. Οι τ φοινίκων εγκεφαλοι sunt πλησμιοι, πολυτροφοι, ἔτιο ἰδιόσησάJ ἔδυσητα Broclaeu, corrigit. δε βαρεῖς δυσοικονόμητοι, ειψα δ'εις τε ri ατικοὶ κοιλίας. Atque adeo nai tui mininae est, quod dolorem Capitis excitarent.

nam repra, Vel χαμα φεῖς, au dioribus Theoph. et Plinio, locis cit. Proprium est, ut exemtarn edulla vivant. Aliarum autem εγκεφαλος ideo a Dioscoride lib. i. CaP. II O. εγκαρλον adPel lari videtur, quod vis earum Vitalis in su nania illa parte, ut hominis in corde, tota sit posita. Paulo aliter locum hunc repraesentat Athenaeus sim fin. lib. H. Ο δε φοίνιξ, οταν εξαιρεθε ino εγκέφαλος, ολως εξαυαίνεθο. Edit. Steph. Ald. et Flor. dant ελαι- νετο, quod haud dubie scholion est τὼ αυαίνετο. Hoc certe exhibent MSS. Par. Elon . et mar .

Steph. et bis usurpat Noster, in Econona. haud ita longe a fine. Phavor. Aυανθεὶς, ξηρανθείς. Suidas : Aυάνθη, ὲ ράνθη. Glos-1 ana itaque, pro germano Vecto, in textum invexit librariorum, illi fit, imperitia.' Mεγάλου βασιλέωςJ Respice

P. II. not. 4.

194쪽

' Ευρημα εποιησάμην, J Sili laS :Εἴρημα, επίτευγμα, i. e. successus quidena seu inventus iactus, at insperatus fere et casu tan Naaria oblatus. Deinde, verba haec Xenophontea, lectione nonnihilina nautata, adducit. Ab eodena Suida exponitur etiam ρύλευμα,επιτήδευμα, consilium, sudirum :ab Hesychio et Phavorino et- Iana, επινόημα : adeo ut phrasis

de reddi possit, rationem excogitare coepi, qua &c. Scribitur auteria nonnuΠriplam εἴρεμα. minuS

tra fidena exen)plarium Xenoph. sic legenda censet Cl. Κusteriis:

ctionem in verilone sequutus est. Sed locum, vecta haec unde desumpta sunt, vel non inspexit vir erit litus, vel inspecturn Pa-runa accepit. Vulgata scriptura rninii ne sollicitanda videtur. Di-

gratiam iam mari non defuturam. Sintilis in fere striactura P. 98.

προθυμίαν, nulli non gratiam animi alacritatis bali te vel, nullius unplam antis alacritatem munere, seu gratia debita, carere patiebatur. Itidem Dionys. Halic. A. R. lib. v. sedi. ψ8. η μεντοι

πράγματα ἀπόρως, Pro ως ἡν αυτωτὰ πράγματα ἀπορα. Ideni lib. x. sedi. 6. εἰ ἄρα καλως υμῖν εχξι, Pro καλον υμῖν ἐς ἱν. Noster Κυe.

195쪽

C. III.

λς valent a vobis, a Grecia, gratiam sit. non rnita defuturam actitror : seu, quod ad vos, ad Graeciam attinet, &c. AEschin. dial. H. sedi. 29. πρός γε τουτον, i. e. quod ad hoc attinet &c. Idena seel. 3O. ωρος τέτων, ad haec prod atriinet. Et dial. iii.

196쪽

C. III.

τέθ νηκεν, ουτε si ἀντιποιουμε, βασιλῆ της -χης, λεοῦν ενεκ αν βουλοίμεθα την βασιλεως χωραν κακως

' ΠροφασειςJ Adi p. not. 'E, A...pi Sintiliter το δεινον sonat malum seu periculum fere

υ κωλύει ταῖς σπονδαῖς, ουτε τόδε .' το

μα ενεργητώκον υπαρχον, αντι του κωλύεται, ' παθητικου οντος, παρεἱλ ηπl ' ην δε το σημαινόμενον υπὸτm λεξεως τοιουτον' ' Οἰ τε γαρ ε - κεινο κωλύεται ταῖς σπονδαῖς, Hτερο τόδὲ.' Lociun certe, ubi Thucydidis ista reperiuntur Veri a, atque adeo lectionis varietatem, ab editoribus operum Dionys. Hal. notari oportuit. Extat autem sub fin. lib. i. et sic legitur : ουτε γὰρ μεῖνο κωλύει εν ταῖς σπονδαῖς &c. Pergit Dionys. Καὶ

γνύνlες, ἐπιμιβύμενοι. Apud eund. Histor. lib. Hi . sere medio, μά- σαν Pro φράζεσθαι ponitur r lib. vi. fere naedio, ἄρχειν Pro αρχε σθαι : et lib. v K. haud longe ab

inuio, αρξαι αντὶ παθητικου, ait Scholiastes, εἴληπ αι. AElian. H. V. lib. vii. cap. I. H b ψησεν τα απο ταύτης πρυςαττόμενα δρα-

σαι : Cujus in δρασθαι mutationem sensus non postulat, uti Cl. editor existiniavit. Sirniliter Noster Κύρ. Παιλ P. ψOO. παρ

197쪽

tica forma κυρ. Παιδ. P. 26O. scripsit καινόντων Pro καινετωσαν :P. 359. ἀγοντων Pro α γετωσαν.

Respice etiani si1Pra P. q. .

Aξιον εἴη βασιλεῖ.J Sic Latini dignum adhibere solent. Vide Sallust. in Jugurtha, cas'. 2I. eX tremum, et quae Cl. Cortius ibi notavit. Valet hic, et alibi saepe apud Nostriam, πρέ

πον.

198쪽

β οἰ περὶ τον 'A αA, J Articulus iste cum praepos. Vel αμφὶ, scriptores Praesertim apud Atticos, periphrasi inservire solet. Exempla sunt passini Obvia. Vide Budaei Conam. L. G. P. Io 55-6. Conf. Ph. xi. I9. Idem tamen recte observat, hominem et cometiatum ses mel sodalitatem psi rasi ista aliquando designari. Sic Adi. xui. 13. lo

cutio οι πυρι τον Παυλον, sonat Paulus et pia cum eo erant.

199쪽

et pasiam alibi. R 'Υ-j. J Respice verbi hujus significationem P. I 2 .

not. 2. P. I 22. PhavorinuS, Υπάγει, ἐξαπατα. Similiter Suidas : Cui Υπαγόμενος iti lena est εξαπατων, πεβόμενος, ἀπατώμενος. Pari fere ratione Latini ducere, hinc mducere Le. Pro eludere InOras nectendo usiarpant.' Εκών γε βουλὴ slαιJ Ornatus seu εμφάσεως potius quarn significationis causa ἐκων additur. Vide p. 67. not. I. Similis est elegantiae Atticae speeses Histor. Gr. lib. iv. hami longe ab

In It. νυκτος συσκευασαμενο, ωχροντο

lib. u. cap. 32. hriusmodi significationis epita sin in his se

Prinia, uti recte observavit Clar. Clarice) non significat volens aut lubens ; sed, Ibatine dicitur, Do arbitrio. Vuleiis Stepti. de dial. Attica P. 78.

I. 2

200쪽

' Oυκ οἰδα ο, τιJ Pro ουκ οἰδαλοτι. Isocrat. sinat liter scripsit in epist. ad Μitylan. magisti P. q. 26. περι ων -κ οἰδ' ο, τι διῖπλείω λεγειν. Aristoph. in Plitto

Ver. 19.

라틴어 텍스트